• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 39
  • 11
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 1
  • Tagged with
  • 66
  • 20
  • 13
  • 13
  • 13
  • 11
  • 11
  • 9
  • 8
  • 8
  • 7
  • 7
  • 7
  • 6
  • 6
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

Avaliação de antioxidantes naturais na estabilidade de biodiesel de soja. / evaluation of natural antioxidants in the stability of soybean biodiesel.

SILVA, Erissandro dos Santos. 24 July 2018 (has links)
Submitted by Rosana Amâncio (rosana.amancio@ufcg.edu.br) on 2018-07-24T13:23:00Z No. of bitstreams: 1 ERISSANDRO DOS SANTOS SILVA-DISSERTAÇÃO PPGNBio 2017..pdf: 1214353 bytes, checksum: cd8e96b610e8872de77cb0fac260080d (MD5) / Made available in DSpace on 2018-07-24T13:23:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 ERISSANDRO DOS SANTOS SILVA-DISSERTAÇÃO PPGNBio 2017..pdf: 1214353 bytes, checksum: cd8e96b610e8872de77cb0fac260080d (MD5) Previous issue date: 2017-11-24 / CNPq / O biodiesel apresenta vantagens em relação ao diesel do petróleo, a exemplo da renovabilidade e biodegradabilidade, porém a sua baixa estabilidade oxidativa é uma desvantagem, sendo necessária a adição de antioxidantes para inibir o processo oxidativo. O objetivo deste trabalho foi avaliar a eficiência dos extratos naturais das folhas de maracujá e nim no controle do processo oxidativo do biodiesel metílico de soja durante 60 dias de armazenamento. Os extratos naturais foram obtidos a partir das folhas de maracujá (Passiflora edulis) e nim (Azadirachta índica), por maceração, e utilizando como solventes etanol, acetona, a mistura etanol/acetona (1:1) e etanol/água (80:20). O potencial antioxidante dos extratos naturais foi avaliado pela determinação do conteúdo de fenólicos totais e pelo método de DPPH•. A Cromatografia Líquida de Alta Eficiência foi usada para identificar e quantificar os compostos bioativos presentes nos extratos. O biodiesel de soja foi obtido pela reação de transesterificação na rota metílica, utilizando catálise alcalina. As técnicas usadas no monitoramento do processo oxidativo do biodiesel foram: índice de acidez, viscosidade cinemática e Rancimat. O biodiesel de soja foi caracterizado também por técnicas espectroscópicas e termogravimétricas. Os extratos que apresentaram maior atividade antioxidante foram os extratos de maracujá e nim obtidos da mistura dos solventes etanol:acetona. Através da Cromatografia Líquida de Alta Eficiência foram identificados como compostos majoritários presentes nos extratos de maracujá e nim: o ácido 2,5 diidroxibenzoico e o flavonóide rutina. As amostras de biodiesel sem adição de extrato e com extratos de nim e maracujá a 2000 ppm não alcançaram o limite mínimo de estabilidade oxidativa especificado no Regulamento Técnico da Agência Nacional de Petróleo, Gás Natural e Biocombustíveis. A amostra de biodiesel adicionada de extrato de nim a 3000 ppm apresentou índice de acidez, viscosidade cinemática e estabilidade oxidativa (período de indução de 8h) dentro da norma no tempo zero. No entanto, a estabilidade oxidativa não se manteve dentro da norma durante o armazenamento a 30 e 60 dias. / Biodiesel has advantages over petroleum diesel, such as renewability and biodegradability, but its low oxidative stability is a disadvantage, requiring the addition of antioxidants to inhibit the oxidative process. The objective of this work was to evaluate the efficiency of the natural extracts of passion fruit leaves and neem in the control of the oxidative process of soybean methyl biodiesel during 60 days of storage. The natural extracts were obtained from (Passiflora edulis) passion fruit leaves and (Azadirachta índica) neem by maceration, and using ethanol, acetone, ethanol/acetone (1:1) and ethanol / water (80:20) as the solvent. The antioxidant potential of the natural extracts was evaluated by determining the total phenolic content and by the DPPH•. method. High Performance Liquid Chromatography was used to identify and quantify the bioactive compounds present in the extracts. Soybean biodiesel was obtained by the transesterification reaction in the methyl route, using alkaline catalysis. The techniques used in the monitoring of the oxidative process of biodiesel were: acidity index, kinematic viscosity and Rancimat. Soybean biodiesel was also characterized by spectroscopic and thermogravimetric techniques. The extracts with the highest antioxidant activity were passion fruit extracts and neem obtained from the mixture of ethanol: acetone solvents. Through High Performance Liquid Chromatography were identified as major components present in the extracts of passion fruit and neem: 2.5 dihydroxybenzoic acid and flavonoid rutin. Samples of biodiesel without addition of extract and extracts of neem and passion fruit at 2000 ppm did not reach the minimum limit of oxidative stability specified in the Technical Regulation of the National Agency of Petroleum, Natural Gas and Biofuels. The sample of biodiesel added with neem extract at 3000 ppm presented acidity index, kinematic viscosity and oxidative stability (induction period of 8h) within the norm at time zero. However, oxidative stability did not remain within the norm during storage at 30 and 60 days.
32

Efeito de extratos de sementes de Nim (Azadirachta indica) sobre fêmeas ingurgitadas e larvas de Rhipicephalus (boophilus) microplus (CANESTRINI, 1887) (ACARI: IXODIDAE)

