Thesis (Ph. D.)--University of Oregon, 2007. / Typescript. Includes vita and abstract. Includes bibliographical references (leaves 109-114). Also available for download via the World Wide Web; free to University of Oregon users.

Thesis (M.S.)--University of North Carolina Wilmington, 2008. / Title from PDF title page (October 20, 2008) Includes bibliographical references (p. 58-60)

Thesis (Ph. D.)--Carleton University, 2003. / Includes bibliographical references (p. 302-317). Also available in electronic format on the Internet.

Thesis (Ph.D.)--Michigan State University. Dept. of Management, 2008. / Title from PDF t.p. (viewed on July 20, 2009) Includes bibliographical references (p. 130-145). Also issued in print.

Thesis (Ph.D.)--Pardee Rand Graduate School, 2009. / Title from PDF t.p. Includes bibliographical references.

Thesis (M.A. (Philosophy)) - Rhodes University, 2003. / A thesis in partial fulfilment of the requirements for the degree of Master of Arts.

Thesis (M.Sc.Admin.)--Faculty of Commerce and Administration, Concordia University, 1998. / "December 1998" Includes bibliographical references (leaves 148-157). Available also on the Internet.

Thesis (M. S.)--Public Policy, Georgia Institute of Technology, 2008. / Hicks, Diana, Committee Chair ; Rouse, Bill, Committee Co-Chair ; Bodner, Douglas, Committee Member.

Ο σκοπός της παρούσης εργασίας είναι η ανάλυση της φαρμακευτικής βιομηχανίας (λόγω της πολυπλοκότητας του χώρου) με βάση το μοντέλο του Porter (το πιο κοινώς αποδεκτό μοντέλο για την ανάλυση μιας βιομηχανίας), μοντέλο 5 δυνάμεων που ορίζουν τον ανταγωνισμό στη βιομηχανία. Ο κλάδος της φαρμακευτικής βιομηχανίας είναι ένας από τους σημαντικότερους υποκλάδους της χημικής βιομηχανίας, και αποτελεί ένα ζωτικό και υποστηρικτικό παράγοντα της απασχόλησης και της ανάπτυξης της Εθνικής Οικονομίας, ειδικά για μια χώρα σαν την Ελλάδα που δε διαθέτει βαριά βιομηχανία. Επιπλέον η Ελληνική φαρμακευτική βιομηχανία λειτουργεί σ’ ένα πολυσύνθετο και ασταθές περιβάλλον, το οποίο δέχεται πολλές πιέσεις από την ίδια την αγορά και διάφορους παράγοντες που τη διέπουν. Δεδομένης λοιπόν της σημαντικότητας αυτού του κλάδου για τη χώρα μας, και τις ραγδαίες αλλαγές που τον χαρακτηρίζουν την τελευταία περίοδο, η φαρμακευτική βιομηχανία θ’ αποτελέσει αντικείμενο μελέτης της συγκεκριμένης εργασίας. Σύμφωνα με το Michael Porter, μια αυθεντία στη στρατηγική ανταγωνισμού, η επιτυχία μιας επιχείρησης, η οποία είναι η συνεχής αύξηση της κερδοφορίας, καθορίζεται από 5 βασικές δυνάμεις ανταγωνισμού: απειλή νέων εισόδων, ανταγωνισμός μεταξύ των υπαρχόντων επιχειρήσεων, απειλή των υποκατάστατων προïόντων ή υπηρεσιών, διαπραγματευτική δύναμη αγοραστών, και διαπραγματευτική δύναμη προμηθευτών. Με βάση τις 5 δυνάμεις ανταγωνισμού κατά Porter, που διέπουν τον κλάδο της φαρμακευτικής βιομηχανίας θα γίνει μια προσπάθεια να εξεταστούν οι αλλαγές που καθορίζονται από αυτές, και να γίνει μια πρώτη προσέγγιση σχετικά με το μέλλον της βιομηχανίας στην Ελλάδα και τις τάσεις της αγοράς. Πιο συγκεκριμένα ο σκοπός είναι η εξέταση της φαρμακευτικής αγοράς από όσο πιο πολλά σημεία αναφοράς γίνεται και μ’ αυτή τη λογική ως προμηθευτές (Suppliers) θεωρούνται οι φαρμακευτικές εταιρείες και ως αγοραστές (Buyers) όλες οι οντότητες επιλογής, πληρωμής και κατανάλωσης των προïόντων. Να σημειωθεί ότι τέτοιου είδους ανάλυση δεν έχει πραγματοποιηθεί για την ελληνική πραγματικότητα, κάτι που αποτέλεσε ένα ακόμη κίνητρο για την πραγματοποίηση αυτής της εργασίας. / -

