• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 6
  • 1
  • Tagged with
  • 7
  • 7
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Anàlisi dels factors d'optimització dels resultats d'un Banc d'Ossos Regional

Segur Vilalta, Josep M. 28 July 1995 (has links)
Un Banc d'Ossos és la organització encarregada de la selecció de donants, obtención, processament, emmagatzemament i distribució d'al.loempelts d'aparell locomotor per a la seva posterior utilització mèdica. El principi bàsic és obtenir teixit segur i eficaç per als pacients. Un al.loempelt és aquell empelt realitzat entre individus de la mateixa espècie. però amb genotip diferent. La difusió dels al.loempelts ossis es va iniciar amb Inclan (1942), qui publicà la primera gran sèrie utilitzant ossos conservats per a un període de fins dos mesos. A França, Andrè Sicard estableix al 1946 una "reserva d'empelts" a l'Hospital de Beaujon. El centre més important d'utilització dels al.loempelts, però, ha estat als Estats Units de l'Amèrica del Nord. Mankin inicia l'any 1971, a l'Hospital General de Massachussets, una llarga sèrie de resseccions tumorals amb substitució per empelts massius obtinguts de cadàvers i congelats a -80º. També als Estats Units, Malinin (1976), a la Universitat de Miami, inicia una llarga sèrie de més de 900 al.loempelts massius, obtinguts de cadàvers i conservats en nitrògen líquid, a -150°. A fi d'unificar criteris i crear unes normes, el Consell Musculoesquelètic de la Societat Americana de Bancs de Teixits (AATB) publica la primera guia el 1979 per als bancs de teixits musculoesquelètics. Als Estats Units hi ha actualment 220.000 receptors anuals d'al.loempelts ossis o de parts toves, que provénen de 5000 donants/any. A Europa, de manera semblant a l'AATB dels Estats Units apareixen la Societat Europea de Bancs de Teixits (EATB) l'any 1991 i la Societat Europea de Transplantament Musculo-esquelètic (EAMST) l'any 1992. L'any 1951 es crea el primer banc d'ossos d'Espanya a l'Hospital Provincial de Madrid (Sanchis Olmos, 1953). Poc després, l'any 1953, es constitueix per Ordre Ministerial el Banco Nacional de Huesos (González Sánchez 1956). Els primers Bancs d'ossos que segueixen la metodologia establerta per l' AATB i els grans bancs americans sorgeixen en la dècada dels vuitanta. L'any 1992 L'Organización Nacional de Trasplantes (ONT) publica unes recananacions per unificar els criteris de funcionament dels bancs d'ossos a Espanya. Per a la realització d’aquesta tesi doctoral s'han valorat els 53 donants multiorganics generats per l'Hospital Clínic de Barcelona i per altres centres coordinats amb aquest, des del desembre de 1987 fins al desembre de 1992, dels quals s'ha practicat l'extracció de teixit esquelètic. El nombre total d'ossos obtinguts ha estat 270, i el d' al.loempelts 475. Els paràmetres estudiats han estat els següents: edat i sexe del donant, causa de mort, hospital d’extracció, equips extractors d'altres òrgans i teixits previs, nombre de membres de l'equip extractor de teixit esquelètic, tipus d’os, cultiu de l’os a l'extracció, fragmentació, tipus de fragment, cultiu del fragment, temps d'emmagatzemament, centre d'implantació, diagnòstic del receptor, cultiu del al.loempelt i del llit receptor, i resultat clínic i radiològic de l' empelt. L’objectiu general d’aquesta tesi és optimitzar el funcionament, el rendiment i els resultats d'un Banc d’Ossos que anomenem "Regional", és a dir, que obté els al.loempelts esquelètics de donants multiorgànics i tissulars, en contraposició als Bancs d’Ossos quirúrgics, que es nodreixen bàsicament de caps de fèmur. Per obtenir aquest objectiu general hem establert els següents objectius particulars: (1) Avaluació dels factors que poden ser significatius en el resultat dels cultius realitzats en els ossos després de la seva obtenció: I’hospital d'extracció, les extraccions prèvies d'òrgans I eixits, el nombre d'equips extractors previs, el nombre de membres de l'equip extractor de teixit esquelètic, la causa de mort, l'edat i el sexe del donant, i el tipus d'os obtingut. (2) Valoració de les possibles causes de contaminació dels al.loempelts obtinguts després de la fragmentació dels ossos, analitzant l’os d'origen i el tipus de fragment. (3) Anàlisi de la distribució geogràfica dels centres en els quals s'implanten els empelts generats pel Banc d'Ossos de l'Hospital Clínic, i el nivell d'utilització dels diversos tipus de fragments. (4) Examen dels diferents paràmetres que poden determinar el comportament dels