• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 335
  • 284
  • 240
  • 215
  • 57
  • 24
  • 16
  • 14
  • 13
  • 12
  • 12
  • 7
  • 6
  • 4
  • 4
  • Tagged with
  • 1320
  • 1320
  • 563
  • 395
  • 366
  • 361
  • 253
  • 231
  • 228
  • 221
  • 216
  • 211
  • 185
  • 161
  • 139
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
361

Assessing the organizational support systems for human resources development in the chief directorate : strategic health progammes (North West Province)

Setlhare, Itumeleng E. 03 1900 (has links)
Thesis (MPA)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: In order to enhance human resource development in the public service, the South African Government launched its first human resource development strategy in 2002. This strategy was implemented over a period of four years. It was subsequently followed by another strategy, called the Human Resources Development (HRD) Strategic Framework Vision 2015, which was published by the Department of Public Service and Administration (the DPSA) in 2008. One of the pillars of the latter strategy, which is also the focus of this study, is organizational support systems. The aim of this study was to determine whether the Chief Directorate: Strategic Health Programmes (CD:SHP) successfully implements, as designed in the departmental HRD plan, the three strategic interventions related to organizational support systems. The objectives were to – assess the alignment of the organizational support systems in the Chief Directorate with the overall departmental organizational support systems (as stated in the HRD plan); - identify factors that hamper proper implementation of the departmental organizational support systems in the Chief Directorate; and - propose key strategic interventions to ensure successful implementation of the departmental organizational support systems. The organizational support system pillar has eleven strategic interventions, but, due to resources constraints, only three were investigated. These are: - to promote effective human resource planning in terms of demand for skills and training in public sector organizations; - to strengthen structures, systems and processes for the performance management and development in the public service; and - to groom and foster in-house capacity through effective career planning and talent management in departments of government. The process/implementation evaluation approach, with semi-structured interviews and questionnaire, was employed for this study. A mixed methodology, which covered the breadth of the quantitative method and the depth of the qualitative method, was used in this study. The findings indicated that the CD: SHP is not successfully implementing the pillar as designed by the departmental HRD plan. Among others, the following were identified as responsible for poor implementation: - lack of policy, strategy or guideline on HRD; - understaffed HRD units; - lack of coordination and cooperation between and among the stakeholders responsible for HRD (e.g. Human Resource Management( HRM), Performance Management and Development System (PMDS) and line managers); and - abdication of the performance management responsibility vested in managers. Key strategic interventions proposed to remedy the situation, among others, include: - reviewing the structure of the HRD directorate and filling, as a matter of urgency, all vacant posts; - reviving the committee responsible for coordinating HRD activities; - implementing and coordinating all HRD activities, from the HRD directorate, aimed at developing workplace skills plans and the effective utilization of personal development plans; - developing the blueprint for succession-planning and staff-retention strategies; and - assuring that PMDS becomes one of the key performance areas of all supervisors and managers in the Chief Directorate and that, regarding non-compliance, consistent sanctions be applied across all levels. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die Suid-Afrikaanse regering het in 2002 sy eerste menshulpbronontwikkeling (MHO)-strategie vir die staatsdiens in werking gestel om die uitbouing van dié hulpbron te bevorder. Hierdie strategie is oor ‟n vier jaar periode geïmplementeer en in 2008 opgevolg deur nog een, naamlik die Visie 2015 Strategiese Raamwerk vir Mensehulpbronontwikkeling (SRM), soos gepubliseer deur die Departement Staatsdiens en Administrasie (DPSA). Een van laasgenoemde strategie se steunpilare, wat ook die hooffokus is van hierdie studie, is organisatoriese ondersteuningstelsels. Die doelwit van hierdie studie was om te bepaal of die Hoofdirektoraat: Strategiese Gesondheidsprogramme (H:SG) sukses behaal met die implementering van programme, soos uiteengesit in die departementele MHO-plan se drie strategiese intervensies, veral met betrekking tot die organisatoriese ondersteuningstelsels. Die doel was om – te bepaal hoedanig die gerigdheid is tussen die organisatoriese ondersteuningstelsels in die Hoofdirektoraat en die algemene departementele ondersteuningstelsels (soos uiteengesit in die MHO-plan); - te identifiseer watter faktore behoorlike implementering van die departementele organisatoriese hulpsisteme in die Hoofdirektoraat belemmer; en - strategiese sleutelintervensies voor te stel wat suksesvolle implementering van die departementele organisatoriese hulpstelsels sal verseker. Die organisatoriese ondersteuningstelsel-pilaar het elf strategiese intervensies, maar, as gevolg van beperkings op beskikbare bronne, is net drie ondersoek. Hierdie intervensies is nodig om: - die beplanning van effektiewe mensehulpbronontwikkeling, in terme van die bestaande behoefte na vaardighede en opleiding in openbaresektor organisasies, te bevorder; - strukture, sisteme en prosesse vir prestasiebestuur en ontwikkeling in die staatsdiens te versterk; en - bestaande kapasiteit ten opsigte van mensekapitaal voor te berei, touwys te maak en te koester, deur effektiewe loopbaanbeplanning en talentbestuur binne regeringsdepartemente. Die proses/implementering evaluasie-benadering, met gedeeltelik gestruktureerde onderhoude en vraelyste, is vir hierdie ondersoek gebruik. ‟n Gemengde metodiek, wat die wydte van die kwantitatiewe metode en die diepte van die kwalitatiewe metode inspan, is vir hierdie studie aangewend. Die bevindings het aangedui dat die H:SG nie daarin slaag om die betrokke pilaar, soos deur die departementele MHO-plan ontwerp, te implementeer nie. Die volgende redes is, onder andere, geïdentifiseer as verantwoordelik vir die swak implementering: - gebrek aan beleid, strategie en leiding ten opsigte van MHO; - onderbemande MHO-eenhede; - gebrek aan koördinasie en samewerking tussen belanghebbendes (asook onderling) wat verantwoordelik is vir MHO (byv. Mensehulpbronbestuur (MHB), Prestasiebestuur en Ontwikkelingsisteem (PBOS) en lynbedtuurders); en - afstandoening van hulle prestasiebestuursverpligtinge wat aan bestuurders opgedra is. Strategiese sleutelintervensies wat voorgestel word om die situasie te herstel, sluit o.a. in: - die hersiening van die struktuur van die MHB-direktoraat en, as ‟n saak van dringendheid, die vul van alle vakante poste; - die herinstelling van die komitee verantwoordelik vir die koördinering van MHO-aktiwiteite; - die implementering en koördinering van alle MHO-aktiwiteite van die MHO-direktoraat, sodat vaardighede by die werkplek ontwikkel word en die effektiewe aanwending van persoonlike ontwikkelingsplanne plaasvind; - die ontwikkeling van ‟n bloudruk vir personeel opvolgbeplanning en strategieë om personeel te behou; en - die versekering dat PBOS een van die sleutel prestasie-areas sal wees wat alle supervisors en bestuurders in die Hoofdirektoraat sal toepas en, in geval van nalatigheid in hierdie verband, strafmaatreëls op alle bestuursvlakke toegepas sal word.
362

