- / -

Η εργασία αυτή αποτελεί το προιόν μιας μελέτης εμβάθυνσης στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής του 19ου και του 20ου αιώνα και ιδιαίτερα εντοπίζεται το φαινόμενο του Νεοκλασικισμού. Εξετάζεται η εξελικτική πορεία της Νεοκλασικής Αρχιτεκτονικής από την αρχή της εμφάνισής της στη Ευρώπη μέχρι και την είσοδό της στον Ελληνικό χώρο, λίγο μετά την απελευθέρωση. Ειδικότερα, το ενδιαφέρον εστιάζεται στον χώρο του Ναυπλίου, όπου ως πρώτη πρωτεύουσα με μέριμνα της Κυβέρνησης Καποδίστρια έχει ιδιαίτερα έντονη οικοδομική δραστηριότητα. Στην προσπάθεια να υπάρξει μια όσο το δυνατόν ευρύτερη θεώρηση του αντικειμένου, παρουσιάζονται αρχικά οι ρίζες του Νεοκλασικισμού σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, με αναφορά στους αντιπροσώπους του σε κάθε μια. Στο δεύτερο κεφάλαιο δίνονται οι κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες που επικρατούσαν στον ευρωπαικό και στον ελληνικό χώρο, στα πλαίσια των οποίων αναπτύχθηκε αυτή η αρχιτεκτονική και εισήχθη και στην Ελλάδα. Ακόμη γίνεται αναφορά σε όλους τους επώνυμους αρχιτέκτονες ,Έλληνες και ξένους που εργάστηκαν στον τόπο μας και έκαναν τον κλασσικισμό πράξη. Στη συνέχεια εξετάζεται η δημιουργία της αστικής κατοικίας και οι διάφορες φάσεις εξέλιξής της, που συμβάδιζε με αυτήν της ελληνικής κοινωνίας. Η πορεία αυτή της εξέλιξης αφορά και τα μορφολογικά στοιχεία, τα οποία ήταν πολύ σημαντικά για τον κλασσικισμό. Στο τέταρτο κεφάλαιο δίνονται ιστορικά, γεωγραφικά και πολεοδονικά στοιχεία για το Ναύπλιο από τα ελληνιστικά χρόνια μέχρι και τον Καποδίστρια και την διακυβέρνηση του Όθωνα. Επί Καποδίστρια αρχίζει και η αποτύπωση της πόλης και η δημιουργία του πρώτου σχεδίου πόλεως και συνέχισε και με άλλες πόλεις. Η αποκατάσταση και η διακόσμηση των κτιρίων γίνεται με νεοκλασικά στοιχεία, δεδομένου οτι βασική επιδίωξη του Καποδίστρια ήταν να φέρει τον νεοκλασικισμό στην Ελλάδα, και να δώσει στο Ναύπλιο την αίγλη άλλων Ευρωπαικών πόλεων. Η περιοχή μελέτης της εργασίας επιλέχθηκε με βασικό στόχο να περιλαμβάνει μεγαλύτερο δείγμα κτιρίων ως προς την τυπολογία. Έτσι καταλήξαμε στον «Μεγάλο Δρόμο»- την οδό Βασιλέως Κων/νου και στην Πλατεία Συντάγματος. Και τα δύο αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της διαδρομής του Ναυπλίου στον χρόνο. Επιλέχθηκαν τα νεοκλασικά κτίρια - πρώιμα,νεοκλασικά και όψιμα – και παρουσιάζονται λεπτομερώς στο πέμπτο κεφάλαιο, μέσω χαρτών αλλά και με τη βοήθεια καρτελών με τις λεπτομέρειες και τα δομικά στοιχεία του κάθε κτιρίου. Επίσης ενδεικτικά παρουσιάζονται σχέδια του κτιρίου του σημερινού Δημαρχείου Ναυπλίου, στο οποίο έγινε αλλαγή χρήσης και συντήρηση. Στο έκτο και έβδομο κεφάλαιο με αφορμή τα σχέδια του Δημαρχείου δίνονται λεπτομέρειες και τρόποι αποκατάστασης και συντήρησης των δυο βασικών υλικών των κτιρίων: του ξύλου και της τοιχοποιίας. Παρουσιάζονται συνήθεις βλάβες και τρόποι αντιμετώπισής τους. Τέλος στο παράρτημα παρουσιάζεται το φωτογραφικό υλικό κάθε κτιρίου και επεξήγηση κάποιων όρων των δυο τελευταίων κεφαλαίων. Η μελέτη που ακολουθεί δεν αποβλέπει σε αποκαλύψεις. Η πόλη του Ναυπλίου είναι άλλωστε γνωστή για την ιδιαίτερη και έντονη αρχιτεκτονική της κληρονομιά. Σε αυτό έχει βοηθήσει και το γεγονός οτι τα νεοκλασικά του Ναυπλίου είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους αποκατεστημένα, αναδεικνύοντας έτσι καλύτερα την ιστορία του. Το θέμα έχει ήδη γίνει αντικείμενο μελέτης πολλών Ελλήνων και ξένων μελετητών. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η συνοπτική παρουσίαση της ιστορίας του Νεοκλασικισμού και η ομαδοποίηση 25 νεοκλασικών κτιρίων του Ναυπλίου με μορφολογικά κριτήρια σε καρτέλες. Η ομαδοποίηση αυτή πιθανόν να βοηθήσει μελλοντικούς φοιτητές σε σχετικές έρευνές τους. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στον καθηγητή κ. Σωτηρόπουλο Παναγιώτη για την σημαντική βοήθειά του. / This work constitutes the product of study of deepening in the History of Architecture 19th and 20th century and particularly is located the phenomenon of Neoclassicism. Is from the start examined the evolutionary course of Neoclassic Architecture of her her appearance in Europe until her entry in the Greek space, little afterwards the release. More specifically, the interest is focused in the space of Nauplium, where as first capital with concern of Government [Kapodistria] it has particularly intense building activity. In the effort to exist as much as possible wider regard of object, are presented initially the roots of Neoclassicism in various countries of Europe, with report in his representatives in every. In the second chapter are given the social and cultural conditions that prevailed in European and in the Greek space, in the frames of which was developed this architecture and was also imported in Greece. Still becomes report in the all eponymous architects, Greeks and foreigners that worked in our place and made the [klassikismo] action. Afterwards are examined the creation of urban residence and her various phases of development, that kept pace with that of Greek society. This course of development concerns also the morphological elements, which were very important for [klassikismo]. In the fourth chapter are given historical, geographic and [poleodonika] elements for Nauplium from the hellenistic years until [Kapodistria] and the governing of [Othona]. On [Kapodistria] begin and the imprinting of city and the creation of first drawing of city and continued also with other cities. The re-establishment and the decoration of buildings become with neoclassic elements, since basic objective of [Kapodistria] was it brings the neoclassicism in Greece, and it gives in Nauplium the glamour of other European cities. The region of study of work was selected with fundamental objective it includes bigger sample of buildings as for the typology. Thus we led to the “Big Street” - the road of King of Mrs/mind and in the Syntagma Square. And the two constitute integral elements of way of Nauplium in the time. Were precociously selected the neoclassic buildings -, neoclassic and backward - and are presented at greater length in the fifth chapter, via chart but also with the help of cards with the details and the structural elements of each building. Also indicatively are presented drawings of building of current Town hall Nauplium, in which became change of use and maintainance. In the sixth and seventh chapter on the occasion the drawings of Town hall are given details and ways of re-establishment and maintainance of two basic materials of buildings: the timber and the stonework. Are presented usual damage and their ways of confrontation. Finally in the annex is presented the photographic material each building and explanation of certain terms of two last chapters. The study that follows does not aim you you will reveal. The city of Nauplium is [alloste] acquaintance for the particular and intense architecture her heritage. In this it has helped also the fact of that neoclassic Nauplium he is in the bigger percentage their restoring, electing thus better his history. The subject already has become object of study many Greek and foreigner students. The final result is the concise presentation of history of Neoclassicism and the regrouping of 25 neoclassic buildings of Nauplium with morphological criteria in cards. This regrouping likely it helps future students in their relative researches.