al.loempelts: edat i sexe del donant, tipus d'os d'origen, tipus de fragment, temps d'emmagatzemament, cultiu de l'al.loempelt, cultiu del llit receptor, i tipus d'intervenció. Les conclusions són: (1) Els factors que s'han mostrat determinants en la contaminació dels ossos obtinguts de donants multiorgànics són: l'hospital d’extracció (menys mltius positius en els ossos obtinguts a l'hospital on està ubicat el Banc amb relació als explantats en un altre centre), i el nombre de membres de l'equip extractor d’aparell locomotor (més contaminació quan hi ha 4 o més membres). (2) Les extraccions prèvies dels diferents òrgans i teixits, el nombre d'equips extractors previs a l'obtenció del teixit esquelètic, la causa de mort, l'edat i el sexe del donant, i el tipus d’os, no han presentat diferències significatives en la contaminació dels ossos obtinguts de donants multiorgànics. (3) Justifiquem la fragmentació dels ossos obtinguts, realitzada en condicions adequades, pel baix percentatge de contaminació dels segments, amb relació al benefici que aporta, ja que permet que més receptors puguin gaudir dels avantatges dels al.loempelts. (4) L'evolució cronclògica ha estat un factor determinant en la diferent distribució geogràfica de la utilització dels al.loempelts generats pel Banc d'Ossos de l'Hospital Clínic, i s'ha convertit en la pròpia d'un Banc regional. (5) El tipus d'al.loempelt més sol.licitat i utilitzat és el fragment esponjós. (6) El temps d' emnagatzernament, amb un mètode de conservació i d'embalatge idonis, no és un factor determinant en la contaminació dels al.loempelts, i quant més prolongat és, menors són les complicacions dels implants. (7) El millor resultat de les osteotomies metafisàries d‘addició per un costat i l'augment de les complicacions en les fractures obertes i les artrodesis lumbars per l’altra, indiquen que la qualitat del llit receptor i les condiciones biomecàniques són altres determinants en el comportament dels al.loempelts. (8) L'edat i el sexe del donant (amb una adequada selecció), el tipus d'os i de fragment (amb una correcta indicació), els cultius de l'al.loempelt i del receptor, i la resta d’indicacions analitzades no són determinants en l'aparició de complicacions del comportament dels al.loempelts. / The general term for the activities of donor screening, retrieval, processing, storage and distribution of bone allografts is “Bone Banking". The Hospital Clínic of Barcelona Bone Bank was instituted in 1987. From December 1987 to December 1992 a total of 475 bone allografts were obtained of 270 bones; they belonged to 53 donors, all of them multi-organic or tissular donors. The grafts were obtained under strictly aseptic conditions and bacteriological cultures were performed of each bone. The grafts were packed in two sterile plastic bags and then stored by freezing in electrical freezers (-40°C / -80°C). The parameters studied have been: age and sex of the donor, cause of death, hospital of extraction, number of persons of the bone procurement team, previous organ procurements from the same donor, type of bone, culture of the bone, fragmentation, type of fragment, culture of the fragment, time of storage, hospital of implantation, diagnostic of the recipient, culture of the allograft, culture of the recipient bed, and clinical and radiographic results of the allograft. The aim of this thesis is to optimize the results of a Regional Bone Bank. The conclusions are: (1) Number of contaminated bones has been significantly higher in extractions outside of the main hospital, and in the procurements with more than 4 team members. (2) The age and sex of the donor, the cause of death, the number of previous organ procurements from the same donor and the type of bone weren't determinative factors contributing to bacterial contamination of the bones. (3) We justify fragmentation of the obtained bones. (4) The chronological evolution has been a determinative factor of the different distribution of the allogratts of the Hospital Clínic Bone Bank. (5) Cancellous allograft is the type of fragment more implant. (6) Lang time of storage is a determinative factor to decrease de number of complications of the allografts. (7) Addition osteotomies have shown the best results of the bone allografts, and exposed fractures and lumbar arthrodeses the worst. (8) Age and sex of the donor, type of fragment, cultures of the allograft and the recipient bed aren’t determinative factors in the clinical and radiographic results of the bone allografts.
2

