• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 103
  • 8
  • 3
  • 1
  • Tagged with
  • 115
  • 89
  • 70
  • 59
  • 55
  • 40
  • 39
  • 23
  • 23
  • 20
  • 19
  • 16
  • 16
  • 15
  • 13
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
111

Prevenção da obesidade em crianças e adolescentes por meio da atividade física e educação nutrocional: meta-análise de ensaios randomizados desenvolvidos em ambiente escolar\" / Obesity prevention in children and teenagers through physical activity and nutrition education: Meta-analysis of randomized trials in the school environment

Paulo Henrique de Araujo Guerra 15 April 2013 (has links)
INTRODUÇÃO: A alta prevalência da obesidade infantil em diferentes partes do planeta a posiciona como um dos principais focos de atenção da saúde pública, conhecida a associação dos seus agravos às doenças cardiovasculares e à morte prematura. O objetivo do presente trabalho foi avaliar as intervenções escolares que se utilizam das práticas em atividade física e educação nutricional na antropometria e na pressão arterial de crianças e adolescentes. MÉTODOS: Os artigos foram recuperados por buscas sistemáticas em quatorze bases de dados eletrônicas e por busca manual em listas de referências, com atualização até 30 de setembro de 2012. Dois revisores independentes avaliaram os trabalhos e extraíram os dados. Os trabalhos deveriam atender adequadamente aos seguintes critérios de elegibilidade: população dos 6 aos 18 anos de idade; intervenções comunitárias randomizadas no ambiente escolar, fundamentadas nas práticas em atividade física ou educação nutricional, ou nas duas formas combinadas; presença de grupo controle em paralelo, com seguimento concomitante; descrição de pelo menos um dos desfechos: índice de massa corporal, peso corporal e pressão arterial. A meta-análise foi desenvolvida pelo modelo de efeito randômico, com diferença padronizada entre médias pelo método de Hedges. Também foi realizada a meta-análise de regressão para identificação das fontes de heterogeneidade entre os ensaios, envolvendo as variáveis tempo e tipo de intervenção, faixa etária e qualidade. O grau de heterogeneidade entre os estudos foi verificado pelas estatísticas Q de Cochran e I2, e o viés de publicação foi avaliado subjetivamente por meio da distribuição no gráfico funnel plot. RESULTADOS: Dos 5.899 trabalhos inicialmente recuperados, 140 tiveram seus dados extraídos e 60 remanesceram para a composição das sínteses, assim subdivididas: 12 em atividade física, 8 em educação nutricional e 40 com intervenção combinada. A análise das intervenções combinadas apresentou significância estatística a favor do grupo de intervenção no índice de massa corporal, com a magnitude e variabilidade na medida do efeito em diferença padronizada de -0,14 (IC95%: -0,24 a -0,03; p=0,01; n=29471; I2= 94,4%), ao contrário dos resultados obtidos nas duas intervenções em separado, que não foram conclusivos. No desfecho peso corporal, os resultados foram significantes nas intervenções em atividade física (-0,14; IC95%: -0,27 a -0,02; I2= 7,84%) e nas combinadas (-0,65; IC95%: -1,17 a -0,13; I2= 99,3%). As análises da pressão arterial não obtiveram resultados com significância estatística. O conjunto de todas as intervenções com dados em índice de massa corporal, incluindo 55 estudos, mostrou o resultado de -0,02 (IC95%: -0,03 a 0,00; I2= 94,5%), e nenhuma das covariáveis incluídas na meta-regressão, tempo de intervenção, qualidade metodológica do estudo e faixa etária da população mostrou significância para explicar a heterogeneidade observada. A análise de subgrupos mostrou redução do efeito no estrato por tempo de intervenção curto, de até quatro meses, com estimativa de -0,04 (IC95%: -0,06 a -0,03; I2= 96,6%), e na faixa etária dos seis aos dez anos, com estimativa de -0,23 (IC95%: -0,27 a -0,19; I2= 97,9%). CONCLUSÕES: As intervenções