Giglioti, Rodrigo [UNESP] 23 February 2010 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:28:22Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2010-02-23Bitstream added on 2014-06-13T20:18:02Z : No. of bitstreams: 1 giglioti_r_me_jabo.pdf: 1368226 bytes, checksum: e45d49f6dc56df0b171216857782ba51 (MD5) / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq) / Rhipicephalus (Boophilus) microplus é considerado o mais importante parasito de bovinos no Brasil. Atualmente seu controle é dificultado pela exigüidade de moléculas acaricidas geradas, e pelo rápido desenvolvimento de resistência dos carrapatos. O presente trabalho teve por objetivo estudar o efeito de quatro extratos oleosos de sementes de Nim (Azadirachta indica) contento 2.000, 5.000, 9.000 e 10.000 ppm de azadiractina (AZA) quantificados por cromatografia líquida de alta eficiência (CLAE) em fêmeas ingurgitadas e larvas de R. (B.) microplus, in vitro. Para os ensaios com fêmeas ingurgitadas foi usado o Teste de Imersão de Adultas e para os ensaios com as larvas o Teste do Pacote com Larvas. Os resultados obtidos nos ensaios com fêmeas ingurgitadas mostraram que o principal efeito tóxico produzido pelos extratos, está relacionado à inibição da reprodução deste parasito. Foram verificadas reduções nas taxas de ovipostura e eclodibilidade das larvas oriundas das fêmeas tratadas com várias diluições dos extratos, em relação aos controles. Nos cálculos de Eficácia do produto (EP) para todas as soluções testadas, observou-se que a solução de 10.000ppm de AZA (N10) apresentou a maior eficácia. Os resultados das análises dos ensaios mostraram significância (p<0,01) dos dois efeitos incluídos no modelo, indicando variações significativas tanto devidas à concentração de AZA, quanto do ensaio realizado. Nas concentrações letais para as fêmeas ingurgitadas verificou-se que as CL50 não apresentaram variações, enquanto que as CL90 apresentaram grandes variações entre os extratos estudados. Nos ensaios com as larvas, não foram observadas mortalidade das larvas, indicando eficácia zero de todos os extratos testados. Os resultados dos ensaios com fêmeas ingurgitadas de R. (B.) microplus mostraram que os extratos oleosos de Nim apresentaram atividade... / Rhipicephalus (Boophilus) microplus is considered the most important cattle parasite in Brazil. Nowadays, his control is complicated by the slowness that acaricides molecules are generated, synthesized through and by the fast development of the resistance of these ticks to the market available products. This work aims to study the effect of four extracts of Neem seed oil (Azadirachta indica) containing 2.000, 5.000, 9.000 and 10.000 ppm of azadirachtin (AZA) quantified by high performance liquid chromatography (HPLC) on engorged females and larvae of R. (B.) microplus, in vitro. For the tests with engorged females, the Adult Immersion Test was used and for the larvae was used the Larvae Package Test. The test results with the engorged females showed that the main toxic effect produced by the extracts is related to the inhibition of the parasite reproduction. Were observed reductions in oviposition and hatchability rates of the larvae derived from the female treated with several dilutions of extracts, compared to controls. In the Product Effectiveness (PE) for all the test solutions, the 10.000ppm (N10) solution showed the highest efficiency. The analysis results from the tests showed significance (p<0,01) of the two effects included in the model, indicating variations both due to AZA and to the test performed. In the lethal concentration to the engorged females was verified that the CL50 did not show great variation, while the CL90 showed great variation between the studied extracts. In the tests with larvae was not observed mortality of them, indicating zero effectiveness of all tested extracts. The results of the tests with R. (B.) microplus engorged females demonstrated that the extract of Neem seeds oils showed acaricide activity. Thus, it is suggested that further studies can be conducted, such as development of the methods and of excrection, and characterization of other secondary ... (Complete abstract click electronic access below)
33

Efeito de produtos a base de óleo de nim em diferentes formulações no controle de Plutella xylostella (L.,1758) (Lepidoptera: Plutellidae), em couve

Mondego, Janaina Marques [UNESP] 16 February 2011 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:28:31Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2011-02-16Bitstream added on 2014-06-13T18:57:49Z : No. of bitstreams: 1 mondego_jm_me_jabo.pdf: 8981924 bytes, checksum: 6a8261fa1be13bc5dde4e4f12c8a1504 (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP) / Este trabalho teve por objetivo avaliar a eficiência de diferentes doses e formulações de óleo de nim, seu poder residual e a decomposição no armazenamento, visando o controle de Plutella xylostella (L.), em couve. Os experimentos foram conduzidos em laboratório, sob condições controlada de temperatura (25 ± 2°C) umidade relativa (70 ± 10%) e fotofase (12 horas). Foram utilizadas diferentes doses e formulações do produto a base de nim. As doses utilizadas para larvas de primeiro instar foram: óleo de nim 5000 nanocápsula (NC) (0,02; 0,05; 0,1 e 0,4 %), óleo de nim 5000 pó solúvel (PS) (0,02; 0,05; 0,10 e 0,4 %), óleo de nim 1000 concentrado emulsionável (CE) (0,02; 0,05; 0,1; 0,4 %), óleo de nim 4000 CE (0,006; 0,01; 0,05 e 0,10%), deltametrina 25 CE (0,005; 0,01; 0,02 e 0,05 %) e água destilada como testemunha. Para larvas de terceiro instar utilizou-se: óleo de nim 5000 NC (0,6; 0,9; 1,2 e 1,5%), óleo de nim 5000 PS (0,5; 0,8; 1,1 e 1,4 %), óleo de nim 1000 CE (0,6; 0,9; 1,2; 1,5%), óleo de nim 4000 CE (0,05; 0,25; 0,05 e 0,10%), deltametrina 25 CE (0,005; 0,01; 0,02 e 0,05%). As doses mais eficientes no controle da P. xylostella em larvas de primeiro instar foram: 0,05; 0,10; 0,02; 0,05; 0,05% e para terceiro instar foram 0,90; 0,80; 0,60; 0,25; e 0,50% respectivamente óleo de nim 5000 NC, óleo de nim 5000 PS, óleo de nim 1000 CE, óleo de nim 4000 CE e deltametrina 25 CE. Após a determinação das doses foram realizados testes para avaliar a estabilidade e o poder residual dos produtos formulados a base de óleo de nim no controle de larvas de primeiro e terceiro instar de P. xylostella, em couve. Para avaliar a estabilidade dos produtos, foram realizados seis experimentos com 0, 15, 30, 45, 60 e 75 dias, após o armazenamento dos produtos. Em cada experimento foram retiradas alíquotas de cada tratamento e encaminhados ao Laboratório de Química... / This work aimed evaluate the different doses and formulations of neem oil, its residual, as well the storing degradation, focusing the Plutella xylostella (L.) control in kale. The experiments were carried out in laboratory, under controlled temperature (25 ± 2°C), relative humidity (70 ± 10%), and photophase (12 hours) conditions. Different doses and formulations of neem-based product were used. The doses used to first-instar larvae were: neem oil 5000 nanocapsule (NC) (0.02, 0.05, 0.1, and 0.4 %), neem oil 5000 dry powder (PS) (0.02, 0.05, 0.10, and 0.4 %), neem oil 1000 concentrated emulsion (CE) (0.02, 0.05, 0.1, and 0.4 %), neem oil 4000 CE (0.006, 0.01, 0.05, and 0.10%), Deltamethrin 25 CE (0.005, 0.01, 0.02, and 0.05 %) and as a control distilled water. To third-instar larvae, the doses were: neem oil 5000 NC (0.6, 0.9, 1.2, and 1.5%), neem oil 5000 PS (0.5, 0.8, 1.1, and 1.4 %), neem oil 1000 CE (0.6, 0.9, 1.2, and 1.5%), neem oil 4000 CE (0.05, 0.25, 0.05, and 0.10%), and Deltamethrin 25 CE (0.005, 0.01, 0.02, and 0.05%). The most efficient doses to control first-instar P. xylostella larvae were 0.05, 0.10, 0.02, 0.05, and 0.05% and to third-instar were 0.90, 0.80, 0.60, 0.25, and 0.50% of neem oil 5000 NC, neem oil 5000 PS, neem oil 1000 CE, neem oil 4000 CE, and Deltamethrin 25 CE respectively. After the doses determination, tests were done to evaluate the stability and the residual of the neem oil based products to control P. xylostella first and third instar larvae in kale. To evaluate the products stability, six experiments were done at 0, 15, 30, 45, 60, and 75 days after storing. In each experiment aliquant were taken and sent to the Chemical Laboratory of Federal University of São Carlos to quantify the azadirachtin A in them. All products under different formulations were efficient to first and third instar larvae at 7 and 9 days and at 45 days after storing... (Complete abstract click electronic access below)
34

