• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 119
  • 20
  • 8
  • 3
  • Tagged with
  • 150
  • 88
  • 27
  • 23
  • 22
  • 20
  • 18
  • 17
  • 15
  • 15
  • 14
  • 14
  • 12
  • 12
  • 10
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
121

[en] APPLICATION OF PROCEDURES FOR THE STABILITY ANALYSIS OF HIGH SLOPES IN MINING / [pt] APLICAÇÃO DE MÉTODOS DE ANÁLISE DE ESTABILIDADE DE TALUDES DE GRANDE ALTURA EM MINERAÇÃO

CARLOS ENRIQUE TRISTA AGUILERA 27 October 2017 (has links)
[pt] O presente trabalho apresenta a aplicação das metodologias de análise de estabilidade para taludes rochosos de grande altura comumente aplicados dentro do mundo da mineração. Mostra os principais fatores que influem dentro de uma análise de estabilidade como são a determinação das propriedades geomecânicas do maciço rochoso (rocha intacta e descontinuidades) e a caracterização geológica estrutural da região estudada. Esses parâmetros geralmente são obtidos a partir de ensaios de laboratório e de campo, além da informação que fornecem os mapeamentos geológicos. Outra forma de determinar estas propriedades de resistência é através de retro-análises em regiões onde tenha ocorrido algum tipo de colapso ou pela recopilação de dados que foram utilizados em análises anteriores e possam ser extrapolados. Também é apresentado um passo a passo das distintas etapas de um estudo de estabilidade e a obtenção de dados que finalizam na aplicação de softwares especializados na área de geotécnia e geomecânica, os quais permitirão determinar e pré-visualizar os possíveis problemas de instabilidade dentro dos taludes de um pit mineiro. Serão apresentados dois tipos de análises de estabilidade, o primeiro baseado na teoria do método de equilíbrio limite, o qual procura a possível superfície crítica de deslizamento dentro de um talude e que, condiciona a estabilidade da parede aos valores do fator de segurança. A segundo análise está relacionada com um modelo numérico, o qual aplica o método de elementos distintos ou de blocos, que permite a aplicação de um modelo constitutivo que descreva o comportamento dos materiais e das descontinuidades dentro do maciço rochoso, fornecendo como resultados a pré-visualização de variação de deslocamentos e vetores de velocidade para cada etapa de escavação. / [en] This thesis presents the application of procedures for the stability analysis of high slopes commonly applied in the mining world. It presents the main parameters that influence the stability analysis: determination of the rock mass geomechanical properties (intact rock and discontinuities) and the geological structures characterization of the studied region. These parameters generally are the result of laboratory and field tests, in addition, the information about the geological mapping. Another procedure for determining the properties strength may be through a back analysis of a collapsed zone or extrapolation of a data compilation from previous analyses. Apart from strength parameter determination and concept applying of rock mechanics, this research describes step by step the different stages of a stability analysis and its obtained data, this work then finishes with a geotechnical and geomechanical software application, which will determines and previews slope stability problems for a mining pit. This thesis includes two stability analysis procedures: the first method applies the limit equilibrium theory, which looks for the critical failure surface that depends on depends on a factor of safety. The second one applies a numerical model that uses distinct element method, which through a constitutive model, describes how the materials and discontinuities behave in a rock mass, obtaining as a result, the displacement and velocity vectors for each excavation stage.
122

Compensação tamanho/densidade populacional de perfilhos em pastagens de Cynodon spp. / Tiller size/population density in grazed swards of Cynodon spp.

André Fischer Sbrissia 02 March 2000 (has links)
O presente experimento foi conduzido no Departamento de Produção Animal da ESALQ/USP, em Piracicaba (SP), entre 15/12/98 e 04/07/99. Os tratamentos foram constituídos pelas combinações entre três cultivares de Cynodon spp. (Tifton-85, Florakirk e Coastcross) e quatro alturas de pasto (5, 10, 15 e 20 cm) mantidas por pastejo de ovinos em regime de lotação contínua e taxa de lotação variável. O delineamento experimental utilizado foi o de blocos completos casualizados em arranjo de parcelas subdivididas com quatro repetições. As parcelas corresponderam aos cultivares e as subparcelas (unidades experimentais) às alturas de pasto. Foram analisadas as seguintes variáveis: biomassa na área total, densidade populacional de perfilhos, massa por perfilho, massa de folha por perfilho e área foliar por perfilho. A partir dessas medições foram realizados cálculos de índice de área foliar do pasto (IAF), volume por perfilho, relação folha:haste por perfilho e relação área foliar:volume por perfilho (R). O mecanismo de compensação tamanho/densidade populacional de perfilhos operou em pastagens de Cynodon spp.. No entanto, as inclinações das retas foram consistentemente maiores que a proposição teórica de 3/2. Perfilhos individuais de Cynodon spp. apresentaram um padrão de crescimento isométrico e parecem agruparse em clones para assegurar estratégia competitiva e otimização de IAF. Pastos mantidos a 5 cm durante o outono apresentaram densidades populacionais reduzidas, indicando um padrão de tolerância ao pastejo dependente da época do ano. Tifton-85 e Coastcross apresentaram uma capacidade de aumento em biomassa que pode ir além da altura de 20 cm, enquanto que para o cultivar Florakirk essa capacidade situou-se em torno de 20 cm. O estádio reprodutivo das plantas interferiu de forma significativa nos processos de competição intra-específica e dinâmica populacional de perfilhos. / The experiment was conducted at the Department of Animal Production, ESALQ/USP, Piracicaba (SP), from 15/12/98 until 04/07/99. Treatments were combinations of three Cynodon spp. cultivars (Tifton-85, Florakirk and Coastcross) and four sward surface heights (SSH) (5, 10, 15 and 20 cm) maintained by sheep under continuous stocking and variable stocking rate. A complete randomised block design was used, with treatments arranged in split-plot and replicated four times. Grass cultivars were assigned to plots and SSH to sub-plots. Pastures responses evaluated were: total biomass above ground level, tiller population density, tiller weight, leaf mass and leaf area per tiller. From these measurements calculations of sward leaf area index (LAI), tiller volume, tiller leaf:stem ratio and tiller leaf area:volume ratio (R) were derived. A tiller size/population density mechanism operated in Cynodon spp. However, a slope steeper than the theoretical expectation of 3/2 was observed. Individual tillers presented an isometric pattern of growth and seemed to demonstrate a clonal integration among tillers in order to enhance competitive ability and optimise LAI. Swards maintained at 5 cm during autumn presented reduced tiller population densities, indicating a pattern of grazing tolerance dependent of time of the year. Tifton-85 and Coastcross pastures showed a capacity to increase total biomass that could go beyond 20 cm, while Florakirk stabilised around that SSH. Reproductive development of plants interfered with the processes related to intra-specific competition and tiller population dynamics.
123