escolares que combinaram atividade física e educação nutricional mostraram redução do índice de massa corporal, ao contrário das intervenções que se utilizaram destes elementos em separado. Os efeitos positivos estão associados aos estudos com menor tempo entre as avaliações iniciais e finais e com as faixas populacionais mais jovens. A alta heterogeneidade observada compromete a validade externa dos resultados e sugere cautela quanto à capacidade de generalização para outras populações. / INTRODUCTION: Because of its high prevalence of in different parts of the planet childhood obesity is one of the main public health issues, with obesity worsening known to be associated with cardiovascular diseases and premature death. The aim of this study was to evaluate school interventions that use physical activity and nutrition education practices in anthropometric measurements and blood pressure in children and teenagers. METHODS: The articles were retrieved via a systematic search of fourteen electronic databases and manual search through reference lists updated until September 30, 2012. Two independent reviewers assessed studies and extracted data. The papers should meet the following eligibility criteria: population aged 6 to 18 years old; randomized community interventions targeting the school environment based on physical activity or nutrition education practices, or a combination of the two approaches; placebo- controlled parallel group and concomitant monitoring; description of at least one of the outcomes: body mass index, body weight and blood pressure. Random-effects meta-analysis was used, with Hedges\'g standardized mean differences. Also, meta-analysis was performed to identify sources of heterogeneity between trials, involving the variables such as duration and type of intervention, age group and quality. The degree of heterogeneity between studies was assessed using Cochran\'s Q statistics and I2 tests, and publication bias was subjectively assessed by a funnel plot. RESULTS: Of the 5,899 papers initially retrieved, 140 were data-extracted and 60 were used in synthesis, as follows: 12 in physical activity, 8 in nutrition education and 40 in combined intervention. Analysis of the combined interventions showed that BMI was statistically more significant in the combined intervention group, with magnitude and variability in the measure of the effect size in standardized difference of (-0.14; CI95%: -0.24 to -0.03; p=0.01; n=29471; I2= 94.4%), unlike the results obtained in the two separate interventions, which were not conclusive. Regarding the body weight outcome, the results were significant for physical activity (-0.14; CI95%: -0.27 to -0.02; I2= 7.84%) and in the combined interventions (-0.65; CI95%: -1.17 to -0.13; I2= 99.3%). Blood pressure analyses did not obtain statistically significant results. The set of all interventions with BMI data (55 studies), showed the result of -0.02 (CI95%: -0.03 to 0.00; I2= 94.5%), and none of the covariates included in meta-analysis, intervention duration, methodological quality of the study and population age could explain the heterogeneity observed. Subgroup analysis showed a reduced effect in the short intervention duration stratum (up to four months), with an estimate of -0.04 (CI95%: -0.06 to -0.03; I2= 96.6%), and in the age group of 6-10 years old, with an estimate of -0.23 (CI95%: -0.27 to -0.19; I2= 97.9%). CONCLUSIONS: The school interventions that combined physical activity and nutrition education led to reduced body mass index, unlike the interventions that used these approaches separately. The positive effects are associated with studies with shorter periods of time between the initial and final evaluations and younger populations. The high heterogeneity observed jeopardizes the external validity of the results and suggests caution in generalizing these findings to other populations.
112

