Thesis (Th. M.)--Dallas Theological Seminary, 2008. / Includes bibliographical references (leaves [39]-48).

Thesis (Th.M.)--Dallas Theological Seminary, 2008. / Description based on print version record. Includes bibliographical references (leaves [39]-48).

Thesis (M.S.)--Wildlife and Fisheries Sciences Dept., South Dakota State University, 2009. / Includes bibliographical references (leaves 74-85). Also available via the World Wide Web.

Thesis (M.S.)--Wildlife and Fisheries Sciences Dept., South Dakota State University, 2009. / Includes bibliographical references (leaves 91-100). Also available via the World Wide Web.

Konstanz, FH, Diplomarb., 2004.

Thesis (Th. M.)--Dallas Theological Seminary, 2008. / Includes bibliographical references (leaves [39]-48).

Η δραστηριότητα των Οξύαιχμων κυμάτων-Ριπιδισμών (Sharp waves-Ripples, SPWs-R) αποτελεί μια πληθυσμιακή δραστηριότητα του ιπποκάμπου που εμπλέκεται στην παγίωση της μνήμης. Η υψίσυχνη ταλάντωση των ριπιδισμών (100-200Hz) είναι αποτέλεσμα της πολύπλοκης αλληλεπίδρασης μεταξύ των πυραμιδικών κυττάρων και ορισμένων τύπων GABAεργικών ενδονευρώνων, μεταξύ των οποίων είναι τα καλαθοειδή κύτταρα που εκφράζουν παρβαλβουμίνη (PV-basket cells). Ο υποδοχέας για τα οπιοειδή τύπου «μ» εντοπίζεται στις απολήξεις των καλαθοειδών κυττάρων που εκφράζουν παρβαλβουμίνη, τα οποία αυξάνουν το βαθμό πυροδότησής τους ταυτόχρονα με την ταλάντωση των ριπιδισμών. Στην παρούσα μελέτη, χρησιμοποιώντας ένα in-vitro μοντέλο των Οξύαιχμων κυμάτων-Ριπιδισμών, μελετήσαμε την επίδραση δύο εκλεκτικών αγωνιστών του υποδοχέα των οπιοειδών τύπου «μ», της φαιντανύλης (1, 5, 10, 100, 500 και 1000 nM) και της μορφίνης (5, 10, 100, 1000 και 10000 nM). Και τα δύο φάρμακα αύξησαν σημαντικά το πλάτος και μείωσαν σημαντικά τη συχνότητα των SPWs με τρόπο δοσοεξαρτώμενο. Επιπλέον, η μείωση της συχνότητας συνέχισε και μετά την πάροδο της μίας ώρας εφαρμογής των φαρμάκων, ενώ η αύξηση του πλάτους είχε νωρίτερα παρουσίασει φαινόμενο plateau (40-50 λεπτά). Τα δύο φάρμακα δεν μετέβαλλαν τις παραμέτρους διάρκειας των απομονομένων επεισοδίων SPWs. Στις υψηλές συγκεντρώσεις των δύο φαρμάκων η ρυθμικότητα των SPWs μειώθηκε. Τα δύο φάρμακα μείωσαν το πλάτος της ισχύος της ταλάντωσης των ριπιδισμών. Η μείωση αυτή ήταν της τάξεως του 70% στις συγκεντρώσεις άνω των 500 nM. Παρόλα αυτά, η μορφίνη σε χαμηλές συγκεντρώσεις (5 και 10 nM) αύξησε σημαντικά το πλάτος της ισχύος της ταλάντωσης των ριπιδισμών κατά 25-30%. Είναι σημαντικό ότι οι επιδράσεις των δύο οπιοειδών παρατηρήθηκαν και στις συγκεντρώσεις οι οποίες εμπίπτουν στα κλινικά θεραπευτικά πλαίσια. Οι επιδράσεις των δύο οπιοειδών ήταν πλήρως αντιστρεπτές μετά την εφαρμογή των ανταγωνιστών του υποδοχέα των οπιοειδών τύπου «μ» ναλοξόνη (20 μΜ) και CTOP (1-5 μM). Οι επιδράσεις των οπιοειδών μετά από εφαρμογή διαδοχικά αυξανόμενων συγκεντρώσεων παρουσίαζαν φαινόμενο plateau, πράγμα το οποίο οφείλεται στην απευαισθητοποίηση του υποδοχέα. Τα παραπάνω ευρήματα αποδεικνύουν τη σημαντική επίδραση της ενεργοποίησης του υποδοχέα των οπιοειδών τύπου «μ» στη δραστηριότητα Οξύαιχμων κυμάτων-Ριπιδισμών, πιθανότατα μέσω τροποποίησης του βαθμού ενεργοποίησης των ενδονευρώνων που εμπλέκονται στη γένεση αυτής της δικτυακής ταλάντωσης. Υποθέτουμε ότι η μεταβολή που προκαλούν τα οπιοειδή στην ισορροπία μεταξύ διέγερσης και αναστολής παρεμβαίνει στη γένεση της δραστηριότητας Οξύαιχμων κυμάτων-Ριπιδισμών και αυτό μπορεί να εμπλέκεται στις αμνησιακές δράσεις των οπιοειδών φαρμάκων. / Sharp wave-ripple complexes (SPW-Rs) are population activity of the hippocamus implicated in memory consolidation. The high-frequency ripple oscillation (100-200 Hz) results from the complicated interaction between pyramidal cells and some types of GABAergic interneurons, including basket PV cells. The μ opioid receptor is located at the terminals of basket PV cells which increase their firing rate in coincidence with ripple oscillation. In this study, using an in vitro model of SPW-Rs we examined the effects of two selective μ opioid receptor agonists, fentanyl (1, 5, 10, 100, 500 and 1000 nM) and morphine (5, 10, 100, 1000 and 10000 nM. All drugs significantly increased the amplitude and slowed down the rate of occurrence of SPWs in a concentration-dependent manner. Furthermore, the drug-induced rate reduction continued up to one hour of application although the effect on the amplitude reached a plateau earlier (40-50 min). None of the dugs induced a change in the duration of individual events. At relatively high concentrations the rhythmicity of SPWs was suppressed. All drugs produced suppression of the amplitude and power of the ripple oscillation. This suppressive effect was as great as 70% at concentrations greater than 500 nM. However, morphine at low concentrations (5 nM) significantly increased the ripple power by 25-30%. Importantly all the drug-induced effects were observed at drug concentrations falling into the range of clinically used values. The effects of all opioids were fully reversed upon application of the μ receptor antagonist naloxone (20 μΜ) or CTOP (1-5 μM). The drug effects following increased drug concentrations in consecutive applications reached a plateau indicating receptor desensitization. These findings show that opioids acting on the μ receptor induce significant changes in SPW-R activity presumably affecting the level of activity of those interneurons implicated in the generation of the network oscillation. We hypothesize that the opioid-induced change of the balance between excitation and inhibition interfere with the generation of SPW-R activity and this effect might be involved in the amnesic actions of the opioid substances.

