• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 13
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 15
  • 7
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Hidrolaparoscopia transvaginal no prognóstico cirúrgico de mulheres laqueadas candidatas à reversão da esterilização tubária / Transvaginal hydrolaparoscopy for evaluating surgical prognosis in sterilized women desiring a new pregnancy

Vieira, Carlos Henrique Fontana 06 November 2007 (has links)
Introdução: Aproximadamente 2% a 26% das mulheres submetidas à esterilização demonstram arrependimento em algum momento de sua vida. A reversão cirúrgica pode ser realizada por laparotomia, minilaparotomia ou laparoscopia. Para tanto, é necessário avaliarem-se as condições tubárias para prognosticar o procedimento cirúrgico. Para a avaliação anatômica da tuba procede-se à histerossalpingografia para a análise da porção proximal à cicatriz cirúrgica da laqueadura, e a laparoscopia para a porção distal. Neste estudo prospectivo transversal, avaliou-se a porção distal das tubas pela hidrolaparoscopia transvaginal (HLT) como alternativa à laparoscopia diagnóstica. Métodos: No período de agosto de 2001 a abril de 2004, 38 pacientes sem outra afecção pélvica, com idade inferior a 40 anos, índice de massa corpórea menor que 35 kg/m2, e cujos parceiros não apresentavam espermograma alterado com indicação de fertilização in vitro, foram submetidas à HLT, em ambulatório e sob anestesia local. A reversão cirúrgica foi efetuada em 30 pacientes por minilaparotomia, que foi considerada \"padrão-ouro\" para determinar a acurácia dos achados da HLT. Resultados: 1) Obteve-se acesso à cavidade pélvica em 36 (94,7%) pacientes; em duas (5,3%) houve falha de acesso. 2) Das 30 pacientes que se mantiveram no estudo, em duas (6,7%) não se obteve acesso à cavidade pélvi-ca, e das 28 (93,3%) pacientes avaliadas em um total de 56 tubas, o prognóstico foi correto em 25 (89,3%) e insatisfatório em três (10,7%). A falha prognóstica decorreu de hidrossalpinge e laqueadura em dois pontos em cada uma das tubas em uma paciente e de hidrossalpinge em outras duas pacientes. 3) Não houve qualquer complicação nos 38 casos estudados. Conclusões: A HTL é método que per-mite a visualização das fímbrias e do coto distal das tubas de pacientes laqueadas. Constitui método com alto índice de acerto na análise da possibilidade de recanalização cirúrgica pós-laqueadura, mas a presença de hidrossalpinge prejudica a avaliação do prognóstico da reversibilidade. / Background: The rate of post sterilization regret in women is about 2% to 26% de-pending on the moment of life they are living. Surgical reversibility can be carried out with the use of laparotomy, minilaparotomy or laparoscopy. However, tubal condi-tions must be assessed for the surgical prognosis. Hysterosalpingography is useful for assessing the proximal surgical scar of the ligated tube, and laparoscopy is used for evaluating the distal portion. Distal portion of ligated tubes were evaluated by transvaginal hydrolaparoscopy (THL) as an alternative to laparoscopy in this investi-gation. Method: Between August 2001 and April 2004, 38 female candidates for sterilization reversal without any other pelvic disease, aged up to 40 years old, pre-senting body mass index <35 kg/m2, whose partners did not present abnormal es-permogram, and without indication for in vitro fertilization were submitted to outpa-tient THL under local anesthesia. Surgical reversal was accomplished in 30 patients with minilaparotomy, considered the golden-pattern for analyzing the accuracy of THL findings. Results: 1) Pelvic cavity was achieved in 36 (94.7%) patients, and the access failed in the other two (5.3%). 2) Out of the 30 patients who were kept in the study, failure in achieving the pelvic cavity occurred in two (6.7%) of them. In the remaining 28 (93.3%) women or 56 tubes, THL diagnosis was correct in 25 (89.3%) and unsatisfactory in the other three (10.7%). Prognosis failure was result of hy-drosalpinge, and one of these three patients presented two points ligated in both tubes as well. 3) There were no THL complications in all cases. Conclusion: THL is a technique useful for allowing visualization of fimbriae and distal stump of ligated tubes, and for accurately previewing the possibility of surgical reversal, although the presence of hydrosalpinge can interfere in the THL prognosis for tubal reversibility.
