• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 27
  • 13
  • 2
  • Tagged with
  • 43
  • 43
  • 26
  • 25
  • 23
  • 22
  • 18
  • 13
  • 13
  • 11
  • 10
  • 9
  • 9
  • 9
  • 9
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

VEGF-C e densidade de vasos linfáticos em carcinoma espinocelular de boca: associação com as metástases linfonodais ocultas e com o prognóstico dos pacientes / VEGF-C and lymphatic vessel density in oral squamous cell carcinoma: association with occult lymph node metastasis and patients prognosis

Faustino, Simone Eloiza Sita 05 November 2010 (has links)
Este estudo avaliou a densidade vascular linfática (DVL) em relação a expressão do fator de crescimento endotelial vascular-C (VEGF-C) pelas células tumorais, bem como verificou a associação com variáveis clínicas e microscópicas de pacientes portadores de carcinoma espinocelular de boca (CEC). Oitenta e sete pacientes com CECs primários, clinicamente T1N0M0 ou T2N0M0, com metástase linfonodal oculta (pN+) e sem (pN0), foram analisadas após tratamento no Hospital do Câncer A.C. Camargo, São Paulo, Brasil. Amostras dos tumores emblocados em parafina foram seccionadas e coradas com os anticorpos primários anti-podoplanina e anti-VEGF-C humanos. Os vasos linfáticos foram contados nas regiões intratumoral (DLI) e peritumoral (DLP) em vinte campos microscópicos (400X) sequenciais e em cinco campos microscópicos (400X) por hot spot de cada tumor. As médias das densidades linfáticas, intratumoral e peritumoral, foram obtidas isoladamente e usadas como pontos de corte da amostra, dividindo-a em tumores com alta densidade linfática e baixa densidade linfática. As associações entre DLI / DLP e a expressão de VEGF-C ou em relação aos parâmetros clínicos e microscópicos avaliados foram obtidas pelo teste do qui-quadrado ou teste exato de Fisher. As taxas de sobrevidas, acumuladas em cinco e dez anos, foram calculadas pelo método de Kaplan-Meier e comparadas pelo teste log-rank (=5%). Não houve associação estatisticamente significativa entre a expressão de VEGF-C nos CECs de boca e os parâmetros clinicopatológicos avaliados. Os pacientes com alta DLP apresentaram maiores taxas de sobrevida específica por câncer (p=0,044) e sobrevida livre de doença (p=0,016). Houve associação estatística significativa entre a alta DLI e a maior ocorrência de recidiva regional nos pacientes da amostra (p=0,047). Entretanto, a alta DLI não foi suficiente para influenciar a sobrevida livre de doença desses pacientes do ponto de vista estatístico. DLP e DLI não se mostraram fatores preditivos para a ocorrência de metástases ocultas nos linfonodos regionais dos pacientes com CEC de boca em estádios clínicos precoces. / This study evaluated the lymphatic vesssel density (LVD) in correlation with the vascular endothelial growth factor-C (VEGF-C) expression by tumors cells and with clinical and pathological variables in patients with oral squamous cell carcinomas (OSCC). Eighty-seven patients with primary OSCC, clinically T1N0M0 or T2N0M0, with occult lymph-node metastases (pN+) and without (pN0), were analysed after treated in the A. C. Camargo Cancer Hospital, São Paulo, Brazil. Archived paraffin-embedded tumor specimens were sectioned and stained with anti- human podoplanin and VEGF-C antibodies. Lymphatic vessels were counted in intratumoral (ILVD) and peritumoral (PLVD) areas in twenty sequential high-power fields and in five hot spot high-power fields from each tumor. Average values were obtained and used as cutoff point. The correlations between ILVD/PLVD and VEGF-C expression as well as clinicopathological parameters were obtained by chi-square test or Fishers exact test. The 5 and 10-year survival rates were calculated by the Kaplan-Meier method and compared by log-rank test. No statistically significant difference was found between VEGF-C expression in OSCC in regard to clinicopathological parameters. An association between the ILVD and regional recurrence was found (p=0.047) and the PLVD showed associations with disease-specific survival (p=0.044) and disease-free survival (p=0.016). These findings indicate that high ILVD may influences the regional recurrence in neck lymph nodes of patients with early OSCC, however this data was not enough to influence the disease-free survival of these patients with a statistically significant association. PLVD or ILVD did not show predictive value for occult lymph-node metastases in the early stages of OSCC.
32

VEGF-C e densidade de vasos linfáticos em carcinoma espinocelular de boca: associação com as metástases linfonodais ocultas e com o prognóstico dos pacientes / VEGF-C and lymphatic vessel density in oral squamous cell carcinoma: association with occult lymph node metastasis and patients prognosis

Simone Eloiza Sita Faustino 05 November 2010 (has links)
Este estudo avaliou a densidade vascular linfática (DVL) em relação a expressão do fator de crescimento endotelial vascular-C (VEGF-C) pelas células tumorais, bem como verificou a associação com variáveis clínicas e microscópicas de pacientes portadores de carcinoma espinocelular de boca (CEC). Oitenta e sete pacientes com CECs primários, clinicamente T1N0M0 ou T2N0M0, com metástase linfonodal oculta (pN+) e sem (pN0), foram analisadas após tratamento no Hospital do Câncer A.C. Camargo, São Paulo, Brasil. Amostras dos tumores emblocados em parafina foram seccionadas e coradas com os anticorpos primários anti-podoplanina e anti-VEGF-C humanos. Os vasos linfáticos foram contados nas regiões intratumoral (DLI) e peritumoral (DLP) em vinte campos microscópicos (400X) sequenciais e em cinco campos microscópicos (400X) por hot spot de cada tumor. As médias das densidades linfáticas, intratumoral e peritumoral, foram obtidas isoladamente e usadas como pontos de corte da amostra, dividindo-a em tumores com alta densidade linfática e baixa densidade linfática. As associações entre DLI / DLP e a expressão de VEGF-C ou em relação aos parâmetros clínicos e microscópicos avaliados foram obtidas pelo teste do qui-quadrado ou teste exato de Fisher. As taxas de sobrevidas, acumuladas em cinco e dez anos, foram calculadas pelo método de Kaplan-Meier e comparadas pelo teste log-rank (=5%). Não houve associação estatisticamente significativa entre a expressão de VEGF-C nos CECs de boca e os parâmetros clinicopatológicos avaliados. Os pacientes com alta DLP apresentaram maiores taxas de sobrevida específica por câncer (p=0,044) e sobrevida livre de doença (p=0,016). Houve associação estatística significativa entre a alta DLI e a maior ocorrência de recidiva regional nos pacientes da amostra (p=0,047). Entretanto, a alta DLI não foi suficiente para influenciar a sobrevida livre de doença desses pacientes do ponto de vista estatístico. DLP e DLI não se mostraram fatores preditivos para a ocorrência de metástases ocultas nos linfonodos regionais dos pacientes com CEC de boca em estádios clínicos precoces. / This study evaluated the lymphatic vesssel density (LVD) in correlation with the vascular endothelial growth factor-C (VEGF-C) expression by tumors cells and with clinical and pathological variables in patients with oral squamous cell carcinomas (OSCC). Eighty-seven patients with primary OSCC, clinically T1N0M0 or T2N0M0, with occult lymph-node metastases (pN+) and without (pN0), were analysed after treated in the A. C. Camargo Cancer Hospital, São Paulo, Brazil. Archived paraffin-embedded tumor specimens were sectioned and stained with anti- human podoplanin and VEGF-C antibodies. Lymphatic vessels were counted in intratumoral (ILVD) and peritumoral (PLVD) areas in twenty sequential high-power fields and in five hot spot high-power fields from each tumor. Average values were obtained and used as cutoff point. The correlations between ILVD/PLVD and VEGF-C expression as well as clinicopathological parameters were obtained by chi-square test or Fishers exact test. The 5 and 10-year survival rates were calculated by the Kaplan-Meier method and compared by log-rank test. No statistically significant difference was found between VEGF-C expression in OSCC in regard to clinicopathological parameters. An association between the ILVD and regional recurrence was found (p=0.047) and the PLVD showed associations with disease-specific survival (p=0.044) and disease-free survival (p=0.016). These findings indicate that high ILVD may influences the regional recurrence in neck lymph nodes of patients with early OSCC, however this data was not enough to influence the disease-free survival of these patients with a statistically significant association. PLVD or ILVD did not show predictive value for occult lymph-node metastases in the early stages of OSCC.
33