Τα οξύαιχμα κύματα-ριπιδισμοί αποτελούν μία σημαντική και ενδογενή νευρική δραστηριότητα του ιπποκάμπου που εμφανίζεται κυρίως κατά το στάδιο των βραδέων κυμάτων του ύπνου και σε φάσεις ακινησίας κατά την εγρήγορση και πιστεύεται ότι διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην διαδικασία της παγίωσης της μνήμης, που εμπλέκεται στη μεταφορά της πληροφορίας από τον ιππόκαμπο στον νεοφλοιό. Στην παρούσα μελέτη χρησιμοποιώντας καταγραφές των δυναμικών πεδίου από την CA1 περιοχή τομών του κοιλιακού πόλου του ιπποκάμπου, εξετάσαμε την επίδραση της νιφεδιπίνης, ενός ανταγωνιστή των L-τύπου τασεοελεγχόμενων διαύλων ασβεστίου, στην δραστηριότητα των οξύαιχμων κυμάτων-ριπιδισμών. Παρατηρήσαμε ότι η νιφεδιπίνη αύξησε το πλάτος των ριπιδισμών χωρίς να επηρεάζει σημαντικά την διάρκεια και τη συχνότητα της ριπιδικής ταλάντωσης. Επίσης η νιφεδιπίνη αύξησε το πλάτος των οξύαιχμων κυμάτων και προκάλεσε μία μετρημένη αύξηση στην εμφάνιση των επεισοδίων των οξύαιχμων κυμάτων. Αυτά τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι η ροή ασβεστίου διαμέσου των L-τύπου διαύλων συμμετέχει στην τροποποίηση των οξύαιχμων κυμάτων-ριπιδισμών. / Sharp wave-ripples (SWRs) are a prominent and endogenous network activity in the hippocampus occurring during slow-wave sleep, and awake immobility, and it is thought to play a critical role in process of memory consolidation implicated in the transfer of information from the hippocampal to neocortex. In the present study using recordings of field potentials from the CA1 field of ventral hippocampal slices we examined the effect of nifedipine, a blocker of voltage-dependent calcium channels of L-type, in the activity of SWRs. We observed that nifedipine increased the amplitude of ripples without significantly affecting the duration and frequency of the ripple oscillation. Also, nifedipine increased the amplitude of sharp waves and produced a moderate increase in the incidence of episodes of SWRs. These results indicate that calcium influx through L-type calcium channels participate in the modulation of SWRs.