Reparação óssea em enxerto alógeno fresco congelado na calvária de coelhos: análises histológica e histomorfométrica

Macedo, Luís Guilherme Scavone de [UNESP] 06 June 2011 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:35:03Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2011-06-06Bitstream added on 2014-06-13T21:07:04Z : No. of bitstreams: 1 macedo_lgs_dr_sjc.pdf: 1328056 bytes, checksum: 2dc22b18ce2b29898eeed7a8c9f63b1d (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / A utilização de enxerto ósseo autógeno previamente à instalação de implantes osseointegráveis tem apresentado bons resultados, entretanto, a necessidade de uma segunda área cirúrgica como fonte doadora e o grau de morbidade da técnica têm direcionado a busca por alternativas seguras para a reconstrução óssea. O propósito desta pesquisa foi avaliar o efeito do enxerto de osso alógeno fresco congelado, oriundo de Banco de Tecido, em comparação ao autógeno no processo de reparação de enxertos na calvária de coelhos. Foram utilizados 15 coelhos adultos, nos quais foram realizados 2 enxertos em blocos nos ossos parietais, divididos aleatoriamente nos seguintes grupos de acordo com o tratamento: autógeno (A – enxerto com osso autógeno) e alógeno (B – enxerto com osso alógeno processado em Banco). Decorridos 15, 30 e 60 dias, 5 animais foram sacrificados por período, sendo as peças contendo os enxertos processadas para análises histológica e histomorfométrica. Os resultados foram submetidos ao teste RM ANOVA e de comparação múltipla de Tukey, demonstrando diferenças estatisticamente significantes entre os grupos e entre os tempos estudados. Concluímos que o enxerto alógeno promove formação óssea, porém em menor quantidade e de forma mais lenta em comparação ao enxerto autógeno / The use of autogenous bone graft prior to installation of dental implants has shown good results, however, the need for a second surgical site and donor source and degree of morbidity of the technique have led the search for safe alternatives to bone reconstruction. The purpose of this study was to evaluate the effect of allogeneic bone graft, fresh frozen from Bank of tissue, as compared to autograft in the repair of calvarial grafts in rabbits. A total of 15 adult rabbits, in which grafts were performed in two blocks in the parietal bone were divided randomly into four groups according to treatment: autogenous (A - with autogenous bone graft) and allogeneic (B - allogeneic bone graft processed in Bank Bone). After 15, 30 and 60 days, five animals were sacrificed by period, and the pieces containing the grafts were processed for histology and histomorphometry. The results were submitted to the RM ANOVA and Tukey's multiple comparison, statistically significant differences between groups and between time points. We conclude that allograft promotes bone formation, but fewer and more slowly compared to autografts
3

Reparação óssea em enxerto alógeno fresco congelado na calvária de coelhos : análises histológica e histomorfométrica /

Macedo, Luís Guilherme Scavone de. January 2011 (has links)
Orientador: Marco Antonio Bottino / Banca: Lafayette Nogueira Jr. / Banca: Wilson Roberto Sendyk / Banca: Márcia Carneiro Valera Garakis / Banca: Renata Faria / Resumo: A utilização de enxerto ósseo autógeno previamente à instalação de implantes osseointegráveis tem apresentado bons resultados, entretanto, a necessidade de uma segunda área cirúrgica como fonte doadora e o grau de morbidade da técnica têm direcionado a busca por alternativas seguras para a reconstrução óssea. O propósito desta pesquisa foi avaliar o efeito do enxerto de osso alógeno fresco congelado, oriundo de Banco de Tecido, em comparação ao autógeno no processo de reparação de enxertos na calvária de coelhos. Foram utilizados 15 coelhos adultos, nos quais foram realizados 2 enxertos em blocos nos ossos parietais, divididos aleatoriamente nos seguintes grupos de acordo com o tratamento: autógeno (A - enxerto com osso autógeno) e alógeno (B - enxerto com osso alógeno processado em Banco). Decorridos 15, 30 e 60 dias, 5 animais foram sacrificados por período, sendo as peças contendo os enxertos processadas para análises histológica e histomorfométrica. Os resultados foram submetidos ao teste RM ANOVA e de comparação múltipla de Tukey, demonstrando diferenças estatisticamente significantes entre os grupos e entre os tempos estudados. Concluímos que o enxerto alógeno promove formação óssea, porém em menor quantidade e de forma mais lenta em comparação ao enxerto autógeno / Abstract: The use of autogenous bone graft prior to installation of dental implants has shown good results, however, the need for a second surgical site and donor source and degree of morbidity of the technique have led the search for safe alternatives to bone reconstruction. The purpose of this study was to evaluate the effect of allogeneic bone graft, fresh frozen from Bank of tissue, as compared to autograft in the repair of calvarial grafts in rabbits. A total of 15 adult rabbits, in which grafts were performed in two blocks in the parietal bone were divided randomly into four groups according to treatment: autogenous (A - with autogenous bone graft) and allogeneic (B - allogeneic bone graft processed in Bank Bone). After 15, 30 and 60 days, five animals were sacrificed by period, and the pieces containing the grafts were processed for histology and histomorphometry. The results were submitted to the RM ANOVA and Tukey's multiple comparison, statistically significant differences between groups and between time points. We conclude that allograft promotes bone formation, but fewer and more slowly compared to autografts / Doutor
4

