• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 18
  • 3
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 26
  • 17
  • 11
  • 9
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Recherche de composés cytotoxiques dans la biodiversité végétale de la Nouvelle-Calédonie / Research of cytotoxic compounds in the plant biodiversity of New Caledonia

Thieury, Charlotte 19 April 2016 (has links)
Aussi ancienne que la conscience humaine, la correspondance entre les plantes et leurs vertus thérapeutiques est connue. Une analyse de nos pharmacopées montre qu’encore aujourd’hui l’Homme va chercher ces médicaments dans la nature. Cette étude sur les substances anticancéreuses s’est attachée à valoriser la nature comme source de nouvelles substances dites « leads », composés bioactifs qui sont les chefs de file à la base du développement du médicament.La première partie de cette étude s’est attachée à la pharmacomodulation d’une molécule naturelle anticancéreuse issue d’une plante localement connue. 23 dérivés de flavokavaïnes (FKD) ont été synthétisés pour permettre d’améliorer la compréhension des exigences structurelles nécessaires pour une cytotoxicité et une sélectivité optimale via une étude de RSA. Six molécules ont montré des améliorations importantes en terme d’activité et de sélectivité. L’étude de leurs mécanismes d'action a révélé que les FKD induisaient un arrêt du cycle cellulaire variable selon le statut p53 des lignées ainsi qu’une apoptose. Les délais d’action des FKD dépendaient du statut Akt/mTOR des lignées cancéreuses. La seconde partie de cette étude s’est attachée à l’exploration phytochimique de plantes endémiques de la Nouvelle-Calédonie en vue de découvrir de nouvelles sources de molécules cytotoxiques. Un criblage des activités cytotoxiques a permis de mettre en évidence des activités intéressantes chez Diospyros olen, Meiogyne baillonii et de plusieurs espèces de Soulamea. Un travail de phytochimie a permis d’isoler de nombreuses molécules dont trois nouvelles : la sapranthine H et les macrocarpasines A et B. L’aristolactame BII et l’elliptinone présentaient des activités cytotoxiques fortes. L’aristolactame BII s’est avérée entrainé un arrêt du cycle cellulaire dépendant du statut p53 des lignées cancéreuses.Ce travail de valorisation est indispensable dans un objectif de protection d’une biodiversité menacée comme l’est celle de la Nouvelle-Calédonie pour permettre la mise en place de programmes de sauvegarde. / As old as human consciousness, correspondence between plants and their healing properties is known. An analysis of our pharmacopoeia shows that even now humans seek these drugs in nature. This study on anticancer drugs has focused on valuing nature as a source of new substances named "leads", bioactive compounds that are at the base of drug development.The first part of this study focused on the pharmacomodulation of a natural anticancer molecule from a locally-known plant. 23 flavokawain derivatives (FKD) were synthesized to improve the understanding of the structural requirements necessary for optimal selectivity and cytotoxicity via an SAR study. Six molecules have shown significant improvements in terms of activity and selectivity. The study of their mechanisms of action revealed that FKD induced a variable cell cycle arrest depending on the p53 status of cancer cell lines as well as apoptosis. The action delays of FKD depended of Akt/mTor status of cancer cell lines. The second part of this study focused on the phytochemical exploration of new caledonian endemic plants to discover new sources of cytotoxic molecules. The ccreening of cytotoxic activities helped to highlight interesting activities in Diospyros olen, Meiogyne baillonii and several species of Soulamea. A phytochemistry work led to the isolation of many molecules including three news: sapranthine H and macrocarpasines A and B. Aristolactame BII and elliptinone exhibited strong cytotoxic activity. Aristolactame BII led to a cell cycle arrest depending on the p53 status of cancer cell lines.This valuation work is essential in an objective of protecting an endangered biodiversity like it’s the case in New Caledonia to allow the establishment of backup programs.
12

Atuação do 1-metilciclopropeno na pós-colheita de caquis 'Rama Forte' e 'Kyoto' / 1-metilciclopropene activity in the post-harvest of 'Rama Forte' and 'Kyoto' persimmons

Cábia, Nathalie Cardoso [UNESP] 06 December 2016 (has links)
Submitted by NATHALIE CARDOSO CABIA null (nccabia@gmail.com) on 2017-01-31T17:19:43Z No. of bitstreams: 1 Nathalie Cardoso Cábia Tese.pdf: 2151127 bytes, checksum: 60d4e1411e5b512e9d366d8cdd972d67 (MD5) / Approved for entry into archive by LUIZA DE MENEZES ROMANETTO (luizamenezes@reitoria.unesp.br) on 2017-02-03T18:41:36Z (GMT) No. of bitstreams: 1 cabia_nc_dr_bot.pdf: 2151127 bytes, checksum: 60d4e1411e5b512e9d366d8cdd972d67 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-03T18:41:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 cabia_nc_dr_bot.pdf: 2151127 bytes, checksum: 60d4e1411e5b512e9d366d8cdd972d67 (MD5) Previous issue date: 2016-12-06 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / O caqui é um fruto climatérico altamente perecível, e para estender o período de sua comercialização se faz necessário o uso de métodos de conservação pós-colheita. O presente trabalho teve como objetivo avaliar a qualidade físico-química e enzimática de caquis ‘Rama Forte’ e ‘Kyoto’ tratados com 1-metilciclopropeno (1-MCP). Os frutos após a colheita foram selecionados e expostos a diferentes concentrações de 1-MCP (0 ppb, 500 ppb, 1000 ppb e 1500 ppb) e após o procedimento foram armazenados sob refrigeração a 0 ± 0,5ºC e 90 ± 5% de UR. Foram realizadas análises de perda de massa fresca, taxa respiratória, acidez titulável, potencial hidrogêniônico (pH), sólidos solúveis, índice de maturação (“Ratio”), firmeza, índice de adstringência, ácido ascórbico, açúcares redutores, coloração, capacidade antioxidante, compostos fenólicos totais, atividade das enzimas polifenoloxidase (PFO), poligalacturonase (PG) e pectinametilesterase (PME). As análises foram realizadas nos frutos a cada 7 dias, ao longo de 35 dias de armazenamento refrigerado. O delineamento utilizado foi inteiramente casualizado, com 3 repetições por tratamento. Nas condições em que o trabalho foi realizado pode-se concluir que a aplicação de 1-MCP associada ao armazenamento refrigerado foi eficiente no controle do amadurecimento dos caquis ‘Rama Forte’ e ‘Kyoto’. Em caquis ‘Rama Forte’ não destanizados a dose que apresentou melhores resultados foi a de 1500 ppb de 1-MCP. Em caquis ‘Rama Forte’ submetidos à destanização o 1-MCP, independente da dose, mostrou-se eficiente. Já em caquis ‘Kyoto’, a dose que apresentou melhores resultados foi a de 1500 ppb de 1-MCP. / Persimmon is a highly perishable climacteric fruit, and to extend the commercialization period, is necessary to apply post-harvest conservation techniques for its marketing. The objective of this work was to evalueate the physical-chemical and enzymatic quality of ‘Rama Forte’ and ‘Kyoto’ persimmons using 1-metylcyclopropene (1-MCP). Harvested fruits were selected and exposed to different concentrations of 1-MCP (0 ppb, 500 ppb, 1000 ppb and 1500 ppb) and then, they were stored under refrigeration at 0 ± 0,5°C and 90 ± 5% RH. Analyses were conducted to determine the weight loss, respiration, titratable acidity, pH, soluble solids, maturation index (“Ratio”), firmness, astringency index, reducing sugar, ascorbic acid, antioxidant activity for DPPH, total phenolic compounds, polyphenol oxidase activity, poligalacturonase and pectin. The analyzes were carried out on the fruits every 7 days, during 35 days of refrigerated storage. The experiment was completely randomized, with three replicates each treatment. Under conditions in wich the work performed can be concluded that the application of 1-MCP associated witch cold storage was effective in ripening controlling of 'Rama Forte' and 'Kyoto' persimmons. In persimmons 'Rama Forte' witch tannin, the dose that presented the best results was 1500 ppb of 1-MCP. In ‘Rama Forte’ persimmons submitted to destanizacion 1-MCP, regardless of the dose, was efficient. In ‘Kyoto’ persimmons, the dose that presented the best results was 1500 ppb os 1-MCP.
13

