• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 29
  • 24
  • 22
  • 10
  • 10
  • 10
  • 10
  • 10
  • 10
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 113
  • 113
  • 33
  • 30
  • 13
  • 10
  • 10
  • 9
  • 8
  • 8
  • 8
  • 7
  • 7
  • 6
  • 6
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
81

Culturas de bactérias lácticas com propriedades probióticas e tecnológicas para aplicação como bioconservantes / Lactic bacteria cultures with probiotic and technological properties for use as biological food preservatives

Nogueira, Vanessa Cristina 05 November 2010 (has links)
Além das características tecnológicas das bactérias lácticas para o processamento de alimentos fermentados, novas propriedades são requeridas, como a produção de bacteriocinas. Vários desses compostos protéicos possuem atividade antimicrobiana direcionada à patógenos e apresentam potencial de uso como bioconservadores naturais de alimentos. O objetivo desse trabalho foi avaliar a viabilidade de aplicação de cinco culturas lácticas produtoras de bacteriocinas como bioconservantes em alimentos. Avaliaram-se as propriedades de segurança e probióticas dessas culturas e determinaram-se os parâmetros de produção e purificação parcial das bacteriocinas, bem como os efeitos de fatores limitantes de crescimento (cloreto de sódio e nitrito). Os resultados demonstraram que essas linhagens não possuem atividade de enzimas indicadoras de patogenicidade (termonuclease, -hemolisinas e gelatinases). A tolerância às condições ácidas variou dependendo da linhagem. Lactobacillus plantarum CTC 368 e Enterococcus avium CTC 469 apresentaram maior tolerância a valores de pH 2,0 e 3,0. Lactococcus lactis subsp. cremoris CTC 204 e Enterococcus avium CTC 483 também apresentaram 100% de sobrevivência a pH 3,0 e, mesmo com uma diminuição da tolerância a pH 2,0, a sobrevivência foi cerca de 80%. Com relação à susceptibilidade aos sais de bile, observou-se que a viabilidade variou entre as linhagens em função da concentração e tempo de incubação. Enterococcus avium CTC 469 e Lactococcus lactis subsp. hordinae CTC 484 foram as mais tolerantes e apresentaram sobrevivência de 57% e 58%, respectivamente. As linhagens mostraram excelente sobrevivência tanto a baixos valores de pH, quanto às concentrações de sais biliares indicando potencial probiótico. As características de crescimento e de produção de bacteriocinas foram semelhantes para todas as linhagens e meios avaliados. A viabilidade aumentou durante o período de incubação e a produção de bacteriocinas mostrou uma cinética de metabólito primário. A suplementação do meio MRS com 1,0% de NaCl e 0,1% de NaNO2, não afetou o crescimento de Lc. lactis subsp. cremoris CTC 204, mas promoveu a redução da atividade da bacteriocina de 42,5% e 17,5%, respectivamente. O crescimento de Lactococcus lactis subsp. hordinae CTC 484 foi afetado com a adição de NaCl e NaNO2 ao meio APT, mas ainda reteve 50% da atividade bacteriocigênica. O espectro de atividade das bacteriocinas variou de acordo com a susceptibilidade da linhagem indicadora, a concentração ou atividade da bacteriocina, a viabilidade e/ou presença das células produtoras e os procedimentos de extração das bacteriocinas. Os resultados revelaram que as bacteriocinas de Lactococcus lactis subsp. cremoris CTC 204 e Lactococcus. lactis subsp. hordinae CTC 484 promoveram um efeito bactericida contra Staphylococcus aureus. Concluiu-se que essas duas culturas produtoras de bacteriocinas apresentam propriedades para utilização como bioconservantes em alimentos e que estudos mais aprofundados, relacionados com a purificação da bacteriocina e avaliação de seu uso em alimentos, devem ser realizados. / In addition to the technological characteristics of lactic bacteria for the processing of fermented foods, other properties need to be developed and explored, such as bacteriocin production. Several of these protein-based compounds have antimicrobial activities targeted towards pathogens and have a significant potential for use as natural biopreservatives in processed foods. The objective of this study was to evaluate the viability of using five bacteriocin-producing lactic cultures as biopreservatives in foods. The safety and probiotic properties of these cultures were evaluated, followed by the determination of bacteriocin production and purification parameters and the effect of growth-limiting factors (sodium chloride and nitrite). The results demonstrated that these strains do not show activity of marker enzymes of pathogenicity (thermonuclease, - hemolysins and gelatinases). Tolerance to acidic conditions varied depending on the specific strain. Lactobacillus plantarum CTC 368 and Enterococcus avium CTC 469 exhibited greater tolerance to pH values 2,0 and 3,0. Lactococcus lactis subsp. cremoris CTC 204 and En. avium CTC 483 also presented 100% survival at pH 3,0, and even with reduced tolerance at pH 2,0, the survival rate was 80%. Variation in susceptibility to bile salts was observed between the strains as a function of concentration and incubation time. En. avium CTC 469 and Lactococcus lactis subsp. hordinae CTC 484 were found to be the most tolerant, exhibiting survival rates of 57% and 58%, respectively. The strains demonstrated excellent survival not only at low pH values, but also at high bile salt concentrations, thereby indicating probiotic potential. The growth and bacteriocin-producing characteristics were similar for all the strains and culture media evaluated. Bacterial multiplication increased during the incubation period, while bacteriocin production displayed primary metabolite kinetics. The activity spectrum of the bacteriocins varied with the susceptibility of the indicator strain, the concentration or activity of the bacteriocin, the viability and/or presence of bacteriocinproducing cells and the bacteriocin extraction procedures. The results reveal that the bacteriocins produced by Lc. lactis subsp. cremoris CTC 204 and Lc. lactis subsp. hordinae CTC 484 exerted a bactericidal effect against Staphylococcus aureus. Supplementation of the MRS medium with 1,0% NaCl and 0,1% NaNO2, did not affect the growth of Lc. lactis subsp. cremoris CTC 204, but did reduce by 42,5% and 17,5% the activity of the bacteriocin, respectively. Growth of Lc. lactis subsp. hordinae CTC 484 was affected by the addition of NaCl and NaNO2 to the APT medium, but even so still exerted 50% of its bacteriocinogenic activity. It was concluded that Lc. lactis subsp. cremoris CTC 204 and Lc. lactis subsp. hordinae CTC 484 exhibited adequate properties for use as biopreservatives in foods and that more extensive studies related to the purification of bacteriocins and assessment of their use in foods should be conducted.
82

Comparação entre técnicas de secagem para a obtenção de biomassa de rubrivivax gelatinosus /