Overcoming energy constraints on future development in Stellenbosch through energy efficiency : retrofitting of solar hot water heaters and gas stoves in middle and high income households in the residential sector

Nyabadza, Munyaradzi Christine 03 1900 (has links)
Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: South Africa faces an energy crisis which presents itself in two forms; electricity generation dominated by coal fired power stations and current electricity supply capacity being unable to meet growth in demand. South Africa urgently requires new generation capacity: however, power stations take time to plan, construct and commission, meaning that South Africa has to consider other options to meet electricity demand. This necessitates quick and innovative ways of meeting future demand. Energy efficiency has been identified as “a low hanging fruit” on the energy tree to address supply constraints and reduce energy related greenhouse gas emissions. There are various energy efficiency programmes aimed at raising awareness of measures that households can take to reduce energy consumption. Some of South Africa’s key objectives of energy efficiency in the residential sector are to mitigate the effect of peak demand on power capacity and to introduce state of the art technologies. In terms of these technologies, there is an overlap between energy efficiency and renewable energy. The widespread installation of renewable energy technologies such as SWHs has the potential to delay the need to construct new power stations. SWHs are a viable renewable energy option for South Africa. It is a mature and proven technology with the potential to address South Africa’s electricity capacity problems. Not only does a SWH provide financial savings to the customer in the long run but it offers the additional benefit of a reduction in greenhouse gas emissions to society. Although awareness of the benefits of solar water heaters is increasing, SWH uptake remains low. However the uptake is increasing due to; a SWH rebate offered through Eskom, electricity price increases which are forcing consumers to seek alternatives and a national building code requiring energy efficient water heating in new buildings which is expected to come into effect in 2012. Liquid Petroleum Gas is a low carbon emitting source of fuel for cooking. In South Africa, middle–high income households rely on the electric stove for cooking. Cooking contributes to electricity peak demand. Reducing electricity demand by replacing the electric stove would help in reducing electricity peak demand from the grid. LPG use has been increasing due to the following reasons; electricity supply shortages, shifting government policy on LPG and increasing electricity tariffs forcing lifestyle changes. This case study sought to investigate the opportunities, as well as the barriers for a Stellenbosch municipality - initiated energy efficiency programme. In terms of energy supply and demand management, the municipality has identified energy efficiency and the introduction of renewable energy sources as options for achieving sustainability. One of the barriers facing energy efficient technologies is up-front costs in the case of SWHs and the cost of appropriate equipment such as gas stoves in the case LPG. The study sought to investigate financial mechanisms that the municipality could use to overcome these barriers and promote the use of SWH and gas stove in the residential sector. Data was collected through a combination of a mini Delphi – expert opinion technique, questionnaires, secondary data analysis, telephone and personal interviews with solar water heater industry stakeholders, LPG industry stakeholders and municipal officials. The conclusion drawn from this research is that Stellenbosch Municipality can initiate its own energy efficiency programme instead of waiting for national government. Although the municipality can initiate an energy efficiency programme, it needs to find another institution to fund the programme. Funding mechanisms however do overcome the barrier of high up -front costs and high gas equipment costs making energy efficient technologies affordable. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Suid-Afrika staan voor ʼn energiekrisis wat op twee maniere gestalte kry: elektrisiteitsopwekking wat oorheers word deur steenkoolkragstasies en huidige elektrisiteitsvoorsieningsvermoë wat nie in die groeiende aanvraag kan voorsien nie. Suid-Afrika benodig dringend nuwe kragontwikkelingsvermoë. Dit neem egter tyd om kragstasies te beplan, op te rig en in diens te stel, wat beteken dat Suid-Afrika ander opsies moet oorweeg om in elektrisiteitsaanvraag te voorsien. Dit noodsaak vinnige en innoverende maniere om in toekomstige aanvraag te voorsien. Energierendement is as “ʼn laaghangende vrug” op die energieboom geïdentifiseer ten einde beperkings in kragvoorsiening die hoof te bied en kweekhuisgasuitlatings wat met energie verband hou te verminder. Daar is verskeie energiebesparingsprogramme wat ten doel het om die bewustheid te versterk van maatreëls wat huishoudings kan volg om energieverbruik te verminder. Van Suid-Afrika se vernaamste doelstellings ten opsigte van energierendement in die residensiële sektor is om die uitwerking van spitsaanvraag op kragvermoë te verlig en om die jongste tegnologie in te voer. Ingevolge hierdie tegnologieë is daar ʼn oorvleueling tussen energierendement en hernubare energie. Die algemene installering van hernubare energietegnologieë, soos sonkragwaterverwarming (SWV), het die potensiaal om die noodsaaklikheid van die oprigting van nuwe kragstasies uit te stel. SWV is ʼn lewensvatbare nuwe energieopsie vir Suid-Afrika. Dit is ʼn ontwikkelde en bewese tegnologie met die potensiaal om Suid-Afrika se probleme ten opsigte van elektrisiteitsvermoë die hoof te bied. SWV sorg nie slegs vir die kliënt vir finansiële besparing op die lang duur nie, maar dit bied ook vir die samelewing die bykomende voordeel van ʼn afname in kweekhuisgasuitlatings. Alhoewel die bewustheid van die voordele van sonkragwaterverwarming toeneem, bly die gebruik van SWV laag. Die gebruik is egter besig om toe te neem vanweë ʼn SWV-korting wat deur Eskom aangebied word, elektrisiteitsprysverhogings wat verbruikers dwing om alternatiewe te soek, en ʼn nasionale boureglement wat energiedoeltreffende waterverwarming in nuwe geboue vereis en wat na verwagting in 2012 in werking sal tree. Vloeibare petroleumgas is ʼn brandstofbron wat vir kook gebruik word en wat ʼn lae koolstofvrystelling het. In Suid-Afrika gebruik huishoudings met ʼn middelhoë inkomste die elektriese stoof om te kook. Kook dra by tot elektrisiteitspitsaanvraag. Die vermindering in elektrisiteitsaanvraag deur die vervanging van die elektriese stoof kan help om die elektrisiteitspitsaanvraag op die netwerk te verlaag. Die gebruik van VPG het toegeneem weens die volgende redes: elektrisiteitsvoorsieningstekorte, veranderende regeringsbeleid ten opsigte van VPG en die verhoging in elektrisiteitstariewe wat veranderinge in lewenstyl afdwing. Hierdie gevallestudie het gepoog om die geleenthede, sowel as die hindernisse vir ʼn energierendementprogram wat deur Stellenbosch Munisipaliteit geïnisieer is, te ondersoek. Ten opsigte van energievoorsiening en -aanvraagbestuur het die munisipaliteit energierendement geïdentifiseer en die ingebruikneming van hernubare-energiebronne as opsies om volhoubaarheid te bereik. Een van die hindernisse waarvoor energierenderende tegnologieë te staan kom, is voorkostes in die geval van SWV en die koste van toepaslike toerusting soos gasstowe in die geval VPG. Die studie het ondersoek ingestel na die finansiële meganismes wat die munisipaliteit sou kon gebruik om hierdie hindernisse te bowe te kom en die gebruik van SWV en gasstowe in die residensiële sektor te bevorder. Data is ingevorder deur middel van ʼn kombinasie van ʼn mini-Delphi – kennermeningtegniek, vraelyste, sekondêre data-ontleding, telefoon- en persoonlike onderhoude met belanghebbendes in die sonkragwaterverwarmingsbedryf, belanghebbendes in die VPG-bedryf en munisipale amptenare. Die gevolgtrekking wat uit hierdie navorsing gemaak word, is dat Stellenbosch Munisipaliteit sy eie energierendementprogram kan inisieer in plaas daarvan om vir nasionale regering te wag. Alhoewel die munisipaliteit ʼn energierendementprogram kan inisieer, moet dit ʼn ander instelling kry om die program te befonds. Befondsingsmeganismes oorkom egter die struikelblok van hoë voorkostes en hoë kostes van gastoerusting wat energierenderende tegnologieë bekostigbaar maak.
363

