• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 6
  • 3
  • 2
  • 2
  • Tagged with
  • 14
  • 14
  • 6
  • 6
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Participação da glia hipotalâmica na modulação das respostas neuroendócrinas, comportamentais e cardio-respiratórias induzidas pela angiotensina II no ventrículo lateral de ratos não anestesiados

Flôr, Atalia Ferreira de Lima 05 December 2016 (has links)
Submitted by Viviane Lima da Cunha (viviane@biblioteca.ufpb.br) on 2017-06-01T12:02:25Z No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 2264156 bytes, checksum: 5b49c1e05e29597d5088269704f06468 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-06-01T12:02:25Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 2264156 bytes, checksum: 5b49c1e05e29597d5088269704f06468 (MD5) Previous issue date: 2016-12-05 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / The central Ang II (ANG II) induces neuroendocrine, behavioral and cardiovascular responses. Knowing that AT1 and AT2 receptors for ANG II are located in neurons and glial cells in the lamina terminalis (LT), our hypothesis is that neuroendocrine, behavioral and cardiorespiratory responses induced by central ANG II are mediated by glia of lamina terminalis. Our aim was to evaluate the participation of the glia of lamina terminalis in the release of plasma vasopressin (AVP) and oxytocin (OT), water and sodium (1.5%) intake and cardiorespiratory responses induced by ANG II into lateral ventricle (LV). We used Wistar rats [(260-280g) Ceua/Cbiotec 133/2015]. We perform microinjections of ANG II diluted in sterile saline solution (0.9% saline) with final concentration of 25 ou 50 ng/0.5 μl and of Fluorocitrate [(FCt) inhibitor of glial activity] with final concentration of 21 ou 41 μg/0.5 μl or sterile saline 0.9% (500nl) into VL of the unanesthetized rats. Plasma was collected for analysis of AVP and OT concentration by radioimmunoassay. The analysis of the water and sodium (1.5%) intake were done after adaptation of animals to the metabolic cage. In another group of animals, the femoral artery was catheterizedfor the records of baseline blood pressure (BP, mmHg) and heart rate (HR, bpm). For the record the respiratory rate (cpm) the animals were placed in a plethysmographic chamber. The results showed that ANG II into VL promoted an increase in the AVP [2.3 ± 0.4 vs. 1.3 ± 0.1 pg/ml, p=0.039 (n=6)] and OT [3.9 ± 0.8 vs. 1.4 ± 0.2 pg/ml, p=0.025 (n=6)] compared to the control saline (0.9%). FCt into VL increased plasma OT (2.6 ± 0.4 vs. 1.4 ± 0.2 pg/ml, p=0.024 (n=6)], but did not change the plasma AVP (0.99 ± 0.1 vs. 1.3 ± 0.1 pg/ml, p=0.78 (n=6)]. Prior microinjection of FCt attenuated ANG II-induced AVP (1.3 ± 0.2 vs 2.3 ± 0.4 pg/ml, p=0.05 (n=6)], but no OT (2.9 ± 0.4 vs. 3.9 ± 0.8 pg/ml, p=0.31 (n=5-6).] The plasma release ANG II increased the cumulative water (5.3 ± 1.6 vs. 1.2 ± 0,4 ml/4 h, p=0.02 (n=4-6)] and sodium (1.5 %) intake [16 ± 1.1 vs. 