Sentinel node based immunotherapy of cancer /

Karlsson, Mona, January 2007 (has links)
Diss. (sammanfattning) Stockholm : Karolinska institutet, 2007. / Härtill 4 uppsatser.
34

Avaliação imunoistoquímica da expressão das metaloproteinases de matriz 2 e 9 e CD31 em carcinomas espinocelulares de soalho bucal / Evaluation of matrix metalloproteinases 2 and 9 and CD31 immune staining in squamous cell carcinomas of the floor of the mouth

Flávio Monteiro Amado 04 December 2007 (has links)
Avaliar a expressão das MMPs 2 e 9 e CD31 por meio de imunoistoquímica em carcinomas espoinocelulares de soalho bucal, e correlacionar os resultados com variáveis demográficas, estadiamento tumoral TNM, parâmetros microscópicos, como invasão perineural, embolização, grau de diferenciação tumoral, e sobrevida. Material e métodos: dados de prontuários de 41 pacientes foram coletados e o diagnóstico histopatológico foi revisado com lâminas recém preparadas. Seções de 5 m foram montadas em lâminas silanizadas e submetidas à imunomarcação pelo sistema streptoavidina-biotina utilizando os anticorpos anti MMP2, MMP 9 e CD31 humanos. A presença de imunomarcação das MMPs foi quantificada utilizando um retículo com 100 pontos em 20 campos de cada lâmina obtidos com objetiva de 40x. Os vasos foram identificados pela imunomarcação com anti-CD31 contando-se aqueles que apresentavam lumem e e tamanho menor do que 50m em cinco campos (objetiva de 20x) na área de maior vascularização das lesões. Para verificar a associação entre as variáveis numéricas e os marcadores, o teste não paramétrico U de Mann-Whitney foi utilizado e, em tabelas de contingência, o teste de freqüências do qui-quadrado foi aplicado. O teste exato de Fisher foi adotado quando pelo menos uma freqüência esperada foi menor do que 5 em tabelas 2X2. O Método de Kaplan-Meier foi utilizado para estimar as probabilidades de sobrevida global e o teste de logrank para comparar as curvas de sobrevida. O nível de significância de 5% foi adotado para todos os testes estatísticos. Resultados: houve correlação estatisticamente significante entre marcação para MMP 2 e metástase em linfonodo. Os fatores relacionados negativamente com a sobrevida foram estadiamento N, tipo histológico, invasão neural e marcação de MMP 9. Conclusão: a intensidade de imunomarcação de MMP 2 e MMP9 pode ser indicativa de metástase em linfonodo e menor probabilidade de sobrevida, respectivamente. / Compare the expression of MMPs 2 and 9 and CD31 by the use of immune histochemistry, in squamous cell carcinomas of the floor of the mouth, and obtain the relationship between those markers and demographic aspects, TNM stage, nerve invasion, blood vessel intravasation, degree of tumor differentiation and survival rates. Material and methods: data from 41 patients were reviewed. Tissue sections with 5 m were mounted in silanized glasses, and submmited to immune staining by the streptoavidin-biotin method, using the anti MMP2, MMP 9 and CD31 human antibodies. The presence of staining was quantified in a 100 points grade in 20 fields of each lesion, with a 40X magnification. Blood vessels smaller than 50m that were identified with the CD31 were counted in 5 fields of the hot spot area of the tumor. To verify the association between immune staining and numerical variables, the non parametric Mann-Whitney U test was used, and the chi-square test was verified. The exact Fisher test was adopted when at least one of the expected frequencies in 2X2 tables was less than 5. The Kaplan-Meier method was used to estimate the probabilities of global survival, and the log-rank test was used to compare the survival curves. Results: there was statistically significant association between MMP 2 immune staining and regional metastasis. The variables associated with poor survival rates were N stage, histological grade, nerve invasion and immune staining for MMP 9. Conclusion: the grade of immune staining can be an indicative of node metastasis and poor survival rate, respectively.
35

Valor adicional da sequência de difusão na acurácia diagnóstica da ressonância magnética no estadiamento linfonodal de pacientes com neoplasia de próstata / Incremental value of diffusion-weighted imaging in diagnostic accuracy on lymph node staging of prostate cancer by Magnetic Resonance Imaging