Seleção de genótipos de feijoeiro Phaseolus vulgaris (L.) (Leguminosae) resistentes aos carunchos Acanthoscelides obtectus (Boh.) e Zabrotes subfasciatus (Say) (Coleoptera: Bruchidae) e o seu uso associado com inseticidas botânicos / Selection of common bean Phaseolus vulgaris (L.) (Leguminosae) resistant genotypes to the weevils Acanthoscelides obtectus (Boh.) and Zabrotes subfasciatus (Say) (Coleoptera: Bruchidae) and its association to botanical insecticides

Élio César Guzzo 04 April 2008 (has links)
Este estudo foi realizado com o objetivo de identificar genótipos de feijão Phaseolus vulgaris resistentes aos carunchos Acanthoscelides obtectus e Zabrotes subfasciatus, bem como avaliar o efeito associado desses genótipos resistentes com inseticidas de origem vegetal. Para tanto, foram utilizados acessos de P. vulgaris do Banco de Germoplasma do Instituto Agronômico de Campinas e inseticidas comerciais de origem botânica. No screening inicial, amostras dos genótipos foram infestadas com cada uma das espécies de bruquídeos separadamente, avaliando-se o número de insetos emergidos aos 50 dias após a infestação. Dos 49 genótipos testados contra A. obtecus, não houve emergência naqueles com números de acesso 525, 584 e 615, podendo ser considerados os mais resistentes. Em relação a Z. subfasciatus, os genótipos com números de acesso 2, 35, 251, 570, 583, 584, 610, 621, 634, 816, 818 e 819 se mostraram mais resistentes entre os 185 avaliados. Destes, os genótipos portadores de arcelina 583, 584, 816, 818 e 819, além de 570 e 610, foram selecionados como os mais promissores para os testes subseqüentes, juntamente com a variedade Bolinha, que foi utilizada como controle de suscetibilidade. Não foi observada correlação entre as características morfoagronômicas dos genótipos de P. vulgaris e a sua resistência às espécies de bruquídeos avaliadas, indicando que a resistência a estas pragas não está associada às características da flor, vagem, semente e fenologia dos genótipos. A massa de mil sementes, que é indicativa da origem dos genótipos, foi um dos descritores analisados, mostrando também que a resistência de P. vulgaris a A. obtectus e a Z. subfasciatus não está relacionada à origem dos genótipos. Em testes de livre escolha e de confinamento, avaliou-se o efeito dos genótipos selecionados no screening, juntamente com a variedade Bolinha, sobre o comportamento e biologia de Z. subfasciatus. Verificou-se que a avaliação da preferência de Z. subfasciatus por genótipos de P. vulgaris em teste de livre escolha pode ser feita com 1 dia após a infestação e que \'Bolinha\', apesar de ser suscetível a Z. subfasciatus e favorecer o seu desenvolvimento, apresenta antixenose para oviposição em relação à praga. Nos testes realizados, os genótipos contendo arcelina tenderam a ser mais resistentes que os demais sem essa proteína, sendo que os seus efeitos sobre Z. subfasciatus incluíram o aumento da mortalidade no período de desenvolvimento, alongamento desse período e redução do peso de adultos emergidos, mantendo-se, de certa forma, estáveis ao longo de duas gerações da praga. A resistência conferida pela arcelina revelou ser do tipo antibiose, tendo como causas a impropriedade nutricional e a ação no metabolismo do inseto. Com relação aos inseticidas botânicos, foram testados 3 produtos comerciais, sendo 2 à base de azadiractina e um à base de rotenona. Entre estes, o produto que mais afetou o desenvolvimento de Z. subfasciatus foi NeemPro®, derivado de nim (Azadirachta indica), o qual apresentou efeito ovicida e prolongou a duração do período de desenvolvimento de Z. subfasciatus. Frente a isto, avaliou-se o efeito associado de NeemPro® com o genótipo resistente portador de arcelina 818 sobre alguns parâmetros biológicos de Z. subfasciatus. Verificou-se que os efeitos mais severos sobre Z. subfasciatus foram causados pelo genótipo resistente, independentemente do inseticida à base de nim e que o uso associado de ambos não provoca efeito aditivo ou sinérgico, não sendo recomendado para o manejo de Z. subfasciatus. / This research was carried out to identify Phaseolus vulgaris genotypes resistant to the bean weevils Acanthoscelides obtectus and Zabrotes subfasciatus, as well as to evaluate the effect of these genotypes in association with botanical insecticides. To reach this objective, P. vulgaris accessions from the Germplasm Bank of Instituto Agronômico de Campinas and commercial insecticides from botanical origin were tested. In the initial screening, samples of bean genotypes were infested with the weevil species separately and the number of adults emerged at the 50th day after infestation was evaluated. There was no A. obtectus emergence in genotypes 525, 584 and 615, among the 49 ones screened against this pest. In relation to Z. subfasciatus, genotypes with accession numbers 2, 35, 251, 570, 583, 584, 610, 621, 634, 816, 818 and 819 showed themselves resistant among 185 screened ones. The arcelin-containing genotypes 583, 584, 816, 818 and 819, plus 570 and 610 (both lacking this protein), were selected as the most promising for additional evaluations. Bolinha variety was also used as the susceptible standard. No correlation between morpho-agronomical characteristics of the P. vulgaris genotypes and their resistance to the weevils was observed, indicating that resistance to these two pests is not associated to genotypes flower, pod and seed characters or plant phenology. The mass of 1000 seeds, which indicates the origin of genotypes, was one of the used descriptors, showing that P. vulgaris resistance to A. obtectus and Z. subfasciatus is not related to genotypes origin too. In free- and no-choice tests, it was evaluated the effect of the screened genotypes on Z. subfasciatus behavior and biology, compared to \'Bolinha\'. It was verified that in free-choice tests, the evaluation of Z. subfasciatus preference for P. vulgaris genotypes can be done 1 day after infestation. Despite being susceptible to Z. subfasciatus and supporting its development, \'Bolinha\' holds antixenosis for oviposition in relation to the pest. In the bioassays carried out, genotypes containing arcelin tended to be more resistant than those lacking this protein and their effects on Z. subfasciatus include increasing of the mortality in the developmental period, enlargement of this period and reduction in adult weight, also being stable during two pest generations. The resistance provided by arcelin revealed itself to be antibiosis, by acting as antinutrients and also as antimetabolics. In relation to botanical insecticides, 3 commercial products, 2 of them based on azadirachtin and 1 based on rotenone, were evaluated. The insecticide NeemPro®, extracted from neem (Azadirachta indica) was the only one significantly causing ovicidal effect and enlarging Z. subfasciatus developmental period. Based on these results, the associated effect of NeemPro® and the resistant arcelin-containing P. vulgaris genotype 818 on some Z. subfasciatus biological parameters was evaluated. It was verified that the most severe effects on Z. subfasciatus were caused by the resistant bean genotype, independently of the neem based insecticide. The associated use of these two control methods no results in additive or synergistc effect and is not recommended for the management of Z. subfasciatus.
35

