Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η δυνατότητα ανάπτυξης δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τον αλιευτικό τουρισμό από τους αλιείς των Κυκλάδων. Στόχος είναι η συγκράτηση των υπαρχόντων αλιέων στο επάγγελμα αλλά και η προσέλκυση νέων, η διατήρηση της αλιευτικής πίεσης σε αποδεκτά επίπεδα και η προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης παρέμβασης, η διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και παράδοσης καθώς και η βελτίωση του επιπέδου ζωής των αλιέων. Ο αλιευτικός τουρισμός είναι μια εναλλακτική μορφή τουρισμού η οποία αναπτύσσεται από επαγγελματίες αλιείς, κατά την οποία επιβιβάζουν στα επαγγελματικά αλιευτικά τους σκάφη τουρίστες-επισκέπτες για την ανάπτυξη της παραδοσιακής αλιευτικής δραστηριότητας για ψυχαγωγικούς και εκπαιδευτικούς λόγους. Η δραστηριότητα αυτή πραγματοποιείται ήδη σε αρκετές χώρες με εμφανή θετικά αποτελέσματα στους ευαίσθητους τομείς της αλιείας, της οικολογίας και του τουρισμού. Στα πλαίσια της έρευνας αυτής έγινε καταγραφή του ενδιαφέροντος των επαγγελματιών αλιέων και των ιδιοκτητών σκαφών για τέτοιου είδους δραστηριότητες καθώς και η ανάπτυξη μιας τυπολογίας της υφιστάμενης κατάστασης της μικρής παράκτιας αλιείας στην συγκεκριμένη περιοχή. Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα συγκεντρώθηκαν από προσωπικές συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν με 111 κατόχους επαγγελματικής άδειας αλιείας σε 9 επιλεγμένα νησιά των Κυκλάδων σε συνεργασία με τοπικούς αρμόδιους φορείς. Η έρευνα ολοκληρώθηκε σε δύο ταξίδια, κατά τους μήνες Απρίλιο και Ιούλιο του έτους 2006 αντίστοιχα. Στόχος είναι η διάγνωση των κατηγοριών αλιέων που δείχνουν ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της δραστηριότητας καθώς και η καταγραφή των τεχνικών σημείων που φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια αυτή. Παράλληλα έγινε εκτίμηση του ενδιαφέροντος από την μεριά των επισκεπτών για δραστηριότητες που σχετίζονται με τον αλιευτικό τουρισμό με την βοήθεια ερωτηματολογίου και ενημερωτικού τρίπτυχου φυλλαδίου που διανεμήθηκε σε διάφορες ξενοδοχειακές μονάδες των Κυκλάδων. Επιπλέον στα πλαίσια της ανάλυσης έγινε σύγκριση με παλαιότερες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή με σκοπό την αναγνώριση της υφιστάμενης κατάστασης της μικρής παράκτιας αλιείας. / -

Η Νάξος παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα της διατήρησης μεγάλου αριθμού βυζαντινών ναών, πολλοί από τους οποίους χρονολογούνται στην πρώτη χιλιετία και, επομένως, προσφέρεται για τη μελέτη της εξέλιξης από την παλαιοχριστιανική στη μεσοβυζαντινή αρχιτεκτονική. Μετά από συνοπτική αναφορά στην μέχρι σήμερα έρευνα, την ιστορία και την τοπογραφία του νησιού, εξετάζονται συνολικά εξήντα πέντε μνημεία, με έμφαση σε όσα χρονολογούνται από το τέλος της παλαιοχριστιανικής περιόδου (μέσα 7ου αι.) έως την εποχή κατά την οποία αποκρυσταλλώθηκαν τα χαρακτηριστικά της μεσοβυζαντινής αρχιτεκτονικής (μέσα 11ου αι.). Στα τριάντα τέσσερα αυτά μνημεία αφιερώνεται ειδικό λήμμα, με περιγραφή, ανάλυση της οικοδομικής ιστορίας και βιβλιογραφία, το οποίο συνοδεύεται από σχέδια σε ενιαία κλίμακα 1:100, τις περισσότερες φορές πρωτότυπα. Η τεκμηρίωση των υπολοίπων μνημείων γίνεται συνοπτικότερα. Στη συνέχεια, γίνεται σύνθεση των παρατηρήσεων ως προς την τυπολογία, την κατασκευή, τις μορφές και τη χρονολόγηση των μνημείων, ούτως ώστε να διατυπωθούν τα τελικά συμπεράσματα, που αφορούν στην εξέλιξη της βυζαντινής ναοδομίας στο νησί, την ένταξη του φαινομένου στο πλαίσιο της βυζαντινής αρχιτεκτονικής και στην ιστορική του ερμηνεία. Τα συμπεράσματα της εργασίας συνοψίζονται στα ακόλουθα: 1. Μέχρι τα μέσα του 9ου αιώνος, η