12

Estudo da hidrolaparoscopia transvaginal com novo instrumental de acesso à cavidade pélvica / Transvaginal hydrolaparoscopy with a new instrument to access pelvic cavity

Carlos Henrique Fontana Vieira 22 October 2004 (has links)
INTRODUÇÃO: A hidrolaparoscopia transvaginal (HLT) é uma técnica de exploração das estruturas tubo-ovarianas em pacientes inférteis sem alteração pélvica determinada. O procedimento consiste no acesso via vaginal da cavidade pélvica com trocarte e introdução de óptica que é acoplada ao sistema de videodocumentação. O exame é realizado em ambulatório com anestesia local. A visibilização é conseguida graças a hidroflotação das estruturas pélvicas provocada pela instilação de soro fisiológico ou solução de lactatoringer. Trata-se de uma das técnicas vídeo-endoscópicas ginecológica mais recentes descrita na literatura, ainda em fase de estudos. Este método permite o diagnóstico de afecções da pelve posterior como, endometriose, cistos ovarianos, aderências, hidrossalpinge, miomas e estudo da tuba distal em pacientes laqueadas. O estudo desenvolvido tem por objetivo avaliar a técnica operatória em si, assim como os achados através deste método e a segurança e eficácia de um novo um novo instrumental, mais particularmente uma agulha de Veress modificada, desenvolvida especificamente para este procedimento. Este instrumental difere de outros utilizados e descritos na literatura por apresentar um dispositivo de segurança em sua base que tem por finalidade fixar a parte interna da ponta da agulha, oferecendo maior segurança ao adentrar-se às cegas na cavidade pélvica através do fórnice vaginal posterior. CASUÍSTICA E MÉTODOS: Para realização do estudo selecionou-se 38 pacientes laqueadas que apresentavam desejo de gravidez. Foram excluídas pacientes que apresentassem outra afecção pélvica e aquelas cujos parceiros apresentavam espermograma alterado com indicação de fertilização in vitro. O procedimento foi realizado com a paciente em posição ginecológica. Após a anti-sepsia da vulva e vagina procedeu-se à infiltração de 2 ml de lidocaína com vasoconstritor em porção mediana do fórnice vaginal posterior aproximadamente 1,5 cm abaixo da inserção da parede vaginal na cérvice uterina. Depois disto puncionava-se através do local previamente anestesiado com a agulha, objeto deste estudo, já envolta por uma cânula similar a um trocarte, até transpassar-se a parede vaginal e obter-se acesso à cavidade pélvica. Introduzia-se 100 ml de soro fisiológico ou solução de lactato-ringer com lidocaína 2% sem vasoconstritor diluída em uma proporção de 1/100. Após remover a agulha introduzia-se através da cânula uma óptica de 2,9 mm com ângulo de 30º acoplada a um sistema de vídeodocumentação; confirmava-se o acesso ao interior da cavidade e prosseguia-se a instilação de líquido e inspeção da mesma. RESULTADOS: 1) Obteve-se acesso à cavidade pélvica em 36 (94,7%) das pacientes. 2) A quantidade de líquido utilizada variou de 300 a 1500 ml. 3) O escore médio de dor foi de 2,3 na escala visual analógica de dor. O escore médio nas pacientes nas quais se utilizou quantidades 600ml foi de 2,7 e 1,7 respectivamente. 4) Os achados mais comuns durante o procedimento foram de aderências pélvicas velamentosas, além de hidrossalpinge e salpingectomia distal em alguns casos. 5) Não houve qualquer complicação nos 38 casos estudados. CONCLUSÕES: 1) O novo instrumental de hidrolaparoscopia transvaginal (agulhas de Veress modificada) é eficaz em acessar a cavidade pélvica, é seguro e de fácil manuseio. 2) A hidrolaparoscopia transvaginal é um método realizável em âmbito ambulatorial, reprodutível, bem tolerado, de baixo custo e com boa capacidade diagnóstica / INTRODUCTION: Transvaginal hydrolaparoscopy (THL) is a technique for pelvic exploration in patients without pelvic pathology. The procedure consists of accessing the pelvic cavity with a trocar and introduction of an optic coupled to a videodocumentation system. The exam is performed in outpatient under local anesthesia. Visualization is achieved through hydroflotation of the pelvis\'s structures, following instillation of saline or Ringer\'s lactate solution. It is one of the most recently described gynecological videoendoscopic techniques in the literature and still in