“Improving the existing public sector strategic planning guidelines towards integrated provincial and local government strategic planning processes : lessons learned from Eastern Cape"

Maxegwana, Malusi 03 1900 (has links)
Thesis (MPA)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: The practice of public-sector strategic planning has gained dominance in public sector management in imitation of the concept of strategy in military science and later of the practice of strategic planning in the private sector. Its institutionalisation in the public sector should be welcomed as a positive development. The policy and regulatory framework instils a culture of cooperative governance through the promotion of effective intra- and inter-governmental relations that assume a developmental approach to planning. It is this culture that sets parameters within which the practice of strategic planning should be managed in the public sector. Strategy alignment is critical in achieving cooperative governance in strategic planning, as is shown in this study. The study sought to establish the extent to which the existing strategic planning guidelines could be manipulated to achieve alignment between the provincial and local spheres of government. A qualitative study was performed. It relied on both a non-empirical literature review and an empirical investigation to generate its data. Interviews were conducted with representatives of a sample of four Provincial Departments and seven different Municipalities drawn from the three categories of Local Government, namely metropolitan, local and district Municipalities. The Eastern Cape Provincial Government structure with its composite Municipalities constituted the case selected for this study. The study revealed that strategic planning in the province assumes different formats ranging from basic and medium-term to comprehensive and long-term, as well as sector- and project-specific strategic planning processes. The public sector strategic processes are politically influenced, taking their tone from political directives, but driven mainly by administrators. Whereas the active participation of politicians in shaping integrated development plans (IDPs) as the principal strategic plans for Municipalities is acknowledged, the concern that politicians at a provincial level are playing a limited role in shaping Provincial Departments’ strategic plans remains relevant. It is vital that the political governance centre in the province; namely the premier’s office, should take charge of coordinating strategic planning and should be responsible for the alignment efforts of the government structures in the province. Strategic planning plays a significant role in defining the organisational growth path of every public-sector organisation, as well as the management of public resources, financial and non-financial. This study advocates for learning as a central organisational value and recommends that the existing strategic-planning guidelines be improved to embody a cooperative governance approach. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die toonaangewende posisie wat strategiese beplanningspraktyk in die openbare sektor, binne die kader van bestuur in die openbare sektor, verwerf het, het beslag gekry weens die nabootsing van strategiese beplanningskonsepte eie aan die militêre wetenskapsmilieu. Dit is later versterk deur navolging van strategiese beplanningsmodelle uit die privaatsektor. Die institusionalisering van strategiese beplanning in die openbare sektor moet as ’n positiewe ontwikkeling verwelkom word. Beleidstelling en ’n reguleringsraamwerk vestig ’n sterk korporatiewe verantwoordelikheidsin. Dit word bewerkstellig deur die bevordering van effektiewe intra- en interregeringsvehoudinge, wat ’n ontwikkelingsbenadering tot beplanning veronderstel. Hierdie kultuur omskryf die raamwerk vir die toepassing van strategiese beplanning in die openbare sektor. Soos hierdie ondersoek aandui, is ’n voorvereiste vir deelnemende bestuur, wanneer daar strategies beplan word, koördinering van strategie. Die ondersoek het ten doel gehad om te bepaal tot watter mate bestaande strategiese beplanningsriglyne aangepas kon word om gerigdheid tussen provinsiale en plaaslike regeringsfere te bewerkstellig. ’n Kwalitatiewe ondersoek is gedoen, gebaseer op navorsingsdata verkry uit sowel ’n nie-empiriese literatuurstudie as ’n empiriese ondersoek. Onderhoude is gevoer met verteenwoordigers van ’n monster werknemers, saamgestel vanuit vier provinsiale departemente en sewe verskillende munisipaliteite. Die volle spektrum van plaaslike regeringsinstellings is gedek, naamlik metropolitaanse, plaaslike en distriksmunisipaliteite. Die provinsiale regeringstruktuur van die Oos-Kaap en sy saamgestelde munisipaliteitstrukture vorm die basis vir hierdie gevallestudie. Die ondersoek het aangedui dat strategiese beplanning in hierdie provinsie verskeie vorme aanneem; dit wissel in formaat van basies en mediumtermyn tot omvattend en langtermyn, asook sektorale en projekspesifieke strategiese beplanningsprosesse. Die strategiese proses van die openbare sektor word polities beïnvloed deur die politieke ondertoon teenwoordig in direktiewe, maar dit is hoofsaaklik administrateurs wat die agenda bepaal. Alhoewel die aktiewe betrokkenheid