Espirito Santo, Edson Francisco do. January 2011 (has links)
Orientador: Elisa Helena Giglio Ponsano / Banca: Antonio Carlos de Laurentiz / Banca: Roberto da Silva / Resumo: A cor de um alimento é de suma importância para a sua aceitação, pois serve como critério de qualidade. Os pigmentantes, ao serem adicionados na produção animal melhoram a coloração dos produtos e a aceitação pelo mercado consumidor. Tais aditivos podem ser elaborados a partir de diversas origens, inclusive de resíduos industriais, e podem ser processados por diferentes técnicas de secagem. Este estudo teve como objetivo comparar dois métodos de retirada de umidade da biomassa de Rubrivivax gelatinosus produzida em efluente de indústria de processamento de pescado, liofilização e atomização, em relação a rendimento do processo e recuperação, cor, composição químico-bromatológica e concentração de oxicarotenóides dos produtos. A bactéria foi cultivada nas águas residuárias citadas, sob condições de anaerobiose, temperatura e luminosidade controladas. Ao final do processo, a biomassa bacteriana foi processada por microfiltração e transformada em pó por meio de liofilização ou atomização. As técnicas não diferiram entre si em relação ao rendimento. A maior recuperação do produto (p = 0,004) e a mais elevada umidade (p = 0,0022) foram obtidas pela técnica de liofilização. As porcentagens de matéria mineral (p < 0,0001) e todos os parâmetros de cor (p < 0,0001) foram maiores para o produto obtido por atomização. Os outros constituintes analisados não diferiram significativamente entre as técnicas. Os resultados obtidos demonstraram que, apesar de resultar em menor recuperação, a atomização foi um processo mais rápido que a liofilização, apresentou rendimento equivalente a esta e originou um produto semelhante ao liofilizado em relação à composição químico-bromatológica e pigmentante. Este novo produto pode ser alvo de estudos posteriores para avaliar sua aplicação como componente pigmentante de ração animal / Abstract: The color of a food is parameter of acceptance, because it serves as a quality criterion for the consumers. Pigments are added to animal feeding in order to improve the color of the products and, so, its acceptance. These additives can be made from various sources, including industrial wastes, and can be processed by different drying techniques. This study aimed at comparing two methods of water removal from Rubrivivax gelatinosus biomass produced in the effluent from fish processing industry, lyophilization and spray drying. Parameters analyzed were: process yield, recuperation, color, proximate composition and oxycarotenoids concentration of the products. The bacterium was grown in the wastewater under anaerobiosis and controlled temperature and light conditions. At the end of the process, the bacterial biomass was prepared by microfiltration and dried by freeze and spray drying. No difference was detected for yield between the drying techniques. The higher recuperation of the product (p = 0.004) and the higher moisture content (p = 0.0022) were achieved with lyophilization. The percentages of ash (p < 0.0001) and all color parameters (p < 0.0001) were higher for the product obtained by spray drying. The other constituents analyzed did not differ significantly. The results showed that, although resulting in less recuperation, the spray drying process was faster than lyophilization, had the same yield and produced a biomass similar to the lyophilized one in relation to composition and pigment concentration. This new product can be subjected to further studies to evaluate its use as a pigmenting component of animal feed / Mestre
83

Culturas de bactérias lácticas com propriedades probióticas e tecnológicas para aplicação como bioconservantes / Lactic bacteria cultures with probiotic and technological properties for use as biological food preservatives

Vanessa Cristina Nogueira 05 November 2010 (has links)
Além das características tecnológicas das bactérias lácticas para o processamento de alimentos fermentados, novas propriedades são requeridas, como a produção de bacteriocinas. Vários desses compostos protéicos possuem atividade antimicrobiana direcionada à patógenos e apresentam potencial de uso como bioconservadores naturais de alimentos. O objetivo desse trabalho foi avaliar a viabilidade de aplicação de cinco culturas lácticas produtoras de bacteriocinas como bioconservantes em alimentos. Avaliaram-se as propriedades de segurança e probióticas dessas culturas e determinaram-se os parâmetros de produção e purificação parcial das bacteriocinas, bem como os efeitos de fatores limitantes de crescimento (cloreto de sódio e nitrito). Os resultados demonstraram que essas linhagens não possuem atividade de enzimas indicadoras de patogenicidade (termonuclease, -hemolisinas e gelatinases). A tolerância às condições ácidas variou dependendo da linhagem. Lactobacillus plantarum CTC 368 e Enterococcus avium CTC 469 apresentaram maior tolerância a valores de pH 2,0 e 3,0. Lactococcus lactis subsp. cremoris CTC 204 e Enterococcus avium CTC 483 também apresentaram 100% de sobrevivência a pH 3,0 e, mesmo com uma diminuição da tolerância a pH 2,0, a sobrevivência foi cerca de 80%. Com relação à susceptibilidade aos sais de bile, observou-se que a viabilidade variou entre as linhagens em função da concentração e tempo de incubação. Enterococcus avium CTC 469 e Lactococcus lactis subsp. hordinae CTC 484 foram as mais tolerantes e apresentaram sobrevivência de 57% e 58%, respectivamente. As linhagens mostraram excelente sobrevivência tanto a baixos valores de pH, quanto às concentrações de sais biliares indicando potencial probiótico. As características de crescimento e de produção de bacteriocinas foram semelhantes para todas as linhagens e meios avaliados. A viabilidade aumentou durante o período de incubação e a produção de bacteriocinas mostrou uma cinética de metabólito primário. A suplementação do meio MRS com 1,0% de NaCl e 0,1% de NaNO2, não afetou o crescimento de Lc. lactis subsp. cremoris CTC 204, mas promoveu a redução da atividade da bacteriocina de 42,5% e 17,5%, respectivamente. O crescimento de Lactococcus lactis subsp. hordinae CTC 484 foi afetado com a adição de NaCl e NaNO2 ao meio APT, mas ainda reteve 50% da atividade bacteriocigênica. O espectro de atividade das bacteriocinas variou de acordo com a susceptibilidade da linhagem indicadora, a concentração ou atividade da bacteriocina, a viabilidade e/ou presença das células produtoras e os procedimentos de extração das bacteriocinas. Os resultados revelaram que as bacteriocinas de Lactococcus lactis subsp. cremoris CTC 204 e Lactococcus. lactis subsp. hordinae CTC 484 promoveram um efeito bactericida contra Staphylococcus aureus. Concluiu-se que essas duas culturas produtoras de bacteriocinas apresentam propriedades para utilização como bioconservantes em alimentos e que estudos mais aprofundados, relacionados com a purificação da bacteriocina e avaliação de seu uso em alimentos, devem ser realizados. / In addition to the technological characteristics of lactic bacteria for the processing of fermented foods, other properties need to be developed and explored, such as bacteriocin production. Several of these protein-based compounds have antimicrobial activities targeted towards pathogens and have a significant potential for use as natural biopreservatives in processed foods. The objective of this study was to evaluate the viability of using five bacteriocin-producing lactic cultures as biopreservatives in foods. The safety and probiotic properties of these cultures were evaluated, followed by the determination of bacteriocin production and purification parameters and the effect of growth-limiting factors (sodium chloride and nitrite). The results demonstrated that these strains do not show activity of marker enzymes of pathogenicity (thermonuclease, - hemolysins and gelatinases). Tolerance to acidic conditions varied depending on the specific strain. Lactobacillus plantarum CTC 368 and Enterococcus avium CTC 469 exhibited greater tolerance to pH values 2,0 and 3,0. Lactococcus lactis subsp. cremoris CTC 204 and En. avium CTC 483 also presented 100% survival at pH 3,0, and even with reduced tolerance at pH 2,0, the survival rate was 80%. Variation in susceptibility to bile salts was observed between the strains as a function of concentration and incubation time. En. avium CTC 469 and Lactococcus lactis subsp. hordinae CTC 484 were found to be the most tolerant, exhibiting survival rates of 57% and 58%, respectively. The strains demonstrated excellent survival not only at low pH values, but also at high bile salt concentrations, thereby indicating probiotic potential. The growth and bacteriocin-producing characteristics were similar for all the strains and culture media evaluated. Bacterial multiplication increased during the incubation period, while bacteriocin production displayed primary metabolite kinetics. The activity spectrum of the bacteriocins varied with the susceptibility of the indicator strain, the concentration or activity of the bacteriocin, the viability and/or presence of bacteriocinproducing cells and the bacteriocin extraction procedures. The results reveal that the bacteriocins produced by Lc. lactis subsp. cremoris CTC 204 and Lc. lactis subsp. hordinae CTC 484 exerted a bactericidal effect against Staphylococcus aureus. Supplementation of the MRS medium with 1,0% NaCl and 0,1% NaNO2, did not affect the growth of Lc. lactis subsp. cremoris CTC 204, but did reduce by 42,5% and 17,5% the activity of the bacteriocin, respectively. Growth of Lc. lactis subsp. hordinae CTC 484 was affected by the addition of NaCl and NaNO2 to the APT medium, but even so still exerted 50% of its bacteriocinogenic activity. It was concluded that Lc. lactis subsp. cremoris CTC 204 and Lc. lactis subsp. hordinae CTC 484 exhibited adequate properties for use as biopreservatives in foods and that more extensive studies related to the purification of bacteriocins and assessment of their use in foods should be conducted.
84