Qualidade de caqui armazenado sob refrigeração: estádios de maturação, destanização e irradiação ionizante

Picanço, Nágela Farias Magave [UNESP] 11 December 2009 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:31:34Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2009-12-11Bitstream added on 2014-06-13T19:41:53Z : No. of bitstreams: 1 picanco_nfm_dr_botfca.pdf: 631735 bytes, checksum: ab17c40e9172a41d57630c828970cc94 (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / O presente trabalho teve como objetivo determinar melhor época de colheita e melhor temperatura de armazenamento de caqui ´Giombo` colhidos em diferentes estádios de maturação e avaliar o uso da irradiação gama na qualidade pós-colheita em frutos de caqui ´Giombo`não destanizado, destanizado e armazenados sob refrigeração. Os frutos foram provenientes da Fazenda Sacramento Agropastoril Ltda, pertencente ao grupo Sanhaço, cidade de Avaré (SP). Experimento 1: os frutos colhidos foram classificados visualmente em quatro diferentes estádios de maturação: Estádio de Maturação 1 – fruto com coloração totalmente verde; Estádio de Maturação 2 – fruto maduro incipiente e com aproximadamente 75% da coloração verde; Estádio de Maturação 3 – fruto meio-maduro e com aproximadamente 50 % da coloração verde; Estádio de Maturação 4 – fruto com aproximadamente 25% da coloração verde. Logo após seguiram para o Laboratório de Frutas e Hortaliças, pertencente ao Departamento de Gestão e Tecnologia Agroindustrial, da Faculdade de Ciências Agronômicas – UNESP – Câmpus de Botucatu - SP, onde foram classificados, acondicionados e armazenados em B.O.D, com temperatura e umidade controlada por 35 dias e analisados a cada 7 dias. As temperaturas de armazenamento foram: 0 ºC (T1), 3 ºC (T2) e 6 ºC (T3) e UR de 85 ± 5%. Experimento 2: os frutos foram colhidos no estádio 3 de maturação. Parte desses frutos não foram destanizados e parte foram destanizados com etanol na dose de 0,8 mL por kg de fruta. Em seguida foram encaminhados ao mesmo laboratório de experimento anterior, onde foram classificados, embaldados e refrigerados por 12 horas a temperatura de 4 ºC. Em seguida foram transportados, sem refrigeração... / The aimof was to determine the best harvest time and the best storage temperature of persimmon ‘Giombo’ harvested in different stages of ripeness and to evaluate the usage of gamma radiation in the quality after harvest of persimmons Giombo which were not astringent and stored under refrigeration. The fruit were originated from Sacramento Agro-pastoral Ltd. Farm of the group Sanhaço, town of Avaré (SP). Experiment 1: the harvested fruit were visually classified into four different stages of ripeness: Ripe Stage 1 – fruit with total green colour; Ripe Stage 2 – ripe fruit incipient and about 75% green colour; Ripe Stage 3 – half-ripe fruit and about 50% green colour; Ripe Stage 4 – fruit about 25% green colour. later, they were brought to Fruit and Vegetables Laboratory, Agronomics Science – UNESP – Botucatu Campus, SP, under controlled temperature and dampness for 35 days and analysed every 7 days. The storage temperatures were: 0 0C (T1), 3 0C (T2) e 6 0C (T3) and UR of 85 ± 5%. Experiment 2: these fruit were harvested in stage 3 of ripeness. Part of these fruit were not astringent and part of them were astringent with ethanol in dose of 0,8mL each kg of fruit. Following, they were sent to the same laboratory of the previous experiment, where they were classified, packed and refrigerated for 12 hours at temperature of 4º C. Afterwards, they were transported, without refrigeration to C.B.E (Brazilian Company of Sterilisation), placed on Dom Pedro I Road, km 89,5, Ponte Alta, Jarinu – SP, where they received the Ionizing radiation application (gamma rays 60Co ). The doses of gamma radiation were; 0,0; 0,3; 0,6; 0,9 and 1,2 kGy. After the treatments, they were stored in B.O.D. at 0º C and 85 0±5% of UR for 35 days and analysed every 7 days. Changes... (Complete abstract click electronic access below)
14

Qualidade de caqui armazenado sob refrigeração : estádios de maturação, destanização e irradiação ionizante /

Picanço, Nágela Farias Magave, 1964- January 2009 (has links)
Orientador: Rogério Lopes Vieites / Banca: Regina Marta Evangelista / Banca: Giusepina Pace Evangelista / Banca: Nelida Lucia Del Mastro / Banca: Erica Regina Daiuto Bastos / Resumo: O presente trabalho teve como objetivo determinar melhor época de colheita e melhor temperatura de armazenamento de caqui 'Giombo' colhidos em diferentes estádios de maturação e avaliar o uso da irradiação gama na qualidade pós-colheita em frutos de caqui 'Giombo'não destanizado, destanizado e armazenados sob refrigeração. Os frutos foram provenientes da Fazenda Sacramento Agropastoril Ltda, pertencente ao grupo Sanhaço, cidade de Avaré (SP). Experimento 1: os frutos colhidos foram classificados visualmente em quatro diferentes estádios de maturação: Estádio de Maturação 1 - fruto com coloração totalmente verde; Estádio de Maturação 2 - fruto maduro incipiente e com aproximadamente 75% da coloração verde; Estádio de Maturação 3 - fruto meio-maduro e com aproximadamente 50 % da coloração verde; Estádio de Maturação 4 - fruto com aproximadamente 25% da coloração verde. Logo após seguiram para o Laboratório de Frutas e Hortaliças, pertencente ao Departamento de Gestão e Tecnologia Agroindustrial, da Faculdade de Ciências Agronômicas - UNESP - Câmpus de Botucatu - SP, onde foram classificados, acondicionados e armazenados em B.O.D, com temperatura e umidade controlada por 35 dias e analisados a cada 7 dias. As temperaturas de armazenamento foram: 0 ºC (T1), 3 ºC (T2) e 6 ºC (T3) e UR de 85 ± 5%. Experimento 2: os frutos foram colhidos no estádio 3 de maturação. Parte desses frutos não foram destanizados e parte foram destanizados com etanol na dose de 0,8 mL por kg de fruta. Em seguida foram encaminhados ao mesmo laboratório de experimento anterior, onde foram classificados, embaldados e refrigerados por 12 horas a temperatura de 4 ºC. Em seguida foram transportados, sem refrigeração... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract : The aimof was to determine the best harvest time and the best storage temperature of persimmon 'Giombo' harvested in different stages of ripeness and to evaluate the usage of gamma radiation in the quality after harvest of persimmons "Giombo" which were not astringent and stored under refrigeration. The fruit were originated from Sacramento Agro-pastoral Ltd. Farm of the group Sanhaço, town of Avaré (SP). Experiment 1: the harvested fruit were visually classified into four different stages of ripeness: Ripe Stage 1 - fruit with total green colour; Ripe Stage 2 - ripe fruit incipient and about 75% green colour; Ripe Stage 3 - half-ripe fruit and about 50% green colour; Ripe Stage 4 - fruit about 25% green colour. later, they were brought to Fruit and Vegetables Laboratory, Agronomics Science - UNESP - Botucatu Campus, SP, under controlled temperature and dampness for 35 days and analysed every 7 days. The storage temperatures were: 0 0C (T1), 3 0C (T2) e 6 0C (T3) and UR of 85 ± 5%. Experiment 2: these fruit were harvested in stage 3 of ripeness. Part of these fruit were not astringent and part of them were astringent with ethanol in dose of 0,8mL each kg of fruit. Following, they were sent to the same laboratory of the previous experiment, where they were classified, packed and refrigerated for 12 hours at temperature of 4º C. Afterwards, they were transported, without refrigeration to C.B.E (Brazilian Company of Sterilisation), placed on Dom Pedro I Road, km 89,5, Ponte Alta, Jarinu - SP, where they received the Ionizing radiation application (gamma rays 60Co ). The doses of gamma radiation were; 0,0; 0,3; 0,6; 0,9 and 1,2 kGy. After the treatments, they were stored in B.O.D. at 0º C and 85 0±5% of UR for 35 days and analysed every 7 days. Changes... (Complete abstract click electronic access below) / Doutor
15

