• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 42
  • 9
  • 5
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 57
  • 18
  • 9
  • 9
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Formato de Autorización de publicación de otros documentos

Dirección de Gestión del Conocimiento 02 1900 (has links)
Formato de autorización de publicación de documentos en el Repositorio Académico. Los documentos que no otorguen un grado o título profesional, utilizarán este formato para brindar la autorización respectiva.
2

Formato de licenciamiento B2

Dirección de Gestión del Conocimiento 02 1900 (has links)
Formato de licenciamiento B2 otorgado por SUNEDU.
3

Suporte de serviços MPEG-2 em redes de banda larga

Silva, Joaquim Fernando Fernandes da January 1997 (has links)
Dissertação apresentada para obtenção do grau de Mestre em Engenharia Electrotécnica e de Computadores, na Faculdade de Engenharia da Universidade do Porto, sob a orientação do Prof. Doutor José Ruela Fernandes
4

LAS AMPLIACIONES DE FORMATO EN PINTURA DE CABALLETE

López Bonilla, Ana Isabel 06 November 2017 (has links)
The concept enlargement of format refers to the technique of extending the support of an easel painting as well as its compositional space, to simiulated a continuity with the original painting. These practices arose in the 16th century, although they had a greater development from the 17th century, motivated for divese reasons, mainly by the adaptation to a period style or by the adaptation to a new exhibition space. The enlargements can be originals (made it by the painter himself or by another person with his authoritation) or no originals. This doctoral thesis focuses on the problem of conservation-restauration and presentation of pictorial heritage with non-original enlargements. Together with the original nucleus of the work, these additions form a unit with new values and, therefore, a new document that can have great material and historical relevance. Enlargements of support are considered historical additions with a huge documentary burden, so making decisions about their conservation is a great responsibility. The problem of these extensions lies, on the one hand, in the perceptual alterations that cause when the composition-format relationship is modified and, on the other hand, in the physical alterations, since the materials are not always related, being able to arise all type of tensions. As a result of the difficulty in solving which values prevail in the preservation of the addition, the need arises to analyze the work in depth and to elaborate some guidelines that facilitate the decision making. For a correct decision making it is vital to study the background, to know the function for which they were enlarged, to analyze the degree of visual alteration that the enlargement has supposed, etc. All this will determine the new values of the expanded work, an essential factor for decision making. In addition, it is necessary to take into account that the final decision should not only be adequate at the time it is made, but also consider the future impact that such choice will have. In this doctoral thesis a methodology is proposed for the decision making regarding the conservation of enlarged works. With this protocol it is possible to analyze how the different factors and values involved in the conservation of the work affect, finally, to obtain a solution in terms of the conservation and presentation of the painting that is the most satisfactory possible for the parties involved. / El concepto ampliación de formato se refiere a la técnica de ampliar el soporte de una pintura de caballete y también su espacio compositivo, simulando una continuidad con la obra original. Estas prácticas surgieron en el siglo XVI, aunque tuvieron un mayor desarrollo a partir del s. XVII, motivadas por diversas causas, principalmente por la adaptación al estilo de una época o por adecuación a un nuevo espacio expositivo. Las ampliaciones pueden ser originales (realizadas por el pintor o por otra persona con su autorización) o no originales. Esta tesis doctoral se centra en el problema de la conservación-restauración y presentación del patrimonio pictórico con ampliaciones no originales. Dichos añadidos pasan a formar, junto con el núcleo original de la obra, una unidad con nuevos valores y, por tanto, un nuevo documento que puede llegar a tener una gran relevancia material e histórica. Las ampliaciones de soporte son consideradas aditamentos históricos con una enorme carga documental, por lo que la toma de decisiones acerca de su conservación supone una gran responsabilidad. La problemática de estas ampliaciones radica, por una parte, en las alteraciones perceptuales que causan al modificarse la relación composición-formato y, por otra, en las alteraciones físicas, ya que los materiales no siempre son afines, pudiendo surgir todo tipo de tensiones. A raíz de la dificultad para resolver qué valores priman en la conservación del añadido, surge la necesidad de analizar la obra en profundidad y elaborar unas pautas que faciliten la toma de decisiones. Para una correcta toma de decisiones es de vital importancia estudiar los antecedentes, conocer la función para la que fueron ampliadas, analizar el grado de alteración visual que la ampliación ha supuesto,etc. Todo ello va a determinar los nuevos valores que posee la obra ampliada, factor esencial para la toma de decisiones. Además, es necesario tener en cuenta que la decisión final no sólo debe ser adecuada en el momento en que se efectúa, sino que también hay que considerar el impacto futuro que tendrá dicha elección. En esta tesis doctoral se propone una metodología para la toma de decisiones respecto a la conservación de obras ampliadas. Con este protocolo se puede analizar cómo afectan los distintos factores y valores implicados en la conservación de la obra para, finalmente, obtener una solución en cuanto a la conservación y presentación de la pintura que sea lo más satisfactoria posible para las partes implicadas. / El concepte ampliació de format es refereix a la tècnica d'ampliar el suport d'una pintura de cavallet i també el seu espai compositiu, simulant una continuïtat amb l'obra original. Aquestes pràctiques van sorgir al segle XVI, tot i que van tenir un major desenvolupament a partir del s. XVII, motivades per diverses causes, principalment per l'adaptació a l'estil d'una època o per adequació a un nou espai expositiu. Les ampliacions poden ser originals (realitzades pel pintor o per una altra persona amb la seva autorització) o no originals. Aquesta tesi doctoral se centra en el problema de la conservació- restauració i presentació del patrimoni pictòric amb ampliacions no originals. Aquests afegits passen a formar, juntament amb el nucli original de l'obra, una unitat amb nous valors i, per tant, un nou document que pot arribar a tenir una gran rellevància material i històrica. Les ampliacions de suport són considerades additaments històrics amb una enorme càrrega documental, de manera que la presa de deci-sions sobre la seva conservació suposa una gran responsabilitat. La problemàtica d'aquestes ampliacions rau, d'una banda, en les alteracions per-conceptuals que causen en modificar la relació composició-format i, per una altra, en les alteracions físiques, ja que els materials no sempre són afins, podent sorgir tot tipus de tensions. Arran de la dificultat per resoldre quins valors prevalen en la conservació de l'afegit, sorgeix la necessitat d'analitzar l'obra en profunditat i elaborar unes pautes que facilitin la presa de decisions. Per a una correcta presa de decisions és de vital importància estudiar els antecedents, conèixer la funció per la qual van ser ampliades, analitzar el grau d'alteració visual que l'ampliació ha suposat, etc. Tot això va a determinar els nous valors que posseeix l'obra ampliada, factor essencial per a la presa de decisions. A més, cal tenir en compte que la decisió final no només ha de ser adequada en el moment en què s'efectua, sinó que també cal considerar l'impacte futur que tindrà aquesta elecció. En aquesta tesi doctoral es proposa una metodologia per a la presa de decisions respecte a la conservació d'obres ampliades. Amb aquest protocol es pot analitzar com afecten els diferents factors i valors implicats en la conservació de l'obra per, finalment, obtenir una solució pel que fa a la conservació i presentació de la pintura que sigui el més satisfactòria possible per a les parts implicades. / López Bonilla, AI. (2017). LAS AMPLIACIONES DE FORMATO EN PINTURA DE CABALLETE [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/90464 / TESIS
5