Design and evaluation of contingency plans for connectivity loss in cloud-controlled mobile robots / Utformning och utvärdering av beredskapsplaner för förlust av uppkoppling i molnbaserade mobila robotar

Lopez Iniesta Diaz Del Campo, Javier January 2024 (has links)
Recent advancements in telecommunications have brought new tools about in the field of robotics, with offloading emerging as one of the most significant developments. Hence, computationally expensive tasks are performed on a server in the cloud instead of on the mobile robot, reducing processing costs in robots and enhancing their efficiency. However, one of the major challenges of offloading robot control is to maintain functional safety even when the connection with the server is interrupted. To mitigate these connectivity losses, an optimization-based method has been developed to compute an environment-dependent contingency plan. This plan is sent from the cloud to the robot together with the corresponding control command. The planner takes into account the current map, based on all sensor data collected up to the time of optimization, and the nominal trajectory to provide a sequence of safe control commands. Assuming that in the absence of connectivity, all detected objects will move at a constant speed. Therefore, the contingency plan would be executed on the robot only when connectivity to the cloud is lost, without making use of subsequent sensor data in the robot’s on-board processor. Thus, through the proposed method, it is possible to maximize the movement time of the mobile robot in case of loss of connectivity with the cloud controller without compromising any safety constraints. In this context, two different approaches have been designed based on the possibility of deviating from the nominal trajectory. In the first, called “path following”, the mobile robot is constrained to stay on the reference path, but can vary its speed, performing a safety brake when there is a risk of collision. In contrast, in “trajectory following”, deviation is allowed by trying to prolong the point at which the velocity is reduced. The evaluation shows that the optimal approach depends on the application for which the mobile robot will be used. Furthermore, these approaches do not overload the network bandwidth, since contingency plans can be optimized by parameterizing the velocity sequences or by reducing the sending rate through event-triggered sending. / De senaste framstegen inom telekommunikation har introducerat nya verktyg inom robotikens område, där offloading är en av de mest relevanta. Således utförs beäkningsintensiva uppgifter på en server i molnet istället för på den mobila roboten, vilket minskar bearbetningskostnaderna för roboter och ökar deras effektivitet. En av de största utmaningarna med att offloada robotstyrning är dock att bibehålla funktionell säkerhet även när anslutningen till fjärrservern bryts. För att hantera sådana avbrott, har vi utvecklat en optimeringsbaserad metod för att beräkna en reservplan, anpassad till miljön runt roboten. Denna plan skickas från molnet till roboten tillsammans med varje styrkommando. Planeraren beaktar den aktuella kartan, baserad på all sensordata som samlats in fram till nu, och den nominella banan och beräknar en säker reservplan i form av en sekvens av styrkommandon. För säkerhets skull antar planeraren att i händelse av ett avbrott, kommer alla hinder i kartan att närma sig roboten med en konstant hastighet. Det gör det säkert att exekvera reservplanen om anslutningen till molnet går förlorad, utan att använda efterföljande sensordata för att uppdatera kartan. Den föreslagna metoden gör det alltså möjligt att maximera tiden som den mobila roboten kan fortsätta köra vid förlust av anslutning till molnservern, utan att göra avkall på säkerheten. I detta projekt har vi utformat två olika planeringsmetoder, som skiljer sig vad gäller möjligheten att avvika från den nominella banan. I den första, kallad “path following”, tillåts inte roboten att avvika från referensbanan och utför därför en säkerhetsbromsning när det finns risk för kollision. I den andra, kallad “trajectory following”, tillåts roboten avvika från referensbanan, genom att försöka fördröja det ögonblick då roboten behöver bromsa. Utvärderingen visar att vilken metod som är bäst, beror på tillämpningen som den mobila roboten används för. Dessutom överbelastar dessa tillvägagångssätt inte nätverksbandbredden, eftersom beredskapsplaner kan optimeras genom att parameterisera hastighetssekvenser eller genom att minska överföringshastigheten. / Los recientes avances en las telecomunicaciones han traído consigo nuevas herramientas en la robótica, siendo el offloading una de los desarrollos más significativos. Así, las tareas computacionalmente más costosas se realizan en un servidor en la nube en lugar de en el robot móvil, reduciendo los costos de procesamiento en el robot y mejorando su eficiencia. Sin embargo, uno de los mayores desafíos del offloading de control de robots es mantener la seguridad funcional incluso cuando la conexión con el servidor se interrumpe. Con el fin de mitigar las pérdidas de conectividad, se ha desarrollado un método basado en optimizacion que calcula un plan de contingencia dependiente del entorno. Este plan se envía desde la nube al robot junto con el comando de control correspondiente. El planificador tiene en cuenta el mapa del entorno actual, basado en todos los datos del sensor recopilados hasta el momento de la optimización, y la trayectoria nominal para proporcionar una secuencia de comandos de control seguros. En este sentido, el planificador asume que, en ausencia de conectividad, todos los objetos detectados se aproximarán al robot a una velocidad constante. Este plan de contingencia se ejecutaría en el robot solo cuando se pierde la conectividad con la nube, sin hacer uso de datos de sensor posteriores en el procesador a bordo del robot. Por lo tanto, mediante el método propuesto, se logra maximizar el tiempo de movimiento del robot móvil en caso de pérdida de conectividad con el controlador en la nube sin sacrificar las restricciones de seguridad. En este contexto, dos enfoques distintos según la posibilidad de desviarse o no de la trayectoria nominal han sido diseñados. En el primero, denominado “path following”, no se permite que se desvíe de la referencia, aplicando un frenado de seguridad cuando existe riesgo de colisión. En cambio, en “trajectory following”, se permite la desviación para tratar de prolongar el momento en el que se reduce la velocidad. La evaluación muestra que el enfoque óptimo depende de la aplicación para la cual se utilizará el robot móvil. Además, estos enfoques no sobrecargan el ancho de banda de la red, ya que los planes de contingencia pueden optimizarse parametrizando las secuencias de velocidad o reduciendo la velocidad de envío.
113