Acúmulo e valor nutritivo da forragem do capim Convert HD 364 (Brachiaria híbrida) sob taxas contrastantes de crescimento em resposta à altura do dossel mantida por lotação contínua / Forage accumulation and nutritive value of Convert HD 364 (Brachiaria hybrid) under contrasting growth rates in response to canopy height maintained by continuous stocking

Ianê Correia de Lima Almeida 13 October 2014 (has links)
As pastagens ocupam uma grande extensão territorial no Brasil constituindo a principal fonte de alimento para os ruminantes. Entretanto, seu manejo, ainda é frequentemente realizado de forma extensiva e extrativista, tornando a atividade pouco competitiva. O estudo de estratégias de manejo do pastejo sob lotação contínua contribui para a diversificação e intensificação dos sistemas de produção de ruminantes baseados em pastagens. O objetivo foi descrever e explicar diferenças no potencial produtivo e nas características qualitativas, através de atributos estruturais e químico-bromatológicos da Brachiaria híbrida (Brachiaria ssp.) Convert HD 364 em resposta ao manejo do pastejo sob lotação contínua mimetizada e taxa de lotação variável. O experimento foi conduzido em Piracicaba, no verão de 2013. Foram testadas três intensidades de desfolhação determinadas por alturas de manejo de dossel (10, 25 e 40 cm) em combinação com dois ritmos de crescimento (50 e 250 kg N ha-1 ano-1) num arranjo fatorial (3 x 2) e delineamento em blocos completos casualizados. Variáveis-resposta medidas incluíram massa, acúmulo e taxa de acúmulo de forragem, IAF, composição morfológica e valor nutritivo (Proteína bruta - PB, Fibra insolúvel em detergente neutro- FDN, Digestibilidade in vitro da matéria orgânica - DIVMO) da forragem. Os maiores valores de acúmulo e taxa de acúmulo foram registrados para os dosséis mantidos a 40 cm de altura (12650 kg MS ha-1ano-1 e 110 kg MS ha-1 dia-1, respectivamente) e para dosséis adubados com 250 kg N ha-1(13974 kg MS ha-1ano-1 e 126 kg MS ha-1dia-1, respectivamente). Esse mesmo tratamento apresentou os maiores valores de IAFs (8,1). A massa de forragem não sofreu influência do N, mas respondeu ao aumento da altura e foi maior para os pastos mantidos a 40 cm (14650 kg MS ha-1). Mais N (250 kg ha-1) resultou em maior proporção de folhas (26 %). Maior proporção de colmo (40%) ocorreu no dosséis de 40 cm e adubados com 50 kg N ha-1 e proporções de material morto foram maiores (49%) nos tratamentos de 10 cm de altura e 50 kg de N ha-1. Dosséis de 10 cm adubados com 50 kg N ha-1, embora com menor produtividade, resultaram em maior DIVMO (670 g kg-1) e PB (153 g kg-1 e 165 g kg-1, para 10 cm e 250 kg N ha-1, respectivamente). O teor de FDN foi maior para 40 cm (545g kg-1) e com 50 kg N ha-1(550 g kg-1). A adubação nitrogenada promove ganhos em produtividade e resulta em forragem com melhor valor nutritivo, enquanto que incrementos em altura do dossel promovem maior acúmulo total e taxa média de acúmulo de forragem, até o ponto em que ocorre estabilidade da produção (25 cm), sendo assim o tratamento que apresentou melhor eficiência produtiva aliada a um bom valor nutritivo foi o com 25 cm de altura do dossel e 250 kg ha-1 de N. / Pastures occupy a large area in Brazil and are key to the country\'s livestock industry, which is almost exclusively forage-based. Grazing management, however, is largely empirical in the country, and technical guidelines for managing specific grasses are either scarce or poorly adopted, which hinders the competitiveness of the activity. Establishing sound management guidelines for key grasses can improve animal output and profitability of the livestock enterprise. The objective was to describe and explain differences in the productive potential and the qualitative traits of Convert HD 364 brachiariagrass through the characterization of agronomic and sward structural attributes as well as forage nutritive in response to three grazing intensities and under two growth rates under continuous stocking and variable stocking rate in a mob-grazing experimental protocol. The study was conducted in Piracicaba, in summer of 2013. Experimental paddocks received treatments corresponding to all possible combinations among three sward heights (10, 25, and 45 cm) and two growth rates generated by two N rates (50 and 250 kg N ha-1) split-applied monthly during the experimental period. The experimental design was a randomized complete block with a factorial arrangement. Response variables included forage accumulation and accumulation rate, LAI, plant-part composition of forage on offer, as well as plant-part composition and nutritive value (crude protein - CP, neutral detergent insoluble fiber - NDF digestibility in vitro organic matter - IVDMD) of forage. The highest values of forage accumulation and accumulation rate were recorded for swards kept at 40 cm (12650 kg DM ha-1 yr-1 and 110 kg ha-1 d-1, respectively) and for swards fertilized with 250 kg N ha-1 (13974 kg DM ha-1 yr-1 and 126 kg DM ha-1 day-1, respectively). This same combination resulted the highest LAI (8.1). Forage mass was affected by sward height but not by N rates being higher for 40-cm (14650 kg DM ha-1). Treatments with higher N (250 kg ha-1) resulted in forage with a higher proportion of leaf (26%). Higher percentages of stem (40%) were measured in swards grazed at 40 cm and fertilized with 50 kg N ha-1 while the proportion of dead material was higher (49%) in 10-cm swards receiving 50 kg N ha-1 of N. Swards kept at 10 cm and receiving 50 kg N ha-1, although less productive, resulted in forage with higher IVOMD (670 g kg-1). Forage in 10-cm swards had 153 g kg-1 crude protein and that from swards receiving 250 kg N ha-1 had 165 g kg-1. Neutral detergent fiber concentration was higher in forage from 40-cm swards (545 g kg-1) and from those receiving 50 kg N ha-1 (550 g kg-1), which is also associated with the maturity of the tissues at the time of harvest. Nitrogen fertilization promotes gains in productivity and results in forage with better nutritive value, whereas increases in canopy height promote higher total accumulation and rate of herbage accumulation, up to 25 cm. The treatment that combines high productivity with high nutritive value is 25 cm canopy height and 250 kg ha-1.
124

