• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 6
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

The post-operative lumbar spine : a radiological investigation of the lumbar spine after discectomy using MR imaging and CT /

Grane, Per, January 1900 (has links)
Diss. (sammanfattning) Stockholm : Karol. inst. / Härtill 5 uppsatser. Sammanfattningen även utg som: Acta radiologica. Supplementum ; 414.
2

Biomechanical comparison of lumbar disc replacements

Wong, Peter, January 2009 (has links) (PDF)
Thesis (M.S.)--University of Tennessee Health Science Center, 2009. / Title from title page screen (viewed on October 8, 2009). Research advisor: Denis DiAngelo, Ph.D. Document formatted into pages (viii, 75 p. : ill.). Vita. Abstract. Includes bibliographical references (p. 34-38).
3

Resultados funcionales y dolor en pacientes intervenidos con sistemas de estabilización dinámica interespinosa frente a artrodesis intervertebral

Segura-Trepichio, Manuel 25 July 2019 (has links)
Propósito: Analizar si la adición de un espaciador interespinoso o la fusión intersomática ofrece ventajas en relación con la microdiscetomía aislada en el tratamiento de la hernia discal lumbar. Métodos: Pacientes con hernia de disco lumbar que iban a someterse a cirugía fueron elegidos para participar. En este estudio de cohorte los pacientes se dividieron en 3 grupos; Microdiscectomía sola (MD), microdiscectomía más espaciador interespinoso (IS) y fusión intersomática lumbar posterior (PLIF). La medida de resultado primaria fue la eficacia clínica mediante el índice de discapacidad de Oswestry (ODI). También evaluamos varios otros parámetros de resultado, entre los que se incluyeron: escala analógica visual para el dolor (EVA) de espalda y piernas, duración de la estancia, coste desde el ingreso hasta el alta hospitalaria, tasa de complicaciones de 90 días y tasa de reoperación tras 1 año. Resultados: Se incluyeron un total de 103 pacientes cuya edad media fue de 39,1 (± 8,5) años. En los 3 grupos se detectó una mejora significativa de la puntuación inicial del dolor de espalda y piernas con ODI y EVA. Las puntuaciones del ODI cambiaron de 62.66 a 13.77 en el grupo MD, 62.93 a 13.50 en el grupo IS, y 59.62 a 17.62 en el grupo PLIF (p <0.001). Después de 1 año, no se encontraron diferencias significativas en el ODI, ni en la EVA de espalda y piernas entre los 3 grupos. Hubo un aumento del 169% en el coste hospitalario en el grupo IS y del 287% en el grupo PLIF, en relación con la MD (p <0,001). La duración de la estancia fue un 86% mayor en el grupo IS y un 384% más en el grupo PLIF en comparación con MD (p <0,001). Las tasas de reoperación a 1 año fueron de 5,6%, 10% y 16,2% (p = 0,33) en los grupos MD, IS y PLIF respectivamente. Conclusión: La mejoría clínica parece deberse a la microdiscectomía, sin que el implante (interespinoso o fusión) agregue ningún beneficio. La adición de espaciador interespinoso o fusión no protegió contra la reoperación, y aumentó la duración de la estancia hospitalaria y los gastos quirúrgicos.
4

Estudo randomizado comparativo entre discectomia endoscópica e microdiscectomia aberta para tratamento da radiculopatia por hérnia de disco lombar / Prospective randomized trial comparing endoscopic discectomy and conventional open microdiscectomy for radicular pain treatment due to lumbar disc herniation

