• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 7
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 9
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

A Ideia de cidade no renascimento / The idea of city in the renaissance

Lima, Fellipe de Andrade Abreu e 26 November 2012 (has links)
Esta tese busca discutir sobre algumas concepções teóricas de cidade no período do Renascimento. Consideramos que a gênese desta ideia foi, na teoria da arquitetura, com o tratado de Leon Battista Alberti. Durante o século XVI as diversas ideias de cidade apresentam várias faces: desde a arquitetura e urbanismo, passando pela literatura utópica, até os tratados de politica e governo. Para essa tese analisamos obras de Leon Battista Alberti, Antonio di Pietro Averlino, Francesco di Giorgio Martini, Ludovico Agostini, Raffaello Sanzio, Claudio Tolomei, Francisco de Holanda e o Inca Garcilaso de la Vega. O tema da cidade é analisado através das obras destes autores, dentre os mais significativos sobre o tema ao longo dos séculos XV e XVI na Europa e América. Concluímos com uma síntese do que entendemos como a ideia de cidade do Renascimento, ressaltando que são múltiplas e complexas como o são os próprios autores e realidades. / This Ph.D. thesis discuss about some theoretical conceptions of city in the Renaissance. Considering that the genesis of this idea into the architectural theory started with the Leon Battista Alberti\'s treatise, and developed during the 15th century with the treatises from Antonio di Pietro Averlino and Francesco di Giorgio Martini. During the 16th century the theories of city have many faces: since the theory of architecture and urbanism, passing to utopiac literature, arriving in treatises of politics and government. In this Ph.D. thesis we analyze works of Leon Battista Alberti, Antonio di Pietro Averlino, Francesco di Giorgio Martini, Ludovico Agostini, Raffaello Sanzio, Claudio Tolomei, Francisco de Holanda and the Inca Garcilaso de la Vega. The theme of the city is examined through the works of these authors, the most significants on the subject during the 15th and 16th centuries in Europe and America. We conclude with an essay, expressing what we understand as the idea of Renaissance city, as multiple and complex as the authors and them realities.
2

A Ideia de cidade no renascimento / The idea of city in the renaissance

Fellipe de Andrade Abreu e Lima 26 November 2012 (has links)
Esta tese busca discutir sobre algumas concepções teóricas de cidade no período do Renascimento. Consideramos que a gênese desta ideia foi, na teoria da arquitetura, com o tratado de Leon Battista Alberti. Durante o século XVI as diversas ideias de cidade apresentam várias faces: desde a arquitetura e urbanismo, passando pela literatura utópica, até os tratados de politica e governo. Para essa tese analisamos obras de Leon Battista Alberti, Antonio di Pietro Averlino, Francesco di Giorgio Martini, Ludovico Agostini, Raffaello Sanzio, Claudio Tolomei, Francisco de Holanda e o Inca Garcilaso de la Vega. O tema da cidade é analisado através das obras destes autores, dentre os mais significativos sobre o tema ao longo dos séculos XV e XVI na Europa e América. Concluímos com uma síntese do que entendemos como a ideia de cidade do Renascimento, ressaltando que são múltiplas e complexas como o são os próprios autores e realidades. / This Ph.D. thesis discuss about some theoretical conceptions of city in the Renaissance. Considering that the genesis of this idea into the architectural theory started with the Leon Battista Alberti\'s treatise, and developed during the 15th century with the treatises from Antonio di Pietro Averlino and Francesco di Giorgio Martini. During the 16th century the theories of city have many faces: since the theory of architecture and urbanism, passing to utopiac literature, arriving in treatises of politics and government. In this Ph.D. thesis we analyze works of Leon Battista Alberti, Antonio di Pietro Averlino, Francesco di Giorgio Martini, Ludovico Agostini, Raffaello Sanzio, Claudio Tolomei, Francisco de Holanda and the Inca Garcilaso de la Vega. The theme of the city is examined through the works of these authors, the most significants on the subject during the 15th and 16th centuries in Europe and America. We conclude with an essay, expressing what we understand as the idea of Renaissance city, as multiple and complex as the authors and them realities.
3

Pedro de Ulloa y su tratado "música universal o principios universales de la música" (Madrid, Bernardo Peralta, 1717): Una nueva reivindicación matemática de la teoría músical en España

