• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 805
  • 14
  • 11
  • 10
  • 10
  • 9
  • 8
  • 8
  • 3
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 836
  • 368
  • 118
  • 103
  • 81
  • 77
  • 74
  • 66
  • 48
  • 45
  • 42
  • 42
  • 38
  • 38
  • 37
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
111

Encapsulamento de β-caroteno em nanotubo de óxido de zinco : um estudo teórico

Silva, Eder Carlos da 17 April 2015 (has links)
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Faculdade Unb de Planaltina, Programa de Pós-Graduação em Ciências de Materiais, 2015. / Recentemente, o encapsulamento de moléculas β-caroteno em nanotubos de carbono foi obtido. Neste trabalho, apresentamos simulações de dinâmica molecular e resultados baseados no funcional da densidade tight-binding para um estudo teórico dos processos de encapsulamento em nanotubos de ZnO. Nossos resultados mostram que as moléculas sofrem deformações geométricas quando encapsuladas com mudanças significativas em sua estrutura eletrônica. Além disso, relatamos como ocorre a transferência de carga entre β-caroteno e nanotubo de ZnO, que mudanças ocorrem na densidade de estados (DOS) após o processo de encapsulamento e comparamos com os resultados anteriores para nanotubos de carbono. / Recently, the encapsulation of β-carotene molecules in carbon nanotubes was obtained. We present molecular dynamics simulations and results based on functional tight-binding density for a theoretical study of tunneling processes in ZnO nanotubes. Our results show that the molecules undergo geometric deformation when encapsulated with significant changes in its electronic structure. Furthermore, as is reported the transfer of charge between β-carotene and ZnO nanotube that change occurs in the density of states (DOS) after the encapsulation process and compared with previous results for carbon nanotubes.
112

Uso de nanofibras poliméricas como veículo para feromônio e inseticidas utilizados no manejo de Grapholita molesta (Lepidoptera: Tortricidae) / Application of polymeric nanofibers as vehicle for pheromone and insecticide use in the management of Grapholita Molesta (lepidioptera: tortricidae)

Jorge, Bruna Czarnobai de January 2017 (has links)
Uma das principais pragas de pomares de Rosaceas na região sul do Brasil é a mariposa-oriental (MO), Grapholita molesta, (Busck, 1916) (Lepidoptera, Tortricidae). Para o controle deste inseto são utilizados, principalmente, inseticidas, sendo os feromônios uma alternativa para o seu manejo. Dentro deste contexto, feromônios e inseticidas nano formulados podem potencializar o uso destas ferramentas em agroecossitemas. Sendo assim, os objetivos deste trabalho foram: a) avaliar via cromatografia gasosa (CG), a taxa de liberação de (Z)-8-acetato de dodecenila (composto feromonal majoritário) impregnado em nanofibras de policaprolactona (PCL) e polietilenoglicol (PEG) (1:1); b) observar as respostas eletrofisiológicas (EAG) de machos de MO frente às nanofibras contendo feromônio sexual específico; c) testar a atratividade de nanofibras com feromônio na captura de MO a campo e d) registrar a mortalidade por contato e a percepção eletroantenográfica de machos de MO em relação a formulação de nanofibras confeccionadas com feromônio sexual e o inseticida Nortox 250 CE (cipermetrina). Em todos os bioensaios de laboratório foram avaliadas nanofibras novas e expostas ao ambiente. Nos testes (EAG) foi avaliada a percepção de machos a nanofibras com 0,01 e 0,001% de feromônio, assim como, a formulação comercial ISCAlure®Grafolita; nanofibras com feromônio e 125mg.L-1 de cipermetrina; somente com inseticida e ao controle (sem ambos). Os experimentos de campo foram realizados em pomares de pessegueiro e ameixeira em duas safras consecutivas (2014 e 2015). Na primeira, foram avaliadas a formulação (PCL/PEG) contendo feromônio em diferentes proporções (0,01; 0,1 e 1%), além de armadilhas com fêmeas