Biotechnological tools applied to the improvement of persimmon (Diospyros kaki Thunb) culture.

Gil Muñoz, Francisco 26 October 2020 (has links)
[ES] El cultivo del caqui ha crecido enormemente en la región Valenciana en los últimos 20 años al presentarse como una alternativa interesante al cultivo de cítricos. Sin embargo, su cultivo se enfrenta a tres problemas importantes. En primer lugar, su producción es monovarietal y se centra en la variedad Rojo Brillante, lo que conlleva un riesgo sanitario y de mercado importante que pone de manifiesto la necesidad de aumentar el número de variedades disponibles. En segundo lugar, el cambio climático pone en peligro la producción de caqui en zonas mediterráneas debido a un aumento en la salinidad del agua y suelo. La salinidad afecta especialmente al caqui debido a sus efectos sobre la producción, calidad y postcosecha de la fruta. La falta de patrones tolerantes a la salinidad compatibles con las condiciones de cultivo además agrava este problema, por lo que es necesario el desarrollo de patrones clonales tolerantes a la salinidad. En tercer lugar, la industria del caqui está basada en la aplicación de tratamientos postcosecha de desastringencia. Aunque existen variedades naturalmente no astringentes, su uso en el Mediterráneo es complicado debido a la incompatibilidad con los patrones existentes. Además, la salinidad afecta gravemente la eficacia del tratamiento de desastringencia. Por ello, cabe destacar que se necesita más información acerca de los mecanismos moleculares que controlan el desarrollo de la astringencia para poder desarrollar nuevas variedades y/o unos tratamientos de desastringencia más efectivos. En el contexto de la mejora genética y la biología molecular, pueden distinguirse tres objetivos para mejorar las condiciones de cultivo en esta región: el desarrollo de nuevas variedades de caqui con una época de madurez distinta a Rojo Brillante, el desarrollo de patrones clonales tolerantes a la salinidad y compatibles con variedades no astringentes y la obtención de nuevos conocimientos acerca de las bases moleculares del mecanismo de regulación de la astringencia para optimizar los tratamientos postcosecha. La presente tesis ha contribuido a estos tres objetivos. Respecto a la obtención de nuevas variedades, se ha desarrollado un análisis de diversidad genética del banco de germoplasma del IVIA, lo que es un recurso importante para la planificación de cruces. Para asegurar una mejora genética eficiente y evitar redundancias en la colección, se ha efectuado un análisis de diversidad usando secuencias microsatélites. El análisis ha arrojado datos de gran utilidad, como el descubrimiento de alelos únicos, que permiten la identificación rápida de variedades, o la división de la colección de acuerdo con el tipo de astringencia del fruto, confirmando el fondo genético común de las accesiones que comparten este carácter. Además, el mapa de las relaciones filogenéticas generado será de gran utilidad para la planificación futura de cruces dentro del programa de mejora de caqui. Para abordar el problema de la salinidad, se han realizado distintos ensayos de estrés salino en invernadero con distintas poblaciones de especies utilizadas como patrón de caqui: Diospyros virginiana (tolerante a salinidad), Diospyros kaki (sensible a salinidad y compatible) y Diospyros lotus (sensible a salinidad). Además, debido a los caracteres de gran interés presentes en estas dos especies, se incluyó en los ensayos una población proveniente de un retrocruce entre D. kaki y D. virginiana. Como resultado, varios individuos de estas poblaciones se han seleccionado debido a su tolerancia a la salinidad, ya que podrían tener las características adecuadas para ser patrones clonales. Complementariamente, se han usado aproximaciones fisiológicas, transcriptómicas y de secuenciación masiva de transcriptoma para hacer una primera descripción de los mecanismos de tolerancia a la salinidad presentes en estas especies. Como resultado, se han descrito los principales caracteres relacionados con la tolerancia a la salinidad en el género Diospyros, como la compartimentalización de iones, la expresión en raíz de un gen similar a HKT-1, la abundancia de canales de cloruro o la arquitectura de raíz. Finalmente, para obtener más información sobre la biosíntesis de proantocianidinas, la molécula responsable de la astringencia, se formuló la hipótesis de la existencia de un complejo proteico del tipo MBW (MYB-bHLH-WD40) que podía regular la ruta molecular de forma análoga a la regulación existente en otras especies estudiadas. En primer lugar se secuenció un gen tipo WD40, posible ortólogo de TTG1 de Arabidopsis thaliana. El papel de este gen y otros genes del hipotético complejo (MYB2, MYB4 y MYC1) han sido estudiados mediante un análisis transcriptómico en distintos estadios de madurez de frutos astringentes y no astringentes. Además, se ha observado mediante microscopía la localización celular de estos genes mediante la expresión transitoria con fusión con fluorescencia en hojas de Nicotiana benthamiana y hemos analizado su interacción mediante ensayos de doble híbrido en levadura y BiFC (complementación bimolecular de fluorescencia) mediante expresión transitoria en hojas de Nicotiana benthamiana. Finalmente, hemos analizado los efectos de estos genes y de sus interacciones en la ruta de biosíntesis de proantocianidinas usando el promotor del gen ANR (antocianidin reductasa) y promotores de los genes reguladores MYC1 y MYB4, fusionándolos con una luciferasa como gen delator y coexpresándolos con distintas combinaciones de los genes del complejo MBW mediante expresión transitoria en hojas de Nicotiana benthamiana. Los resultados de estos ensayos confirman la interacción nuclear de estos genes y su papel en la regulación de la producción de la astringencia, dando lugar a un modelo básico con algunas diferencias a los propuestos en otras especies. / [EN] Persimmon culture has vastly grown in the last 20 years as an alternative to citrus production in the Valencian region. However, its production faces three important problems. First, monovarietal production based on Rojo Brillante is a sanitary and market risk that requires to increase the number of varieties available. Second, climate change has threatened persimmon production in the Mediterranean areas because the salinity increase in water and soil. Salinity severely affects production, quality and postharvest life of the fruit. The lack of salt-tolerant rootstocks compatible with the cultural conditions aggravates the problem; hence clonal salt-tolerant rootstocks are needed. Third, persimmon industry relies on the postharvest deastringency treatment of the varieties. Even though there are varieties that are naturally non-astringent, its culture in the Mediterranean area is limited due to rootstock incompatibility. Additionally, the costly postharvest treatment is also affected by salinity. Consequently, more information is needed about the molecular mechanism of astringency biosynthesis in persimmon fruit in order to develop new varieties and/or more effective treatments for removing astringency of the fruit. In the context of breeding and molecular biology, three goals need to be approached in order to improve the cultural conditions: development of new persimmon varieties with maturity date different from Rojo Brillante, development of salt-tolerant clonal rootstocks compatible with non-astringent varieties and research on the molecular bases of the mechanism of astringency production to optimize the postharvest treatments. This research contributes and provides knowledge to address these goals. Concerning breeding of new varieties, the IVIA persimmon germplasm collection is an important resource for breeding of new varieties. To ensure efficient breeding and avoid redundancy in the collection, a SSR analysis was carried out to solve this problem. This analysis has provided useful data, such as the discovery of unique alleles, that allows rapid identification of varieties or the division of the population according to its astringency type, confirming the common genetic background of the accessions concerning to this trait. The generated genetic diversity map will be useful for designing crosses in the breeding program. To address the salinity problem, several salt-stress assays were done in greenhouse using