• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 102
  • 8
  • 7
  • 5
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 127
  • 35
  • 34
  • 31
  • 30
  • 30
  • 22
  • 19
  • 18
  • 18
  • 17
  • 15
  • 15
  • 14
  • 14
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

Evaluación de la biodiversidad en los componentes de infraestructura verde en la ciudad de Pichilemu, región del Libertador General Bernardo O´Higgins

Soto Ulloa, Camila Belén January 2017 (has links)
Memoria para optar al título de Geógrafa / La ciudad de Pichilemu, localizada en la Región del Libertador General Bernardo O’Higgins, ha presentado en los últimos años un continuo crecimiento urbano, explicado en parte por el aumento de la actividad turística, que ha generado una constante presión sobre las tierras rurales y de alto valor ecológico alterando de manera importante la biodiversidad de la zona. En este estudio se evaluó la biodiversidad en los componentes de infraestructura verde de la ciudad de Pichilemu, utilizando como grupos de interés la avifauna y la vegetación leñosa. Para lo anterior, se identificó la infraestructura verde mediante fotointerpretación y se evaluó la biodiversidad usando levantamientos en terreno mediante el conteo de aves e inventarios florísticos. Se analizó la riqueza y abundancia de especies, además de la proporción de especies nativas, endémicas y su estado de conservación. Además, se calcularon tres índices de diversidad alfa: índice de diversidad de Shannon, índice de equitatividad de Pielou e índice de dominancia de Simpson. Por otra parte, para comparar los componentes de infraestructura verde respecto a su biodiversidad, se empleó el test de Kruskal-Wallis y como prueba posterior el test de Dunn. Además, se realizó un análisis de clúster para ver la similitud entre los componentes de infraestructura verde analizados. Los resultados indican que el tipo de infraestructura verde que presenta la mayor biodiversidad de aves corresponde a los humedales y cuerpos de agua. Sin embargo, el mayor número de individuos se registró en las playas, dunas y arenales. Mientras que el tipo de infraestructura verde que presentó la mayor biodiversidad de vegetación fueron las quebradas y cursos de agua. En relación al origen de las especies de aves, predominaron las especies nativas. Por el contrario, en la vegetación leñosa predominaron las especies exóticas. Un alto porcentaje de éstas corresponde a especies exóticas invasoras, siendo en los bosques urbanos donde más especies exóticas invasoras se registraron. En cuanto a la similitud entre los tipos de infraestructura verde, se obtuvo que existen dos grupos. El primero está compuesto por los humedales y cuerpos de agua en conjunto con las quebradas y cursos de agua, mientras que el segundo grupo está formado por las áreas verdes urbanas; las instalaciones deportivas y de ocio; los bosques urbanos; y las playas, dunas y arenales. De estos grupos, el primero es el que posee los mayores valores en las variables de biodiversidad, por lo tanto, deberían ser priorizados para acciones de conservación y preservación en la ciudad.
32

Anàlisi i comparació de l'ornitofauna dels boscos i bosquines esclerofil·les de les muntanyes de la Costa Brava