van politici in die daarstelling van geïntegreede ontwikkelingsplanne (GOP’s), die hoof strategiese planne vir munisipaliteite, erken word, is daar steeds rede tot kommer dat politici op provinsiale vlak slegs ’n beperkte rol vervul as dit kom by die skep van die provinsiale departemente se strategiese planne. Dit is van kritieke belang dat die kern van politieke bestuur, naamlik die kantoor van die premier, in beheer van die koördinering van strategiese beplanning moet wees en verantwoordelikheid sal aanvaar vir die koördineringspogings van regeringstrukture in die provinsie. Strategiese beplanning speel ’n betekenisvolle rol wanneer die organisatoriese ontwikkelingspad vir elke openbare sektor instelling uitgestippel word, asook by die bestuur van openbare bronne; sowel finansieel as nie-finansieel. Hierdie ondersoek maak voorspraak vir die beklemtoning van kennisontwikkeling as ’n sentrale organisatoriese noodsaak en beveel aan dat bestaande strategiese beplanningsriglyne sodanig aangepas word dat dit ’n koöperatiewe bestuursplan vir beter deelnemende bestuur beliggaam.
364

Assessing the readiness for the implementation of Generally Recognised Accounting Practice (GRAP) in the Department of Transport and Public Works in the Western Cape

Solomons, Yolanda M. 03 1900 (has links)
Thesis (MPA)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: IMPLEMENTATION OF GENERALLY RECOGNISED ACCOUNTING PRACTICE (GRAP) IN THE DEPARTMENT OF TRANSPORT AND PUBLIC WORKS IN THE WESTERN CAPE. The research project was undertaken to explore one of the major obstacles in South Africa’s public sector, namely shifting the basis of accounting from modified cash accounting to accrual accounting. Contrary to cash accounting, which recognises expenditure only when cash is paid and income is received, accrual accounting recognises expenditure when the goods and services are received and income is recognised when services are rendered. Given the condition of financial reporting within departments with no accrual accounting compliant systems, no processes and policies in place to comply with accruals and lack of relevant capacity and skills, the purpose of the study was to determine the capability of the department to implement accrual accounting (mainly Generally Recognised Accounting Practice (GRAP)) in the public sector context. What needed to be determined was the readiness of the department for the implementation and the challenges and conditions that hampered the implementation of accrual accounting. The literature review explores the existing information for correlation with the implementation of GRAP and recommendations are made to departments within the public sector to ensure an approach and conversion plan that would be relevant and practical in the current environment and address all challenges and concerns identified within a reasonable time frame. The importance of the research for the public sector resides in the recognition of the need for better understanding of the implementation of accrual accounting, so that significant risks and challenges of the accrual accounting implementation may be determined within departments in the public sector. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie navorsingsprojek is onderneem om die gereedheid van die Departement van Vervoer en Openbare Werke ten opsigte van die implementering van die toevallingsgrondslag van rekeningkunde (GRAP) in die publieke sektor te bepaal. Ondersoek is ingestel na een van die grootste struikelblokke in Suid-Afrika se publieke sektor, naamlik die verskuiwing vanaf die kontantgrondslag van rekeningkunde na die toevallingsgrondslag van rekeningkunde. Ooreenkomstig die kontantgrondslag van rekeningkunde word transaksies en ander gebeure erken wanneer kontant ontvang of betaal word. Volgens die toevallingsgrondslag van rekeningkunde word transaksies en ander gebeure egter erken wanneer dit aangegaan word en nie wanneer kontant ontvang of betaal word nie. Gegewe die toestand van finansiële verslagdoening binne die departemente, met geen voldoening aan toevallingsgrondslagrekeningkundige stelsels nie, geen prosesse en beleide in plek nie en 'n gebrek aan kapasiteit en vaardighede in die publieke sektor, was die doel van die studie om te bepaal tot watter mate die departement oor die vermoë beskik om toevallingsgrondslagrekeningkunde binne die departemente in die publieke sektor te implementeer en om die gereedheid vir die implementering en die uitdagings en struikelblokke wat die implementering kan belemmer, te identifiseer. ‘n Literatuurstudie is onderneem om die beskikbare inligting met die implementering van toevallingsgrondslagrekeningkunde (GRAP) te gekorreleer en aanbevelings word aan die departemente in die publieke sektor gemaak om te verseker dat die benadering en die omskakelingsplan hiervoor die huidige situasie toepaslik en prakties sal aanspreek en alle uitdagings en probleme binne 'n redelike tydperk die hoof sal bied. Vir die publieke sektor is die belangrikheid van die navorsing daarin geleë dat 'n beter begrip van die toepassing van toevallingsgrondslagrekeningkunde in departemente nodig is sodat die beduidende risiko's en uitdagings wat met die implementering van toevallingsgrondslagrekeningkunde binne departemente in die openbare sektor vasgestel kan word.
365

