• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 9
  • 1
  • Tagged with
  • 10
  • 5
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Síntese e caracterização a nível nanométrico da fase Li2(M) Ti308, M=Zn, Co e Ni pelo método Pechini. / Synthesis and nanometer-scale characterization of the Li2(M)Ti3O8, (M= Zn, Co and Ni) phase obtained by the Pechini method.

Câmara, Maria Suely Costa da 25 June 2004 (has links)
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:34:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 TeseMSCC.pdf: 4212325 bytes, checksum: 74cb25c0d2d043500f420546d566cc61 (MD5) Previous issue date: 2004-06-25 / Universidade Federal de Minas Gerais / The present work describes the preparation and characterization of the spinel phases Li2ZnTi3O8, Li2CoTi3O8 and Li2NiTi3O8 synthesized by the polymeric precursor method. Polycrystalline ceramic powders of high quality were synthesized for the Li2ZnTi3O8 and Li2CoTi3O8 phases. The desired spinel phase of the Li2NiTi3O8 compound was not obtained, however the synthesis product consisted of other crystalline phases. The chromatic and luminescent properties of the powders were investigated. The powers were calcined in temperatures between 400oC-1000oC/4h, after the obtention of the puff , in a heat treatment at 400oC/1h. The evolution of the crystalline phases with calcination temperature was investigated by means of X-ray Diffraction and Raman Spectroscopy, where it was verified that the Li2ZnTi3O8 and Li2CoTi3O8 crystalline phases could be obtained at low temperature (500oC). The Rietveld refinement method was used to observe in greater detail the crystalline structures of the spinels, and to study the occupations of the octahedric and tetrahedric lattice sites. The particle characteristics were studied by crystallite size and specific superficial area measurements, scanning electron microscopy and transmission electron microscopy. The results show that the synthesized powders present dimensions in the nanometer scale. The pigment of the Li2CoTi3O8 phase presented a green color for calcination temperatures of 400oC (amorphous) and 500oC (phase with structural defects). In temperatures above 600oC, the pigment presented a green-blue color with stability up to 1250oC. The observed pigment color transition from green to blue is due to the cobalt occupation in tetrahedric and octahedric sites. The Li2NiTi3O8 phase resulted in yellow pigments of excellent stability. The non-crystalline Li2ZnTi3O8 phase presented photoluminescent properties. The crystallization of this material provoked the quenching of the photoluminescent emission. A quantummechanical computer simulation confirms that the non-crystallinity of this material induces the formation of electronic levels, reducing the effective band gap energy when compared to the crystalline phase. This might explain the behavior of the photoluminescence in this spinel phase. / No presente trabalho descreve a obtenção e caracterização das fases espinélio Li2ZnTi3O8, Li2CoTi3O8 e Li2NiTi3O8 pelo método dos precursores poliméricos. Foram sintetizados pós cerâmicos policristalinos de alta qualidade para as fases Li2ZnTi3O8 e Li2CoTi3O8. Para a fase Li2NiTi3O8 não foi obtido o espinélio desejado e sim a existência de outras fases. Foram estudadas as propriedades cromáticas e luminescentes dos pós obtidos. Os pós foram calcinados a temperaturas entre 400ºC-1000ºC/4h, após obtenção do puff a temperatura de 400oC/1h. Foi realizado um estudo de evolução das fases cristalinas por meio de Difração de Raios X e Espectroscopia Raman, no qual foi verificada a obtenção das fases Li2ZnTi3O8 e Li2CoTi3O8 a baixa temperatura (500oC). Para a comprovação dessas estruturas e a ocupação dos sítios octaédricos e tetraédricos de cada elemento foi aplicado o método de Rietveld. O estudo da morfologia de partículas por meio de medidas de tamanho de cristalito, área superficial específica, Microscopia Eletrônica de Varredura e de Transmissão, mostrou que os pós apresentam partículas de tamanho nanométrico. O pigmento da fase Li2CoTi3O8 apresentou coloração verde nas temperaturas de 400oC (amorfo) e 500oC (fase ainda com defeitos estruturais) e a partir de 600oC predominou a cor verde-azul com estabilidade até 1250oC. A transição da cor verde para azul do pigmento Li2CoTi3O8 é devida à ocupação do cobalto nos sítios tetraédrico e octaédrico. A fase Li2NiTi3O8 resultou em um pigmento amarelo com alta estabilidade. A fase Li2ZnTi3O8 apresentou propriedade fotoluminescente no seu estado desordenado (amorfo) e a ausência dessa propriedade no seu estado ordenado (cristalino). Uma simulação computacional aplicando métodos da mecânica quântica confirma o surgimento de níveis eletrônicos na fase desordenada diminuindo o gap de energia com relação à fase ordenada, indicando uma melhor compreensão da propriedade apresentada por essa fase espinélio.
2

Avaliação cromática de restaurações em resina composta realizadas com diferentes sistemas adesivos e expostas à fumaça do cigarro.