Barriocanal Lozano, Carles 26 June 2003 (has links)
S'han estudiat les comunitats ornítiques dels boscos i bosquines esclerofil·les que es troben situades a las muntanyes de la Costa Brava (Girona). Suredes, alzinars i garrigues del massís de les Alberes, massís del Montgrí, massís de les Gavarres, massís de Begur i Massís de Cadiretes han estat els ambients seleccionats per l'estudi. S'ha fet el seguiment de les comunitats d'aus que es troben a la primavera (moment de màxim us territorial i per tant de màxima detectabilitat) mitjançant la metodologia de les estacions d'escolta, que s'ha trobat que és la més adient per aquest tipus d'estudis. De cada comunitat vegetal de cada una de les muntanyes estudiades, s'ha realitzat un total de vint estacions d'escolta. El rendiment total ha estat de 120 estacions de les que sis han correspost a la sureda, 40 als alzinars i 20 a la garriga. De la comparació de les comunitats ornítiques estudiades, a les suredes s'ha trobat un índex de similitud molt elevat (índexs de Jaccard i Sorensen) entre les muntanyes(Gavarres i Cadiretes). S'han analitzat els valors de riquesa total i riquesa mitjana, en els que s'ha demostrat que són les suredes les comunitats amb els valors més elevats, tal i com ja havien demostrat altres autors, tot i que l'alzinar de Begur ha sorprès per presentar el valor de riquesa mitjana més elevat. Les anàlisi de freqüència relativa han mostrat les espècies amb major presència; a més, s'obté una proporció global de les espècies que en el cas de la sureda cal destacar una elevada proporció d'espècies situada a la franja del 0-50 %. Aquest resultat també és similar en els casos de l'alzinar i la garriga. Aquestes dades ens indiquen que les comunitats esclerofil·les estudiades, les espècies que les ocupen ho fan en baixa proporció. L'anàlisi per preferències ecològiques demostra que, en el conjunt de comunitats analitzades, dominen les espècies ubiqüistes (~ 50 %). Per comunitats, destaca la homogeneïtat de la sureda i la heterogeneïtat dels alzinars estudiats, tant en el conjunt de les espècies com en la discriminació realitzada per índex de freqüències relatives superior al 50%. La anàlisi per hàbits forestals mostra una certa repartició entre ubiqüistes, especialistes i generalistes per al conjunt de les espècies. Per comunitats, cal indicar una homogeneïtat en suredes i una similitud entre alzinars. La categoria ubiquista ha estat la menor representada, en valors situats entre el 10 i 22 % de les espècies en els àmbits estudiats, passant a una magnitud d'entre un 0 i un 18% en el nivell de freqüència relativa superior al 50 %. La anàlisi per l'origen de les espècies, apunta a una elevada presència de paleàrtics (superior al 50%) i baixa presència de nòrdics (9%). Aquests valors es mantenen en la anàlisi per comunitats, a on en la discriminació per freqüències relatives superiors al 50% s'ha observat un augment significatiu de les paleàrtiques, que en algunes comunitats assoleixen valors de fins el 80%, desapareixent les que provenen del sud-oest. Les dades poc comparables entre els alzinars responen a la tipologia diversa d'aquests: els del massís de Begur corresponen a petits retalls que es troben a les vessants més humides que no han estat edificades, i es troben rodejades per pinedes; per una altra banda, els alzinars del massís de l'Albera es troben situats a major alçada, amb un bon desenvolupament i constitueixen ambients continus i extensos. La garriga del massís del Montgrí ha estat la única considerada en el present estudi; s'han aportat dades de las seves poblacions ornítiques, aspecte que no havia estat estudiat fins al moment. / Bird's populations present in cork oak forest, holm oak forest and "garriga" formation have been studied during spring, on Alberes Massif, Montgrí Massif, Gavarres Massif, Begur Massif and Cadiretes Massif, located at Costa Brava (NE of the Iberian peninsula) where this forests communities are dominants. Using the methodology of the point counts, several bird's population parameters as similarity index, total and mean richness, relative frequency, ecological preferences, forestry habitat selection and origin of the species have been measured. The results show that cork oak forest supports the higher values of richness and similarity. At this community, a great number of species that use understory resources have been recorded, either globally than on species with high relative frequencies due to the actual physiognomy of cork oak grove.There are great differences on bird's populations structure and composition between the holm oak forest studied, an answer is the structure of the forests; on Begur massif, holm oak forest are patches located in a high residential area surrounded by pine trees, at the other hand, forests of Alberes are well developed and form a large and homogeneous forest. Finally, despite the "garriga" formation of the Montgrí massif has not been compared with others, data on bird's population that never has been undergone are presented. / Se han estudiado las comunidades orníticas de los bosques esclerófilos que se encuentran en las montañas situadas en la Costa Brava (Girona.) Alcornocales, encinares y garrriga de la Albera, Montgrí, Gavarres, Begur y Cadiretes han sido los ambientes seleccionados para el estudio. Se han monitorizado las comunidades que se encuentran en primavera (momento de máximo uso territorial y por tanto detectabilidadl) mediante la metodología de estaciones de escucha que es la que se ha encontrado más adecuada para este tipo de estudios. De cada comunidad de cada montaña se han realizado un total de veinte estaciones de escucha. El rendimiento total ha sido de 120 estaciones de las cuales 60 han correspondido a alcornocales, 40 a encinares y 20 a la garriga. De la comparación de las comunidades orníticas estudiadas, en los alcornocales se ha encontrado una similitud muy elevada (índices de Jaccard y Sorensen) entre las montañas. Se han analizado los valores de riqueza total y riqueza media, en los que se ha demostrado que son los alcornocales las comunidades con los valores más elevados, tal y como ya habían señalado otros autores, aunque el encinar de Begur ha sorprendido por presentar el valor de riqueza media más elevado. Los análisis de frecuencia relativa nos muestran las especies con mayor presencia y además se obtiene una proporción global del conjunto de las especies. En el caso del alcornocal cabe destacar una elevada proporción de especies en la franja 0-50%. Este resultado también es similar en el encinar y la garriga. Esto nos indica que en estas comunidades esclerófilas las especies que las pueblan lo hacen en baja proporción. El análisis por preferencias ecológicas demuestra que en el conjunto de comunidades esclerófilas estudiadas, dominan las ubicuistas (~50%). Por comunidades destaca la homogeneidad de datos del alcornocal y la disparidad de los encinares estudiados, tanto en el conjunto de las especies como en la discriminación por índices de frecuencias relativas >50%. El análisis por hábitos forestales muestra una cierta repartición entre ubicuistas, especialistas y generalistas para el conjunto de las especies. Por comunidades, indicar homogeneidad en alcornocales y similitud entre encinares. La categoría ubicuista ha sido la menos representada, con valores entre e 10 y 22% de las especies en los ámbitos estudiados, pasando a una magnitud de entre un 0 y un 18% en el nivel de frecuencia relativa superior al 50%. El análisis por origen de las especies apunta una elevada presencia de Paleárticas (>50%) y baja presencia de Nórdicas (9%). Estos valores se mantienen en el análisis por comunidades, donde en la discriminación por frecuencias relativas >50% observamos un importante aumento de las Palearticas que en algunas comunidades llegan a valores del 80%, desapareciendo las del SW. Los datos poco comparables entre los encinares responde a la diversa tipología de estos; los de Begur son pequeños retales que se instalan en las vertientes más húmedas no edificadas, rodeadas por pinares en un macizo cercano al mar; por contra, los encinares de l'Albera están situados a mayor altura y están bien desarrollados, constituyendo ambientes continuos y extensos. La garriga del Montgrí ha sido la única considerada en el estudio, en este aspecto, se han aportado datos de sus poblaciones orníticas que no se habían estudiado hasta el momento.
33