2.5 ± 0.7 ml/4 h, p=0.0001 (n=5-6)]. The FCt did not change the cumulative water [1.3 ± 0.3 vs. 1.2 ± 0.4 ml/4 h, p=0.79 (n=5-6)], but decreased sodium (1.5 %) intake [0.83 ± 0.3 vs. 2.5 ± 0.7 ml/4 h, p=0.04 (n=6)]. Prior microinjection of FCt decrease the sodium intake [2.7 ± 0.3 vs. 16 ± 1.1 ml/4 h, p=0.0001 (n=5-7)], but did not change the water intake induced by ANG II [8 ± 2.4 vs. 5.3 ± 1.6 ml/4 h, p=0.44 (n=4-7)]. ANG II into VL promoted increase in baseline MAP [137.8 ± 4.9 vs. 115.1 ± 3.5 mmHg, p=0.002 (n=7)]. The pressor response promoted by ANG II was significantly reduced after 5 minutes by prior microinjection of FCt [Δ12.6 ± 2.1 vs. Δ22.6 ± 1.9 mmHg, p=0.004 (n=7)]. Did not change by ANG II [311.7 ± 37.9 vs. 352.4 ± 15 bpm, p=0.10 (n=7)] or FCt [310.4 ± 16.7 vs. 341.3 ± 14 bpm, p=0.18 (n=7)] in HR (bpm) baseline. The ANG II did not changes in respiratory rate (FR) [109.6 ± 5.9 vs. 105.9 ± 4.6 cpm, p=0.63 (n=6)], tidal volume (VC) [8.6 ± 0.7 vs. 7.8 ± 0.7 mL.Kg-1, p=0.43 (n=6)] or expiratory volume in the first minute (VM) [950.7 ± 98.2 vs. 873.5 ± 86.7 mL.Kg-1.min-1, p=0.57 (n=6)]. The microinjection of FCt promoted significant decrease in basal FR [77.7 ± 3.8 vs. 105.9 ± 4.6 cpm, p=0.002 (n=6)], but did not change in VC [9.7 ± 0.6 vs. 7.8 ± 0.7 mL.Kg-1, p=0.66 (n=6)] and VC [827.2 ± 57.3 vs. 873.5 ± 86.7 mL.Kg- 1.min-1, p=0.66 (n=6)]. Our results suggest that the hypothalamic glial cells: 1) participate of plasma OT release and sodium intake; 2) modulate ANG II-induced AVP plasma release, sodium intake and pressor response; 3) furthermore, modulate the basal respiratory rate in unanesthetized rats. / A Angiotensina II (ANG II) intracerebroventricular (icv) induz respostas neuroendócrinas, comportamentais e cardiovasculares. Sabendo que receptores AT1 e AT2 para ANG II estão localizados em neurônios e células da glia da lâmina terminal (LT), nossa hipótese é que as respostas neuroendócrinas, comportamentais e cardiorespiratórias induzidas pela ANG II central são mediadas, em parte, pela glia da lâmina terminal. O objetivo do presente estudo foi avaliar a participação da glia da lâmina terminal na liberação de Vasopressina (AVP) e Ocitocina (OT) plasmáticas, ingestão de água e sódio (1,5 %) e nas respostas cardio-respiratórias induzidas pela microinjeção de ANG II no ventrículo lateral (VL) de ratos não anestesiados. Utilizamos ratos Wistar [(260-280g) Ceua/Cbiotec nº133/2015]. Realizamos microinjeções de ANG II diluída em solução fisiológica estéril (salina 0,9%) com concentração final de 25 e 50 ng/0.5 μl e Fluorocitrato [(FCt) um inibidor da atividade da glia] diluído com concentração final de 21 ou 41 μg/0.5 μl, ou de salina estéril 0,9% (500 nL) no VL de ratos não anestesiados. O plasma foi coletado para análise da concentração AVP e OT plasmáticas, pela técnica de radioimunoensaio. A análise da ingestão de água e sódio (1,5%) foi feita após a adaptação dos animais à gaiola metabólica. Em outro grupo de animais, a artéria