Aline de Araújo Naves 01 June 2017 (has links)
INTRODUÇÃO: O adenocarcinoma de próstata (CaP) é a segunda neoplasia maligna de órgãos sólidos mais frequente em homens no mundo. As metástases linfonodais alteram o estadiamento e o prognóstico dos pacientes. O objetivo deste trabalho é avaliar a acurácia diagnóstica da Ressonância Magnética de próstata (RMP) na detecção de metástases linfonodais pélvicas e avaliar a acurácia dos critérios morfológicos, da imagem ponderada em difusão (DWI) e coeficiente de difusão aparente (ADC). MATERIAIS E MÉTODOS: No período de 1 de janeiro de 2015 a dezembro de 2016 foram avaliados, por dois observadores, 60 exames de RMP de pacientes que realizaram prostatectomia radical e linfadenectomia pélvica. Em momentos diferentes foi realizada análise morfológica (sequência ponderadas T2) e da DWI, com a medida do ADC e comparado o desempenho de ambas. RESULTADOS: Na análise por paciente da sequência T2 e DWI, a RMP apresentou uma sensibilidade variando de 45,5% a 63,6% e especificidade de 87,0% a 97,6%, sem diferença estatisticamente significativa. Já na análise por lesão os valores da sensibilidade variaram de 15,4% a 53,8% e a especificidade de 86,3% a 90,6%. Apenas para o observador 1 (menos experiente) a DWI aumentou a detecção de linfonodos. Não foi verificada diferença estatisticamente significativa entre as dimensões dos linfonodos positivos e negativos ou do ADC. CONCLUSÃO: A DWI não aumentou a acurácia diagnóstica da RMP no estadiamento linfonodal de pacientes com CaP. O critérios isolados de tamanho e o valor do ADC não apresentaram boa acurácia devido a sobreposição entre os valores dos linfonodos normais e patológico. / INTRODUCTION: Prostate cancer (PC) is the second most common malignancy in men worldwide. Lymph node metastases change the staging and prognosis of these patients. The objective of this study was to evaluate the adittional value of Diffusionweighted magnetic resonance imaging (DWI-MRI) using mean apparent diffusion coefficient (ADC) to lymph node staging of patients with PC. MATERIALS AND METHODS: Between January 2015 and December 2016, two observers evaluated 60 consecutive MRI exams of patients who underwent radical prostatectomy and pelvic lymphadenectomy. At different times, morphological analysis (T2 sequences) and DWI were performed with the ADC measurement and compared the performance of both. RESULTS: In per patient analysis of T2 and DWI images, MRI showed a sensitivity ranging from 45.5% to 63.6% and specificity from 87.0% to 97.6%, with no statistically significant difference. In per lesion analysis, sensitivity ranged from 15.4% to 53.8% and specificity from 86.3% to 90.6%. Only for observer 1 (less experienced) DWI increased lymph node detection. There was no statistically significant difference between dimensions of the positive and negative lymph nodes as well as ADC measurement. CONCLUSION: DWI did not increase the diagnostic accuracy of MRI in the lymph node staging of patients in PC. Mean ADC and lymph node size, alone or in combination, did not showed good accuracy due to the overlap between normal and pathological lymph node findings.
36

Validade do mapeamento do linfonodo sentinela na detecção de metástase linfática cervical do carcinoma papilífero da glândula tireoide / Impact of sentinel lymph node mapping to detect papillary thyroid carcinoma lymph node metastasis

José Higino Steck 23 June 2016 (has links)
INTRODUÇÃO: O mapeamento do linfonodo sentinela (MLNS) é largamente utilizado em pacientes com melanoma cutâneo, câncer de mama e outras neoplasias malignas sólidas com a finalidade de estadiá-las e indicar esvaziamento linfático apenas na presença de metástase. Nos últimos anos aumentou o interesse pelo uso do MLNS em pacientes com carcinoma papilífero de tireoide (CPT) sem metástases linfáticas detectáveis clinicamente (estádio cN0), devido à alta frequência de metástases ocultas nesses pacientes. O MLNS pode evitar o esvaziamento linfático do compartimento central (ECC) em portadores de CPT sem metástase. Mesmo que não se planeje o ECC eletivo, o MLNS pode também ser usado para estadiar adequadamente o pescoço e indicar tratamento posterior com radioiodoterapia em casos com metástase. Esse estudo tem como objetivo verificar: 1) a efetividade da técnica do MLNS nos pacientes com CPT; 2) a acurácia do MLNS em diagnosticar as metástases linfáticas; 3) se o MLNS pode modificar o estadiamento dos pacientes com CPT cN0. MÉTODOS: Trata-se de estudo de acurácia, prospectivo longitudinal de 38 casos consecutivos de CPT clinicamente N0, atendidos em um único centro, no período de 2010 a 2015. Todos foram submetidos à tireoidectomia total, MLNS com radiofármaco e ECC eletivo. Os resultados relativos ao MLNS foram comparados com o exame anatomopatológico do conteúdo do ECC. RESULTADOS: O tempo médio de seguimento dos doentes foi de 36 ± 13 meses. Os LNS foram localizados com maior frequência nos níveis VI e III. O LNS foi detectado em 95% da casuística e os valores de avaliação de testes diagnósticos foram: 1 falso negativo, 95% de sensibilidade, 100% de especificidade, 94% de valor preditivo negativo e 97% de acurácia. O MLNS foi capaz de reestadiar 49% dos pacientes inicialmente N0 para pN positivo. Quanto ao grupo de estadiamento AJCC (que leva em conta a idade), 3% dos pacientes foram reestadiados para estádio III e 18% para estádio IV. CONCLUSÕES: 1) a técnica de MLNS utilizada nos pacientes com CPT foi efetiva em 95% dos procedimentos realizados; 2) a acurácia do MLNS em diagnosticar as metástases linfáticas cervicais foi de 97%; 3) o MLNS re-estadiou os portadores de CPT, classificados clinicamente como N0, para pN positivo em 49% da casuística, e para estádio III e IVa em 21% / INTRODUCTON: Sentinel lymph node mapping (SLNM) is widely perfomed in melanoma, breast cancer and other solid tumors, to adequately stage these diseases. More recently, the interest in SLNM for clinically N0 Papillary Thyroid Cancer (PTC) has increased due to the high rate of occult metastases in these patients, to avoid unnecessary central neck dissection (CND), and its complications. Even if routine elective CND is not planned, SLNM can be used to adequately stage the neck, and to indicate further treatment with radioiodine in cases with neck metastases, for instance. This study aims to evaluate 1) SLNM effectiveness in PTC patients, 2) SLNM accuracy to diagnosis lymph node metastases and 3) if SLNM can upstage cN0 PTC patients. METHODS: This is a prospective longitudinal, diagnostic test accuracy study with 38 consecutive cN0 PTC patients, treated in a single center between 2010 and 2015. Surgical treatment in all cases included total thyroidectomy and elective CND after SLNM. Results of SLNM were compared to CND pathological findings, in order to verify if sentinel lymph node (SLN) predicted the occurrence of PTC occult lymph node metastasis. RESULTS: The mean patients\' follow-up was 36 ± 13 months. 133 SLN were found in the neck, on levels VI and III. The SLN was identified in 95% of the patients with 1 false negative, 95% sensitivity, 94% negative predictive value and 97% accuracy. The SLNM upstaging from cN0 to pN+ was 49%, with 3% stage III and 18% stage IVa. CONCLUSION: 1) SLNM was effective in 95% of procedures, 2) SLNM accuracy was 97%, 3) SLNM upstaging from cN0 to pN+ was 49%, and to stage III and IVa was 21%
37

Valor adicional da sequência de difusão na acurácia diagnóstica da ressonância magnética no estadiamento linfonodal de pacientes com neoplasia de próstata / Incremental value of diffusion-weighted imaging in diagnostic accuracy on lymph node staging of prostate cancer by Magnetic Resonance Imaging