Potential of selected natural products as repellents against vertebrate pests of crops

Tilly Gaoh, Abdouramane. January 1999 (has links)
No description available.
36

Effective control of neem (Azadirachta indica A. Juss) cake to plant parasitic nematodes and fungi in black pepper diseases in vitro / Tác động của bánh dầu neem (Azadirachta indica A. Juss) lên tuyến trùng và nấm bệnh ký sinh cây hồ tiêu ở điều kiện in vitro

Duong, Duc Hieu, Ngo, Xuan Quang, Do, Dang Giap, Le, Thi Anh Hong, Nguyen, Vu Thanh, Smol, Nic 09 December 2015 (has links) (PDF)
Neem cake is a product of the cold pressing from the neem kernels to obtain neem oil. Bio-active substances from neem cake extracted solutions were evaluated for their potential to control the root knot nematodes and other pests of plants. In this study different concentrations of the solution extracted from neem cake was tested against the second stage juveniles of the plant parasitic nematode Meloidogyne spp. and four phytopathogenic fungi: Rhizoctonia solani, Sclerotium rolfsii, Collectotrichum spp. and Phytopthora capsici. Toxicity of neem cake extractions is represented by the EC50 value for the second-stage juvenile (J2) of Meloidogyne spp. and the four phytopathogenic fungi via Probit analysis. A 5% dilution of the solvent extracting from neem cake already caused 100% larval mortality after 24 hours exposure. Undiluted neem cake extraction effectively inhibited the growth of the four phytopathogenic fungi. The EC50 value of neem cake on J2-larvae of Meloidogyne nematode and on the fungi Rhizoctonia solani, Sclerotium rolfsii, Collectotrichum spp. and Phytophthora capsici was 0.51, 0.74, 0.30, 0.51 and 4.33%, respectively. / Bánh dầu neem là sản phẩm của quá trình ép nhân hạt neem để lấy dầu. Các hoạt chất sinh học từ dịch chiết bánh dầu neem đã được đánh giá có tiềm năng lớn trong phòng trừ tuyến trùng nốt sưng và các loài dịch hại khác của nhiều loại cây trồng. Trong nghiên cứu này các nồng độ dịch chiết khác nhau của bánh dầu neem đã được thử nghiệm khả năng diệt tuyến trùng (ấu trùng tuổi 2 thuộc giống Meloidogyne spp.) và ức chế 4 loài nấm bệnh như: Rhizoctonia solani, Sclerotium rolfsii, Collectotrichum spp. và Phytopthora capsici. Độc tính của dịch chiết bánh dầu neem được biểu diễn bởi giá trị EC50 đối với ấu trùng tuổi 2 của tuyến trùng Meloidogyne spp. và các loài nấm bệnh thông qua phân tích Probit. Dịch chiết bánh dầu neem ở nồng độ 5% đã làm chết 100% cá thể IJ2 của Meloidogyne spp sau 24 giờ phơi nhiễm. Dịch nguyên chất bánh dầu neem ức chế cả 4 loài nấm bệnh. Giá trị EC50 của bánh dầu neem lên ấu trùng tuổi 2 của Meloidogyne spp và các loài nấm bệnh Rhizoctonia solani, Sclerotium rolfsii, Collectotrichum spp. and Phytophthora capsici tương ứng là 0.51, 0.74, 0.30, 0.51 và 4.33%.
37

Análise de flavanóides por cromatografia líquida de alta eficiência e eletroforese capilar - otimização de separação e aplicações tecnológicas / Flavonoids Analysis by high-performance liquid chromatography and capillary electrophoresis - separation optimization and technological applications