Η παρούσα εργασία εκπονήθηκε στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών, στην κατεύθυνση «Φαρμακευτικό Μάρκετινγκ», του τμήματος Φαρμακευτικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Πατρών. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organization, WHO), η Υγεία είναι «μια κατάσταση φυσικής, πνευματικής και κοινωνικής ευεξίας, η οποία επιτρέπει σε κάθε άτομο να διάγει μια ζωή κοινωνικά και οικονομικά παραγωγική» (www.who.com). Από την άλλη πλευρά, η Φροντίδα Υγείας είναι «το σύνολο των αγαθών και υπηρεσιών που καταναλώνονται προκειμένου να επιτευχθεί ένα δεδομένο επίπεδο υγείας». Το επίπεδο της δημοσίας υγείας είναι από τους βασικότερους δείκτες της ανάπτυξης μιας χώρας. Σύμφωνα με τα πρότυπα υγείας του ΟΟΣΑ υγειονομική δαπάνη είναι το σύνολο των δαπανών για δραστηριότητες μέσω της χρήσης ιατρικής, φαρμακευτικής και παραϊατρικής γνώσης, που αποσκοπούν στην προαγωγή της υγείας, στην πρόληψη ασθενειών και στη μείωση της πρόωρης θνησιμότητας. Επομένως το φάρμακο ως κοινωνικό αγαθό αποτελεί επένδυση για την ευημερία και την υγεία των πολιτών. Ως σύστημα υγείας ορίζεται το σύνολο των ανθρώπινων, υλικών και χρηματικών πόρων καθώς επίσης των οργανισμών, των ιδρυμάτων και των φορέων οι οποίοι συνδέονται με τη χρηματοδότηση, τη ρύθμιση και την επιτέλεση των «δράσεων υγείας». Το ελληνικό σύστημα υγείας αποτελεί ένα μικτό σύστημα με συμμετοχή του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, τόσο από την πλευρά της παροχής υπηρεσιών υγείας όσο και από την πλευρά χρηματοδότησης αυτών. Το επάγγελμα του φαρμακοποιού, ολοένα και περισσότερο, αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως σημαντικό για την προώθηση της υγείας. Το 1980 αναδύθηκε η έννοια της φαρμακευτικής φροντίδας η οποία επανεστίασε στις προσπάθειες των φαρμακοποιών για την επίτευξη θεραπευτικών αποτελεσμάτων στον ασθενή, τα οποία θα βελτίωναν την ποιότητα ζωής του. Ως φάρμακο, σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό όπως αυτός έχει διατυπωθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ορίζεται: «Κάθε ουσία ή μίγμα ουσιών, που παράγεται, προσφέρεται προς πώληση, ή παρουσιάζεται για χρήση στη διάγνωση, στη θεραπεία, στον μετριασμό ή στην πρόληψη νόσου, μη φυσιολογικής φυσικής κατάστασης, ή των συμπτωμάτων τους στον άνθρωπο ή στα ζώα, καθώς και για χρήση στην αποκατάσταση, την διόρθωση, ή την μεταβολή οργανικών λειτουργιών στον άνθρωπο ή τα ζώα». Ο κλάδος του φαρμάκου, ως κατηγορία του κλάδου υγείας έχει όλα τα χαρακτηριστικά με εντονότερο το χαρακτηριστικό της αβεβαιότητας στη ζήτηση, καθώς η ζήτηση είναι τριχοτομημένη αφού ο γιατρός χορηγεί την ιατρική συνταγή, ο ασθενής καταναλώνει τα φαρμακευτικά προϊόντα και ο ασφαλιστικός οργανισμός ή το κράτος τα αποζημιώνει. Ισχύει λοιπόν μιας σχέση αντιπροσώπευσης του ασθενούς, ενώ σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το ζήτημα της προκλητής ζήτησης προερχόμενης κατά κύριο λόγω από τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις ή εταιρείες μέσω πάντα των συνταγογράφων ιατρών. Η φαρμακευτική αγορά υποτίθεται ότι υπόκειται σε αυστηρούς ελέγχους σε ότι αφορά την ασφάλεια και τη δραστικότητα των φαρμάκων. Ωστόσο κοινή διαπίστωση αποτελεί η έλλειψη σταθερού θεσμικού πλαισίου, ρυθμιστικών κανόνων και η καταπάτηση της αρχή της ισότητας στην πρόσβαση των ασθενών στα αγαθά και στις υπηρεσίες υγείας. Σκοπός της εργασίας ήταν να ερευνηθούν και να αποτυπωθούν οι απόψεις δείγματος φαρμακοποιών σχετικά με το ρόλο και τη δραστηριότητα της φαρμακευτικής βιομηχανίας στην ελληνική φαρμακευτική αγορά. Συγκεκριμένα εξετάζεται η σημασία της συμμετοχής και του ρόλου της φαρμακευτικής βιομηχανίας στην ελληνική φαρμακευτική αγορά, στην ελληνική οικονομία, στην έρευνα, καθώς και σε ότι αφορά την κοινωνική τους ευθύνη, τόσο λόγω της θεωρούμενης αθέμιτης επιρροής που ασκούν στους συνταγογράφους ιατρούς, όσο και λόγω της αύξησης του σύνολο της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, προκειμένου να διαπιστωθεί αν τα υπάρχοντα “guidelines” που διέπουν την λειτουργία της φαρμακευτικής αγοράς και έχουν θεσπιστεί από τους αρμόδιους φορείς ελέγχου