trial phase. This method enables the diagnosis of alterations in the posterior pelvis, such as endometriosis; ovarian cysts; adhesions; hydrosalpinx; myomas; and evaluation of the distal tube in patient with tubal ligation. The objective of the study was to evaluate the technique itself, as well as the findings using this method and the efficiency of the new instrument, in particular the modified Veress needle that has been developed specifically for this procedure. This instrument differs from others described in the literature because it has a safety device in its base designed to fix the inner part of needle\'s tip, thereby offering greater safety during blind insertion into the pelvic cavity through the posterior fornix. MATERIAL AND METHODS: A total of 38 patients with tubal ligation were selected that had expressed the desire to become pregnant. Patients with other pelvic alteration and whose partner presented abnormal semen analisys with indication for in vitro fertilization were excluded. The procedure was performed in gynecologic position. After antisepsis of the vulva and vagina, 2 ml of lidocaine with adrenaline was perfomed of posterior fornix at midline, approximately 1.5 cm below the insertion of the vaginal wall in the uterine cervix. After this, the Veress needle previously covered with a cannula that is similar a trocar, was inserted through the anesthetized area until it reached the pelvic cavity. A hundred milliliter of saline or Ringer\'s lactate solution with 2% lidocaine, without adrenaline and diluted to 1:100 was introduced. After removal of the Veress needle, a rigid 2,9 mm endoscope with a 30º optical angle coupled to a videodocumentation system was inserted trough the cannula to confirm the access into pelvic cavity. The liquid has continued instilled and the inspection was undertaken. RESULTS: 1) the pelvic cavity was accessed in 36 (94.7%) patients; 2) the distention media volume used was 300 to 1500 ml; 3) the mean score for pain using the visual analog pain scale was 2.3. This score for the patients that received 600 ml was 2.7 and 1.7, respectively; 4) the most common findings during the procedure were filamentous pelvic adhesions, besides hydrosalpinx and distal salpingectomy in some cases 5) there were no complications in any of the 38 cases studied. CONCLUSIONS: 1)The new transvaginal hydrolaparoscopy instrument (modified Veress needle) is effective to access the pelvic cavity, safe and easy handle; 2) transvaginal hydrolaparoscopy is feasibility in outpatient basis and is reproducible, well tolerated, inexpensive and offers a good diagnostic capacity
13

Atribuição de causalidade para o câncer de mama e câncer ginecológico: a doença sob o olhar das pacientes

Biagigo, Fabiana Rocha 24 May 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-28T20:38:42Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Fabiana Rocha Biagigo.pdf: 934226 bytes, checksum: 77ae4574316234df5b706b4d1f22e764 (MD5) Previous issue date: 2013-05-24 / The overarching objective of this study is to investigate 197 women in treatment stage diagnosed with either breast or gynecologic cancer in regard to their beliefs about the causes of their very own diseases. Specifically, the present study aims to establish correlations of these subjects reported causal beliefs with selected sociodemografic and clinical variables. All subjects found themselves under treatment at a public hospital located in São Paulo, where the data was collected. The tools adopted specifically for data collection were a sociodemografic and clinical questionnaire as well as the Causes subscale from Illness Perception Questionnaire Revised (IPQ-R). A quantitative method was implemented and Analytical Psychology used for theoretical reference. Subjects reported several factors as causes for their cancer and attributed an important role to stress and emotional factors. The predominant causes mentioned were: stress or worry (77,2%), worries or family problems (77,2%), emotional state (69,5%), poor medical care administered in the past (54,3%), changes in the body defense system (52,3%) and fate or bad luck (45,3%). The sociodemografic and clinical variables (age, educational level, household income, type of cancer, tobacco addiction, changes in