New memories are labile, but over time some of them are stabilized. This thesis investigates the network mechanisms in the brain underlying the gradual consolidation of memory representations. Specifically, I performed a causal test of the long-standing hypothesis that the offline reactivation of new, memory-representing cell assemblies supports memory consolidation by stabilizing those assemblies and increasing the likelihood of their later reinstatement - and therefore presumably of memory recall. I performed multi-unit extracellular recordings in the dorsal CA1 region of behaving mice, from which I detected short-timescale (25 ms) co-activation patterns of principal neurons during exploration of open-field enclosures. These cell assembly patterns appeared to represent space as their expression was spatially tuned and environment specific; and these patterns were preferentially reactivated during sharp wave-ripples (SWRs) in subsequent sleep. Importantly, after exposure to a novel - but not a familiar - enclosure, the strength with which an assembly pattern was reactivated predicted its later reinstatement strength during context re-exposure. Moreover, optogenetic silencing of hippocampal pyramidal neurons during on-the-fly detected SWRs during the sleep following exposure to a novel - but again not a familiar - enclosure impaired subsequent assembly pattern reinstatement. These results are direct evidence for a causal role of SWR-associated reactivation in the stability of new hippocampal cell assemblies. Surprisingly, offline reactivation was only important for the stability of a subset of the assembly patterns expressed in a novel enclosure. Optogenetic SWR silencing only impaired the reinstatement of "gradually strengthened" patterns that had had a significant increasing trend in their expression strength throughout the initial exposure session. Consistent with this result, a positive correlation between reactivation and subsequent reinstatement was only found for these gradually strengthened patterns and not for the other, "early stabilized" patterns. An interesting interpretation is that the properties of the gradually strengthened patterns are all consistent with the Hebbian postulate of "fire together, wire together". To enable investigation of the relation between interneurons and principal cell assembly patterns from extracellular recordings, as a final contribution this thesis describes a statistical framework for the unsupervised classification of interneurons based on their firing properties alone.

This thesis battles with the question on how we can create peace and solve conflicts withoutthe use of violence. It mixes the academic disciplines of peace and conflict, sociology and thestudy of human rights. Using the theories concerning conflict and conflict resolution of JohanGaltung and the theories of strategic nonviolence of Gene Sharp the tools of creating peace bynonviolence is crafted in a comparative study. Then, by conducting hypothetical experimentswithin the conflict of Western Sahara using the tools the conclusion is reached. Differentaspects of violence, peace and power is discussed and analyzed and different weaknesses andstrengths of nonviolent strategies is scrutinized. Finally the different subjects are put togetherin a discussion of what it takes to create peace by nonviolent means. What are the costs ofpeace, what to we have to be willing to pay to solve conflicts, what should our ultimate goalbe? The conclusion is perhaps slightly underwhelming but ultimately crucial to understand.There is no shortcuts to peace and there is no quick fix to solving conflicts. / Den här uppsatsen behandlar frågan om hur vi kan skapa fred och lösa konflikter med hjälp avickevåldet. Den berör både studier om fred och konflikt, sociologi och mänskliga rättigheter. Ien jämförande studie av Johan Galtungs teorier om fred och konflikt och Gene Sharps teorierom strategiskt ickevåld så skapas verktygen för att stifta fred med ickevåldsliga medel. De härverktygen prövas sedan i hypotetiska experiment i konflikten i Västsahara. Olika aspekter avvåld, fred och makt diskuteras och analyseras. Olika svagheter och styrkor med ickevåldsligastrategier behandlas. Slutligen behandlas dessa olika ämnen i en diskussion kring vad somkrävs för att skapa fred med ickevåldsliga medel. Vad kostar fred, vad behöver vi vara villigaatt betala för att lösa konflikter och vad borde det slutgiltiga målet vara? Slutsatsen ärmåhända underväldigande men likväl avgörande att förstå. Det finns inga genvägar till fredoch det finns ingen snabb metod för att lösa konflikter.