Avaliação do BCG como adjuvante na imunoterapia específica para asmáticos / Assessment of BGC as an adjuvant in specific immunotherapy in asthmatic patients

Andréa Cohon 28 July 2004 (has links)
O aumento da prevalência de doenças alérgicas como a asma, tem sido atribuído à falta de estímulos infecciosos. A atopia, que embasa as manifestações alérgicas, caracteriza-se por uma disfunção imune com predomínio da resposta do tipo Th2. Experimentos em modelos animais com micobactérias e seus produtos têm demonstrado resultados promissores na proteção e reversão de resposta imune do tipo Th2. A imunoterapia para alérgenos inalatórios tem mostrado resultados positivos e o uso do BCG como adjuvante poderia trazer benefícios adicionais. Em estudo randomizado duplo cego foram avaliados 21 indivíduos de ambos os sexos, com idades de 8 a 17 anos sensibilizados ao Dermatophagoides pteronissynus (Dpt) e portadores de asma leve ou moderada persistentes. Os pacientes foram divididos em dois grupos e tratados com imunoterapia específica (ITE) para Dpt. O Grupo A recebeu como adjuvante, no início da ITE, uma aplicação do diluente do BCG e o Grupo B uma dose da vacina BCG. Na avaliação realizada após o período de indução da ITE constatou-se nos dois grupos diminuição significativa dos sintomas, da necessidade de medicação para asma, da hiperreatividade brônquica inespecífica, da reatividade cutânea ao Dpt juntamente com a melhora da função pulmonar. Houve uma redução no índice de estimulação da cultura de células mononucleares do sangue periférico estimuladas com Dpt, acompanhada de uma elevação da IL-10 no sobrenadante e dos níveis da IgG específica para Dpt e da IgE total. Os eosinófilos, a IgE específica para Dpt do sangue e o óxido nítrico no ar exalado não se alteraram. Não houve diferença na comparação dentre os grupos, exceto na proliferação das células mononucleares do sangue periférico estimuladas com PPD, que foi maior no Grupo B. Conclusão: a ITE levou a resultados satisfatórios com melhora clínica e alterações imunológicas já ao final do período de indução. A avaliação do uso do BCG como adjuvante, não mostrou benefícios adicionais. / The increase of allergic diseases, such as asthma, has often been explained by a decline in infectious stimulation. Atopy that is characterized as an immune dysfunction promotes a strong type Th2 immune response and underlines allergic diseases. Experimental animal models researches with mycobacteria and its products had led to promising results in prevention or reversion of type Th2 response. Positive results have been obtained to allergens specific immunotherapy (SIT) and its association with BCG vaccine, as an adjuvant, could promote additional benefits. In a randomized double blind study 21 patients sensitized to mite Dermatophagoides pteronyssinus (Dpt) with mild or moderate persistent asthma, aged 8 to 17 years of both sex were evaluated. Patients were divided in two groups. Group A received at the beginning of SIT one dose of BCG diluent and Group B one dose of BCG vaccine. After the SIT induction period we observed in both groups a significant decrease in asthma symptoms, bronchial hyperreactivity, immediate cutaneous reactivity to Dpt and the necessity of drugs intake. Specific lymphoproliferation against Dpt significantly decreased while IL-10 levels, specific IgG and total IgE increased. Blood eosinophils, specific IgE, others immunoglobulins levels and nitric oxide in exhaled air didn\'t change. There were no differences in all parameters evaluated between the two groups except on specific lymphoproliferation against PPD that was higher in Group B. Conclusions: improvement in symptoms and immunologicals changes where observed at the end of SIT induction period. BCG as adjuvant didn\'t add additional benefits.
114