Costa, Leonardo Assis January 2008 (has links)
Submitted by Suelen Reis (suziy.ellen@gmail.com) on 2013-04-23T18:24:48Z No. of bitstreams: 1 Dissertacao - Leonardo Assis Costa.pdf: 5179729 bytes, checksum: 817fc041b92e51f18cdd3caef2d8bc9d (MD5) / Approved for entry into archive by Rodrigo Meirelles(rodrigomei@ufba.br) on 2013-05-16T18:06:59Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertacao - Leonardo Assis Costa.pdf: 5179729 bytes, checksum: 817fc041b92e51f18cdd3caef2d8bc9d (MD5) / Made available in DSpace on 2013-05-16T18:07:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertacao - Leonardo Assis Costa.pdf: 5179729 bytes, checksum: 817fc041b92e51f18cdd3caef2d8bc9d (MD5) Previous issue date: 2008 / O manchamento dental pelo cigarro constitui uma das principais queixas dos pacientes fumantes, entretanto a ação do tabaco sobre materiais restauradores estéticos tem sido pouco relatada. Este estudo teve como objetivo avaliar o efeito da fumaça de cigarro, na cor de restaurações em resina composta realizadas com quatro diferentes sistemas adesivos (dois convencionais e dois autocondicionantes). Quarenta terceiros molares humanos foram seccionados no sentido mesio-distal e, posteriormente, preparos circulares foram realizados na junção amelodentinária, das suas respectivas faces vestibular e lingual, com 3mm de diâmetro e 1,5mm de profundidade. Os dentes foram divididos em oito grupos (n=10), de acordo a exposição ou não à fumaça de cigarro e de acordo com o sistema adesivo utilizado (Scotchbond Multi-Uso Plus [SBMP], Adper Single Bond 2 [SB], Clearfil SE Bond [SE], Adper Prompt [AP]), e restaurados com a resina composta (Filtek Z350). Os grupos experimentais foram expostos à fumaça de 1.200 cigarros, 10 cigarros, duas vezes ao dia, por um período de 10 minutos, durante 60 dias consecutivos. As alterações cromáticas foram avaliadas através da análise de fotografias digitais nos tempos: T0 (inicial); T1 (após 30 dias de exposição ao cigarro) e T2 (após 60 dias de exposição ao cigarro). As imagens foram avaliadas com o auxílio do software Adobe Photoshop CS3, considerando os parâmetros de cor do sistema CIE L*a*b* e da diferença total de cor (ΔE’). Os valores médios de ΔE’ e DP para os grupos expostos à fumaça do cigarro ao final do experimento foram: SMPB 23,28 (3,24), SB 27,60 (5,06), SE 26,65 (5,08), AP 27,30 (5,30) (ANOVA/Tukey - p < 0,05). Com base nos resultados pode-se concluir a fumaça do cigarro causou alteração na cor de restaurações em resina composta. Os espécimes restaurados utilizando o SBMP e o SB apresentaram os menores valores de ΔE’. Os espécimes não expostos à fumaça do cigarro e armazenados em água destilada não apresentaram alteração significante nos valores de ΔE’. / Salvador
3

Tintas e pigmentos no patrimônio urbano pelotense: um estudo de materiais de pintura das fachadas do século XIX

Fonseca, Daniele Baltz da 19 June 2013 (has links)
Submitted by Francisco Costa (xcosta@ufba.br) on 2013-06-13T17:45:38Z No. of bitstreams: 1 1_DISSERTAÇÃO_1_2_3.pdf: 4691803 bytes, checksum: 5b227828acd02e4ab2bcfa0c7e7145a0 (MD5) / Approved for entry into archive by Edilene Costa(ec@ufba.br) on 2013-06-19T03:21:08Z (GMT) No. of bitstreams: 1 1_DISSERTAÇÃO_1_2_3.pdf: 4691803 bytes, checksum: 5b227828acd02e4ab2bcfa0c7e7145a0 (MD5) / Made available in DSpace on 2013-06-19T03:21:08Z (GMT). No. of bitstreams: 1 1_DISSERTAÇÃO_1_2_3.pdf: 4691803 bytes, checksum: 5b227828acd02e4ab2bcfa0c7e7145a0 (MD5) / Esta dissertação estudou uma metodologia de intervenção cromática em edifícios de interesse cultural e os materiais de pintura de fachadas mais utilizados nas edificações pelotenses do século XIX. Sua apresentação foi estruturada em três partes, e a primeira delas aborda as relações cromáticas em centros históricos, exemplos de planos de cor estabelecidos em cidades européias, e apresenta, através de dois exemplos práticos de elaboração de propostas cromáticas para monumentos, uma metodologia para intervenção de pintura fundamentada sobre a teoria da restauração. A segunda parte consiste num aprofundamento técnico e histórico sobre os materiais de pintura como a cal e os pigmentos, com isto, conheceram-se os materiais corantes mais possíveis de terem sido utilizados nas fachadas do século XIX. Esta parte abordou, também, a história da cidade escolhida como objeto deste estudo (Pelotas/RS), bem como a contextualização das relações cromáticas estabelecidas nesta cidade durante seu período eclético. A terceira parte traz exemplos dos métodos científicos utilizados nos estudos cromáticos de edificações históricas: prospecção de camadas de pintura; análises da secção polida, microscopia de luz polarizada, análises químicas de pigmentos, entre outros. Apresenta, ainda, as pesquisas que determinaram os pigmentos mais utilizados para os grupos cromáticos amarelos, vermelhos e azuis das fachadas pelotenses da segunda metade do século XIX. Estas pesquisas utilizaram a espectroscopia Raman e a microscopia eletrônica de varredura com espectrômetro de energia dispersiva (MEV-EDS) como técnicas de análises qualitativa. Dentre as amostras analisadas verificou-se para os grupos de cor amarela e vermelha a presença dos pigmentos amarelo ocre e vermelho ocre (coloridos a partir do óxido de ferro), para o grupo azul encontrou-se a lazurita, um pigmento obtido a partir de uma gema semi-preciosa conhecida como lápis-lazúli. / Salvador
4

