• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 64
  • 22
  • 5
  • 4
  • 4
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 107
  • 107
  • 37
  • 33
  • 22
  • 21
  • 21
  • 19
  • 19
  • 17
  • 16
  • 15
  • 14
  • 13
  • 12
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Análise das características clinicopatológicas, proliferação celular e alterações de número de cópias e metilação de genes supressores de tumor em carcinoma ex-adenoma pleomorfo / Analysis of clinicopathologic features, cell proliferation, and alteration of copies number and methylation of tumor suprressor genes in carcinoma ex-pleomorphic adenoma

Mariano, Fernanda Viviane, 1984- 20 August 2018 (has links)
Orientadores: Luiz Paulo Kowalski, Oslei Paes de Almeida / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Odontologia de Piracicaba. / Made available in DSpace on 2018-08-20T00:22:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Mariano_FernandaViviane_D.pdf: 3892005 bytes, checksum: a69171d91fdd09d696a1fb4a7bc5acc0 (MD5) Previous issue date: 2009 / Resumo: O Carcinoma ex-adenoma pleomorfo (CXAP) é uma neoplasia indolente, cuja patogênese ainda não está esclarecida, embora se acredite que resulte do acúmulo de alterações genéticas em adenoma pleomorfo (AP) de longa permanência. No presente estudo, avaliamos os fatores clincopatológicos em uma série de 38 casos de CXAP provenientes de três instituições do estado de São Paulo, Brasil. Analisamos também, o índice de proliferação celular, através da imunomarcação de Ki-67 em 36 APs, 22 APs provenientes de CXAP e 36 CXAPs nas diferentes fases de progressão maligna (precoces e francamente invasivos), subdivididos quanto aos tipos histológicos, a fim de determinar uma possível ferramenta de auxílio diagnóstico. Com estes mesmos grupos de tumores, estudamos o perfil genético de ganho e perda de número de cópias e metilação de genes supressores de tumor, através da técnica de Multiplex Ligation Probe-Dependent Amplification (MLPA). Os resultados mostraram características clinicopatológicas semelhantes às descritas em grandes séries da literatura. Observamos que a marcação de Ki-67 pode ser uma útil ferramenta na distinção entre AP e CXAP, mesmo em fases precoces de transformação maligna. Este índice mostrou não ser importante para distinção dos subtipos histopatológicos. Além disso, encontramos várias alterações em genes supressores de tumor presentes durante a tumorigênese do AP e carcinogênese do CXAP, e observamos um aumento cumulativo de alterações genômicas, sendo algumas delas, específicas para cada fase / Abstract: Carcinoma ex pleomorphic adenoma (CXPA) is an aggressive neoplasm, and its pathogenesis is still unclear, although it is believed to result from the accumulation of genetic alterations in pleomorphic adenomas (PAs) with long duration. In the present study, we evaluated the clinicopathological features in a series of 38 cases of CXPA from three institutions of the state of Sao Paulo, Brazil. We also analyzed the index of cell proliferation by labeling of Ki-67 in 36 PA, 22 PA from CXPA, and 36 CXPA in different stages of malignant progression (early and frankly invasive) subdivided in histolopathological types, to determine a possible tool to aid the diagnosis. With the same groups of tumors, it was studied also the genomic profile of gain and loss of copy number and methylation of tumor suppressor genes across Multiplex Ligation-Dependent Probe Amplification (MLPA). The results showed similar clinicopathological features to those described in large published series. We observed that Ki-67 is a useful tool in distinguishing between PA and CXPA, even in the early stages of malignant transformation. This index showed no importance for distinction among the several histological subtypes of CXPA. Furthermore, we find that various tumor suppressor genes are altered during PA tumorigenesis and CXPA carcinogenesis, and there is an accumulative increase of genomic alterations that seems to be specific for each phase / Doutorado / Patologia / Doutor em Estomatopatologia
2

Análise morfométrica e imuno-histoquímica da gliose reativa na doença de Alzheimer