Modified atmosphere packaging and quality of fresh Cape hake (Merluccius capensis) fish fillets

Oluwole, Adebanji Olasupo 12 1900 (has links)
Thesis (MScFoodSc)--Stellenbosch University, 2014. / ENGLISH ABSTRACT: Fresh ready-to-cook fish fillets are prone to rapid loss of freshness and other quality attributes, as well as accelerated growth of spoilage micro-organisms under sub-optimal storage conditions. Cape hake (Merluccius capensis) is an important seafood in South Africa; however, rapid loss of quality and eventual spoilage is a problem limiting the economic potential. Thus, the aim of this study was to investigate the effects of active (40% CO2 + 30% O2 + 30% N2) and passive (0.039% CO2 + 20.95% O2 + 78% N2) modified atmosphere packaging (MAP) under different storage temperatures (0°C, 4°C, and 8°C) on the quality attributes of Cape hake (Merluccius capensis) fish fillets. This was achieved by investigating the effects of MAP (with or without absorbent pads) and storage temperature on quality attributes (microbial, physicochemical and sensory), changes in composition and concentration of volatile compounds (VOCs) and shelf life of Cape hake fillets. Modified atmosphere packaging, storage temperature and the use of absorbent pads had a significant (p < 0.05) impacts on physicochemical properties of Cape hake fillets during refrigerated storage. Highest storage temperature (8°C) led to accelerated deterioration of packaged Cape hake fillets. Generally, active MAP better maintained the quality attributes of Cape hake than passive MAP at 0°C and 4°C. Headspace gas composition of O2 and CO2 were significantly influenced by the storage time, temperature, MAP conditions and their interactions (p < 0.05). Irrespective of storage temperature, active-MA packaged fillets had lower pH values in comparison to fillets stored under passive-MAP. Drip loss was higher in active-MA fillets packaged without absorbent pad. Passive-MAP fillets did not show any drip loss. Absorbent pad was used to add value to MAP storage as MAP resulted in drip. The use of absorbent pad combined with low storage temperature maintained the firmness of hake fillets, across all temperatures. The interaction of MAP, absorbent pad and storage temperature had a significant effect on the aerobic mesophillic bacteria counts. Based on the aerobic mesophillic bacteria count fillets stored under active-MAP at 0°C (5.2 log cfu/g) was limited to day 12, while the fillet stored under passive-MAP at 0°C (log cfu/g) was limited to greater than day 3. Overall sensory acceptability of fillets decreased with increase in storage temperature across all treatments. Additionally, MAP had a significant (p < 0.05) impact on sensory attributes such as appearance and odour acceptability, with active-MA packaged fillets stored at 0°C having highest overall acceptability. A total of 16 volatiles were identified in Cape hake fillets, including 4 primary VOCs and 12 secondary VOCs. The VOCs associated with spoilage include tri-methylamine (TMA) (ammonia like), esters (sickeningly sweet) and sulphur group (putrid). MAP had a significant (p< 0.05) influence on volatile composition and concentration. Active-MA packaged fillets performed better during storage and had lower TMA value of 0.85% on day 12 in comparison with 7.22% under passive-MAP on day 6 at 0°C. The results obtained demonstrated that changes in volatile compounds were significantly (p< 0.05) influenced by storage duration, temperature and MAP. The development of high levels of VOCs and off-odour corresponded with high aerobic mesophillic bacteria count (≥ 5.5 log cfu/g). Based on these developments the storage life of Cape hake fillets packaged under active-MAP with absorbent pad and stored at 0°C was limited to 12 d, while the passive-MAP (control) fillets stored at 0°C was limited to 3 d. The use of active-MAP, in combination with absorbent pads and 0°C storage in addition to good hygienic practices, was effective in maintaining the postharvest quality of Cape hake fish fillets and led to higher shelf life. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Vars, gereed-vir-kook vis filette is geneig om gou hulle varsheid en ander gehalte kenmerke te verloor en die vervoegde groei van mikro-organismes wat bederf tydens stoor veroorsaak, vind plaas. Kaapse stokvis (Merluccius capensis) is in Suid-Afrika ‘n gewilde seekos maar die ekonomiese potensiaal daarvan word deur die feit dat dit so gou in gehalte afneem en bederf, beperk. Dus word daar met hierdie studie gepoog om die effek van aktiewe (40% CO2 + 30% O2 + 30% N2) en passiewe (0.039% CO2 + 20.95% O2 + 78% N2) aangepasde verpakking (MAP) onder verskillende stoortemperature (0°C, 4°C, en 8°C) op die gehalte kenmerke van Kaapse stokvis (Merluccius capensis) filette te ondersoek. Dit is gedoen deur om die effek van MAP (met of sonder kussinkies) en stoortemperatuur op die gehalte kenmerke (mikrobies, fisiochemies en sensories) asook veranderinge in komposisie en konsentrasie van vlugtige samestellings (VOCs) en die raklewe van Kaapse stokvis filette te ondersoek. Aangepasde atmosfeer verpakking, stoortemperatuur en die gebruik van absorberende kussinkies het ‘n groot impak (p < 0.05) op die fisiochemiese kenmerke van Kaapse stokvis tydens stoor in yskaste gehad. Hoë stoortemperature (8°C) het aanleiding gegee tot die vinnige bederf van verpakte Kaapse stokvis filette. Oor die algemeen het aktiewe MAP die gehalte van die Kaapse stokvis filette teen 0°C and 4°C beter bewaar. Die komposisie van O2 en CO2 is heelwat deur stoortyd, temperatuur, MA toestande en die interaksies tussen bogenoemde, beïnvloed (p< 0.05). By alle temperature het aktiewe MA verpakte filette laer pH waardes getoon in vergeleke met filette wat in onder passiewe MA verpak is. Die drupverlies was hoër in aktiewe MA filette verpak sonder absorberende kussinkies. Passiewe MAP filette het nie enige drupverlies getoon nie. Absorberende kussinkies is gebruik om waarde by te voeg tot MAP stoor aaangesien MAP gelei het tot drup. By alle temperature het die gebruik van absorberende kussinkies tesame met lae stoortemperature bygedra tot die behoud van fermheid. Die interaksie van MAP, absorberende kussinkies, en stoortemperatuur het ‘n groot effek gehad op die aerobiese mesofiliese bakterië telling. Weens die aerobiese mesofiliese bakterië telling is stoor van filette onder aktiewe MAP teen 0°C (5.2 log cfu/g) beperk tot dag 12, terwyl filette gestoor onder passiewe MAP teen 0°C ( log cfu/g) beperk is tot dag 3. Oor die algemeen het die sensoriese aanneemlikheid van filette sonder inasgneming van die behandeling, verklein met ‘n toename in stoortemperature. MAP het ook ‘n groot impak op die sensoriese kenmerke soos voorkoms, reuk, en aktiewe MA verpakte fillets gestoor teen 0°C is oor die algemeen die aanneemlikste. ‘n Totaal van 16 vlugtige substanse is in Kaapse stokvis identifiseer. Dit het vier primêre VOCs en 12 sekondêre VOCs ingesluit. Die VOCs wat met bederf assosieer word, sluit tri-metilamien (TMA) (soos ammoniak), esters (soet) en die swael groep (smetterig) in. MAP het ‘n groot (p < 0.05) invloed op die vlugtige komposisie en konsentrasie. Aktiewe MA verpakte filette het beter tydens stoor presteer en het ‘n laer TMA waarde van 0.85% op dag 12 gehad, in vergelyking met 7.22 % onder passiewe MAP op dag 6 teen 0°C. Die resultate toon dat veranderinge in vlugtige samestellings grootliks beïnvloed word (p < 0.05) deur stoortyd, temperature en MAP. Die ontwikkeling van hoë vlakke van VOCs, slegte reuke en verlies aan varsheid gaan tesame met hoë aerobiese mesofiliese bakterië telling (≥ 5.5 log cfu/g). Gegrond op hierdie tellings is die stoorleeftyd van Kaapse stokvis filette beperk tot dag 12, terwyl passiewe MAP (die kontrole) filette gestoor teen 0°C, beperk is tot dag 3. Om op te som, die gebruik van aktiewe MAP tesame met absorberende kussinkies en 0°C stoor asook goeie higiëniese praktyk, kon die na-oes gehalte van Kaapse stokvis filette behou en het gelei tot ‘n langer rakleeftyd.
85

Atividade biológica e quantificação de compostos bioativos em extrato de erva mate e sua aplicação em hambúrguer de peixe / Biological activity and quantification of bioative compounds in mate herb extract and its application in fish hamburger

