Η έντονη οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια (2010 -2014), εκτός από τις δημοσιονομικού τύπου διαστάσεις της, επέφερε γενικότερες αλλαγές στην ελληνική κοινωνία. Δε θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς πως δεν υπάρχει πλευρά της κοινωνικής ζωής που δεν επηρεάστηκε. Όπως ήταν αναμενόμενο, μεταξύ όλων των άλλων, και η ελληνική εκπαίδευση δέχτηκε επιδράσεις ποικιλότροπα και εις βάθος από την εν λόγω κρίση σε όλες τις εκφάνσεις της (χρηματοδότηση, θεσμοί, διάρθρωση, εκπαιδευτικές πρακτικές και στάσεις, δημόσιος και ιδιωτικός της χαρακτήρας κλπ.) . Η παρούσα ερευνητική εργασία επιχειρεί να διερευνήσει τις επιρροές της οικονομικής κρίσης σε κάποια μόνο τμήματα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Συγκεκριμένα: Α) τις επιδράσεις της οικονομικής κρίσης στη χρηματοδότηση της Τυπικής Εκπαίδευσης από την Πολιτεία. Β) τις επιδράσεις της οικονομικής κρίσης στους θεσμούς που άπτονται της λειτουργίας της Τυπικής Εκπαίδευσης (νομοθετικές ρυθμίσεις που τα τελευταία τέσσερα χρόνια ψηφίστηκαν στο ελληνικό Κοινοβούλιο και αφορούν στην Τυπική Εκπαίδευση άμεσα ή έμμεσα καθώς και άλλες διαρθρωτικές αλλαγές). / The intensive economic crisis from which our country has been suffering for the last four years (2010-2014), has influenced the Greek society in many ways and not only in the financial level. It would not be an exaggeration to claim that there is not an aspect of social life which did not influenced from the crisis. As it was expected, the Greek education, among the others, was also deeply influenced of this crisis, in many ways, in all its aspects (financing, structure, educational practices and attitudes, public and private character etc.) This research paper attempts to investigate the influences of the economic crisis in only some parts of the educational process. Specific: a) the effects of the economic crisis in the state financing of formal education b) the effects of the economic crisis in the institutions related to the operation of formal education (lows that have been have been legislated in Greek parliament, the last four years, referring directly or indirectly to the Formal Education and other structural changes).

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη και αποτίμηση του βαθμού συμμετοχής των φοιτητών σε δημιουργικές δραστηριότητες καθώς και η διερεύνηση της συσχέτισής του με τα προσωπικά/ κοινωνικοοικονομικά και άλλα χαρακτηριστικά των υποκειμένων της έρευνας. Ένας επιπλέον στόχος, ήταν η μελέτη των απόψεων των φοιτητών για τους τρόπους καλλιέργειας της δμιουργικότητάς τους μέσα από τη διαδικασία διδασκαλίας-μάθησης-αξιολόγησης. Για τη συλλογή των δεδομένων διαμορφώθηκε και ελέγθηκε ως προς την αξιοπιστία και εγκυρότητα κατάλληλο ερωτηματολόγιο, με ερωτήσεις κλειστού τύπου (επιλογής, διαβάθμισης τύπου Likert) καθώς και με ερωτήσεις ανοικτού τύπου, το οποίο συμπληρώθηκε από τους φοιτητές του 2ου έτους δύο τμημάτων ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης (Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης (ΠΤΔΕ) του Πανεπιστημίου Πατρών και Διοίκησης Κοινωνικών-Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων και Οργανώσεων (ΔΙΚΣΕΟ) του ΤΕΙ Μεσολογγίου). Η ανάλυση των δεδομένων της έρευνας δείχνει ότι οι περισσότεροι φοιτητές και στα δύο Τμήματα εμφανίζουν μέτριο βαθμό συμμετοχής σε δημιουργικές δραστηριότητες, χωρίς στατιστικά σημαντικές διαφορές. Επιπλέον, αν και δηλώνουν ότι έχουν έντονο ενδιαφέρον για την καλλιέργεια της δημιουργικότητάς τους μέσω των σπουδών τους, υποστηρίζουν ότι αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητα των προγραμμάτων σπουδών ή των καθηγητών τους. Προτείνουν δε να δοθεί έμφαση σε συγκεκριμένες δραστηριότητες (πρακτική άσκηση, εργαστήρια, εισηγήσεις με συζήτηση, επισκέψεις επαγγελματιών του χώρου στο τμήμα φοίτησής τους,μαθήματα καλλιτεχνικού/αισθητικού κύκλου) με τις οποίες θα μπορούσε να αναπτυχθεί η δημιουργικότητά τους στο πλαίσιο των σπουδών τους. / The aim of the present study was to investigate and assess the participation in creative actions of a sample of students in two Higher Education departments in Greece through an especially formulated questionnaire and investigate its possible statistical relationship with the participants’ personal/socio-economic and other characteristics; a supplementary goal was to study their opinion about the ways of improving creativeness during the teaching-learning-asessment process. Results show that most of the students, in both departments, have a rather medium measure on the creativeness attitude scale with no significant differences between the groups of students of the two departments ; also, that their interest in improving their creativeness is rather high, but their opinion is that it is not a priority in the departments that they attend. They also suggest ways/activities towards creativeness /enhancement.