Obtenção da altura da camada limite planetária através da análise espectral do campo de vento do lidar Doppler / Obtaning the planetary boundary layer height using spectral analysis of the Doppler lidar wind field

Marques, Márcia Talita Amorim 21 November 2017 (has links)
Este estudo explora a obtenção da altura da camada limite planetária a partir de diferentes métodos e equipamentos, com foco na análise espectral do campo de vento do lidar Doppler. Realizou-se uma campanha de medição por 80 dias com dois lidars Dopplers comerciais com diferentes alcances verticais. Para o lidar com maior alcance vertical e consequetemente uma medida direta da altura da camada limite planetária, foi aplicado o método da variância da razão sinal-ruído e os resultados foram comparados aos valores de altura estimados a partir de dados de radiossondagem através de dois métodos distintos, o método da parcela e o método do número de Richardson bulk, o qual apresentou melhores resultados. Para o lidar com menor alcance vertical, aplicou-se a análise espectral que forneceu valores de comprimento de onda dos picos espectrais, proporcionais à altura da camada limite planetária. A constante de proporcionalidade para obtenção dos valores da altura da camada foi calculada comparando-se os resultados aos valores de altura estimados pela radiossondagem através do método do número de Richardson bulk, obtendo-se um valor de constante de proporcionalidade próximo ao sugerido na literatura. Entretanto, o conjunto de dados que mostrou boas estimativas dos picos espectrais foi bastante restrito, limitando a comparação ao longo do período entre os lidars. / This study explores the obtaining of the planetary boundary layer height through different methods and equipment, focusing on the spectral analysis of the wind field from Doppler lidar. An 80-day measurement campaign was conducted with two commercial Doppler lidars with different vertical ranges. For the lidar with greater vertical range and consequently a direct measurement of the planetary boundary layer heigth, the method of signal-to-noise ratio variance was applied and the results were compared to the height values estimated from radiosonding data using two different methods, the parcel method and the bulk Richardson number method, which presented better results. For the lidar with a lower vertical range, spectral analysis was applied, which provided wavelength values of the spectral peak, proportional to the planetary boundary layer height. The proportionality constant, in order to obtain the boundary height values, were calculated by comparing the height values estimated from the radiosonding data, using the bulk Richardson number method. Proportionality constant value close to the one found in the literature were obtained. However, the set of data that showed good estimates of the spectral peaks was very restricted, limiting the comparison over the period between the lidars.
125

[pt] ANÁLISE NUMÉRICA DE TALUDES DE MINERAÇÃO A CÉU ABERTO EM MACIÇO DE ROCHA FRATURADA / [en] NUMERICAL SLOPE ANALYSIS OF AN OPEN PIT MINE IN JOINTED ROCK MASS