και πιστοποίησης επαρκούν. / The present study was carried out within the framework of the Program of Postgraduate Studies (subject area: Pharmaceutical Marketing) of the Department of Pharmacy, School of Health Sciences, University of Patras. According to the World Health Organization (WHO), health is defined as “a state of complete physical, mental and social well-being, and not merely the absence of disease or infirmity, allowing thus an individual to live a socially rewarding, and financially productive life” (http://www.who.int/en/). On the other hand, healthcare is “the total of goods and services consumed in order to achieve a given standard of health”. Public health level is one of the key development indicators for any country. According to OECD’s health standards, health expenditure is the total expenditure for activities carried out and aimed at promoting health, preventing diseases and reducing premature mortality with the use of medical, pharmaceutical and paramedical knowledge. Therefore a medicinal product seen as a social good is an investment for the citizens’ health and prosperity. A health system is defined as the total of human, material and pecuniary resources as well as the entire set of the organizations, institutions and bodies involved in financing, regulating and carrying out “health operations”. The Greek health system is a mixed health system combining both the public and the private sector on the part of the health service providers and on the part of the providers of funds. The profession of pharmacy is increasingly recognized worldwide as significant for the promotion of health. In 1980 the concept of pharmaceutical care emerged, which refocused on the pharmacists’ efforts for the achievement of therapeutic effects on patients, in order to improve their quality of life. According to the official definition provided by World Health Organization a medicine or medicament is “any chemical substance or mixture of substances, which is produced, offered for sale or intended for use in the medical diagnosis, cure, treatment, palliation or the prevention of a disease, an abnormal natural condition or their symptoms in humans or animals as well as for use in the restoration, correction or modification of organic functions in humans or animals”. The sector of medicinal products, seen as a category of the health sector, has all the characteristics of the latter with most prominent the characteristic of uncertainty as regards the demand inasmuch as the demand is split in three parts since the physician prescribes a medicine, the patient consumes the medicine and the health insurance organization or the state reimburses the same. As a result, there is a representation relationship for the patient. Moreover it should be added in the above the issue of the induced demand emanating primarily from the pharmaceutical enterprises or companies through the prescribing agents - physicians. The pharmaceutical market is supposed to be subject to stringent controls as regards the medicines’ safety and activity. Nevertheless it is well known the lack of a stabilized institutional framework, regulatory rules and the encroachment of the principle of equality with regard to the patients’ access to health goods and services. The aim of the study was to investigate and represent the views of a sample population of pharmacists with reference to the role and the activity of the pharmaceutical industry in the Greek pharmaceutical market. In particular, the significance of the pharmaceutical industry’s contribution and role on the Greek pharmaceutical market, Greek economy, and research in addition to the companies’ social responsibility are examined given both the supposedly improper influence that they pursue to the prescribing agents – physicians and the increase of the total amount of the public pharmaceutical expenditure so as to ascertain whether the existing “guidelines”, which have been established by the competent inspection and certification bodies and govern the operation of the pharmaceutical market, suffice.