Tonin, Fernando Gustavo 09 June 2006 (has links)
No presente trabalho foram estudadas as separações de 18 flavonóides (9 agliconas e 9 glicosídeos) pelas técnicas de Cromatografia Líquida de Alta Eficiência em fase reversa (RP-HPLC) e Cromatografia Micelar Eletrocinética em fluxo reverso (RF-Meck). Em ambas as técnicas foram avaliados solventes puros (metanol, acetonitrila e tetrahidrofurano) e suas misturas como formas de promover a variação de seletividade, através da modificação da fase móvel em HPLC, e da natureza do aditivo orgânico em RF-Meck. Nos estudos efetuados em HPLC utilizando-se gradiente, pode-se comprovar a possibilidade da modelagem do fator de retenção em funçã da proporção de solvente utilizados (MeOH, ACN, THF e suas misturas). Pode-se ainda, com base nos dados de retenção e na análise hierárquica de c1usters, diferenciar quatro diferentes grupos de sistemas cromatográficos com diferentes seletividades para flavonóides agliconas, e outros quatro com diferentes seletividades para glicosídeos. Os sistemas cromatográficos mais ortogonais (cada um pertencente a um grupo de seletividade) foram aplicados na separação de uma planta modelo (Azadirachta indica), de onde pode-se escolher a fase móvel mais seletiva para se otimizar a separação dos flavonóides glicosilados presentes nas folhas desta planta. No método final otimizado pode-se identificar e quantificar cinco dos flavonóides majoritários presentes, sendo três glicosídeos de quercetina (rutina, isoquercitrina e quercitrina) e dois glicosídeos de kaempferol (astragalin e nicotiflorin), em amostras de duas diferentes procedências (Piracicaba-SP e Silvânia-GO). Nos estudos envolvendo a separação dos dezoito flavonóides por RFMEKC pode-se comprovar diferenças significativas de seletividade quando se varia a natureza do solvente orgânico utilizado como aditivo, além de se observar tendências na migração em função das propriedades do solvente adicionado e da estrutura molecular do flavonóide. O solvente de menor eficiência para separação dos flavonóides foi o MeOH. Através da análise dos eletroferogramas obtidos através de um planejamento experimental de misturas, e das trocas de pares críticos observadas nos vários eletrólitos utilizados, obteve-se um método de separação com apenas um par crítico em menos de 12 minutos de corrida. O coeficiente de variação obtido para o fator de retenção foi de 1,5% e para área de 3%, considerando-se cinco injeções. O método desenvolvido foi aplicado com sucesso na identificação dos flavonóides majoritários presentes na planta modelo (Neem), obtendo-se o mesmo resultado do estudo anterior. Como forma de avaliar a concentração de flavonóides totais presentes em espécies vegetais é comum a análise de extratos após hidrólise ácida (conversão de todos glicosídeos em agliconas). Desta forma otimizou-se uma metodologia de separação em RP-HPLC de 8 flavonóides agliconas comumente presentes em alimentos e extratos vegetais de uso cosmético. A otimização foi efetuada mediante um planejamento experimental de misturas, para escolha da fase móvel mais seletiva, e de um planejamento fatorial composto central, para otimização das condições de gradiente. O método obtido foi o mais rápido já visto dentro da literatura consultada. A separação em linha de base foi efetuada em menos de 15 minutos, com coeficientes de variação de área entre 0,1 e 1,8%, coeficiente de correlação de 0,9993 a 0,9994 na faixa de 5 a 100 &#181;g/mL, e limites de quantificação estimados na faixa de 0,1 a 0,21&#181;g/mL. O método desenvolvido foi aplicado na otimização das condições de hidrólise de um extrato de Neem. A otimização foi efetuada através de metodologia de superfície de resposta, levando-se em consideração a concentração de ácido adicionada, o tempo de reação, a temperatura, e a concentração de um antioxidante (ácido ascórbico) adicionado. O resultado da otimização foi uma metodologia de hidrólise com tempo de reação igual a 5 minutos, utilizando-se 1,4 mol/L de HCI, 119°C e 500 &#181;g/mL de ácido ascórbico. Através das metodologias de análise e de hidrólise desenvolvidas pode-se constatar a presença e quantificar no extrato de Neem os flavonóides agliconas quercetina, kaempferol e miricetina. Com o objetivo de se avaliar quais os componentes presentes em extratos vegetais são os responsáveis pelo poder antioxidante atribuído a determinadas plantas, foi montado um sistema de avaliação de poder antioxidante \"on-line\" com reação pós-coluna em HPLC (baseado na literatura) utilizando-se como \"radical livre modelo\" o ABTS. A análise da planta modelo (Neem) neste sistema mostrou que os flavonóides glicosilados identificados nas partes anteriores deste trabalho são os responsáveis pelo poder antioxidante atribuído a esta planta. De posse desta informação, e visando a obtenção de extratos para aplicações cosméticas com poder antioxidante, modelou-se a extração dos flavonóide do Neem em função da composição do solvente extrator (água, etanol , propilenoglicol e suas misturas), de acordo com um planejamento simplex centróide ampliado. Além da previsão da concentração dos princípios ativos pode-se ainda prever outras propriedades dos extratos obtidos, tais como, índice de refração e densidade, muitas vezes constituintes de especificações técnicas de acordo com as aplicações a que se destinam (cremes, xampús, etc). / At this work, separation of 18 flavonoids (9 aglycones and 9 glycosides) using High Performance Liquid Chromatography (HPLC) and Reduced Flow Micellar Electrokinetic Chromatography (RF-MEKC) were evaluated. For both techniques, pure solvents (methanol, acetonitrile and tetrahydrofuran) e their mixtures were evaluated as an approach of varying selectivity by changing mobile phase in HPLC and organic additive type in RF-MEKC. For HPLC studies using gradient elution, it was possible to guarantee the modeling for retention factor in function of organic solvent used (methanol, acetonitrile and tetrahydrofuran and theirs mixtures). It can be also confirmed, based on retention data and hierarquical clusters analysis, four different chromatographic groups with different selectivity for flavonoid aglycone, and four groups with different selectivity for glycosides. More orthogonal chromatographic systems (each one belonging to a selectivity group) were applied to Neem (Azadirachta Indica) analysis. From this study, it can be chosen the most selective mobile phase composition and optimize flavonoid glycosides separation present at Neem leaves. Applying optimized method, five major flavonoids can be identified and quantified, three quercetin glycosides (rutin, isoquercitrin and quercitrin) and two kaempferol glycosides (astragalin and nicotiflorin), at two samples from different origins (Piracicaba-SP and Silvânia-GO). For studies regarding eighteen flavonoids separation by RF-MEKC can be proved significant selectivity differences when distinct organic solvent are used as additive. Moreover, it can be noted tendencies in migration behaviour depending of solvent used and molecular structure of flavonoids. The solvent with less efficiency to f/avonoid separation is methanol. Analyzing electropherograms obtained by a design of mixtures and by criticai pairs changes observed in diverse electro/ytes, a separation method with only one criticai pair and 12 minutes run was obtained. Coefficient of variation obtained for retention factor was 1.5% and 3% for area (n=5). Developed method was applied to identify major flavonoids at model plant (Neem) and same results observed at previous work were obtained. In order to evaluate total flavonoid concentration present in a plant is a common approach to analyse extracts after acid hydrolyze (convert ali glycosides to aglycones). A method was optimized to separate 8 flavonoid aglicones by RPHPLC usually present in food and vegetal extracts to cosmetic use. Optimization was performed by a mixture factorial design to select the most selective mobile phase composition and one facto ria I design with central point to optimize gradient parameters. Developed methodology is the faster reported in literature until now. Baseline separation was achieved in less than 15 minutes, with coefficients of variation between 0.1 and 1.8%, correlation coefficient from 0,9993 to 0,9994 at 5-100 &#181;g/mL concentration range and quantification limits from 0.1 to 0.21 &#181;g/mL. Developed method was used to optimize hydrolize parameters for a Neem extract. Optimization was realized by a response surface methodology, having concentration of acid added, reaction time, temperature and antioxidant (ascorbic acid) concentration added as parameters. From this study was developed a hydrolyze methodology with 5 minutes of reaction time, using 1.4 mol/L HCI, 119°C and 500 &#181;g/mL of ascorbic acid. Applying method of analysis and hydrolyze developed at Neem extracts it can be identified and quantified aglicones quercetin, kaempferol and miricetin. Aiming to evaluate which compounds in a vegetal extract have antioxidant activity credited to some plants, an on-line system with post-column reaction was built in HPLC (based on literature), using ABTS as free radical mode!. Neem analysis at this system showed that flavonoid glycosides identified before are the responsible for antioxidant activity described for this plant. Based on this information and intending to obtain vegetal extracts with antioxidant activity for cosmetic use, Neem extraction procedure was modeled in function of solvent mixture used (water, ethanol, propylene glycol and their mixtures), following a simplex centroid designo Besides the concentration of active components prediction it can also be predict other properties like refractive index and density, properties that might be included at technical specifications depending of the intended use (creams, shampoos, etc).
38