Catalán Jarque, María del Carmen 01 September 2017 (has links)
The present work is an approach to the figure of a musical theorist of the Hispanic musical Baroque, Pedro de Ulloa and very specifically to his treatise Música Universal o Principios Universales de la Música (Universal Music or Universal Principles of Music, Madrid, Bernardo Peralta, 1717). It is a work that constituted a reference of first order at the time of its publication as a model of work for both music professionals and professionals in other fields related to this discipline (historians, philologists, art historians, Astronomers, mathematicians, theologians, orators of speech, rhetoric, etc.). Therefore, after noting that at present both Ulloa's personality and trajectory and that work were still lacking in detailed study, I realised that there were not available a facsimile publication. It is for that I have intended with this thesis to fit, to value and to contextualise his treaty Música Universal o Principios universales de la música, in the international scope of his own time. To this end, I have located the documentary printed sources of this treaty, as well as I have done a critical study of the life and musical output by Pedro de Ulloa. I have also carried out a research work regarding the description, organization, structure and analysis of this imprint, always trying to put it in relation with the ideas that contemporaneously were appearing or were being integrated in other musical treatises both Spanish and foreign, contributing, to finalize, the facsimilar reproduction of the treaty, from a obtained copy of the Spanish National Library. Finally, it should be pointed out that this study seeks to claim the intrinsic benefits of the contents of the treaty, as well as those of the moment in which they became known (1717). These benefits can be summed up fundamentally in two respects: first, the main contribution of the treaty is perhaps based on the systematization and synthesis of the theories on the rhetoric-musical figures and the doctrine of affections, which had appeared during the 17th century (from Burmeister or Bernhard in the German sphere, probably being this theory by Ulloa, the first work of the same nature which appeared in Spain with some visibility). And, secondly, his most novel and interesting contribution is also in the new component on which this treaty deals, conceived from a mathematical and scientific point of view. That is to say, as the work of an astronomer -a "cosmographer"- concerned with exposing the numerical, harmonic and acoustic essences of musical material. These were the essences that, as a religious man, Ulloa would also try to reconcile with the Catholic positions of his time). Indeed, that was an issue hitherto barely debated in the Spanish treatises. And that he was going to inaugurate a new, modern way of understanding the laws of harmony and of the world (coinciding in time with Jose de Torres or Jean Philippe Rameau -and even a few years before the latter). / El presente trabajo supone un acercamiento a la figura de un teórico musical del Barroco musical hispánico, Pedro de Ulloa y muy concretamente a su tratado Música Universal o Principios Universales de la Música (Madrid, Bernardo Peralta, 1717). Se trata de una obra que constituyó una referencia de primer orden en el momento de su publicación como modelo de trabajo tanto para los profesionales de la música, como para los profesionales de otros ámbitos relacionados con esta disciplina (historiadores, filólogos, historiadores del arte, astrónomos, matemáticos, teólogos, estudiosos de la oratoria, la retórica¿) y por ello, tras observar que en la actualidad tanto la personalidad y trayectoria de Ulloa como dicha obra, todavía se encontraban carentes de un estudio detenido, y que no se había realizado su publicación facsimilar, se ha pretendido con esta tesis, encajar, valorar y contextualizar su tratado Música Universal o Principios universales de la música, en el ámbito internacional de su propio tiempo. Para ello, se ha realizado la localización de las fuentes documentales impresas de este tratado, se ha elaborado un estudio crítico de la trayectoria vital y producción de Pedro de Ulloa, y se ha desarrollado una labor de investigación en cuanto a la descripción, organización, estructura y análisis de este impreso, intentando siempre ponerlo en relación con las ideas que coetáneamente estaban apareciendo o se estaban integrando en otros tratados musicales tanto españoles como extranjeros, aportando, para finalizar, la reproducción facsimilar del tratado, a partir de un ejemplar obtenido de la Biblioteca Nacional de España. Por último conviene señalar que con este