Naves, Aline de Araújo 01 June 2017 (has links)
INTRODUÇÃO: O adenocarcinoma de próstata (CaP) é a segunda neoplasia maligna de órgãos sólidos mais frequente em homens no mundo. As metástases linfonodais alteram o estadiamento e o prognóstico dos pacientes. O objetivo deste trabalho é avaliar a acurácia diagnóstica da Ressonância Magnética de próstata (RMP) na detecção de metástases linfonodais pélvicas e avaliar a acurácia dos critérios morfológicos, da imagem ponderada em difusão (DWI) e coeficiente de difusão aparente (ADC). MATERIAIS E MÉTODOS: No período de 1 de janeiro de 2015 a dezembro de 2016 foram avaliados, por dois observadores, 60 exames de RMP de pacientes que realizaram prostatectomia radical e linfadenectomia pélvica. Em momentos diferentes foi realizada análise morfológica (sequência ponderadas T2) e da DWI, com a medida do ADC e comparado o desempenho de ambas. RESULTADOS: Na análise por paciente da sequência T2 e DWI, a RMP apresentou uma sensibilidade variando de 45,5% a 63,6% e especificidade de 87,0% a 97,6%, sem diferença estatisticamente significativa. Já na análise por lesão os valores da sensibilidade variaram de 15,4% a 53,8% e a especificidade de 86,3% a 90,6%. Apenas para o observador 1 (menos experiente) a DWI aumentou a detecção de linfonodos. Não foi verificada diferença estatisticamente significativa entre as dimensões dos linfonodos positivos e negativos ou do ADC. CONCLUSÃO: A DWI não aumentou a acurácia diagnóstica da RMP no estadiamento linfonodal de pacientes com CaP. O critérios isolados de tamanho e o valor do ADC não apresentaram boa acurácia devido a sobreposição entre os valores dos linfonodos normais e patológico. / INTRODUCTION: Prostate cancer (PC) is the second most common malignancy in men worldwide. Lymph node metastases change the staging and prognosis of these patients. The objective of this study was to evaluate the adittional value of Diffusionweighted magnetic resonance imaging (DWI-MRI) using mean apparent diffusion coefficient (ADC) to lymph node staging of patients with PC. MATERIALS AND METHODS: Between January 2015 and December 2016, two observers evaluated 60 consecutive MRI exams of patients who underwent radical prostatectomy and pelvic lymphadenectomy. At different times, morphological analysis (T2 sequences) and DWI were performed with the ADC measurement and compared the performance of both. RESULTS: In per patient analysis of T2 and DWI images, MRI showed a sensitivity ranging from 45.5% to 63.6% and specificity from 87.0% to 97.6%, with no statistically significant difference. In per lesion analysis, sensitivity ranged from 15.4% to 53.8% and specificity from 86.3% to 90.6%. Only for observer 1 (less experienced) DWI increased lymph node detection. There was no statistically significant difference between dimensions of the positive and negative lymph nodes as well as ADC measurement. CONCLUSION: DWI did not increase the diagnostic accuracy of MRI in the lymph node staging of patients in PC. Mean ADC and lymph node size, alone or in combination, did not showed good accuracy due to the overlap between normal and pathological lymph node findings.
38

New prognosis markers and new targets for therapy in high risk melanoma: evaluation of TYRP1 as a melanoma prognostic marker and its regulation by miRNA(s)

El Hajj, Petra 29 May 2015 (has links)
L’espérance de vie des patients atteints de mélanome à haut risque ne peut être prédite d’une façon<p>fiable en se basant sur les analyses d’histopathologies de la lésion primitive et est souvent ajustée<p>durant la progression de la maladie. Notre étude vise à élargir nos observations initiales au niveau<p>des métastases cutanées et d’évaluer la valeur pronostique de tyrosinase related protein 1 (TYRP1)<p>dans les métastases ganglionnaires des patients atteints de mélanome de stades III et IV. TYRP1 est<p>une enzyme mélanosomale qui partage des similitudes structurelles avec la tyrosinase, l'enzyme clé<p>de la mélanogenèse.<p>L’expression de l'ARNm de TYRP1 a été quantifiée dans 104 métastases ganglionnaires par PCR<p>en temps réel et normalisée par rapport à l’expression de l’ARNm de S100B (marqueur reconnu du<p>mélanome) pour corriger l’expression de TYRP1 suivant la charge tumorale de l’échantillon. Le<p>rapport TYRP1/S100B a été calculé et la médiane a été utilisée en tant que valeur seuil. Ensuite<p>nous avons étudié la relation entre les valeurs de TYRP1/S100B, le suivi clinique et les<p>caractéristiques histopathologiques de la tumeur primitive.<p>Un rapport élevé de l’ARNm TYRP1/S100B corrélait significativement avec une survie sans<p>récidive et une survie globale plus courtes, avec une épaisseur de Breslow plus élevée et avec la<p>présence d'une ulcération au niveau de la tumeur primitive. En outre, une expression élevée de<p>TYRP1/S100B était de meilleure valeur pronostique pour la survie globale que l'épaisseur de<p>Breslow et l'ulcération des primitifs. De plus, cette expression est bien conservée au cours de la<p>progression de la maladie par rapport aux groupes de TYRP1 bas/élevé.<p>Nous avons constaté qu’une expression élevée de TYRP1/S100B dans les métastases de patients<p>atteints de mélanome est associée à un résultat clinique défavorable et une survie courte. Menée sur<p>des patients atteints d'un mélanome à haut risque de récidive, cette première étude a suggéré que<p>l'ARNm de TYRP1 dans les métastases pourrait servir de biomarqueur pour affiner le pronostic<p>initial des patients surtout ceux ayant des lésions primitives de localisation inconnues ou non<p>évaluables et peut permettre une gestion différente des deux groupes de patients. Son expression<p>conservée au cours de la progression de la maladie est en faveur de son utilisation comme cible<p>thérapeutique.<p>En second lieu, en évaluant l’expression de la protéine TYRP1 par immunohistochimie dans les<p>métastases cutanées et ganglionnaires, nous avons observé qu’elle n'était pas détectée dans la moitié <p>7<p>des tissus exprimant bel et bien l'ARNm correspondant et qu’elle, contrairement à l'ARNm, n’était<p>pas associée à la survie.<p>Des données récentes ont indiqué que le 3'-UTR de l’ARNm de TYRP1 contient trois sites de<p>liaison putatifs de miR-155 dont deux présentant un polymorphisme d'un seul nucléotide (SNPs:<p>rs683 et rs910) qui favorisent la dégradation en cas d’hybridation miARN-ARNm parfaite de<p>l’ARNm ou non en cas d’hybridation imparfaite. Nous avons cherché à examiner si miR-155 peut<p>affecter l’expression de l’ARNm et de la protéine TYRP1 en fonction de ces SNPs. Tout d'abord,<p>nous avons transfecté deux lignées de mélanome ayant chacune l’une ou l’autre de l’allèle (au<p>niveau rs683 et rs910) avec différentes concentrations de pré-miR-155 et nous avons évalué<p>l’expression du miR-155 et l’ARNm TYRP1 par PCR en temps réel ainsi que l’expression de la<p>protéine TYRP1 par western blot. Nous avons constaté qu’une surexpression de miR-155 a induit<p>une dégradation importante des ARNm TYRP1 et a perturbé sa traduction en protéine dans la lignée<p>avec le génotype “hybridation parfaite”. Ensuite, nous avons examiné l'expression des ARNm et<p>protéines de TYRP1, le niveau de miR-155 et les SNPs rs683 et rs910 dans 192 échantillons de<p>métastases cutanées et ganglionnaires de mélanome. Nous avons trouvé que le groupe d'échantillons<p>avec le génotype “hybridation parfaite” était significativement associé à un niveau de protéine de<p>TYRP1 plus bas alors qu'aucune différence de niveau d’expression n'a été trouvée pour l’ARNm de<p>TYRP1 ou miR-155 entre les deux groupes de génotype, confirmant que les SNPs au niveau de 3’-<p>UTR de TYRP1 peuvent spécifiquement affecter l'expression de la protéine TYRP1. En outre, nous<p>avons montré que l’ARNm de TYRP1 est inversement corrélé avec l’expression miR-155, mais pas<p>avec la protéine TYRP1 dans le groupe " hybridation parfaite", alors qu'il corrèle positivement avec<p>la protéine mais pas avec miR-155 dans le groupe "hybridation imparfaite" où la protéine corrélait<p>inversement à la survie. Cela montre que les SNPs dans le 3'-UTR de l'ARNm TYRP1 affectent la<p>régulation de l’ARNm par miR-155 et la traduction en protéine. Ces SNPs rendent la régulation de<p>l’ARNm et la protéine de TYRP1 indépendante de miR-155 et confèrent une valeur pronostique à<p>la protéine TYRP1 / Doctorat en Sciences biomédicales et pharmaceutiques / info:eu-repo/semantics/nonPublished
39