Papaléo Rocha de Lima, Melissa 31 January 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T22:59:57Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo2828_1.pdf: 948835 bytes, checksum: 21c53739f64b0fd210d9f8c0314d6bfd (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2011 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / A doença de Alzheimer é uma doença crônica degenerativa, considerada como a forma mais comum de demência na senilidade. Sua histopatologia é bem definida, com marcas características que incluem a presença de placas senis, novelos neurofibrilares, perda neuronal e gliose reativa em regiões específicas do cérebro, como o hipocampo. A gliose é um evento que ocorre no sistema nervoso central em conseqüência a qualquer dano tecidual, e pode ser definida como um crescimento anormal, por hiperplasia e/ou hipertrofia, de astrócitos, microglia, e, talvez numa extensão qualitativamente diferente, oligodendrócitos. Para um melhor entendimento do mecanismo da gliose reativa, realizou-se uma análise imuno-histoquímica no hipocampo, utilizando o marcador de proliferação celular Ki-67, e investigou-se a quantidade proporcional de neurônios e células gliais na mesma área em 16 necropsias de pacientes com a doença de Alzheimer e 5 controles sem demência. Não foi encontrada nenhuma célula Ki-67-positiva no hipocampo do cérebro com doença de Alzheimer. Um decréscimo no número de neurônios e oligodendrócitos e um aumento no número de astrócitos e microglia foram observados no hipocampo com a doença, em comparação com o grupo controle. Os resultados desse estudo sugerem que a gliose reativa que acontece na doença de Alzheimer não ocorre através de hiperplasia, mas de hipertrofia de astrócitos e microglia ou pela migração dessas células para a área de neurodegeneração, como uma resposta compensatória à morte neuronal
3

Morphological and Immunocytochemical Investigation of Canine Oligodendrogliomas

Higgins, Michael Anthony 29 November 2006 (has links)
Previous studies of human oligodendroglial neoplasms have demonstrated the diagnostic and prognostic values of histomorphologic features and immunocytochemical markers. Primary spontaneous canine intracranial tumors share many of the biologic behaviors and pathologic features of their human counterparts. The objectives of this study were to determine if associations existed between five histomorphologic features (mitoses, cellular atypia, necrosis, vascular hypertrophy, and vascular proliferation), and three immunocytochemical markers (GFAP, EGFR, and Ki-67 labeling index) and the degree of malignancy, as defined by WHO grading criteria, of 15 canine oligodendroglial tumors. Of the histomorphologic variables examined, mitoses and cellular atypia were significantly greater in Grade III oligodendrogliomas than in Grade II oligodendrogliomas (p = 0.002, and p = 0.004, respectively), but no differences were noted between these features and Grade II oligoastrocytomas and Grade II or Grade III oligodendrogliomas. No significant associations were found between GFAP or EGFR immunoreactivity and tumor type or grade. The median percentage of Ki-67 immunoreactivity was significantly different between all tumor types and grades (p < 0.05), and was significantly higher in Grade III oligodendrogliomas than in both oligoastrocytomas (p = 0.014) and Grade II oligodendrogliomas (p = 0.006). Results of this study indicate that although mitoses and cellular atypia are useful histomorphologic features for the differentiation of tumors with oligodendroglial phenotypes, none of the variables examined reliably distinguished mixed gliomas from oligodendrogliomas. The presence of GFAP immunoreactivity in all tumor types suggests that oligodendroglial tumors may arise from a common multipotential cellular lineage. Similar to what has been demonstrated in humans, the Ki-67 labeling index correlated well with the degree of malignancy in the tumors studied. / Master of Science
4

Odos melanomos prognozinių ir prediktyvinių faktorių tyrimas / Study of prognostic and predictive faktors in cutaneous melanoma