estudio se pretenden reivindicar las bondades intrínsecas de los contenidos del tratado, así como del momento en que se dieron a conocer (1717). Éstas, se pueden resumir fundamentalmente en dos aspectos: en primer lugar, la principal contribución del tratado se asienta tal vez en la sistematización y síntesis que supone de las teorías sobre las figuras retórico-musicales y la doctrina de los afectos, que habían ido apareciendo a lo largo del siglo XVII (desde Burmeister o Bernhard en ámbito alemán, siendo seguramente ésta de Ulloa la primera obra de esta misma naturaleza aparecida en España con cierta visibilidad); y, en segundo lugar, su aportación más novedosa e interesante radica también en el nuevo componente sobre el que llama la atención este tratado, concebido desde un punto de vista matemático y científico, es decir, como obra de un astrónomo -de un "cosmógrafo"- preocupado por exponer las esencias numéricas, armónicas y acústicas del material musical (las cuales, como religioso, su autor tratará también de conciliar con los posicionamientos católicos de su tiempo), en una cuestión, hasta entonces, apenas debatida en la tratadística española, y que iba a inaugurar (coincidente en el tiempo con José de Torres o Jean Philippe Rameau -y aun unos años anterior a este último-) una nueva manera, "moderna", de entender las leyes de la armonía, y del mundo. / El present treball suposa una aproximació a la figura del teòric musical del barroc hispànic, Pedro de Ulloa, i més concretament, al seu tractat Música Universal o Principios Universales de la Música (Madrid, Bernardo Peralta, 1717). Es tracta d'una obra que va constituir una referència de primera importància en el moment de la seua publicació, com a model de treball, tant pels professionals de la música, com pels professionals d'altres àmbits relacionats amb aquesta disciplina (historiadors, filòlegs, historiadors de l'art, astrònoms, matemàtics, teòlegs, estudiosos de l'oratòria, la retòrica¿) i per això, després d'observar què, en l'actualitat, tant la personalitat i trajectòria d'Ulloa com a l'obra esmentada, encara es trobaven sense cap estudi detingut, i que no n'hi havia una publicació facsimilar disponible, s'ha volgut amb aquesta tesi, encaixar, valorar i contextualitzar el seu tractat Música Universal o Principios universales de la música, en l'àmbit internacional del seu propi temps. Per això, s'ha realitzat la localització de les fonts documentals impreses d'aquest tractat, s'ha confeccionat un estudi crític sobre la trajectòria vital i la producció de Pedro de Ulloa, i s'ha desenvolupat una tasca de recerca pel que fa a la descripció, organització, estructura i anàlisi d'aquest imprès, sempre intentant posar-ho en relació amb les idees què, coetàniament, estaven apareixent o s'estaven integrant en altres tractats musicals tant espanyols com estrangers, tot aportant, per acabar, la reproducció facsimilar del tractat, a partir d'un exemplar obtingut de la Biblioteca Nacional de Espanya. Finalment, convé assenyalar què, amb aquest estudi, es pretén reivindicar les bondats intrínseques dels continguts del tractat, així com del moment en que es varen donar a conèixer (1717). Aquestes, es poden resumir, fonamentalment, en dos aspectes: en primer lloc, la principal contribució del tractat es basa, potser, en la sistematització i síntesi que suposa de les teories sobre les figures retòric-musicals i la doctrina dels afectes, que havien anat apareixent al llarg del segle XVII (des de Burmeister o Bernhard en l'àmbit alemany, essent segurament aquesta d'Ulloa la primera obra d'aquesta mateixa naturalesa apareguda en Espanya amb una certa visibilitat); i, en segon lloc, la seva aportació més novadora i interesant, rau també en el nou component sobre el que crida l'atenció aquest tractat, concebut des d'un punt de vista matemàtic i científic, és a dir, com a obra d'un astrònom -d'un "cosmògraf"- preocupat per exposar les essències numèriques, harmòniques i acústiques del material musical (les quals, com a religiós, el seu autor tractarà també de conciliar amb els posicionaments catòlics del seu temps), en una qüestió, fins aleshores, quasi bé no debatuda a la tratadística espanyola, i que anava a inaugurar (coincidint en el temps amb José de Torres o Jean Philippe Rameau -i fins i tot, essent uns anys anterior a aquest últim-) una nova manera, "moderna", d'entendre les lleis de l'harmonia, i del món. / Catalán Jarque, MDC. (2017). Pedro de Ulloa y su tratado "música universal o principios universales de la música" (Madrid, Bernardo Peralta, 1717): Una nueva reivindicación matemática de la teoría músical en España [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/86164 / TESIS
4