Tonet, Andressa 05 July 2017 (has links)
Há milênios as plantas são fontes naturais de substâncias utilizadas na indústria. Um exemplo dessas plantas é a erva mate, que por sua vez contém elevado conteúdo de compostos biologicamente ativos com potencial aplicação industrial. O objetivo do presente trabalho foi avaliar a atividade biológica do extrato de erva mate, quantificar seus compostos e aplicar em hambúrguer de peixe. O extrato seco de erva mate foi submetido a dois testes diferentes para avaliação da atividade antioxidante. No teste de DPPH (2,2-difenil-1-picrilhidrazila) foram observados resultados de IC50 de 7,91 μg mL-1 para o extrato de erva mate (EEM) e 1,04 μg mL-1 para o butil hidroxianisol (BHA). Já para o teste de FRAP (ferric reducing antioxidant power – poder antioxidante de redução do ferro) os resultados de poder de redução de Fe (II) por grama de amostra foram de 4922,67 para EEM e 15801,14 para BHA. A investigação do poder antioxidante da combinação de erva mate e BHA foi realizada por planejamento experimental pelo teste de DPPH, no qual os resultados obtidos nos permite prever a resposta de cada composto em concentrações pré-determinadas. A avaliação da atividade antimicrobiana foi avaliada isoladamente pelo teste de Concentração Inibitória Mínima (CIM) e em combinação pela técnica de checkerboard. Os resultados obtidos de CIM para o EEM frente a Escherichia coli, Staphylococcus aureus e Salmonella Typhi. foram de 10 mg mL-1, 5 mg mL-1 e 10 mg mL-1, respectivamente, e para o BHA foi de 0,313 mg mL-1 para todos os microrganismos testados. Quanto à análise de interação da combinação dos compostos observou-se atividade aditiva, de acordo com o valor de ICIF calculado que foi de 0,998 para S. aureus. A metodologia desenvolvida para a quantificação dos compostos da erva mate por cromatografia líquida de ultra eficiência (CLUE) se mostrou específica, linear, precisa e exata. Os resultados da quantificação dos compostos por CLUE foram de 49,6 mg g-1 de ácido clorogênico, 34,5 mg g-1 de cafeína e 23,1 mg g-1 de rutina. Por fim, foram preparados os hambúrgueres de peixe e realizadas as análises de composição centesimal, oxidação lipídica e microbiológica. Não foi observada oxidação lipídica no produto. Quanto à análise microbiológica de contagem de mesófilos no hambúrguer de peixe foi observado diferença estatística entre a fomulação controle e as formulações com BHA e extrato de erva mate a 1,0%. Contudo, estudos adicionais utilizando a erva mate devem ser realizados para comprovar seu efetivo poder conservante. / For thousand of years, plants have been natural sources of substances used in industry. An example of such plants is yerba mate, which in turn contains high content of biologically active compounds with potential industrial application. This paper aimed to assess the biological activity of yerba mate extract, to quantify its compounds and to apply in fish hamburger. The yerba mate dry extract was submitted to two different assays in order to evaluate the antioxidant activity. In the DPPH assay, IC50 results of 7.91 μg mL-1 for the yerba mate extract (YME) and 1.04 μg mL-1 for butyl hydroxyanisole (BHA) were observed. For the FRAP assay, the results of Fe (II) reduction per gram of sample were 4922.67 for YME and 15801.14 for BHA. The research of the antioxidant power of the combination of yerba mate and BHA was carried out by experimental design by the DPPH assay, in which the obtained results allow us to predict the response of each compound at predetermined concentrations. The assessment of the antimicrobial activity was carried out in isolation by the Minimum Inhibitory Concentration (MIC) assay and in combination with the checkerboard technique. The results obtained from MIC for YME against E.coli, S. aureus and Salmonella sp. were 10 mg mL-1, 5 mg mL-1 and 10 mg mL-1, respectively, and for BHA was 0.313 mg mL-1 for all assessed microorganisms. In regard to the interaction analysis of the compound combination, additive activity was observed, according to the calculated FIC index value of 0.998 for S. aureus. The methodology developed for the quantification of yerba mate compounds by ultra performance liquid chromatography (UPLC) was specific, linear, precise and accurate. The results of the compounds quantification by UHPLC were 49.6 mg g-1 of chlorogenic acid, 34.5 mg g-1 of caffeine and 23.1 mg g-1 of rutin. Finally, the fish hamburgers were prepared and the analyzes of centesimal composition, lipid and microbiological oxidation were carried out. No lipid oxidation was observed in the product. Regarding the microbiological analysis of mesophilic counts, statistic difference was observed between the control formulation and the formulations with BHA and 1.0% yerba mate extract. However, additional studies using yerba mate should be performed to prove its effective preservative power.
86

Comparação entre técnicas de secagem para a obtenção de biomassa de rubrivivax gelatinosus

Espírito Santo, Edson Francisco do [UNESP] 21 February 2011 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:27:17Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2011-02-21Bitstream added on 2014-06-13T19:35:11Z : No. of bitstreams: 1 espiritosanto_ef_me_araca.pdf: 607997 bytes, checksum: b1cd5bfcd6380a159d28631a6bc8de1e (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP) / A cor de um alimento é de suma importância para a sua aceitação, pois serve como critério de qualidade. Os pigmentantes, ao serem adicionados na produção animal melhoram a coloração dos produtos e a aceitação pelo mercado consumidor. Tais aditivos podem ser elaborados a partir de diversas origens, inclusive de resíduos industriais, e podem ser processados por diferentes técnicas de secagem. Este estudo teve como objetivo comparar dois métodos de retirada de umidade da biomassa de Rubrivivax gelatinosus produzida em efluente de indústria de processamento de pescado, liofilização e atomização, em relação a rendimento do processo e recuperação, cor, composição químico-bromatológica e concentração de oxicarotenóides dos produtos. A bactéria foi cultivada nas águas residuárias citadas, sob condições de anaerobiose, temperatura e luminosidade controladas. Ao final do processo, a biomassa bacteriana foi processada por microfiltração e transformada em pó por meio de liofilização ou atomização. As técnicas não diferiram entre si em relação ao rendimento. A maior recuperação do produto (p = 0,004) e a mais elevada umidade (p = 0,0022) foram obtidas pela técnica de liofilização. As porcentagens de matéria mineral (p < 0,0001) e todos os parâmetros de cor (p < 0,0001) foram maiores para o produto obtido por atomização. Os outros constituintes analisados não diferiram significativamente entre as técnicas. Os resultados obtidos demonstraram que, apesar de resultar em menor recuperação, a atomização foi um processo mais rápido que a liofilização, apresentou rendimento equivalente a esta e originou um produto semelhante ao liofilizado em relação à composição químico-bromatológica e pigmentante. Este novo produto pode ser alvo de estudos posteriores para avaliar sua aplicação como componente pigmentante de ração animal / The color of a food is parameter of acceptance, because it serves as a quality criterion for the consumers. Pigments are added to animal feeding in order to improve the color of the products and, so, its acceptance. These additives can be made from various sources, including industrial wastes, and can be processed by different drying techniques. This study aimed at comparing two methods of water removal from Rubrivivax gelatinosus biomass produced in the effluent from fish processing industry, lyophilization and spray drying. Parameters analyzed were: process yield, recuperation, color, proximate composition and oxycarotenoids concentration of the products. The bacterium was grown in the wastewater under anaerobiosis and controlled temperature and light conditions. At the end of the process, the bacterial biomass was prepared by microfiltration and dried by freeze and spray drying. No difference was detected for yield between the drying techniques. The higher recuperation of the product (p = 0.004) and the higher moisture content (p = 0.0022) were achieved with lyophilization. The percentages of ash (p < 0.0001) and all color parameters (p < 0.0001) were higher for the product obtained by spray drying. The other constituents analyzed did not differ significantly. The results showed that, although resulting in less recuperation, the spray drying process was faster than lyophilization, had the same yield and produced a biomass similar to the lyophilized one in relation to composition and pigment concentration. This new product can be subjected to further studies to evaluate its use as a pigmenting component of animal feed
87