Sidorovas, Viktoras 11 June 2009 (has links)
Mūsų darbo tikslas buvo ištirti naviko proliferacijos žymens Ki-67 prognozinę ir prediktyvinę reikšmę bei imunologinius pokyčius neišplitusia melanoma sergantiems pacientams Pacientai ir metodai: Tiriant Ki-67 žymens prognozinę ir prediktyvinę reikšmę, retrospektyviai buvo ištirti 80 pacientų, kuriems buvo nustatyta neišplitusi melanoma su naviko storiu ≥ 1,5 mm. Vykdant prospektyvinį tyrimą, buvo išanalizuoti imunologiniai duomenys 27 pacientų, kuriems buvo nustatyta neišplitusi melanoma (pTis-pT4N0M0). Melanoma sergančių pacientų imunologiniai rodikliai buvo palyginti su 39 kontrolinės grupės asmenų atitinkamais rodikliais. Rezultatai: Ki-67 žymuo neturėjo prognozinės reikšmės negydytiems IFN-α melanoma sergantiems pacientams, su naviko storių ≥ 1,5 mm. Tuo tarpu gydytų IFN-α pacientų su Ki-67<16% išgyvenimas buvo ilgesnis negu pacientų su Ki-67 ≥ 16% (p=0,016). Tiriant imunologinius parametrus buvo nustatyta, kad melanoma sergančių pacientų periferiniame kraujyje yra mažiau monocitų (p=0,0002) ir citotoksinių T limfocitų CD8highCD57- (p=0,009). Sergantys neišplitusia melanoma pacientai periferiniame kraujyje turi reikšmingai daugiau CD4+ (p=0,02) ir CD8low (p=0,04) limfocitų. Išvados: Ki-67 proliferacijos žymuo neturi prognozinės reikšmės neišplitusia melanoma sergantiems pacientams, ir įgyja prediktyvinę reikšmę gydytiems IFN-α pacientams. Neišplitusia melanoma sergantiems pacientams stebimi reikšmingi imunokompetentinių ląstelių pokyčiai periferiniame kraujyje. / The aim of the study was to explore the prognostic and predictive significance of proliferative index Ki-67 and changes of imunological parameters in non-metastatic melanoma patients MATERIALS AND METHODS: To explore the prognostic and predictive significance of the proliferative index Ki-67, a retrospective analysis was performed with 80 patients, in whom primary non-metastatic melanoma with tumour thickness of ≥ 1,5 mm was diagnosed. A prospective study was performed to explore the immunological parameters in 27 patients who had been diagnosed with non-metastatic melanoma (pTis-pT4N0M0). The immunologic parameter values of patients were compared with those of the control group (39 subjects). RESULTS: Proliferative index Ki-67 in primary tumours had no significant prognostic value in melanoma patients non-treated with IFN-α, tumour thickness≥ 1.5 mm. However, survival of IFN-α treated non-metastatic melanoma patients with Ki-67 expressed in <16% cells was longer than that of the patients with Ki-67 expressed in ≥ 16% cells (p=0,016). The investigation of immunological parameters showed that the peripheral blood of melanoma patients contained a smaller amount of monocytes (p=0.0002) as well as cytotoxic T lymphocytes CD8highCD57- (p=0,009) compared to healthy controls (p=0.009). Patients had significantly higher counts of CD4+ (p=0.02) and CD8low (p=0.04) lymphocytes compared to healthy controls. CONCLUSIONS: Ki-67 proliferative index has no prognostic significance and... [to full text]
5

Analyse fonctionnelle des rôles de l’antigène de prolifération, KI-67, dans les cancers / Functional analysis of the proliferation antigen, KI-67 roles in cancer