healthcare behavior, religion, family or own history of cancer and psychological treatment) influenced the causal beliefs reported by the subjects. Marital status was not observed as having influence over causal attribution. Low educational level on top of lack of information as well as low family income presented great influence in causal beliefs in regard to these subjects. Educational campaigns are crucial initiatives to the studied subjects, especially those targeting causes and factors that if acted upon might mitigate risk of cancer / Este estudo tem como objetivo geral investigar as crenças de 197 mulheres diagnosticadas com câncer de mama ou ginecológico, em fase de tratamento, a respeito das causas de sua própria doença. O objetivo específico é de correlacionar as crenças causais relatadas pelas participantes com as variáveis sociodemográficas e clínicas. Todas as participantes encontravam-se em tratamento em um hospital público da cidade de São Paulo. Os instrumentos utilizados na coleta de dados foram: questionário clínico e sociodemográfico e a subescala de Causas do Illness Perception Questionnaire Revised (IPQ-R). O método utilizado foi quantitativo e o referencial teórico foi o da Psicologia Analítica. As participantes citaram diversos fatores como causa de sua doença e atribuíram papel importante para o estresse e os fatores emocionais. Entre as causas mais mencionadas estiveram: estresse ou preocupação (77,2%), preocupações ou problemas familiares (77,2%), estado emocional (69,5%), pouca assistência médica no passado (54,3%), alteração das defesas do organismo (52,3) e destino ou má sorte (45,3%). As variáveis sociodemográficas e clínicas (idade, nível de escolaridade, renda familiar, tipo de câncer, tabagismo, mudanças nos cuidados com a saúde, religião, histórico anterior da doença, histórico familiar e realização de acompanhamento psicológico), influenciaram as crenças causais relatadas pelas participantes. A condição marital das pacientes não teve influência significativa sobre as atribuições causais. O baixo nível de escolaridade, somado à falta de informação, e a baixa renda familiar foram variáveis que apresentaram grande influência sobre as crenças causais das participantes da amostra. Campanhas educativas, que tenham como foco as causas do câncer e os fatores de risco que podem ser modificados a fim de reduzir o risco da doença, são de grande importância para a amostra estudada
14

Hidrolaparoscopia transvaginal no prognóstico cirúrgico de mulheres laqueadas candidatas à reversão da esterilização tubária / Transvaginal hydrolaparoscopy for evaluating surgical prognosis in sterilized women desiring a new pregnancy

Carlos Henrique Fontana Vieira 06 November 2007 (has links)
Introdução: Aproximadamente 2% a 26% das mulheres submetidas à esterilização demonstram arrependimento em algum momento de sua vida. A reversão cirúrgica pode ser realizada por laparotomia, minilaparotomia ou laparoscopia. Para tanto, é necessário avaliarem-se as condições tubárias para prognosticar o procedimento cirúrgico. Para a avaliação anatômica da tuba procede-se à histerossalpingografia para a análise da porção proximal à cicatriz cirúrgica da laqueadura, e a laparoscopia para a porção distal. Neste estudo prospectivo transversal, avaliou-se a porção distal das tubas pela hidrolaparoscopia transvaginal (HLT) como alternativa à laparoscopia diagnóstica. Métodos: No período de agosto de 2001 a abril de 2004, 38 pacientes sem outra afecção pélvica, com idade inferior a 40 anos, índice de massa corpórea menor que 35 kg/m2, e cujos parceiros não apresentavam espermograma alterado com indicação de fertilização in vitro, foram submetidas à HLT, em ambulatório e sob anestesia local. A reversão cirúrgica foi efetuada em 30 pacientes por minilaparotomia, que foi considerada \"padrão-ouro\" para determinar a acurácia dos achados da HLT. Resultados: 1) Obteve-se acesso à cavidade pélvica em 36 (94,7%) pacientes; em duas (5,3%) houve falha de acesso. 2) Das 30 pacientes que se mantiveram no estudo, em duas (6,7%) não se obteve acesso à cavidade pélvi-ca, e das 28 (93,3%) pacientes avaliadas em um total de 56 tubas, o prognóstico foi correto em 25 (89,3%) e insatisfatório em três (10,7%). A falha prognóstica decorreu de hidrossalpinge e laqueadura em dois pontos em cada uma das tubas em uma paciente e de hidrossalpinge em outras duas pacientes. 