Potencial probiótico de Enterococcus faecium isolados de queijo

Brandalize, Claudia Carneiro 03 July 2013 (has links)
Tendo em vista fazer uma verificação de algumas das características de microorganismos com potencial probiótico, esse trabalho tem por objetivo identificar, avaliar e comparar o potencial probiótico de Enterococcus faecium isolados de queijo artesanal da cidade de Londrina. Primeiramente foram identificadas por técnica molecular as cepas já isoladas de Enterococcus. O restante dos testes foram feitos somente com os isolados de Enterococcus faecium. Fez-se então, um antibiograma frente à eritromicina 15 µg, tetraciclina 30 µg e vancomicina 30 µg, verificando-se a resistência ou sensibilidade de cada isolado frente a estes antibióticos. Em seguida foram realizados testes de simulação in vitro do trato gastro-intestinal e comparados com a cepa comercial de Lactobacillus acidophilus. Para simular as condições na boca foi realizado o teste de resistência à lisozima, verificando assim a sua viabilidade. Já para simular as condições no estômago realizou-se o teste de tolerância em meio ácido, em cultivo. Foram avaliadas as condições de sobrevivência simulando o intestino delgado, determinando-se a viabilidade destes micro-organismos frente à pancreatina em pH 8,0. No estudo de auto-agregação, cada isolado de E. faecium e a cepa comercial de L. acidophilus, foram colocados separadamente e verificados em densidade óptica de 540 nm. Os resultados demonstraram que dos 98 isolados de Enterococcus, 54,0 % eram E. faecium, 39,8% eram E. faecalis e 6,2% eram Enterococcus spp. Em relação à susceptibilidade à antimicrobianos foram pouco resistentes aos antibióticos testados, sendo que 24,5% apresentaram resistência à eritromicina e 1,9% apresentaram resistência à tetraciclina e vancomicina. Já no teste de resistência à lisozima após 120 min obteve-se 15 isolados que não apresentaram diferença significativa ao nível de 5% quando comparados ao L. acidophilus e 7 isolados que foram mais resistentes que o mesmo. No resultado frente ao estresse ácido após 3 h, 3 isolados não apresentaram diferença significativa ao nível de 5 % quando comparados com L. acidophilus e 2 isolados apresentaram maior resistência que o Lactobacillus. Em relação ao teste sobrevivência ao intestino delgado, em comparação a cepa comercial de L. acidophilus, apresentaram-se com taxas de sobrevivência sem diferença significativa, 21 isolados de E. faecium, e ainda pode-se destacar 7 isolados, onde encontrou-se uma taxa de sobrevivência maior que o controle. Dos 53 isolados analisados 60 % apresentaram capacidade de auto-agregação. / The purpose of this work was to identify, assess and compare some Enterococcus faecium potential probiotic micro-organisms isolated from artisanal cheese in Londrina. First, identified by molecular techniques already isolated strains of Enterococcus. The rest of the tests were made only with isolates of Enterococcus faecium. There was then a antibiogram forward to erythromycin 15 mg, 30 mg tetracycline and vancomycin 30 mg, checking the resistance or sensitivity of each isolate against these antibiotics. It was then performed simulation tests in vitro gastro-intestinal tract and compared with the commercial Lactobacillus acidophilus strain. To simulate the conditions in the mouth was performed to test for resistance to lysozyme, thus verifying its viability. Have to simulate conditions in the stomach was performed tolerance test in acid medium in cultivation. We evaluated the survival conditions simulating the small intestine, determining the viability of these micro-organisms against the pancreatin at pH 8.0. In the study of auto-aggregation, either isolated from E. faecium and a strain of commercial L.acidophilus were separately placed and the optical density verified of 540 nm. The results showed that the 98 Enterococcus, isolated from cheese, was 54.0% E. faecium, 39.8% E. faecalis and 6.2% Enterococcus spp. Regarding antimicrobial susceptibility were slightly resistant to the antibiotics tested, and 24.5% were resistant to erythromycin and 1.9% to tetracycline and vancomycin. Already in lysozyme resistance test after 120 min showed 15 isolates that had no significant difference at 5% when compared to L. acidophilus and 7 isolates were more resistant than the same. In result against acid stress after 3 h, 3 isolates showed no significant difference at 5% when compared with L. acidophilus and 2 isolates had greater resistance than Lactobacillus. Regarding testing survival to the small intestine, compared to commercial strain of L. acidophilus, presented with survival rates without significant difference, 21 isolates of E. faecium, and still can highlight the isolates 7 isolates, which found a higher survival rate than the control. 32 of the 53 isolates tested showed the ability to auto-aggregation, or 60%.
88