Análise de flavanóides por cromatografia líquida de alta eficiência e eletroforese capilar - otimização de separação e aplicações tecnológicas / Flavonoids Analysis by high-performance liquid chromatography and capillary electrophoresis - separation optimization and technological applications

Fernando Gustavo Tonin 09 June 2006 (has links)
No presente trabalho foram estudadas as separações de 18 flavonóides (9 agliconas e 9 glicosídeos) pelas técnicas de Cromatografia Líquida de Alta Eficiência em fase reversa (RP-HPLC) e Cromatografia Micelar Eletrocinética em fluxo reverso (RF-Meck). Em ambas as técnicas foram avaliados solventes puros (metanol, acetonitrila e tetrahidrofurano) e suas misturas como formas de promover a variação de seletividade, através da modificação da fase móvel em HPLC, e da natureza do aditivo orgânico em RF-Meck. Nos estudos efetuados em HPLC utilizando-se gradiente, pode-se comprovar a possibilidade da modelagem do fator de retenção em funçã da proporção de solvente utilizados (MeOH, ACN, THF e suas misturas). Pode-se ainda, com base nos dados de retenção e na análise hierárquica de c1usters, diferenciar quatro diferentes grupos de sistemas cromatográficos com diferentes seletividades para flavonóides agliconas, e outros quatro com diferentes seletividades para glicosídeos. Os sistemas cromatográficos mais ortogonais (cada um pertencente a um grupo de seletividade) foram aplicados na separação de uma planta modelo (Azadirachta indica), de onde pode-se escolher a fase móvel mais seletiva para se otimizar a separação dos flavonóides glicosilados presentes nas folhas desta planta. No método final otimizado pode-se identificar e quantificar cinco dos flavonóides majoritários presentes, sendo três glicosídeos de quercetina (rutina, isoquercitrina e quercitrina) e dois glicosídeos de kaempferol (astragalin e nicotiflorin), em amostras de duas diferentes procedências (Piracicaba-SP e Silvânia-GO). Nos estudos envolvendo a separação dos dezoito flavonóides por RFMEKC pode-se comprovar diferenças significativas de seletividade quando se varia a natureza do solvente orgânico utilizado como aditivo, além de se observar tendências na migração em função das propriedades do solvente adicionado e da estrutura molecular do flavonóide. O solvente de menor eficiência para separação dos flavonóides foi o MeOH. Através da análise dos eletroferogramas obtidos através de um planejamento experimental de misturas, e das trocas de pares críticos observadas nos vários eletrólitos utilizados, obteve-se um método de separação com apenas um par crítico em menos de 12 minutos de corrida. O coeficiente de variação obtido para o fator de retenção foi de 1,5% e para área de 3%, considerando-se cinco injeções. O método desenvolvido foi aplicado com sucesso na identificação dos flavonóides majoritários presentes na planta modelo (Neem), obtendo-se o mesmo resultado do estudo anterior. Como forma de avaliar a concentração de flavonóides totais presentes em espécies vegetais é comum a análise de extratos após hidrólise ácida (conversão de todos glicosídeos em agliconas). Desta forma otimizou-se uma metodologia de separação em RP-HPLC de 8 flavonóides agliconas comumente presentes em alimentos e extratos vegetais de uso cosmético. A otimização foi efetuada mediante um planejamento experimental de misturas, para escolha da fase móvel mais seletiva, e de um planejamento fatorial composto central, para otimização das condições de gradiente. O método obtido foi o mais rápido já visto dentro da literatura consultada. A separação em linha de base foi efetuada em menos de 15 minutos, com coeficientes de variação de área entre 0,1 e 1,8%, coeficiente de correlação de 0,9993 a 0,9994 na faixa de 5 a 100 &#181;g/mL, e limites de quantificação estimados na faixa de 0,1 a 0,21&#181;g/mL. O método desenvolvido foi aplicado na otimização das condições de hidrólise de um extrato de Neem. A otimização foi efetuada através de metodologia de superfície de resposta, levando-se em consideração a concentração de ácido adicionada, o tempo de reação, a temperatura, e a concentração de um antioxidante (ácido ascórbico) adicionado. O resultado da otimização foi uma metodologia de hidrólise com tempo de reação igual a 5 minutos, utilizando-se 1,4 mol/L de HCI, 119°C e 500 &#181;g/mL de ácido ascórbico. Através das metodologias de análise e de hidrólise desenvolvidas pode-se constatar a presença e quantificar no extrato de Neem os flavonóides agliconas quercetina, kaempferol e miricetina. Com o objetivo de se avaliar quais os componentes presentes em extratos vegetais são os responsáveis pelo poder antioxidante atribuído a determinadas plantas, foi montado um sistema de avaliação de poder antioxidante \"on-line\" com reação pós-coluna em HPLC (baseado na literatura) utilizando-se como \"radical livre modelo\" o ABTS. A análise da planta modelo (Neem) neste sistema mostrou que os flavonóides glicosilados identificados nas partes anteriores deste trabalho são os responsáveis pelo poder antioxidante atribuído a esta planta. De posse desta informação, e visando a obtenção de extratos para aplicações cosméticas com poder antioxidante, modelou-se a extração dos flavonóide do Neem em função da composição do solvente extrator (água, etanol , propilenoglicol e suas misturas), de acordo com um planejamento simplex centróide ampliado. Além da previsão da concentração dos princípios ativos pode-se ainda prever outras propriedades dos extratos obtidos, tais como, índice de refração e densidade, muitas vezes constituintes de especificações técnicas de acordo com as aplicações a que se destinam (cremes, xampús, etc). / At this work, separation of 18 flavonoids (9 aglycones and 9 glycosides) using High Performance Liquid Chromatography (HPLC) and Reduced Flow Micellar Electrokinetic Chromatography (RF-MEKC) were evaluated. For both techniques, pure solvents (methanol, acetonitrile and tetrahydrofuran) e their mixtures were evaluated as an approach of varying selectivity by changing mobile phase in HPLC and organic additive type in RF-MEKC. For HPLC studies using gradient elution, it was possible to guarantee the modeling for retention factor in function of organic solvent used (methanol, acetonitrile and tetrahydrofuran and theirs mixtures). It can be also confirmed, based on retention