Magnetnorezonantna sekvenca difuzionog kretanja u proceni metastatske invazije limfnih čvorova kod malignih tumora ženskih polnih organa / Diffusion-weighted magnetic resonance imaging for evaluation of malignant lymph node invasion in patients with female genital neoplasms

Basta Nikolić Marijana 15 September 2016 (has links)
<p>UVOD: Maligni tumori reproduktivnih organa nalaze se među vodećim uzrocima obolevanja i umiranja od malignih bolesti žena, kako u svetu, tako i u Srbiji. Jedan od najvažnijih puteva &scaron;irenja ovih bolesti je limfogeni, a konvencionalna radiolo&scaron;ka dijagnostika limfnih čvorova kod ovih pacijentkinja je neprecizna. Funkcionalna radiolo&scaron;ka dijagnostika, uključujući i magnentno rezonantnu sekvencu difuzionog kretanja (DWI) i iz nje izvedenu ADC mapu koja omogućava kvantitativnu analizu difuzionih osobina unutar limfnog čvora, daju obećavajuće rezultate u mogućnosti razlikovanja benignih od maligno izmenjenih limfnih čvorova male karlice i ingvinuma kod pacijentkinja obolelih od malignih tumora ženskih polnih organa. CILJ: Cilj studije je 1. utvrđivanje dijagnostičkih mogućnosti magnetnorezonantne sekvence difuzionog kretanja (DWI) u razlikovanju benignih od maligno izmenjenih limfnih čvorova male karlice i ingvinuma kod pacijentkinja obolelih od malignih tumora ženskih polnih organa, poređenjem preoperativno načinjenog magnetnorezonantnog pregleda i postoperativnog patohistolo&scaron;kog nalaza; 2. analiza povezanosti osobina metastatski izmenjenih limfnih čvorova na sekvenci difuzionog kretanja (DWI) i gradusa primarnog tumora, i 3. utvrđivanje uticaja tehničkih karakteristika sekvenci difuzinonog kretanja (DWI) na magnetnorezonantu procenu metastatske infiltracije karličnih i ingvinalnih limfnih čvorova i postoperativnog patohistolo&scaron;kog nalaza. MATERIJAL I METODE: Istraživanje je sprovedeno u periodu od 2013. do 2016.godine, kao prospektivna klinička studija u Centru za radiologiju, na Operativnom odeljenju Zavoda za ginekologiju, Klinike za ginekologiju i aku&scaron;erstvo i u Zavodu za patologiju Kliničkog Centra Vojvodine u Novom Sadu. Studija je obuhvatila 80 pacijentkinja obolelih od malignih tumora vulve, vagine, grlića materice, tela materice i jajnika. Na osnovu lokalizacije malignog tumora sve ispitanice su razvrstane u 5 grupa: grupa A- 3 žene obolele od carcinoma vulve, grupa B- 1 žena obolela od karcinoma vagine, grupa C-32 pacijentkinje obolele od karcinoma grlića materice, grupa D- 30 pacijentkinja obolelih od malignih tumora tela materice i grupa E- 14 žena obolelih od malignih tumora jajnika. Procena stadijuma bolesti definitivno je izvr&scaron;ena posle operacije na osnovu histopatolo&scaron;kog pregleda kompletnog hirur&scaron;kog materijala uključujući i pregled uklonjenih limfnih čvorova na osnovu aktuelne FIGO klasifikacije stadijuma bolesti zasebno za svaku pojedinačnu lokalizaciju malignog tumora. Svim pacijentkinjama je preoperativno načinjen magnetnorezonantni pregled male karlice na uređaju za magnetnu rezonancu 1.5 T General Electric Signa HDx u Centru za radiologiju, Kliničkog centra Vojvodine. Kod istih pacijentkinja naknadno je sprovedeno standardno hirur&scaron;ko lečenje po protokolu hirur&scaron;kog lečenja za dato maligno ginekolo&scaron;ko oboljenje sa karličnom i/ili ingvinalnom limfadenektomijom. Postoperativno je izvr&scaron;ena patohistolo&scaron;ka analiza hirur&scaron;ki uklonjenog materijala i limfnih čvorova razdvojenih po anatomskim grupama u karlici i ingvinalnoj regiji. REZULTATI: Ukupno 2320 limfnih čvorova je mapirano i patohistolo&scaron;ki pregledano kod 80 pacijenata. Metastaze u limfnim čvorovima patohistolo&scaron;ki su verifikovane kod 28 pacijenata (35%). Kod ovih 28 (35%) pacijentkinja, 152 (27,28%) od ukupno 557 limfnih čvorova bilo je metastatski izmenjeno na patohistolo&scaron;kom pregledu. Metastaze u limfnim čvorovima utvrđene su kod 2 pacijentkinje (7,14%) sa karcinomom vulve, 11 (39,28%) sa karcinomom cerviksa, 9 (32,14%) sa tumorima tela materice, te 6 (21,42%) sa tumorima jajnika. Od 28 pacijentkinja kod kojih su utvrđeni pozitivni limfni čvorovi, 14 pacijentkinja (50%) imalo je dobro diferentovan primarni tumor, 8 (28,57%) srednje diferentovan, dok je 6 (21,42%) imalo lo&scaron;e diferentovan primarni tumor. Od ukupno 152 metastatski izmenjena limfna čvora u na&scaron;oj studiji, 8 limfnih čvorova (5,26%) pripadalo je ingvinalnoj grupi od čega 5 (3,289%) povr&scaron;noj ingvinalnoj, a 3 ( 1,97%) dubokoj ingvinalnoj grupi, 8 (5,26%) parametrijalnoj grupi, 48 (31,58%) opturatornoj grupi, 40 (26,31%) spolja&scaron;njoj ilijačnoj grupi, 36 (23,684%) unutra&scaron;njoj ilijačnoj grupi, dok je 12 (7,89%) pripadalo zajedničkoj ilijačnoj grupi karličnih limfnih čvorova. Kraći prečnik limfnog čvora nije pokazao značajnu razliku između metastatskih ( mean &plusmn; SD, 8,3 &plusmn; 5.4 mm, raspon , 4.5-30 mm ) i limfnih čvorova koji nisu bili metastatski izmenjeni ( 6,3 mm &plusmn; 1,5 , 4,5-9,6 mm ; P= 0,191 ). Izmerena ADC vrednost bila je značajno niža kod metastatski izmenjenih limfnih čvorova (mean &plusmn; SD , ADC: 0,8725 x 10-3 mm2/s &plusmn; 0,0125) nego kod limfnih