virgens. Em 2015, foram utilizadas nanofibras com 0,01 e 0,001% de feromônio e estas comparadas com a formulação comercial e o controle (sem feromônio). Ambos os experimentos de campo foram conduzidos ao longo de dez semanas. Para avaliar a mortalidade, foram realizados testes de contato e de gaiola, com nanofibras contendo 0,01% (0,87mg.L-1) de feromônio e 125mg.L-1 de cipermetrina. Nas análises em GC foi possível constatar que as taxas de liberação das nanofibras, não variaram entre 21 e 42 dias, no entanto houve uma diminuição na presença do feromônio após os 63, para ambos os tratamentos (0,01 e 0,001%). As respostas eletroantenográficas foram estatisticamente iguais entre os tratamentos contendo 0,01, 0,001% e o septo comercial de feromônio. Também não houve diferenças na percepção entre nanofibras com e sem inseticida. Em 2014 as maiores capturas foram em armadilhas iscadas com 0,01% de feromônio. No ano seguinte, este mesmo tratamento somente atraiu mais insetos nas primeiras cinco semanas, sendo o septo comercial o mais atrativo da sexta a décima. Nos bioensaios de contato tarsal, a mortalidade foi maior do que 87%, após a exposição de 84 dias e variou 28,33 a 56,67% nos testes de atrai-e-mata. / One of the main pests of rosacea orchards in southern Brazil is the oriental-fruit-moth Grapholita molesta (MO) (Busck, 1916) (Lepidoptera, Tortricidae). To control this insect insecticides are used mainly, pheromones are an alternative to their management. Within this context, pheromones and insecticides nanoformulations can enhance the use of these tools in agroecosystems. Thus, the objectives of this study were: a) to evaluate by gas chromatography (GC), the release rate of (Z) -8-dodecenyl acetate (majority pheromone compound) contained in polycaprolactone (PCL) and polyethyleneglycol (PEG) nanofibers (1:1); b) observe the Electroantenographical (EAG) responses of MO males front of nanofibers containing specific sex pheromone; c) testing the attractiveness of pheromone nanofibers in the capture G. molesta in field; d) record mortality by contact and EAG perception MO males compared to nanofibers formulation made with sex pheromone and insecticide Nortox 250 EC (cypermethrin). In all the laboratory bioassays were evaluated nanofibers new and exposed to the environment. In EAG tests the perception of males to nanofibers with 0.01 and 0.001% pheromone, as well as the commercial formulation ISCAlure®Grafolita was evaluated; nanofibers with pheromone and cypermethrin 125mg.L-1; only with insecticide and control (without both). Field experiments were conducted in peach and plum orchards in two consecutive seasons (2014 and 2015). At the first, the formulations (PCL / PEG) containing pheromone in different ratios (0.01, 0.1 and 1%), and traps with virgin females was evaluated. In 2015, nanofibers with 0.01 and 0.001% of pheromone were used and compared with the commercial formulation and control (without pheromone). Both field experiments were conducted over ten weeks. To assess mortality, contact and cage tests were performed using nanofiber whit 0.01% (0.87mg.L-1) pheromone and 125mg.L-1 cypermethrin. In the analysis in GC was possible to notice that the release rates of pheromone, did not vary between 21 and 42 days, however there was a decrease in pheromone presence after 63 for both treatments (0.01 and 0.001%). EAG responses were statistically similar between treatments containing 0.01, 0.001% and the commercial septum. There were also no differences in perception between the nanofibers with and without insecticide. In 2014 the largest catches were in traps baited with pheromone 0.01%. In the following year, the same treatment only attracted more insects in the first five weeks, and the commercial septum was most attractive from the sixth to tenth. Mortality in tarsal-contact tests was greater than 87%, after 84 days exposure and ranged from 28.33 to 56.67% in attract-and-kill bioassays.