3) Não houve qualquer complicação nos 38 casos estudados. Conclusões: A HTL é método que per-mite a visualização das fímbrias e do coto distal das tubas de pacientes laqueadas. Constitui método com alto índice de acerto na análise da possibilidade de recanalização cirúrgica pós-laqueadura, mas a presença de hidrossalpinge prejudica a avaliação do prognóstico da reversibilidade. / Background: The rate of post sterilization regret in women is about 2% to 26% de-pending on the moment of life they are living. Surgical reversibility can be carried out with the use of laparotomy, minilaparotomy or laparoscopy. However, tubal condi-tions must be assessed for the surgical prognosis. Hysterosalpingography is useful for assessing the proximal surgical scar of the ligated tube, and laparoscopy is used for evaluating the distal portion. Distal portion of ligated tubes were evaluated by transvaginal hydrolaparoscopy (THL) as an alternative to laparoscopy in this investi-gation. Method: Between August 2001 and April 2004, 38 female candidates for sterilization reversal without any other pelvic disease, aged up to 40 years old, pre-senting body mass index <35 kg/m2, whose partners did not present abnormal es-permogram, and without indication for in vitro fertilization were submitted to outpa-tient THL under local anesthesia. Surgical reversal was accomplished in 30 patients with minilaparotomy, considered the golden-pattern for analyzing the accuracy of THL findings. Results: 1) Pelvic cavity was achieved in 36 (94.7%) patients, and the access failed in the other two (5.3%). 2) Out of the 30 patients who were kept in the study, failure in achieving the pelvic cavity occurred in two (6.7%) of them. In the remaining 28 (93.3%) women or 56 tubes, THL diagnosis was correct in 25 (89.3%) and unsatisfactory in the other three (10.7%). Prognosis failure was result of hy-drosalpinge, and one of these three patients presented two points ligated in both tubes as well. 3) There were no THL complications in all cases. Conclusion: THL is a technique useful for allowing visualization of fimbriae and distal stump of ligated tubes, and for accurately previewing the possibility of surgical reversal, although the presence of hydrosalpinge can interfere in the THL prognosis for tubal reversibility.
15

Genomic instability as a predictive biomarker for the application of DNA-damaging therapies in gynecological cancer patients

López Reig, Raquel 30 October 2023 (has links)
[ES] El curso natural de los tumores va acompañado de la acumulación progresiva de alteraciones genómicas, propiciando una cadena de eventos que resultan en inestabilidad genómica (IG). Éste fenómeno, caracterizado por alteraciones en el número de copias, constituye un hallmark genómico con impacto pronóstico más allá de la histología y otras características moleculares del tumor. En el ámbito de la investigación en oncología ginecológica, la IG ha ganado fuerza en los últimos años, permitiendo la estratificación de pacientes de acuerdo al pronóstico y la respuesta a agentes que dañan el ADN, como las terapias basadas en platinos y los inhibidores de PARP. En el cáncer de ovario, en particular, se ha descrito un subgrupo molecular caracterizado por alta incidencia de alteraciones en el número de copias relacionado con un mejor pronóstico y respuesta a quimioterapia. Esta correlación presenta la IG como un buen marcador predictivo y pronóstico. Así, un modelo basado en la IG trasladable a la práctica clínica constituirá una herramienta útil para la optimización de la toma de decisiones. La era de la medicina personalizada llegó de la mano de los estudios integrativos, donde las técnicas de alto rendimiento se aplican de manera combinada para obtener una visión molecular global de los tumores, completando y complementando la caracterización clásica a nivel anatómico e histológico. Esta tesis propone un estudio global de la IG como biomarcador pronóstico y predictivo de respuesta en cáncer ginecológico, haciendo hincapié en el cáncer de ovario seroso de alto grado y cáncer de endometrio. A través de la aplicación de estrategias basadas en NGS con la adaptación de