čvorova koji nisu bili metastatski izmenjeni (mean &plusmn; SD, ADC: 1,116 x 10- 3 mm2/s &plusmn; 0,1848; P=0,001). Prosečne vrednosti ADC kod b =800 s/mm2 i b =1200 s/mm2 nisu se značajno razlikovale između metastaski izmenjenih limfnih čvorova (mean &plusmn; SD, ADC: 0,8575 &plusmn; 0,0125 x 10-3 mm2/s, ADC:0,8859 &plusmn; 0,0125 x 10-3 mm2/s) i limfnih čvorova koji nisu metastatski izmenjeni (mean &plusmn; SD, ADC:1,0345 &plusmn; 0,1222 x 10-3 mm2/s, ADC:1,1125 &plusmn; 1638 x 10-3 mm2/s; P =0,657 i P = 0,877). Ako se koristi vrednost ADC od 0,860 x 10- 3 mm2 / s kao kritična vrednost za razlikovanje metastatskih od limfnih čvorova koji nisu metastatski izmenjeni, senzitivnost DWI MR iznosila je 89%, specifičnost 85% i ukupna tačnost 86%. Pozitivna prediktivna vrednost (PPV) DWI MR u detekciji limfnih metastaza u karličnoj i ingvinalnoj regiji iznosila je 30%. Negativna prediktivna vrednost (NPV) testa iznosila je 99%. Pozitivna prediktivna vrednost (PPV) MR zasnovana na kriterijumu ADC vrednosti značajno je veća u odnosu na sve kriterijuma veličine (P &lt; 0,001). Negativna prediktivna vrednost MR zasnovanoj na kriterijumima veličine limfnog čvora i na ACD vrednosti nisu se međusobno statistički značajno razlikovali (P&lt;0,05). Performanse dijagnostičke metode (MR) bile su značajno bolje za minimalnu ADC vrednost od svih kriterijuma baziranih na veličini limfnih čvorova ( P=0.001 za minimalnu ADC vrednost u odnosu na sve druge kriterijume). MRI na osnovu definisanog modela koji kombinuje kriterijum ADC vrednosti sa kriterijumom veličine ima sledeće dijagnostičke performanse za diferencijaciju malignih od benignih limfnih čvorova: senzitivnost od 95%, specifičnost 92%, sveukupna tačnost od 92,5%, pozitivnu prediktivnu vrednost od 46% i negativnu prediktivnu vrednost od 99.6%. ZAKLJUČAK: Kriterijum veličine limfnog čvora nije dovoljno precizan pokazatelj metastatske invazije limfnih čvorova. Sekvenca difuzionog kretanja (DWI) uvek se mora analizirati zajedno sa ADC mapom i visoko rezolutivnim T1 i T2 otežanim magnetnorezonantnim sekvencama. Studijom je dokazan visok stepen povezanosti između preoperativnog određivanja metastaske infiltracije karličnih i ingvinalnih limfnih čvorova malignih tumora ženskih polnih organa primenom sekvence difuzionog kretanja (DWI) i postoperativnog patohistolo&scaron;kog nalaza. Uz graničnu ADC vrednost od 0,860 x 10-3 mm2/ s, senzitivnost MRI DWI u otkrivanju metastatskih limfnih čvorova iznosi 89%, a specifičnost 85%. Kombinacija ADC vrednosti i morfolo&scaron;kih karakteristika limfnih čvorova konvencionalnim magnentno rezonantnim pregledom je najprecizniji prediktor postojanja metastatske infiltracije karličnih i ingvinalnih limfnih čvorova kod pacijentkinja sa malignim tumorima ženskih polnih organa. Tehničke karakteristike sekvenci difuzionog kretanja (DWI) u smislu razlike u visokim b vrednostima ne utiču na magnentno rezonantnu procenu metastatske infiltracije karličnih i ingvinalnih limfnih čvorova kod pacijentkinja sa malignim tumorima ženskih polnih organa. Studijom nije utvrđena statistički značajna razlika između preoperativno utvrđenih ADC vrednosti metastatski izmenjenih limfnih čvorova i stepena histolo&scaron;ke diferencijacije ovih tumora. Sekvenca difuzionog kretanja (DWI) je brza, jednostavna, neinvazivna metoda koja značajno doprinosi dijagnostičkim mogućnostima magnetne rezonance u razlikovanju benignih od malignih limfnih čvorova male karlice i ingvinuma.</p> / <p>INTRODUCTION: Malignant tumors of reproductive organs are among the leading causes of morbidity and mortality in women, both in Serbia and worldwide. Lymphatic spread is one of the most important pathways of tumor dissemination. However, conventional lymph node imaging in these patients is imprecise. Functional imaging, including diffusion-weighted magnetic resonance imaging (DWI MRI) and derived ADC map which allows quantitative analysis of diffusion parameters within a lymph node, provide promising results in discrimination benign from malignant pelvic and inguinal lymph nodes in patients with gynecological malignancies. AIM: Aim of the study was: 1. To assess diagnostic performances of DWI MRI in differentiation between benign and malignant pelvic and inguinal lymph nodes in patients with gynecological malignancies, by comparison of preoperative magnetic resonance and postoperative histopathological findings. 