Análise da integração do aloenxerto ósseo de crânio criopreservado e irradiado, adicionado de medula óssea autógena: estudo experimental em coelhos / Deep frozen, irradiated calvarial bone allograft added with autogenous bone marrow incorporation analysis. Experimental study in rabbits

Fogaça, Walfredo Cherubini 27 June 2007 (has links)
Buscando alternativas ao enxerto ósseo autógeno para reconstruções craniofaciais, propõe-se a utilização de aloenxerto ósseo de crânio criopreservado, irradiado e enriquecido com medula óssea autógena.Vinte e um coelhos foram sacrificados e tiveram seus ossos parietais retirados, criopreservados e irradiados com irradiação gama em dose de 50kGy. Os aloenxertos foram implantados em defeitos nos crânios de vinte e um receptores. À esquerda implantava-se o aloenxerto ósseo puro e à direita o aloenxerto adicionado de medula óssea autógena. Os coelhos foram sacrificados em duas, cinco e dez semanas e os enxertos submetidos à análise macroscópica e histomorfométrica. Todos os enxertos apresentavam-se fixos ao leito. Os parâmetros histomorfométricos não mostraram diferenças estatisticamente significante. / Searching for alternatives to autogenous bone graft in craniofacial reconstructions, it is proposed deep-frozen, irradiated calvarial bone allograft added with autogenous bone marrow utilization. Twenty and one rabbits were sacrificed and their parietal bones harvest, deep-frozen and gamma irradiated with 50kGy. The allografts were implanted in twenty one other rabbits. At left side only allograft were placed, at right side were put allografts added with autogenous bone marrow. The animals were sacrificed in two, five and ten weeks. Macroscopical examination showed all grafts fixed at the host bone, the histomorphometric analysis did not showed significant statistical differences between the left and right sides.
5

Obliteração de cavidades mastoideas com aloenxerto ósseo particulado congelado em cirurgias revisionais de otite média crônica colesteatomatosa / Mastoid cavity obliteration with particulated frozen allograft bone in revisional surgery for chronic otitis media with cholesteatoma