pipelines de análisis disponibles obtuvimos los perfiles de IG de muestras de tejido fijadas en formol y embebidas en parafina, de una manera fiable, portable y coste efectiva, combinando herramientas de machine learning para ajustar modelos predictivos y pronósticos. Partiendo de esta premisa, ajustamos y validamos, en cohortes clínicas bien caracterizadas, tres modelos a partir de los datos ómicos individuales y un modelo integrativo (Scarface Score) que demostró la capacidad de predecir la respuesta a agentes que dañan el ADN en un escenario clínico concreto de pacientes con cáncer de ovario seroso de alto grado. Paralelamente, desarrollamos y validamos un algoritmo basado en el perfil de mutaciones, con impacto pronóstico, en cáncer de endometrio. Este algoritmo consiguió una estratificación que respondía al perfil de IG de los pacientes. Finalmente, se caracterizó un panel de líneas celulares de cáncer de ovario a nivel de respuesta, genético y genómico. Se interrogó el estatus de la vía de recombinación homóloga y su asociación a patrones de IG, completando el perfil molecular y estableciendo las bases para futuros estudios preclínicos y clínicos. Los resultados obtenidos en esta tesis doctoral presentan herramientas de gran valor para el manejo clínico en cuanto a la búsqueda de una medicina personalizada. Adicionalmente, diferentes estudios para trasladar el modelo predictivo a otros escenarios clínicos pueden ser explorados, usando como base el planteado, pero restableciendo puntos de corte nuevos y específicos. / [CA] El curs natural dels tumors va acompanyat de l'acumulació progressiva d'alteracions genòmiques, propiciant una cadena d'esdeveniments que resulten en inestabilitat genòmica (IG). Aquest fenomen, caracteritzat per la presencia de alteracions en el nombre de cópies, constitueix un hallmark genòmic amb impacte pronòstic més enllà de la histologia i altres característiques moleculars del tumor. En l'àmbit de la recerca en oncologia ginecològica, la IG ha guanyat força en els últims anys, permetent l'estratificació de pacients d'acord amb el pronòstic i la resposta d'agents que danyen l'ADN, com les teràpies basades en platins i els inhibidors de PARP. En el càncer d'ovari en particular, s'ha descrit un subgrup molecular caracteritzat per una alta incidència d'alteracions en el nombre de còpies relacionat amb un millor pronòstic i resposta a quimioteràpia. Aquesta correlació presenta la IG com un marcador predictiu i pronòstic adeqüat. Així, un model basat en la IG traslladable a la pràctica clínica constituirà una eina útil per a l'optimització de la presa de decisions. L'era de la medicina personalitzada va arribar de la mà dels estudis integratius, on les tècniques d'alt rendiment s'apliquen de manera combinada per a obtenir una visió molecular global dels tumors, completant i complementant la caracterització clàssica a nivell anatòmic i histològic. Aquesta tesi proposa un estudi global de la IG com a biomarcador pronòstic i predictiu de resposta en càncer ginecològic, posant l'accent en el càncer d'ovari serós d'alt grau i càncer d'endometri. A través de la aplicación d'estratègies basades en NGS amb l'adaptació de pipelines d'anàlisis disponibles, vam obtenir els perfils de IG de mostres de teixit fixades en formol i embegudes en parafina d'una manera fiable, portable i cost efectiva, combinant eines de machine learning per a ajustar models predictius i pronòstics. Partint d'aquesta premissa, vam ajustar i validar, en cohortes clíniques ben caracteritzades, tres models a partir de les dades omiques individuals i un model integratiu (Scarface Score) que va demostrar la capacitat de predir la resposta a agents que danyen l'ADN en un escenari clínic concret de pacients amb càncer d'ovari serós d'alt grau. Paral·lelament, desenvoluparem i validarem un algoritme basat en el perfil de mutacions amb impacte pronòstic en càncer d'endometri. Aquest algoritme va aconseguir una estratificació que responia al perfil de IG dels pacients. Finalment, es va caracteritzar un panell de línies cel·lulars de càncer d'ovari a nivell de resposta, genètic i genòmic. Es varen interrogar l'estatus de la via de recombinació homòloga i la seua associació a patrons de IG, completant el perfil molecular i establint les