Meyer, Guilherme Pereira Corrêa 22 January 2019 (has links)
Introdução: A microdiscectomia para tratamento de hérnia de disco lombar, mesmo apresentando ótimos resultados, pode resultar em danos consequentes à lesão tecidual local. As cirurgias endoscópicas já são consideradas padrão ouro em outras áreas da medicina devido ao mínimo dano colateral causado e consequente melhora dos resultados. Autores internacionais demonstraram a eficácia e segurança da técnica, mas ainda não existem estudos na América Latina que validem esses estudos. Objetivo: Comparar os resultados cirúrgicos da abordagem endoscópica e convencional para tratamento da hérnia de disco lombar quanto à melhora da dor, da incapacidade e suas complicações. Métodos: Estudo prospectivo randomizado envolvendo pacientes com hérnia de disco lombar, submetidos a tratamento cirúrgico. Quarenta e sete pacientes foram randomizados prospectivamente em dois grupos, discectomia endoscópica e microdiscectomia, e foram acompanhados ao longo de 12 meses. Questionário de incapacidade de Oswestry validado para o português e escala analógica de dor foram aplicados durante o seguimento. Os eventos adversos também foram recordados. Resultados: Após a cirurgia os pacientes tiveram melhoras significativas da dor irradiada (68%), mas sem diferença entre os grupos estudados e apresentaram significativa melhora da incapacidade. Quanto a dor lombar, a discectomia endoscópica resultou em menor dor lombar pós-operatória nas avaliações de uma semana, um e três meses quando comparada a microdiscectomia. Entretanto não se observou diferença entre os grupos no sexto e décimo segundo mês de seguimento. Não foram evidenciadas diferenças estatísticas quanto a recidiva, infecções e cirurgias subsequentes. Conclusão: Os resultados clínicos da discectomia endoscópica são semelhantes aos da microdiscectomia quanto à melhora da dor irradiada e da incapacidade, mas oferecem uma vantagem quanto à dor lombar pós-operatória até o terceiro mês. A discectomia endoscópica consiste em uma técnica segura e eficaz representando uma alternativa ao tratamento padrão ouro representado pela microdiscectomia / Introduction: Microdiscectomy, despite the good results, may result in damages to the local tissue. In other fields, endoscopic surgeries are considered the gold standard due to the minimal collateral damage. There aren\'t studies comparing both methods performed in Latin America. Objective: Compare the traditional microdiscectomy and percutaneous endoscopic lumbar discectomy for the treatment of disc herniation regarding pain, disability and complications. Methods: Prospective randomized trial with patients with sciatica due to lumbar disc herniation comparing two different surgical techniques. Forty-seven patients were divided in two groups and monitored for twelve months. Oswestry disability index and visual analog scale for pain were recorded. Results: After surgery the leg pain and disability improved significantly, but without significant difference between the groups. There was significantly less back pain after surgery until the third month. After that the groups were statistically the same. There were no statistical differences regarding recurrence, infection and subsequent surgeries. Conclusion: Endoscopic discectomy results are similar than conventional microdiscectomy according to pain and disability improvement, however, lumbar pain are less during the first three months. Endoscopic discectomy consists in a safe and efficient alternative to microdiscectomy
5

Estudo randomizado comparativo entre discectomia endoscópica e microdiscectomia aberta para tratamento da radiculopatia por hérnia de disco lombar / Prospective randomized trial comparing endoscopic discectomy and conventional open microdiscectomy for radicular pain treatment due to lumbar disc herniation

Guilherme Pereira Corrêa Meyer 22 January 2019 (has links)
Introdução: A microdiscectomia para tratamento de hérnia de disco lombar, mesmo apresentando ótimos resultados, pode resultar em danos consequentes à lesão tecidual local. As cirurgias endoscópicas já são consideradas padrão ouro em outras áreas da medicina devido ao mínimo dano colateral causado e consequente melhora dos resultados. Autores internacionais demonstraram a eficácia e segurança da técnica, mas ainda não existem estudos na América Latina que validem esses estudos. Objetivo: Comparar os resultados cirúrgicos da abordagem endoscópica e convencional para tratamento da hérnia de disco lombar quanto à melhora da dor, da incapacidade e suas complicações. Métodos: Estudo prospectivo randomizado envolvendo pacientes com hérnia de disco lombar, submetidos a tratamento cirúrgico. Quarenta e sete pacientes foram randomizados prospectivamente em dois grupos, discectomia endoscópica e microdiscectomia, e foram acompanhados ao longo de 12 meses. Questionário de incapacidade de Oswestry validado para o português e escala analógica de dor foram aplicados durante o seguimento. Os eventos adversos também foram recordados. Resultados: Após a cirurgia os pacientes tiveram melhoras significativas da dor irradiada (68%), mas sem diferença entre os grupos estudados e apresentaram significativa melhora da incapacidade. Quanto a dor lombar, a discectomia endoscópica resultou em menor dor lombar pós-operatória nas avaliações de uma semana, um e três meses quando comparada a microdiscectomia. Entretanto não se observou diferença entre os grupos no sexto e décimo segundo mês de seguimento. Não foram evidenciadas diferenças estatísticas quanto a recidiva, infecções e cirurgias subsequentes. Conclusão: Os resultados clínicos da discectomia endoscópica são semelhantes aos da microdiscectomia quanto à melhora da dor irradiada e da incapacidade, mas oferecem uma vantagem quanto à dor lombar pós-operatória até o terceiro mês. A discectomia endoscópica consiste em uma técnica segura e eficaz representando uma alternativa ao tratamento padrão ouro representado pela microdiscectomia / Introduction: Microdiscectomy, despite the good results, may result in damages to the local tissue. In other fields, endoscopic surgeries are considered the gold standard due to the minimal collateral damage. There aren\'t studies comparing both methods performed in Latin America. Objective: Compare the traditional microdiscectomy and percutaneous endoscopic lumbar discectomy for the treatment of disc herniation regarding pain, disability and complications. Methods: Prospective randomized trial with patients with sciatica due to lumbar disc herniation comparing two different surgical techniques. Forty-seven patients were divided in two groups and monitored for twelve months. Oswestry disability index and visual analog scale for pain were recorded. Results: After surgery the leg pain and disability improved significantly, but without significant difference between the groups. There was significantly less back pain after surgery until the third month. After that the groups were statistically the same. There were no statistical differences regarding recurrence, infection and subsequent surgeries. Conclusion: Endoscopic discectomy results are similar than conventional microdiscectomy according to pain and disability improvement, however, lumbar pain are less during the first three months. Endoscopic discectomy consists in a safe and efficient alternative to microdiscectomy
6