Caracterização da avifauna de três áreas do município de Botucatu-SP subsídios para soltura /

Pagnin, Daniel. January 2018 (has links)
Orientador: Carlos Roberto Teixeira / Resumo: O objetivo do trabalho constituiu no levantamento qualitativo e quantitativo da comunidade de aves presentes em três diferentes áreas, com fitofisionomias distintas localizadas no município de Botucatu, com a intenção de proporcionar em primeiro ponto, o melhor conhecimento sobre a avifauna do município de Botucatu – SP e os padrões populacionais e comportamentais de cada ave e áreas a que cada espécie melhor se adapta, contribuindo para que em um próximo passo, sejam realizados programas de adequação e solturas de aves capturadas pelo tráfico, assim como pesquisas e projetos de conservação proporcionando condições ideais para as aves viverem e se reproduzirem. O projeto contou com a identificação de 211 espécies e permitiu o comparativo entre as diferentes comunidades de aves, em áreas de cerrado e mata atlântica como florestas estacionais semideciduais e regiões com corpos d’água, assim como endemismo, guilda alimentar e sazonalidade dos quais ao ter a liberação para a soltura de aves, podem favorecer o enriquecimento ambiental através da reprodução das espécies e da dispersão de sementes. Desde que sejam respeitados os aspectos genéticos, comportamentais e ambientais de cada espécie de ave. / Mestre
34

Avaliação de procedimentos de extração e determinação de boro em amostras de solo e plantas. / Assessment of procedures to extraction and determination boron in plant and soil sample

Chaves, Fernanda Santiago 20 February 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:36:08Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2006-02-20 / Universidade Federal de Sao Carlos / Boron is present in soils as an essential nutrient for plants growing. Soils and plants sample preparation procedures were evaluated aiming to compare the extractors efficiency. Sample preparation methods, such as dry and microwave digestions, extractions using heated water and pressurized water system, and chloride and acid solution extractions, were compared. The spectrophotometric and inductively coupled plasma optical emission spectrometry - ICP OES determinations were used to evaluated the method efficiency s of extraction and of decomposition. Sample preparation procedures for plants showed good results once recovery were approximately 100% when were compared with certificate values for SRM NIST (1515). Extraction method in soil employing water and barium chloride solution as extractors showed the best results. The methods using microwave-assisted presented the best agreements between themselves. The results obtained in analysis from Mehlich 1 and HCl 0,05 mol l-1 solution extractions were relatively lower then the others. / O boro é um micronutriente presente nos solos essencial para o desenvolvimento das plantas. Procedimentos de preparo de amostras de plantas, empregando decomposição por via seca e microondas e de solos empregando extrações em microondas, sistemas de pressurização com água quente e soluções extratoras de cloretos e ácidos diluídos, foram avaliados. A eficiência dos métodos de decomposição e extração foi avaliada pelas determinações espectrofotométrica e por ICP OES, e desta forma procurou-se também estabelecer o método mais eficiente para determinar a recuperação do B presente nas amostras. Os procedimentos de preparo para amostras de planta, apresentaram resultados satisfatórios, já que as recuperações ficaram próximas de 100%, resultados confirmados quando considerado o SEM NIST (1515), os métodos não apresentaram diferenças significativas entre seus resultados com um nível de 95% de confiança. Os métodos de extração no solo que empregaram água e solução de cloreto de bário como extratores apresentaram as maiores recuperações, sendo que houve maior precisão entre os dois métodos que empregaram a radiação microondas com fonte de aquecimento e o que utilizou o sistema pressurização para aquecimento da água. Os resultados obtidos nas análises das soluções extratoras Mehlich 1 e HCl 0,05 mol L-1 foram relativamente mais baixos que os demais.
35