Alberto Nepomuceno, Artémis: um estudo de análise neorriemanniana / -

Taddei, Rita de Cassia 10 April 2015 (has links)
Este trabalho analisa a estruturação harmônica do episódio lírico Artémis, de Alberto Nepomuceno, buscando demonstrar que a técnica usada pelo compositor emprega sistematicamente os princípios da linguagem do cromatismo pós-wagneriano. Observa-se, inicialmente, que o projeto dessa obra encontra-se na vanguarda das estéticas de seu tempo, alinhando-se com as correntes progressistas do período. Nesse sentido verifica-se que, apesar de Nepomuceno ter sido identificado pela historiografia modernista como precursor do nacionalismo musical brasileiro, nesta obra prevalece sua inclinação cosmopolita. Para o desenvolvimento da pesquisa examinou-se inicialmente qual ferramenta de análise harmônica, dedicada ao repertório do cromatismo romântico do final do século XIX, seria mais adequada ao Artémis. Apresenta-se, por isso, uma introdução às teorias analíticas aplicáveis ao repertório com tonalidade expandida do século XIX, focando nos trabalhos de Hugo Riemann, Arnold Schoenberg e David Kopp. As teorias harmônicas de Riemann, sendo a matriz primordial dessas teorias, são extensamente investigadas. Comparamos, a seguir, as propostas dos três teóricos no que se refere a ferramentas de análise para peças com estrutura cromática. Discorrendo sobre aspectos positivos e negativos de cada teoria investigada, apontamos a recente teoria neorriemanniana de Kopp como a que melhor sistematizou, para nossos propósitos, os avanços acadêmicos no entendimento dos problemas harmônicos do repertório cromático do século XIX. Defendendo a importância de se atrelar, adequadamente, teoria, análise e repertório, confrontamos teoria e prática analítica, aplicando ao Artémis a sistemática das transformações cromáticas de Kopp. Conseguimos assim demonstrar, na prática do processo analítico, através de uma ferramenta de análise perfeitamente ajustada ao repertório proposto, resultados que atestam a coerência estrutural do texto musical abordado aos princípios transformacionais da harmonia cromática pós-wagneriana. / This dissertation analyses the harmonic structure of the \"lyric episode\" Artémis, composed by Alberto Nepomuceno, aiming to demonstrate that the technique used by the composer employs, systematically, the principles of the post-Wagnerian chromatic language. We observe, initially, that the project of this piece fits the avant-garde aesthetics of its time, aligning itself to the progressive trends of the period. In this sense we verify - although Nepomuceno has been identified by the modernistic Brazilian historiography as a forerunner of the Brazilian musical nationalism - that his cosmopolitan inclinations prevailed in this composition. At first, for the adequate development of the research, we examined which tool of harmonic analysis, dedicated to the chromatic repertoire of the final of the XIX Century, would be more adequate to the music of Artémis. We present, therefore, an introduction to the analytical theories that might be useful to the repertoire of expanded tonality of the XIX Century, focusing in the texts of Hugo Riemann, Arnold Schoenberg and David Kopp. The harmonic theories of Riemann, as the matrix for all these theories, are extensively investigated. We compare, in the sequence, the proposals of three theoreticians that developed analytical tools for pieces with chromatic structures. Revealing the positive and negative aspects of each of these theories, we pointed out the recent neoriemannian theory by Kopp as the one that better systematizes, for our purposes, the academic advances in the understanding of the harmonic problems of the chromatic repertoire composed at the end of the XIX Century. Because we defend the importance of considering simultaneously theory, analysis and repertoire, we confront theory and practice, applying to Artémis, Kopp\'s chromatic transformations systematic theory. This way we were able to demonstrate, in the practice of the analytical process, through an analytic tool perfectly fit to proposed repertoire, results that attest the structural coherence of the studied musical text with the transformational principles of post-Wagnerian chromatic harmony.
5

Estudo dos sinais anatômicos em íris humana com finalidade de pintura da íris em prótese ocular / Study of the anatomical signs in human iris with the finality of the painting iris in the ocular prosthetics

Carvalho, Giorgia Borges de 27 February 2008 (has links)
A devolução da estética em prótese ocular está diretamente relacionada ao conhecimento da anatomia e morfologia da íris humana, e uma pintura da íris mais fiel será decorrente de uma boa determinação e reprodução dos sinais anatômicos presentes na íris remanescente do paciente. Nesta pesquisa, foi realizado um estudo dos sinais anatômicos presentes em ambas as íris do globo ocular de 112 indivíduos escolhidos aleatoriamente, através de imagens fotográficas digitais. Foram elaboradas tabelas de avaliação dos sinais: lacunas, anéis de tensão,radiis solaris, sulcos radiais, manchas, flocos de neve, nuvens e anel de gordura, verificando a freqüência com que os mesmos aparecem nas íris consideradas de cor escura (castanho, castanho claro e castanho escuro); de cor clara (azul, verde e cinza) e de média (hazel e âmbar). Os dados obtidos foram processados em análise estatística, através do Teste Exato de Fisher e qui quadrado em nível de significância de 5%. Os resultados mostraram que: os sinais anatômicos são menos evidentes nas íris de cor escura, sendo que, as lacunas e os anéis de tensão foram os mais observados e as nuvens não foram observadas. Nas íris de cor clara, os sinais mais observados foram as manchas e os flocos de neve e o anel de gordura não foi observado. As íris de cor média foram as que apresentaram maior variedade de sinais, prevalecendo os anéis de tensão e as lacunas, e os menos freqüentes foram as nuvens e o anel de gordura. O sinal anel de gordura foi observado apenas em indivíduos em idade superior a 50 anos. Por fim, verificou-se também, que as íris direita e esquerda do mesmo indivíduo são similares, mas não iguais, havendo pequenas alterações na quantidade do mesmo sinal presente em ambas. / The devolution of the aesthetics in ocular prosthesis is directly related to the knowledge of the anatomy and morphology of the iris, and a painting of the most fidelity iris will be due to a good determination and reproduction of the present anatomical signs in the patient\'s remaining iris. In this research, the study of the anatomical signs was accomplished in 112 individuals\' human iris, analyzing the right and left irises, through images of digital pictures. Tables of evaluation were created of the signs: tension rings, lacuna, clouds, cholesterol ring, radiis solaris, snow flakes (lymphatic rosary), spots and spastic furrows and later verified the frequency with that the same ones appear in the irises of color blue, green, gray, hazel, amber, brown colors (brown, dark brown and light brown). The sequence of obtained data was processed in statistical analysis, and the results showed that the signs that more they appeared were the lacuna, stress ring and radiis solaris, and the anatomical signs that fewer appeared in the human iris were snow flakes (lymphatic rosary), clouds and cholesterol ring, however the signs of the type cholesterol rings presented the characteristic of being related the patient\'s age (above 50 years). The irises of color amber and hazel were the ones that presented the largest variety of anatomical signs. Already in the irises of brown color (dark brown, brown and light brown), the signs as a whole is less evident. Finally the same individual\'s right and left irises are similar and no same, suffering alteration in the amount of the same sign presented in both.
6

