Spelling suggestions: "subject:"psicológicas"" "subject:"sicológicas""
351 |
Categorias psicológicas ordinárias, comportamento e análise do comportamento / Ordinary psychological categories, behavior, and behavior analysisFilipe Lazzeri Vieira 19 March 2015 (has links)
Este trabalho diz respeito às três seguintes questões gerais (e que possuem certas inter-relações): (i) Qual seria o lugar do comportamento em uma análise plausível das categorias psicológicas ordinárias (tais como as emoções, os humores, as chamadas atitudes proposicionais, dentre outras)? (ii) O que é comportamento, isto é, quais são as condições que delimitam o que conta e o que não conta como tal? (iii) Seria ou não valiosa a adoção de conceitos psicológicos ordinários em análise do comportamento? Com respeito à questão (i), eu procuro: (i.1) clarificar o leque de categorias exatamente envolvidas nela, por meio da elaboração de uma taxonomia relativamente neutra dessas categorias; e (i.2) formular e apoiar uma forma de perspectiva comportamental como resposta, com base em algumas abordagens comportamentais anteriores, dentre outras. Com respeito à questão (ii), procuro: (ii.1) clarificar a noção de comportamento, elucidando suas diferentes acepções e, em especial, as fronteiras que delimitam o que conta como comportamento em uma acepção aqui relevante dela (a saber, comportamento como ocorrência de uma ação ou reação de um organismo), por meio de análise conceitual; e (ii.2) apontar dificuldades (conceituais) em várias definições de comportamento (naquela acepção específica) encontradas na literatura científica e filosófica. Com respeito à questão (iii), procuro: (iii.1) apresentar uma reconstituição semiformal de argumentos de Skinner (behaviorismo radical), Rachlin (behaviorismo teleológico) e Foxall (behaviorismo intencional) sobre ela, com base no modelo de solução de problemas de Laudan sobre a estrutura e a dinâmica de teorias; e (iii.2) oferecer um breve balanço crítico dessas três perspectivas nesse tocante, com base na abordagem que sugiro como resposta a (i). / This work deals with the following three (to some extent interrelated) questions: (i) What is the place of behavior in a plausible analysis of ordinary psychological categories (such as emotions, moods, so-called propositional attitudes, and so on)? (ii) What is behavior, that is, what are the conditions that distinguish behaviors from non-behaviors? (iii) Would it be useful enough to embrace ordinary psychological concepts in behavior analysis? Concerning question (i), I attempt (i.1) to clarify the range of categories pertaining thereto, by providing a relatively neutral taxonomy of these categories; and (i.2) to put forward and support a particular form of behavioral approach as an answer, by drawing upon some previous behavioral approaches, among others. Concerning question (ii), I attempt (ii.1) to clarify the concept of behavior, by distinguishing different senses thereof and elucidating, in particular, the boundaries of behavior qua occurrence of an organism\'s action or reaction; and (ii.2) to identify (conceptual) difficulties with some definitions of behavior (in that particular sense of the concept) found in the scientific and philosophical literature. Finally, concerning question (iii), I endeavor (iii.1) to present a semiformal reconstruction of arguments supported by Skinner (radical behaviorism), Rachlin (teleological behaviorism), and Foxall (intentional behaviorism), by taking advantage of Laudan\'s problem-solving model of the dynamic and structure of theories; and, based upon the approach outlined as an answer to (i), (iii.2) to provide a brief critical assessment of these three perspectives in this regard.