Fonseca, Anna Carolina de Oliveira 04 May 2016 (has links)
Objetivo: Avaliar o controle da supuração de cavidades mastoideas após cirurgia revisional e obliteração de mastoide com aloenxerto ósseo particulado congelado (AOPC). Desenho do estudo: Exploratório, prospectivo, tipo série de casos. Pacientes: Dez adultos selecionados entre pacientes já submetidos à cirurgia de mastoidectomia cavidade aberta ou fechada para tratamento de otite média crônica colesteatomatosa e que tinham indicação de cirurgia revisional. Intervenção: Revisão de mastoidectomia e obliteração da cavidade com AOPC, material de preenchimento de baixo custo obtido de um banco de tecidos. Desfecho(s): Desfecho primário: controle da supuração. Desfechos secundários incluem: integração do AOPC na cavidade mastoidea, presença de colesteatoma residual ou recorrente, resultados audiológicos, complicações pós-operatórias, tais como infecção e extrusão do enxerto, e qualidade de vida após o procedimento medida com a escala de resultados de Glasgow (ERG). Resultados: O tempo médio de seguimento foi de 28 meses. Sete pacientes apresentaram o ouvido seco, em média, 8 semanas após a cirurgia. Três pacientes desenvolveram exposição do enxerto ósseo seguido de infecção e extrusão do material de preenchimento. A densidade média do enxerto ósseo no local da obliteração foi de 755.35 unidades Hounsfield medida na tomografia realizada após um tempo médio pós-operatório de 31 meses. A porcentagem do volume mastoideo obliterado foi de 75 a 100% em 6 casos e de 50 a 75% em 1 caso. Nos 7 pacientes, houve um aumento na densidade óssea durante o período de seguimento. Um paciente apresentou colesteatoma epitimpânico recorrente (0,5cm) identificado na ressonância magnética 1 ano após a cirurgia, embora este não estivesse na área de obliteração. A audição foi preservada em 80% dos pacientes 12 meses após o procedimento. A qualidade de vida melhorou em todos os pacientes, com média do escore ERG de 52, em escala que varia de -100 a +100. Conclusões: Este estudo demonstrou que o AOPC pode ser usado como material de preenchimento na obliteração mastoidea para se obter um ouvido seco, apresentando boa integração na mastoide e manutenção da densidade óssea / Objective: Assess the control of suppuration after revision surgery with mastoid obliteration for chronic otitis media (COM) with cholesteatoma using particulated frozen allograft bone (PFAB). Study Design: Exploratory, prospective, case series. Patients: Ten adults were selected from among patients who had undergone canal wall down or canal wall up mastoidectomy for COM with cholesteatoma, and had an indication for revision surgery. Intervention(s): Revision mastoidectomy with obliteration of the open cavity was performed with PFAB, a low-cost filler material obtained from a tissue bank. Main Outcome Measure(s): The main outcome measure was the control of suppuration. Secondary outcome measures included PFAB integration in the mastoid cavity, presence of recurrent or residual cholesteatoma, hearing outcomes, postoperative complications as infection and bone graft extrusion and quality of life after the procedure using the Glasgow benefit inventory (GBI) survey. Results: Mean follow-up was 28 months. Seven patients achieved a dry ear at a mean of 8 weeks postoperatively. Three patients developed bone graft exposure followed by infection and extrusion of the filler material. Mean bone density was 755.35 Hounsfield units at the obliteration site measured at computed tomography performed after a mean of 31 months postoperatively. Percentage of mastoid volume obliterated was between 75% and 100% in 6 cases and between 50% and 75% in 1 case. In all 7 patients, there was an increase in bone density postoperatively. One patient presented with recurrent epitympanic cholesteatoma (0.5 cm) at 1 year postoperatively, but it was not in the obliteration area. At 12 months postoperatively, 80% of patients had preserved hearing. All patients had an improvement of quality of life after mastoid obliteration, the average score on the GBI was 52 in a scale from -100 to +100. Conclusions: This study demonstrated that PFAB may be used to achieve a dry mastoid cavity with good bone graft osteointegration and density maintenance
6

Obliteração de cavidades mastoideas com aloenxerto ósseo particulado congelado em cirurgias revisionais de otite média crônica colesteatomatosa / Mastoid cavity obliteration with particulated frozen allograft bone in revisional surgery for chronic otitis media with cholesteatoma