femoral foi cateterizada para os registros da pressão arterial (PA, mmHg) e frequência cardíaca (FC, bpm) basais. Para o registro da frequência respiratória (cpm) os animais foram colocados em uma câmera pletismográfica. Os resultados mostraram que a ANG II no VL promoveu aumento na concentração de AVP [2,3 ± 0,4 vs. 1,3 ± 0,1 pg/ml, p=0,039 (n=6)] e OT plasmáticas [3,9 ± 0,8 vs. 1,4 ± 0,2 pg/ml, p=0,025 (n=6)] comparada ao controle salina 0,9%. O FCt microinjetado no VL promoveu aumento na liberação de OT plasmática (2,6 ± 0,4 vs. 1,4 ± 0,2 pg/ml, p=0,024 (n=6)], mas não alterou a concentração plasmática de AVP (0,99 ± 0,1 vs. 1,3 ± 0,1 pg/ml, p=0,78 (n=6)]. A prévia microinjeção de FCt atenuou a resposta à ANG II de aumento na concentração de AVP (1,3 ± 0,2 vs 2,3 ± 0,4 pg/ml, p=0,05 (n=6)], mas não de OT plasmática (2,9 ± 0,4 vs. 3,9 ± 0,8 pg/ml, p=0,31 (n=5-6)]. A ANG II no VL promoveu aumento na ingestão cumulativa de água (5,3 ± 1,6 vs. 1,2 ± 0,4 ml/4 h, p=0,02 (n=4-6)] e de sódio (1,5 %) [16 ± 1,1 vs. 2,5 ± 0,7 ml/4 h, p=0,0001 (n=5-6)]. O FCt não promoveu alterações na ingestão cumulativa de água [1,3 ± 0,3 vs. 1,2 ± 0,4 ml/4 h, p=0,79 (n=5-6)], mas reduziu a ingestão cumulativa de sódio (1,5%)[0,83 ± 0,3 vs. 2,5 ±0,7 ml/4 h, p=0,04 (n=6)]. A prévia microinjeção de FCt inibiu a resposta de ingestão de sódio (1,5%) [2,7 ± 0,3 vs. 16 ± 1,1 ml/4 h, p=0,0001 (n=5-7)], mas não alterou a ingestão de água induzida pela ANG II no VL [8 ± 2,4 vs. 5,3 ± 1,6 ml/4 h, p=0,44 (n=4- 7)]. A ANG II no VL promoveu aumento na PAM basal dos ratos [137,8 ± 4,9 vs. 115,1 ± 3,5 mmHg, p=0,002 (n=7)]. A resposta pressora promovida pela ANG II foi significativamente reduzida pela prévia microinjeção do FCt no VL após 5 minutos [Δ12,6 ± 2,1 vs. Δ22,6 ± 1,9 mmHg, p=0,004 (n=7)]. Não foram observadas alterações promovidas pela ANG II [311,7 ± 37,9 vs. 352,4 ± 15 bpm, p=0,10 (n=7)] ou FCt [310,4 ± 16,7 vs. 341,3 ± 14 bpm, p=0,18 (n=7)] na FC basal (bpm) dos animais. A microinjeção de ANG II não promoveu alterações significativas na frequência respiratória basal {FR [109,6 ± 5,9 vs. 105,9 ± 4,6 cpm, p=0,63 (n=6)]}, no volume corrente {VC [8,6 ± 0,7 vs. 7,8 ± 0,7 mL.Kg-1, p=0,43 (n=6)]} ou no volume/min. {VM [950,7 ± 98,2 vs. 873,5 ± 86,7 mL.Kg-1.min-1, p=0,57 (n=6)]}. A microinjeção de FCt promoveu diminuição significativa na frequência respiratória basal {FR [77,7 ± 3,8 vs. 105,9 ± 4,6 cpm, p=0,002 (n=6)]}, sem alterações significativas no VC [9,7 ± 0,6 vs. 7,8 ± 0,7 mL.Kg-1, p=0,66 (n=6)] e no VM basais [827,2 ± 57,3 vs. 873,5 ± 86,7 mL.Kg1.min1, p=0,66 (n=6)]. Nossos resultados sugerem que as células da glia hipotalâmicas: a) participam da modulação tônica da liberação de OT plasmática e da ingestão de sódio; b) modulam a resposta angiotensinérgica central para a liberação de vasopressina plasmática, indução da ingestão de sódio e de resposta pressora. c) além disso, participam da modulação da frequência respiratória basal em ratos não anestesiados.