|
352 |
A apropriação docente do conceito de autismo e o desenvolvimento das funções psicológicas superiores: uma análise na perspectiva da psicologia histórico-cultural / The teaching appropriation of the concept of autism and the development of higher psychological functions: an analysis from the perspective of historical-cultural psychologyStepanha, Kelley Adriana de Oliveira 21 July 2017 (has links)
Submitted by Neusa Fagundes (neusa.fagundes@unioeste.br) on 2018-02-21T12:20:24Z
No. of bitstreams: 2
Kelley_Stepanha2017.pdf: 2662952 bytes, checksum: 63b00cf9dbe890c2acf11b18a68d3f09 (MD5)
license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2018-02-21T12:20:24Z (GMT). No. of bitstreams: 2
Kelley_Stepanha2017.pdf: 2662952 bytes, checksum: 63b00cf9dbe890c2acf11b18a68d3f09 (MD5)
license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5)
Previous issue date: 2017-07-21 / This work is the result of a field research carried out in the Municipal Public Network of Teaching in Cascavel-PR, and aimed to seek theoretical subsidies that help in the reflection about the importance of pedagogical mediation for the learning and development of students with Autism Spectrum Disorder/ASD, as well as to understand the relationship between the teaching appropriation of the concept of Autism and the pedagogical process aiming the development of higher psychological functions. This subject is not considered as the product of a biological causality, but in its totality, as it is, in L. S. Vygotsky's (1896-1934) conception. This perspective allows an educational practice that contributes to the appropriation of culture by people, with or without disabilities, that is, of the systematized knowledge offered in the school. Other authors were invited to the debate, contributing to ratify the possibility of a teaching for all, without restrictions or additions to this or that social group. Through contact with the Municipal Department of Education and the schools of the municipal public network, 43 students with ASD enrolled in the initial years of Elementary School I, were found. For the field research, the teachers of the schools with the highest number of students were interviewed individually, with a total of 31 participants, corresponding to the 16 Teachers of Pedagogical Support (TPS) and the 15 teachers who attend these students in regular classes of teaching. The objective was to investigate how these teachers conceptualize the ASD and to reflect on the pedagogical process involving these students, contributing to deepen questions to be worked on teacher training. The analysis of the researches involving the students' learning process with ASD, developed between 2006-2016, in the Scielo and BDTD databases, is presented, synthesizing and classifying them according to their epistemological roots. Most of them are based on the behaviorist approach (22), three of them from the perspective of historical-cultural theory and one from the Piagetian perspective. We also present a brief synthesis of the conceptions of learning in these psychological currents, reaffirming the educational commitment backed by cultural historical theory. Posteriorly, the concept of ASD is presented and the conceptions of development and learning are taken from the perspective of historical-cultural psychology, which is used to analyze the data collected using Content Analysis (BARDIN, 2011). It was found that about 70% of the main teachers and 33% of the TPS´s teachers present difficulties in understanding the ASD, what hinders them from identifying the limits and the learning possibilities of these students. It is important that the teaching process enables students with and without ASD to appropriate scientific knowledge. To achieve this goal, among other demands, students need to be truly "seen". Otherwise, there is a risk of not meeting their educational needs, generating gaps in the schooling process due to the absence of adequate methodologies for the student to appropriate scientific knowledge for which the school is responsible. / Este trabalho é resultado de uma pesquisa de campo, realizada nas escolas da Rede Pública Municipal de Ensino de Cascavel–PR, e teve como objetivo buscar subsídios teóricos que auxiliem na reflexão acerca da importância da mediação pedagógica para a aprendizagem e o desenvolvimento de alunos com Transtorno do Espectro Autista/TEA, bem como compreender a relação existente entre a apropriação docente do conceito de Autismo e o processo pedagógico objetivando o desenvolvimento das funções psicológicas superiores. Considera-se esse sujeito, não como produto de uma causalidade biológica, mas em sua totalidade, tal como o é, na concepção de L. S. Vygotski (1896-1934). Essa perspectiva corrobora para que a prática educativa se desenvolva de forma que as pessoas, com ou sem deficiência, se apropriem do legado cultural, a saber, do conhecimento sistematizado ofertado na escola. Outros autores contribuíram para ratificar a possibilidade de um ensino para todos, sem restrições ou acréscimos para este ou aquele grupo social. Por meio do contato com a Secretaria Municipal de Educação e as escolas da rede pública municipal, constatou-se 43 alunos com TEA matriculados nos anos iniciais do Ensino Fundamental I. Para a pesquisa de campo, entrevistaram-se individualmente os professores das escolas com maior número de alunos nessas condições, totalizando 31 participantes, que correspondem aos 16 Professores de Apoio Pedagógico (PAP) e aos 15 professores regentes que atendem esses alunos em classe regular de ensino. Objetivou-se investigar como esses professores conceituam o TEA e refletir o processo pedagógico envolvendo esses alunos, contribuindo para aprofundar questões a serem trabalhadas na formação docente. Apresenta-se, inicialmente, a análise das pesquisas envolvendo o processo de escolarização dos alunos com TEA, desenvolvidas entre 2006-2016, nas bases de dados Scielo e BDTD, sintetizando-as e classificando-as conforme suas raízes epistemológicas. Constatou-se que, em sua maioria, fundamentam-se na abordagem behaviorista (22), sendo três na perspectiva da teoria histórico-cultural e uma na perspectiva piagetiana. Apresenta-se, ainda, breve síntese das concepções de aprendizagem nessas correntes psicológicas, reafirmando o compromisso educacional respaldado na teoria Histórico Cultural. Posteriormente apresenta-se o conceito de TEA e retomam-se as concepções de desenvolvimento e aprendizagem, na perspectiva da Psicologia histórico-cultural, referencial para análise dos dados coletados, utilizando a Análise de Conteúdo (BARDIN, 2011). Constatou-se que, cerca de 70% dos professores regentes e 33% dos PAP, apresentam dificuldades em compreender o TEA, o que lhes prejudica identificar os limites e as possibilidades de aprendizagem desses alunos. É importante que o processo de ensino possibilite aos alunos com e sem TEA, a apropriação do conhecimento científico. Para atingir esse objetivo, entre outras demandas, os alunos precisam ser realmente “vistos”. Caso contrário, corre-se o risco de não atender às suas necessidades educacionais especiais, gerando lacunas no processo de escolarização pela ausência de metodologias adequadas para que o aluno se aproprie dos conhecimentos científicos, por cuja aprendizagem a escola é responsável.
