• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 6
  • 4
  • 3
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 18
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

From Clonas to Limenius : A diachronic investigation of the prosodion-genre / Från Klonas till Limenios : En diakronisk undersökning av prosodiongenren

Söderlund, Jonathan January 2023 (has links)
This study aims to define stylistic aspects of the prosodion-genre from the 7th–2nd century BCE, as well as the dominant features in terms of the genre’s categorization, and to determine howand why these changed over time and the role Hellenistic scholars played in this development. The study incorporates material from the genre’s origins until the performance of Limenius’ Paean and Prosodion, as well as relevant scholia. With a cognitive genre-theory and a musicological style theory, the study concludes by the method of close reading that processual performance in religious rites, a solemn character in the Doric tonos, and auloi accompaniment constituted the combination of dominant features from the earliest attestations and that Clonasis likely to have defined this combination. The Hellenistic scholars had a limited influence on the genre’s categorization, but may have been guided by performance context and the dedication when determining generic affiliation in uncertain cases. The melodic intraopus style of Limenius’ prosodion fits the solemnity of the genre. The dominant features did not remain constant in all aspects throughout the genre’s history, and in the Hellenistic Era a politicizationand increased professionalization of the genre can be observed, due to the need to legitimizenew political orders and the spread of musical competitions, respectively. / Denna studie syftar till att definiera stilistiska aspekter av prosodiongenren från 600- till 100-talet f.v.t., såväl som de dominanta särdragen ifråga om genrens kategorisering, samt till att avgöra hur och varför dessa förändrades över tid och vilken roll hellenistiska forskare hade i denna utveckling. Studien inkorporerar material från genrens ursprung till uppförandet av Limenios Paian och prosodion, samt relevanta skolia. Med en kognitiv genreteori och en musikologisk stilteori drar studien genom metoden närläsning slutsatsen att processionellt framförande i religiösa riter, en högtidlig karaktär i dorisk tonos, samt aulos-ackompanjemang utgjorde kombinationen av dominanta särdrag från och med de tidigaste beläggen, och att Klonas antagligen definierade denna kombination. Hellenistiska forskare hade ett begränsat inflytande på genrens kategorisering, men kan ha vägletts av uppförandekontext och tillägnan när de bestämde generisk affiliering i osäkra fall. Limenius prosodions melodiska intraopus-stil passar genrens högtidliga karaktär. De dominanta särdragen förblev inte konstanta i alla aspekter genom genrens historia, och under hellenismen kan en politisering och ökad professionalisering observeras, pga. behovet att legitimisera nya politiska ordningar respektivespridningen av musiktävlingar.
2

Pindar's Prosodia : introduction, text, and commentary to selected fragments

Prodi, Enrico Emanuele January 2013 (has links)
This dissertation examines the surviving remains of the two books of Pindar’s Prosodia. The introduction falls into four parts. The first is concerned with gathering the evidence for the books, through a review of their ancient testimonia (Chapter 1) and of the indirect and direct transmission of their fragments (Chapter 2); the second is concerned with the prosodion as a poetic genre, with some introductory remarks (Chapter 3) followed by an investigation of the collected evidence for the notion of prosodion in describing poetic texts (Chapter 4) and in later scholarship and generic theory (Chapter 5); the third combines the results of the first two into an analysis of the surviving fragments of Pindar’s Prosodia and an inquiry on the generic principles that shaped the collection (Chapter 6); the fourth consists of a descriptive catalogue of the papyrus manuscripts that contribute to the text of Pindar’s Prosodia (Chapter 7). The critical text of the eighteen main fragments and groups of fragments is followed by an introduction and line-by-line commentary to six of them, nos. 1, 2, 3, 5, *6, and *7 (= fr. 89 Snell-Maehler and ‘Paeans’ 14, 15, 6.123-183, 17, and 18).
3