2. To analyze correlation between DWI characteristics of metastatic lymph nodes and grade of the primary tumor, and 3. To evaluate the influence of technical characteristics of DWI sequences on MR assessment of metastatic pelvic and inguinal lymph node and postoperative histopathological findings. MATERIAL and METHODS: The prospective clinical study was conducted in Center for Radiology, Surgery Department of Clinic for Gynecology and Obstetrics and Pathology Department of Clinical Center of Vojvodina from 2013 to 2016. It comprised 80 patients with malignant tumors of vulva, vagina, uterine cervix and body and ovaries. Based on the localization of the tumor, all patients were divided into 5 groups: group A-3 patients with vulvar cancer, group B- 1 patient with vaginal cancer, group C- 32 patients with cervical cancer, group D- 30 patients with uterine body tumors and group E- 14 patients with malignant ovarian tumors. Staging of the disease was performed after surgery based on histopathological examination of complete surgical specimen, including examination of removed lymph nodes, based on current FIGO classification separately for each primary tumor location. Preoperatively, all patients underwent MRI examination (1.5 T General Electric Signa HDx) at Center for Radiology, Clinical Center of Vojvodina. The same patients underwent standard surgical treatment according to the treatment protocol regarding the tumor type and stage, with complete pelvic and/or inguinal lymphadenectomy. Histopathological examination of surgically removed material and lymph nodes separated in pelvic and inguinal anatomic groups was performed after the surgery. RESULTS: The total of 2320 of lymph nodes were mapped and histopathologically examined in 80 patients included in the study. Metastases in lymph nodes were histopathologically confirmed in 28 patients (35%). In these 28(35%) patients, in 152 (27,28%) out of 557 lymph nodes histopathological examination confirmed metastases. Lymph node metastases were confirmed in 2 patients (7.14%) with vulvar cancer, 11 (39.28%) with cervical cancer, 9 (32.14%) with uterine body tumors and 6 (21.42%)patients with ovarian tumors. In 28 patients with positive lymph nodes, 14 patients (50%) had well differentiated primary tumor, 8 (28.57%) moderately differentiated, while 6 (21.42%) patients had poorly differentiated primary tumor. Out of 152 metastatic lymph nodes in our study, 8 lymph nodes (5.26%) were inguinal ( 5 (3.289%) superficial inguinal and 3 ( 1.97%) deep inguinal group), 8 (5.26%) were parametrial, 48 (31. 58%) obturatory, 40 (26.31%) external iliac, 36 (23.684%) internal iliac, while 12 (7. 89%) belonged to common iliac pelvic lymph nodes group. Shorter lymph node axis did not show significant difference between metastatic ( mean &plusmn; SD, 8.3 &plusmn; 5.4 mm, range , 4.5-30 mm ) and benign lymph nodes ( 6.3 mm &plusmn; 1.5 , 4.5-9.6 mm ; P= 0.191 ). Measured ADC values were significantly lower in metastatic (mean &plusmn; SD , ADC: 0.8725 x 10-3 mm2/s &plusmn; 0.0125) than benign lymph nodes (mean &plusmn; SD, ADC: 1.116 x 10-3 mm2/s &plusmn; 0.1848; P=0.001). Mean ADC values at b =800 s/mm2 and b =1200 s/mm2 did not differ significantly between metastatic (mean &plusmn; SD, ADC: 0.8575 &plusmn; 0.0125 x 10-3 mm2/s, ADC:0.8859 &plusmn; 0,0125 x 10-3 mm2/s) and benign lymph nodes (mean &plusmn; SD, ADC:1.0345 &plusmn; 0.1222 x 10-3 mm2/s, ADC:1.1125 &plusmn; 1638 x 10-3 mm2/s; P =0.657 i P = 0.877). If ADC value of 0.860 x 10- 3 mm2 / s is determined as a cut off value for discrimination of benign and malignant lymph nodes, DWI MRI sensitivity was 89%, specificity 85% and overall accuracy was 86%. Positive predictive value (PPV) of DWI MR in detection of pelvic and inguinal lymph node metastases was 30%. Negative predictive value (NPV) of the test was 99%. MRI PPV based on ADC value criteria was significantly higher compared to all size-based criteria (P &lt; 0,001). MRI NPV based on size based and ADC values criteria did not differ significantly (P&lt;0,05). Performances of diagnostic method (MRI) were significantly better for minimal ADC value compared to all lymph node size-based criteria ( P=0.001 for minimal ADC value compared to all other criteria). Combination of ADC value criteria and size-based criteria yields MRI the following diagnostic performances in discrimination between benign and malignant lymph nodes: sensitivity 95%, specificity 92%, overall accuracy 92.5%, positive predictive value 46% and negative predictive value 99.6%. CONCLUSION: Lymph node size is not sufficiently precise criteria for determination of metastatic lymph node involvement. DWI sequence always needs to be evaluated together with ADC map and high resolution T1W and T2W magnetic resonance sequences. The study shows high correlation between preoperative assessment of pelvic and inguinal lymph node metastases from gynecological malignancies using MRI DWI and postoperative histopathological findings. With a cut off ADC value of 0.860 x 10-3 mm2/ s, sensitivity of MRI DWI in metastatic lymph node detection is 89%, while specificity is 85%. Combination of ADC values and morphological lymph nodes characteristics assessed by conventional MRI is the most precise predictor of metastatic pelvic and inguinal lymph node invasion in patients with gynecological malignancies. Technical characteristics of DWI i.e. different high b-values do not influence MR assessment of metastatic pelvic and inguinal lymph node involvement in patients with gynecological malignancies. The study did not confirm statistically significant difference between preoperatively measured ADC valued of metastatic lymph nodes and histological grade of primary tumors. DWI MRI sequence is fast, simple, noninvasive method which aids significantly to MRI diagnostic performances in discrimination between benign and malignant pelvic and inguinal lymph nodes.</p>
40