Mídia Regional: gauchidade e formato televisual no Galpão Crioulo

Lisboa Filho, Flavi Ferreira 27 February 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2015-03-05T17:55:09Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 27 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Esta pesquisa se propõe estudar as construções de sentidos de uma gauchidade midiática que concentra seus enunciados em aspectos da tradição cultural, mas que, ao mesmo tempo, é atravessada por enunciados das técnicas, dos formatos e dos discursos próprios dos meios de comunicação, bem como da contemporaneidade. O foco recai sobre a televisão e ainda sobre o Galpão Crioulo – GC, visando identificar as lógicas enunciativas e as estratégias discursivas que se constituem nesses textos. Não nos concentramos, porém, apenas na análise audiovisual do programa, apesar da relevância que ela teve nessa investigação. Elaboramos um conjunto de procedimentos metodológicos que visa dar sustentação e ampliar as perspectivas de compreensão do objeto de estudo. Percebemos que o termo gauchidade acabou ganhando contornos amplos na exploração teórica que aqui desenvolvemos, contudo acabamos por entender que o recorte escolhido para a pesquisa dá a ele especificidades bastante peculiares. A gauchidade do GC se faz, sobretudo, pe
6

Estudo comparativo de algoritmos de compressão de imagens para transmissão em redes de computadores

Majory de Sá Rodrigues, Charlana January 2005 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T17:40:49Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo7042_1.pdf: 3910655 bytes, checksum: 9a5e52d2535f94f8e232ee5d957d91ee (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2005 / Recentemente, foram desenvolvidos algoritmos iterativos de compressão destinados à transmissão de imagens estáticas via rede tais como: JPEG progressivo, JPEG2000 progressivo, PNG entrelaçado e GIF entrelaçado. Esses algoritmos decompõem a imagem e a transmitem de forma não seqüencial. O propósito desta dissertação consiste em efetuar um estudo comparativo desses algoritmos. A metodologia adotada consiste em fazer uma análise das imagens parciais obtidas para cada formato. Em cada etapa, faz-se uma inspeção visual da imagem e mede-se o PSNR (Peak Signal-to-Noise Ratio) em relação à imagem final, um fator objetivo de qualidade de imagens. Parâmetros como tamanho do arquivo parcial, natureza da imagem e inspeção visual também são alvo de estudo. Através de uma análise detalhada das imagens parciais obtidas somos capazes de definir então qual algoritmo é mais apropriado em cada etapa da transmissão de acordo com a natureza da imagem analisada
7