bases per a futurs estudis preclínics i clínics. Els resultats obtinguts en aquesta tesi doctoral presenten eines de gran valor per al maneig clínic en quant a la cerca d'una medicina personalitzada. Addicionalment, diferents estudis per a traslladar el model predictiu a altres escenaris clínics poden ser plantejats, usant com a base el propost però restablint punts de tall nous i específics. / [EN] The natural course of tumors matches the progressive accumulation of genomic alterations, triggering a cascade of events that results in genomic instability (GI). This phenomenon includes copy number alterations and constitutes a genomic hallmark that defines specific outcomes beyond histology and other molecular features of the tumor. In the context of gynaecologic oncology research, GI has gained strength in the last years allowing the stratification of patients according to prognosis and response to certain DNA-damaging agents, such as platinum-based therapies and PARP inhibitors. Particularly in ovarian and endometrial cancers, it has been described a molecular subgroup characterized by high copy number alterations (CNA) related to good prognosis and better response to chemotherapy. This relationship highlights GI as a predictive and prognostic biomarker. Hence, a GI-based model translated into clinical practice would constitute a tool for optimizing clinical decision-making. The era of personalised medicine arrived together with the coming of integrative studies, where results of high-throughput techniques are combined to obtain a comprehensive molecular landscape of the diseases, bringing a new paradigm to characterize the tumors beyond classical anatomic and histological characteristics. This thesis proposes a global study of the phenomenon of GI as a prognostic and predictive biomarker of treatment response in gynaecological cancers, mainly focused on high-grade ovarian cancer and endometrial cancer. Through the development of an NGS-based strategy with the adaptation of available pipelines of analysis, we obtained GI profiles on formalin-fixed paraffin-embedded samples in a reliable, portable, and cost-effective approach, with the combination of Machine Learning tools to fit prognostic and predictive models based on the integration of omic data. Based on that premise, we fit and validated, in well-characterized clinical cohorts, three single-source models and an integrative ensemble model (Scarface Score) that proved to be able to predict response to DNA-damaging agents in a clinical scenario of High-Grade Serous Ovarian Cancer. In addition, a mutational-based algorithm (12g algorithm) with prognostic impact was developed and validated for endometrial cancer patients. This algorithm achieved a GI-based stratification of patients. Finally, a panel of ovarian cancer cell lines was characterized at the response, genetic and genomic level, interrogating homologous recombination repair pathway status and its associated GI profiles, completing the molecular landscape, and establishing the basis and breeding ground of future preclinical and clinical studies. The results reported in this Doctoral Thesis provide valuable clinical management tools in the accomplishment of a reliable tailored therapy. Additionally, future studies in different tumor types and drugs for implementation of the predictive model can be planned, using as a base the defined one but re-establishing new and specific cut-offs. / The present doctoral thesis was partially funded by GVA Grants “Subvencions per a la realització de projectes d’i+d+i desenvolupats per grups d’investigació emergents (GV/2020/158)” and “Ayudas para la contratación de personal investigador en formación de carácter predoctoral” (ACIF/2016/008), “Beca de investigación traslacional Andrés Poveda 2020” from GEICO group and Phase II clinical trial (POLA: NCT02684318, EudraCT 2015-001141-08, 03.10.2015). This study was awarded the Prize “Antonio Llombart Rodriguez-FINCIVO 2020” from the Royal Academy of Medicine of the Valencian Community / López Reig, R. (2023). Genomic instability as a predictive biomarker for the application of DNA-damaging therapies in gynecological cancer patients [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/199026

Page generated in 0.1001 seconds