Guillem de Podio (*1420c; +1500): Estudi biogràfic crític, entorn musical a la cort de Joan II d'Aragó i l'obra Enchiridion de principiis musice discipline contra negantes illa et destruentes

Villanueva Serrano, Francisco Javier 25 January 2017 (has links)
Tesis por compendio / [EN] Historiography has bestowed upon the works of the treatise writer Guillermus de Podio a leading position in the history of Hispanic music theory. This is due not only to the intrinsic interest of his works, but also to his decisive influence, especially on the theorists of the 15th century. Nonetheless, existing studies still allow room to learn more about him. The first part of this doctoral dissertation focuses on the writer's contentious life story. Although there have been several hypotheses set forth concerning the author's name, origin, and identity, data universally accepted by experts on his background were limited to his Hispanic origin and to the fact that he was a priest. Newly discovered unpublished documents found in various civil registers and religious archives now allow us to study the rich and extensive professional career of Guillem Molins, alias de Podio (*1420c; +1500), a distinguished musician who played important roles related to music in some of the most prominent cathedrals of the Crown of Aragon (Barcelona, Girona, and Valencia), as well as in the service of the Royal House of John II of Aragon and his wife Juana Enríquez. In the second part we gain further knowledge of the musical environment of the author in the court of John II where the musician worked during the king's reign in Aragon (1458-1479). This dissertation helps to fill a historiographical gap that exists in existing studies concerning music in the court of the Aragonese monarchs. The historical record of the kingdom of John II was heretofore the most obscure from a musicological point of view throughout the nearly two centuries from 1336 to 1516, between the reigns of Peter the Ceremonious and Ferdinand the Catholic. A methodical analysis of archival sources, some of which were already known but not thoroughly studied, and others never considered for use in musicology, has allowed us to more closely examine different areas of music in this royal court, notably, the regulatory, economic, and social aspects. Moreover, it has been possible to describe, to varying levels of detail, the various groups of musicians that formed part of these royal houses, and their activities. The third and final part is focused on Guillem de Podio's work Enchiridion de principiis musice discipline contra negantes illa et destruentes and on the only manuscript that includes it (I-Bc, A.71). The analysis of this short codex is particularly noteworthy since it represents the first time that distinct parts of its structure have been studied in detail, as well as its watermarks, signatures, and capital letters. This new information, as well as other data provided (such as biographical data on musicians Antonio Marlet and Juan de Sanabria, who are cited in the manuscript) lead to a new hypothesis about the manuscript's origin (at least of its oldest part) from the city of Valencia. A new contextualised introduction to the ideas contained in the Enchiridion aids in the accessibility of the work's translation into Valencian/Catalan, which is included in the appendix. Among the remaining appendices, the ones that may be highlighted due to their importance and utility are those focused on the nearly complete transcription of the documents of interest, as well as the prosopographic catalogue (collection of biographies, including the documents consulted and bibliographies) of people related to music and who were with Guillem de Podio at the institutions where he worked. / [ES] La historiografía ha otorgado a la producción del tratadista Guillermus de Podio una posición preeminente en la Historia de la teoría musical hispánica, merced no solamente al interés intrínseco de sus obras, sino también a la influencia determinante que ejerció, especialmente, sobre los teóricos del siglo XVI. No obstante, los estudios hasta ahora existentes dejaban todavía lugar para avanzar en el conocimiento sobre su figura. La primera parte de este trabajo se focaliza en la controvertida cuestión biográfica. A pesar de que anteriormente se habían planteado diversas hipótesis sobre el nombre, origen e identidad del autor, los datos unánimemente admitidos por los especialistas sobre su trayectoria se reducían al origen hispánico y la condición sacerdotal. Nuevos documentos inéditos localizados en diversos archivos civiles y religiosos permiten ahora contemplar la rica y dilatada trayectoria profesional de Guillem Molins alias de Podio (*1420c;+1500), un distinguido músico que ejerció oficios musicales relevantes en algunas de las catedrales más destacadas de la Corona de Aragón -Barcelona, Girona y Valencia- así como al servicio de las casas reales de Juan II de Aragón y su esposa Juana Enríquez. En la segunda parte, se avanza en el conocimiento del entorno musical del tratadista en la corte de Juan II de Aragón, a quien el músico sirvió a lo largo de todo su reinado (1458-1479). Este trabajo contribuye a llenar un vacío historiográfico en los estudios sobre la música en la corte de los monarcas de Aragón, pues el reinado de Juan II era, hasta ahora, el más oscuro, desde el punto de vista musicológico, en los casi dos siglos que transcurrieron entre los de Pedro el Ceremonioso y Fernando el Católico, es decir, desde 1336 hasta 