different persimmon rootstocks populations: Diospyros virginiana (salt-tolerant), Diospyros kaki (salt-sensitive fully compatible) and Diospyros lotus (salt-sensitive). Furthermore, due to the desirable characters present in these species, a backcross progeny between D. kaki and D. virginiana was obtained and included in the salt-stress assays. Thus, several individuals from all the populations have been selected, which are tolerant to salinity and could meet the desired characteristics for appropriate persimmon clonal rootstocks. Furthermore we have used physiological, transcriptomic and mass transcriptome sequencing approaches in order to discover the physiological and genetic bases of salinity tolerance in these species. As a result, we described the main facts related to salinity tolerance mechanisms in Diospyros species, such as ion compartmentalization, HKT-1-like root expression, abundancy of chloride channels and root architecture. Finally, in order to get a deeper insight on the biosynthesis of proanthocyanidins, the responsible molecule of astringency, we hypothesized the presence of a MBW protein complex (MYB-bHLHWD40) in persimmon fruit, involved in the regulation of the proanthocyanidins synthesis pathway in a similar way to other species. We firstly sequenced the putative persimmon WD40 orthologue of TTG1 gene from Arabidopsis thaliana. The role of this gene and other genes of the complex (MYB2, MYB4 and MYC1) was studied through transcriptomic analysis in different stages of nonastringent and astringent fruit. Furthermore, we have observed through microscopy the subcellular localization of these genes using fluorescent protein fusions and transient expression in Nicotiana benthamiana leaves, and analyzed its interaction through yeast twohybrid assays and BiFC (bimolecular fluorescence complementation) experiments in Nicotiana benthamiana leaves. In addition, we have analyzed the effects of these interactions in the pathway of proanthocyanidin biosynthesis using the ANR (anthocyanidin reductase) gene promoter and the promoters of some of these genes (MYB4 and MYC1) fused with a luciferase reporter, together with the coexpression of the MBW genes using transient expression in Nicotiana benthamiana leaves. The results of these assays have confirmed the nuclear interaction of these genes and its role in the regulation of astringency biosynthesis, providing a basic model with some differences with respect to the models proposed in other species. / [CA] El cultiu del caqui ha crescut enormement en la regió Valenciana en els últims 20 anys al presentar-se com una alternativa interessant al cultiu de cítrics. No obstant, el seu cultiu s’enfronta a tres problemes importants. En primer lloc, la seua producció es monovarietal i està centrada en la varietat Rojo Brillante, el que suposa un risc sanitari i de mercat important que posa de manifest la necessitat de augmentar el nombre de varietats disponibles. En segon lloc, el canvi climàtic posa en perill la producció de caqui a la zona mediterrània degut a un augment en la salinitat del aigua i del sòl. La salinitat afecta de forma especialment al caqui degut al seus efectes sobre la producció, qualitat i vida post collita de la fruita. La falta de patrons tolerants a salinitat compatibles amb les condicions de cultiu a més agreuja aquest problema, pel que es necessari el desenvolupament de patrons clonals tolerants a salinitat. En tercer lloc, la industria del caqui esta basada en la aplicació de tractaments post collita de deastringència. Encara que existixen varietats naturalment no astringents, el seu us al mediterrani es complicat degut a la incompatibilitat en els patrons existents. A més, la salinitat afecta gravement a la eficàcia del tractament post collita de deastringència. Per això, cal destacar que es necessita conèixer millor els mecanismes moleculars que controlen el desenvolupament de la astringència per a la obtenció de noves varietats i/o uns tractaments post collita més efectius. En aquest context de millora genètica i biologia molecular, es poden distingir tres objectius per a millorar les condicions del cultiu en aquesta regió: el desenvolupament de noves varietats de caqui en una època de maduresa distinta a la de Rojo Brillante, el desenvolupament de patrons clonals tolerants a salinitat i compatibles amb varietats no astringents i la obtenció de nous coneixements sobre les bases moleculars del mecanisme de producció de astringència per optimitzar els tractaments post collita. La present tesi ha contribuït a aquests tres objectius. En el que respecta a la obtenció de noves varietats, s’ha desenvolupat un anàlisi de diversitat genètica del banc de germoplasma de l’IVIA, el qual es un recurs important per a la planificació de creuaments. Per a assegurar una millora genètica eficient i evitar redundàncies a la col·lecció, s’ha efectuat un anàlisi en microsatèl·lits. El anàlisi ha resultat en dades de gran utilitat, com el descobriment de al·lels únics, que permiteixen la identificació rapida de varietats, o la divisió de la col·lecció d’acord en el tipus d’astringència del fruit, confirmant el fons genètic comú de les accessions que comparteixen aquest caràcter. A més, el mapa de les relacions filogenètiques elaborat serà de gran utilitat per a la planificació futura de creuaments dins del programa de millora de caqui. Per a abordar el problema de la salinitat, s’han realitzat distints assajos d’estrés salí en hivernacle amb distintes poblacions de patró de caqui: Diospyros virginiana (tolerant a salinitat), Diospyros kaki (sensible a salinitat i amb compatibilitat) i Diospyros lotus (sensible a salinitat). A més, degut als caràcters de gran interès presents en aquestes dos espècies, es va incloure en els assajos una població provenient de un retrocreuament entre D. kaki i D. virginiana. Com a resultat, diversos individus d aquestes poblacions s’han seleccionat degut a la seua tolerància a salinitat, ja que podrien tindre les característiques adequades per a ser patrons clonals. Complementàriament, s’han utilitzat aproximacions fisiològiques, transcriptòmiques i de seqüenciació massiva de transcriptoma per a fer una primera descripció dels mecanismes de tolerància a salinitat presents en aquestes espècies. Com a resultat s’han descrit els principals caràcters relacionats amb la tolerància a la salinitat en el gènere Diospyros, com la compartimentalització de ions, la expressió en arrel de un gen similar a HKT-1, la abundància de canals de clorur o la arquitectura de la arrel. Finalment, per a obtenir mes informació sobre la biosíntesi de proantocianidines, la molècula responsable de la astringència, es va formular la hipòtesi de la existència de un complex proteic del tipus MBW (MYB-bHLH-WD40) que podria regular la ruta molecular de forma anàloga a la regulació existent en altres espècies estudiades. En primer lloc, es va seqüenciar el gen ortòlog putatiu del tipus WD40 de TTG1 de Arabidopsis thaliana. El paper de aquest gen i altres gens del hipotètic complex (MYB2, MYB4 i MYC1) han sigut estudiats mitjançant un anàlisi transcripcional en diferents estats de maduresa de fruits astringents i no astringents. A més, s’ha observat amb microscòpia la localització cel·lular de aquestos gens mitjançant la expressió transitòria amb fusió a fluorescència en fulles de Nicotiana benthamiana i hem analitzat la seua interacció amb un assaig de doble híbrid en llevat i BiFC (complementació bimolecular de fluorescència) mitjançant expressió transitòria en fulles de Nicotiana benthamiana. Finalment hem analitzat els efectes de aquests gens i de les seues interaccions en la ruta de biosíntesi de proantocianidines utilitzant el promotor del gen ANR (antocianidin reductasa) i promotors dels gens reguladors MYC1 i MYB4 fusionant-los amb una luciferasa com a gen delator i coexpressant-los amb diferents combinacions dels gens del complex MBW mitjançant expressió transitòria en fulles de Nicotiana benthamiana. Els resultats de aquests assajos confirmen la interacció nuclear de aquestos gens i el seu paper en la regulació de la producció de la astringència, donant lloc a un model bàsic amb algunes diferències als proposats en altres espècies. / Gil Muñoz, F. (2020). Biotechnological tools applied to the improvement of persimmon (Diospyros kaki Thunb) culture [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/153155 / TESIS
16