Στη διπλωματική αυτή υλοποιήσαμε την παράλληλη αρχιτεκτονική Pisma στο περιβάλλον εξομοίωσης Simics. Η αρχιτεκτονική PiSMA αφορά τη διασύνδεση επεξεργαστών και μνημών πάνω στο ίδιο τσιπ σε μορφή σκακιέρας έτσι ώστε κάθε επεξεργαστής να είναι συνδεδεμένος με τέσσερις μνήμες και κάθε μνήμη να είναι συνδεδεμένη με τέσσερις επεξεργαστές. Αυτή η διάταξη επιτρέπει σε κάθε επεξεργαστή να επικοινωνεί άμεσα διαμέσου των μνημών με οκτώ γειτονικούς του επεξεργαστές. Η επικοινωνία με κάποιον επεξεργαστή εκτός των οκτώ γειτονικών γίνεται με τη μετάδοση μηνυμάτων μεταξύ των μνημών. Η αρχιτεκτονική Pisma είναι επεκτάσιμη σε αυθαίρετο αριθμό επεξεργαστών και μνημών και το κύριο πλεονέκτημά της εμφανίζεται σε εφαρμογές που παρουσιάζουν μεγάλη τοπικότητα καθώς έτσι τα δεδομένα μπορούν να επεξεργαστούν από περισσότερους επεξεργαστές ταυτόχρονα ενώ παράλληλα μειώνεται και το overhead της μεταφοράς των δεδομένων μέσω των μνημών. Στη διπλωματική θα δοθεί επίσης περιγραφή της σύγχρονης, αξιόπιστης και ολοκληρωμένης πλατφόρμας εξομοίωσης Simics. Συγκεκριμένα θα περιγραφούν τα εργαλεία που προσφέρει για την υλοποίηση των διάφορων εξομοιώσεων μέσω των κλάσεων που διαθέτει, ο τρόπος λειτουργίας του και ποια συστήματα έχουν εξομοιωθεί και έχουν προστεθεί στο περιβάλλον μέχρι τώρα. / In this thesis we implemented the parallel PiSMA architecture on Simics simulator. The PiSMA architecture forms an expandable toroidal grid with alternating processors and memories so that its processor is connected to four memories and each memory to four processors. This structure enables every processor to communicate through the common memories to other eight adjacent processors. The communication between remote processors is performed by message passing. PiSMA architecture is scalable to hundreds of processors. The most important advantage of this new architecture is that it can process applications that can divide in independent granules more efficiently by mapping them to as much as many processors this can be done on the grid. Simics is an efficient, instrumented, system level instruction set simulator. It implements a lot of tools and provides the user with many capabilities as much as system simulation is concerned. In this thesis an inclusive presentation of Simics simulator is given.

- / -

- / -

Στη διπλωματική εργασία μελετήθηκε ο σχεδιασμός και η βελτιστοποίηση αρχιτεκτονικών αποκωδικοποιητων LDPC. Μελετήθηκε η δυνατότητα απλούστευσης του πολύπλοκου δικτύου διασύνδεσης των επεξεργαστικών στοιχείων της αρχιτεκτονικής που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της πολυπλοκότητας της υλοποίησης σε υλικό των αποκωδικοποιητών. Αναπτύχθηκε συστηματικός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού, ανεξαρτήτως συγκεκριμένου κώδικα LDPC. / The design and optimization of LDPC decoders architecture was studied. An architecture with simplified interconnections and a systematic algorithm to derive it, regardless of the LDPC code, was proposed.