DEYSI MILAGRITOS GARCIA AGUILAR 26 October 2016 (has links)
[pt] Esta dissertação tem como objetivo principal estudar o comportamento dos taludes da mineração Pampa de Pongo, situada no Peru, em termos de deslocamentos e fatores de segurança contra ruptura por cisalhamento. As escavações atingem atualmente profundidades superiores a 900m com o corpo mineral seccionado por várias falhas geológicas que podem aumentar o potencial de risco de colapso dos taludes. As análises tensão x deformação foram executadas pelo método dos elementos finitos, em modelos bi e tridimensionais, considerando a existência e a ausência do sistema de falhas para melhor estimar e compreender a influência destas nos deslocamentos do maciço com o avanço das escavações. Este estudo também investigou as diferenças observadas nos resultados obtidos com dois programas comerciais de elementos finitos para solução de problemas geotécnicos (Phase2 e Plaxis 2D) tendo em vista as diferentes metodologias por eles empregadas na simulação de fraturas em meios contínuos. Nas análises de estabilidade os valores dos fatores de segurança determinados pelo método dos elementos finitos, em simulações 2D e 3D, foram também comparados com aqueles calculados por método de equilíbrio limite (método das fatias). De modo geral, observou-se que os efeitos das descontinuidades são maiores nos campos de deslocamentos horizontais e que também tendem a diminuir os valores de fator de segurança, inclusive para limites mínimos abaixo dos recomendados por normas brasileiras. / [en] This thesis aims to study the behavior of the Pampa de Pongo open pit mine, situated in Peru, in terms of displacements and safety factors against shear failure. Excavations currently reach depths greater than 900m and the orebody is sectioned by several geological faults that may increase the potential risk of collapse of embankments. The stress x strain analyses were carried out by the finite element method, with two and three dimensional models, considering the existence and the absence of the fault system, to better estimate and understand the influence of these discontinuities in the displacements of the rock mass with the advancement of excavations. This study also investigated the differences in results obtained with two commercial finite element programs for solution of geotechnical problems (Phase2 and Plaxis 2D) since they use different techniques to simulate fractures in continuous media. In the stability analyses, the values of safety factors determined by the finite element method in 2D and 3D simulations were also compared with those calculated by the equilibrium method limit (method of slices). In general, it could be observed that the effects of discontinuities are larger on the horizontal displacement fields and they also tend to decrease the values of safety factors, even below the minimum thresholds recommended by Brazilian Standards.
126

Estudio perceptivo experimental de la expresión coreográfica: espacio, movimiento e influencia de la música