data and hierarquical clusters analysis, four different chromatographic groups with different selectivity for flavonoid aglycone, and four groups with different selectivity for glycosides. More orthogonal chromatographic systems (each one belonging to a selectivity group) were applied to Neem (Azadirachta Indica) analysis. From this study, it can be chosen the most selective mobile phase composition and optimize flavonoid glycosides separation present at Neem leaves. Applying optimized method, five major flavonoids can be identified and quantified, three quercetin glycosides (rutin, isoquercitrin and quercitrin) and two kaempferol glycosides (astragalin and nicotiflorin), at two samples from different origins (Piracicaba-SP and Silvânia-GO). For studies regarding eighteen flavonoids separation by RF-MEKC can be proved significant selectivity differences when distinct organic solvent are used as additive. Moreover, it can be noted tendencies in migration behaviour depending of solvent used and molecular structure of flavonoids. The solvent with less efficiency to f/avonoid separation is methanol. Analyzing electropherograms obtained by a design of mixtures and by criticai pairs changes observed in diverse electro/ytes, a separation method with only one criticai pair and 12 minutes run was obtained. Coefficient of variation obtained for retention factor was 1.5% and 3% for area (n=5). Developed method was applied to identify major flavonoids at model plant (Neem) and same results observed at previous work were obtained. In order to evaluate total flavonoid concentration present in a plant is a common approach to analyse extracts after acid hydrolyze (convert ali glycosides to aglycones). A method was optimized to separate 8 flavonoid aglicones by RPHPLC usually present in food and vegetal extracts to cosmetic use. Optimization was performed by a mixture factorial design to select the most selective mobile phase composition and one facto ria I design with central point to optimize gradient parameters. Developed methodology is the faster reported in literature until now. Baseline separation was achieved in less than 15 minutes, with coefficients of variation between 0.1 and 1.8%, correlation coefficient from 0,9993 to 0,9994 at 5-100 &#181;g/mL concentration range and quantification limits from 0.1 to 0.21 &#181;g/mL. Developed method was used to optimize hydrolize parameters for a Neem extract. Optimization was realized by a response surface methodology, having concentration of acid added, reaction time, temperature and antioxidant (ascorbic acid) concentration added as parameters. From this study was developed a hydrolyze methodology with 5 minutes of reaction time, using 1.4 mol/L HCI, 119°C and 500 &#181;g/mL of ascorbic acid. Applying method of analysis and hydrolyze developed at Neem extracts it can be identified and quantified aglicones quercetin, kaempferol and miricetin. Aiming to evaluate which compounds in a vegetal extract have antioxidant activity credited to some plants, an on-line system with post-column reaction was built in HPLC (based on literature), using ABTS as free radical mode!. Neem analysis at this system showed that flavonoid glycosides identified before are the responsible for antioxidant activity described for this plant. Based on this information and intending to obtain vegetal extracts with antioxidant activity for cosmetic use, Neem extraction procedure was modeled in function of solvent mixture used (water, ethanol, propylene glycol and their mixtures), following a simplex centroid designo Besides the concentration of active components prediction it can also be predict other properties like refractive index and density, properties that might be included at technical specifications depending of the intended use (creams, shampoos, etc).
39

Effective control of neem (Azadirachta indica A. Juss) cake to plant parasitic nematodes and fungi in black pepper diseases in vitro: Research article

Duong, Duc Hieu, Ngo, Xuan Quang, Do, Dang Giap, Le, Thi Anh Hong, Nguyen, Vu Thanh, Smol, Nic 09 December 2015 (has links)
Neem cake is a product of the cold pressing from the neem kernels to obtain neem oil. Bio-active substances from neem cake extracted solutions were evaluated for their potential to control the root knot nematodes and other pests of plants. In this study different concentrations of the solution extracted from neem cake was tested against the second stage juveniles of the plant parasitic nematode Meloidogyne spp. and four phytopathogenic fungi: Rhizoctonia solani, Sclerotium rolfsii, Collectotrichum spp. and Phytopthora capsici. Toxicity of neem cake extractions is represented by the EC50 value for the second-stage juvenile (J2) of Meloidogyne spp. and the four phytopathogenic fungi via Probit analysis. A 5% dilution of the solvent extracting from neem cake already caused 100% larval mortality after 24 hours exposure. Undiluted neem cake extraction effectively inhibited the growth of the four phytopathogenic fungi. The EC50 value of neem cake on J2-larvae of Meloidogyne nematode and on the fungi Rhizoctonia solani, Sclerotium rolfsii, Collectotrichum spp. and Phytophthora capsici was 0.51, 0.74, 0.30, 0.51 and 4.33%, respectively. / Bánh dầu neem là sản phẩm của quá trình ép nhân hạt neem để lấy dầu. Các hoạt chất sinh học từ dịch chiết bánh dầu neem đã được đánh giá có tiềm năng lớn trong phòng trừ tuyến trùng nốt sưng và các loài dịch hại khác của nhiều loại cây trồng. Trong nghiên cứu này các nồng độ dịch chiết khác nhau của bánh dầu neem đã được thử nghiệm khả năng diệt tuyến trùng (ấu trùng tuổi 2 thuộc giống Meloidogyne spp.) và ức chế 4 loài nấm bệnh như: Rhizoctonia solani, Sclerotium rolfsii, Collectotrichum spp. và Phytopthora capsici. Độc tính của dịch chiết bánh dầu neem được biểu diễn bởi giá trị EC50 đối với ấu trùng tuổi 2 của tuyến trùng Meloidogyne spp. và các loài nấm bệnh thông qua phân tích Probit. Dịch chiết bánh dầu neem ở nồng độ 5% đã làm chết 100% cá thể IJ2 của Meloidogyne spp sau 24 giờ phơi nhiễm. Dịch nguyên chất bánh dầu neem ức chế cả 4 loài nấm bệnh. Giá trị EC50 của bánh dầu neem lên ấu trùng tuổi 2 của Meloidogyne spp và các loài nấm bệnh Rhizoctonia solani, Sclerotium rolfsii, Collectotrichum spp. and Phytophthora capsici tương ứng là 0.51, 0.74, 0.30, 0.51 và 4.33%.
40