Mrouj, Abdelkrim 31 May 2018 (has links)
L'antigène de prolifération cellulaire Ki-67 est exprimé de manière constitutive dans les cellules de mammifères. Ki-67 est régulièrement utilisé en tant que marqueur de prolifération cellulaire pour classer les tumeurs. Cependant, malgré son utilisation fréquente en histopathologie, ses fonctions sont encore mal caractérisées. Mes travaux de thèse ont eu pour objectif d'améliorer la compréhension des fonctions biologiques de Ki-67 ainsi que d’étudier l’importance de son expression dans l’initiation et la progression des cancers. Nous avons montré que Ki-67 était dispensable à la prolifération cellulaire. Quant aux souris mutantes Ki-67, elles ne présentaient aucune anomalie de développement, étaient fertiles et vieillissaient normalement. Néanmoins, l’expression de Ki-67 s’est révélée être requise pour l’organisation de l'hétérochromatine dans les cellules prolifératives. En étudiant le contrôle de l'expression de Ki-67, nous avons pu mettre en évidence que les différents niveaux d’expression de Ki-67, souvent observés dans les lignées cellulaires transformées ou non, les tissus et les échantillons de tumeurs des patients, seraient expliqués par une régulation via la machinerie du cycle cellulaire.En utilisant nos souris mutantes Ki-67, nous avons également montré que l’absence de Ki-67 permettait de protéger les souris contre la carcinogenèse intestinale dans les deux différents modèles expérimentaux utilisés. De plus, l'analyse de la conséquence de l'ablation de Ki-67 dans la lignée tumorale murine, 4T1, a révélé que Ki-67 est requis pour le maintien des propriétés souches de ces cellules cancéreuses. En outre, la déplétion de Ki-67 a fortement affecté la croissance des tumeurs et la formation de métastases pulmonaires chez les souris. De façon similaire, l'absence de Ki-67 a fortement altéré le développement des xénogreffes de la lignée MDA-MB-231 dans des souris immuno-déficientes. De plus, le séquençage de l'ARN dans les cellules 4T1 a révélé l’existence d’altérations importantes au niveau transcriptomique, suite à la déplétion de Ki-67.L’ensemble de ces résultats suggère une implication spécifique de Ki-67 dans l'initiation et la progression tumorale et que Ki-67 serait une cible thérapeutique potentielle et intéressante dans le traitement du cancer. / The cell proliferation antigen Ki-67 is constitutively expressed in cycling mammalian cells and is widely used as a cell proliferation marker to grade tumours. Despite its use in cancer histo-pathology its functions are poorly understood. The aim of this project is to improve understanding of Ki-67 functions and its requirements in cancer initiation and progression. We found that Ki-67 is dispensable for cell proliferation and Ki-67 mutant mice did not exhibit any developmental abnormalities, and were fertile and aged well. Although Ki-67 was uncoupled from cell proliferation, Ki-67 was found to promote heterochromatin organization in proliferating cells. Studying Ki-67 expression control, we have found that cell cycle regulation accounts for Ki-67 variability levels in normal human cells, proliferating tissues in mice, human cancer cell lines and caner patients.Using our Ki-67 mutant mice, we found that Ki-67 depletion can protect mice from intestinal carcinogenesis in two different experimental models used. Moreover, analysis of the consequence of Ki-67 ablation in the mouse breast cancer cell line, 4T1 has revealed its requirements for the maintenance of the stem-like proprieties of these cancer cells. More importantly, Ki-67 depletion strongly affects 4T1 tumour growth and formation of lung metastases in vivo. Similarly, Ki-67 absence strongly impaired the development of the TNBC-derived MDA-MB-231 xenografts in vivo. Moreover, comparison of Ki-67 dependent alterations in gene expression in 4T1 cells by RNA sequencing revealed widespread transcriptome changes following Ki-67 depletion. Together, these results suggest a specific involvement of Ki-67 in cancer initiation and progression and may constitute a potential therapeutic target in cancer therapy.
6

Neoplasias intracranianas em cães: avaliação imuno-histoquímica de marcadores de proliferação celular e expressão de p53 / Intracranial neoplasia in dogs: immunohistochemistry evaluation of cellular proliferation markers and p53 expression