Píndaro em fragmentos: estudo, tradução e comentários aos hiporquemas, prosódios e partênios / Pindar in fragments: survey, translation and commentaries on hyporchemata, prosodia and parthenia

Araujo, Alisson Alexandre de 18 March 2014 (has links)
O presente estudo descreve e caracteriza três dos gêneros poéticos que, segundo a tradição, teriam sido praticados por Píndaro: o hiporquema, o partênio e o prosódio. Essa descrição foi realizada, principalmente, a partir do estudo dos testemunhos dos autores antigos, da análise dos fragmentos remanescentes desses gêneros e da discussão do conhecimento acumulado pela crítica moderna com relação ao tema. Buscou-se identificar o que é cada um desses gêneros, suas origens, as diferenças e semelhanças com relação aos demais gêneros mélicos, sua funçao, finalidade, ocasião na qual eram executados e os principais autores que os praticaram. Além disso, foi realizado um comentário detalhado de cada um dos fragmentos pindáricos supérstites classificados nesses gêneros, destacando questões relacionadas com as dimensões poética, histórica, mítica, lexical, da tradição textual, gramatical e métrica, buscando, quando possível, uma interpretação ao mesmo tempo pormenorizada e completa de cada fragmento. Adicionalmente, discutiu-se a classificação, pelas fontes antigas, desses fragmentos nos gêneros estudados. Por fim, foi realizada uma tradução dessas odes para o português. / This study describes and characterizes three of poetic genres which, according to tradition, had been practiced by Pindar: hyporchemata, parthenia and prosodia. The description was mainly carried out from the study of the testimonies of ancient authors, from the analysis of the remaining fragments of these genres and from the discussion of knowledge accumulated by modern criticism on the issue. We sought to define what each of these genres, its origin, its basic characteristics, differences and similarities with respect to the other melic genres, purpose, occasion for which were made, the situation in which they were executed and the main authors who practiced them. In addition, we performed a detailed comment of pindaric fragments classified in these genres, highlighting issues related to the poetic, historical, mythical, lexical, textual and metrics dimensions, seeking to interpret each fragment. Additionally, it was discussed the classification, by ancient sources and the modern editors, of these fragments in the genres studied. Finally, we performed a translation of these odes to the Portuguese.
4

La adquisición de las relaciones entre prosodia e intención comunicativa: primeras asociaciones entre forma y función

Fernández Flecha, María de los Ángeles 25 September 2017 (has links)
El presente artículo aborda la relación entre la intención comunicativa y la prosodia de las vocalizaciones producidas por infantes de entre 16 y 24 meses de edad. Los resultados muestran que (1) las vocalizaciones comunicativas y no comunicativas no se diferencian de forma significativa a partir de su contorno entonativo final (ascendente, descendente o suspensivo), (2) aunque sí a partir de su frecuencia fundamental, más alta en el caso de las vocalizaciones comunicativas; y que (3) las funciones comunicativas tempranas (declarativa, imperativa, expresiva, mímica, guía de acción y “relleno” conversacional) se diferencian por su contorno entonativo final y, también, más marcadamente, (4) por su frecuencia fundamental, más alta en los imperativos (y vocalizaciones expresivas) que en los declarativos.Palabras clave: intención comunicativa, función comunicativa, prosodia, adquisición del lenguajeAbstractThis paper deals with the relation between communicative intention and prosody in vocalizations uttered by infants 16 to 24 months-old. Results show that (1) communicative and non-communicative vocalizations are not significantly different based on pitch final contour (rising, falling and flat), (2) but show significantly different fundamental frequency values, which are higher in communicative vocalizations; and that (3) early communicative functions (declarative, imperative, emotive, mimic, action guide, and conversational “filling”) can be differentiated based on their final pitch contour and, more clearly, (4) on their fundamental frequency, which is overall higher in imperatives (and emotive vocalizations) than in declaratives.Keywords: communicative intention, communicative function, prosody, language acquisition
5