1516. Un vaciado sistemático de las fuentes archivísticas -algunas conocidas, pero poco exploradas, y otras nunca consideradas en musicología- ha permitido aproximarse a diversos aspectos -normativos, económicos, sociales- relacionados con el hecho musical en esta corte. Asimismo, ha sido posible caracterizar, con diferente grado de detalle, los diversos conjuntos de músicos que formaban parte de las casas reales y su actividad. La tercera y última parte está dedicada a la obra Enchiridion de principiis musice discipline contra negantes illa et destruentes de Guillem de Podio y al único manuscrito que la ha transmitido (I-Bc, A.71). El estudio de este pequeño códice recibe un impulso en este trabajo, puesto que por primera vez se estudia en detalle su estructura de fascículos, las marcas de agua, las signaturas y las letras capitales. Estos nuevos datos, y otros que también se aportan -como las referentes a detalles biográficos de los músicos Antoni Marlet y Juan de Sanabria, citados en el manuscrito- conducen a la formulación de una nueva hipótesis sobre el origen del manuscrito -al menos de su parte más antigua- que apunta a la ciudad de Valencia. Una introducción contextualitzada a las ideas presentes en el Enchiridion sirve para acercarse a la traducción de la obra al valenciano/catalán, que se ofrece en apéndice. Entre el resto de apéndices del trabajo destacan, por la entidad y la utilidad, el dedicado a la transcripción, mayoritariamente completa, de documentos de interés (apéndice III), así como el catálogo prosoprográfico (apéndice II), o colección de biografías, documentos consultados y bibliografías de aquellas personas relacionadas con la música que coincidieron con Guillem de Podio en las instituciones donde sirvió. / [CA] La historiografia ha atorgat a la producció del tractadista Guillermus de Podio una posició preeminent en la Història de la teoria musical hispànica, mercés no només a l'interès intrínsec de les seues obres, sinó també a la influència determinant que exercí, especialment, sobre els teòrics del segle XVI. No obstant això, els estudis fins ara existents deixaven encara lloc per a avançar en el coneixement sobre la seua figura. La primera part d'aquest treball es focalitza en la controvertida qüestió biogràfica. Tot i que anteriorment s'havien plantejat diverses hipòtesis sobre el nom, l'origen i la identitat de l'autor, les dades unànimement admeses pels especialistes sobre la seua trajectòria es reduïen a l'origen hispànic i a la condició de prevere. Nous documents inèdits localitzats en diversos arxius civils i religiosos permeten ara contemplar la rica i dilatada trajectòria professional de Guillem Molins àlies de Podio (*1420c; +1500), un distingit músic que va exercir oficis musicals rellevants en algunes de les catedrals més destacades de la Corona d'Aragó -Barcelona, Girona i València- així com al servei de les cases reials de Joan II d'Aragó i de la seua esposa Joana Enríquez. En la segona part, s'avança en el coneixement de l'entorn musical del tractadista en la cort de Joan II d'Aragó, a qui el músic va servir al llarg de tot el seu regnat (1458-1479). Aquest treball contribueix a omplir un buit historiogràfic en els estudis sobre la música en la cort dels monarques d'Aragó, puix el regnat de Joan II era, fins ara, el més obscur, des del punt de vista musicològic, dins dels gairebé dos segles que van entre els de Pere el Cerimoniós i Ferran el Catòlic, és a dir, des del 1336 fins el 1516. Un buidat sistemàtic de les fonts arxivístiques -algunes conegudes, però poc explorades, i altres mai no considerades en musicologia- ha permès aproximar-se a diversos aspectes -normatius, econòmics, socials- relacionats amb el fet musical en aquesta cort. Així mateix, ha sigut possible caracteritzar, amb diferent grau de detall, els diversos conjunts de músics que formaven part de les cases reials i la seua activitat. La tercera i darrera part es dedica a l'obra Enchiridion de principiis musice discipline contra negantes illa et destruentes de Guillem de Podio i a l'únic manuscrit que l'ha transmès (I-Bc, A.71). L'estudi d'aquest petit còdex rep en aquest treball un impuls atès que, per primera vegada, s'estudia en detall l'estructura de fascicles, les marques d'aigua, les signatures i les lletres capitals. Aquestes noves dades, i altres que també s'aporten -com ara les referents a detalls biogràfics dels músics Antoni Marlet i Juan de Sanabria, citats en el manuscrit- condueixen a la formulació d'una nova hipòtesi sobre l'origen del còdex -almenys de la part més antiga- que apunta a la ciutat de València. Una introducció contextualitzada a les idees presents a l'Enchiridion serveix per a acostar-se a la traducció de l'obra al valencià/català, que s'ofereix en apèndix. Entre la resta d'apèndixs del treball destaquen, per l'entitat i la utilitat, el dedicat a la transcripció, majoritàriament completa, de documents d'interès (apèndix III), així com el catàleg prosoprogràfic (apèndix II) o recull de biografies, documents consultats i bibliografies d'aquelles persones relacionades amb la música que varen coincidir amb Guillem de Podio en les institucions on va servir. / Villanueva Serrano, FJ. (2016). Guillem de Podio (*1420c; +1500): Estudi biogràfic crític, entorn musical a la cort de Joan II d'Aragó i l'obra Enchiridion de principiis musice discipline contra negantes illa et destruentes [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/62154 / TESIS / Premios Extraordinarios de tesis doctorales / Compendio
5