Korelacija nalaza intraoperativnog neurofiziološkog monitoringa sa kliničkim nalazom kod prednje mikrodiskektomije vratnog segmenta kičme / Correlation between findings of intraoperative neurophysiological monitoring and clinical assessment in patients treated with anterior cervical discectomy and fusion

Karan Vedrana 10 May 2019 (has links)
<p>Degenerativne bolesti kičme nastaju kao posledica promena na dinamičkim segmentima kičmenog stuba. Klinički ove promene se mogu manifestovati u vidu radikulopatije, mijelopatije i radikulomijelopatije. Najče&scaron;će primenjivana metoda operativnog lečenja kod ovih pacijenata je prednja cervikalna diskektomija sa fuzijom koja omogućava adekvatnu anatomsku i funkcionalnu restituciju degenerativno promenjene cervikalne kičme. Imajući u vidu da su već kompromitovane nervne strukture u riziku od dodatnih o&scaron;tećenja u različitim fazama operativnog zahvata primena intraoperativnog neurofiziolo&scaron;kog monitoringa je dobila svoje mesto i u hirur&scaron;kim tretmanima degenerativnih oboljenja kičme. Svrha primene neuromonitoringa je da obezbedi povratnu informaciju hirurgu o promenama u funkciji nervnih struktura pre nego &scaron;to dođe do ireverzibilnih o&scaron;tećenja. Na ovaj način moguće je prevenirati nastanak novog ili pogor&scaron;anje postojećeg deficita. Takođe intraoperativni nalazi neurofiziolo&scaron;kih parametara mogu da ukažu na težinu postojećeg oboljenja i da budu prediktori ishoda lečenja. Ciljevi ove doktorske disertacije bili su utvrđivanje faza operativnog zahvata u kojima najče&scaron;će dolazi do promena u neurofiziolo&scaron;kim parametrima, kao i postojanje korelacije nalaza intraoperativnog neurofiziolo&scaron;kog monitoringa sa preoperativnim kliničkim nalazom pacijenta kao i rezultatima procene ishoda nakon prednje cervikalne diskektomije se fuzijom. Ova studija je obuhvatila 30 pacijenata kod kojih je indikovano operativno lečenje degenerativnih promena u vratnom segmentu kičmenog stuba prednjom mikrodiskektomijom sa fuzijom. Preoperativno je izvođen klinički pregled pacijenata i kori&scaron;teni su Numerička skala bola i Upitnik za pacijente sa bolom u vratnoj kičmi, koji su takođe popunjavani na otpustu i mesec dana nakon operacije. U toku hirur&scaron;ke procedure upotrebom intraoperativnog neurofiziolo&scaron;kog monitoringa registrovani su somatosenzorni (SSEP) i motorni evocirani potencijali (MEP), kao i spontana elektromiografija. Kod svih SSEP do&scaron;lo je do statistički značajnog povećanja amplitude (p&lt;0,05), dok je kod desnog n. medianusa zabeleženo i statistički značajno skraćenje latence (p&lt;0,05). Značajne promene se beleže između početka i kraja operativnog zahvata, kao i u fazi uklanjanja intervertebralnog diska kada dolazi do dekompresije. U vrednostima pražne struje potrebne za dobijanje MEP nije bilo statistički značajnih promena izuzev kod m. triceps brachii obostrano. Kod pacijenata sa radikulopatijom vrednost pražne struje za dobijanje mi&scaron;ićnog odgovora je statistčki značajno niža u odnosu na pacijente sa mijelopatijom (p&lt;0,05). SSEP koreliraju sa poremećajem senzibiliteta, refleksnim odgovorom i bolom. MEP koreliraju takođe sa refleksnim odgovorom, dok negativna korelacija sa manuelnim mi&scaron;ićnim testom pokazuje da klinički očuvana gruba mi&scaron;ićna snaga ne mora biti pokazatelj pravog stanja motornog sistema. Preoperativne vrednosti NDI su se statistički značajno smanjile mesec dana nakon operacije (p&lt;0,05). U vrednostima bola postoji statistčki značajna razlika između svih merenje (p&lt;0,008), izuzev između bola na otpustu i mesec dana nakon operacije (p&gt;0,008). Latenca desnog n.medianusa pokazuje negativnu, a amplituda pozitivnu korelaciju sa vrednostima bola mesec dana postoperativno (p&lt;0,05). Povećanje amplitude i skraćenje latence SSEP ukazuje na značajan stepen dekompresije. Stabilnost MEP ukazuje na intraoperativnu očuvanost motornih puteva i da nije do&scaron;lo do novog motornog deficita niti produbljivanja postojećeg. SSEP i MEP koreliraju sa kliničkim nalazom, dok su vrednosti bola i NDI statistički značajno manje nakon operacije. Ovi rezultati ukazuju da klinički nalaz pacijenta korelira sa neurofiziolo&scaron;kim nalazom, kao i da introperativne promene neurofiziolo&scaron;kih parametara mogu biti prediktivni faktor ishoda operativnog lečenja.