Platforms for handling and development of audiovisual data

Horta, José Pedro Sousa January 2008 (has links)
Estágio realizado na MOG Solutions e orientado por Vítor Teixeira / Tese de mestrado integrado. Engenharia Informátca e Computação. Faculdade de Engenharia. Universidade do Porto. 2008
8

Autorización de publicación en el Repositorio Académico / Formato para publicación de documentos en el Repositorio Académico

Dirección de Gestión del Conocimiento 02 1900 (has links)
Formato de autroización para publicación de documentos en el Repositorio Académico, se debe presentar junto con el documento en Word de la tesis, trabajo de investigaci´pon, trabajo de suficiencia profesional y trabajo académico
9

Feature extraction from 3D point clouds / Extração de atributos robustos a partir de nuvens de pontos 3D

Przewodowski Filho, Carlos André Braile 13 March 2018 (has links)
Computer vision is a research field in which images are the main object of study. One of its category of problems is shape description. Object classification is one important example of applications using shape descriptors. Usually, these processes were performed on 2D images. With the large-scale development of new technologies and the affordable price of equipment that generates 3D images, computer vision has adapted to this new scenario, expanding the classic 2D methods to 3D. However, it is important to highlight that 2D methods are mostly dependent on the variation of illumination and color, while 3D sensors provide depth, structure/3D shape and topological information beyond color. Thus, different methods of shape descriptors and robust attributes extraction were studied, from which new attribute extraction methods have been proposed and described based on 3D data. The results obtained from well known public datasets have demonstrated their efficiency and that they compete with other state-of-the-art methods in this area: the RPHSD (a method proposed in this dissertation), achieved 85:4% of accuracy on the University of Washington RGB-D dataset, being the second best accuracy on this dataset; the COMSD (another proposed method) has achieved 82:3% of accuracy, standing at the seventh position in the rank; and the CNSD (another proposed method) at the ninth position. Also, the RPHSD and COMSD methods have relatively small processing complexity, so they achieve high accuracy with low computing time. / Visão computacional é uma área de pesquisa em que as imagens são o principal objeto de estudo. Um dos problemas abordados é o da descrição de formatos (em inglês, shapes). Classificação de objetos é um importante exemplo de aplicação que usa descritores de shapes. Classicamente, esses processos eram realizados em imagens 2D. Com o desenvolvimento em larga escala de novas tecnologias e o barateamento dos equipamentos que geram imagens 3D, a visão computacional se adaptou para este novo cenário, expandindo os métodos 2D clássicos para 3D. Entretanto, estes métodos são, majoritariamente, dependentes da variação de iluminação e de cor, enquanto os sensores 3D fornecem informações de profundidade, shape 3D e topologia, além da cor. Assim, foram estudados diferentes métodos de classificação de objetos e extração de atributos robustos, onde a partir destes são propostos e descritos novos métodos de extração de atributos a partir de dados 3D. Os resultados obtidos utilizando bases de dados 3D públicas conhecidas demonstraram a eficiência dos métodos propóstos e que os mesmos competem com outros métodos no estado-da-arte: o RPHSD (um dos métodos propostos) atingiu 85:4% de acurácia, sendo a segunda maior acurácia neste banco de dados; o COMSD (outro método proposto) atingiu 82:3% de acurácia, se posicionando na sétima posição do ranking; e o CNSD (outro método proposto) em nono lugar. Além disso, os métodos RPHSD têm uma complexidade de processamento relativamente baixa. Assim, eles atingem uma alta acurácia com um pequeno tempo de processamento.
10

Investigação da eletrocatálise de interconversão do par dióxido de carbono/íons formato para aplicação em ciclos de estocagem de hidrogênio / Electrocatalysis Investigation of Carbon Dioxide / Formate Ions Interconversion for Application in Hydrogen Storage Cycles