12

Alimentos marcadores da qualidade da dieta no Brasil / Food markers of diet quality in Brazil

Amanda de Moura Souza 08 November 2012 (has links)
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / A tese descreve o consumo de alimentos marcadores da qualidade da dieta no Brasil e identifica os alimentos que mais contribuem com a ingestão de açúcar e sódio no país. Foram utilizados para este fim os dados do Sistema Vigilância de Fatores de Risco e Proteção para Doenças Crônicas por Inquérito Telefônico (VIGITEL) realizado nos anos de 2007, 2008 e 2009 e os dados provenientes do primeiro Inquérito Nacional de Alimentação (INA) realizado nos anos de 2008-2009 no Brasil. Os resultados são apresentados na forma de quatro artigos. O primeiro artigo avaliou as questões marcadoras de consumo alimentar do Sistema VIGITEL e sua evolução temporal e inclui 135.249 indivíduos de 27 cidades brasileiras, entrevistados nos anos de 2007 2009. Para os demais artigos, utilizou-se os dados obtidos no INA, para descrever os alimentos mais consumidos no país segundo sexo, grupo etário, região e faixa de renda familiar per capita (artigo 2) e identificar os alimentos que mais contribuem para o consumo de sódio (artigo 3) e de açúcar na população brasileira (artigo 4). As análises do INA baseiam-se em informações do primeiro de dois dias não consecutivos de registro alimentar de 34.003 indivíduos com 10 anos ou mais de idade. Os resultados apresentados indicam que a alimentação dos brasileiros vem se caracterizando pela introdução de alimentos processados de alta densidade energética e bebidas com adição de açúcar, embora os hábitos tradicionais de alimentação, como o consumo de arroz e feijão, ainda sejam mantidos. Entre as bebidas açucaradas os refrigerantes aparecem como importante marcador da qualidade da dieta na população brasileira. Os dados do VIGITEL evidenciaram aumento no consumo deste item de 7% e dentre os itens avaliados no inquérito, foi o que mais discriminou o consumo alimentar na população. De acordo com os dados do INA, o refrigerante foi um dos itens mais consumidos pelos brasileiros, e constitui-se também como marcador do consumo de açúcar total, de adição e livre, juntamente com sucos, café e biscoitos doces. Adolescentes apresentaram o maior consumo de açúcar, comparados aos adultos e idosos e este resultado pode ser explicado pelo alto consumo de bebidas açucaradas e biscoitos doces observado nesta faixa etária. Quanto ao consumo de sódio, alimentos processados, como carne salgada, carnes processadas, queijos, biscoitos salgados, molhos e condimentos, sanduíches, pizzas e pães figuraram entre as principais fontes de sódio na dieta do brasileiro. Nossos achados reafirmam a importância de políticas de alimentação e nutrição, que estimulem o consumo de alimentos saudáveis, como frutas, verduras e grãos integrais, e a manutenção do consumo de alimentos básicos tradicionais, como o feijão. O sistema VIGITEL deve contemplar itens do consumo alimentar que possam ter impacto na redução das doenças crônicas não transmissíveis. / This dissertation aimed to describe the most consumed foods in the Brazilian diet according to gender, age, regions and per capita family income and to identify the main sources of sugar and sodium in the country using data from the 2007-2009 Telephone-based Risk Factor Surveillance System for Chronic Diseases (VIGITEL) and from the first Brazilian National Dietary Survey (NDS). The results are described in 4 articles. The first article aimed to evaluate markers of food intake of the telephone-based risk factor surveillance system for chronic diseases (VIGITEL) and the trend of these markers. A total of 135,249 subjects from 27 brazilian cities interviewed in the 2007 2009 surveys were evaluated. For the others articles, data from the 2008-2009 Brazilian NDS were used in order to describe the most consumed foods in the country according to gender, age, regions and per capita family income (article 1) and to identify the major food sources of dietary sodium (article 3) and free, added and total sugar in Brazil (article 4). The analysis was based on food intake data obtained on the first of two non-consecutive food records from 34,003 subjects over 10 years old. Brazilian population food intake has been characterized by the increase of the consumption of high energy-dense processed foods and sugar sweetened beverages, even though the intake of traditional foods, such as rice and beans, were still observed. Among the sugar sweetened beverages, the consumption of soft drinks can be considered as marker of quality of the diet in the Brazilian population. Data from the VIGITEL showed an increase of 7% in the consumption of soft drinks, and this item was the one that discriminates food intake the most. According to the data from the 2008-2009 Brazilian NDS, soft drinks was one of most consumed food items, and could be also considered as a marker of total, added and free sugar intake, as well as, the intake of juices, cookies and coffee. Adolescents were the age group that presented the highest intake of total, added and free sugar. This result could be attributable to the largest intake of sugar sweetened beverage and cookies in this age group. Regarding sodium intake, processed foods, such as salty preserved meats, processed meats, cheeses, crackers, oils, spreads, sauces and condiments, sandwiches, pizzas, and breads were the main sources of dietary sodium in the Brazilian population diet. Our findings reinforce the importance of food and nutrition policies that encourage the intake of healthy food, such as fruits, vegetables, whole grains, and traditional foods, such as beans. VIGITEL system should include food items that may have impact in reducing the prevalence of chronic diseases.