Proposta de uma base de conhecimento multilíngue on-line de expressões cromáticas da fauna e da flora / Proposal of a multilingual on-line knowledge base of chromatic phrases of fauna and flora

Martins, Sabrina de Cássia [UNESP] 12 December 2016 (has links)
Submitted by Sabrina de Cassia Martins null (sabrismartins@gmail.com) on 2017-02-08T15:06:43Z No. of bitstreams: 1 Tese-Sabrina Martins_VERSÃO FINAL.pdf: 4892311 bytes, checksum: ded93001eeec82424d2a73ec7626a3d8 (MD5) / Approved for entry into archive by LUIZA DE MENEZES ROMANETTO (luizamenezes@reitoria.unesp.br) on 2017-02-13T18:13:27Z (GMT) No. of bitstreams: 1 martins_sc_dr_sjrp.pdf: 4892311 bytes, checksum: ded93001eeec82424d2a73ec7626a3d8 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-13T18:13:27Z (GMT). No. of bitstreams: 1 martins_sc_dr_sjrp.pdf: 4892311 bytes, checksum: ded93001eeec82424d2a73ec7626a3d8 (MD5) Previous issue date: 2016-12-12 / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP) / A presente tese tem como objeto de estudo a terminologia da Fauna e da Flora cuja formação envolve o uso do vocabulário das cores. Nosso estudo abrange dois temas gerais: por um lado, a contribuição dos nomes de cores para a variação denominativa em terminologia a partir de uma perspectiva interlinguística; por outro, a descrição de tais variantes em uma obra lexicográfica especializada e multilíngue. A fim de delimitar a nossa pesquisa, concentramo-nos na análise de dois subdomínios da Biologia: a Botânica, especificamente as Angiospermas (monocotiledôneas e eudicotiledôneas), e a Zoologia, exclusivamente os Vertebrados (peixes, anfíbios, répteis, aves e mamíferos). Dessa forma, visamos, em primeiro lugar, ampliar o Dicionário Onomasiológico de Expressões Cromáticas da Fauna e Flora por meio da inserção em sua microestrutura dos correspondentes das palavras-entrada em línguas inglesa e italiana. Seguindo a metodologia proposta em nosso Mestrado (MARTINS, 2013), utilizamos o Corpus Web para a busca e validação dos correspondentes. Em segundo, uma vez verificada a existência de correspondentes para cada entrada, realizamos sua análise estrutural, observando o papel desses itens para a divulgação dos conceitos da Fauna e da Flora em outras culturas. Em terceiro, examinamos as possíveis causas que atuam na formação de tais unidades e que propiciam ou não a escolha do item cor nas línguas em estudo, isto é, português, inglês e italiano. Por último, ainda em relação à obra lexicográfica, propomos formular a metodologia mais adequada para a implementação de uma plataforma on-line que contribuirá para minimizar as divergências terminológicas nessa área, para a normatização de conceitos e para o estabelecimento da comunicação entre culturas. Enfatizamos que o nosso interesse é motivado pelo papel ativo dos nomes de cores na expansão do léxico e a investigação dessa fatia lexical é uma forma de evidenciar o uso dos nomes de cores para a difusão da terminologia da Fauna e da Flora. Finalmente, visamos contribuir qualitativamente, tanto no aspecto teórico (por meio das reflexões apresentadas) quanto no metodológico, para o âmbito das pesquisas que se limitam ao estudo do léxico, bem como para o conjunto das obras lexicográficas produzidas no Brasil. / The present thesis has as its object of study the terminology of Fauna and Flora composed by color names. Hence, it deals with two major themes: on one hand, the contribution of color names to the denominative variation in Terminology from a interlinguistic perspective; on the other, the description of such variants in a multilingual and specialized lexicographical work. In order to delimit our research, we concentrate our analysis on two subdomains of Biology: Botany, specifically the Angiosperms (monocotyledons and dicotyledons), and Zoology, specifically the Vertebrates (fish, amphibians, reptiles, birds and mammals). In this manner, it aims, firstly, to extend the Onomasiological Dictionary of Chromatic Phrases of Fauna and Flora by inserting in the microstructure the equivalents of the entries in English and Italian languages. Following the methodology proposed in a prior research (MARTINS, 2013), we use the Corpus Web to collect and validate the equivalents. Secondly, once checked the existence of equivalents for each entry, it intends to realize their structural analysis, observing the role of these denominative variants to the propagation of Fauna and Flora concepts in other cultures. Thirdly, examining the probable causes that actuate in the formation of such units and that propitiate or not the choice of the color name in the languages in study, i.e., Portuguese, English and Italian. Finally, still regarding the lexicographical work, we propose to formulate an appropriate methodology for the implementation of an on-line platform that will contribute to minimize terminological variances in this area, to concepts normalization, as well as to the communication among cultures. We would like to emphasize that our interest is motivated by the active role of color names in the expansion of the lexicon and the study of this vocabulary demonstrates the importance of color names to the diffusion of Fauna and Flora terminology. To sum up, we expect to contribute qualitatively, as in the theoretical aspect (by means of the reflections presented in the following pages) as in the methodological aspect, to the range of the lexical studies, as well as to the set of lexicographical works produced in Brazil. / FAPESP: 2013/09232-1
7