Moraes, Ricardo Sgarbi de 17 February 2016 (has links)
A crescente emissão do CO2 para a atmosfera, causada pela matriz energética dependente dos combustíveis fósseis tem gerado a necessidade de sistemas que o utilizem como matéria-prima para a produção ou armazenamento de energia. Em vista disso, este trabalho teve como objetivo o estudo do ciclo de estocagem de hidrogênio baseado em etapas eletrocatalíticas da eletro-redução e eletro-oxidação do par CO2/HCOO-. Para o processo de eletro-redução, foram utilizados eletrocatalisadores suportados em pó de carbono formados à base de estanho (Sn/C) e de estanho modificado com cobalto (Co-Sn/C), cobre (Cu-Sn/C) e paládio (Sn-Pd/C). Os materiais foram sintetizados pelo método de impregnação seguido por tratamento térmico e caracterizados fisicamente por Difratometria de Raios X (DRX) e Espectroscopia por energia Dispersiva de Raios X (EDX). Os testes eletroquímicos foram realizados via cronoamperometria (eletrólise) e a quantificação dos íons formato por Cromatografia Líquida de Alta Eficiência (CLAE) e voltametria cíclica (VC). Os resultados obtidos mostraram que os materiais nanoestruturados sintetizados apresentaram estruturas cristalinas, sendo que o estanho apresentou-se na forma de SnO2, mas sofrendo eletro-redução em condições in situ para SnO ou SnOH. Os resultados eletroquímicos mostraram que o Sn/C eletrocatalisa a redução do CO2 para HCOO-, sendo que a quantificação por VC utilizando eletrodos de paládio e platina indicaram correntes de pico crescentes até o potencial de eletrólise de -1,6 V vs. Ag/AgCl/Cl-. Ademais, experimentos de eletrólise evidenciaram o aumento linear da concentração de HCOO- após 6 horas de polarização, indicando alta estabilidade do eletrocatalisador de Sn/C. A atividade eletrocatalítica dos eletrocatalisadores à base de estanho frente a redução de CO2 para HCOO- foi atribuída a dois aspectos: (i) o estanho favorece a adsorção ou interação do CO2 através dos átomos de oxigênio, possibilitando a transferência de prótons e elétrons sem a quebra da ligação C-O e/ou; (ii) a presença de espécies SnOH na superfície, mesmo em baixos potenciais, permite a interação com o CO2 e leva à formação de intermediários adsorvidos reativos, que sofrem a adição de prótons e elétrons para a formação de HCOO-. A eficiência máxima de corrente faradaica para a formação de HCOO- foi de aproximadamente 7 % tendo a reação de desprendimento de hidrogênio (HER) como rota paralela. A investigação da influência da natureza do eletrocatalisador mostrou inatividade do material de Co-Sn/C, mas com aumento da atividade de Cu-Sn/C para a eletro-redução de CO2, quando comparado com Sn/C puro. / With the increase CO2 emissions into atmosphere caused mainly by the energy dependence on fossil fuels, systems for generation or storage of clean energy has been studied to couple CO2 as feedstock. This work proposed a hydrogen storage cycle based on electrocatalytic steps of pair CO2/HCOO-, such electroreduction and electrooxidation. For electroreduction process were used carbon-supported tin-based electrocatalysts (Sn/C) and tin modified with cobalt (Co-Sn/C), copper (Cu-Sn/C) and palladium (Sn-Pd/C). The materials were synthesized by impregnation method followed of thermal treatment, and X Ray Diffraction (XRD) and Energy Dispersive X-ray Spectroscopy (EDS) techniques were used for physical characterization. Electrochemical tests were performed via chronoamperometry (electrolysis) and the quantification of formate ions by High Performance Liquid Chromatography (HPLC) and cyclic voltammetry (CV). Results of synthesized nanostructured materials showed crystalline structures with tin as SnO2 species, but tin oxide suffering electroreduction to SnO or SnOH in situ conditions. Electrochemical results presented that the Sn/C catalyzes the CO2 reduction to HCOO-, with an increase peak current until electrolysis potential of -1.6 V vs. Ag/AgCl/Cl- quantified by CV on palladium and platinum electrodes. Moreover, electrolysis measurements demonstrated the linear increase of HCOO- concentration after polarization for 6 hours, which indicates the high stability of Sn/C electrocatalyst. The electrocatalytic activity of tin-based electrocatalysts for CO2 reduction into HCOO- was attributed to two aspects: (i) tin favors the adsorption or interaction of CO2 through oxygen atoms, which enables the proton and electron transfer without breaking C-O bond and/or; (ii) the presence on surface of SnOH species allows the interaction with CO2 even at low potential, and leads to the formation of reactive intermediates adsorbed that undergo addition of protons and electrons to form HCOO-. Maximum Faradaic efficiency for HCOO- formation was near 7% with Hydrogen Evolution Reaction (HER) as parallel route. Investigation of the influence of the electrocatalyst nature showed inactivity of CO-Sn/C material, but the activity of CO2 electroreduction increased on Cu-Sn/C material as compared to Sn/C pure.

Page generated in 0.0311 seconds