113

Synthesis and applications of nanoparticles in biosensing systems

Marín Mancebo, Sergio 24 April 2009 (has links)
En aquesta tesis s'han realitzat diferents síntesis de nanopartícules com són els quantum dots i les nanopartícules d'or i d'argent amb els seus corresponents coreshells (Au-Ag i Ag-Au). Aquestes nanopartícules s'han caracteritzat per diferents tècniques tant òptiques com especialment les electroquímiques. S'ha realitzat un nou sistema de quantificació electroquímica dels quantum dots sintetitzats pel mètode arrested precipitation, utilitzant elèctrodes serigrafiats i un aparell de detecció portàtil.Aquests quatum dots han estat utilitzats en un sensors de DNA i amb detecció electroquímica de celules com a marca electroquímica, utilitzant la tècnica de detecció electroquímica directe que s'havia emprat en la determinació de quantum dots. / Different synthesis of nanoparticles was carried out in this thesis, such as cadmium sulphide quatum dots, gold nanoparticles, silver nanoparticles and core-shell nanoparticles (Au-Ag and Ag-Au). These nanoparticles were characterized by different techniques such as optical and especially electrochemical techniques. CdS-QDs (synthesized by arrested precipitation method) were quantified using an electrochemical direct detection method with screen-printed electrodes and a portable potentiostat.These CdS-QDs were used to label in DNA sensor of hybridization and also to detect HeLa cells using the electrochemical direct method that was used in CdS-QDs determination.
114

Optimació de formulacions amb fosfolípids per a ús dermatològic

Barnadas Rodríguez, Ramon 21 December 1999 (has links)
El treball descriu, principalment, la preparació de suspensions de liposomes (L) amb diferents fàrmacs encapsulats (ditranol: DT; hidrocortisona: HC; i butirat-propionat d'hidrocortisona:HBP) així com la d'emulsions o/w amb oli de borratja (OB/aigua) estabilitzades amb fosfolípids (F). Aquestes formulacions tenen interès dermatològic, i els mètodes de preparació emprats són directament escalables a la indústria. Prèviament a l'encapsulació dels fàrmacs en liposomes i a la preparació de les emulsions va ser necessari fer els següents estudis: 1.- L'efecte de la concentració de F, del diàmetre dels liposomes i de la concentració de sacarosa, en la liofilització de les vesícules. Els resultats mostren que únicament els liposomes petits (&#8804;100 nm) presentaren molt baixa estabilitat física durant la liofilització, augmentant notablement el seu diàmetre un cop rehidratats.2.- L'estabilitat dels L en hidrogels obtinguts amb Carbopol 940. Es va comprovar que tots els L estudiats van ser estables en els esmentats hidrogels.3.- La determinació de les condicions d'anàlisi de la grandària de les vesícules mitjançant detecció heterodina de l'espectre de freqüències de la llum dispersada. L'instrument emprat va ser el Microtrac UPA 150 (UPA). Pel que fa a aquesta tècnica, es comprovà que les anàlisis de les grandàries amb l'UPA 150 han de complir les següents condicions:a) un temps de lectura &#8805; 10 minuts; b) un índex de càrrega situat entre 0,1 i 1; c) la necessitat de treballar dins l'interval lineal de la relació concentració de les mostres-índex de càrrega; d) la fracció en volum de la fase contínua ha d'ésser &#8805; 0,97; e) cal realitzar un apantallament de les càrregues elèctriques que puguin tenir les vesícules. En cas contrari, es produeixen alteracions de la seva distribució de velocitats, causant anàlisis incorrectes.4.