Developing a sourcing strategy in the South African Police Service Garages

Vanto, Zacharia 03 1900 (has links)
Thesis (MPA)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: research study was about finding the right sourcing strategy that would work effectively for the South African Police Service (SAPS) garages. Its purpose was to help the SAPS garages deal strategically and effectively with their work load while repairing the SAPS vehicles, as the current evidence indicated that the garages might not have sufficient capacity to cope with the volume of repairs they were receiving. The research was structured as a case study design, in which personal interviews were held with SAPS garage managers, SAPS strategy drivers (Head Office) and executive managers at the City of Cape Town, Western Cape Provincial Government Fleet, and Passenger Rail Agency of South Africa (PRASA). To follow up on these initial one-on-one interviews, a further questionnaire comprising similar, information-gathering questions was sent out to various SAPS garage managers to elicit more detailed information on the circumstances of their individual garages. A literature review, which formed the basis of the study, explains the sourcing strategy, and explores different sourcing options including how to make the best sourcing decision. In this study, three models of sourcing strategy were considered, and were supported by the case study of the City of Cape Town, Western Cape Provincial fleet management, and PRASA. This study has proved that what the different authors have written and recommended about in-sourcing and outsourcing can still be considered in conjunction with the current legislative and policy framework. The cost analysis was conducted in order to be able to assess which option would be the more expensive between in-sourcing and outsourcing. The fundamental finding of this research was that the SAPS garages could not handle all the work they were receiving, as they did not have the capacity, for various reasons, to deal with the volume of vehicle repairs that were coming in, and that the variety of sourcing strategies at the different garages were not effectively reducing the backlog. There was no clear sourcing strategy in place from the National office to guide the garages. From these findings, the recommendation is that the big garages should handle all the services and minor repairs including some major repairs, with the majority of the major repairs being outsourced to service providers, while the smaller garages should focus on services and minor repairs only, and outsource all major repairs. The vehicles that are not within a 30km radius of the SAPS garages must be directly outsourced to providers using the RT46 contract, or similar arrangement. Further research studies are needed regarding the demographic structure of the garages, and also regarding the effectiveness and efficiency of the actual running of the garages. A balance then needed to be found between in-sourcing and outsourcing, whilst ensuring that the garages were operating efficiently and outsourcing responsibly. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die navorsingstudie is gedoen om die effektiefste en geskikste verkrygingstrategie vir die voertuigwerkswinkels van die Suid-Afrikaanse Polisiediens (SAPD) te bepaal. Die doel was om die werkswinkels te help om strategies en effektief te werk gegewe hulle werkslading, aangesien huidige bewyse getoon het dat hulle nie voldoende kapasiteit daarvoor het nie. Die navorsing is gestruktureer as ’n gevallestudie, waartydens persoonlike onderhoude met SAPD-werkswinkelbestuurders, SAPD- strategiese drywers (Hoofkantoor), en uitvoerende bestuurders van die Stad Kaapstad, die Wes-Kaapse Provinsiale Regering-vloot en die passasier-spooragentskap van Suid-Afrika (PRASA) gevoer is. Ter opvolging van die oorspronklike individuele onderhoude is ’n verdere vraelys gebruik waarin soortgelyke vrae aan SAPD-werkswinkelbestuurders gestel is om meer inligting aangaande die toestand van hulle werkswinkels te bekom. ’n Literatuuroorsig, wat die basis gevorm het van die studie, verduidelik die verkrygingstrategie en ondersoek verskillende verkrygingsopsies, asook hoe om die beste verkrygingsbesluite te neem. In hierdie studie is drie verkrygingstrategiemodelle oorweeg, wat ondersteun is deur die gevallestudie van die Stad Kaapstad, die Wes-Kaapse Provinsiale Regering-vlootbestuur en PRASA. Die studie het bewys dat dít wat die onderskeie outeurs oor in- en uitkontraktering bevind en aanbeveel het, steeds oorweeg behoort te word, aangevul deur die bestaande wetgewing en beleidsraamwerk. Die kosteontleding is gedoen om te bevestig watter in- of uitkontrakteringsopsies die effektiefste sou wees. Die fundamentele bevinding van hierdie navorsing is dat die SAPD se voertuigwerkswinkels tans nie al die werk wat hulle ontvang, kan hanteer nie, omdat hulle om verskeie redes nie die nodige kapasiteit het om die groot aantal voertuie wat inkom, te herstel nie. Die uiteenlopende strategieë wat die onderskeie werkswinkels volg sover dit uitkontraktering betref, verminder ook nie die agterstand nie. Daar is nie ’n duidelike verkrygingstrategie van die nasionale kantoor wat riglyne aan die werkswinkels verskaf nie. Die aanbeveling na aanleiding van hierdie bevindinge is dat die groot werkswinkels al die versienings en kleiner herstelwerk, met inbegrip van sekere groot herstelwerk, moet hanteer, terwyl die kleiner werkswinkels moet fokus op versienings en kleiner herstelwerk, en alle groot herstelwerk moet uitkontrakteer. Indien voertuie buite ’n 30 km-radius van ’n SAPD-werkswinkel is, moet sodanige herstelwerk uitgekontrakteer word deur gebruik te maak van die RT46-kontrak, of ’n soortgelyke reëling. Verdere navorsingstudies is nodig oor die demografiese struktuur van die werkswinkels, asook die doelmatigheid en effektiwiteit betreffende die werklike bedryf van die werkswinkels. ’n Balans moet gevind word tussen in- en uitkontraktering, terwyl daar verseker moet word dat die werkswinkels effektief bedryf word en uitkontraktering op ’n verantwoordelike wyse geskied.
366