Enxertia de mesa, estaquia e fenologia do caquizeiro em regiões tropicais

Bezerra, Marcelo Rondon [UNESP] 23 October 2007 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:29:44Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2007-10-23Bitstream added on 2014-06-13T20:39:16Z : No. of bitstreams: 1 bezerra_mr_me_ilha.pdf: 707588 bytes, checksum: 77bc5aa53cdca426281d914534fb3fa2 (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Embora a quase totalidade da produção nacional de caqui (Diospyros kaki L.) seja destinada ao mercado interno, o Brasil vem se consolidando nos últimos anos como país exportador dessa fruta para países dos continentes americano e europeu. Por essa razão, o cultivo dessa fruteira vem se constituindo numa importante atividade agrícola para pequenos produtores no Brasil. A obtenção de mudas de boa qualidade para a implantação de pomares constitui-se em sério problema para os fruticultores que pretendem cultivar o caquizeiro, métodos alternativos para a produção de mudas, amenizariam essa dificuldade. Em função disso o presente trabalho objetivou avaliar a porcentagem de pegamento da enxertia de mesa em estacas lenhosas oriundas das brotações do porta-enxerto, a capacidade de enraizamento de estacas lenhosas e herbáceas de caquizeiro oriundas de brotações da copa e do porta-enxerto, ambos da cultivar Rama-Forte, determinar a concentração mais adequada de indolbutírico (AIB) e ainda avaliar a fenologia de dez variedades de caquizeiro (Pomelo, Rubi, Fuyuhana, Rama Forte, Taubaté, Giombo, Suruga, Toote, Fuyu, e Jiro), selecionar aquelas que apresentem melhores características agronômicas e que sejam adaptadas às regiões de clima tropical. O trabalho foi conduzido no período de 16 de março de 2006 a 29 de maio de 2007 na área experimental da Fazenda de Ensino, Pesquisa e Extensão da Universidade Estadual Paulista - Campus de Ilha Solteira, localizada no município de Selvíria - MS. Para a enxertia de mesa foram utilizadas 120 estacas lenhosas oriundas do porta-enxerto onde foi realizada a enxertia por garfagem tipo fenda cheia e divididos em quatro tratamentos com três repetições de 10 estacas, sendo três concentrações de AIB (1500, 2500 e 3500 mgL-1) e a testemunha (sem aplicação de AIB), imergindo-se 5cm da base por cinco minutos na solução... / Although almost the totality of the national production of Kaki (Diospyros kaki L.) either destined to the domestic market, Brazil comes if consolidating in the last years as exporting country of this fruit for countries of the American and European continent. Therefore, the culture of this fruit comes if constituting in an important agricultural activity for small producers in Brazil. The attainment of props of good quality for the implantation of orchards consists in serious problem for the producers of fruits that they intend to cultivate the Japanese Persimmon Tree. The present work objectified to evaluate the percentage of the bench graft in deriving rootstocks props, the shoots of the rootstocks, the capacity of grafting of deriving rootstocks and herbaceous props of Japanese Persimmon Tree of shoots of the pantry and the rootstocks, both of cultivating Rama Forte, to determinate the indolbutiric concentration most adequate (IBA) and still the phenology of ten varieties of Japanese Persimmon Tree (Pomelo, Ruby, Fuyuhana, Rama Forte, Taubaté, Giombo, Suruga, Toote, Fuyu, and Jiro), to select those that present good characteristics and that the regions of tropical climate are adapted. The work was lead of day 16 of March of 2006 until day 29 of May of 2007 in the experimental area of the Farm of Education, Research and Extension of the São Paulo State University - Campus of Ilha Solteira, located in the city of Selvíria-MS. In the bench graft 120 deriving rootstocks props of the rootstocks had been used where type full crack and divided in four treatments with three repetitions of 10 props was carried through by full crack, being three concentrations of IBA (1500, 2500 and 3500 mgL-1) and the witness (without IBA application), immerging 5cm of the base per five minutes into the solution...(Complete abstract click electronic access below)
17

Tratamientos de secado para la obtención de ingredientes de alto valor nutritivo a partir del destrío postcosecha de caqui