- La posta a punt de l'obtenció de vesícules amb un homogeneïtzador d'alta pressió escalable a nivell industrial, el Microfluidizer 110S (M110S). Els resultats mostren que el control dels cicles de processament, la pressió de treball, la força iònica del medi aquós de la suspensió, la concentració d'etanol (en cas de formar part de la formulació) i la concentració de F, permeten determinar amb precisió les característiques de la població de L obtinguts amb el M110S. El diàmetre, la dispersió de la població, i el volum encapsulat de les vesícules s'ajusten satisfactòriament a models polinòmics lineals de segon ordre.En referència a l'encapsulció dels fàrmacs en liposomes: · La relació màxima d'encapsulació del DT en L és de 4,74 mg DT/g F (1:60 DT:F mol/mol) independentment de la grandària de les vesícules. L'estabilitat química de les preparacions és molt baixa (<7 dies) en qualsevol de les formes de presentació obtingudes (suspensions, liofilitzats, pro-liposomes). La degradació del fàrmac està afavorida per la presència de fosfolípids insaturats. En l'assaig d'irritació in vitro els L amb DT mostren un grau d'irritació lleugerament inferior al causat per una crema comercial de referència. · La relació màxima d'encapsulació de l'HC en L és de 25,8 mg HC/g F (1:19 HC:F mol/mol) independentment de la grandària de les vesícules. Les suspensions mostren inestabilitat física (aprox. 200 dies). Els estudis d'espectrometria d'infraroig (FT-IR) posen de manifest l'establiment d'enllaços d'hidrogen entre els grups OH de l'HC i els grups fosfat dels F, de manera que el fàrmac es situa a la zona polar de les bicapes (B), actuant com a disruptor. En L unilamel·lars obtinguts per fase reversa s'observa una sobresaturació transitòria (aprox. 12 hores) de les B amb HC. La interacció HC-F és feble, i s'observa una ràpida pèrdua del fàrmac en diluir les mostres.· La relació màxima d'encapsulació de l'HBP en L és de 47,9 mg HBP/g F (1:13 HBP:F mol/mol) independentment de la grandària de les vesícules. Les diferents formulacions (suspensions, hidrogels, liofilitzats) presenten una bona estabilitat química, en particular les liofilitzades (aprox. 10 anys). Els estudis d'FT-IR no detecten enllaços d'hidrogen entre l'HBP i els F. L'aplicació de suspensions de L amb HBP en humans provoca l'emblanquiment de la pell com a conseqüència de l'efecte vasoconstrictor del fàrmac, però no produeix cap disminució estadísticament significativa de la inhibició de la urticària de contacte amb nicotinat de metil (mesurat amb velocimetria de làser Doppler). Aquests resultats s'han associat als efectes d'adsorció/desorció d'aigua a l'estrat corni. Els estudis histomètrics amb ratolins tractats amb L amb HBP posen de manifest la producció d'atròfia cutània en diversos teixits, un efecte secundari del fàrmac relacionat amb la seva potència vasoconstrictora. Els resultats confirmen que els L actuen com a vehicle de l'HBP per aplicació tòpica.· S'obtingueren emulsions o/w amb OB al 2 % p/p estabilitzades amb F emprant el M110S. Les preparacions (emulsions, hidrogels i liofilitzats) presenten una bona estabilitat. El tipus de vesícules presents a les emulsions (L i microgotes) depèn de la relació inicial OB/F. / El trabajo describe, principalmente, la preparación de suspensiones de liposomas (L) con diferentes fármacos encapsulados (ditranol: DT; hidrocortisona: HC; y butirato-propionato de hidrocortisona:HBP) así como la de emulsiones o/w con aceite de borrajas (OB/agua) estabilizadas con fosfolípidos (F). Estas formulaciones tienen interés dermatológico y los métodos de obtención utilizados son directamente transferibles a la producción industrial. Previamente a la encapsulación de los fármacos en liposomas y a la preparación de las emulsiones fue necesario realizar los siguientes estudios:1.- El efecto de la concentración de F, del diámetro de los liposomas y de la concentración de sacarosa en la liofilización de las vesículas. Los resultados muestran que únicamente los liposomas pequeños (&#8804;100 nm) tienen poca estabilidad física durante la liofilización, aumentado notablemente su diámetro una vez rehidratados.2.- La estabilidad de los L en hidrogeles obtenidos con Carbopol 940. Se pudo comprobar que todos los liposomas estudiados fueron estables en dicho gel.3.