Anna Carolina de Oliveira Fonseca 04 May 2016 (has links)
Objetivo: Avaliar o controle da supuração de cavidades mastoideas após cirurgia revisional e obliteração de mastoide com aloenxerto ósseo particulado congelado (AOPC). Desenho do estudo: Exploratório, prospectivo, tipo série de casos. Pacientes: Dez adultos selecionados entre pacientes já submetidos à cirurgia de mastoidectomia cavidade aberta ou fechada para tratamento de otite média crônica colesteatomatosa e que tinham indicação de cirurgia revisional. Intervenção: Revisão de mastoidectomia e obliteração da cavidade com AOPC, material de preenchimento de baixo custo obtido de um banco de tecidos. Desfecho(s): Desfecho primário: controle da supuração. Desfechos secundários incluem: integração do AOPC na cavidade mastoidea, presença de colesteatoma residual ou recorrente, resultados audiológicos, complicações pós-operatórias, tais como infecção e extrusão do enxerto, e qualidade de vida após o procedimento medida com a escala de resultados de Glasgow (ERG). Resultados: O tempo médio de seguimento foi de 28 meses. Sete pacientes apresentaram o ouvido seco, em média, 8 semanas após a cirurgia. Três pacientes desenvolveram exposição do enxerto ósseo seguido de infecção e extrusão do material de preenchimento. A densidade média do enxerto ósseo no local da obliteração foi de 755.35 unidades Hounsfield medida na tomografia realizada após um tempo médio pós-operatório de 31 meses. A porcentagem do volume mastoideo obliterado foi de 75 a 100% em 6 casos e de 50 a 75% em 1 caso. Nos 7 pacientes, houve um aumento na densidade óssea durante o período de seguimento. Um paciente apresentou colesteatoma epitimpânico recorrente (0,5cm) identificado na ressonância magnética 1 ano após a cirurgia, embora este não estivesse na área de obliteração. A audição foi preservada em 80% dos pacientes 12 meses após o procedimento. A qualidade de vida melhorou em todos os pacientes, com média do escore ERG de 52, em escala que varia de -100 a +100. Conclusões: Este estudo demonstrou que o AOPC pode ser usado como material de preenchimento na obliteração mastoidea para se obter um ouvido seco, apresentando boa integração na mastoide e manutenção da densidade óssea / Objective: Assess the control of suppuration after revision surgery with mastoid obliteration for chronic otitis media (COM) with cholesteatoma using particulated frozen allograft bone (PFAB). Study Design: Exploratory, prospective, case series. Patients: Ten adults were selected from among patients who had undergone canal wall down or canal wall up mastoidectomy for COM with cholesteatoma, and had an indication for revision surgery. Intervention(s): Revision mastoidectomy with obliteration of the open cavity was performed with PFAB, a low-cost filler material obtained from a tissue bank. Main Outcome Measure(s): The main outcome measure was the control of suppuration. Secondary outcome measures included PFAB integration in the mastoid cavity, presence of recurrent or residual cholesteatoma, hearing outcomes, postoperative complications as infection and bone graft extrusion and quality of life after the procedure using the Glasgow benefit inventory (GBI) survey. Results: Mean follow-up was 28 months. Seven patients achieved a dry ear at a mean of 8 weeks postoperatively. Three patients developed bone graft exposure followed by infection and extrusion of the filler material. Mean bone density was 755.35 Hounsfield units at the obliteration site measured at computed tomography performed after a mean of 31 months postoperatively. Percentage of mastoid volume obliterated was between 75% and 100% in 6 cases and between 50% and 75% in 1 case. In all 7 patients, there was an increase in bone density postoperatively. One patient presented with recurrent epitympanic cholesteatoma (0.5 cm) at 1 year postoperatively, but it was not in the obliteration area. At 12 months postoperatively, 80% of patients had preserved hearing. All patients had an improvement of quality of life after mastoid obliteration, the average score on the GBI was 52 in a scale from -100 to +100. Conclusions: This study demonstrated that PFAB may be used to achieve a dry mastoid cavity with good bone graft osteointegration and density maintenance
7

Análise da integração do aloenxerto ósseo de crânio criopreservado e irradiado, adicionado de medula óssea autógena: estudo experimental em coelhos / Deep frozen, irradiated calvarial bone allograft added with autogenous bone marrow incorporation analysis. Experimental study in rabbits

Walfredo Cherubini Fogaça 27 June 2007 (has links)
Buscando alternativas ao enxerto ósseo autógeno para reconstruções craniofaciais, propõe-se a utilização de aloenxerto ósseo de crânio criopreservado, irradiado e enriquecido com medula óssea autógena.Vinte e um coelhos foram sacrificados e tiveram seus ossos parietais retirados, criopreservados e irradiados com irradiação gama em dose de 50kGy. Os aloenxertos foram implantados em defeitos nos crânios de vinte e um receptores. À esquerda implantava-se o aloenxerto ósseo puro e à direita o aloenxerto adicionado de medula óssea autógena. Os coelhos foram sacrificados em duas, cinco e dez semanas e os enxertos submetidos à análise macroscópica e histomorfométrica. Todos os enxertos apresentavam-se fixos ao leito. Os parâmetros histomorfométricos não mostraram diferenças estatisticamente significante. / Searching for alternatives to autogenous bone graft in craniofacial reconstructions, it is proposed deep-frozen, irradiated calvarial bone allograft added with autogenous bone marrow utilization. Twenty and one rabbits were sacrificed and their parietal bones harvest, deep-frozen and gamma irradiated with 50kGy. The allografts were implanted in twenty one other rabbits. At left side only allograft were placed, at right side were put allografts added with autogenous bone marrow. The animals were sacrificed in two, five and ten weeks. Macroscopical examination showed all grafts fixed at the host bone, the histomorphometric analysis did not showed significant statistical differences between the left and right sides.

Page generated in 0.0346 seconds