Estudo dos sinais anatômicos em íris humana com finalidade de pintura da íris em prótese ocular / Study of the anatomical signs in human iris with the finality of the painting iris in the ocular prosthetics

Giorgia Borges de Carvalho 27 February 2008 (has links)
A devolução da estética em prótese ocular está diretamente relacionada ao conhecimento da anatomia e morfologia da íris humana, e uma pintura da íris mais fiel será decorrente de uma boa determinação e reprodução dos sinais anatômicos presentes na íris remanescente do paciente. Nesta pesquisa, foi realizado um estudo dos sinais anatômicos presentes em ambas as íris do globo ocular de 112 indivíduos escolhidos aleatoriamente, através de imagens fotográficas digitais. Foram elaboradas tabelas de avaliação dos sinais: lacunas, anéis de tensão,radiis solaris, sulcos radiais, manchas, flocos de neve, nuvens e anel de gordura, verificando a freqüência com que os mesmos aparecem nas íris consideradas de cor escura (castanho, castanho claro e castanho escuro); de cor clara (azul, verde e cinza) e de média (hazel e âmbar). Os dados obtidos foram processados em análise estatística, através do Teste Exato de Fisher e qui quadrado em nível de significância de 5%. Os resultados mostraram que: os sinais anatômicos são menos evidentes nas íris de cor escura, sendo que, as lacunas e os anéis de tensão foram os mais observados e as nuvens não foram observadas. Nas íris de cor clara, os sinais mais observados foram as manchas e os flocos de neve e o anel de gordura não foi observado. As íris de cor média foram as que apresentaram maior variedade de sinais, prevalecendo os anéis de tensão e as lacunas, e os menos freqüentes foram as nuvens e o anel de gordura. O sinal anel de gordura foi observado apenas em indivíduos em idade superior a 50 anos. Por fim, verificou-se também, que as íris direita e esquerda do mesmo indivíduo são similares, mas não iguais, havendo pequenas alterações na quantidade do mesmo sinal presente em ambas. / The devolution of the aesthetics in ocular prosthesis is directly related to the knowledge of the anatomy and morphology of the iris, and a painting of the most fidelity iris will be due to a good determination and reproduction of the present anatomical signs in the patient\'s remaining iris. In this research, the study of the anatomical signs was accomplished in 112 individuals\' human iris, analyzing the right and left irises, through images of digital pictures. Tables of evaluation were created of the signs: tension rings, lacuna, clouds, cholesterol ring, radiis solaris, snow flakes (lymphatic rosary), spots and spastic furrows and later verified the frequency with that the same ones appear in the irises of color blue, green, gray, hazel, amber, brown colors (brown, dark brown and light brown). The sequence of obtained data was processed in statistical analysis, and the results showed that the signs that more they appeared were the lacuna, stress ring and radiis solaris, and the anatomical signs that fewer appeared in the human iris were snow flakes (lymphatic rosary), clouds and cholesterol ring, however the signs of the type cholesterol rings presented the characteristic of being related the patient\'s age (above 50 years). The irises of color amber and hazel were the ones that presented the largest variety of anatomical signs. Already in the irises of brown color (dark brown, brown and light brown), the signs as a whole is less evident. Finally the same individual\'s right and left irises are similar and no same, suffering alteration in the amount of the same sign presented in both.
8