Meschini, Fabrizio 05 December 2016 (has links)
The aim of this experimental study is to investigate the perception of the expression of four emotional states (dynamic joy, sadness / depression, quiet happiness, anger / stress) in choreographies. Five music excerpts are selected based on different arousal and valence values, and 6 professional choreographers are asked to compose 2 improvised choreographies, with contrasting emotional states, for each music. Each choreography is recorded on video. A qualitative and quantitative detailed analysis is made on the video-recordings, to study the space (occupation and trajectories) and the choreographic elements: body shape, height, weight, tension, actions / effort, dynamics of displacement and body direction. Participants rate music (without choreography) according to the 4 emotional descriptors, and rate the choreographies (without music) according to the amount of energy (high vs. low) and valence (positive vs. negative). The results show that the choreographer's intention of energy and valence influenced respectively the perception of energy and valence. However the evaluators have not always had a clear perception of the two variables, especially valence, and this means that the dances not clearly expressed a positive or negative valence. In general, has been perceived and evaluated better the intention of energy that also seems to influence, to a lesser extent, in the perception of valence. The choreographic elements that have a statistically significant relation with the expression and the evaluation of energy have to do with body parameters (weight, thrusts, tension), gestural (slashing), spatial (ambitus, occupied area/s, occupied square/s), and dynamic (change/s), emphasizing weight driven strong and slashing. On the other hand, the choreographic elements that have explained the expression and evaluation of valence have been the linked to body shape: average opening and average height. The statistical size effect (eta2) in the evaluation of energy and valence of the intention of the choreographer and measured choreographic parameters reveal that the quantified dance parameters best explain the perception of energy: the energy assessment has been based more on elements of choreography (thrusts, tension), than on the intention of the choreographer. However perception and evaluation of valence is best explained by the intention of the choreographer. This indicates that the choreographic parameters that we measured not fully explain the perception of valence. The lower percentages associated with the perceived valence reveal that the positive / negative valence is more confusing and complex to perceive and to express than energy. The influence of music has appeared on some of the choreographic elements considered in our analysis, related to the use of body and space, regardless of the intended emotion: shape, weight, occupied area/s, ambitus/s, occupied square/s. The influence of music on perception of emotions in dance is more limited than expected. However music has an effect on choreography independently of the intention of the choreographer, and this effect can be perceived on a viewing without sound. / El objetivo de este estudio experimental es investigar la percepción de la expresión de cuatro estados emocionales (alegría dinámica, tristeza/depresión, felicidad tranquila, rabia/tensión) en coreografías. Se seleccionan 5 músicas según distintos valores de energía (arousal) y afecto (valence), y se encarga a 6 coreógrafos profesionales la composición de 2 coreografías improvisadas con parámetros emocionales contrastantes para cada música. Cada coreografía se graba en video. Se procede a un análisis cualitativo y cuantitativo detallado sobre el video, del espacio (ocupación y trayectorias) y de los elementos coreográficos utilizados: forma corporal, altura, peso, tensión, acciones/esfuerzo, dinámicas de desplazamiento y dirección corporal. Se realiza una evaluación perceptiva de las músicas (sin coreografía) según los 4 descriptores emocionales y de las coreografías (sin música) según la cantidad de energía percibida (alta vs baja) y la calidad del afecto (positivo vs negativo). De los resultados emerge que la intención de energía y de afecto de los coreógrafos ha influido respectivamente en la percepción de la energía y del afecto. Sin embargo los evaluadores no siempre han tenido una percepción clara de las dos variables, sobre todo del afecto, y esto quiere decir que las danzas no expresaban claramente un afecto positivo o negativo. En general se ha percibido y evaluado mejor la intención de energía que también parece influir, en menor medida, en la percepción del afecto. Los elementos coreográficos que han resultado estadísticamente significativos para la expresión y la evaluación de la energía, tienen que ver con parámetros corporales (peso, impulsos, tensión), gestuales (acción: hendir), espaciales (ambitus, superficie ocupada/s, velocidad casilla/s), y dinámicos (cambio/s), en particular con peso impulsado fuerte y la acción hendir. En cambio, los elementos coreográficos que han resultado significativos para la expresión y la evaluación del afecto han sido los ligados a la forma corporal: apertura media y altura media. El tamaño del efecto estadístico (eta2) en la evaluación de la energía y la valencia, de la intención del coreógrafo y los parámetros coreográficos medidos, revela que los parámetros de danza cuantificados explican mejor la percepción de la energía: la evaluación de la energía se ha basado más en una apreciación objetiva de los elementos de la coreografía (impulsos, tensión), que en la intención del coreógrafo. En cambio la percepción y evaluación del afecto se explica mejor por la intención del coreógrafo. Esto indica que los parámetros coreográficos que hemos medido no explican completamente la percepción del afecto. Los porcentajes más bajos resultantes para el afecto percibido revelan que el afecto positivo/negativo es más confuso y más complejo de percibir y de expresar que la energía. La influencia de la música se ha manifestado sobre algunos de los elementos coreográficos considerados en nuestro análisis, relativos al uso del cuerpo y del espacio, independientemente de la emoción expresada: forma, peso, superficie ocupada/s, ambitus/s y velocidad casilla/s. Las modificaciones que la música ha provocado en la danza han tenido un efecto más limitado de lo esperado en la percepción de las emociones. Sin embargo la música ha tenido un efecto sobre la coreografía independiente de la intención del coreógrafo, y este efecto se percibe en un visionado sin sonido. / L'objectiu d'aquest estudi experimental és investigar la percepció de l'expressió de quatre estats emocionals (alegria dinàmica, tristesa/depressió, felicitat tranquil¿la, ràbia/tensió) en coreografies. Es seleccionen 5 músiques segons diferents valors d' energia (arousal) i afecte (valence), i s'encarrega a 6 coreògrafs professionals la composició de 2 coreografies improvisades amb paràmetres emocionals per a cada música, Cada coreografia es grava en vídeo. Es procedeix a un anàlisi qualitatiu i quantitatiu detallat sobre el vídeo, de l'espai (ocupació i trajectòries) i dels elements coreogràfics utilitzats: forma corporal, altura, pes, tensió, accions/esforç, dinàmiques de desplaçament i direcció corporal. Es realitza una avaluació perceptiva de les músiques (sense coreografia) segons els 4 descriptors emocionals i de les coreografies (sense música) segons la quantitat d'energia percebuda (alta vs baixa) i la qualitat de l'afecte (positiu vs negatiu). Dels resultats emergeix que la intenció d'energia i d'afecte dels coreògrafs ha influït respectivament en la percepció de l'energia i de l'afecte. No obstant açò els avaluadors no sempre han tingut una percepció clara de les dues variables, sobretot de l'afecte, i açò vol dir que les danses no expressaven clarament un afecte positiu o negatiu. En general s'ha percebut i avaluat millor la intenció d'energia que també sembla influir, en menor mesura, en la percepció de l'afecte. Els elements coreogràfics que han resultat estadísticament significatius per a l'expressió i l'avaluació de l'energia, tenen a veure amb paràmetres corporals (pes, impulsos, tensió), gestuals (acció fendre), espacials (ambitus, superficie ocupada/s, velocitat casella/s) i dinàmics (canvi/s), destacant pes impulsat fort i l'acció fendre. En canvi, els elements coreogràfics que han resultat significatius en l'expressió i l'avaluació de l'afecte han sigut els lligats a la forma corporal: obertura mitjana i altura mitjana. La grandària de l'efecte estadístic (eta2) en l'avaluació de l'energia i la valència, de la intenció del coreògraf i els paràmetres coreogràfics mesurats, revela que els paràmetres de dansa quantificats expliquen millor la percepció de l'energia: l'avaluació de l'energia s'ha basat més en una apreciació objectiva dels elements de la coreografia (impulsos, tensió) que en la intenció del coreògraf. En canvi la percepció i avaluació de l'afecte s'explica millor per la intenció del coreògraf. Açò indica que els paràmetres coreogràfics que hem mesurat no expliquen completament la percepció de l'afecte. Els percentatges més baixos resultants per a afecte percebut revelen que l'afecte positiu/negatiu és més confús i més complex de percebre i d'expressar que l'energia. La influència de la música s'ha manifestat sobre alguns dels elements coreogràfics considerats al nostre anàlisi, relatius a l'ús del cos i de l'espai, independentment de l'emoció expressada: forma, pes, superfície ocupada/s, ambitus/s i velocitat casella/s. Les modificacions que la música ha provocat en la dansa han tingut un efecte més limitat de l' esperat en la percepció de les emocions. No obstant açò la música ha tingut un efecte sobre la coreografia independent de la intenció del coreògraf, i aquest efecte es percep en un visionat sense so. / Meschini, F. (2016). Estudio perceptivo experimental de la expresión coreográfica: espacio, movimiento e influencia de la música [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/74965 / TESIS
127

Observação da Variação Espectral e Posicional da Frente Brasil-Malvinas por Sensoriamento Remoto / Observation of the Brazil-Malvinas front spectral variability and positional variation by remote sensing