Píndaro em fragmentos: estudo, tradução e comentários aos hiporquemas, prosódios e partênios / Pindar in fragments: survey, translation and commentaries on hyporchemata, prosodia and parthenia

Alisson Alexandre de Araujo 18 March 2014 (has links)
O presente estudo descreve e caracteriza três dos gêneros poéticos que, segundo a tradição, teriam sido praticados por Píndaro: o hiporquema, o partênio e o prosódio. Essa descrição foi realizada, principalmente, a partir do estudo dos testemunhos dos autores antigos, da análise dos fragmentos remanescentes desses gêneros e da discussão do conhecimento acumulado pela crítica moderna com relação ao tema. Buscou-se identificar o que é cada um desses gêneros, suas origens, as diferenças e semelhanças com relação aos demais gêneros mélicos, sua funçao, finalidade, ocasião na qual eram executados e os principais autores que os praticaram. Além disso, foi realizado um comentário detalhado de cada um dos fragmentos pindáricos supérstites classificados nesses gêneros, destacando questões relacionadas com as dimensões poética, histórica, mítica, lexical, da tradição textual, gramatical e métrica, buscando, quando possível, uma interpretação ao mesmo tempo pormenorizada e completa de cada fragmento. Adicionalmente, discutiu-se a classificação, pelas fontes antigas, desses fragmentos nos gêneros estudados. Por fim, foi realizada uma tradução dessas odes para o português. / This study describes and characterizes three of poetic genres which, according to tradition, had been practiced by Pindar: hyporchemata, parthenia and prosodia. The description was mainly carried out from the study of the testimonies of ancient authors, from the analysis of the remaining fragments of these genres and from the discussion of knowledge accumulated by modern criticism on the issue. We sought to define what each of these genres, its origin, its basic characteristics, differences and similarities with respect to the other melic genres, purpose, occasion for which were made, the situation in which they were executed and the main authors who practiced them. In addition, we performed a detailed comment of pindaric fragments classified in these genres, highlighting issues related to the poetic, historical, mythical, lexical, textual and metrics dimensions, seeking to interpret each fragment. Additionally, it was discussed the classification, by ancient sources and the modern editors, of these fragments in the genres studied. Finally, we performed a translation of these odes to the Portuguese.
6

[en] FERNANDO PESSOA AS A TRANSLATOR / [pt] FERNANDO PESSOA COMO TRADUTOR

JULIANA CUNHA MENEZES 04 February 2014 (has links)
[pt] A presente dissertação tem como objetivo verificar que tipo de tradutor, do inglês para o português, foi Fernando Pessoa. A fim de atingir essa meta, li o livro Fernando Pessoa: poeta-tradutor de poetas (1999), de Arnaldo Saraiva, e analisei os níveis métrico, rimático, rítmico, semântico e os diversos recursos estilísticos dos poemas To a skylark de Percy Bysshe Shelley, Catarina to Camoens de Elizabeth Barrett Browning, The last metamorphosis of Mephistopheles de Frank Marzials, e de suas traduções feitas por Fernando Pessoa. A metodologia adotada encontra-se em Britto (2002, 2004, 2006a, 2006b, 2006c, 2008a, 2008b), e ela visa identificar as características poeticamente significativas do poema original; atribuir uma prioridade a cada característica, dependendo da maior ou menor contribuição por ela dada ao efeito estético total do poema; e verificar, nas traduções, se foram recriadas as características tidas como as mais significativas das que podem efetivamente ser recriadas — ou seja, verificar se foram encontradas correspondências para elas. Para essa análise, utilizei também a terminologia de Abrams et al. (1974), Fraser (1977), Hollander (1989) e Fussell (1979) para os originais; e de Chociay (1974), Mattoso (2010) e Proença (1955) para as traduções. Questões que permeiam as discussões sobre tradução poética, como a fidelidade, também foram levadas em conta. / [en] The present thesis aims to verify what kind of translator, from English into Portuguese, Fernando Pessoa was. In order to achieve this goal, I read Arnaldo Saraiva’s book Fernando Pessoa: poeta-tradutor de poetas (1999), and analyzed the meter, rhyme scheme, rhythm and meaning, as well as the diverse stylistic devices in Percy Bysshe Shelley’s To a skylark, Elizabeth Barrett Browning’s Catarina to Camoens, Frank Marzials’s The last metamorphosis of Mephistopheles, and in Fernando Pessoa’s translations of these poems. The methodology adopted can be found in Britto (2002, 2004, 2006a, 2006b, 2006c, 2008a, 2008b), and its goal is to identify the characteristics of the original poem which are poetically significant; to assign a priority to each characteristic, depending on its higher or lower contribution to the total aesthetic effect of the poem; and to verify whether the translator was able to re-create the characteristics considered the most significant among the ones which can effectively be re-created – in other words, to verify whether the translator was able to find correspondences for them. For these analyses, I used the terminologies in Abrams et al. (1974), Fraser (1977), Hollander (1989) and Fussell (1979) for the originals; and in Chociay (1974), Mattoso (2010) and Proença (1955) for the translations. Issues that pervade the discussions of poetic translation, such as fidelity, were also taken into account.
7