Σκοπό της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση του ζητήματος της Αξιολόγησης στην Εικαστική Αγωγή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Πιο συγκεκριμένα, επιδιώκεται, μέσα από την επισκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας, η διαμόρφωση μιας εικόνας ως προς τις παραμέτρους που προκύπτουν για το πεδίο αυτό από τη συζήτηση του επιστημονικού συγκείμενου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και ως προς το λόγο της επίσημης ελληνικής εκπαιδευτικής πολιτικής, καθώς και η συγκριτική θεώρηση τους, φωτίζοντας τις τυχόν συνέχειες ή/και ασυνέχειες. Προκειμένου για την παρουσίαση και ανάλυση των δεδομένων, πραγματοποιήθηκε η οργάνωση των παραπάνω απόψεων και θέσεων σε δύο αντίστοιχα πλαίσια, ως προς τους εξής άξονες: τους φορείς υλοποίησης, τις μεθόδους και τις τεχνικές, τα αντικείμενα και τη στοχοθεσία της αξιολόγησης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, παρά τη σύγκλιση που φαίνεται να υπάρχει μεταξύ των δύο πλαισίων ως προς τις γενικές αρχές της αξιολόγησης, στο πλαίσιο της επίσημης ελληνικής εκπαιδευτικής πολιτικής παρατηρούνται ουσιαστικές ασυνέχειες, καθώς η δόμηση του έχει βασιστεί ως επί το πλείστον στις γενικές κατευθυντήριες αρχές, που έχουν δοθεί σε κρατικό επίπεδο για την αξιολόγηση στη πρωτοβάθμια εκπαίδευση γενικότερα, ανεξαρτήτως γνωστικού αντικειμένου. Ειδικότερα, δε προχωρά στην ανάπτυξη διακριτών μέτρων και αξιολογικών μεθόδων που να συμβαδίζουν με τις διαδικασίες που υπεισέρχονται στο ιδιαίτερο πεδίο των προγραμμάτων εικαστικής αγωγής, δε λαμβάνει υπόψη στο καθορισμό των κριτηρίων αξιολόγησης τις ανάγκες των τοπικών σχολικών περιοχών και τη συμμετοχή όλων των μετόχων της εκπαιδευτικής διαδικασίας και εστιάζει σχεδόν αποκλειστικά στην αξιολόγηση της γνωστικής ανάπτυξης του μαθητή, χωρίς να δίνεται η απαιτούμενη προσοχή στην ανάπτυξη και αξιολόγηση των μεταγνωστικών και αναστοχαστικών δεξιοτήτων και στρατηγικών μάθησης των παιδιών. Ως εκ τούτου, από τα παραπάνω αποτελέσματα προκύπτει ένας εύλογος προβληματισμός ως προς το «κατά πόσο» και «πώς» αξιοποιούνται οι κατευθύνσεις αυτές από τους εκπαιδευτικούς στην εκπαιδευτική πράξη των προγραμμάτων εικαστικής αγωγής / The rational of this current thesis concerns the study of the assessment issue in primary visual art classroom. More precisely, the objective through a focused inquiry of visual art assessment literature is to form an image with regard to the parameters resulting from the consideration of the scientific context at national and international level and the official Greek educational policy, as well as their comparative consideration, enlightening consensus and disagreement. The presentation and analysis of the data were formed by organizing the fore mentioned viewpoints and stances in two frameworks respectively, according to the following criteria: carriers of materialization, methods and techniques, objects and setting the purposes of assessment. The results, despite the agreement that seems to arise between the two frameworks with regard to the philosophical base of the assessment, indicated essential disagreements in the framework of the official Greek educational policy, due to the fact that its construction is mostly based on the In brief, it does not lead to the development and the construction of separate and distinct assessment measures and methods to be used that concur with the procedures inserted in the field of the visual art programs, it does not take into consideration, as far as the setting of assessment criteria is concerned, the local school needs and the participation of all the stakeholders of the educational procedure and it exclusively focuses on the assessment of the cognitive development of the student without paying the required attention to the development and assessment of metacognitive and self-reflective skills of children’s learning strategies. All in all, we can safely infer a logical question of “how much” and “in what way” the most of these guidelines are made by teachers for practical implementation in visual art classes.

Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι να μελετήσει τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που σχετίζονται με το παράδειγμα της οργάνωσης, της διοίκησης και της εποπτείας της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα και να το συγκρίνει με εκείνες δύο άλλων ευρωπαϊκών χωρών, της Ισπανίας και της Γαλλίας. Η συγκριτική μελέτη των εκπαιδευτικών συστημάτων των προαναφερόμενων χωρών, αποσκοπεί στην ανάδειξη των ομοιοτήτων, των διαφορών και του τρόπου αλληλοεπίδρασής τους ή επίδρασής τους από τον κοινοτικό λόγο κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα και τις αρχές του 21ου αιώνα. Η έρευνα θα δώσει έμφαση στα επίσημα νομικά κείμενα, στο λόγο των φορέων άσκησης της εξουσίας μέσα από τους διαύλους που αυτοί εκφράστηκαν, όπως και στο λόγο των φορέων δράσης που κατείχαν και ασκούσαν την εξουσία. Εστιάζεται, δηλαδή, στη συγκέντρωση και τη συστηματική παρουσίαση, ανάλυση, ερμηνεία και σύγκριση του νομοθετικού πλαισίου της οργάνωσης, διοίκησης και εποπτείας της εκπαίδευσης. Μέσω της ιστορικής συγκριτικής ανάλυσης, θα αναζητηθούν τάσεις και εξελίξεις του μεταρρυθμιστικού λόγου στο παράδειγμα της οργάνωσης, διοίκησης και εποπτείας της εκπαίδευσης από το 1980 έως σήμερα. Παράλληλα, θα δοθεί έμφαση σε εξελίξεις που σηματοδότησαν την πορεία διαμόρφωσής του καθώς επίσης και στην αναζήτηση και ερμηνεία των λόγων που επέβαλαν τη διαδοχή διαφόρων φάσεων στο λόγο για τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις. / The purpose of the present thesis is to examine the educational reforms relating to the paradigm of the organization, the administration and the supervision in primary and secondary education in Greece as well as to compare it with those of two other European countries, of Spain and France. The comparative study of those educational systems intends to identify the similarities, the differences and the way of mutual impact or of their influence by the European discourse during the 20th century and the beginning of the 21st century. The research focuses on the collection and the systematic presentation, analysis, interpretation and comparison of the legal context in the area of the educational organization, administration and supervision, based not only on official legal documents but also on the discourse of official organizations or actors exercising authority. Through the historical-comparative approach, we will try to find out the tendencies and the evolution of the educational reform discourse, on the paradigm of the organization, the administration and the supervision in education from 1980 to nowadays. In addition, emphasis will be given on elements that characterized the course of its formation and on the interpretation of other social/political discourses that influenced the discourse evolution for the education reforms.

- / -

Η εργασία μελετά όλα τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί από το 1974 έως και το 2009 σχετικά με την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μέσα από τους πολιτκούς λόγους των ελληνικών κοινοβουλευτικών κομμάτων. Σκοπός να κατανοήσουμε το ιδεολογικό υπόβαθρο των θέσεων τους. / In this thesis we study all the measures that have been taken since 1974 about the entrance into the tertiary education through the political speeches of the Greek parliamentary parties. Our goal is to comprehend their ideological basis.