Avaliação do potencial inseticida de Azadirachta indica (Meliaceae) visando ao controle de moscas-das-frutas (Diptera:Tephritidae) / Evaluation of the insecticidal potential of Azadirachta indica (Meliaceae) aiming the control of fruit flies (Diptera: Tephritidae)

Silva, Márcio Alves 28 June 2010 (has links)
Avaliou-se a bioatividade de derivados do nim (Azadirachta indica A. Juss.) como componente de isca para adultos e como regulador de crescimento de Ceratitis capitata (Wied.) e Anastrepha fraterculus (Wied.), determinando-se, ainda, o efeito de concentrações subletais de extratos de nim e o efeito deterrente de oviposição do extrato metanólico de folhas sobre C. capitata. Utilizando o extrato aquoso de amêndoas de nim, estimou-se a CL50 para adultos e imaturos, cujos valores foram 7.522 e 1.368 ppm para os adultos e 13.028 e 9.390 ppm para os imaturos de A. fraterculus e C. capitata, respectivamente. Subsequentemente, o óleo de amêndoas, os extratos de folhas, de ramos e de amêndoas de nim em diferentes solventes (água, metanol, diclorometano e hexano) foram comparados com base nas CL50 obtidas para adultos e para imaturos. Posteriormente, foram estimadas concentrações subletais (CL15 = 39 ppm, CL30 = 225 ppm e CL45 = 888 ppm) do extrato aquoso de amêndoas para adultos de C. capitata e avaliouse nessas concentrações o efeito do extrato aquoso de amêndoas, de folhas em metanol e de ramos em diclorometano sobre a reprodução e a longevidade dessa espécie. A deterrência de oviposição do extrato metanólico de folhas de nim em diferentes concentrações (10.000, 18.000, 32.000 e 56.000 ppm) para C. capitata foi avaliada tratando bagas de uva, que foram expostas às fêmeas com chance e sem chance de escolha. Verificou-se que os derivados do nim na concentração de até 7.522 e 1.368 ppm não afetaram os adultos de A. fraterculus e C. capitata, respectivamente. Já para a fase imatura, os extratos de amêndoas e de ramos em diclorometano na concentração de 13.028 ppm causaram mortalidade de A. fraterculus e na concentração de 9.390 ppm o extrato de amêndoas em metanol e em diclorometano causaram mortalidade de C. capitata. Houve redução da fecundidade total e da fertilidade no 8º dia quando os insetos foram alimentados com extrato de ramos em diclorometano a 888 ppm. A longevidade de machos e fêmeas e o período de pré-oviposição não foram afetados pelos tratamentos. O extrato de folhas em metanol provocou deterrência de oviposição para C. capitata em situação de chance de escolha, porém, em confinamento, o referido extrato não afetou o comportamento dessa espécie. A experiência recente de C. capitata não alterou a sua resposta em relação a bagas de uva tratadas. A atividade biológica dos derivados do nim em relação às moscas-das-frutas é discutida. / The bioactivity of neem (Azadirachta indica A. Juss.) as adult bait and as larval growth regulator for Ceratitis capitata (Wied.) and Anastrepha fraterculus (Wied.) was evaluated. Besides, the effect of sublethal concentrations of neem extracts and the oviposition deterrency of the methanolic extract from leaves on C. capitata was evaluated. The estimated LC50 of aqueous extract from seed kernels were 7,522 and 1,368 ppm for adults and 13,028 and 9,390 ppm for immatures of A. fraterculus and C. capitata, respectively. In addition, the oil from seed kernels and the extracts from leaves, branches and seed kernels in different solvents (water, methanol, dichloromethane and hexane) were compared based on the LC50 obtained for adults and immatures. After that, sublethal concentrations from aqueous extract from neem seed kernels for C. capitata adults were estimated (LC15 = 39 ppm, LC30 = 225 ppm and LC45 = 888 ppm) and the effects of such concentrations on the reproduction and logenvity of this species were also accessed. Oviposition deterrency of C. capitata to grapes treated with leaf methanolic extract at different concentrations (10,000; 18,000; 32,000 and 56,000 ppm) was evaluated in free-choice or no-choice test. It was verified that the neem extracts on the concentrations up to 7,522 and to 1,368 ppm did not affect the adults of A. fraterculus and C. capitata, respectively. On the other hand, the extract from seed kernels and branches in dichloromethane at 13,028 ppm provoked mortality in A. fraterculus larvae and the seed kernel extract in methanol and dichloromethane at 9,390 ppm provoked high mortality in C. capitata larvae. The total fecundity was reduced significantly and the fertility decreased on the 8th day when the insects were fed on branch extract in dichloromethane at 888 ppm. The longevity of males and females and the pre-oviposition period were not affected by treatments. The leaf extract in methanol provoked oviposition deterrency for C. capitata in free-choice test, but did not affect its behavior in no-choice test. The C. capitatas early experience did not affect its answer to the grapes treated in free-choice and no-choice situations. The biological activity of the neem extracts to fruit flies is discussed.

Page generated in 0.4893 seconds