Martínez González, Cristina 17 January 2022 (has links)
Tesis por compendio / [ES] La presente tesis tiene como objetivo ofrecer estrategias que permitan incrementar la rentabilidad del cultivo de caqui "Rojo Brillante" mediante la valorización de los excedentes y destríos generados en los almacenes. La tesis aborda como objetivos principales la obtención de productos e ingredientes deshidratados con alto contenido en compuestos bioactivos y la evaluación de la digestibilidad in vitro de los mismos. La primera estrategia consistió en obtener caquis semisecos mediante secado "natural" evaluando la necesidad de aplicar un tratamiento previo de desastringencia. El tratamiento de secado en los caquis astringentes disminuyó significativamente el contenido en taninos solubles responsables de la astringencia de la fruta, alcanzando valores similares a los presentes en el caqui no astringente. Además, se observó que, el color de la pulpa permaneció con un tono anaranjado y poco pardeado cuando se partió de caqui astringente, por lo que no sería recomendable la aplicación de un tratamiento previo de desastringencia. Una segunda estrategia se centró en la liofilización para obtener snacks de caqui de alta calidad, al ser éste un tratamiento que permite obtener productos o ingredientes con alto valor añadido. Se establecieron las condiciones óptimas de procesado y almacenamiento mediante la obtención de los valores de humedad y actividad del agua críticos que garantizasen el estado vítreo de la matriz, evitando un aumento en la tasa de reacciones de deterioro, cambios de textura y color, y la pérdida de los compuestos bioactivos de la fruta. Como última estrategia se utilizó el tratamiento de secado por aire caliente en caqui astringente y no astringente, en distintos estados de madurez, para obtener snacks de caqui. Los snacks desarrollados presentaron un tono más anaranjado, en comparación con la fruta fresca, y menor contenido en taninos solubles. Se observó una alta correlación entre el nivel de astringencia percibido por los consumidores y la disminución del contenido en taninos solubles. Los snacks obtenidos a partir de caqui astringente en etapas de madurez avanzadas fueron igualmente aceptados por los consumidores que los obtenidos a partir de caqui no astringente. Seguidamente se estudió el efecto del secado con aire caliente y del estado de madurez sobre la fracción de carotenoides mediante diferentes técnicas cuantitativas y cualitativas como la fotoluminiscencia. El secado no afectó al contenido en carotenoides, pero disminuyó la capacidad antioxidante de los snacks. La fotoluminiscencia evidenció la isomerización de carotenoides y la formación de productos de degradación térmica, por lo que ambos hechos podrían explicar la pérdida de capacidad antioxidante en el caqui sometido a tratamientos de secado por aire caliente. Por último, se llevaron a cabo estudios de digestión in vitro. La recuperación de taninos solubles en la fase del intestino delgado fue mayor en los snacks obtenidos mediante secado por aire caliente que en la fruta fresca y en los snacks liofilizados. Los snacks obtenidos a partir de caqui no astringente presentaron un índice de recuperación de taninos solubles mayor que los obtenidos a partir de caqui astringente. Los taninos insolubles llegaron intactos a la fracción no absorbida, por lo que podrían llegar al colon y ejercer su potencial antioxidante. / [CA] La present tesi té com a objectiu oferir estratègies que permeten incrementar la rendibilitat del cultiu de caqui "Roig Brillant" mitjançant la valorització dels excedents i destriaments generats en els magatzems. La tesi aborda com a objectius principals l'obtenció de productes i ingredients deshidratats amb alt contingut en compostos bioactius i l'avaluació de la digestibilitat in vitro d'aquests. La primera estratègia va consistir a obtindre caquis semisecs mitjançant assecat "natural" avaluant la necessitat d'aplicar un tractament previ de desastringència. El tractament d'assecat en els caquis astringents va disminuir significativament el contingut en tanins solubles responsables de la astringència de la fruita, aconseguint valors similars als presents en el caqui no astringent. A més, es va observar que, el color de la polpa va romandre amb un to ataronjat i poc marró quan es va partir de caqui astringent, per la qual cosa no seria recomanable l'aplicació d'un tractament previ de desastringència. Una segona estratègia es va centrar en la liofilització per a obtindre snacks de caqui d'alta qualitat, en ser aquest un tractament que permet obtindre productes o ingredients amb alt valor afegit. Es van establir les condicions òptimes de processament i emmagatzematge mitjançant l'obtenció dels valors d'humitat i activitat de l'aigua crítics que garantiren l'estat vitri de la matriu, evitant un augment en la taxa de reaccions de deterioració, canvis de textura i color, i la pèrdua dels compostos bioactius de la fruita. Com a última estratègia es va utilitzar el tractament d'assecat per aire calent en caqui astringent i no astringent, en diferents estats de maduresa, per a obtindre snacks de caqui. Els snacks desenvolupats van presentar un to més ataronjat, en comparació amb la fruita fresca, i menor contingut en tanins solubles. Es va observar una alta correlació entre el nivell de astringència percebut pels consumidors i la disminució del contingut en tanins solubles. Els snacks obtinguts a partir de caqui astringent en etapes de maduresa avançades van ser igualment acceptats pels consumidors que els obtinguts a partir de caqui no astringent. Seguidament es va estudiar l'efecte de l'assecat amb aire calent i de l'estat de maduresa sobre la fracció de carotenoids mitjançant diferents tècniques quantitatives i qualitatives com la fotoluminiscència. L'assecat no va afectar el contingut en carotenoids, però va disminuir la capacitat antioxidant dels snacks. La fotoluminiscència va evidenciar la isomerització de carotenoids i la formació de productes de degradació tèrmica, per la qual cosa tots dos fets podrien explicar la pèrdua de capacitat antioxidant en el caqui sotmés a tractaments d'assecat per aire calent. Finalment, es van dur a terme estudis de digestió in vitro. La recuperació de tanins solubles en la fase de l'intestí prim va ser major en els snacks obtinguts mitjançant assecat per aire calent que en la fruita fresca i en els snacks liofilitzats. Els snacks obtinguts a partir de caqui no astringent van presentar un índex de recuperació de tanins solubles major que els obtinguts a partir de caqui astringent. Els tanins insolubles van arribar intactes a la fracció no absorbida, per la qual cosa podrien arribar al còlon i exercir el seu potencial antioxidant. / [EN] This thesis proposes different strategies to increase the profitability of "Rojo Brillante" persimmon by valuing the surpluses and discarded fruit generated in the warehouses. This thesis addresses the development of dehydrated products and ingredients with a high content of bioactive compounds and the evaluation of their in vitro digestibility. The first strategy was to obtain semidry persimmons by "natural" drying, evaluating the need to apply a previous desastringency treatment. The drying treatment in the astringent persimmons significantly decreased the soluble tannin content responsible for the astringency of the fruit, reaching values similar to those present in the non-astringent persimmon. In addition, the color of the pulp remained with an orange hue angle and moderate browning, when astringent persimmon was used, thus the application of a previous desastringency treatment would not be recommended. A second strategy focused on freeze-drying to obtain high-quality persimmon snacks, as a treatment that allows obtaining products or ingredients with high added value. Optimum processing and storage conditions were established by obtaining the critical water content and water activity values that would guarantee the glassy state, avoiding an increase in the rate of deterioration reactions, changes in texture and color, and the loss of bioactive compounds in the fruit. As a last strategy, the hot air-drying treatment was used in astringent and non-astringent persimmon, in different ripening stages, to obtain persimmon snacks. The snacks had a more orange hue angle, compared to fresh fruit, and lower soluble tannin content. A high correlation was observed between the level of astringency perceived by consumers and the decrease in soluble tannin content. Snacks obtained from astringent persimmon in advanced ripening stages were equally accepted by consumers as non-astringent ones. Then, the effect of hot air drying and the ripening stage on the carotenoid fraction was studied using different quantitative and qualitative techniques such as photoluminescence. Hot air-drying did not affect the carotenoid content but decreased the antioxidant capacity of the snacks. The photoluminescence evidenced the isomerization of carotenoids and the formation of thermal degradation products. Both facts could explain the loss of antioxidant capacity in persimmon subjected to hot air-drying treatments. Lastly, in vitro digestion studies were carried out. The recovery of soluble tannins in the small intestine phase was higher in the snacks obtained by hot air drying than in the fresh fruit and the freeze-dried snacks. The snacks obtained from non-astringent persimmon had a higher recovery index of soluble tannin than those obtained from astringent persimmon. The insoluble tannins reached the unabsorbed fraction intact, so that they could reach the colon and exert their potential antioxidant capacity. / The authors thank the Ministerio de Ciencia, Innovación y Universidades for the financial support given throughout Project RTA2017-00045-C02-02 / Martínez González, C. (2021). Tratamientos de secado para la obtención de ingredientes de alto valor nutritivo a partir del destrío postcosecha de caqui [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/180348 / TESIS / Compendio
18

Ecologia e diversidade genética de Diospyros hispida Alph. D.C. em duas áreas de cerrado no Estado de São Paulo / Ecology and genetic diversity of Diospyros hispida Alph. DC. in two areas of Cerrado in São Paulo.