- / -

Η Νάξος παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα της διατήρησης μεγάλου αριθμού βυζαντινών ναών, πολλοί από τους οποίους χρονολογούνται στην πρώτη χιλιετία και, επομένως, προσφέρεται για τη μελέτη της εξέλιξης από την παλαιοχριστιανική στη μεσοβυζαντινή αρχιτεκτονική. Μετά από συνοπτική αναφορά στην μέχρι σήμερα έρευνα, την ιστορία και την τοπογραφία του νησιού, εξετάζονται συνολικά εξήντα πέντε μνημεία, με έμφαση σε όσα χρονολογούνται από το τέλος της παλαιοχριστιανικής περιόδου (μέσα 7ου αι.) έως την εποχή κατά την οποία αποκρυσταλλώθηκαν τα χαρακτηριστικά της μεσοβυζαντινής αρχιτεκτονικής (μέσα 11ου αι.). Στα τριάντα τέσσερα αυτά μνημεία αφιερώνεται ειδικό λήμμα, με περιγραφή, ανάλυση της οικοδομικής ιστορίας και βιβλιογραφία, το οποίο συνοδεύεται από σχέδια σε ενιαία κλίμακα 1:100, τις περισσότερες φορές πρωτότυπα. Η τεκμηρίωση των υπολοίπων μνημείων γίνεται συνοπτικότερα. Στη συνέχεια, γίνεται σύνθεση των παρατηρήσεων ως προς την τυπολογία, την κατασκευή, τις μορφές και τη χρονολόγηση των μνημείων, ούτως ώστε να διατυπωθούν τα τελικά συμπεράσματα, που αφορούν στην εξέλιξη της βυζαντινής ναοδομίας στο νησί, την ένταξη του φαινομένου στο πλαίσιο της βυζαντινής αρχιτεκτονικής και στην ιστορική του ερμηνεία. Τα συμπεράσματα της εργασίας συνοψίζονται στα ακόλουθα: 1. Μέχρι τα μέσα του 9ου αιώνος, η ναξιακή ναοδομία παρακολουθεί τη γενικότερη πορεία της αρχιτεκτονικής, αλλά καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις περιορισμένες οικονομικές και τεχνικές δυνατότητες που επιφέρει η ιστορική συγκυρία. Μετά από ένα κενό, που ταυτίζεται με την περίοδο της Αραβοκρατίας στην Κρήτη, αρχίζει μία περίοδος ανάκαμψης, που, ως τα μέσα του 11ου αιώνος, προσδιορίζεται από το παρελθόν, με ελάχιστα νέα στοιχεία. Μετά από τα μέσα του 11ου αιώνος, τα στοιχεία αυτά επικρατούν, ώστε να διαμορφωθεί ένα νέο ύφος, με χαρακτήρα λαϊκό και καταγωγή από την τοπική παράδοση, η οποία έχει ως αφετηρία την αρχιτεκτονική της όψιμης παλαιοχριστιανικής περιόδου. Οι επιδράσεις από την επίσημη αρχιτεκτονική του Βυζαντίου περιορίζονται σε ελάχιστα μνημεία. 2. Η ναξιακή ναοδομία δεν αποτελεί φαινόμενο τοπικό, αλλά μέρος μιας ευρύτερης ενότητας, τα γνωρίσματά της οποίας δεν οφείλονται σε συνειδητές κοινές μορφολογικές και αισθητικές επιλογές αλλά έχουν προκύψει από τη μετάπλαση των χαρακτηριστικών της παλαιοχριστιανικής αρχιτεκτονικής, στο πλαίσιο μιας μακρόχρονης εξελικτικής διαδικασίας. 3. Καθοριστικοί παράγοντες για την εξέλιξη της ναοδομίας στη Νάξο είναι: α) Η εμφάνιση της αραβικής απειλής στο δεύτερο μισό του 7ου αιώνος, β) Η κάμψη της επιθετικότητας των Αράβων στα μέσα του 8ου αιώνος και η σχετική ανάκαμψη του Βυζαντίου στο Αιγαίο, κατά την περίοδο που εν πολλοίς συμπίπτει με την Εικονομαχία, κατά τη διάρκεια της οποίας κτίζεται μεγάλος αριθμός ναών, γ) Η κατάληψη της Κρήτης από τους Άραβες, που συνεπάγεται μία περίοδο μεγάλης ανασφάλειας στο Αιγαίο και πιθανό έλεγχο ορισμένων νησιών. Ένα από αυτά ήταν και η Νάξος, η οποία μαρτυρείται πως ήταν υποτελής σε αυτούς κατά το έτος 904, δ) Η ανακατάληψη της Κρήτης από την Αυτοκρατορία και η αποκατάσταση της ειρήνης στο Αιγαίο, ε) Η