Violin, Kalan Bastos 26 August 2009 (has links)
O estudo das alterações neoplásicas do sistema nervoso (SN) de cães apresenta enorme desafio devido suas particularidades, entre as espécies de animais domésticos o cão Canis familiares é o que apresenta a maior ocorrência destes neoplasmas. O desenvolvimento deste trabalho visa estabelecer o estudo anátomopatológico, molecular e epidemiológico em neurooncologia veterinária, avaliando pela técnica de imuno-histoquímica marcadores da proliferação celular PCNA e Ki-67, expressão da proteína p53 e marcadores de diferenciação celular. Foram utilizados neste estudo 18 animais, da espécie canina, que deram entrada ao Serviço de Patologia vinculado ao Hospital veterinário (HOVET) e ao Departamento de Patologia da Faculdade de Medicina Veterinária e Zootecnia da Universidade de São Paulo, e que tiveram diagnóstico de neoplasia intracraniana primária confirmado, entre eles (8) meningiomas e (3) astrocitomas. Não houve predileção sexual e a idade média do aparecimento tumoral foi de 9 anos. O valor médio do índice proliferativo (IP) de meningiomas benignos para PCNA é 4,8% e Ki-67 é 2,8%, no astrocitoma fibrilar o valor do IP é para PCNA 1% e Ki-67 1%, no astrocitoma anaplásico o valor do IP é para PCNA 10% e Ki-67 5% e no xantoastrocitoma pleomórfico o valor do IP é para PCNA 20% e Ki-67 4%.Não foi detectada alterações em p53 e o IP foi útil para definir o comportamento tumoral benigno ou maligno e dois tipos tumorais que não haviam sido descritos em cães: xantoastrocitoma pleomórfico e tumor de parênquima pineal de diferenciação intermediária puderam ser diagnosticados graças ao conjunto de informações coletadas, morfologia celular, marcadores de diferenciação celular e índice proliferativo. / The study of neoplastic alterations of dogs nervous system (NS) presents huge challenges due their particularities, between domestic animals species the dog Canis familiars presents the highest of these neoplasms. The development of this research aims to establish the anatomical-pathological, molecular and epidemiology study in veterinary neuro-oncology, evaluating by Immunohistochemistry technique markers of cell proliferation PCNA and Ki-67, expression of p53 protein and markers of cell differentiation. In this study were used 18 animals, dogs, which had entry at the Pathology Service of the Veterinary Hospital (HOVET) and at the Department of pathology from Faculdade de Medicina Veterinária e Zootecnia of University of São Paulo, which had confirmed diagnose of primary intracranial neoplasia, among them (8) meningiomas and (3) astrocytomas. There wasn\'t sexual preference and the mean age of tumor manifestation was 9 years old. The mean value of labelling index (LI) of benign meningiomas for PCNA is 4,8% and Ki-67 is 2,8%, in fibrillary astrocytoma the mean value of LI is 1% for PCNA and 1% for Ki-67, in anaplastic astrocytoma the mean value of LI is 10% for PCNA and 5% for Ki-67 and in pleomorphic xanthoastrocytoma the mean value of LI is 20% for PCNA and 4% for Ki-67. The p53 alterations wasn\'t detected and the LI was useful to set the benign or malign tumor behavior and two tumor types which had not been described in dogs: pleomorphic xanthoastrocytoma and pineal parenchymal tumour of intermediate differentiation could be diagnosed through the set of information collected, cell morphology, markers of cell differentiation and labelling index.
7

Neoplasias intracranianas em cães: avaliação imuno-histoquímica de marcadores de proliferação celular e expressão de p53 / Intracranial neoplasia in dogs: immunohistochemistry evaluation of cellular proliferation markers and p53 expression