Alberto Nepomuceno, Artémis: um estudo de análise neorriemanniana / -

Rita de Cassia Taddei 10 April 2015 (has links)
Este trabalho analisa a estruturação harmônica do episódio lírico Artémis, de Alberto Nepomuceno, buscando demonstrar que a técnica usada pelo compositor emprega sistematicamente os princípios da linguagem do cromatismo pós-wagneriano. Observa-se, inicialmente, que o projeto dessa obra encontra-se na vanguarda das estéticas de seu tempo, alinhando-se com as correntes progressistas do período. Nesse sentido verifica-se que, apesar de Nepomuceno ter sido identificado pela historiografia modernista como precursor do nacionalismo musical brasileiro, nesta obra prevalece sua inclinação cosmopolita. Para o desenvolvimento da pesquisa examinou-se inicialmente qual ferramenta de análise harmônica, dedicada ao repertório do cromatismo romântico do final do século XIX, seria mais adequada ao Artémis. Apresenta-se, por isso, uma introdução às teorias analíticas aplicáveis ao repertório com tonalidade expandida do século XIX, focando nos trabalhos de Hugo Riemann, Arnold Schoenberg e David Kopp. As teorias harmônicas de Riemann, sendo a matriz primordial dessas teorias, são extensamente investigadas. Comparamos, a seguir, as propostas dos três teóricos no que se refere a ferramentas de análise para peças com estrutura cromática. Discorrendo sobre aspectos positivos e negativos de cada teoria investigada, apontamos a recente teoria neorriemanniana de Kopp como a que melhor sistematizou, para nossos propósitos, os avanços acadêmicos no entendimento dos problemas harmônicos do repertório cromático do século XIX. Defendendo a importância de se atrelar, adequadamente, teoria, análise e repertório, confrontamos teoria e prática analítica, aplicando ao Artémis a sistemática das transformações cromáticas de Kopp. Conseguimos assim demonstrar, na prática do processo analítico, através de uma ferramenta de análise perfeitamente ajustada ao repertório proposto, resultados que atestam a coerência estrutural do texto musical abordado aos princípios transformacionais da harmonia cromática pós-wagneriana. / This dissertation analyses the harmonic structure of the \"lyric episode\" Artémis, composed by Alberto Nepomuceno, aiming to demonstrate that the technique used by the composer employs, systematically, the principles of the post-Wagnerian chromatic language. We observe, initially, that the project of this piece fits the avant-garde aesthetics of its time, aligning itself to the progressive trends of the period. In this sense we verify - although Nepomuceno has been identified by the modernistic Brazilian historiography as a forerunner of the Brazilian musical nationalism - that his cosmopolitan inclinations prevailed in this composition. At first, for the adequate development of the research, we examined which tool of harmonic analysis, dedicated to the chromatic repertoire of the final of the XIX Century, would be more adequate to the music of Artémis. We present, therefore, an introduction to the analytical theories that might be useful to the repertoire of expanded tonality of the XIX Century, focusing in the texts of Hugo Riemann, Arnold Schoenberg and David Kopp. The harmonic theories of Riemann, as the matrix for all these theories, are extensively investigated. We compare, in the sequence, the proposals of three theoreticians that developed analytical tools for pieces with chromatic structures. Revealing the positive and negative aspects of each of these theories, we pointed out the recent neoriemannian theory by Kopp as the one that better systematizes, for our purposes, the academic advances in the understanding of the harmonic problems of the chromatic repertoire composed at the end of the XIX Century. Because we defend the importance of considering simultaneously theory, analysis and repertoire, we confront theory and practice, applying to Artémis, Kopp\'s chromatic transformations systematic theory. This way we were able to demonstrate, in the practice of the analytical process, through an analytic tool perfectly fit to proposed repertoire, results that attest the structural coherence of the studied musical text with the transformational principles of post-Wagnerian chromatic harmony.
9

CARACTERIZAÇÃO FÍSICO-QUÍMICA, FENÓLICA E SENSORIAL DA CV. MARSELAN DE DIFERENTES REGIÕES DO RIO GRANDE DO SUL / CHARACTERIZATION PHYSICO-CHEMICAL, PHENOLIC AND SENSORY OF CV. MARSELAN OF DIFFERENT REGIONS OF THE RIO GRANDE DO SUL

Arenhart, Márcia 20 March 2015 (has links)
There is a great diversity of vines in the world, generating high variability characteristics of the wines produced. With the increased interest motivated by health benefits, making room for the growth of consumption and the grape and wine market potential, the search for varieties able to adapt to different climatic conditions and the growing consumer demand for wine quality, introduces the 'Marselan' piecemeal viticulture scenario. 