13

Aumento na ingestão de sódio durante as fases pós-natais induz aumento de pressão arterial na fase adulta / Increase in sodium intake during post-natal phases induces increase of arterial blood pressure in adulthood

Moreira, Marina Conceição dos Santos 31 March 2014 (has links)
Submitted by Erika Demachki (erikademachki@gmail.com) on 2015-01-16T19:26:27Z No. of bitstreams: 2 Dissertação - Marina Conceição dos Santos Moreira - 2014.pdf: 1731265 bytes, checksum: 317f0d1f433cdc033c1a41e2868132a4 (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) / Approved for entry into archive by Erika Demachki (erikademachki@gmail.com) on 2015-01-16T19:26:39Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Dissertação - Marina Conceição dos Santos Moreira - 2014.pdf: 1731265 bytes, checksum: 317f0d1f433cdc033c1a41e2868132a4 (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) / Made available in DSpace on 2015-01-16T19:26:39Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação - Marina Conceição dos Santos Moreira - 2014.pdf: 1731265 bytes, checksum: 317f0d1f433cdc033c1a41e2868132a4 (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Previous issue date: 2014-03-31 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / Changes in plasma sodium concentration have led to adjustment mechanisms in order to restore their physiological conditions. The behavioral adjustments consist in the regulation of water and sodium intake. Among the vegetative adjustments, we highlight changes in renal sympathetic activity, blood pressure, renal blood flow (RBF) and renal vascular conductance (RVC). Experimental evidence has demonstrated increase of blo od pressure of the adult offspring from mothers with high sodium diets during pregnancy. Although these studies had demonstrated the importance of prenatal phases in hypertension development, there has been no evidence of the effects of high sodium diets during postnatal phases in relation to hypertension. Thus, in the present study, we evaluated the effects of sodium overload during childhood on cardiovascular and behavioral parameters in adulthood. That way, 21 days after birth, we have offered to the experimental group, hypertonic solution (NaCl 0.3 M) and food ad libitum for 60 days. The control rats were maintained with tap water and food ad libitum. Afterwards, both groups were maintained with tap water and food during 15 days (recovery). Later, we per formed chronic cannulation of right femoral artery to record baseline mean arterial pressure (MAP) and heart rate (HR) in unanesthetized animals. In the experimental group, we observed increases in basal MAP (118.3 ± 2.7 mmHg) and HR (398.2 ± 7.5 bpm), compared with the control group (98.6 ± 2.6 mmHg; 365.4 ± 12.2 bpm). Baroreflex index was diminished in experimental group in relation to control group by phenylephrine infusions ( -1.24 ± 0.2 bpm·mmHg -1 vs. -1.83 ± 0.04 bpm·mmHg -1 , respectively) as by sodium nitroprusside infusions (0.85 ± 0.22 bpm·mmHg -1 vs. 2.12 ± 0.2 bpm·mmHg -1 , respectively). The baseline values of MAP, HR, RBF, RVC and renal sympathetic nerve activity (RSNA) in anesthetized animals were evaluated. MAP and HR of experimental group (124.4 ± 3.0 mmHg; 437.9 ± 10.5 bpm) were significantly higher than control group (102.4 ± 2.4 mmHg; 375.2 ± 15.4 bpm). The baseline values of RBF (control: 3.4 ± 0.4 ml·min -1 ; experimental: 3.9 ± 0.2 ml·min -1 ), RVC (control: 0.0288 ± 0.0044 ml·(min·mmHg) -1 ; experimental: 0.0336 ± 0.0012 