Kalan Bastos Violin 26 August 2009 (has links)
O estudo das alterações neoplásicas do sistema nervoso (SN) de cães apresenta enorme desafio devido suas particularidades, entre as espécies de animais domésticos o cão Canis familiares é o que apresenta a maior ocorrência destes neoplasmas. O desenvolvimento deste trabalho visa estabelecer o estudo anátomopatológico, molecular e epidemiológico em neurooncologia veterinária, avaliando pela técnica de imuno-histoquímica marcadores da proliferação celular PCNA e Ki-67, expressão da proteína p53 e marcadores de diferenciação celular. Foram utilizados neste estudo 18 animais, da espécie canina, que deram entrada ao Serviço de Patologia vinculado ao Hospital veterinário (HOVET) e ao Departamento de Patologia da Faculdade de Medicina Veterinária e Zootecnia da Universidade de São Paulo, e que tiveram diagnóstico de neoplasia intracraniana primária confirmado, entre eles (8) meningiomas e (3) astrocitomas. Não houve predileção sexual e a idade média do aparecimento tumoral foi de 9 anos. O valor médio do índice proliferativo (IP) de meningiomas benignos para PCNA é 4,8% e Ki-67 é 2,8%, no astrocitoma fibrilar o valor do IP é para PCNA 1% e Ki-67 1%, no astrocitoma anaplásico o valor do IP é para PCNA 10% e Ki-67 5% e no xantoastrocitoma pleomórfico o valor do IP é para PCNA 20% e Ki-67 4%.Não foi detectada alterações em p53 e o IP foi útil para definir o comportamento tumoral benigno ou maligno e dois tipos tumorais que não haviam sido descritos em cães: xantoastrocitoma pleomórfico e tumor de parênquima pineal de diferenciação intermediária puderam ser diagnosticados graças ao conjunto de informações coletadas, morfologia celular, marcadores de diferenciação celular e índice proliferativo. / The study of neoplastic alterations of dogs nervous system (NS) presents huge challenges due their particularities, between domestic animals species the dog Canis familiars presents the highest of these neoplasms. The development of this research aims to establish the anatomical-pathological, molecular and epidemiology study in veterinary neuro-oncology, evaluating by Immunohistochemistry technique markers of cell proliferation PCNA and Ki-67, expression of p53 protein and markers of cell differentiation. In this study were used 18 animals, dogs, which had entry at the Pathology Service of the Veterinary Hospital (HOVET) and at the Department of pathology from Faculdade de Medicina Veterinária e Zootecnia of University of São Paulo, which had confirmed diagnose of primary intracranial neoplasia, among them (8) meningiomas and (3) astrocytomas. There wasn\'t sexual preference and the mean age of tumor manifestation was 9 years old. The mean value of labelling index (LI) of benign meningiomas for PCNA is 4,8% and Ki-67 is 2,8%, in fibrillary astrocytoma the mean value of LI is 1% for PCNA and 1% for Ki-67, in anaplastic astrocytoma the mean value of LI is 10% for PCNA and 5% for Ki-67 and in pleomorphic xanthoastrocytoma the mean value of LI is 20% for PCNA and 4% for Ki-67. The p53 alterations wasn\'t detected and the LI was useful to set the benign or malign tumor behavior and two tumor types which had not been described in dogs: pleomorphic xanthoastrocytoma and pineal parenchymal tumour of intermediate differentiation could be diagnosed through the set of information collected, cell morphology, markers of cell differentiation and labelling index.
8

POWERPIINC (PreOperative Window of Endocrine TheRapy Provides Information to Increase Compliance) trial: Changes in tumor proliferation index and quality of life with 7 days of preoperative tamoxifen

Cohen, Adam L., Factor, Rachel E., Mooney, Kathi, Salama, Mohamed E., Wade, Mark, Serpico, Victoria, Ostrander, Emily, Nelson, Edward, Porretta, Jane, Matsen, Cindy, Bernard, Philip, Boucher, Ken, Neumayer, Leigh 02 1900 (has links)
Objectives: A decrease in Ki67 during neoadjuvant therapy predicts response to tamoxifen. Previous trials have shown a decreased Ki67 in breast tumors with as little as two or more weeks of preoperative tamoxifen. Shortening the preoperative treatment time in window of opportunity clinical trials makes these trials more attractive to women. POWERPIINC examined the effect of 7 days of preoperative tamoxifen on breast tumor proliferation and patient symptoms. Methods: Women with untreated stage I/II, ER-positive, invasive breast cancer with no contraindications to tamoxifen were enrolled. Women received 20 mg of tamoxifen for 7 days up to the day of surgery. Proliferation was assessed by Ki67 immunohistochemistry before and after 7 days of tamoxifen. Symptoms and QOL were assessed by the FACT-ES and MENQOL. Adherence was measured by pill counts. Results: 52 women were enrolled, and 44 were evaluable for Ki67. The median age was 58.5 years, and the median tumor diameter was 1.2 cm. Most women (73%) were post-menopausal. Most tumors were PR positive (88%) and HER2-negative (92%). The Ki67 decreased by a geometric mean of 40% (95% CI 29%-63%), and 73% (95% CI 57%-85%) of women had tumors with decreased proliferation (p = 0.0001 by paired t-test). Adherence to taking tamoxifen during the preoperative period was 100%. Women reported minimal bother from psychosocial or physical symptoms at baseline or on the day of surgery. Conclusion: Seven days of tamoxifen showed a similar relative decrease in Ki67 as that reported for longer courses, was acceptable to women, and could be considered for window of opportunity studies.
9

AnÃlise imunohistoquÃmica da expressÃo das proteÃnas p53 e ki-67 em adenomas colorretais / EVALUATION IMUNOHISTOQUÃMICA OF the EXPRESSION OF PROTEINS P53 AND KI-67 IN ADENOMAS COLORRETAIS