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται μια ιστορική μελέτη της εξέλιξης των θεωριών για το πώς ο μαθητής κατακτά το στόχο της μάθησης, αναπτύσσεται η χρησιμότητα των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών στην Εκπαίδευση καθώς και ο ρόλος του εκπαιδευτικού σεναρίου και της εκπαιδευτικής δραστηριότητας στην οργάνωση της διδασκαλίας. Επίσης, επιχειρείται η αξιολόγηση εκπαιδευτικών δρασατηριοτήτων που οργανώθηκαν από εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για την υποστήριξη της διδασκαλίας των Μαθηματικών. / This paper presents a historical study of the evolution of theories about how the student wins the goal of learning, growing usefulness of ICT in Education and the role of the educational scenario and educational activity in the organization of teaching. Also, attempts to evaluate educational drasatiriotiton organized by teachers of Primary Education to support the teaching of mathematics.

Στην Ελλάδα σήμερα παρέχονται σπουδές στον τουρισμό τόσο σε δευτεροβάθμιο/μεταδευτεροβάθμιο επίπεδο όσο και σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στην παρούσα εργασία θα εξεταστεί η ποιότητα της ελληνικής τριτοβάθμιας τουριστικής εκπαίδευσης όσον αφορά την απόκτηση εκπαιδευτικής και διαπολιτισμικής επάρκειας και ετοιμότητας από τους απόφοιτους των Τμημάτων Τουριστικών Επιχειρήσεων των ελληνικών ΤΕΙ σε προπτυχιακό επίπεδο. Ειδικότερα, για τις ανάγκες της παρούσας εργασίας θα παρουσιαστούν τα προγράμματα σπουδών ενός ελληνικού ΤΕΙ και ενός αντίστοιχου εκπαιδευτικού ιδρύματος της Ελβετίας και θα γίνει συγκριτική ανάλυση των δύο προγραμμάτων σπουδών ως προς την παρεχόμενη εκπαιδευτική και διαπολιτισμική επάρκεια και ετοιμότητα. / In Greece today tourism studies are offered at secondary / post-secondary level and tertiary level. In this work we examine the quality of the tourism studies offered by the greek higher education system at the Departments of Tourism Enterprises in the Technological Educational Instituts (TEI) at bachelor level as far as obtaining educational and intercultural competence and preparedness is concerned. Specifically, for the purposes of this work, the study courses of one greek TEI and one corresponding educational establishment in Switzerland will be presented and a comparative analysis of the two courses will be held concerning the educational and intercultural competence and readiness they provide.