</p> / <p>Degenerative spinal diseases are consequence of spondylotic changes on dynamic segments of spinal column. These changes can result in different clinical appearances such as radiculopathy, myelopathy and radiculomyelopathy. The most common surgical procedure used in treatment of this group of patients is anterior cervical discectomy and fusion (ACDF) which can provide adequate anatomical and functional restitution of degenerative cervical spine. Considering the fact that already compromised neural structure can be additionally damaged in different stages of surgical procedure, use of intraoperative neurophysiological monitoring (IONM) has role in surgical treatment of degenerative spinal diseases. The aim of use of IONM is to provide real time feedback for surgeon regarding changes in function of neural structures before irreversible damage occurs. This is the way to prevent new neurological deficit from occurring or to prevent worsening of preexisting deficit. Results of intraoperative monitoring can additionally emphasize severity of disease and help in outcome assessment. The aim of this doctoral thesis was to determine phases of surgical procedure in which changes in neurophysiological parameters occurs most commonly. Another aim was to determine correlation between findings of intraoperative neurophysiological monitoring and clinical assessment and outcome prediction in patients treated with anterior cervical discectomy with fusion. Thirty patients who met inclusion criteria were enrolled in this study. All of them were treated surgically due to degenerative changes of cervical spine and ACDF were performed in all cases. Patients were thoroughly examined before surgery. Detailed neurological examination were performed together with Numeric pain rating scale (NPRS) and Neck Disability index (NDI) questionnaire. NPRS and NDI were applied on discharge from the hospital and one month after surgery. During surgery we registered somatosensory evoked potentials (SSEP), motor evoked potentials (MEP) and spontaneous elektromiography. In all SSEP there were statistically significant increase in amplitude (p&lt;0.05), while in the case of right n. medianus statistically significant shortening of the latency (p&lt;0.05) was recorded. Significant changes are recorded between beginning and the end of the surgical procedure, as well as in the phase of removing of the intervertebral disc when decompression occurs. In the threshold intensity needed to elicit the MEP there were no statistically significant changes except for m. triceps brachii bilaterally. In patients with radiculopathy, the value of the stimulus intensity needed for obtaining muscular response was statistically significantly lower in comparison with patients with myelopathy (p&lt;0.05). SSEP showed the best correlation with sensory disorder, tendon reflexes and pain. MEPs also correlate with tendon reflexes, while a negative correlation with a manual muscle strength testing results shows that clinically preserved muscle strength does not have to be reliable indicator of the motor system condition. Preoperative NDI values were statistically significantly reduced a month after surgery (p&lt;0.05). In pain values there is a statistically significant difference between all measurements (p&lt;0.008), except between pain on release and a month after surgery (p&gt;0.008). The right n.medianus latency shows a negative, and the amplitude shows positive correlation with pain values one month postoperatively (p&lt;0.05). Increasing amplitude and shortening latency of the SSEP indicates a significant degree of decompression. The stability of the MEP indicates the intraoperative preservation of motor pathways and absence of both new motor deficiency or worsening of the existing one. SSEP and MEP correlate with clinical findings, while pain and NDI values are statistically significantly less after surgery. These results indicate that clinical findings in the patients correlate with the neurophysiological findings. Results also points out that the intraoperative changes in neurophysiological parameters can be a predictive factor for the outcome of surgical treatment.</p>

Page generated in 0.0282 seconds