Walysson Alves Tocantins de Souza 08 October 2010 (has links)
CoordenaÃÃo de AperfeiÃoamento de NÃvel Superior / O objetivo deste estudo, à avaliar a expressÃo das proteÃnas p53 e Ki-67 em adenomas colorretais, suas relaÃÃes com caracterÃsticas clinico-patolÃgicas e avaliar a relaÃÃo entre as duas proteÃnas. A amostra consistiu de 50 pÃlipos adenomatosos encontrados em pacientes submetidos a exames colonoscÃpicos. ApÃs a realizaÃÃo de polipectomia, os pÃlipos eram conservados em soluÃÃo tamponada de formalina a 10% e submetidos à rotina de preparo de cortes e lÃminas e coloraÃÃo pela hematoxilina-eosina para confirmaÃÃo da natureza adenomatosa. Realizou-se imunohistoquÃmica especÃfica para as proteÃnas p53 e Ki-67 pelo mÃtodo imunoenzimÃtico da streptoavidina-biotina-peroxidase para cada adenoma. A proteÃna p53 foi positiva em 18% dos adenomas e a proteÃna Ki-67, expresso como Ãndice (i.Ki-67), obteve mÃdia de 0,49. Houve diferenÃa estatisticamente significante na expressÃo de p53 (p=0,0003) e Ki-67(p=0,02) entre os adenomas com alto e baixo grau de displasia, sendo maior no primeiro grupo. Encontrou-se, ainda maior expressÃo da proteÃna Ki-67 nos adenomas retais em relaÃÃo aos de localizaÃÃo cÃlica (p= 0,02). NÃo houve relaÃÃo entre a expressÃo das duas proteÃnas, na amostra / Ki-67 (p=0,02) expression between adenomas with high and low grade dysplasia, greater in the first group. There was greater expression of Ki-67 protein in the rectal adenomas than colic adenomas (p=0,02). There was no relation between the expression of the two proteins in the sample.
10

Caracterização histomorfométrica e índice proliferativo (Ki-67) das displasias acentuadas/carcinomas in situ nas pregas vocais

SOARES, Elisângela Barros 31 January 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T23:01:51Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo4255_1.pdf: 4065278 bytes, checksum: c0dabbd5dc05e703429eae598cc70d8d (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2009 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / As displasias da laringe são lesões precursoras do carcinoma escamocelular invasivo e constituem lesões pouco comuns, pois, a maior parte dos casos é diagnosticada como carcinoma invasor. Freqüentemente, utilizam-se os critérios de cérvix uterina para graduação das displasias na prega vocal. Todavia, existem diferenças histopatológicas, patogênicas e epidemiológicas entre as lesões intraepiteliais cervicais e laríngeas. O epitélio de transição na prega vocal pode ocasionar problemas diagnósticos. Os autores procuram caracterizar as displasias acentuadas/carcinoma in situ da prega vocal quanto aos aspectos histopatológicos, morfométricos (área do epitélio e diâmetro dos núcleos) e índice proliferativo (Ki-67), comparando estes dados com os obtidos no epitélio escamoso normal e de transição. Dentre 1400 casos de carcinoma de laringe (1994 a 2006), 5 casos (0,35%) de displasia acentuada/carcinoma in situ foram estudados. O grupo controle constituiu-se de dois indivíduos masculinos, não tabagistas e não etilistas de 52 e 78 anos. Observaram-se nos pacientes com displasia predomínio do sexo masculino, na 6º década e associação com tabagismo e etilismo. Comparando-se o epitélio displásico com o epitélio normal e de transição verificou-se que foi maior a área ocupada pelo primeiro, bem como o diâmetro do núcleo das células displásicas. O diâmetro dos núcleos por camada mostrou diferenças significativas no epitélio escamoso normal, mas não no epitélio displásico e de transição. O índice proliferativo foi maior no epitélio displásico que no escamoso normal e de transição com núcleos corados na camada basal/parabasal no epitélio escamoso normal e de transição e em todos os níveis no epitélio displásico

Page generated in 0.0253 seconds