ml·(min·mmHg) -1 ) and RSNA (control: 0.0300 ± 0.0095 V and 89.5 ± 3.67 spikes·s -1 ; experimental: 0.0351 ± 0.0109 V and 78.1 ± 4.89 spikes·s -1 ) were similar between the groups. Ex vivo cardiovascular function in adulthood was also evaluated. It has been observed that animals treated with sodium overload during the postnatal period showed reduction of vascular endothelium-independent relaxation and also an increase in intraventricular diastolic pressure during the cardiac reperfusion. Furthermore, after the recovery period, the animals were submitted to osmotic challenge. The cardiovascular adjustments induced by acute hypernatremia were evaluated. It was observed that in the control animals, the infusion of hypertonic saline evoked a transient increase in MAP (Δ 9.2 ± 2.2 mmHg ), transient bradycardia (Δ -18.9 ± 7.9 bpm) and sustained increases in RBF (Δ 37.7 ± 6.9 % of baseline ) and RVC (Δ 50.0 ± 4.4 % of baseline, 60 min after infusion). However, in the experimental rats, hypertonic saline infusion caused a transient increase in MAP, higher than observed in control animals (Δ 18. 7 ± 1.7 mmHg, after 10 min) and sustained bradycardia (Δ -25.0 ± 10.2 bpm, after 60 min). The increases in RBF (Δ 30.8 ± 11.0% of baseline, after 60 min) and RVC (Δ 27.9 ± 12.3 % of baseline, af ter 60 min) were lower than the observed in the control group. Later, we performed tests of water and sodium intake induced by furosemide (10 mg·kg -1 bw, sc). In test-induced drinking, the hypertonic 0.3 M sodium intake was reduced in experimental animals compared to the control group (7.8 ± 1.1 ml vs. 12.1 ± 0.6 ml, respectively). Alt ogether, the results of the present study show that changes in hidromineral homeostasis, in postuterine phases, affect the behavioral and cardiovascular adjustments induced by sodium depletion and hypernatremia. Furthermore, they show that a high -sodium diet during the postnatal period alters baroreflex sensitivity and BP, in adulthood, compromising the cardiac relaxation after ischemia and endothelium-independent vasorelaxation . / Variações na concentração plasmática de sódio desencadeiam ajustes comportamentais e vegetativos que visam restabelecer as condições fisiológicas. Dentre estes ajustes, destacamos alterações do apetite ao sódio, da atividade simpática renal, da pressão arterial (PA), do fluxo sanguíneo renal (FSR) e da condutância vascular renal (CVR). Diversos estudos sugerem que doenças desenvolvidas na fase adulta estão relacionadas a certas condições às quais os indivíduos foram expostos dur ante os estágios iniciais da vida. Evidências experimentais têm demonstrado maior PA na prole adulta de mães alimentadas com dieta rica em sódio durante a gestação e a lactação. Apesar de demonstrarem a importância das fases pré-natais no desenvolvimento de hipertensão arterial, não existem evidências no que diz respeito aos efeitos de alterações do equilíbrio hidroeletrolítico durante as fases pós-natais em relação à hipertensão arterial. Assim, o presente trabalho avaliou os efeitos do aumento do consumo de sódio durante o período pós-natal sobre parâmetros cardiovasculares e comportamentais na fase adulta. Ratos Wistar com 21 dias de vida foram mantidos com solução salina hipertônica (NaCl 0,3 M) e ração ad libitum durante 60 dias (grupo experimental). Os animais do grupo controle foram mantidos com água e ração ad libitum. Após estes 60 dias, os animais de ambos os grupos foram mantidos com água e ração por um período