Potencial probiótico de Enterococcus faecium isolados de queijo

Brandalize, Claudia Carneiro 03 July 2013 (has links)
Tendo em vista fazer uma verificação de algumas das características de microorganismos com potencial probiótico, esse trabalho tem por objetivo identificar, avaliar e comparar o potencial probiótico de Enterococcus faecium isolados de queijo artesanal da cidade de Londrina. Primeiramente foram identificadas por técnica molecular as cepas já isoladas de Enterococcus. O restante dos testes foram feitos somente com os isolados de Enterococcus faecium. Fez-se então, um antibiograma frente à eritromicina 15 µg, tetraciclina 30 µg e vancomicina 30 µg, verificando-se a resistência ou sensibilidade de cada isolado frente a estes antibióticos. Em seguida foram realizados testes de simulação in vitro do trato gastro-intestinal e comparados com a cepa comercial de Lactobacillus acidophilus. Para simular as condições na boca foi realizado o teste de resistência à lisozima, verificando assim a sua viabilidade. Já para simular as condições no estômago realizou-se o teste de tolerância em meio ácido, em cultivo. Foram avaliadas as condições de sobrevivência simulando o intestino delgado, determinando-se a viabilidade destes micro-organismos frente à pancreatina em pH 8,0. No estudo de auto-agregação, cada isolado de E. faecium e a cepa comercial de L. acidophilus, foram colocados separadamente e verificados em densidade óptica de 540 nm. Os resultados demonstraram que dos 98 isolados de Enterococcus, 54,0 % eram E. faecium, 39,8% eram E. faecalis e 6,2% eram Enterococcus spp. Em relação à susceptibilidade à antimicrobianos foram pouco resistentes aos antibióticos testados, sendo que 24,5% apresentaram resistência à eritromicina e 1,9% apresentaram resistência à tetraciclina e vancomicina. Já no teste de resistência à lisozima após 120 min obteve-se 15 isolados que não apresentaram diferença significativa ao nível de 5% quando comparados ao L. acidophilus e 7 isolados que foram mais resistentes que o mesmo. No resultado frente ao estresse ácido após 3 h, 3 isolados não apresentaram diferença significativa ao nível de 5 % quando comparados com L. acidophilus e 2 isolados apresentaram maior resistência que o Lactobacillus. Em relação ao teste sobrevivência ao intestino delgado, em comparação a cepa comercial de L. acidophilus, apresentaram-se com taxas de sobrevivência sem diferença significativa, 21 isolados de E. faecium, e ainda pode-se destacar 7 isolados, onde encontrou-se uma taxa de sobrevivência maior que o controle. Dos 53 isolados analisados 60 % apresentaram capacidade de auto-agregação. / The purpose of this work was to identify, assess and compare some Enterococcus faecium potential probiotic micro-organisms isolated from artisanal cheese in Londrina. First, identified by molecular techniques already isolated strains of Enterococcus. The rest of the tests were made only with isolates of Enterococcus faecium. There was then a antibiogram forward to erythromycin 15 mg, 30 mg tetracycline and vancomycin 30 mg, checking the resistance or sensitivity of each isolate against these antibiotics. It was then performed simulation tests in vitro gastro-intestinal tract and compared with the commercial Lactobacillus acidophilus strain. To simulate the conditions in the mouth was performed to test for resistance to lysozyme, thus verifying its viability. Have to simulate conditions in the stomach was performed tolerance test in acid medium in cultivation. We evaluated the survival conditions simulating the small intestine, determining the viability of these micro-organisms against the pancreatin at pH 8.0. In the study of auto-aggregation, either isolated from E. faecium and a strain of commercial L.acidophilus were separately placed and the optical density verified of 540 nm. The results showed that the 98 Enterococcus, isolated from cheese, was 54.0% E. faecium, 39.8% E. faecalis and 6.2% Enterococcus spp. Regarding antimicrobial susceptibility were slightly resistant to the antibiotics tested, and 24.5% were resistant to erythromycin and 1.9% to tetracycline and vancomycin. Already in lysozyme resistance test after 120 min showed 15 isolates that had no significant difference at 5% when compared to L. acidophilus and 7 isolates were more resistant than the same. In result against acid stress after 3 h, 3 isolates showed no significant difference at 5% when compared with L. acidophilus and 2 isolates had greater resistance than Lactobacillus. Regarding testing survival to the small intestine, compared to commercial strain of L. acidophilus, presented with survival rates without significant difference, 21 isolates of E. faecium, and still can highlight the isolates 7 isolates, which found a higher survival rate than the control. 32 of the 53 isolates tested showed the ability to auto-aggregation, or 60%.
89

Bioatividade de quitosana na inibição de cepas patogênicas em hambúrgueres

OLIVEIRA, Michelle Galindo de 25 January 2016 (has links)