ναξιακή ναοδομία παρακολουθεί τη γενικότερη πορεία της αρχιτεκτονικής, αλλά καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις περιορισμένες οικονομικές και τεχνικές δυνατότητες που επιφέρει η ιστορική συγκυρία. Μετά από ένα κενό, που ταυτίζεται με την περίοδο της Αραβοκρατίας στην Κρήτη, αρχίζει μία περίοδος ανάκαμψης, που, ως τα μέσα του 11ου αιώνος, προσδιορίζεται από το παρελθόν, με ελάχιστα νέα στοιχεία. Μετά από τα μέσα του 11ου αιώνος, τα στοιχεία αυτά επικρατούν, ώστε να διαμορφωθεί ένα νέο ύφος, με χαρακτήρα λαϊκό και καταγωγή από την τοπική παράδοση, η οποία έχει ως αφετηρία την αρχιτεκτονική της όψιμης παλαιοχριστιανικής περιόδου. Οι επιδράσεις από την επίσημη αρχιτεκτονική του Βυζαντίου περιορίζονται σε ελάχιστα μνημεία. 2. Η ναξιακή ναοδομία δεν αποτελεί φαινόμενο τοπικό, αλλά μέρος μιας ευρύτερης ενότητας, τα γνωρίσματά της οποίας δεν οφείλονται σε συνειδητές κοινές μορφολογικές και αισθητικές επιλογές αλλά έχουν προκύψει από τη μετάπλαση των χαρακτηριστικών της παλαιοχριστιανικής αρχιτεκτονικής, στο πλαίσιο μιας μακρόχρονης εξελικτικής διαδικασίας. 3. Καθοριστικοί παράγοντες για την εξέλιξη της ναοδομίας στη Νάξο είναι: α) Η εμφάνιση της αραβικής απειλής στο δεύτερο μισό του 7ου αιώνος, β) Η κάμψη της επιθετικότητας των Αράβων στα μέσα του 8ου αιώνος και η σχετική ανάκαμψη του Βυζαντίου στο Αιγαίο, κατά την περίοδο που εν πολλοίς συμπίπτει με την Εικονομαχία, κατά τη διάρκεια της οποίας κτίζεται μεγάλος αριθμός ναών, γ) Η κατάληψη της Κρήτης από τους Άραβες, που συνεπάγεται μία περίοδο μεγάλης ανασφάλειας στο Αιγαίο και πιθανό έλεγχο ορισμένων νησιών. Ένα από αυτά ήταν και η Νάξος, η οποία μαρτυρείται πως ήταν υποτελής σε αυτούς κατά το έτος 904, δ) Η ανακατάληψη της Κρήτης από την Αυτοκρατορία και η αποκατάσταση της ειρήνης στο Αιγαίο, ε) Η πολιτική των Κομνηνών για τα νησιά του Αιγαίου. / Among the numerous churches preserved on the island of Naxos, a considerable number dates back to the first millennium. Therefore, Naxos offers an ideal opportunity for studying the evolution from Early-Christian to Middle-Byzantine architecture. After a brief account of the relevant bibliography as well as the history and topography of the island, sixty-five churches are examined, with emphasis to those which date from the end of the Early-Christian period (mid 7th century) to the time by which Middle-Byzantine architecture had acquired its main characteristics (mid 11th century). For each of these thirty-four churches there is a special entry, which includes a description, an account of its building history and bibliographical references. Each entry is followed by drawings on a scale of 1:100, in most cases original. The documentation of the remaining churches is less detailed. The comparative study of remarks on typology, construction, architectural forms and chronology, leads to the final conclusions on the evolution of church architecture, its integration to the general context of Byzantine architecture and its historical interpretation. The general conclusions sum up as follows: 1. Until the mid 9th century, church architecture in Naxos follows the current architectural advances, but is to a great extent defined by the economic and technical decline caused by historic circumstances. After a gap in construction, which coincides with the period of the Arab occupation of Crete, a period of prosperity follows, when church architecture, until the mid 11th century, is defined by the past and very few new characteristics are introduced. After the second half of the 11th century, these new elements prevail, and, thus, a new architectural style is created. The new style is informal in character and derives from local tradition, which, in turn, traces its origins back to the architecture of the post-Justinian era. The formal architecture of Byzantium has a very limited impact, which is apparent only in rare cases. 