Respostas de comunidade de aves à fragmentação florestal no Cerrado

Rossi, Reile Ferreira 26 February 2016 (has links)
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Instituto de Ciências Biológicas, Programa de Pós-Graduação em Zoologia, 2016. / Submitted by Fernanda Percia França (fernandafranca@bce.unb.br) on 2016-03-28T20:33:30Z No. of bitstreams: 1 2016_ReileFerreiraRossi.pdf: 912813 bytes, checksum: 72e866571d67e3aa1a991198606a6c2a (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana(raquelviana@bce.unb.br) on 2016-03-29T17:16:35Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2016_ReileFerreiraRossi.pdf: 912813 bytes, checksum: 72e866571d67e3aa1a991198606a6c2a (MD5) / Made available in DSpace on 2016-03-29T17:16:35Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2016_ReileFerreiraRossi.pdf: 912813 bytes, checksum: 72e866571d67e3aa1a991198606a6c2a (MD5) / Perda e fragmentação de hábitat estão entre as ameaças mais importantes para a biodiversidade em nível global. Na região tropical, a fragmentação é um processo geralmente associado às modificações no uso da terra, principalmente devido à expansão da fronteira agrícola. O bioma Cerrado possui um longo histórico de ocupação humana que resultou em uma paisagem fragmentada, especialmente no sul de Goiás, colocando em ameaça sua biodiversidade. O objetivo principal deste estudo é analisar as respostas de comunidades de aves à fragmentação florestal no Cerrado considerando o histórico de mudanças no uso do solo e a conectividade estrutural dos fragmentos. Neste estudo foram utilizados dados de revisão bibliográfica, socioeconômicos dos municípios e métricas da paisagem, obtidas a partir de mapas da cobertura vegetal remanescente originados de classificação de imagens de satélite dos anos 1984, 1994, 2004 e 2014 para entender o histórico de ocupação e uso do solo. No primeiro capítulo verificou-se a dinâmica do uso do solo na microrregião Quirinópolis para os anos selecionados e foram identificados os fatores socioeconômicos determinantes dessa dinâmica. As mudanças na paisagem ocorreram mais intensamente entre 1984 e 1994, com aumento do número de fragmentos e perda de 2.501 km2 de vegetação nativa. Pecuária e extração vegetal foram determinantes dessas mudanças e há forte tendência de redução do rebanho bovino, aumento da área de lavouras e redução do número de fragmentos. No segundo capítulo foram descritas e analisadas as respostas de comunidades de aves à fragmentação. Aves foram amostradas por meio de pontos de escuta em 20 remanescentes de floresta estacional semidecidual. A variação observada na riqueza e abundância de aves não está relacionada com a presença ou ausência de conexões estruturais. No entanto, a riqueza e abundância de aves foi maior na borda dos fragmentos, revelando o efeito da borda sobre a composição das espécies no ambiente estudado. O índice de forma da paisagem foi determinante da riqueza e abundância, quando toda a composição de espécies foi analisada. Enquanto que, para as espécies raras, a presença de corredores associados aos cursos d’água explicou a riqueza e a abundância foi afetada positivamente pelo comprimento total de borda da paisagem. Em paisagens com fragmentos florestais no Cerrado a conectividade funcional parece ser mais importante do que a conectividade estrutural. Nesse sentido, recomenda-se a conservação de um mosaico formado por fragmentos grandes e pequenos. _______________________________________________________________________________________________ ABSTRACT / Habitat loss and fragmentation are among the most important threats to biodiversity globally. In the tropics, fragmentation is a process usually associated with changes in land use, mainly due to the expansion of the agricultural frontier. The Cerrado biome has a long history of human occupation which resulted in a fragmented landscape, especially in southern Goiás, posing its biodiversity under threat. The main aim of this study is to analyze the responses of bird communities to forest fragmentation in the Cerrado considering the historical changes in land use and the structural connectivity of fragments. It was used in this study, bibliographic review, socioeconomic data from municipalities and landscape metrics obtained from maps of the remaining vegetation cover originated from satellite image classification of the years 1984, 1994, 2004 and 2014 to understand the historic of occupation and use of the soil. In the first chapter the dynamic of soil use in the Quirinopolis microregion was verified for the selected years and the determinant socioeconomic factors of this dynamic were identified. The landscape changes occurred more intensely between 1984 and 1994, with the increase of the number of fragments and loss of 2,501 km2 of native vegetation. Livestock and plant extraction were determinants of these changes, and there is a strong tendency of cattle reduction, increase of crop areas and reduction of fragment number. In the second chapter the responses from bird communities to fragmentation were described and analyzed. Birds were sampled by listening points in 20 remainings of semi deciduous seasonal forest. The observed variation in richness and abundance of birds is not related to the presence or absence of structural connections. However, the richness and abundance of birds was higher on the edge of the fragments, revealing the effect of edge on the composition of species in the environment studied. The landscape shape index was determinant of wealth and abundance, when all the species composition was analyzed. While, for rare species, the presence of corridors associated with watercourses explained the richness and abundance, was positively affected by the total length of the landscape edge. In landscapes with forest fragments in the Cerrado, the functional connectivity seems to be more important than the structural connectivity. Therefore, the conservation of a mosaic made up of large and small fragments is recommended.
36