Submitted by Fabio Sobreira Campos da Costa (fabio.sobreira@ufpe.br) on 2017-05-10T14:07:13Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Tese - MICHELLE GALINDO DE OLIVEIRA.pdf: 3250688 bytes, checksum: 733ff03fc983cb5b86b68f40df163b29 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-05-10T14:07:13Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Tese - MICHELLE GALINDO DE OLIVEIRA.pdf: 3250688 bytes, checksum: 733ff03fc983cb5b86b68f40df163b29 (MD5) Previous issue date: 2016-01-25 / Os produtos cárneos apresentam alto consumo mundial e devido as suas propriedades nutricionais constituem ambiente favorável para o desenvolvimento de micro-organismos patogênicos. A indústria de alimentos vem tentando reduzir os níveis de aditivos químicos e investindo em pesquisa de compostos naturais que tenham ação conservante. A quitosana é um polímero natural que apresenta aplicações em alimentos, pois dentre suas várias propriedades destaca-se sua ação antimicrobiana Este estudo teve como objetivo verificar a ação antimicrobiana da quitosana na inibição de cepas patogênicas (Staphylococcus aureus e Listeria monocytogenes) em hambúrgueres elaborados, bem como acompanhar a vida de prateleira e aceitação sensorial deste produto formulado. Os testes para determinar a Concentração Inibitória Mínima (CIM) e Concentração Bactericida Mínima (CBM) da quitosana, foram realizados através da técnica de microdiluição. Os testes em matriz alimentar foram realizados em hambúrgueres infectados por S. aureus e L. monocytogenes, por meio da contagem de células viáveis nos intervalos de 1, 3, 5,7, 9, 11, 13, 15 e 30 dias. Ademais, no produto cárneo preparado, com e sem quitosana, foram realizadas análises microbiológicas, físico-químicas, sensorial mensalmente durante o período de 4 meses para verificação da vida de prateleira. O teste sensorial dos hambúrgueres elaborados, com e sem quitosana, foi avaliado através de uma escala hedônica. Observou-se que a quitosana apresentou efeito bactericida e bacteriostático para ambas bactérias, sendo CIM 2,5mg.mL-1 e CBM 5,0mg.mL-1. Nos hambúrgueres previamente infectados por cada micro-organismo, as concentrações de 2,5 e 5,0mg.mL-1 de quitosana apresentaram efeito similar nos patógenos testados. Durante o armazenamento não ocorreram alterações prejudiciais às características sensoriais e microbiológicas devido à interação da quitosana com os demais constituintes dos hambúrgueres. A partir dos resultados obtidos foi possível observar que a quitosana foi capaz de inibir o crescimento de cepas patogênicas em hambúrgueres. Hambúrgueres adicionados de quitosana apresentaram estabilidade durante 120 dias à -18oC. Dessa forma a quitosana pode ser considerada uma alternativa viável na preservação de alimentos, podendo ser utilizada como conservante natural em hambúrguer. Este estudo contribui de forma significativa não somente para a comunidade científica, mas também para as indústrias de produtos cárneos, uma vez que o importante achado da utilização de quitosana pode auxiliar no controle destes patógenos de maneira saudável, segura e saborosa, isto é, do ponto de vista nutricional, microbiológico e sensorial, respectivamente. / The meat products have high global consumption and because of its nutritional properties contribute to the development of pathogenic micro-organisms. The food industry has been trying to reduce levels of chemical additives and investing in research of natural compounds that have preservative action. Chitosan is a natural polymer with many applications in food, because among its various property stands out for its antimicrobial action This study aimed to evaluate the antimicrobial activity of chitosan in inhibiting pathogenic strains (Staphylococcus aureus and Listeria monocytogenes) in elaborate burgers, and monitor its shelf life and check the sensory acceptance of the formulated product. Tests to determine the Minimum Inhibitory Concentration (MIC) and Minimum Bactericidal Concentration (MBC) of chitosan were performed by broth microdilution technique. The tests were conducted in the food matrix into hamburger infected by S. aureus and L. monocytogenes, through the viable cell count in the ranges of 1, 3, 5,7, 9, 11, 13, 15 and 30 days. Ademas in prepared meat product, with and without chitosan were carried out microbiological, physical-chemical, sensory monthly during the period of four months shelf life for verification. The sensory test of the elaborate hamburgers with and without chitosan was evaluated using a hedonic scale. It was observed that chitosan inhibited the growth of bacteria tested, with static and lished effect similar for both bacteria, MIC being 2,5mg.mL 5,0mg.mL-1 and CBM-1. In burgers previously infected by each microorganism, concentrations of 2.5 and 1 5,0mg.mL-chitosan exhibited a similar effect on the tested pathogens. During storage there were no detrimental changes to the organoleptic and microbiological characteristics due to the interaction of chitosan with the other constituents of the burgers. From the results obtained it was observed that chitosan was able to inhibit the growth of pathogenic strains burgers. Hamburgers added chitosan remained stable for 120 days at -18° C. Thus chitosan can be considered a viable alternative in the preservation of foods and can be used as a natural preservative in hamburger. This study makes a significant contribution not only to the scientific community, but also for industries of meat products, since the important finding of the use of chitosan can help control these pathogens of healthy, safe and tasty way, that is, from the point nutritional, microbiological and sensory view, respectively
90