Ibanes, Bruna 15 June 2012 (has links)
O presente trabalho teve como objetivo principal avaliar a estrutura genética e demográfica de Diospyros hispida Alph. D. C., de modo a gerar informações que possibilitem ações quanto a sua conservação e manejo. Como D. hispida possui ampla distribuição no Cerrado, duas áreas com fisionomias distintas foram escolhidas: Estação Ecológica de Itirapina, Itirapina SP (EEI) e a Floresta Estadual de Assis, Assis SP (FEA), ambas administradas pelo Instituto Florestal do Estado de São Paulo, representando alguns dos últimos remanescentes de Cerrado no estado. Em ambas as localidades foram mapeados 100 indivíduos mais próximos, já que o estudo teve como uma das hipóteses verificar se a agregação dos indivíduos é devido à existência de propagação vegetativa. Para a realização do trabalho foram desenvolvidos marcadores moleculares para a espécie. Os sete marcadores revelaram a existência de 27 genetes para a população da EEI e 15 para a população da FEA, excesso de heterozigotos e significativo índice de fixação para a EEI ( f = -0,376) e FEA ( f = -0,512), mesmo quando avaliados somente os genetes de ambas as populações, o índice de fixação manteve-se negativo para a EEI( f = -0,209) e FEA ( f = -0,115). Em ambas as populações foram detectadas pequena estrutura genética espacial (EGE) nas menores classes de distância para o conjunto de genetes e rametes. Os resultados da EGE e da heterogeneidade clonal mostraram que os genótipos estão amplamente distribuídos e que os agrupamentos são formados por diferentes genótipos. Os valores da coancestria revelaram a existência de reprodução sexuada em ambas as populações, porém pode-se observar alguns indícios da propagação vegetativa. Esse resultado corrobora com diversos trabalhos que incitam a predominância da alogamia, reforçando, portanto, a importância do desenvolvimento de mais primers para a espécie. Estudos sobre o sistema reprodutivo da espécie também são importantes para elucidar essas questões, além de fornecer dados sobre agregação espacial dos indivíduos, que pode ser resultado da dispersão de sementes. A coleta de sementes visando à conservação deve ser realizada em indivíduos com genótipos diferentes. Um meio de evitar a seleção de indivíduos com alguma carga genética que venha diminuir o sucesso reprodutivo das plantas no banco de germoplasma é através da cuidadosa seleção de mudas, nesse caso devem-se excluir mudas albinas, que exibem má-formação e com crescimento lento, atentando-se em maximizar a diversidade genética e manter o tamanho efetivo mínimo para garantir que os indivíduos tenham condições de sobreviver a possíveis fatores estocásticos. / This study aimed to evaluate the genetic and demographic structure of Diospyros hispida Alph. D. C. in order to generate informations that could enable its conservation and management. Considering that D. hispida has a wide population distribution all over Cerrado, two areas with different physiognomies were chosen for studying. These places were Ecological Station Itirapina, Itirapina - SP (EEI) and Assis State Forest, Assis - SP (FEA), both managed by Forest Institute State of São Paulo, representing some of the last remaining areas of Cerrado in the state. In these both locations were sampled 100 closeindividuals, since the study was to verify a hypothesis that the aggregation of them is due to the existence of vegetative propagation. Specific microsatellites were developed to carry out the work. The seven markers revealed the existence of 27 genets for the population from EEI and 15 genets for the population from FEA. There were significant excess of heterozygotes and fixation index for the EEI ( f = -0.376) and FEA ( f = -0.512). Even when only genets of both populations were evaluated, the fixation index remained negative for the EEI ( f = -0.209) and FEA ( f = -0.115). In both populations were detected little spatial genetic structure (SGS) over the shortest distances considering the set of genets and ramets. The results of the SGS and clonal heterogeneity showed that the genotypes are widely distributed and that the clusters are formed by different genotypes. The values of coancestry revealed the existence of sexual reproduction in both populations, but we can observe some evidence of vegetative propagation. This result concurs with several studies that encourage the predominance of outcrossing, reinforcing thus the importance of developing more primers for the species. Studies on the reproductive system of the specie are also important to clarify these issues, and provide data on spatial aggregation of individuals, which may result from seed dispersal. The collection of seeds for conservation should be carried in individuals with different genotypes. One way to avoid the selection of individuals with a genetic background that may reduce the reproductive success of plants in the germplasm bank is through the careful selection of plants. In this case albino plants, baddeveloped plants and slow-growth plants should be excluded, to maximize genetic diversity and maintain the minimum effective size to ensure that individuals are able to survive in likely randomized factors.
19

Técnicas de remoção da adstringência e refrigeração de caqui \'Giombo\' / Techniques for astringency removal and cold storage of \'Giombo\' persimmon

Monteiro, Mariana Ferraz 19 August 2011 (has links)
O presente trabalho teve como objetivo a determinação das melhores condições para a remoção da adstringência de caqui Giombo, com relação à temperatura, concentrações e tempos de exposição ao etanol, além de uso da atmosfera modificada em embalagens plásticas. As melhores combinações foram utilizadas para remoção de adstringência sucedida de armazenamento refrigerado com o objetivo de prolongar o período de oferta dos frutos e a manutenção da qualidade. Para isso, foram realizados 4 experimentos. No primeiro, foram avaliados doses e tempos de exposição ao etanol, sendo os frutos expostos a 1,75mL kg-1 por 12 ou 24hs; e 3,50mL kg-1 por 12 e 24hs antes de serem armazenados a 1ºC por 20 dias. No segundo experimento, foram avaliadas temperaturas de armazenamento, sendo elas 5ºC, 10ºC e 15ºC, para remoção da adstringência utilizando-se a melhor concentração e tempo de exposição ao etanol do experimento anterior (1,75mL kg-1 por 12hs). O terceiro experimento consistiu na utilização da atmosfera modificada na remoção da adstringência. Os frutos foram selados a vácuo em diferentes filmes plásticos: polietileno de baixa densidade (PEBD), polipropileno (PP) e polinylon (PN), todos com 20µm de espessura, e mantidos embalados por 3 e 5 dias a 22ºC. No quarto experimento, utilizou-se da melhor dose de etanol (1,75mL kg-1 por 12hs), melhor embalagem selada a vácuo (PN) e subsequente armazenamento refrigerado por 30, 60 e 90 dias a 5ºC. A aplicação de 1,75mL kg-1 por período de 12hs mostrou-se suficiente para remoção total da adstringência de caquis. As temperaturas de 5ºC, 10ºC e 15ºC não são recomendáveis para a aplicação de etanol com o objetivo de remover a adstringência dos caquis. O uso de PN é eficiente na remoção da adstringência de caqui Giombo, sendo que os frutos acondicionados neste filme podem ser armazenados até 90 dias a 5ºC. / This study aimed to determine the best conditions for astringency removal of \'Giombo\' persimmon with respect to temperature, concentration and exposure time to ethanol, and use of modified atmosphere in plastic films. The best combinations were used to remove the astringency of cold storage in order to extend the shelf life of fruit. For this purpose, 4 experiments were performed. In the first study were evaluated doses and times of exposure of fruit to ethanol. Fruit were exposed to 1.75mL kg -1 by 12 or 24hs, and 3.50mL kg -1 by 12 or 24hs. After, fruit were stored at 1ºC for 20 days. In the second experiment, cold storage temperatures (5ºC, 10ºC and 15°C) were evaluated for astringency removal using the optimal concentration and exposure time to ethanol in the previous experiment (1.75mL kg -1 for 12hs). The third experiment consisted in the use of modified atmosphere in the astringency removal. The fruit were vacuum sealed in plastic films: low density polyethylene (LDPE), polypropylene (PP) and polinylon (PN), all with 20m thick, and maintained in these conditions for 3 and 5 days at 22°C. In the fourth experiment, the best dose of ethanol (1.75mL kg -1 for 12hs) and package (PN) were used and fruit were cold stored for 30, 60 and 90 days at 5°C. The application of 1.75mL kg -1 per 12hs period was sufficient to astringency removal of persimmons. The temperatures of 5ºC, 10ºC and 15ºC are not recommended for application of ethanol in order to astringency remove of persimmons. The use of PN is effective in removing astringency in \'Giombo\' persimmon, and the fruit packed in this film may be stored until 90 days at 5ºC.
20