- La determinación de las condiciones de análisis del tamaño de las vesículas mediante la detección heterodina del espectro de frecuencias de la luz dispersada. El instrumento utilizado fue el Microtrac UPA 150 (UPA). En referencia a esta técnica se comprobó que loas análisis de tamaño con el UPA 150 deben cumplir las siguientes restricciones: a) un tiempo de lectura &#8805; 10 minutos; b) un índice de carga situado entre 0,1 i 1; c) la necesidad de trabajar en el intervalo lineal de la relación concentración de les muestras-índice de carga; d) la fracción en volumen de la fase continua debe ser &#8805; 0,97; e) se deben apantallar las cargas eléctricas que puedan tener las vesículas. En caso contrario, se producen alteraciones de su distribución de velocidades, obteniéndose análisis erróneos.4.- La puesta a punto de la obtención de vesículas con un homogenizador a alta presión escalable a nivel industrial, el Microfluidizer 110S (M110S). Los resultados muestran que el control del número de ciclos de procesamiento, la presión de trabajo, la fuerza iónica del medio acuoso de la suspensión, la concentración de etanol (en caso de formar parte de la formulación) y la concentración de F permiten determinar con precisión las características de la población de L obtenidos con el M110S. El diámetro, la dispersión de la población y el volumen encapsulado de las vesículas se ajustan satisfactoriamente a modelos polinómicos lineales de segundo orden.En referencia a la encapsulación de los fármacos en liposomas:· La relación máxima de encapsulación del DT en L es de 4,74 mg DT/g F (1:60 DT:F mol/mol) independientemente del tamaño de las vesículas. La estabilidad química de las preparaciones es muy baja (<7 días) en todas de las formes de presentación obtenidas (suspensiones, liofilizados, pro-liposomas). La degradación del fármaco esta favorecida por la presencia de fosfolípidos insaturados. El ensayo de irritación in vitro muestra que los L con DT causan un grado de irritación levemente inferior al causado por una crema comercial de referencia.· La relación máxima de encapsulación de la HC en L es de 25,8 mg HC/g F (1:19 HC:F mol/mol) independientemente del tamaño de las vesículas. Las suspensiones muestran inestabilidad física (aprox. 200 días). Los estudios de espectrometría de infrarrojo (FT-IR) ponen de manifiesto la existencia de enlaces de hidrógeno entre los grupos OH de la HC y los grupos fosfato de los F, de manera que el fármaco se sitúa en la zona polar de las bicapas (B), inestabilizándolas. En L unilamelares obtenidos por fase reversa se observa una sobresaturación transitoria (aprox. 12 horas) de las B con HC. La interacción HC-F es débil, y se observa una rápida pérdida del fármaco al diluir las muestras.· La relación máxima de encapsulación del HBP en L es de 47,9 mg HBP/g F (1:13 HBP:F mol/mol) independientemente del tamaño de las vesículas. Las diferentes formulaciones (suspensiones, hidrogeles, liofilizados) presenten buena estabilidad química, en particular las liofilizadas (aprox. 10 años). Los estudios de FT-IR no detectan enlaces de hidrógeno entre el HBP y los F. La aplicación de suspensiones de L con HBP en humanos provoca la decoloración de la piel a consecuencia del efecto vasoconstrictor del fármaco, pero no produce una disminución estadísticamente significativa de la inhibición de la urticaria de contacto con nicotinato de metilo (medida por velocimetría de láser Doppler). Estos resultados se han asociado a los efectos de adsorción/desorción de agua en el estrato córneo. Los estudios histométricos con ratones tratados con L con HBP ponen de manifiesto la producción de atrofia cutánea en diversos tejidos, un efecto secundario del fármaco relacionado con su potencia vasoconstrictora. Los resultados confirman que los L actúan como vehículo del HBP para la aplicación tópica.· Se obtuvieron emulsiones o/w con OB al 2 % p/p estabilizadas con F utilizando el M110S. Las preparaciones (emulsiones, hidrogeles y liofilizados) presentan alta estabilidad. El tipos de vesículas presentes en las emulsiones (L y microgotas) dependen de la relación inicial OB/F. / This work describes the preparation of drug-loaded liposome (dithranol: DT; hydrocortisone: HC; hydrocortisone butyrate-propionate: HBP) liposome (L) suspensions and o/w phopholipid stabilized emulsions (borage oil: BO/water). All preparations are of great interest in dermatology, and they were obtained using scale-up methods. In order to obtain the previously described formulations the following studies were performed: 1.