The case for transition to a sustainable transport system in Stellenbosch

Moody, Matthew 03 1900 (has links)
Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: Human existence in its current form is unsustainable. Urban transport systems are one of the chief contributors to this problem due to the dominant role of the car. Car dominated transport systems have a number of serious impacts on social, economic and ecological systems which collectively suggest they are not sustainable. The complex, global “system of automobility”, a powerful socio-technical regime, ensures that car dominated transport systems endure, despite the serious problems they generate. In the face of the power and resilience of this system, there are examples around the world of urban areas which have implemented transport initiatives which depart from the dominant paradigm of automobility. They have successfully provided viable alternatives to the car, facilitated urban forms which are supportive of green modes and “reconquered” scarce urban space from the automobile. However, there are a multitude of barriers to any transition to sustainable urban transport systems. These can only be overcome through the related processes of contestation and innovation. The case of Stellenbosch is a local expression of the global “system of automobility”. Through a combination of infrastructure, urban form, institutions, beliefs and ways of life, this system is perpetuated at a local level. In a highly inequitable developing country context, this is particularly problematic. A town primarily designed to service car mobility is best suited to the reproduction of the middle class. The poor, and others without access to a car, are at a disadvantage and movement by green modes is, everywhere, discouraged. And yet, there are a number of innovative initiatives occurring within the town which depart from the dominant paradigm, contesting its continued dominance. The path towards transition is at all times uncertain. However, it is possible to enhance the potential for transition by strengthening existing niches, contesting existing regimes and preparing for the imminent increase in landscape pressure generated by climate change and resource scarcity. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Menslike bestaan in sy huidige vorm is onvolhoubaar. Stedelike vervoerstelsels is een van die belangrikste bydraers tot hierdie probleem weens die oorheersende rol van die motor. Vervoerstelsels waar die motor die botoon voer het ‘n aantal ernstige gevolge op maatskaplike, ekonomiese en ekologiese stelsels wat gesamentlik daarop dui dat sodanige stelsels nie volhoubaar is nie. Die komplekse, globale “stelsel van motorvervoer”, ‘n kragtige sosio-tegniese regime, verseker dat vervoerstelsels waar die motor die botoon voer in stand gehou word, ondanks die ernstige probleme wat hulle skep. Met inagneming van die krag en veerkragtigheid van hierdie stelsel bestaan daar oral in die wêreld voorbeelde van stedelike gebiede wat vervoerinisiatiewe geïmplementeer het wat afwyk van die oorheersende paradigma van motorvervoer. Hulle het uitvoerbare alternatiewe vir die motor suksesvol verskaf, stedelike vorme wat groen gebruike ondersteun gefasiliteer en skaars stedelike ruimte van die motorvoertuig “herwin”. Daar is egter ‘n menigte hindernisse in die pad van enige oorgang tot volhoubare stedelike vervoerstelsels. Dit kan slegs oorkom word deur die verwante prosesse van verset en innovering. Die geval van Stellenbosch is ‘n plaaslike uitdrukking van die globale “stelsel van motorvervoer”. Deur ‘n kombinasie van infrastruktuur, stedelike vorm, instellings, gebruike en lewenswyses word hierdie stelsel op ‘n plaaslike vlak bestendig en behou. Teen die agtergrond van ’n uiters onregverdig ontwikkelende land is dit in die besonder problematies. ‘n Dorp wat in die eerste plek uitgelê is om vervoer wat op motors berus, te bedien, is veral geskik vir die reproduksie van die middelklas. Die armes en diegene sonder toegang tot ‘n motor word benadeel en beweging met behulp van groen wyses word oral ontmoedig. En tog kom daar ‘n aantal vernuwende inisiatiewe in die dorp voor wat afwyk van die oorheersende paradigma wat die voortgesette oorheersing daarvan beveg. Die weg na oorgang is te alle tye onseker. Dit is egter moontlik om die potensiaal vir oorgang te verbeter deur versterking van bestaande nisse, bestryding van bestaande regimes en voorbereiding vir die toenemende druk op die landskap weens klimaatsverandering en die skaarste aan hulpbronne.
367