Avaliação do BCG como adjuvante na imunoterapia específica para asmáticos / Assessment of BGC as an adjuvant in specific immunotherapy in asthmatic patients

Cohon, Andréa 28 July 2004 (has links)
O aumento da prevalência de doenças alérgicas como a asma, tem sido atribuído à falta de estímulos infecciosos. A atopia, que embasa as manifestações alérgicas, caracteriza-se por uma disfunção imune com predomínio da resposta do tipo Th2. Experimentos em modelos animais com micobactérias e seus produtos têm demonstrado resultados promissores na proteção e reversão de resposta imune do tipo Th2. A imunoterapia para alérgenos inalatórios tem mostrado resultados positivos e o uso do BCG como adjuvante poderia trazer benefícios adicionais. Em estudo randomizado duplo cego foram avaliados 21 indivíduos de ambos os sexos, com idades de 8 a 17 anos sensibilizados ao Dermatophagoides pteronissynus (Dpt) e portadores de asma leve ou moderada persistentes. Os pacientes foram divididos em dois grupos e tratados com imunoterapia específica (ITE) para Dpt. O Grupo A recebeu como adjuvante, no início da ITE, uma aplicação do diluente do BCG e o Grupo B uma dose da vacina BCG. Na avaliação realizada após o período de indução da ITE constatou-se nos dois grupos diminuição significativa dos sintomas, da necessidade de medicação para asma, da hiperreatividade brônquica inespecífica, da reatividade cutânea ao Dpt juntamente com a melhora da função pulmonar. Houve uma redução no índice de estimulação da cultura de células mononucleares do sangue periférico estimuladas com Dpt, acompanhada de uma elevação da IL-10 no sobrenadante e dos níveis da IgG específica para Dpt e da IgE total. Os eosinófilos, a IgE específica para Dpt do sangue e o óxido nítrico no ar exalado não se alteraram. Não houve diferença na comparação dentre os grupos, exceto na proliferação das células mononucleares do sangue periférico estimuladas com PPD, que foi maior no Grupo B. Conclusão: a ITE levou a resultados satisfatórios com melhora clínica e alterações imunológicas já ao final do período de indução. A avaliação do uso do BCG como adjuvante, não mostrou benefícios adicionais. / The increase of allergic diseases, such as asthma, has often been explained by a decline in infectious stimulation. Atopy that is characterized as an immune dysfunction promotes a strong type Th2 immune response and underlines allergic diseases. Experimental animal models researches with mycobacteria and its products had led to promising results in prevention or reversion of type Th2 response. Positive results have been obtained to allergens specific immunotherapy (SIT) and its association with BCG vaccine, as an adjuvant, could promote additional benefits. In a randomized double blind study 21 patients sensitized to mite Dermatophagoides pteronyssinus (Dpt) with mild or moderate persistent asthma, aged 8 to 17 years of both sex were evaluated. Patients were divided in two groups. Group A received at the beginning of SIT one dose of BCG diluent and Group B one dose of BCG vaccine. After the SIT induction period we observed in both groups a significant decrease in asthma symptoms, bronchial hyperreactivity, immediate cutaneous reactivity to Dpt and the necessity of drugs intake. Specific lymphoproliferation against Dpt significantly decreased while IL-10 levels, specific IgG and total IgE increased. Blood eosinophils, specific IgE, others immunoglobulins levels and nitric oxide in exhaled air didn\'t change. There were no differences in all parameters evaluated between the two groups except on specific lymphoproliferation against PPD that was higher in Group B. Conclusions: improvement in symptoms and immunologicals changes where observed at the end of SIT induction period. BCG as adjuvant didn\'t add additional benefits.
115

Implementación de un controlador difuso de temperatura prototipo usando la inferencia difusa de Takagi Sugeno

Huamán Bustamante, Jesús Omar January 2007 (has links)
No description available.

Page generated in 0.0773 seconds