|
353 |
Quando se abre a janela: uma compreensão fenomenológica sobre a prática psicológica em uma Policlínica do Recife-PESilveira, Maria do Rosário Cavalcanti da 26 December 2016 (has links)
Made available in DSpace on 2017-06-01T18:09:03Z (GMT). No. of bitstreams: 1
maria_rosario_cavalcanti_silveira.pdf: 1076246 bytes, checksum: 0355db53c941bc99fc1e4d672497ac2a (MD5)
Previous issue date: 2016-12-26 / The psychological practice is crossed by institutional determinations that can interfere in the way in which it is exercised. In some institutions, the patient's entrance door is formed by an already defined practice, characterized as screening, aimed at clarifying the complaint with a view to a referral, without his participation in the process. Faced with such a framework, we ask: how do patients who seek care in the Polyclinics, linked to public health services, have their demand met? Moreover, it is questioned whether the practice practiced is in tune with the socio-cultural and experiential reality of the suffering brought about as a reason for the consultation. Finally, is it feasible to think of ways of doing psychologically that meet the real needs of the population, despite institutional biases? In order to problematize such questions, the research developed had as general objective to understand the experience of psychologists who practice their practice in public polyclinics. For that, the existential phenomenological perspective in Heidegger's way, and the understanding of psychological practice raised by such orientation, and already developed in other researches by professionals linked to such perspective, were taken as references. It was then sought to understand the practice practiced by the psychologists in the Municipal Health Network of Recife-PE that would serve the users of public polyclinics. Three psychologists with more than fifteen years of experience attending these services were interviewed, regardless of age, gender and theoretical orientation. The research was of a qualitative nature, with an existential phenomenology, and used as a strategy to "gather" the experience of the psychologists, the interview / narrative, which presents itself as a possibility to get in touch with the circumscribed dimension of the experiences of the participating professionals. It was also used the diary of the researcher, who contemplated the statements written by her own hand, willing to share her impressions, observations and feelings experienced. For the analysis and understanding of the experiences reported, the "Analytic of the Sense" was used as proposed by Critelli. The research carried out pointed to the insufficiency of academic training to meet the demand of those seeking psychological care in the context of the Polyclinic; As well as for the lack of clarity regarding the psychological activity performed by psychologists in this institution. This difficulty is associated with some discomfort and discomfort in the face of institutional "norms", the lack of an articulated support network and the absence of an interdisciplinary team. Faced with such a context, the research points to a lack of motivation in the face of instituted power and solitary work, signs that may indicate the need to rethink the psychological practice in the context of public health. / A prática psicológica é atravessada por determinações institucionais que podem interferir no modo como ela é exercida. Em algumas instituições, a porta de entrada do paciente se configura por uma prática já definida, caracterizada como triagem, voltada para o esclarecimento da queixa com vistas a um encaminhamento, sem a participação dele no processo. Diante de tal quadro, pergunta-se: como os pacientes que procuram atendimento nas Policlínicas, vinculadas aos serviços públicos de saúde, têm sua demanda acolhida? Mais ainda, questiona-se se a prática exercida está em sintonia com a realidade sóciocultural e experiencial do sofrimento trazido como motivo da consulta. Por fim, será viável pensar em modos do fazer psicológico que atendam às reais necessidades da população, apesar dos vieses institucionais? Para problematizar tais questionamentos, a pesquisa desenvolvida teve como objetivo geral compreender a experiência de psicólogos que exercem sua prática em Policlínicas públicas. Para tanto, foi tomada como referência a perspectiva fenomenológica existencial ao modo de Heidegger, e a compreensão de prática psicológica suscitada por tal orientação, e já desenvolvida em outras pesquisas por profissionais vinculados a tal perspectiva. Buscou-se, então, compreender a prática exercida pelos psicólogos lotados na Rede Municipal de Saúde do Recife-PE que atendessem aos usuários de Policlínicas públicas. Foram entrevistadas três psicólogas com mais de quinze anos de