Carcinomas uroteliais de alto grau em cistectomias radicais: heterogeneidade intratumoral sob a perspectiva das variantes histológicas e caracterização de perfis imuno-histoquímicos / High grade bladder urothelial carcinoma treated with radical cystectomy: intratumoral heterogeneity from the perspective of histological variants and characterization of immunohistochemical profiles

Ravanini, Juliana Naves 12 June 2019 (has links)
OBJETIVOS: Avaliar características clínico-patológicas com ênfase na presença de variantes histológicas (VH) nos carcinomas uroteliais da bexiga e nas metástases linfonodais (ML). Caracterizar perfis imuno-histoquímicos relacionados aos subtipos moleculares e verificar suas associações clínico-patológicas. MÉTODOS: 183 carcinomas uroteliais de alto grau músculo-invasivos submetidos a cistectomia radical no Instituto do Câncer do Estado de São Paulo, HCFMUSP ou Hospital Alemão Oswaldo Cruz foram caracterizados quanto ao gênero, idade, tamanho, focalidade, configuração neoplásica, necrose, invasões angiolinfática e perineural, VH, carcinoma in situ, infiltrado inflamatório peri e intratumoral, estádio, margem cirúrgica, ML e VH na metástase. Resultados semi-quantitativos da pesquisa imuno-histoquímica (IH) de CK20 e GATA3 (associados ao subtipo luminal) e CK5, SALL4 e Vimentina (associados ao subtipo basal), que foi realizada em micromatrizes teciduais com abundante representação do tumor primário e das ML, tiveram valor de corte de 20%, definindo os casos em positivos e negativos. Casos negativos para CK20 ou GATA3 e positivos para CK5 foram agrupados no subtipo basal; casos positivos para CK20 ou GATA3 e negativos para CK5 agrupados no subtipo luminal e casos duplo positivos ou duplo negativos agrupados no subtipo indeterminado. As associações entre estes subtipos e as características clínico-patológicas foram realizadas através de testes qui-quadrado ou exato de Fisher para as variáveis categóricas. A comparação dos subtipos obtidos no centro do tumor e na ML foi realizada com testes de McNemar-Bowker e concordância pelo coeficiente Kappa. A análise de sobrevida foi realizada pelo método Kaplan-Meier e testes de Breslow. RESULTADOS: VH foram observadas em 116 (63,4%) casos e associadas a invasão linfovascular (p=0,043), VH na metástase (p < 0,001), pior sobrevida global (p=0,043). Havia 14 diferentes VH, a escamosa, mais comum, foi associada a tumores maiores (p=0,003); necrose (p=0,004); VH sarcomatoide (p=0,047), VH na metástase (p=0,003), sem impacto nas sobrevidas. VH micropapilífera, segunda mais observada, foi associada a invasão linfovascular (p=0,002); margem cirúrgica positiva (p=0,005); metástase linfonodal (p < 0,001), VH na metástase (p=0,007) e piores sobrevidas doença específica (p=0,016) e global (p=0,005). VHs foram observadas em 40,7% das metástases linfonodais, com apenas um caso discordante das VH observadas no tumor vesical. Nos dois perfis IH estabelecidos não houve impacto nas sobrevidas e o subtipo basal foi associado a tumores maiores (CK5/CK20 p=0,025; CK5/GATA3 p=0,006) e a variante escamosa (CK5/CK20 e CK5/GATA3 p < 0,001) e o subtipo luminal foi associado a variantes micropapilífera (CK5/CK20 e CK5/GATA3 p < 0,001) e plasmocitoide (CK5/CK20 p=0,003; CK5/GATA3 p=0,011). Foi moderado o grau de concordância do subtipo observado no centro comparado ao observado na ML (CK5/CK20 Kappa=0,57; CK5/GATA3 Kappa=0,48). CONCLUSÕES: A presença de VH nos carcinomas uroteliais da bexiga, além de acarretar heterogeneidade intratumoral, foi associada a características clínico-patológicas de agressividade, com impacto na sobrevida, sobretudo na variante micropapilífera. O perfil IH basal foi associado a tumores maiores com variante escamosa e o perfil IH luminal foi associado às variantes micropapilífera e plasmocitoide. Os perfis IHs não diferiram quanto às sobrevidas e houve moderada concordância com os perfis observados nas ML / OBJETIVES: Evaluate clinicopathological features emphasizing the presence of histological variants (HV) in bladder urothelial carcinomas and their lymph node metastasis (LNM). Characterize immunohistochemical profiles related to molecular subtypes and verify their clinicopathological associations. METHODS: 183 high-grade muscle-invasive urothelial carcinomas undergoing radical cystectomy at Instituto do Câncer do Estado de São Paulo, HCFMUSP or Hospital Alemão Oswaldo Cruz were classified according to gender, age, size, focality, neoplastic configuration, necrosis, lymphovascular and perineural invasion, HV, carcinoma in situ, peritumoral and intratumoral inflammatory infiltrate, stage, surgical margin, LNM and HV in metastasis. Semi-quantitative results of the immuhistochemical (IHC) studies for CK20 and GATA3 (associated with the luminal subtype) and CK5, SALL4 and Vimentin (associated with basal subtype), which were performed in tissue microarrays with abundant representation of the primary tumor and LNM, had a cutoff value of 20%, dividing cases into positive and negative. Negative cases for CK20 or GATA3 and positive for CK5 were grouped into the basal subtype; positive cases for CK20 or GATA3 and negative for CK5 were grouped into luminal subtype and double positive or double negative cases were grouped into the undetermined subtype. The associations between these subtypes and clinicopathological features were performed using chi-square or Fisher´s exact tests for the categorical variables. Comparison of the subtype obtained at the center of the tumor and LNM was performed using McNemar-Bowker test and agreement with Kappa coefficient. Survival analysis was performed using Kaplan-Meier method and Breslow tests. RESULTS: HV were observed in 116 (63.4%) cases and associated with lymphovascular invasion (p=0.043); HV in metastasis (p < 0.001), worse overall survival (p=0.043). There were 14 different HV, and squamous variant, the most common, was associated with larger tumors (p=0.003); necrosis (p=0.004), sarcomatoid variant (p=0,047), HV in metastasis (p=0.003), with no impact on survival. Micropapillary variant, the second most observed, was associated with lymphovascular invasion (p=0.002); positive surgical margin (p=0.005); LNM (p < 0.001); HV in metastasis (p=0.007) and worse disease-specific (p=0.016) an overall survival (p=0.005). HV were observed in 40.7% of the LNM, and only one case was discordant with HV observed in the bladder tumor. In both IHC profiles there was no impact on survival, and the basal subtype was associated with larger tumors (CK5/CK20 p=0.025; CK5/GATA3 p=0.006) and squamous variant (CK5/CK20 and CK5/GATA3 p < 0.001). Luminal subtype was associated with micropapillary variant (CK5/CK20 and CK5/GATA3 p < 0.001) and plasmacytoid variant (CK5/CK20 p=0.003; CK5/GATA3 p=0.011). There was moderate agreement between the subtype observed in the tumor center compared to that observed in LNM (CK5/CK20 Kappa=0.57; CK5/GATA3 Kappa=0.48). CONCLUSIONS: The presence of HV in bladder urothelial carcinomas, in addition to cause intratumoral heterogeneity, was associated with clinical and pathological characteristics of aggressiveness, with impact on survival, especially in the micropapillary variant. The basal IHC profile was associated with larger tumors and squamous variant, and the luminal IHC profile was associated with micropapillary and plasmacytoid variants. The IHC profiles did not differ on the survival rates and there was moderate agreement compared to the subtypes observed in LNM

Page generated in 0.4702 seconds