πολιτική των Κομνηνών για τα νησιά του Αιγαίου. / Among the numerous churches preserved on the island of Naxos, a considerable number dates back to the first millennium. Therefore, Naxos offers an ideal opportunity for studying the evolution from Early-Christian to Middle-Byzantine architecture. After a brief account of the relevant bibliography as well as the history and topography of the island, sixty-five churches are examined, with emphasis to those which date from the end of the Early-Christian period (mid 7th century) to the time by which Middle-Byzantine architecture had acquired its main characteristics (mid 11th century). For each of these thirty-four churches there is a special entry, which includes a description, an account of its building history and bibliographical references. Each entry is followed by drawings on a scale of 1:100, in most cases original. The documentation of the remaining churches is less detailed. The comparative study of remarks on typology, construction, architectural forms and chronology, leads to the final conclusions on the evolution of church architecture, its integration to the general context of Byzantine architecture and its historical interpretation. The general conclusions sum up as follows: 1. Until the mid 9th century, church architecture in Naxos follows the current architectural advances, but is to a great extent defined by the economic and technical decline caused by historic circumstances. After a gap in construction, which coincides with the period of the Arab occupation of Crete, a period of prosperity follows, when church architecture, until the mid 11th century, is defined by the past and very few new characteristics are introduced. After the second half of the 11th century, these new elements prevail, and, thus, a new architectural style is created. The new style is informal in character and derives from local tradition, which, in turn, traces its origins back to the architecture of the post-Justinian era. The formal architecture of Byzantium has a very limited impact, which is apparent only in rare cases. 2. Church architecture in Naxos is not a local phenomenon, but forms part of a wider context, whose common features do not derive from conscious morphological and aesthetic choices, but have resulted from the long evolutionary process Early-Christian architecture underwent. 3. The evolution of church architecture in Naxos is defined by: a) The emergence of the menace of the Arabs in the second half of the 7th century, b) The attenuation of the Arab aggression in the mid-8th century and the relative rise of the Byzantine Empire in the Aegean, during a period which mostly coincides with Iconoclasm, when a large number of churches is built on the island, c) The conquest of Crete by the Arabs and, possibly, their control of some islands, which provokes a period of great insecurity in the Aegean. One of them is Naxos, which in the year 904 is mentioned to be subject to taxation to the Arabs, d) The re-conquest of Crete by the Empire and the re-establishment of peace in the Aegean, e) The policy of the Komnenoi for the Aegean islands.