'Marselan' is a red grape vinifera, obtained by crossing the 'Grenache' and 'Cabernet Sauvignon'. The Rio Grande do Sul has the largest percentage of cultivated area with grape in Brazil, and is the largest producer of wine. The quality of products derived from the grape is dependent on its physicochemical properties and phenolic composition characteristics of cultivars. This study aims to characterize physicochemical the cultivate and the varietal wine, and also describe the sensory profile of the varietal wine Marselan obtained from grapes produced in the regions of the Campanha Gaúcha, Serra Gaúcha and Serra do Sudeste of Rio Grande do Sul. Six samples of grapes produced different regions were collected. Part of berries was frozen in liquid nitrogen and stored in a freezer for further analysis and preparation of extracts, the remainder was used for the microvinification. Analysis of total polyphenols, total flavonoids, procyanidins, tannins, anthocyanins, polymeric pigments, intensity and color tone, color characteristics by the CIE L* a* b* space, acidity, pH, total soluble solids, total sugars (reducing and non-reducing) and antioxidant capacity were performed. The sensory characteristics of the wines were determined by quantitative descriptive analysis with a team of 10 trained panelists. The grape and wine samples Marselan differ in physicochemical parameters evaluated and sensory analysis. Industrial maturation, phenolic ripeness, phenolic compounds and antioxidant capacity data of 'Marselan' demonstrated their adaptability to all regions of Rio Grande do Sul, but are highly dependent on the weather, which provide different features. All red wines are in accordance with the standards established by Brazilian law. The total polyphenol content (2047.07 to 4777.98 mg L-1) and anthocyanins (645.20 874,67mg the L-1) found in a young wine, Marselan presents a good potential for development of guard wines. The antioxidant capacity follows the trend of phenolic compounds. Regarding the color parameters of the wine samples are somewhat different, but it is not possible to characterize differences in the area and its color is characteristic of young wines. The method of quantitative descriptive analysis revealed that the studied samples have distinct sensory profiles, except in the aroma, which indicates the typical characteristics of the cultivar studied for the aromas of red fruits, dried fruits, woody and sweet. The attributes violet color, translucent, fruity flavor, astringency and persistence are the most important to discriminate samples of red wine, however the other attributes as herbaceous aromas, alcohol and floral, bitter flavors, acid and woody, pungency and body help to describe sensorily the cv. Marselan. It is possible to discriminate sensory samples of red wine based on the production region. / Existe uma diversidade muito grande de videiras no mundo, gerando elevada variabilidade de características dos vinhos produzidos. Com o aumento de interesse motivado pelos benefícios à saúde, abrindo espaço para o crescimento do consumo e do potencial do mercado da uva e do vinho, a busca de variedades capazes de se adaptar as condições climáticas diferenciadas e a procura crescente do consumidor por vinhos de qualidade, introduz a Marselan aos poucos ao cenário da viticultura. Marselan é uma uva tinta vinífera, obtida pelo cruzamento da Grenache e Cabernet Sauvignon . O Rio Grande do Sul detém a maior percentagem de área cultivada com uva no Brasil, além de ser o maior produtor de vinho. A qualidade dos produtos derivados da uva é dependente das suas propriedades físico-químicas e da composição fenólica características das cultivares. O presente trabalho tem como objetivo caracterizar físico-quimicamente a cultivar e o vinho varietal, e também descrever o perfil sensorial do vinho varietal Marselan obtido de uvas produzidas nas regiões da Campanha Gaúcha, Serra Gaúcha e Serra do Sudeste, do Rio Grande do Sul. Seis amostras de uvas produzidas diferentes regiões foram coletadas. Parte das bagas foi congelada em nitrogênio líquido e armazenada em freezer para posterior elaboração de extratos e análise, o restante foi destinado à microvinificação. Foram realizadas análises de polifenóis totais, flavonóides totais, procianidinas, taninos, antocianinas, pigmentos poliméricos, intensidade e tonalidade de cor, características cromáticas pelo espaço CIE L*a*b*, acidez, pH, sólidos solúveis totais, açúcares totais (redutores e não redutores) e capacidade antioxidante. As características sensoriais dos vinhos foram determinadas por Análise Descritiva Quantitativa com uma equipe de 10 provadores treinados. As amostras de uva e vinho Marselan apresentam diferenças nos parâmetros físico-químicos avaliados e na análise sensorial. Os dados de maturação industrial, maturação fenólica, compostos fenólicos e capacidade antioxidante da Marselan demonstraram a sua adaptação a todas as regiões do Rio Grande do Sul, porém é altamente dependente das condições climáticas, as quais conferem características bem diferenciadas. Todas as amostras de vinho tinto encontram-se de acordo com os padrões estabelecidos na legislação brasileira. Pelo teor de polifenóis totais (2047,07 a 4777,98 mg L-1) e antocianinas (645,20 a 874,67mg L-1) encontrados no vinho ainda jovem, a Marselan apresenta um ótimo potencial para elaboração de vinhos de guarda. A capacidade antioxidante acompanha a tendência dos compostos fenólicos. Em relação aos parâmetros de cor dos vinhos as amostras apresentam diferenças entre si, mas não é possível caracterizar diferenças quanto à região e sua cor é característica de vinhos jovens. O método da Análise Descritiva Quantitativa revelou que as amostras estudadas apresentam perfis sensoriais distintos, exceto no aroma, o que indica a tipicidade da cultivar estudada para os aromas de frutas vermelhas, frutas secas, madeirizado e doce. Os atributos cor violeta, translúcido, sabor frutado, adstringência e persistência são os mais importantes para discriminar as amostras de vinho tinto, no entanto os outros atributos como aromas herbáceo, alcoólico e floral, sabores amargo, ácido e madeirizado, pungência e corpo auxiliam a descrever sensorialmente a cv. Marselan. É possível discriminar sensorialmente as amostras de vinho tinto com base na região de produção.
10