Η παρούσα διατριβή διερευνά τα καινοτόμα στοιχεία και τις προβληματικές παραμέτρους των εταιρικών σχολικών συμπράξεων, με βάση τη συμμετοχή δύο ελληνικών σχολείων σε ευρωπαϊκή σχολική σύμπραξη (Comenius 1). Στη συνέχεια, προχωρά σε σύγκριση των δύο προγραμμάτων σε σχέση με τα κριτήρια αξιολόγησης που προσδιορίστηκαν πριν την έναρξη της έρευνας. Για το σκοπό αυτό, δόθηκαν συνεντεύξεις από τους εμπλεκόμενους εκπαιδευτικούς και απαντήθηκαν ερωτηματολόγια από τους συμμετέχοντες μαθητές και τους γονείς τους. Οι μεν εκπαιδευτικοί αναφέρθηκαν σε ζητήματα όπως η ιστορία και οι στόχοι των σχολικών συμπράξεων, τα οφέλη που αποκόμισαν μαθητές και εκπαιδευτικοί, τα προϊόντα που παρήχθησαν, οι μεθοδολογικές παράμετροι που πλαισίωσαν τα εν λόγω σχέδια, η διαχείριση των συμπράξεων, η αξιολόγηση και διάδοση των σχεδίων καθώς και το μέλλον παρόμοιων πρωτοβουλιών. Οι δε μαθητές ρωτήθηκαν για τους στόχους του προγράμματος, τα οφέλη που αποκόμισαν από τη συμμετοχή τους σε αυτό, τις μεθοδολογικές παραμέτρους που συνόδευσαν την εφαρμογή των σχεδίων, ενώ προέβησαν και σε αξιολογικές κρίσεις για το περιεχόμενο και τις δραστηριότητες των εν λόγω προγραμμάτων. Οι γονείς των εμπλεκόμενων μαθητών έκαναν αναφορά στους στόχους των προγραμμάτων, τα οφέλη που αποκόμισαν τα παιδιά τους από τις συμπράξεις και το βαθμό συμμετοχής των παιδιών τους και των ιδίων στα εν λόγω προγράμματα. Σε αυτό το πλαίσιο, επιχειρήθηκε σύνθεση των αποτελεσμάτων των ποιοτικών και ποσοτικών προσεγγίσεων με τη βοήθεια της τριγωνοποίησης (εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς) και για τα δύο προγράμματα, και αξιολογήθηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας σε σχέση με τα ερευνητικά ερωτήματα. Οι ενδιαφερόμενοι συμφώνησαν σε αρκετά ζητήματα, ενώ δεν έλειψαν και οι διαφορετικές εκτιμήσεις για το περιεχόμενο και τις δραστηριότητες των εν λόγω συμπράξεων. Αν και, όπως διαπιστώθηκε, οι σχολικές συμπράξεις συνιστούν φορέα αλλαγής στο σύγχρονο σχολείο, δεν έχουν διερευνηθεί από το αρμόδιο υπουργείο οι δυνατότητες για την ενσωμάτωση των καινοτόμων στοιχείων τους στην επίσημη εκπαίδευση. Ωστόσο, είναι σαφές πως η φιλοσοφία των σχολικών συμπράξεων και των υπόλοιπων προαιρετικών προγραμμάτων βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Αυτό που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι το θέμα της διαχείρισης της εκπαιδευτικής αλλαγής που προτείνεται μέσω των σχολικών συμπράξεων, της δημιουργίας δομών παρακολούθησης και αξιοποίησης των δεδομένων, της συνεργασίας όλων των φορέων που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία, της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και της συνεπούς υποστήριξης του εγχειρήματος. / The present thesis investigates the innovative elements and the problematic parameters of school partnerships, on the basis of the participation of two Greek schools in a European school partnership (Comenius 1). Then, it continues with the comparison of two programmes in relation to the evaluation criteria determined before the beginning of the research. To this end, involved teachers were interviewed and questionnaires were answered by the involved students and their parents. The teachers referred to subjects such as the history and the objectives of school partnerships, the profits acquired by students and teachers, the products, the methodological parameters, the management of the partnerships, the evaluation and distribution of the programmes as well as the future of similar initiatives. The students were asked about the objectives of the programmes, the profits they acquired through their participation, the methodological parameters of the programmes, while they also proceeded to the evaluation of the content and the activities of the programmes in question. The parents of the involved students referred to the objectives of the programmes, the profits their children acquired through the partnerships and the degree of their own participation and their children’ s participation in the programmes in question. In this framework, what was attempted, was a composition of the results of the qualitative and quantitative approaches in the framework of triangulation (teachers, students, parents) for both the programmes, and the results of the research were evaluated in relation to the inquiring questions. The participants agreed about various subjects, while there were some different opinions about the content and the activities of the partnerships in question. Although, as it was realised, school partnerships constitute an institution of change in modern schools, the possibilities for the incorporation of their innovative elements in formal education have not been investigated by the Ministry of Education. However, it is a fact that the philosophy of school partnerships and other optional programmes is in the right direction. What should be taken into consideration, is the subject of the management of the educational change proposed through school partnerships, the formation of structures for follow-up and exploitation of data, the collaboration of all institutions involved in the educational process, the teachers’ training and the support of the effort.

Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι κωφοί μαθητές φοιτούν στα σχολεία γενικής εκπαίδευσης. Η φοίτηση όμως αυτή δε συνοδεύεται, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες, με παροχή των κατάλληλων υποστηρικτικών υπηρεσιών ώστε η εκπαίδευση να είναι προσβάσιμη σε αυτούς τους μαθητές. Μια από αυτές τις υπηρεσίες είναι η παροχή εκπαιδευτικού διερμηνέα νοηματικής γλώσσας. Η παρούσα έρευνα επιχείρησε μια πρώτη καταγραφή των αναγκών των διερμηνέων που θα κληθούν να παράσχουν αυτές τις υπηρεσίες σε πλαίσια πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η μεγαλύτερη και επιτακτικότερη ανάγκη των διερμηνέων νοηματικής γλώσσας είναι η εξασφάλιση κατάλληλης εκπαίδευσης στα άτομα που θα εργαστούν με κωφούς μαθητές. / In the last years a growing number of deaf students attend mainstream schools. However, their attendance is not combined with a provision of supporting services to assure that their education is accessible to them. One of theses services is the provision of an educational sign language interpreter. The present study is a preliminary investigation of the needs of the interpreters who are going to work as educational interpreters in elementary education. The results have shown that the biggest and most urgent need of sign language interpreters is the provision of the appropriate training and education to the interpreters who will work with deaf students.