Efeito de uma espécie de planta invasora na diversidade de aves em áreas úmidas

Souza, Felipe de Sá Palis e 31 March 2014 (has links)
Submitted by Valquíria Barbieri (kikibarbi@hotmail.com) on 2018-04-09T21:46:44Z No. of bitstreams: 1 DISS_2014_Felipe de Sá Palis e Souza.pdf: 1290142 bytes, checksum: 9410c7973ce99bbf6ee94deb616b1907 (MD5) / Approved for entry into archive by Jordan (jordanbiblio@gmail.com) on 2018-04-26T17:17:30Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DISS_2014_Felipe de Sá Palis e Souza.pdf: 1290142 bytes, checksum: 9410c7973ce99bbf6ee94deb616b1907 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-04-26T17:17:30Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DISS_2014_Felipe de Sá Palis e Souza.pdf: 1290142 bytes, checksum: 9410c7973ce99bbf6ee94deb616b1907 (MD5) Previous issue date: 2014-03-31 / CAPES / A diversidade biológica pode ser representada pela abundância e riqueza de espécies, e pela mudança na composição de espécies entre locais e gradientes ambientais. Essa mudança pode estar associada a alguns fatores, como as condições e recursos ofertados pelo ambiente. Vários fatores determinam os padrões de distribuição de espécies em escala regional e local. Em áreas úmidas, como o Pantanal, as dinâmicas de inundação e seca, juntamente com os diferentes tipos de hábitats, afetam a distribuição de aves. Além disso, algumas espécies vegetais também podem se beneficiar com a dinâmica de inundações, como o cambará (Vochysia divergens Pohl), conhecida pela grande capacidade de invadir ambientes campestres e nele se expandir e por formar ambientes com estrato arbóreo monodominantes, chamados cambarazais. Esse adensamento da vegetação, comum em várias regiões, é chamado de encroachment, sendo responsável pela conversão de campos e savanas (áreas abertas) em vegetação arbustiva ou arbórea. Nesse estudo foi avaliado o efeito de cambarazais sobre a estrutura de assembleias de aves e como esse hábitat contribui na manutenção da diversidade regional desse grupo. O trabalho foi realizado na região do Pirizal, localizada na sub-região do Pantanal de Poconé - MT. Os dados foram coletados na grade de pesquisas do Pirizal, que é composta por 30 parcelas com diferentes fitofisionomias abertas e florestadas: cambarazal, landizal, cordilheiras, campos de murundus e pastagem exótica. Para a amostragem da avifauna foram utilizados dois métodos, redes de neblina e censos por pontos. Para análise de dados fizemos regressões lineares simples entre riqueza, abundância ou composição de aves (representada por uma dimensão de NMDS) em função das variáveis ambientais (primeiro eixo da PCA, composta pela densidade de cambarás, riqueza vegetal e duração do alagamento). Para avaliar se os padrões encontrados se deviam ao grau de proximidade entre as parcelas, foi realizado um teste de Mantel Parcial, com a distância biológica em função da distância ambiental e da distância geográfica. Para o segundo objetivo foi realizado uma Permanova para verificar se existe diferença na composição de aves entre os tipos de vegetação. Além disso, simulamos como acréscimos graduais de manchas de cambarazais afetam a diversidade de aves na paisagem. Foram registradas 183 espécies de aves nos cambarazais distribuídas em 45 famílias. O resultado da primeira regressão mostrou que a riqueza de espécies aumentou em função do eixo ambiental, principalmente em locais com maiores densidades de cambarás e que permaneceram mais tempo alagados. Em outras palavras, o encroachment teve reflexos positivos na riqueza de aves. A composição também foi afetada pelas variáveis ambientais e o resultado do teste de Mantel Parcial mostrou que não houve efeito da distância geográfica sobre a composição de espécies de aves. Os resultados da Permanova e da simulação mostraram que a composição foi diferente entre as fitofisionomias e que os cambarazais contribuem muito para a diversidade regional de aves. A mudança nas características do hábitat ocorre mesmo em escalas pequenas e é determinante para a distribuição das espécies. Hábitats com estruturas diferentes têm maiores chances de apresentar comunidades também diferentes, o que de fato contribui para o aumento da diversidade regional. A contribuição dos cambarazais não é somente em termos de aumento da diversidade; representa também um ambiente adicional e importante para várias espécies da região. Assim, o processo de encroachment do cambará, para essa região estudada, é um fenômeno importante para a diversidade de aves. / The biological diversity can be represented by the abundance and species richness and by the change in the composition between places and environmental gradients. This change can be associated with the conditions and resources offered by the environment. Several factors determine the patterns of species distribution at local and regional level. In Wetlands, the dynamics of flood and drought, together with the different types of hábitats, affect bird´s distribution. In addition, some plant species can also benefit with the dynamic of floods, as the cambara (Vochysia divergens Pohl), known by the great ability of invasion and expansion and by forming monodominant environments with arboreal stratum considered, called cambarazais. This overgrowth, common in several regions, is called encroachment, being responsible for the conversion of fields and savannas in shrub vegetation. In this study it was evaluated the effect of cambarazais on the structure of bird assemblies and how this hábitat contributes in maintaining regional diversity of this group. The work was carried out in the region of the Pirizal, located in the sub-region of the Pantanal of Poconé. The data were collected in grid research of Pirizal, which features 30 plots with different environments: “cambarazal”, “landizal”, “cordilheiras”, “campos de murundus” and exotic fields. For the bird sampling were used two methods, mist nets and census by points. The environmental variables used were the density of cambaras, richness and plant composition and the duration of flooding on the plots. For data analysis we have made simple linear regressions between richness, abundance or composition of birds (represented by one dimension of NMDS) and environmental variables (first axis of the PCA, composed by density of cambaras, plant species richness and flooding duration). To assess whether the patterns found were due to degree of proximity between the plots, it was carried out a Partial Mantel test, with the biological distance in function of environmental and geographic distance. For the second objective, was performed a Permanova to check if there is any difference in bird composition among the different environments. In addition, we simulate as gradual increases of patches of cambarazais affect the bird diversity in landscape. We recorded 183 species of birds in cambarazais distributed in 45 families. The result of the first regression showed that the species richness increased with the change in environmental variables, especially in places with higher densities of cambaras which were more time flooded. In other words, the encroachment has had positive impacts on bird richness. The composition was also affected by environmental variables. The result of Partial Mantel test showed that there was no effect of geographic distance on the bird species composition. The results of the Permanova and simulation showed that the composition was different between different environments and that the cambarazais contribute very much to the bird diversity. The change in the characteristics of the hábitat occurs even in small scales and is determinant for the species distribution. Hábitats with different structures have higher chances of presenting different communities also, what actually contributes to the increasing of regional diversity. The contribution of cambarazais is not only in terms of increasing diversity; it also represents an additional and important environment for several species in the region. Thus, the process of encroachment of cambara, for this studied region, is an important phenomenon for the bird diversity.
37

A comunidade de aves e fenologia da frutificação em um fragmento urbano de floresta ombrófila densa das terras baixas no município de São João do Sul, Santa Catarina