Ferreira, Márcio Borges 19 November 2010 (has links)
A Confluência Brasil-Malvinas (CBM) é formada pelo encontro da Corrente do Brasil (CB) com a Corrente das Malvinas (CM) no Atlântico Sul. Esta é uma das áreas mais energéticas do oceano global e é demarcada por um intenso gradiente meridional de temperatura. Imagens de satélites e observações in situ mostram a presença de meandros e vórtices, tanto ciclônicos como anticiclônicos, na região da CBM. Com o conhecimento de campos de anomalia da altura da superfície do mar (AASM) e campos de temperatura da superfície do mar (TSM) para a região da Frente Brasil-Malvinas (FBM) é possível se estimar a variação da energia associada às ondas de Rossby anuais e bianuais existentes em seu entorno e detectar a posição da frente termal existente nesta região. Nesse contexto, foi realizado o estudo do deslocamento meridional da FBM numa escala de tempo interanual, da variação do espectro de ondas de Rossby na CBM e da variabilidade associada ao campo médio de velocidades geostróficas absolutas. A comparação do espectro de ondas de Rossby na CBM para o período de 2001-2008 apresentou aumento da energia associada aos períodos anual e bianual em relação aos valores obtidos da análise do período de 1993-2000. Essa alteração do espectro não teve relação com a alteração média da frente termal detectada porém, houve aumento significativo da variabilidade meridional da posição da frente média, possivelmente devido a um aumento do fluxo da CB. Maior variabilidade também foi observada nos mapas de velocidade geostrófica para o mesmo período de 2001-2008. Estes mapas exibiram ainda um possível posicionamento mais austral da CB, corroborando o aumento da variabilidade oriundo da maior instabilidade gerada por ondas planetárias na região da CBM. / The Brazil-Malvinas Confluence (BMC) is formed by the encounter of the Brazil Current (BC) with the Malvinas Current (MC) at the South Atlantic ocean. This is one of the most energetic regions of the world oceans and it is characterized by intense meridional sea surface temperature gradients. Satellite data and in situ observations often reveal the presence of cyclonic and anticyclonic meanders and vortices at the BMC region. The sea surface height anomaly (SSHA) and the sea surface temperature (SST) fields of the Brazil-Malvinas Frontal (BMF) region can be used to determine the energy variations associated with the annual and bi-annual Rossby waves that occur at its surroundings and to detect the position of the thermal front. Our study involved the determination of the BMF meridional displacement on an interannual scale, the spectral variations of the Rossby wave field at the BMC region, and the variability associated to the mean absolute geostrophic velocities. The Rossby wave spectra at the BMC for 2001-2008 show an increase of the energy associated with both the annual and bi--annual periods relative to the 1993-2000 interval. These spectral changes are not directly related to the mean changes in the thermal front region, however we detected a significant meridional variability of the mean position of the front most probably due to an increase in the BC flux. Large variations were also observed in the geostrophic velocity field for the 2001-2008 period. These maps exhibited a farther south location of the BC. This corroborates the variability increase due to a greater instability introduced by the planetary waves at the BMC region.
128

Quantificação de biomassa e carbono da parte aérea em uma área de Mata Atlântica, na Serra da Cantareira, São Paulo / Quantification of aboveground biomass and carbon in an Atlantic Forest area, at Serra da Cantareira, São Paulo

Barbosa, Tiago Cavalheiro 15 February 2016 (has links)
A atividade humana tem contribuído com as emissões de gases de efeito estufa (GEE) associadas, principalmente, com queima de combustíveis fósseis e mudanças no uso da terra. Assim, se faz necessário que sejam adotadas medidas visando o retardamento dos efeitos das mudanças climáticas. As florestas exercem papel essencial no balanço de carbono principalmente por funcionarem como sumidouros de CO2. Por outro lado, se desmatadas, promovem emissões e liberam parte do carbono estocado. A quantidade de biomassa florestal e o teor de carbono podem variar em função do tipo florestal, bem como de sua localização. Entretanto, fator importante diz respeito à confiabilidade dos dados mensurados neste tipo de pesquisa. A biomassa e o carbono da parte aérea podem ser determinados via método destrutivo, ou estimados via método não destrutivo. A construção do Rodoanel Mário Covas trecho norte e a supressão de uma área de Mata Atlântica possibilitou a realização de estudo de biomassa da parte aérea via método destrutivo. O objetivo deste trabalho foi estudar o tamanho e forma de parcelas, a intensidade amostral, quantificar a biomassa e o carbono na parte aérea, comparar métodos destrutivos e não destrutivos para a quantificação de biomassa e carbono na parte aérea, estudar a variação da densidade básica da madeira das espécies nas diferentes classes de DAP e grupos sucessionais e comparar as medidas de altura total e DAP obtidas a campo no inventário com as medidas coletadas após o corte. O tamanho mais conveniente de parcela foi 400 m 2, com forma retangular e dimensão de 10 x 40 m. A intensidade amostral variou entre 39 e 75 unidades amostrais. A biomassa da parte aérea obtida, via método destrutivo, foi de 188,3 Mg ha-1 e o carbono, 85,1 Mg ha-1. A biomassa estimada por equações alométricas da literatura foi subestimada, quando comparada ao valor real, obtido via método destrutivo. As menores classes de DAP apresentaram as maiores densidades básicas da madeira. A densidade básica foi 0,488 g cm-3 na média das espécies. A porcentagem de carbono contida nos troncos e galhos não diferiu entre as classes de DAP. O teor de carbono foi 45,41%, na média dos troncos e galhos. Espécies pioneiras acumularam maior quantidade de biomassa e carbono nos galhos e apresentaram maior densidade básica que as não pioneiras. A utilização dos dados coletados na fase de inventário e após o corte não afetaram os valores de biomassa estimados. / Human activity has contributed to the emission of greenhouse gases associated mainly with burning fossil fuels and changes in land use. Thus, it is necessary that measures be adopted to delay the effects of climate change. Forests play an essential role in the carbon balance mainly acting as CO2 sinks. On the other hand, if they are deforested, they will promote emissions and release some of the stocked carbon. The amount of forest biomass and the carbon content may vary depending on the forest type and its location. However, an important factor is about the reliability of the data measured in this type of research. Aboveground biomass and carbon can be determined via destructive method or estimated by non-destructive method. The construction of the north extension of Mário Covas Road and the suppression of an Atlantic forest area made it possible to carry out study of the aboveground biomass via destructive method. The goal of this work was to study the size and shape of plots, the sampling intensity, their aboveground biomass and carbon, compare destructive and non-destructive methods for the quantification of biomass and carbon, study the variation of wood basic density in the species in different classes of diameter of trunk at breast height (DBH) and successional groups and compare the total height and DBH measures obtained on field in the inventory with the measures taken after the cut. The most convenient plot size is 400 m2, with rectangular shape and size of 10 x 40 m. The sampling intensity varied between 39 and 75 sample units. The aboveground biomass obtained, via destructive method, was 188.3 Mg ha-1 and carbon, 85.1 Mg ha-1. The biomass estimated by allometric equations of the literature was underestimated compared to the real value obtained via destructive method. Smaller DBH classes had the highest wood basic density. The basic density was 0.488 g cm-3 in average of the species. The percentage of carbon contained in the trunks and branches did not differ between the DBH classes. The carbon content was 45.41%, in the average of the trunks and branches. Pioneer species accumulated higher amount of biomass and carbon in the branches and had a higher wood basic density than non pioneers species. The utilization of data collected in the inventory phase and after the cut did not affect the estimated biomass values.
129