Avaliação das características físico-químicas e alterações do leite UHT (UAT) produzido no Estado de Goiás ao longo da estocagem / Avaliação das características físico-químicas e alterações do leite UHT (UAT) produzido no Estado de Goiás ao longo da estocagem

COSTA, Andréia Di Martins Carmo 14 May 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2014-07-29T15:22:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DISSERTACAO ANDREIA DI MARTINS CARMO COSTA.pdf: 1006144 bytes, checksum: 227af4777a5b21b55e55f1d21e9c9eab (MD5) Previous issue date: 2010-05-14 / With the objective of evaluating the physical/chemical, microbiological characteristics and the changes that occur in UHT milk (UAT) processed in the State of Goias during its storage for 135 days, a study was done between August and December 2008 with all the companies that produced UHT milk (UAT) processed in the State. Samples were collected from refrigerated raw milk stored in milk storage silos of industry for analysis of their physical/chemical and microbiological characteristics. From each company, twelve one liter cartons of milk were collected for analysis of their physical/chemical and microbiological properties as well as nitrogen compounds and the amount of fat separation from the milk and sedimentation within each sample. The samples were sent to the laboratories of Microbiology and Dairy of the School of Agronomy and Food Engineering at the Federal University of Goias (UFG). The physico-chemical properties of raw milk were in accordance with the parameters established by legislation, except for three brands of milk, with values of freezing point, nonfat milk solids and total solids. The Alizarol test results were normal for UHT milk (UHT) of all brands, except the milk of the mark "E", which has had worst results established by legislation. All milk samples were within the standards for titratable acidity and pH. The density indices were normal, but decreased during the stock. The freezing point values were within the standards, but increased during the storage and the values of total solids and nonfat solids were low and at variance with the laws in UHT milk (UHT) of all brands. The fat found below the minimum content of 3% recommended by the legislation. All results are suggestive of water being added accidentally during processing. Scores were found higher than those established by law for psychotropic and mesophilic aerobic refrigerated raw milk. In UHT milk (UHT) milk from only one mark was at odds as the parameters established by law for heat resistant spores of aerobic mesophiles. It was verified a progressive increase in sedimentation and fat separated from milk during storage and observed age gelation in milk from one brand to 135 days of storage. From the results obtained can be verified that the physicochemical characteristics of UHT milk (UAT), when compared to raw milk source, changed negatively and that the raw material, the type of thermal processing and storage time at room temperature are possible causes for the changes that occurred throughout the shelf-life UHT milk (UAT). / Com o objetivo de avaliar as características físico-químicas, microbiológicas e alterações que ocorrem em leite UHT (UAT) processado no Estado de Goiás, durante seu armazenamento foi feito um estudo entre agosto e dezembro de 2008, por 135 dias, com leite UHT (UAT) de todas as marcas processadas no Estado. Foram coletadas amostras de leite cru refrigerado nos silos de estocagem de leite das indústrias, para análises físico-químicas e microbiológicas. Foi feito o acompanhamento do processamento do leite desse mesmo silo pelo sistema UHT (UAT). De cada indústria foi coletado um pacote embalado, contendo doze caixas cartonadas de um litro de leite, para análises físico-químicas, microbiológicas, teor de compostos nitrogenados e para verificação de ocorrência de sedimentação e de gordura separada do leite. As amostras de leite cru refrigerado foram colocadas em caixas isotérmicas contendo gelo e as amostras do leite UHT envasado foram encaminhadas aos laboratórios de Microbiologia e de Laticínios da Escola de Agronomia e Engenharia de Alimentos da Universidade Federal de Goiás (UFG). As análises físico-químicas do leite cru se apresentaram de acordo com os parâmetros preconizados pela legislação, com exceção do leite de três marcas, com valores de crioscopia, extrato seco desengordurado e extrato seco total. Ao longo do período de estocagem os resultados das análises de Alizarol apresentaram-se normais para o leite UHT (UAT) de todas as marcas, com exceção do leite da marca E , sendo esse leite o que teve mais resultados fora dos padrões estabelecidos pela legislação. Todas as amostras de leite estavam dentro dos padrões para acidez Dornic e pH. Os índices de densidade estavam normais, mas decresceram durante o estocamento. Os valores de crioscopia estavam dentro dos padrões, mas altos e os valores de extrato seco total e extrato seco desengordurado apresentaram-se baixos e em desacordo com a legislação no leite UHT (UAT) de todas as marcas. Os teores de gordura se apresentaram abaixo do teor mínimo de 3% preconizado pela legislação. Os resultados em conjunto são sugestivos de adição de água durante o processamento. Foram encontradas contagens superiores aos estabelecidos pela legislação para bactérias psicrotróficas e Aeróbios Mesófilos no leite cru refrigerado. No leite UHT (UAT) apenas o leite de uma marca estava em desacordo com os parâmetros preconizados pela legislação para esporos termorresistentes de Aeróbios Mesófilos. Foi verificado aumento progressivo de sedimentação e de gordura separada do leite durante a estocagem e observada gelificação no leite de uma marca aos 135 dias de estocagem. Conclui-se que as características físico-químicas, do leite UHT (UAT), quando comparadas ao leite cru de origem, se alteraram negativamente e que a matéria-prima, o tipo de processamento térmico e o tempo de estocagem em temperatura ambiente são possíveis indicativos da origem das modificações ocorridas ao longo da vida-de-prateleira do leite UHT (UAT).

Page generated in 0.1483 seconds