Prosodia y fonación no modal de vocales en shiwilu (jebero)

Madalengoitia Barúa, María Gracia 02 August 2018 (has links)
La presente investigación ofrece una descripción acústica de la realización de la consonante oclusiva glotal del shiwilu según su posición en la estructura métrica de la palabra. El sistema fonológico del shiwilu incluye una oclusiva glotal /ʔ/. Esta oclusiva, que puede aparecer como coda silábica en sílabas (C)VC, no se realiza siempre como un salto glotal propiamente dicho, aunque es constante que la vocal que la antecede presente fonación no modal en parte o en toda su extensión. Dicha fonación no modal es siempre una laringalización que presenta, en algunos casos, los rasgos de la voz crujiente. La aparición de las diversas realizaciones de la secuencia /Vʔ/, la cual subyacentemente presenta una vocal modal seguida de una oclusiva glotal, tiene una relación con la posición de la oclusiva en la estructura métrica de la palabra. La realización de dicha secuencia en la posición prominente de la estructura métrica, es decir, en la sílaba acentuada, muestra una tendencia a mantener los rasgos subyacentes: se realiza un salto glotal y, aunque se presenta una laringalización de la vocal, esta se restringe a su parte final, precedida de una porción vocálica modal. Por el contrario, en las posiciones no prominentes de la estructura métrica, es decir, en la sílaba extramétrica y en la sílaba no acentuada del pie, los rasgos subyacentes de la secuencia /Vʔ/ tienden a perderse: no se realiza un salto glotal y la laringalización de la vocal puede ocupar parte o, incluso, toda la extensión del segmento vocálico. Esta investigación, además, muestra que, en shiwilu, la inclinación espectral es un parámetro acústico que permite distinguir la voz modal de la voz crujiente. / Tesis
8

Evaluación de Pronunciación por Tono para Enseñanza de Segundo Idioma

Arias Aparicio, Juan Pablo January 2008 (has links)
La prosodia es un elemento fundamental en el proceso de enseñanza de una lengua extranjera, ya que provee al hablante de características esenciales en la comunicación como naturalidad y fluidez. En virtud de lo anterior, un sistema de enseñanza de segundo idioma asistido por computador debe poseer un módulo mediante el cual los estudiantes puedan entrenar su percepción y producción de prosodia. El sistema de evaluación de pronunciación por tono que se describe y desarrolla a lo largo de este trabajo pretende evaluar la entonación de un estudiante mediante una comparación entre su propia voz y una señal pregrabada de referencia. El usuario escucha una cierta palabra u oración con una determinada melodía, y luego intenta imitarla. Finalmente, el sistema entrega un puntaje o nota conforme a la similitud alcanzada. La implementación de la herramienta involucra el uso del algoritmo de alineamiento temporal dinámico (DTW, Dynamic Time Warping) y la estimación de la frecuencia fundamental f 0 . Se realizaron diversos experimentos utilizando una base de datos compuesta por palabras y oraciones en inglés, grabada por locutores nativos del español. Para la mejor configuración, el coeficiente de correlación entre los resultados entregados por el sistema y la evaluación esperada es igual a 0,87. Por otra parte, para evaluación de acentuación se obtiene una tasa de error igual a 20,97% en el mejor de los casos.
9