Tradução comentada da primeira parte do tratado A plaine and easie introduction to practicall musicke (1597) de Thomas Morley / A commented translation of the first part of A Plaine and Easie Introduction to Practicall Musicke\" (1597) by Thomas Morley.

Domingos, Nathalia 10 October 2012 (has links)
Este trabalho contempla a teoria e prática da música inglesa do final do século XVI e início do XVII. Seu objetivo central é oferecer uma tradução comentada da primeira parte do tratado A Plaine and Easie Introduction to Practicall Musicke\" (1597) de Thomas Morley, amparada por notas explicativas e críticas que tratam dos problemas referentes à terminologia e algumas questões de caráter histórico. A escolha do tratado de Morley para a presente pesquisa deve-se ao seu enfoque completo e pedagógico das principais definições da teoria musical da época e é na primeira parte do tratado que todos os elementos melódicos e rítmicos necessários para a leitura de uma partitura são apresentados. Portanto, a tradução para o português desta importante obra será muito útil para músicos e editores, pois permitirá realizar transcrições, leituras críticas de edições modernas e leitura em fac-símile. Além disso, será essencial para o estudo da música inglesa daquele período, considerando que a prática musical inglesa difere, em alguns aspectos, daquela ensinada no continente europeu. / This research contemplates the theory and practice of the late sixteenth and early seventeenth century English music. Its main objective is to provide a commented translation of the first part of \"The Plaine and Easie Introduction to Practicall Musicke\" (1597) by Thomas Morley supported by explanatory notes and criticisms dealing with problems related to terminology and reflections on historical matters. The choice of Morleys treatise for this research is due to its comprehensive teaching of the main definitions of music theory at that time. It is in the first part that all the melodic and rhythmic elements necessary for the reading of a musical score are presented. Therefore, the translation of this important work into Portuguese should be very useful for musicians and publishers, as it will allow transcriptions and critical readings of modern editions and reading in facsimile. Moreover, it should also be essential for the study of English music of that period, as the English musical practice differs in some respects from that taught in the European continent.
6

Girolamo Diruta: il Transilvano - diálogo sobre a maneira correta de tocar órgão e instrumentos de teclado. Um estudo sistemático do tratado e da música em princípios  do séc.XVII

Delphim Rezende Porto Junior 30 August 2013 (has links)
O presente trabalho constitui a completa tradução em língua portuguesa do tratado italiano Il Transilvano de Girolamo Diruta publicado em Veneza, em dois volumes distintos, no ano de 1593 e 1609. Sob a forma retórica do Diálogo, esta obra versa sobre a maneira correta de tocar o órgão e outros antigos instrumentos de teclado e sobre os mais importantes assuntos da música italiana do século XVI. Objeto de interesse de músicos e cortesãos, Il Transilvano é ao mesmo tempo tratado de música dedicado ao ensino da arte do teclado aos nobres e também importante documento da escola tecladística veneziana, especialmente das preceptivas técnicas de Claudio Merulo, e da tradição polifônica de A. Willaert e G. Zarlino. Rico em exemplos da didática musical antiga, \"O Transilvano\" registra a formação do antigo músico e apresenta diversas peças do repertório quinhentista abordadas segundo as regras daquele período. A presente tradução é acompanhada de uma introdução sobre as suas tópicas fundamentais e pretende favorecer os estudiosos da música interessados naquela antiga. / This work constitutes the complete English translation of the Italian treatise \"Il Transilvano\" from Girolamo Diruta, published in Venice in two separate volumes, in 1593 and 1609. Rhetorically written in the form of the Dialogue, this historical work focuses on the true way to play the organ and others early Keyboard\'s instruments and on the most important issues of Italian music in the sixteenth century. Object of interest to musicians and courtiers, \"Il Transilvano\" is both Music Treatise dedicated to the art of the keyboard for the nobles but, also, important document of the Venetian music tradition, especially the precepts of Claudio Merulo, and the counterpoint from A. Willaert and G. Zarlino. Rich in examples of ancient musical didactic, The Transylvanian describes the formation of the old musician and has several of the sixteenth music\'s repertory analyzed under the rules of that period. This translation is accompanied by an introduction to their fundamental topics and aims to be useful for music scholars interested in early music.
7