2. Church architecture in Naxos is not a local phenomenon, but forms part of a wider context, whose common features do not derive from conscious morphological and aesthetic choices, but have resulted from the long evolutionary process Early-Christian architecture underwent. 3. The evolution of church architecture in Naxos is defined by: a) The emergence of the menace of the Arabs in the second half of the 7th century, b) The attenuation of the Arab aggression in the mid-8th century and the relative rise of the Byzantine Empire in the Aegean, during a period which mostly coincides with Iconoclasm, when a large number of churches is built on the island, c) The conquest of Crete by the Arabs and, possibly, their control of some islands, which provokes a period of great insecurity in the Aegean. One of them is Naxos, which in the year 904 is mentioned to be subject to taxation to the Arabs, d) The re-conquest of Crete by the Empire and the re-establishment of peace in the Aegean, e) The policy of the Komnenoi for the Aegean islands.

Ο σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν να μελετηθούν αντιπροσωπευτικά νησιά των Κυκλάδων και να καταγραφεί ο μεγαλύτερος αριθμός ειδών μακρομυκήτων (βασιδιομυκήτων του υποφύλου Agaricomycotina). Μετά από συστηματική μελέτη των νησιών Άνδρος, Νάξος και Αμοργός, περισσότερα από 1500 δείγματα μανιταριών συλλέχθηκαν, περιγράφηκαν και μελετήθηκαν ως προς τα μακροσκοπικά και μικροσκοπικά χαρακτηριστικά τους. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε περιγράφεται εκτενώς και όλο το λυλλεχθέν βιολογικό υλικό φυλάσσεται στην συλλογή αποξηραμένων δειγμάτων του Γεωπονικού Πναεπιστημίου Αθηνών (L.G.A.M.-A.U.A.). Τα αποτελέσματα της εργασίας αυτής συμπεριλαμβάνουν την καταγραφή 450 ειδών /ποικιλιών (taxa) τα οποία ανήκουν σε 141 γένη. Τέσσερα από αυτά αποτελούν νέα είδη για την επιστήμη, δύο είδη αναφέρονται για πρώτη φορά στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, έξι γένη και 148 taxa (κατώτερων ταξινομικών βαθμίδων) αναφέρονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. / The main goal of this dissertation was the study of representative islands of Cyclades in regard to the diversity of macrofungi (basidiomycetes, subphylum Agaricomycotina). In the frame of this work tha major islands of Cyclades Andros, Naxos and Amorgos were selected for field work. More than 1500 specimens were collected. described and studied as regards their macroscopic and microscopic features. The methodology is presented in details, while all the collected biological material is deposited in the fungarium of the Laboratory of General and Agricultural Microbiology of the Agricultural University of Athens (L.G.A.M.-A.U.A.). The results of this study were the inventory of 450 taxa of basidiomycetes, belonging to 141 genera. Four species are new for science, six genera and `48 taxa of lower taxonomic level were recorded for the first time in Greece, while two species were recorded for the first time in European continent.

Μια τεκτονική και δομική ανάλυση του Κυκλαδικού καλύμματος των κυανοσχιστόλιθων [CBU] και μια επιπλέον προσέγγιση στην μεταμορφική και παραμορφωτική του εξέλιξη. Περιλαμβάνεται επίσης ένας νεότερος, πιο περιεκτικός γεωλογικός χάρτης. / A tectonic and structural analysis of the cyclades blueschist unit [CBU] and a further look into its metamorphic and deformational evolution. A new, more comprehensive geological map is also included.