de 15 dias (período de recuperação). Posteriormente, foi realizada canulação crônica da artéria e da veia femorais direitas para registro de pressão arterial média basal (PAM) e frequência cardíaca (FC) nos animais não anestesiados. No grupo experimental, observou-se aumentos na PAM (118,3 ± 2,7 mmHg) e na FC (398,2 ± 7,5 bpm) basais, quando comparado com o grupo controle (98,6 ± 2,6 mmHg; 365,4 ± 12,2 bpm). Além do mais, observamos uma diminuição no índice de barorreflexo nos animais experimentais quando comparados com o grupo controle, tanto para as infusões de fenilefrina (-1,24 ± 0,2 bpm·mmHg -1 vs. -1,83 ± 0,04 bpm·mmHg -1 , respectivamente), quanto para as infusões de nitroprussiato de sódio (0,85 ± 0,22 bpm·mmHg -1 vs. 2,12 ± 0,2 bpm·mmHg -1 , respectivamente). Os valores basais de PAM, FC, FSR, CVR e atividade nervosa simpática renal (ASR) nos animais anestesiados foram avaliados. A PAM e a FC do grupo experimental (124,4 ± 3,0 mmHg; 437,9 ± 10,5 bpm) foram significativamente maiores que do grupo controle (102,4 ± 2,4 mmHg; 375,2 ± 15,4 bpm). Os valores basais de FSR (controle: 3,4 ± 0,4 ml·min -1 ; experimental: 3,9 ± 0,2 ml·min -1 ), de CVR (controle: 28,8 ± 4,4 μl·(min·mmHg) -1 ; experimental: 33,6 ± 1,2 μl·(min·mmHg) -1 ) e ASR (controle: 0,0300 ± 0,0095 V e 89,5 ± 3,67 spikes·s -1 ; experimental: 0,0351 ± 0,0109 V e 78,1 ± 4,89 spikes·s -1 ) foram semelhantes entre os grupos . A função cardiovascular ex vivo na fase adulta também foi avaliada. Observou-se que os animais submetidos à sobrecarga de sódio durante o período pós-natal apresentaram comprometimento do relaxamento vascular independente de endotélio e ainda, aumento da pressão intraventricular diastólica durante o período de reperfusão cardíaca. Além disso, após o período de recuperação, os ajustes cardiovasculares induzidos por hipernatremia aguda foram avaliados. Observou -se que, nos animais controle, a infusão de salina hipertônica provocou aumento transitório de PAM (Δ9,2 ± 2,2 mmHg), bradicardia transitória (Δ -18,9 ± 7,9 bpm), além de aumentos sustentados do fluxo sanguíneo renal (Δ 37,7 ± 6,9% em relação ao basal, após 60 min) e da condutância vascular renal (Δ 50,0 ± 4,4% em relação ao basal; após 60 min). Já nos animais do grupo experimental, a infusão de salina hipertônica provocou aumento transitório de PAM, maior que o observado nos animais controle ( Δ 18,7 ± 1,7 mmHg, aos 10 min), e bradicardia sustentada (Δ -25,0 ± 10,2 bpm, após 60 min), além de aumentos de FSR (Δ 30,8 ± 11,0% em relação ao basal, após 60 min) e CVR (Δ 27,9 ± 12,3% em relação ao basal, após 60 min) menores que os observados no grupo controle. Após o período de recuperação, foram realizados testes de ingestão de água e sódio induzida por furosemida (10 mg · kg -1 peso corporal, s.c.). No teste de ingestão induzida, a ingestão de salina hipertônica 0,3 M se mostrou reduzida nos animais experimentais, quando comparados ao grupo controle (7,8 ± 1,1 ml vs. 12,1 ± 0,6 ml, respectivamente). Em conjunto, os resultados obtidos no presente trabalho demonstram que alterações na homeostase hidromineral na vida pós-uterina alteram os ajustes comportamentais e cardiovasculares induzidos por depleção de sódio e por infusão de salina hipertônica (NaCl 3 M). Além disso, demonstram que uma dieta rica em sódio durante o período pós natal altera a sensibilidade barorreflexa e a PA na fase adulta, além de comprometer o relaxamento cardíaco após isquemia e o vasorelaxamento independente de endotélio.