H διατριβή αντιμετωπίζει το πρόβλημα της σχεδίασης ασφαλών υποσυστημάτων που μπορούν να υπάρξουν σε μη-εμπιστεύσιμα συστήματα διασφαλίζοντας τη δική τους ασφάλεια στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Στα πλαίσια της διατριβής προσεγγίστικε το πρόβλημα της ασφάλειας γενικά εντοπίζοντας παράλληλα περιοχές οι οποίες κρίθηκαν σημαντικές για περαιτέρω διερεύνηση. Αρχικά παρουσιάζεται η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη αρχιτεκτονικής ασφάλειας για ένα δικτυο-κεντρικό σύστημα. Εστιάζοντας στα ενσωματωμένα συστήματα εξετάστηκαν θέματα απόδοσης κρυπτογραφίας μνήμης δεδομένου ότι η κρυπτογραφία μνήμης αποτελεί βασικό κομμάτι για την ασφάλεια ενός ενσωματωμένου συστήματος. Στη συνέχεια εξετάζεται ένα είδος επίθεσης πλαγίου καναλιού και εισάγεται μια μεθοδολογία προστασίας από μια τέτοια επίθεση. Δεδομένου ότι θέματα ασφαλείας που υπάρχουν σε συστήματα γενικού σκοπού μπορούν να αποτελέσουν μελλοντικούς κινδύνους για συστήματα ενσωματωμένου σκοπού παράλληλα με την επίβλεψη/υποστήριξη διπλωματικών εργασιών αναπτύχθηκαν λύσεις για ασφαλή εκκίνηση όπως και για τον εντοπισμό και αφαίρεση rootkit. Τέλος ως «τελευταίο» επίπεδο και δεδομένου ότι όλα τα συστήματα χρησιμοποιούνται για την ποιοτική και ασφαλή λειτουργία μιας υπηρεσίας, η διατριβή εστίασε σε θέματα ασφαλειας στο επίπεδο των εφαρμογών. Παρουσιάζεται μια μελέτη του Spam και μεθοδολογία καταπολέμησης του και τέλος επιθέσεις cross-scripting και εφαρμογή για την ανίχνευση μη επιθυμητών συναλλαγών που πραγματοποιούνται από κακόβουλες εφαρμογές. / This dissertation addresses the problem of designing secure subsystems that can exist in non-trusted infrastructures ensuring their own safety to the greatest extent possible. The problem of security was approached in a holistic view identifying areas important for further investigation. Initially we present the methodology used for the design and development of the security architecture for a network-centric system. Later we focus on embedded systems were the performance of memory encryption was examined, since memory encryption can be crucial for embedded system security. Side- channel attacks are also presented and a methodology for protection against such attacks is presented. Keeping in mind that the increase in power in embedded systems makes even more complicated attacks possible solutions were developed for secure boot and for identifying and removing rootkit. At last "last" and with the idea that all sub-systems are used for the qualitative and safe operation of a service, dissertation focused on security issues at the application level. A study of Spam is presented along with a fight-back methodology. Finally cross-scripting attacks are presented.

This thesis concerns two main research areas of distributed web services deployed on cloud computing infrastructure. The first category is about monitoring of cloud computing infrastructure. In chapter 2 a novel general technique is used to infer relationships between different service components in a data center. This approach relies on a small set of fuzzy rules, produced by a hybrid genetic algorithm with high classification rate. Furthermore, the strength of detected dependencies is measured. Although we do not know the ground truth about relationships in a network, the proposed method mines realistic relationships without having any previous information about network topology and infrastructure. This approach can be a useful monitoring tool for administrators to obtain a clear view of what is happening in the underlying network. Finally, because of the simplicity of our algorithm and the flexibility of FIM, an online approach seems feasible. The second major problem, which is addressed in chapter 3, is the automated resource control of consolidated web applications on cloud computing infrastructure. ACRA is an innovative modeling and controlling technique of distributed services that are co-located on server cluster. The system dynamics are modeled by a group of linear state space models, which cover all the range of workload conditions. Because of the variant workload conditions, there are non-linear term and uncertainties which are modeled by an additive term in the local linear models. Due to the several types of service transactions with varying time and resources demands there are