Delfino, Lilian Sombrio January 2011 (has links)
Dissertação apresentada ao Programa de Pós-Graduação em Ciências Ambientais da Universidade do Extremo Sul Catarinense - UNESC, como requisito parcial para a obtenção do título de Mestre em Ciências Ambientais. / In the southern state of Santa Catarina, the native forests are extremely fragmented mainly due to farming activities and disordered urbanization, which resulted in increasing isolation of remnants. The effects of anthropic pressure and forest fragmentation on avifauna are alarming and result in an increased vulnerability of birds to become extinct. This study was conducted in a forest remnant of rainy dense forest from lowlands, in the city of São João do Sul, southern Santa Catarina, with the aim to identify the birds species present in the fragment and their food behavior. Observations were carried out fortnightly in five transects of 12 meters in length at the edge and five transects of 12 meters inside the fragment (seven hectares), randomly in a radius of 200 meters which was set in the surroundings of the remnant and during the checking of mist nets, summarising 184 hours of observations during 12 months. It has been recorded 112 species belonging to 95 genera and 39 families, ten endemic species of the Atlantic Rainforest, four endemic in Brazil and five migratory species. The families Tyrannidae (21 species), Icteridae (6 species) and Falconidae, Columbidae, Cuculidae, Picidae and Embezidae, all of them with five species, were the most representative in the remnant. The trophic structure of the avifauna observed has demonstrated prevalence of the insectivorous guild (48 species) and frugivorours had the lowest number of species (two species). The environment mostly used by species was the forest edge with 69 species. The studied area has a great importance for the regional avifauna, due to the presence of endemic species of the Atlantic Rainforest, country's endemic species and migratory species, which makes it conservation extremely important. / No sul do Estado de Santa Catarina, as florestas nativas encontram-se extremamente fragmentadas devido, principalmente, às atividades de agricultura e a urbanização desordenada, que vem acarretando no crescente isolamento dos remanescentes. Os efeitos da pressão antrópica e da fragmentação florestal sobre a avifauna são alarmantes, tornando muitas espécies ameaçadas de extinção. Este estudo foi realizado em um fragmento florestal de Floresta Ombrófila Densa das Terras Baixas, no município de São João do Sul, sul de Santa Catarina, com o objetivo de identificar as espécies de aves presentes no fragmento e seus hábitos alimentares. Foram realizadas observações quinzenais em cinco transectos de 12 metros de comprimento na borda e cinco transectos de 12 metros de comprimento no interior do fragmento (sete hectares), juntamente com as observações ao acaso em um raio de 200 metros que foi estipulado no entorno do fragmento e com as observações feitas durante as checagens das redes, totalizando 184 horas de observações durante 12 meses. Foram registradas 112 espécies pertencentes a 95 gêneros e 39 famílias, dez espécies endêmicas da Mata Atlântica, quatro endêmicas do Brasil e cinco espécies migratórias. As famílias Tyrannidae (21 espécies), Icteridae (seis espécies) e Falconidae, Columbidae, Cuculidae, Picidae e Embezidae, todas com cinco espécies cada, foram as mais representativas no fragmento. Os insetívoros representaram à categoria trófica mais representativa (48 espécies) e os frugívoros tiveram o menor número de espécies registradas (duas espécies). O ambiente mais utilizado pelas espécies foi a borda do fragmento com 69 espécies. A área estudada tem uma grande importância para a avifauna regional, devido à presença de espécies endêmicas da Mata Atlântica, espécies endêmicas do país e espécies migratórias, sendo de suma importância sua conservação.
38

Avifauna de fragmentos de Mata Atlântica da Zona da Mata de Pernambuco, Brasil, com ênfase na estrutura trófica.