Girolamo Diruta: il Transilvano - diálogo sobre a maneira correta de tocar órgão e instrumentos de teclado. Um estudo sistemático do tratado e da música em princípios  do séc.XVII

Porto Junior, Delphim Rezende 30 August 2013 (has links)
O presente trabalho constitui a completa tradução em língua portuguesa do tratado italiano Il Transilvano de Girolamo Diruta publicado em Veneza, em dois volumes distintos, no ano de 1593 e 1609. Sob a forma retórica do Diálogo, esta obra versa sobre a maneira correta de tocar o órgão e outros antigos instrumentos de teclado e sobre os mais importantes assuntos da música italiana do século XVI. Objeto de interesse de músicos e cortesãos, Il Transilvano é ao mesmo tempo tratado de música dedicado ao ensino da arte do teclado aos nobres e também importante documento da escola tecladística veneziana, especialmente das preceptivas técnicas de Claudio Merulo, e da tradição polifônica de A. Willaert e G. Zarlino. Rico em exemplos da didática musical antiga, \"O Transilvano\" registra a formação do antigo músico e apresenta diversas peças do repertório quinhentista abordadas segundo as regras daquele período. A presente tradução é acompanhada de uma introdução sobre as suas tópicas fundamentais e pretende favorecer os estudiosos da música interessados naquela antiga. / This work constitutes the complete English translation of the Italian treatise \"Il Transilvano\" from Girolamo Diruta, published in Venice in two separate volumes, in 1593 and 1609. Rhetorically written in the form of the Dialogue, this historical work focuses on the true way to play the organ and others early Keyboard\'s instruments and on the most important issues of Italian music in the sixteenth century. Object of interest to musicians and courtiers, \"Il Transilvano\" is both Music Treatise dedicated to the art of the keyboard for the nobles but, also, important document of the Venetian music tradition, especially the precepts of Claudio Merulo, and the counterpoint from A. Willaert and G. Zarlino. Rich in examples of ancient musical didactic, The Transylvanian describes the formation of the old musician and has several of the sixteenth music\'s repertory analyzed under the rules of that period. This translation is accompanied by an introduction to their fundamental topics and aims to be useful for music scholars interested in early music.
8

Tradução comentada da primeira parte do tratado A plaine and easie introduction to practicall musicke (1597) de Thomas Morley / A commented translation of the first part of A Plaine and Easie Introduction to Practicall Musicke\" (1597) by Thomas Morley.

Nathalia Domingos 10 October 2012 (has links)
Este trabalho contempla a teoria e prática da música inglesa do final do século XVI e início do XVII. Seu objetivo central é oferecer uma tradução comentada da primeira parte do tratado A Plaine and Easie Introduction to Practicall Musicke\" (1597) de Thomas Morley, amparada por notas explicativas e críticas que tratam dos problemas referentes à terminologia e algumas questões de caráter histórico. A escolha do tratado de Morley para a presente pesquisa deve-se ao seu enfoque completo e pedagógico das principais definições da teoria musical da época e é na primeira parte do tratado que todos os elementos melódicos e rítmicos necessários para a leitura de uma partitura são apresentados. Portanto, a tradução para o português desta importante obra será muito útil para músicos e editores, pois permitirá realizar transcrições, leituras críticas de edições modernas e leitura em fac-símile. Além disso, será essencial para o estudo da música inglesa daquele período, considerando que a prática musical inglesa difere, em alguns aspectos, daquela ensinada no continente europeu. / This research contemplates the theory and practice of the late sixteenth and early seventeenth century English music. Its main objective is to provide a commented translation of the first part of \"The Plaine and Easie Introduction to Practicall Musicke\" (1597) by Thomas Morley supported by explanatory notes and criticisms dealing with problems related to terminology and reflections on historical matters. The choice of Morleys treatise for this research is due to its comprehensive teaching of the main definitions of music theory at that time. It is in the first part that all the melodic and rhythmic elements necessary for the reading of a musical score are presented. Therefore, the translation of this important work into Portuguese should be very useful for musicians and publishers, as it will allow transcriptions and critical readings of modern editions and reading in facsimile. Moreover, it should also be essential for the study of English music of that period, as the English musical practice differs in some respects from that taught in the European continent.
9