Forage accumulation and nutritive value, canopy structure and grazing losses on Mulato II brachiariagrass under continuous and rotational stocking / Acúmulo e valor nutritivo da forragem, estrutura do dossel e perdas em pastejo em capim Mulato II sob lotação contínua e intermitente

Pedroso, Gabriel Baracat 30 July 2018 (has links)
Regardless of studies demonstrating that continuous and rotational stocking can promote equivalent animal productivities, rotational stocking is still commonly associated with the idea of intensification of production systems. Moreover, studies evaluating agronomic responses of plants to stocking methods are scarce. The objectives of the present study were to explain the effects of three stocking methods (continuous stocking - CS, lenient rotational stocking - LRS, and severe rotational stocking - SRS), combined by factorial combinations with two mean canopy heights (20 and 30 cm), on forage accumulation (FA) and nutritive value, canopy structure, and grazing losses (GL) of Mulato II brachiariagrass during the 2016/2017 summer rainy season in Piracicaba, Brazil. The experimental design was a randomized complete block with three replications. Stocking methods were imposed by height variations around the two mean canopy heights: 10% (mimicked continuous stocking), 25% (lenient rotational stocking), and 40% (severe rotational stocking), applied using a mob stocking protocol. Forage neutral detergent fiber concentration (NDF), stem proportion in the forage mass (FM) and leaf area index (LAI) under continuous stocking and at pre-grazing under rotational stocking were affected by the mean canopy height × stocking method interaction. Forage in vitro digestible organic matter (IVDOM) and crude protein (CP) concentrations under continuous stocking and at pre-grazing under rotational stocking were affected by mean canopy height and stocking method. Leaf and dead material proportions in the FM under continuous stocking and at pre-grazing under rotational stocking were only affected by stocking method. Forage accumulation (8363 ± 1578 kg DM ha-1) and GL (5305 ± 585 kg DM ha-1) did not differ between treatments. For the 20-cm mean canopy height, CS, despite presenting the least LAI (3.3) and the greatest stem proportion in the FM (30%), promoted the least forage NDF concentration (531 g kg-1 DM). For the 30-cm mean canopy height, CS promoted the least forage NDF concentration (535 g kg-1 DM), SRS presented the greatest LAI (8.9), and LRS presented the least stem proportion in the FM (31%). Continuous stocking, despite presenting the least leaf proportion (32 %) and the greatest dead material proportion (35 %) in the FM, promoted the greatest forage IVDOM (609 g kg-1 DM) and CP (150 g kg-1 DM) concentrations. Severe rotational stocking, despite presenting the least dead material proportion (24 %) and the greatest leaf proportion (46%) in the FM, promoted the least forage IVDOM concentration (549 g kg-1 DM). Lenient rotational stocking, presented intermediate leaf (42 %) and dead material (29 %) proportions in the FM, and did not differ from the other stocking methods on forage IVDOM concentration (574 g kg-1 DM). In general, as mean canopy height decreased, LAI (from 6.6 to 4.8), dead material proportion in the FM (from 33 to 28 %) and forage NDF concentration (from 570 to 545 g kg-1 DM) declined, while forage IVDOM (from 554 to 600 g kg-1 DM) and CP (from 128 to 146 g kg-1 DM) concentrations increased. / Apesar de estudos demonstrarem que métodos de lotação contínua e rotativa podem promover níveis de produtividade animal equivalentes, a lotação rotativa permanece comumente associada à ideia de intensificação de sistemas de produção. Além disso, estudos agronômicos de respostas de plantas forrageiras aos métodos de lotação são escassos. Os objetivos do presente trabalho foram explicar os efeitos de três métodos de lotação (lotação contínua - LC, lotação rotativa leniente - LRL e lotação rotativa severa - LRS) combinadas em arranjo fatorial com duas alturas médias de dossel (20 e 30 cm), sobre o acúmulo e valor nutritivo da forragem, estrutura de dossel e perdas de forragem por pastejo (PP) em pastos de capim Mulato II durante o verão agrostológico de 2016/2017 em Piracicaba, SP. O delineamento experimental foi em blocos completos cazualisados, com três repetições. Os métodos de lotação foram impostos por variações de 10% (lotação contínua mimetizada), 25% (lotação rotativa leniente) e 40% (lotação rotativa severa) em torno das duas alturas médias de dossel, aplicadas com o protocolo experimental do tipo \"mob stocking\". A concentração de fibra em detergente neutro da forragem (FDN), a proporção de colmos na massa de forragem (MF) e o índice de área foliar (IAF) do dossel sob lotação contínua e em pré-pastejo sob lotação rotativa foram afetados pela interação altura média de dossel × método de lotação. A digestibilidade in vitro da matéria orgânica (DIVMO) e a concentração de proteína bruta (PB) da forragem sob lotação contínua e em pré-pastejo sob lotação rotativa foram afetados por altura média de dossel e por método de lotação. As proporções de folhas e material morto na MF sob lotação contínua e em pré-pastejo sob lotação rotativa foram afetadas apenas por método de lotação. Acúmulo de forragem (8363 ± 1578 kg MS ha-1) e PP (5305 ± 585 kg MS ha-1) não diferiram entre os tratamentos. Para a altura média de dossel de 20 cm, LC promoveu a menor concentração de FDN da forragem (531g kg-1 MS), apesar de apresentar os menores valores de IAF (3,3) e a maior proporção de colmos na MF (30 %). Para a altura média de dossel de 30 cm, LC promoveu a menor concentração de FDN da forragem (535 g kg-1 MS), LRS apresentou o maior valor de IAF (8,9) e LRL apresentou a menor proporção de colmos na MF (31 %). Lotação contínua, apesar de apresentar a menor proporção de folhas (32 %) e a maior proporção de material morto (35 %) na MF, promoveu a maior DIVMO (609 g kg-1 MS) e a maior concentração de PB (150 g kg-1 MS) da forragem. Lotação rotativa severa, apesar de apresentar a menor proporção de material morto (24 %) e a maior proporção de folhas (46%) na MF, promoveu a menor DIVMO da forragem (549 g kg-1 MS). Lotação rotativa leniente apresentou proporções intermediárias de folhas (42 %) e material morto (29%) na MF, e não diferiu dos demais métodos de lotação quanto à DIVMO da forragem (574 g kg-1 MS). Em geral, conforme a altura média de dossel diminuiu, os valores de IAF (de 6,6 para 4,8), proporção de colmos na MF (de 33 para 28 %) e concentração de FDN da forragem (de 570 para 545 g kg-1 MS) diminuíram, enquanto DIVMO (de 554 para 600 g kg-1 MS) e concentração de PB (de 128 para 146 g kg-1 MS) da forragem aumentaram.
130