¿Cambia la entonación del marcador parece que de acuerdo con su fuente evidencial? : Análisis melódico de dos de sus usos frecuentes / Does the intonation of the discourse marker "parece que" changes according to its evidential source?

Trejos Muñoz, Henry January 2021 (has links)
En el campo de la investigación lingüística han surgido trabajos que han dado a conocer el uso de ciertas palabras, como el marcador discursivo parece que, que expresan en el enunciado; la forma en que cierta información se ha adquirido, a este campo de estudio se conoce como evidencialidad. Sin embargo, es poco visto trabajos que combinen áreas de estudio dentro de la evidencialidad y la fonética. El objetivo principal de este trabajo es investigar si existen diferencias en la entonación del marcador parece que; que permitan diferenciar cuando este expresa inferencia o cuando expresa rumor. Por tanto, se buscan patrones melódicos que nos permitan desambiguar ambos usos del mismo marcador. Para proveer evidencia que conteste nuestra pregunta de investigación se ha realizado una tarea de completamiento discursivo (DCT) para recolectar datos relevantes; de los que se han extraído 50 muestras. El método es cualitativo y las muestras han sido analizadas a través de un software especializado llamado Praat con el que es posible observar las líneas melódicas de las muestras clasificadas en inferencia y rumor. Los resultados revelan un marcado patrón para la categoría de rumor, sin embargo, también revela comportamientos diferentes en la entonación del marcador dentro de la categoría de inferencia.
10

Prosodia y fonación no modal de vocales en shiwilu (jebero)

Madalengoitia Barúa, María Gracia 02 August 2018 (has links)
La presente investigación ofrece una descripción acústica de la realización de la consonante oclusiva glotal del shiwilu según su posición en la estructura métrica de la palabra. El sistema fonológico del shiwilu incluye una oclusiva glotal /ʔ/. Esta oclusiva, que puede aparecer como coda silábica en sílabas (C)VC, no se realiza siempre como un salto glotal propiamente dicho, aunque es constante que la vocal que la antecede presente fonación no modal en parte o en toda su extensión. Dicha fonación no modal es siempre una laringalización que presenta, en algunos casos, los rasgos de la voz crujiente. La aparición de las diversas realizaciones de la secuencia /Vʔ/, la cual subyacentemente presenta una vocal modal seguida de una oclusiva glotal, tiene una relación con la posición de la oclusiva en la estructura métrica de la palabra. La realización de dicha secuencia en la posición prominente de la estructura métrica, es decir, en la sílaba acentuada, muestra una tendencia a mantener los rasgos subyacentes: se realiza un salto glotal y, aunque se presenta una laringalización de la vocal, esta se restringe a su parte final, precedida de una porción vocálica modal. Por el contrario, en las posiciones no prominentes de la estructura métrica, es decir, en la sílaba extramétrica y en la sílaba no acentuada del pie, los rasgos subyacentes de la secuencia /Vʔ/ tienden a perderse: no se realiza un salto glotal y la laringalización de la vocal puede ocupar parte o, incluso, toda la extensión del segmento vocálico. Esta investigación, además, muestra que, en shiwilu, la inclinación espectral es un parámetro acústico que permite distinguir la voz modal de la voz crujiente. / Tesis

Page generated in 0.0384 seconds