La reintegración cromática en pintura de caballete. Revisión crítica de los principios teóricos, evolución, técnicas y materiales

Doménech García, Beatriz 06 September 2022 (has links)
[ES] La reintegración cromática es una materia que, más allá de los principios clásicos de respeto, reconocimiento y reversibilidad, o del tratamiento de las lagunas y la controversia que ello genera, apenas se presenta de forma extensa y detallada. La falta de monografías específicas que engloben, además, temas tan importantes como la percepción del color o las fuentes de iluminación, requiere en primera instancia, de una recopilación y recensión de material bibliográfico. Mediante este proceso, se muestra una especialización del léxico para denominar el proceso de reintegración cromática, quedando incluidos en esta nueva terminología los criterios y normas que dicha intervención lleva implícitos. La revisión crítica de las teorías de la restauración que abundaron a partir de mediados del siglo XX así como de las más recientes, identifica el estado actual de la cuestión del retoque en la pintura de caballete, en la cual se halla una clara influencia de principios teóricos más propios de otras áreas de la restauración como la pintura mural, la arqueología o la escultura. Resulta igualmente importante el análisis de la evolución de criterios en materia de reintegración, pues permite la identificación de las carencias y problemáticas que presentan si se extrapolan a la praxis actual. El extenso estudio del tratamiento de las lagunas y los sistemas de reintegración cromática requiere de una revisión que permita la ordenación, de forma coherente y con ejemplos gráficos, de los sistemas de retoque pictórico existentes, definiéndolos y clasificándolos correctamente, con el propósito de servir como referencia. Esta sección demuestra la diversidad del uso de sistemas según factores geográficos, así como la falta de una unificación terminológica de reintegración a nivel nacional e internacional que evite errores de traducción y confusiones, los cuales pueden derivar en malas prácticas por parte de los restauradores. Existen también otros parámetros, como la textura de los estucos, las fuentes de iluminación y la indumentaria de trabajo, que pasan inadvertidos pero de los cuales se demuestra, por medios experimentales, la importancia que juegan en el desarrollo de los procesos de reintegración cromática y en la calidad de su resultado final. De esta forma, se enfatiza que el retoque pictórico en pintura de caballete debe ser abordado más allá de los conceptos tradicionales y del tratamiento de las lagunas. Asimismo, se revisan también las técnicas utilizadas en la reintegración cromática de pintura de caballete, demostrando la permanencia de materiales tradicionalmente usados como las acuarelas para la restitución acuosa, y los colores aglutinados al barniz para los retoques no acuosos. En relación a esta última técnica, aunque es común el uso de pinturas comerciales, en la última década ha crecido en popularidad la elaboración propia de colores al barniz por los restauradores con motivo de las ventajas que presentan. Este suceso ha requerido un análisis detallado de su viabilidad mediante ensayos de laboratorio, descubriendo si estas pinturas artesanales cumplen unos mínimos estándares de calidad para poder ser utilizadas de forma segura en obras reales. En definitiva, la revisión crítica y el estudio de la reintegración cromática más allá de los medios tradicionalmente expuestos, remarcan la importancia de tratar esta fase de intervención como una disciplina propia e independiente. / [CA] La reintegració cromàtica és una matèria que, més enllà dels principis clàssics de respecte, reconeixement i reversibilitat, o del tractament de les llacunes i la controvèrsia que això genera, a penes es presenta de forma extensa i detallada. La manca de monografies específiques que engloben, a més, temes tan importants com la percepció del color o les fonts d'il·luminació, requereix en primera instància, d'una recopilació i recensió de material bibliogràfic. Mitjançant aquest procés, es mostra una especialització del lèxic per a denominar el procés de reintegració cromàtica, quedant inclosos en la seua terminologia els criteris i normes que aquesta intervenció porta implícits. La revisió crítica de les teories de la restauració que van ser abundants a partir de mitjans del segle XX així com les més recents, identifica l'estat actual de la qüestió del retoc en la pintura de cavallet, en la qual s'hi troba una clara influència de principis teòrics més propis de altres àrees de la restauració com la pintura mural, l'arqueologia o l'escultura. Resulta igualment important l'anàlisi de l'evolució de criteris en matèria de reintegració, doncs permet la identificació de les carències i problemàtiques que presenten si s'extrapolen a la praxis actual. L'extens estudi del tractament de les llacunes i els sistemes de reintegració cromàtica requereix d'una revisió que permeta l'ordenació, de forma coherent i amb exemples gràfics, dels sistemes de retoc pictòric existents, definint-los i classificant-los correctament, amb el propòsit de servir com a referència. Esta secció demostra la diversitat de l'ús de sistemes segons factors geogràfics, així com la falta d'una unificació terminològica de reintegració a nivell nacional i internacional que evite errors de traducció i confusions, els quals poden derivar en males pràctiques per part dels restauradors. Existeixen també altres paràmetres, com la textura dels estucs, les fonts d'il·luminació i la indumentària de treball, que passen inadvertits però dels quals es demostra, per mitjans experimentals, la importància que juguen en el desenvolupament dels processos de reintegració cromàtica i la qualitat del seu resultat final. D'aquesta forma, s'emfatitza que el retoc pictòric en pintura de cavallet déu ser abordat més enllà dels conceptes tradicionals i del tractament de les llacunes. Així mateix, es revisen també les tècniques utilitzades en la reintegració cromàtica de pintura de cavallet, demostrant la permanència de materials tradicionalment utilitzats com les aquarel·les per a la restitució aquosa, i els colors aglutinats al vernís per als retocs no aquosos. En relació a esta última tècnica, encara que és comú l'ús de pintures comercials, en l'última dècada ha crescut en popularitat l'elaboració pròpia de colors al vernís pels propis restauradors amb motiu dels avantatges que presenten. Aquest succés ha requerit un anàlisi detallat de la seua viabilitat mitjançant assajos de laboratori, descobrint si aquestes pintures artesanals compleixen uns mínims estàndards de qualitat per a poder ser utilitzades de forma segura en obres reals. En definitiva, la revisió crítica i l'estudi de la reintegració cromàtica més enllà dels mitjans tradicionalment exposats, remarquen la importància de tractar aquesta fase d'intervenció com una disciplina pròpia i independent. / [EN] Chromatic reintegration is a subject that, beyond the classical principles of respect, recognition, and reversibility, or the treatment of the losses and the controversy it generates, is hardly presented comprehensively and in detail. The absence of specific monographs covering such important subjects as perception of colour or light sources necessitates, first and foremost, a compilation and review of bibliographical material. Through this process, a specialisation of the lexicon is shown to name the process of chromatic reintegration, including the criterion and rules implicit to this intervention. According to the review of restoration theories from the mid-20th century onwards as well as more recent ones, it is identified the current state of the question of retouching in easel painting, in which there is a clear influence of theoretical principles more typical of other areas of restoration such as mural painting, archaeology or sculpture. Analysis of the evolution of reintegration criteria is also important since it allows for the identification of shortcomings and problems if they are applied to current practice. The extensive study of losses treatment and chromatic reintegration demands that the existing systems of pictorial retouching to be organised in a coherent manner including graphic examples that clearly define and classify them, with the aim of serving as a reference. This section demonstrates the diversity of the use of systems according to geographical factors, as well as the need of unification of reintegration terminology at national and international level to avoid translation errors and confusion, which can lead to bad practices by restorers. Experimentation has shown that there are also other parameters, such as the texture of the fillers, the light sources and the working clothes, which go unnoticed but which are important to the development of the chromatic reintegration processes and the quality of the final result. In this way, it is emphasised that pictorial retouching in easel painting must be approached beyond traditional concepts and the treatment of losses. The techniques used in the chromatic reintegration of easel painting are also reviewed, demonstrating the permanence of traditionally used materials such as watercolours for aqueous restitution, and varnish-bonded colours for non-aqueous retouching. However, according to the latter technique, although commercial paints are commonly used by restorers, the use of self-produced varnish colours has grown in popularity over the past decade due to the advantages they offer. To determine if these handmade paints are safe for use on real paintings, a detailed analysis of their viability has been conducted through laboratory tests. Definitely, the critical review and study of chromatic reintegration beyond the traditional means highlight the importance of treating this phase of intervention as an independent discipline. / Doménech García, B. (2022). La reintegración cromática en pintura de caballete. Revisión crítica de los principios teóricos, evolución, técnicas y materiales [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/186055 / TESIS

Page generated in 0.1016 seconds