experiência atendendo nesses serviços, independente de idade, sexo e orientação teórica. A pesquisa foi de natureza qualitativa, de cunho fenomenológico existencial, e utilizou, como estratégia para colher a experiência das psicólogas, a entrevista/narrativa, que se apresenta como possibilidade de entrar em contato com a dimensão circunscrita das experiências dos profissionais participantes. Foi, também, utilizado o Diário de Bordo da pesquisadora, que contemplou os depoimentos escritos a próprio punho por esta, disposta a compartilhar suas impressões, observações e sentimentos experienciados. Para análise e compreensão das experiências relatadas, foi utilizada a Analítica do Sentido como proposto por Critelli. A pesquisa realizada aponta para a insuficiência da formação acadêmica para o atendimento à demanda de quem procura por atendimento psicológico no contexto da Policlínica; assim como para a falta de clareza quanto à atividade psicológica exercida pelas psicólogas nessa instituição. Tal dificuldade está associada a certo desconforto e incômodo frente às normativas institucionais, a falta de uma rede de apoio articulada e a ausência de uma equipe interdisciplinar. Diante de tal contexto, a pesquisa aponta para desmotivação diante do poder instituído e de um trabalho solitário, sinais que podem indicar a necessidade de repensar a prática psicológica no contexto da saúde pública.
|
354 |
Rediseño del examen psicológico anual para la detección y prevención del Burnout en las Comisarías de Pro, Laura Caller y Sol de Oro del Distrito de los Olivos - LimaCastillo Vargas, Jorge Luis 29 October 2020 (has links)
Este proyecto de innovación se planteó como objetivo general: rediseñar el examen
psicológico anual para detectar y prevenir el Síndrome de Burnout en el personal policial de
las Comisarías de Pro, Laura Caller y Sol de Oro del Distrito de los Olivos - Lima, teniendo
como problema principal el nivel de Síndrome de Burnout en el personal policial que laboran
en las Comisarías de Pro, Laura Caller y Sol de Oro del Distrito de los Olivos – Lima. En
cuanto, a la metodología utilizada, la investigación ha sido desarrollada con el enfoque cualicuantitativo,
ya que se desarrollaron entrevistas al personal profesional expertos en la
doctrina del Síndrome de Burnout (2 psicólogos PNP) y los comisarios de Sol de Oro, Laura
Caller y Pro (cualitativa); asimismo, se aplicó el test de MBI para lo cual, la población se
formó con 456 miembros de la policía así: 153 policías de la Comisaria Sol de Oro, 154 de
Laura Caller y 149 de la de Pro; la muestra correspondió 209 agentes policiales y se halló a
través del método probabilístico. En el examen se empleó el método deductivo-inductivo, se
estudiaron eventos semejantes en otras instituciones; adicionalmente se ejecutó el estudio
documental. Culminado este proyecto se pudo establecer que: un total de 51 efectivos
policiales, adscritos a las Comisarías de Sol de Oro, Laura Caller y Pro de la jurisdicción del
Distrito de Los Olivos, tienen el Síndrome de Burnout, los cuales se encuentran discriminados
así: 18 Policías en Sol de oro, 21 Policías en Laura Caller; y, 12 Policías en Pro constituyendo
el 24% del total de la muestra igual a 209 policías, representando constituyendo el 24% del
total de la muestra de 209 miembros de la policía considerados. / Trabajo de investigación
|
355 |
El diseño del aula como facilitador del aprendizaje: el papel de la luz, el color y la dimensión en los procesos cognitivos.Nolé Fajardo, Maria Luisa 02 September 2024 (has links)
Tesis por compendio / [ES] "No debemos olvidar que la arquitectura se construye para vivir en ella y no para mirarla". Con estas palabras, el arquitecto Van Der Rohe enfatiza la importancia de que el diseño arquitectónico esté al servicio de la vida y contribuya a mejorarla. Esta visión evidencia la conexión significativa entre la psicología y la arquitectura, ya que los espacios que habitamos determinan nuestro desarrollo personal. De esta forma, cada entorno tiene una finalidad principal y debe ser funcional para ello. En particular, los entornos educativos desempeñan un papel fundamental en el proceso de enseñanza-aprendizaje. Por lo tanto, es crucial diseñar estos espacios no solo para que sean agradables para sus ocupantes, sino también para potenciar los procesos cognitivos implicados en la educación, asegurando así un ambiente propicio para el aprendizaje y el crecimiento personal. De acuerdo a ello, el objetivo de la presente tesis doctoral es analizar la relación entre tres elementos de diseño del aula (luz, color y dimensión) y tres procesos cognitivos de los estudiantes (memoria, atención y la percepción de preferencia por el entorno). Para su abordaje, se llevaron a cabo tres estudios en laboratorio. Estos estudios consistieron