A construção da figura humana no tratado de Filippe Nunes

Möller, Julia Dias 27 March 2017 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2017-05-10T20:16:21Z No. of bitstreams: 1 juliadiasmoller.pdf: 5825015 bytes, checksum: 44b44f67316d2a6c9e16d5dae8d34bd4 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2017-05-11T13:27:44Z (GMT) No. of bitstreams: 1 juliadiasmoller.pdf: 5825015 bytes, checksum: 44b44f67316d2a6c9e16d5dae8d34bd4 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-05-11T13:27:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 juliadiasmoller.pdf: 5825015 bytes, checksum: 44b44f67316d2a6c9e16d5dae8d34bd4 (MD5) Previous issue date: 2017-03-27 / A construção da figura humana na arte apresenta uma relação não apenas com a representação do humano, mas com um conjunto de ideias e pensamentos que envolvem crenças religiosas, aspecto moral de como o ser humano se vê e se posiciona diante do mundo e também possui relações com a estética e com o estilo artístico de cada período histórico. Em 1615 foi publicado em Portugal o primeiro tratado sobre pintura. Arte da Pintura Symmetria, e Perspectiva foi escrito pelo dominicano Filippe Nunes. Neste período a Europa passava por uma crise em relação às reformas religiosas e Portugal fazia parte do reino da Espanha com a União Ibérica. O mundo lusitano fazia eco aos valores tridentinos, reforçados pelos clérigos. Toda a publicação impressa passava por um rigoroso sistema de censura. O Arte da Pintura apresenta um pequeno volume de informações que são divididas em seções. Há em Arte da Pintura uma seção inteiramente dedicada à divisão e medidas do corpo humano, onde Nunes cita a teoria de quatro importantes tratadistas – Albrecht Dürer, Juan de Arfe, Daniele Barbaro e Vitrúvio. Diante disso, a pesquisa se debruça a entender o papel que a figura humana desempenha no tratado e como ela é construída. Para tal entendimento, percorrem-se alguns caminhos como a análise do tratado, sua inserção no mundo Ibérico e seus possíveis frutos. Busca-se apurar a erudição de seu autor, suas fontes e o ambiente no qual estava imerso. E, por fim, busca-se compreender a ideia da construção da figura humana e seus ecos dentro do Arte da Pintura. / The construction of the human figure in art presents a relation not only with the human’s representation but with a set of ideas e thoughts that involves religious beliefs, moral aspect of how the human being see and position itself in front of the world and also has relations with the aesthetics and the artistic style of each historical period. In 1615 it was published in Portugal the first treaty about painting. Arte da Pintura Symmetria, e Perspectiva was written by the Dominican Filippe Nunes. In this period Europe was living a crisis in relation to the religious reforms and Portugal was part the Spanish Kingdom with the Iberian Union. The Lusitanian world echoes to the tridentine values reinforced by clerics. Every printed publication was submitted to a rigorous censorship system. The Arte da Pintura presents a small volume of information that are divided in sections. There is, in the Arte da Pintura, a whole section dedicated to the division and measurements of the human body, where Nunes quotes the theory of four important writers – Albrecht Dürer, Juan de Arfe, Daniele Barbaro and Vitruvio. In front of this, the research leans over in understanding the role that the human figure performs in the treaty and how it is constructed. For such an understanding, we go through some paths such as the treaty analysis, its insertion in the Iberian world and its possible effects. We seek to discover the erudition of its author, his sources and the environment in which he was immerse. And finally we seek to understand the idea of the construction of human figure and its echoes inside Arte da Pintura.

Page generated in 0.0543 seconds