many desired candidate reference values of the SLOs during a day. Due to these requirements and the workload circumstances, we choose the appropriate model and we compute the closest feasible operating point according to several optimization criteria. Then using a set-theoretic technique a state feedback controller is designed that successfully leads and stabilize the system in the region of the equilibrium point. ACRA controller computes a positively invariant set on the state-space, which includes the target set and drives the system trajectories in it. Thus provide stability guarantee and high levels of robustness against system disturbances and nonlinearities. Furthermore we compare ACRA with an MPC and a PI controller and the results are very promising, since our solution outperforms the two other approaches. Secondly, a unified local level modeling and control framework for consolidated web services in a server cluster was presented, which can be a vital element of a holistic distributed control platform. Admission control and resource allocation were addressed as a common decision problem. Stability and constraint satisfaction was guaranteed. A real testbed was built and from a range of examples, in different operating conditions, we can conclude that both the identification scheme and controller provide high level of QoS. A novel component of this approach is the determination of a set of feasible operating (equilibrium) points which allows choosing the appropriate equilibrium point, depending only on what our objectives are, such as maximizing throughput, minimizing consumption or maximizing profit. Evaluation shows that our approach has high performance compared to well-known solutions, such as queuing models and measurement approach of equilibrium points. Both controllers succeed in their main targets respectively to the already proposed studies in literature. Firstly they satisfy the SLA requirements and the constraints of the underlying cloud computing infrastructure. To the best of our knowledge they are the only studies that calculate a set of feasible operating points that ensure system stability. Furthermore they adopt modern control theory and beyond the stability guarantee they introduce new control properties such as positively invariant sets , ultimate boundedness and e- contractive sets. / Στη παρούσα διδακτορική διατριβή δύο ερευνητικά θέματα επιλύονται. Αρχικά αναπτύσσεται μια τεχνική παρακολούθηση της δικτυακής κίνησης με σκοπό την εύρεση λειτουργικών σχέσεων μεταξύ των διάφορων μερών μιας δικτυακής εφαρμογής. Στο δεύτερο μέρος επιλύεται το πρόβλημα της αυτοματοποιημένη διανομής των πόρων σε δικτυακές εφαρμογές που μοιράζονται ένα κοινό περιβάλλον ΥΑΝ ( Υπολογιστική Αρχιτεκτονική Νέφους). Στόχος του πρώτου κεφαλαίου της διατριβής σε σχέση με την υπάρχουσα βιβλιογραφία είναι η δημιουργία ενός εργαλείου ανάλυσης της δικτυακής κίνησης έτσι ώστε να γίνονται κατανοητές οι λειτουργικές σχέσεις μεταξύ μερών των κατανεμημένων δικτυακών υπηρεσιών. Αυτός ο γράφος είναι πρωτεύον εργαλείο για πολλές εργασίες ενός διαχειριστή που εντάσσονται στο πεδίο της ανάλυσης της απόδοσης και της ανάλυσης των αρχικών αιτίων. Για παράδειγμα η ανίχνευση λανθασμένων εγκαταστάσεων ή διαδικτυακών επιθέσεων και ο σχεδιασμός για την επέκταση η μετατροπή των ΥΑΝ υποδομών. Το δεύτερο μέρος της παρούσας διατριβής ασχολείται με το θέμα της αυτοματοποιημένης κατανομής των υπολογιστικών πόρων ενός υπολογιστικού κέντρου ΥΑΝ σε ένα σύνολο εγκατεστημένων δικτυακών εφαρμογών. Η σύγχρονη τεχνολογία της εικονικοποίησης είναι ο κύριος παράγοντας για την «συστέγαση» πολλών κατανεμημένων υπηρεσιών σε υπολογιστικά κέντρα ΥΑΝ. Το ΕΑΚΠ (έλεγχος αποδοχής και κατανομή πόρων) είναι ένα αυτόνομο πλαίσιο μοντελοποίησης και ελέγχου, το οποίο παρέχει ακριβή μοντέλα και λύνει ενοποιημένα τα προβλήματα ΕΑ και ΚΠ των δικτυακών εφαρμογών που είναι συγκεντρωμένες σε υπολογιστικά κέντρα ΥΑΝ. Στόχος του ΕΑΚΠ είναι να μεγιστοποιεί την είσοδο των αιτήσεων των χρηστών στη παρεχόμενη υπηρεσία εκπληρώνοντας παράλληλα και τις προδιαγεγραμμένες απαιτήσεις ΠΥ (Ποιότητα Υπηρεσίας). Ο δεύτερος τοπικός ελεγκτής που παρουσιάζεται σε αυτή τη διατριβή είναι ένα αυτόνομο πλαίσιο μοντελοποίησης και ελέγχου κατανεμημένων δικτυακών εφαρμογών σε περιβάλλον ΥΑΝ, το οποίο λύνει συγχρόνως τα προβλήματα ΕΑ και ΚΠ με ενιαίο τρόπο.