14

Predictors of left ventricular hypertrophy, diastolic dysfunction and atrial fibrillation:the roles of adiponectin, ambulatory blood pressure and dietary sodium intake

Pääkkö, T. (Tero) 27 November 2018 (has links)
Abstract Left ventricular hypertrophy (LVH), a common complication of elevated blood pressure (BP), is a risk factor for cardiovascular (CV) morbidity and mortality. Adiponectin has been shown to have cardioprotective effects and is inversely associated with LVH. BP can be measured at a clinical visit, as a momentary value. Ambulatory blood pressure (APB) measurement (ABPM) is a method of repeated BP measurements through a defined period, targeted to evaluate the circadian BP profile. High BP and ABPM have been shown to be associated with LVH and left ventricular diastolic dysfunction (LVDD). A high sodium intake has been associated with elevated BP and adverse CV outcome. The aim of this study was to investigate the associations between adiponectin and left ventricular mass index (LVMI), a measure of LVH, ABPM and the development of LVDD during long-term follow-up, ABPM and the change in LVMI during long-term follow-up, and the role of dietary sodium intake in the incidence of AF. Adiponectin has been shown to have vasoprotective, anti-inflammatory and cardioprotective effects. Hypoadiponectinemia has been associated with hypertension, coronary artery disease (CAD) and LVH. In this study, adiponectin levels were inversely associated with LVMI, even after adjustment with conventional risk factors of LVH, in a fairly large sample of middle-aged subjects. Elevated BP and pulse pressure (PP) have been associated with echocardiographic measures of LVDD. In this study, the association between APBM and the development of LVDD during a 20-year follow-up was evaluated. Ambulatory PP (APP) was shown to independently associate with the development of LVDD, even after adjustment with conventional risk factors of LVDD. APBM has been associated with LVH in cross-sectional assessments and has also been shown to have predictive value in future LVMI or LVH. In a few studies the predictive value of APP in future LVMI was observed. In the present study, an increase in APP was shown to predict the change in LVMI during long-term follow-up. In this study, the association between dietary sodium intake and the incidence of AF was evaluated. A high sodium intake predicted the occurrence of AF, which is a novel finding. In conclusion, this study offers novel findings about predictive factors in the entity of cardiac remodelling. / Tiivistelmä Vasemman kammion hypertrofia on yleinen kohonneen verenpaineen seuraus ja sen on todettu olevan sydän- ja verisuonitapahtumien riskitekijä. Adiponektiinin on osoitettu suojaavan vasemman kammion hypertrofialta. Ambulatorinen verenpaineen mittaus on menetelmä, jossa verenpaine mitataan määritellyllä ajanjaksolla toistuvasti, mikä antaa kuvan verenpaineesta vuorokauden eri jaksoissa. Kohonneella ambulatorisella verenpaineella on osoitettu olevan yhteys vasemman kammion hypertrofiaan sekä vasemman kammion diastoliseen vajaatoimintaan. Runsas natriumin saanti on yhteydessä kohonneeseen verenpaineeseen sekä sydän- ja verisuonisairauksiin. Tämän tutkimuksen tarkoituksena on selvittää yhteyksiä adiponektiinin ja vasemman kammion massaindeksin välillä, ambulatorisen verenpaineen ja vasemman kammion diastolisen vajaatoiminnan kehittymisen välillä, ambulatorisen verenpaineen ja vasemman kammion massaindeksin muutoksen välillä sekä natriumin saannin ja eteisvärinän ilmaantuvuuden välillä. Adiponektiinilla on todettu olevan suotuisia vaikutuksia verisuonistoon, tulehdusreaktion hillintään sekä sydänlihakseen. Matalan adiponektiinitason on osoitettu olevan yhteydessä verenpainetautiin, sepelvaltimotautiin sekä vasemman kammion hypertrofiaan. Tässä tutkimuksessa adiponektiinihormonilla osoitettiin olevan käänteinen yhteys vasemman kammion massaindeksiin, vaikka perinteiset riskitekijät otettiin huomioon. Kohonneella verenpaineella sekä pulssipaineella on osoitettu olevan yhteys vasemman kammion diastoliseen vajaatoimintaan. Tässä tutkimuksessa arvioitiin ambulatorisen verenpaineen merkitystä vasemman kammion diastolisen vajaatoiminnan kehittymisessä. Ambulatorinen pulssipaine osoittautui riskitekijäksi, vaikka perinteiset riskitekijät otettiin huomioon. Ambulatorisella verenpaineella ja pulssipaineella on osoitettu olevan yhteys vasemman kammion hypertrofiaan poikkileikkaustutkimuksissa ja seurantatutkimuksissa. Tässä tutkimuksessa ambulatorisen pulssipaineen nousun havaittiin ennustavan vasemman kammion massaindeksin kasvua pitkäaikaisseurannassa. Tässä tutkimuksessa korkean natriumin saannin todettiin olevan yhteydessä lisääntyneeseen eteisvärinän ilmaantuvuuteen. Tätä yhteyttä ei ole aiemmin todettu muissa tutkimuksissa. Tässä tutkimuksessa löydettiin uusia riskitekijöitä sydämen patologisiin ilmentymiin liittyen.

Page generated in 0.0362 seconds