en la evaluación cognitiva de cada participante mientras se encontraban inmersos en aulas virtuales que diferían únicamente en los tres elementos de diseño objeto de estudio, replicando así un entorno real pero con variaciones controladas. Para ello, se hizo uso de dos instrumentos concretos compatibles entre sí y de gran aporte al ámbito de la arquitectura: 1) la realidad virtual como herramienta de visualización de espacios y 2) el desempeño de tareas específicas de atención, memoria y preferencia como herramientas de medición de la cognición del sujeto. En el primer estudio se analizó el efecto de las intervenciones de diseño (en cuanto a luz, color y dimensión) en el rendimiento de atención y memoria y en la preferencia del alumnado, analizando el impacto relativo de cada una de ellas. Este enfoque comparado permite comprender a qué cambios físicos del aula son más sensibles los diferentes procesos cognitivos del alumnado. El estudio se llevó a cabo en conjunto con los dos géneros y, también, de forma separada. En el segundo estudio, se identificaron los valores concretos de cada uno de los tres elementos de diseño estudiados (luz: iluminancia y temperatura del color; color: tono y saturación; dimensión: altura y anchura) que consiguen mejorar la memoria de hombres y mujeres, minimizando las diferencias entre ambos géneros. Por su parte, el tercer estudio propone un análisis conjunto de los tres elementos de diseño mediante programación lineal multiobjetivo con el objeto de identificar las combinaciones específicas de luz, color y forma que maximizan los beneficios en términos de memoria, atención y preferencia.
Del conjunto de resultados se concluye que los elementos del aula tienen interrelación entre ellos, por lo que deben ser estudiados en su conjunto. A ello se le suma la complejidad del estudiante ya que su cognición no sigue un mismo patrón. Por lo tanto, es necesario estudiar este paradigma en su conjunto. En este sentido, se explora una valiosa metodología que combina herramientas de control del espacio, como la realidad virtual, con herramientas de medición cognitiva, como tareas específicas validadas. El enfoque desarrollado en este trabajo puede ser prometedor ya que supone un comienzo de multidisciplinariedad en el que se unen las dos áreas de conocimiento: arquitectura y psicología. Por ello, es de esperar que el presente trabajo marque un nuevo paso en esa dirección. / [CA] No hem d'oblidar que l'arquitectura es construeix per a viure-hi i no per a mirar-la". Amb aquestes paraules, l'arquitecte Van Der Rohe emfatitza la importància que el disseny arquitectònic estiga al servei de la vida i contribuïsca a millorar-la. Aquesta visió evidencia la connexió significativa entre la psicologia i l'arquitectura, ja que els espais que habitem determinen el nostre desenvolupament personal. D'aquesta manera, cada entorn té una finalitat principal i ha de ser funcional per a això. En particular, els entorns educatius juguen un paper fonamental en el procés d'ensenyament-aprenentatge. Per tant, és crucial dissenyar aquests espais no només perquè siguen agradables per als seus ocupants, sinó també per a potenciar les funcions cognitives implicades en l'educació, assegurant així un ambient propici per a l'aprenentatge i el creixement personal. D'acord amb això, l'objectiu de la present tesi doctoral és analitzar la relació entre tres elements de disseny de l'aula (llum, color i dimensió) i tres funcions cognitives dels estudiants (memòria, atenció i la percepció de preferència per l'entorn). Per a abordar-ho, es van dur a terme tres estudis en laboratori. Aquests estudis van consistir en l'avaluació cognitiva de cada participant mentre es trobaven immersos en aules virtuals que diferien únicament en els tres elements de disseny objecte d'estudi, replicant així un entorn real però amb variacions controlades. Per a això, es va fer ús de dos instruments concrets compatibles entre si i de gran aportació a l'àmbit de l'arquitectura: 1) la realitat virtual com a eina de visualització d'espais i 2) el desenvolupament de tasques específiques d'atenció, memòria i preferència com a eines de mesura de la cognició del subjecte. En el primer estudi es va analitzar l'efecte de les intervencions de disseny (quant a llum, color i dimensió) en el rendiment d'atenció i memòria, i en la preferència de l'alumnat, analitzant l'impacte relatiu de cadascuna d'elles. Aquest enfocament comparat permet comprendre a quins canvis físics de l'aula són més sensibles els diferents processos cognitius de l'alumnat. L'estudi es va dur a terme en conjunt amb els dos gèneres i, també de manera separada. En el segon estudi, es van identificar els valors concrets de cadascun dels tres elements de disseny estudiats (llum: il·luminància i temperatura del