Le Dodécanèse, cet ensemble d'îles dans le sud-est de la mer Égée, constitue un carrefour géopolitique et historique de très grand intérêt, qui se trouve à nouveau au milieu des enjeux géopolitiques, géostratégiques et géoéconomiques en raison des perspectives d'exploitation de champs gaziers en Méditerranée orientale et de la recomposition géopolitique de la région (crise syrienne, flux migratoires, rapprochement stratégique et économique entre Chypre et Israël etc.) De plus, la population de l'archipel préserve, beaucoup plus que le reste du territoire grec, le souvenir de la diversité culturelle ottomane, (habitants chrétiens orthodoxes, chrétiens catholiques, musulmans et juifs) et porte sur son paysage la marque de multiples présences (au XXème siècle : ottomane, italienne, britannique, grecque). Pendant la Seconde Guerre mondiale, le Dodécanèse a constitué une des principales bases d'opération de la marine italienne. L'articulation entre les permanences historiques de fonction de carrefour et les nouveaux enjeux d'une Méditerranée orientale en pleine recomposition constitue le défi intellectuel de cette thèse. Enfin, une attention particulière est donnée à l'étude du rapport entre construction identitaire et exposition sur la circulation, l'identité dodécanésienne étant un élément dynamique et important dans les nouveaux enjeux liés au processus de la mondialisation. / The Dodecanese, this archipelago in the south-eastern Aegean Sea, constitutes an important geopolitical and historical crossroads. Nowadays, it is once again, in the middle of serious geopolitical, geostrategic, and geo-economic tensions because of the gas field exploitation perspectives in the Eastern Mediterranean and the ongoing geopolitical decomposition of the region (Syria crisis, migration flows, strategic and economic rapprochement between Cyprus and Israel etc.). ln addition, the archipelago's population preserves -far more than the rest of the Greek territory- the memory of Ottoman cultural diversity (Orthodox, Catholic, Muslim and Jewish populations). Its landscape has also been shaped by the interaction between multiple foreign presences and influences (to limit ourselves to the 20th century: Ottoman, Italian, British, and Greek). It is worth reminding that during the Second World War, the Dodecanese was one of the main Italian Navy bases. The articulation between regional geo-historic orientations (crossroads situation) and the Eastern Mediterranean shifting framework constitutes the main intercultural challenge of this PhD thesis. Furthermore, this research is an opportunity to analyze the relationship between identity building and exposure to circulation processes, in order to assess the potentialities of Dodecanesian identity in the emergent multipolar context of Globalization.

- / -

Οι αποθέσεις φλύσχη που εμφανίζονται στο νησί της Καρπάθου μελετήθηκαν από διάφορα σημεία προσέγγισης με σκοπό να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων ιζημάτων τα οποία δεν ήταν γνωστά με λεπτομέρεια μέχρι σήμερα. Το συνολικό πάχος των αποθέσεων δεν ξεπερνά τα 1000 μέτρα και κυμαίνεται σε περίπου 900 για τη βόρεια και περίπου 800 για τη νότια περιοχή εμφάνισης. Όσον αφορά την ιζηματολογία, στρωματογραφία και τα περιβάλλοντα των αποθέσεων του φλύσχη μπορούν να ειπωθούν τα εξής: Τα ιζήματα της βόρειας περιοχής χωρίζονται σε 5 ενότητες, ενώ τα ιζήματα της νότιας περιοχής χωρίζονται σε 4 ενότητες από τη βάση προς την οροφή της ακολουθίας. Η χρονολόγηση των αποθέσεων του φλύσχη με βάση ασβεστιτικά νανοαπολιθώματα υπέδειξε ότι η ιζηματογένεση του φλύσχη στη περιοχή της Καρπάθου φαίνεται να ξεκινάει στο Κατώτερο Ηώκαινο και να εξελίσσεται έως τα όρια Ηωκαίνου-Ολιγοκαίνου. Η στατιστική ανάλυση των παχών στρωμάτων που εφαρμόστηκε έδειξε ότι πρεπει να υπάρχει προσοχή στην ερμηνεία περιβαλλόντων ιζηματογένεσης σε υποθαλάσσια ριπίδια που δίνεται με βάση περιγραφικές τεχνικές. Γεωχημική ανάλυση των φλυσχικών αποθέσεων για την περιεκτικότητα τους σε κύρια στοιχεία, ιχνοστοιχεία και σπάνιες γαίες σε συνδυασμό με πετρογραφική έρευνα έδωσε πολύτιμα στοιχεία για την προέλευση και το γεωτεκτονικό περιβάλλον της λεκάνης ιζηματογένεσης των φλυσχικών ιζημάτων. Η έρευνα για την πιθανή ύπαρξη πεδίου υδρογονανθράκων στις φλυσχικές αποθέσεις της Καρπάθου δεν έδωσε ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Με βάση τις παραπάνω παρατηρήσεις και τη γεωλογία της ευρύτερης περιοχής του ΝΑ Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, η απόθεση των ιζημάτων του φλύσχη στη Κάρπαθο φαίνεται να έχει άμεση σχέση με τις ορογενετικές κινήσεις των Ταυρίδων οροσειρών κατά το Ηώκαινο-Κατώτερο Ολιγόκαινο. / The flysch deposits that outcrop on the island of Karpathos (SE Greece) were studied, using several approaches, in order to investigate detailed sedimentological characteristics of these deposits which were unknown until now. The flysch deposits outcrop on 2 areas of the island: a northern area (Spoa-Olympos-Diafani) and a southern area (Pigadia-Aperi). The total stratigraphic thickness of the deposits is less than 1000 meters and ranges from about 900 meters for the northern area, to about 800 meters for the southern area. Northern area deposits can be subdivided into 5 sedimentary units and southern area into a sedimentary units (from the bottom to the top of the succession) based on their sedimentological characteristics. Age determination of the flysch based on calcareous nanofossils reveals that flysch sedimentation probably started in Lower Eocene and ended in Upper Eocene-Lower Oligocene. Application of bed thickness statistical analysis revealed that descriptive recognition of sedimentary environments in turbidite deposits is not always reliable. Petrographic and geochemical analysis of the flysch deposits, gave valuable clues regarding the sedimentary source and the tectonic arrangement of the sedimentary basin. Hydrocarbon exploration shows negative results regarding the possible existence of a hydrocarbon field in Karpathos flysch deposits. Taking into account all the above observations and the geological arrangement of the SE Aegean and the Dodecanese Islands, it seems that flysch sedimentation in Karpathos Island has a direct relation with the Taurides orogeny in Eocene-Lower Oligocene times.

No description available.