Telino Júnior, Wallace Rodrigues 20 May 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2016-06-02T19:28:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 TeseWRTJ.pdf: 1007074 bytes, checksum: 5d4617c63de06008e90abcee5f4f0b9d (MD5) Previous issue date: 2006-05-20 / Financiadora de Estudos e Projetos / The study of the diet of birds can supply important information on the structure trophic of communities, as well as of the physical conditions of the atmosphere in that you/they live. There are few detailed studies on alimentary items of the Brazilian birds, mainly in the northeast area of Brazil. This work had as general objective to demonstrate the organization trófica in fragments of Atlantic forest in the State of Pernambuco. The registrations of the birds were based on observations in situ, data of the literature, study of the scientific collection of birds of UFPE, besides interviews with residents of the area. The categorization trófica felt through observations of I forage, analysis of the fecal content and data of the literature. This last analysis was just accomplished in the fragments of the Ecological Station of Tapacurá (EET), where the captured birds had their collected feces and analyzed at the laboratory of entomology of UFSCar. During this research 255 species of birds were registered for the three studied fragments. He/she gave total, 225 species were classified for the State Reservation of Gurjaú, 183 species for Camocim and 172 for the Downpour, being distributed in 53 families and 11 subfamilies. Of the general total of the striped birds there was prevalence of the species insetívoras (n = 113), following by the omnivorous ones (n = 65) and of the granívoras (n = 19). In gurjaú the percentile of insetívoras was of 44% and of omnivorous, 26,22%; in Camocim the percentile was from 45,90% to insetívoras and 27,32% for omnivorous; in the fragment of the Downpour 46,51% insetívoras and 29,07% omnivorous. The birds of more specialized diets as the frugivorous ones, appear in third place, with larger number of species in Gurjaú (n = 18), in that you/they stand out those species of larger load, as example: Crypturellus soui, Pionus maximiliani, Pteroglossus aracari and Pteroglossus inscriptus, were observed in all of the Reservation's fragments during the research. However, in Camocim and in the Downpour the number of frugivorous species was very smaller (n = 8 and 7 respectively), being less of the half of that found in Gurjaú; there was not registration of big frugivorous. In Gurjaú, species specialist insetívoras, ant-of-honesty followers and climbers of trunks were observed, and frugivorous of great load. Of the 252 samples of analyzed feces, the species insetívoras prevailed in the results (n = 31), following by those omnivorous ones (n = 8) and frugivorous (n = 6). Among the insetívoras, Tyrannidae (n = 16) it was the family with larger number of species and the subfamily Elaeniinae stands out, representing 68,75%. among the frugivorous ones, only three species of the family Pipridae and three of the subfamily Thraupinae were captured. Among the captured individuals they prevailed the exclusive insetívoros (n = 184), and after, omnivorous (n = 37), frugivorous (n = 28) and granívoros (n = 2). The results of this work demonstrate that the Reservation of Gurjaú presents support capacity to shelter species specialist insetívoras (e.g. Pyriglena leuconota, Conopophaga melanops and Conopophaga lineata) and big frugivorous (e.g. Pionus maximiliani, Pteroglossus aracari and Pteroglossus. inscriptus). The fragments of the Ecological Station of Tapacurá present a smaller number of specialized insetívoros and any big one frugivorous, due to the great alteration antrópica happened in the area and the isolation of the fragments by the monoculture of the sugarcane, impeding or hindering the permanence of more sensitive birds to environmental alterations. / O estudo da dieta de aves pode fornecer informações importantes sobre a estrutura trófica de comunidades, bem como das condições físicas do ambiente em que vivem. Há poucos estudos detalhados sobre itens alimentares das aves brasileiras, principalmente na região nordeste do Brasil. Este trabalho teve como objetivo geral demonstrar a organização trófica em fragmentos de Mata Atlântica no Estado de Pernambuco. Os registros das aves foram baseados em observações in situ, dados da literatura, estudo da coleção científica de aves da UFPE, além de entrevistas com moradores da região. A tipificação das categorias tróficas deu-se por meio de observações de forrageio, análise do conteúdo fecal e dados da literatura. Esta última análise foi realizada apenas nos fragmentos da Estação Ecológica do Tapacurá (EET), onde as aves capturadas tiveram suas fezes coletadas e analisadas no laboratório de entomologia da UFSCar. Durante esta pesquisa foram registradas 255 espécies de aves para os três fragmentos estudados. Desse total, 225 espécies foram catalogadas para a Reserva Estadual de Gurjaú, 183 espécies para o Camocim e 172 para o Toró, estando distribuídas em 53 famílias e 11 subfamílias. Do total geral das aves listadas houve predomínio das espécies insetívoras (n = 113), seguidas das onívoras (n = 65) e das granívoras (n= 19). Em gurjaú o percentual de insetívoras foi de 44% e de onívoras, 26,22%; no Camocim o percentual foi de 45,90% para insetívoras e 27,32% para onívoras; no fragmento do Toró 46,51% insetívoras e 29,07% onívoras. As aves de dietas mais especializadas como as frugívoras, aparecem em terceiro lugar, com maior número de espécies em Gurjaú (n = 18), em que se destacam aquelas espécies de maior porte, como exemplo: Crypturellus soui, Pionus maximiliani, Pteroglossus aracari e Pteroglossus inscriptus, foram observadas em todos os fragmentos da Reserva durante a pesquisa. Entretanto, no Camocim e no Toró o número de espécies frugívoras foi bem menor (n = 8 e 7 respectivamente), sendo menos da metade daquele encontrado em Gurjaú; não houve registro de grandes frugívoras. Em Gurjaú, foram observadas espécies insetívoras especialistas, seguidoras de formiga-de-correição e escaladoras de troncos, e frugívoras de grande porte. Das 252 amostras de fezes analisadas, as espécies insetívoras predominaram nos resultados (n = 31), seguidas daquelas onívoras (n = 8) e frugívoras (n = 6). Entre as insetívoras, Tyrannidae (n = 16) foi a família com maior número de espécies e a subfamília Elaeniinae se destaca, representando 68,75%. Dentre as frugívoras, apenas três espécies da família Pipridae e três da subfamília Thraupinae foram capturadas. Entre os indivíduos capturados predominaram os insetívoros exclusivos (n = 184), e após, onívoros (n = 37), frugívoros (n = 28) e granívoros (n = 2). Os resultados deste trabalho demonstram que a Reserva de Gurjaú apresenta capacidade de suporte para abrigar espécies insetívoras especialistas (e.g. Pyriglena leuconota, Conopophaga melanops e Conopophaga lineata) e grandes frugívoros (e.g. Pionus maximiliani, Pteroglossus aracari e Pteroglossus inscriptus). Os fragmentos da Estação Ecológica de Tapacurá apresentam um menor número de insetívoros especializados e nenhum grande frugívoro, devido à grande alteração antrópica ocorrida na área e o isolamento dos fragmentos pela monocultura da cana-de-açúcar, impedindo ou dificultando a permanência de aves mais sensíveis a alterações ambientais.
39