color; color: to i saturació; dimensió: alçària i amplària) que aconsegueixen millorar la memòria d'homes i dones, minimitzant les diferències entre ambdós gèneres. Per la seua banda, el tercer estudi proposa una anàlisi conjunta dels tres elements de disseny mitjançant programació lineal multiobjectiu amb l'objecte d'identificar les combinacions específiques de llum, color i forma que maximitzen els beneficis en termes de memòria, atenció i preferència. Del conjunt de resultats es conclou que els elements de l'aula tenen interrelació entre ells, per la qual cosa ha de ser estudiat en el seu conjunt. A açò s'hi suma la complexitat de l'estudiant ja que la seua cognició no segueix un mateix patró. Per tant, és necessari estudiar aquest paradigma en el seu conjunt. En aquest sentit, s'explora una valuosa metodologia que combina eines de control de l'espai, com la realitat virtual, amb eines de mesurament cognitiu, com tasques específiques validades. L'enfocament desenvolupat en aquest treball pot ser prometedor ja que suposa un començament de multidisciplinarietat en el qual s'uneixen les dues àrees de coneixement: arquitectura i psicologia. Per això, és d'esperar que el present treball marque un nou pas en aquesta direcció / [EN] "We must not forget that architecture is built to live in, not just to look at". With these words, architect Van Der Rohe emphasizes the importance of architectural design serving life and contributing to its improvement. This perspective highlights the significant connection between psychology and architecture, as the spaces we inhabit shape our personal development. Thus, each environment has a primary purpose and must be functional accordingly. Particularly, educational environments play a fundamental role in the teaching-learning process. Therefore, it is crucial to design these spaces not only to be pleasant for occupants but also to enhance the cognitive processes involved in education, ensuring a conducive environment for learning and personal growth. In line with this, the objective of this doctoral thesis is to analyze the relationship between three classroom design elements (light, color, and dimension) and three cognitive processes of students (memory, attention, and preference for the environment). To address this, three laboratory studies were conducted. These studies involved the cognitive evaluation of each participant while immersed in virtual classrooms that differed only in the three design elements under study, thus replicating a real environment with controlled variations. For this purpose, two specific instruments compatible with each other and highly relevant to the field of architecture were used: 1) virtual reality as a tool for space visualization and 2) performance of specific attention, memory, and preference tasks as tools for measuring subject cognition. The first study analyzed the effect of design interventions (in terms of light, color, and dimension) on students' attention and memory performance and their preference, examining the relative impact of each. This comparative approach allows understanding which physical changes in the classroom are most sensitive to different cognitive processes of students. The study was conducted collectively with both genders and also separately. In the second study, the specific values of each of the three design elements studied (light: illuminance and color temperature; color: hue and saturation; dimension: height and width) were identified to improve the memory of men and women, minimizing differences between genders. On the other hand, the third study proposes a joint analysis of the three design elements through multi-objective linear programming to identify specific combinations of light, color, and shape that maximize benefits in terms of memory, attention, and preference.From the set of results, it is concluded that the classroom elements are interconnected, thus needing to be studied as a whole. Added to this is the complexity of the student since their cognition does not follow a single pattern. Therefore, studying this paradigm as a whole is necessary. In this sense, a valuable methodology is explored, combining space control tools like virtual reality with cognitive measurement tools like validated specific tasks. The approach developed in this work could be promising as it represents the beginning of multidisciplinarity in which the two areas of knowledge¿architecture and psychology¿are combined. Therefore, it is expected that this work will mark a new step in that direction. / Nolé Fajardo, ML. (2024). El diseño del aula como facilitador del aprendizaje: el papel de la luz, el color y la dimensión en los procesos cognitivos [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/207134 / Compendio
|
Page generated in 0.0651 seconds