Delft SAPS as an instrument for community development

Booysen, Freddie 12 1900 (has links)
Thesis (MPA)--University of Stellenbosch, 2005. / ENGLISH ABSTRACT: This study was undertaken to determine whether a lack of effective service delivery at the South African Police Service at Delft was due to a lack of community participation and development in Delft. Data was collected through a plurality of research methodologies, including participatory action research by means of interviews with role players and participative observation; a literature study; a diachronical study, application of relevant legislation as a guideline as well as input gained by means of discussion with various experts. The collected data was analysed in relation to the theme, the objective of the study and the research hypothesis. The following observations were made as a result of the study: • The local police station SAPS Delft, by acting as a catalyst, has assisted in the establishment of many structures in the community; and • The erecting of a new police station facilitated community participation and development. The study, having considered the observations and drawn conclusions, has offered a number of recommendations namely: • The erecting of a new police station should take place simultaneously with the development of the township where it is situated. By this means all role players will participate. • The local government and relevant national government departments are of the utmost importance when it comes to addressing the root causes of the problems in the community or when putting alternatives in place. The location of a police station should be such that its convenience and accessibility will result in enhanced and sustainable service delivery, provided that the community capitalises on it. Finally, to ensure success, there must be education and training of both the police and the community, facilitated by the SAPS, government departments and NGOs. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die studie is onderneem om vas te stel of die gebrek aan effektiewe dienslewering by Delft Suid-Afrikaanse Polisie Diens te wyte is aan die gebrek aan gemeenskapsdeelname en -ontwikkeling in Delft. Data is ingesamel deur middel van ‘n pluraliteit van navorsingsmetodologië, insluitend die volgende: deelnemende aksie navorsing deur onderhoude met rol spelers en deelnemende waarneming; ‘n literatuurstudie; ‘n diakroniese studie, toepassing van relevante wetgewing as ‘n riglyn asook insae verkry deur besprekings met ‘n verskeidenheid kenners. Die ingesamelde data is geanaliseer in verhouding tot die tema en die doelwitte van die studie en is vergelyk met die navorsingshipotese. Die volgende waarnemings is uit die studie gemaak: • Die plaaslike polisiestasie, Delft SAPD, het as katalisator gedien om baie strukture in die gemeenskap tot stand te bring; en • Die oprigting van ‘n nuwe polisiestasie het gemeenskapsbetrokkenheid en - ontwikkeling gefasiliteer. Die waarnemings in ag geneem, is tot die gevolgtrekking gekom dat die volgende aanbevelings gemaak word: • Die bou van ‘n nuwe polisiestasie moet saam met die ontwikkeling van ‘n woonbuurt geskied, waarby alle rolspelers betrokke moet wees; en • Die plaaslike regering en relevante departemente is van kardinale belang by die aanspreek van die oorsake van probleme in gemeenskappe of om alternatiewe in plek te stel. Die aanwesigheid van ‘n bereikbare en toeganklike polisiekantoor sal beter en volhoubare dienslewering tot gevolg hê indien die gemeenskap daarop kapitaliseer. Laastens verg dit egter opvoeding, vir die polisie sowel as die gemeenskap, en gefasiliteer deur SAPD, staatsdepartemente en nie-regeringsorganisasies om sukses te verseker.
368

The impact of South African firms on the liberalised Zambian economy

Mulusa, L.M. 12 1900 (has links)
Assignment (MPhil)--University of Stellenbosch, 2005. / ENGLISH ABSTRACT: While admitting that the ambitious privatization programme embarked on from 1991 to date in Zambia has contributed to unemployment largely due to the closure of privatized parastatal companies, post-privatization business conduct of investors need analyzing in order to understand why the expected economic growth and job creation in the country has never taken place. In this article the role the local political leadership, globalization and the tendency towards misplaced policy formulation play in driving the state of under development in Zambia will be analysed. The inherent weaknesses in the New Partnership for Africa’s Development which may further deny poor African countries such as Zambia, the benefits of a well timed and supported programme to provide home grown solutions for the continent’s numerous developmental problems will also be looked at. The paper will contribute towards resolving Zambia’s problems by suggesting the need to formulate policies which create a positive interface between local policies adopted to support and attract investment, and the motives driving the global players to invest in particular countries. In particular this paper focuses on the absence of good investment policy formulation, and consequently, the absence of the full economic benefit which should be derived by the economy for hosting multinational business enterprises such as the Shoprite Checkers Group. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die ambisieuse privatiserings program wat sedert 1991 in Zambië gevolg word, het hoofsaaklik as gevolg van die sluiting van geprivatiseerde semistaatsmaatskappye tot werkloosheid bygedra. Die sake-optrede van beleggers ná privatisering moet egter ontleed word ten einde te verstaan waarom die verwagte ekonomiese groei en werkskepping nooit in hierdie land plaasgevind het nie. In hierdie artikel sal die rol wat die plaaslike politieke leierskap, globalisering en die neiging na misplaaste beleidsformulering in onderontwikkeling in Zambië speel, ondersoek word. Die inherente tekortkominge in die Nuwe Vennootskap vir Afrika-ontwikkeling wat arm Afrikalande soos Zambië moontlik die voordele van ’n geleë en ondersteunde program om eie oplossings vir die kontinent se veelvuldige ontwikkelingsprobleme te bied, ontsê, sal ook onder die loep geneem word. Hierdie artikel sal ter oplossing van Zambië se probleme voorstel dat beleid geformuleer word wat ’n positiewe raakvlak bied tussen plaaslike beleid wat aangeneem is om belegging te lok en te ondersteun, en die beweegredes agter wêreldrolspelers se besluite om in spesifieke lande te belê. Hierdie artikel fokus veral op die afwesigheid van die formulering van goeie beleggingsbeleid en die gevolglike afwesigheid van die volle voordeel wat die ekonomie daaruit kan put om as gasheer vir multinasionale sake-ondernemigs soos die Shoprite Checkers Groep op te tree.
369

Applying corporate social responsibility principles to the church : a case study of the interface between the Indian Pentecostal/Charimatic Church in the Phoenix Community, Durban North (KwaZulu Natal) and social responsibility