Amostragem, estimativa de riqueza de espécies e variação temporal na diversidade, dieta e reprodução de aves em área de Caatinga, Brasil

Araujo, Helder Farias Pereira de 06 March 2009 (has links)
Submitted by Viviane Lima da Cunha (viviane@biblioteca.ufpb.br) on 2016-03-09T13:12:10Z No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 16101821 bytes, checksum: 5a37e406e9b5298c52d08eca52578acd (MD5) / Made available in DSpace on 2016-03-09T13:12:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 16101821 bytes, checksum: 5a37e406e9b5298c52d08eca52578acd (MD5) Previous issue date: 2009-03-06 / Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq / A Tese não possui abstract. / A Tese não possui resumo.
40

O papel dos bosques agroflorestais para a diversidade da avifauna na paisagem fragmentada do Pontal do Paranapanema, SP - Brasil / The role of agro-forest patches for bird diversity in Pontal do Paranapanema (SP - Brazil) fragmented landscape.

Dennis Driesmans Beyer 10 May 2006 (has links)
A fragmentação de hábitats, e conseqüente isolamento de populações animais e vegetais, tem sido apontada como uma das principais ameaças à biodiversidade. Os elementos de conexão são estruturas que favorecem o deslocamento de organismos pela paisagem fragmentada. Um destes elementos, os trampolins ecológicos, também chamados de pontos de ligação ou stepping stones, são pequenas áreas de hábitat dispersas na matriz de não habitat, que potencialmente podem aumentar a conectividade na paisagem, reduzindo a probabilidade de extinção de diversas espécies. Este trabalho foi desenvolvido nos municípios de Teodoro Sampaio e Euclides da Cunha, localizados na região do Pontal do Paranapanema, Estado de São Paulo. Foram selecionadas duas paisagens com situações distintas no que se refere à presença dos elementos de conexão: Paisagem da Água Sumida (AS) e Paisagem da Ponte Branca (PB). Para a amostragem da avifauna utilizou-se o método do ponto fixo, no qual os pontos foram alocados distantes pelo menos 200m uns dos outros e o tempo de observação foi de 10 minutos por ponto. A coleta de dados em campo ocorreu nos meses de novembro e dezembro de 2003 e janeiro de 2004. Em cada paisagem foram realizadas quatro visitas. Em função deste levantamento, foi calculado o Índice Pontual de Abundância (IPA) para cada espécie em todos os pontos amostrados. Diversos bosques agroflorestais foram estudados, a fim de se verificar se eram utilizados pela avifauna, o que seria um indicativo da potencialidade destes bosques como trampolim ecológico. Foram também incluídos a matriz de pasto e os elementos de conexão: corredores ecológicos e pequenos fragmentos naturais. Os dados obtidos foram comparados com outro estudo conduzido nos fragmentos grandes. Foi observada uma diferença na composição da avifauna entre os diversos tipos de hábitats considerados, mas que ainda pouco deve refletir no aumento de fluxo pela paisagem das espécies florestais. Estas espécies na maior parte das vezes foram somente observadas nos fragmentos grandes e, aparentemente, não usam os bosques ou qualquer outro elemento de conexão, provavelmente devido ao elevado grau de isolamento destes e à hostilidade da matriz. Apesar de ter sido observado que os sistemas agroflorestais ainda não beneficiam grande parte da avifauna dependente de floresta, os resultados apontam que as ações de manejo nos assentamentos rurais começam a ter reflexos na diversidade na escala da paisagem da região, além de fornecer sustento para as famílias assentadas. Estes benefícios provavelmente serão maximizados com a intensificação dos processos de implantação de novos bosques agroflorestais, recuperação das matas ciliares e melhoramento da qualidade da vegetação dos remanescentes florestais. / Habitat fragmentation and consequent isolation of fauna and flora populations have been mentioned as one of the most critical threat for the biodiversity. The landscape elements are structures that increase the biota movements throw landscape. One of these elements is the stepping stones, which are small portions of habitat spread in matrix, and potentially could increase landscape connectivity, reducing extinction probability of a number of species. This study was conducted in Pontal do Paranapanema, State of São Paulo, Brazil, in two different areas concerning the presence or absence of some of the landscape elements: Landscape of Água Sumida (AS) and Landscape of Ponte Branca (PB). Field work had happened from November 2003 to January 2004. Avifauna was surveyed by point counts, where birds were registered for 10 minutes. The points were located at least 200m far from another, and each point was visited four times. Punctual Abundance Index (IPA) were calculated for birds species in all surveyed points. Some agro-forest patches were surveyed to verify the avifauna presence, which would be an indication of the potentially effect of stepping stones. Matrix of pasture, corridors and smalls fragments of native forest were also surveyed. The data obtained were compared to big fragments data of another study. There were differences of birds species compositions among all kinds of habitat considered, but it does not indicate increase of movements of forest species throw landscape. These species were most of the time registered into the large forest fragments, and they did not use agro-forest patches nor landscape elements, probably due the isolation caused by matrix hostility. Despite agro-forest system still do not increase movements of forest birds, the results suggests that environment management in settleland areas interfere on the biodiversity in landscape scale in this region, besides provide support for settled families. These benefits probably will be optimized with implantation of new agro-forest patches, revegetation of riparian areas and quality improvement of vegetation of residual woodlots.

Page generated in 0.424 seconds