- Study of the effect of the F concentration, the L diameter and the sucrose concentration on the physical L stability during lyophilization. The results show that the small L (&#8804;100 nm) have a very low stability during lyophilization.2.- Study of the effect of Carbopol 940 (hydrogel) on the L stability. The study shows that all the L tested were stable in Carbopol 940 hydrogel preparations.3.- Determination of the factors involved on the measurement of the liposome diameter using the "Microtrac UPA 150 (UPA)", an heterodyne detector spectrometer of sample scattered light. Results indicate that UPA vesicle-sizing analysis have to observe the next conditions: a) a minimum run time of 10 minutes; b) a loading index between 0.1 and 1; c) a lineal relation between sample concentration and the loading index; d) a continuous phase volume fraction &#8805; 0.97;e) the vesicle electrical charge have to be screened. Otherwise, velocity distribution is disturbed and the analysis are not correct.4.- Conditions for the preparation of L using a the high-pressure homogenizer "Microfluidizer 110S (M110S)". It was found that, using experimental design methods, the characteristics of the L obtained with the M110S depends on the control of the number of cycles, pressure, ionic strength, ethanol concentration and P concentration. The diameter, dispersion and entrapped volume of L have a good fit with lineal second order polynomial models.Regarding the drug entrapment in liposomes, results indicate that:· The maximum amount of DT entrapped in L has a ratio of 4.74 mg DT/g P (1:60 DT:P mol/mol) and it is not dependent on L diameter. In all preparations (suspensions, lyophilized and pro-liposome) the chemical stability was very low (< 7 days). Drug degradation is increased by unsaturated P. In vitro irritation test show that DT entrapped in L causes less irritation than that produced by a commercial cream.· The maximum amount of HC entrapped in L has a ratio of 25.8 mg HC/g P (1:19 HC:P mol/mol) and it is not dependent on the L diameter. The suspensions are physically unstable (&#8764;200 days). Infrared spectrometry (FT-IR) experiments detect hydrogen bonds between OH groups of drug and P phosphate group. These results suggest that HC is localized in the polar domain of the lipid bilayer and has a disrupter effect. A temporally bilayer supersaturation (&#8764;12 hours) with HC is observed in unilamellar L obtained by reverse phase evaporation. HC-P interactions are weak, and a fast drug desencapsulation is observed when the samples are diluted.·The maximum amount of HBP entrapped in L has a ratio of 47.9mg HBP/g P (1:13 HBP:P mol/mol) and it is not dependent on L diameter. The suspensions, hydrogels and lyophilized samples show chemical stability, specially the last ones (>10 years). FT-IR experiments do not detect any hydrogen bond between drug and P. Topical treatment with humans show a blanching effect on the skin due to the drug vasoconstrictor properties. However, the inhibition of the methyl-nicotinate-induced skin inflammation is not statistically significant (as has been shown for laser Doppler flowmetry). The last results are associated with adsorption/desorption phenomena in the skin stratum corneum. On the other hand, hystometric results of L-drug treated skin mouse show the atrophogenicity of the preparation, a secondary effect of topical corticosteroids related with their potency. Results confirm that L are an effective topical drug delivery system.· P stabilized o/w emulsions with 2% w/w BO were obtained with the M110S. Emulsions, hydrogels and lyophilized samples show a good stability. Vesicle composition (L and droplets) are dependent on the initial BO/P ratio.