Francis, Virginia 03 1900 (has links)
Thesis (MPhil)--University of Stellenbosch, 2008. / ENGLISH ABSTRACT: South Africa is a country in transition, and continues to develop new systems expected to positively shift the social and economic lives of 48 million people. Every sector of society is focussed on people’s upliftment. Corporations in South Africa have Corporate Social Investment (CSI) programmes as their contribution toward this goal. The Pentecostal/Charismatic Church is the fastest growing Christian denomination in the world, certainly even in Africa. Churches’ also have a responsibility to society’s upliftment, and since the Pentecostal/Charismatic church aspires to corporate principles this thesis explores the response of the Indian Pentecostal/Charismatic Church to social, economic and environmental issues of local and global magnitude. The theoretical framework proposes that a theology for social change in South Africa must be traced from the foundation of a theology of liberation from racial oppression, which is found in the Kairos Document; and combines this with CSI principles to present a composite framework for analysis. The study uses qualitative methodologies of loosely structured interviews and a focus group discussion with Pentecostal/Charismatic pastors from the Phoenix community, north of Durban. The findings suggest that the Indian Pentecostal/Charismatic Church i) has divergent viewpoints on what constitutes social responsibility, ii) does not have a set of guiding principles for funding social programmes, and iii) does not have a discernable liberation theology, which is a real challenge facing the Church as this study argues that is a core reason for the Churches’ inability to deal with social justice or sustainability issues effectively. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Suid-Afrika is ‘n land in ‘n oorgangsfase, en is in die proses om nuwe sisteme te ontwikkel wat benodig word om ‘n positiewe verandering te bewerkstellig in die sosiale en ekonomiese lewensfasette van 48 miljoen mense. Bykans elke sektor van die samelewing is dan ook tans gefokus op die opheffing van mense. Om hierdie doelwit te bereik, en om by te dra tot sodanige opheffing, het korporasies in Suid-Afrika Korporatiewe Sosiale Beleggings (KSB) Programme. Die Pinkster / Charismatiese Kerk is die denominasie wat wêreldwyd, veral ook in Afrika, die meeste veld wen. Kerke het ook ‘n verantwoordelikheid ten opsigte van sosiale opheffing, en aangesien die Pinkster / Charismatiese Kerk daarna strewe om korporatiewe beginsels toe te pas, ondersoek hierdie tesis die reaksie van die Indiese Pinkster / Charismatiese Kerk teenoor wêreldwye sosiale-, ekonomiese en omgewingsfaktore. Die teoretiese raamwerk suggereer dat ‘n teologie vir sosiale verandering in Suid-Afrika gebaseer moet word op ‘n teologie van bevryding van rasgebaseerde onderdrukking, wat te vinde is in die Kairos Dokument; en kombineer dit met Korporatiewe Sosiale Beleggings (KSB) beginsels om ‘n saamgestelde analiserings-raamwerk voor te hou. Die studie maak gebruik van kwalitatiewe metodes, naamlik los-gestruktureerde onderhoude asook die besprekings van ‘n fokusgroep wat gehou is tussen Pinkster / Charismatiese pastore / predikante in die Phoenix gemeenskap, noord van Durban. Die bevindinge suggereer dat die Indiese Pinkster / Charismatiese Kerk: i) uiteenlopende menings het oor wat presies sosiale opheffing is; ii) nie ‘n stel grondbeginsels rakende die befondsing van sosiale opheffingsprogramme het nie; en iii) nie ‘n duidelike bevrydingsteologie aanhang nie, welke feit ‘n groot uitdaging aan die Kerk bied, aangesien hierdie studie die standpunt inneem dat dit ‘n fundamentele rede is waarom die Kerk nie in staat is om aangeleenthede van sosiale geregtigheid en volhoubaarheid effektief aan te spreek nie.
370

Assessing the use of GIS in the poverty alleviation strategy of the West Coast District Municipality

Fouche, Ilse 03 1900 (has links)
Thesis (MA)--University of Stellenbosch, 2007. / ENGLISH ABSTRACT: Poverty is a complex issue and has many causes which are wide-ranging with devastating effects. In order for these effects of poverty to be minimilised and contained, a poverty alleviation strategy has to be implemented in an effective and efficient manner. In order for a poverty alleviation strategy to be effective for the main stakeholders in the decision-making process the various components of poverty have to be fully comprehended. The extent of poverty needs to be determined by employing poverty measurement techniques which will enable the decision-maker to use a (GIS) to store the poverty data. This Geographical Information System (GIS) enables the decision-makers to capture, manage, store and analyse the poverty data. The GIS can be used to map poverty data and allow a visual display of the poverty data to indicate where the greatest needs are and to allow that the relevant stakeholders and policy makers focus scarce resources and efforts to these areas. Therefore poverty mapping can greatly assist government with the implementation process of the policy process specifically in the West Coast region, where a Poverty Alleviation Strategy is currently being implemented. This implementation plan of the West Coast Poverty Alleviation Strategy can be much more effective if used in conjunction with a GIS for poverty mapping. Therefore decision-makers in the West Coast District Municipality will be provided with an opportunity to utilise the poverty data in a more effective manner which will improve their decision-making process thorough the assistance of a decision-support tool such as the visual display of poverty in the West Coast region. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die toestand van armoede is ingewikkeld en kompleks. Armoede het verskeie negatiewe nagevolge. Om hierdie negatiewe nagevolge te bekamp, moet ʼn armoedeverligting strategie in ʼn effektiewe manier geïmplementeer word. Die armoedeverligting strategie kan net vir die hoof rolspelers effektief wees tydens die besluitnemings proses, as die hoof oorsake van armoede in volle konteks beskryf en verstaan word. Die toestand van armoede kan net bepaal word deur om gebruik te maak van verskei armoede meetings tegnieke. Hierdie tegnieke sal die besluitnemer in staat stel om ʼn Geografiese Inligtings Stelsel (GIS) te kan gebruik wat die armoede data kan stoor. GIS kan gebruik word om die toestand van armoede visueel te illustreer. Deur gebruik te maak van ʼn kaart om aan te wys waar die grootste behoefte is i.t.v. die armoede data en waar die rolspelers hulle hulpbronne en kragte moet saamsnoer. Armoede kartering kan daarom ʼn geweldige hulp verleen aan die Owerhede. Veral i.t.v. die beleid implementerings proses in die Weskus Armoedeverligting Strategie, wat ʼn sleutel armoede verligting aksie plan bevat. Die beleid proses sal net verbeter word, deur vir die besluitnemers in die Weskus Distrik Munisipaliteit ʼn geleentheid te skep om die armoede data in ʼn alternatiewe manier te gebruik. Armoede kartering is so alternatiewe manier en sal deur ʼn besluitneming ondersteunings sisteem soos GIS die algehele besluitnemings proses in die Weskus streek verbeter.

Page generated in 0.0976 seconds