Métodos físicos na conservação de caqui cv. kioto in natura e minimamente processado / Physical methods to conservation of persimmon cv. Kioto in natura and fresh cut

Mendonça, Veridiana Zocoler de [UNESP] 31 August 2016 (has links)
Submitted by VERIDIANA ZOCOLER DE MENDONÇA null (veridianazm@yahoo.com.br) on 2016-10-24T14:24:53Z No. of bitstreams: 1 Tese - Veridiana Zocoler de Mendonça.pdf: 3741381 bytes, checksum: 4b3e566ba547fe90f6c92ed1cd7440a5 (MD5) / Approved for entry into archive by Juliano Benedito Ferreira (julianoferreira@reitoria.unesp.br) on 2016-10-31T13:33:17Z (GMT) No. of bitstreams: 1 mendonca_vz_dr_bot.pdf: 3741381 bytes, checksum: 4b3e566ba547fe90f6c92ed1cd7440a5 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-10-31T13:33:17Z (GMT). No. of bitstreams: 1 mendonca_vz_dr_bot.pdf: 3741381 bytes, checksum: 4b3e566ba547fe90f6c92ed1cd7440a5 (MD5) Previous issue date: 2016-08-31 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq) / O caqui ‘Kyoto’ desperta interesse dos produtores por apresentar polpa de coloração chocolate e não taninosa, uma vez que os frutos, normalmente, são consumidos in natura. No entanto, a safra se concentra nos meses de março a maio, o que acarreta maior oferta que demanda nesse período. Com a utilização de técnicas pós-colheita é possível conservar os frutos e atingir melhores preços na entressafra da cultura. O objetivo deste trabalho foi avaliar a utilização da atmosfera modificada ativa e da radiação gama na qualidade póscolheita de frutos de caqui cv. Kioto in natura e minimamente processado. No primeiro experimento os frutos foram embalados em saco s de nylon-polietileno e submetidos à atmosfera modificada ativa (0,03 % CO2 + 21 % O2, 5 % CO2 + 4 % O2, 6 % CO2 + 4 % O2, 7 % CO2 + 4 % O2 e 8 % CO2 + 4 % O2). No segundo experimento os frutos foram embalados em bandejas de poliestireno expandido (EPS) cobertos com filme plástico de policloreto de vinila e submetidos a doses de radiação gama (0,0 kGy, 0,3 kGy, 0,6 kGy, 0,9 kGy e 1,2 kGy). Nos experimentos I e II, as análises foram realizadas a cada sete dias durante 35 dias. O terceiro experimento foi realizado com frutos minimamente processados em corte longitudinal, embalados em sacos de nylon-polietileno e submetidos à atmosfera modificada ativa (0,03 % CO2 + 21 % O2, 6 % CO2 + 4 % O2, 7 % CO2 + 4 % O2 e 8 % CO2 + 4 % O2). As análises foram realizadas a cada dois dias durante dez dias. O armazenamento, nos três experimentos, se deu em ambiente refrigerado a 5 ± 0,5 ºC e 85 ± 5 % de umidade relativa e foram avaliados quanto a perda de massa fresca, pH, acidez titulável, índice de maturação, sólidos solúveis, açúcares, coloração, ácido ascórbico, vitamina C total, compostos fenólicos totais, avaliação da atividade sequestrante de radical DPPH, pigmentos, flavonoides e 2 atividade das enzimas poligalacturonase e pectinametilesterase. Os experimentos foram executados em delineamento inteiramente casualizado em esquema fatorial com três repetições. Os dados foram submetidos à análise de variância, Teste F (p<0,05), e as médias comparadas pelo Teste de Tukey e regressão polinomial (p<0,05). A utilização de atmosfera modificada ativa combinada com armazenamento refrigerado é um método físico viável para a conservação de caqui ‘Kioto’, destacando -se a atmosfera composta por 7 % CO2 + 4 % O2. A radiação gama pode ser utilizada como técnica de conservação pós-colheita para caqui ‘Kioto’, no entanto, por período superior a 21 dias pode ocorrer perda da qualidade e doses mais baixas, 0,3 e 0,6 kGy mostraram-se mais adequadas para aplicação nos frutos. O caqui ‘Kioto’ tem potencial para o processamento mínimo e possibilidade de comercialização por até dez dias de armazenamento sob atmosfera modificada ativa. As atmosferas compostas por 6 % CO2 ou 7 % CO2 + 4 % O2 apresentaram melhores resultados quanto à conservação e manutenção da qualidade deste produto. / Persimmon 'Kioto' arouses interest of producers to present color pulp chocolate and not tannin, since the fruits are usually consumed fresh. However, the crop is concentrated in the months of February to May, which entails greater supply than demand in this period. With the use of post-harvest techniques can preserve fruits and achieve better prices in the cultural season. The objective of this study was to evaluate the use of the active modified atmosphere and gamma radiation on fruit postharvest quality of persimmons cv. Kioto fresh and minimally processed. In the first experiment the fruits were packed in nylonpolyethylene bags and subjected to active modified atmosphere (0.03 % CO2 + 21 % O2, 5 % CO2 + 4 % O2, 6 % CO2 + 4 % O2, 7 % CO2 + 4 % O2 and 8 % CO2 + 4 % O2). In the second experiment the fruits were packed in polystyrene trays (EPS) covered with plastic film of polyvinyl chloride and subjected to gamma radiation doses (0.0 kGy, 0.3 kGy, 0.6 kGy, 0.9 kGy and 1.2 kGy). In the experiments I and II, the analyzes were performed every seven days for 35 days. The third experiment was performed with minimally processed fruit longitudinal sectional packed in nylon-polyethylene bag and subjected to active modified atmosphere (0.03 % CO2 + 21 % O2, 6 % CO2 + 4 % O2, 7 % CO2 + 4 % O2 and 8 % CO2 + 4 % O2). The analyzes were performed every other day for ten days. The storage in the three experiments, occurred under refrigeration at 5 ± 0.5 ° C and 85 ± 5% relative humidity and analyzed fresh mass loss, pH, titratable acidity, maturation index, solub le solids, sugars, coloring , ascorbic acid, vitamin C, total phenolic compounds, evaluation of scavenging activity of DPPH radical, pigments, flavonoids and activity of enzymes polygalacturonase and pectinametilesterase. The experiments were performed in a completely randomized 4 design in a factorial design with three replications. Data were subjected to analysis of variance, F test (p <0.05), and the averages compared by Tukey test and polynomial regression (p <0.05). The use of the combined active modifie d atmosphere refrigerated storage is a viable physical method for storage persimmons Kioto, highlighting the atmosphere containing 7 % CO2 and 4 % O2. Gamma radiation can be used as post-harvest conservation technique for persimmon "Kyoto", however, for a period over 21 days can result in loss of quality and lower doses, 0.3 and 0.6 kGy, were more suitable for application in fruits. Persimmon 'Ki oto' has the potential to minimal processing and marketability within ten days of storage under active modified atmosphere. The atmospheres composed of 6 % CO2 or 7 % CO2 and 4% O2 showed better results regarding the conservation and maintenance of the quality of this product. / CNPq: 142420/2013-1

Page generated in 0.1395 seconds