Análise teórica e experimental de pisos mistos de pequena altura compostos por vigas metálicas e lajes alveolares de concreto / Theoretical and experimental analysis of slim floor systems composed by steel beam and concrete hollow core slabs

Souza, Patricia Tavares de 22 March 2016 (has links)
No mercado mundial existe uma visível tendência de tornar as obras mais industrializadas e racionalizadas com o objetivo de reduzir os desperdícios, acelerar a velocidade de execução das obras e garantir maior qualidade às mesmas. A adoção de elementos estruturais com certo grau de industrialização pode trazer benefícios em relação aos custos, à mão de obra, ao tempo de execução e ao impacto ambiental. Neste contexto, as estruturas mistas de aço e concreto satisfazem essa necessidade, pois tanto os elementos de aço quanto os elementos de concreto podem ser pré-fabricados, ficando apenas as etapas de içamento e montagem a serem realizadas na obra, reduzindo o uso de fôrmas e escoramentos. Os pisos mistos de aço e concreto de pequena altura caracterizam-se pelo embutimento da laje de concreto na altura do perfil de aço, sendo a principal vantagem, em relação ao piso misto convencional, a redução da altura total do composto. Portanto, este trabalho tem como objetivo analisar o comportamento de pisos mistos de aço e concreto de pequena altura com laje alveolar em concreto protendido por meio de ensaios de cisalhamento direto (push-out test) e de flexão. Na solução proposta, a transferência de esforços entre o perfil de aço e a laje alveolar foi feita por meio de conectores tipo pino com cabeça e concreto moldado no local. Os resultados demonstraram-se promissores em termos de comportamento do piso misto de pequena altura, aumentando significativamente a rigidez do sistema em relação à viga de aço isolada. Em complemento, foi desenvolvida uma simulação numérica dos modelos físicos ensaiados utilizando o pacote computacional DIANA®, fundamentado no método dos elementos finitos, na qual o modelo numérico representou adequadamente o comportamento dos pisos mistos de pequena altura, permitindo análises paramétricas. / On the world market, there is a visible tendency to turn buildings construction more industrialized and rationalized in order to reduce waste, accelerate the construction speed and ensure higher quality to them. The adoption of structural elements with a degree of industrialization can bring benefits regarding costs, labor, construction time and environmental impact. In this context, steel and concrete composite structures satisfy this need, since steel and concrete elements can be prefabricated, with only lifting and mounting steps to be performed on site, reducing use of formwork and shoring. A type of slim floor system consists in precast concrete hollow core slabs supported on the lower flange of steel beams. The major advantage of this solution, compared to conventional composite beam, is reducing the overall height of the floor. Therefore, this study aims to analyze the behavior of slim floor with prestressed concrete hollow core slabs through push-out and bending tests. In the proposed solution, the transfer of forces between steel beam and hollow core slabs was made by stud bolts and cast on site concrete. The obtained results proved to be promising in terms of slim floor behavior, significantly increasing the system stiffness regarding the isolated steel beam. In addition, a numerical modeling of the studied slim floor system was developed, using finite element based software DIANA®, in which the numerical model adequately represented the behavior of the composite beam, allowing parametric analysis.

Page generated in 0.0709 seconds