115

Study of viscoelasticity and adhesion of human alveolar epithelial cells by atomic force microscopy. The importance of probe geometry

Rico Camps, Félix 27 January 2006 (has links)
During the last century, cellular biology has been mostly assessed from the biochemical point of view: studying how biochemical stimuli modify the biochemical composition of living cells. However, most of the cells that form our body constantly exert or are subjected to mechanical forces. Muscle cells exert forces during contraction, vascular endothelial cells are subjected to shear forces due to blood stream, and pulmonary cells resist cyclic deformations due to spontaneous breathing. Therefore, it appears reasonable that mechanical forces play an important role in determining cell structure, composition, and function. The continuous increase in works relating mechanical properties of cells with cellular function has shown that mechanics are as important as biochemistry at the cellular level. Even the high development of nanotechnology, techniques such as atomic force microscopy (AFM) still present important limitations when applied to biological systems. The general aim of this thesis was to improve and apply AFM methods to the measurement of mechanical properties of living cells, laying especial emphasis on the probe geometry.The studies presented in this thesis are part of the work I carried out during the last four years in the Biophysics and Bioengineering Unit at the University of Barcelona School of Medicine. The thesis can be divided into four main sections: Introduction, Aims, Experimental studies, and Conclusions. The introduction (Chapter 1) attempts to make a brief review of cellular mechanics. The specific aims are presented in Chapter 2. The first work (Chapter 3) describes the design and set-up of an AFM based system to measure the mechanical properties (viscoelasticity and adhesion) of living cells under physiological conditions. The second work (Chapter 4) describes the development and validation of a blunted pyramidal elastic model used to determine the viscoelastic properties of soft gels and living cells. The third study (Chapter 5) validates the use of FIB modified flat-ended cylindrical tips to study the mechanical properties of biopolymer gels and living cells. The last work (Chapter 6) applies the modified cylindrical cantilevers and the developed AFM system to measure elastic and adhesive properties of living cells under inflammatory conditions.
116

Estudo comparativo dos efeitos do imunomodulador P-MAPA encapsulado em nanopartículas poliméricas mucoadesivas versus imunoterapia com BCG na progressão do câncer de bexiga urinária não músculo invasivo

Gehlen, Ana Claudia da Silva Lima January 2016 (has links)
Orientador: Wagner José Fávaro / Resumo: A baixa eficácia dos tratamentos e as altas taxas de recorrência do câncer de bexiga não músculo invasivo (CBNMI) podem estar relacionadas aos baixos efeitos das terapias atuais sobre os mecanismos de reparo tecidual, espécies reativas de oxigênio (EROS) e angiogênese e, dentre essas terapias, a mais eficaz é a imunoterapia com BCG (Bacillus Calmette-Guerin) que, entretanto, ocasiona efeitos colaterais de intensidades variadas. Desta forma, o desenvolvimento de novas moléculas ou o melhoramento de fármacos já existentes que reduzam o número de instilações intravesicais, as taxas de recorrência e progressão tumoral e os efeitos colaterais é muito relevante. Diante deste cenário destaca-se o imunomodulador P-MAPA abrindo uma nova perspectiva para o combate de alguns tipos de cânceres, incluindo o CBNMI. Assim, os objetivos principais deste estudo foram caracterizar e comparar os efeitos histopatológicos e moleculares do imunomodulador P-MAPA, estabilizado com quitosana e pluronic com a imunoterapia com BCG no tratamento da progressão do CBNMI induzido em ratos. Para tal, o P-MAPA foi nanonizado utilizando a quitosana e o pluronic como estabilizante nas formulações. A caracterização das formulações se deu por técnicas microscópicas, diâmetro e carga superficial, análises térmicas e de raio X. Para a avaliação da atividade antitumoral do P-MAPA estabilizado comparada com BCG utilizou-se 35 ratas da linhagem Fischer 344. Desses animais, 30 foram submetidos a indução química do CBN... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The low effectiveness of treatments and high recurrence rates of bladder cancer noninvasive muscle (CBNMI) may be related to low effects of current therapies on the mechanisms of tissue repair, oxigen reactive species (EROS) and angiogenesis, and among these therapies, the most effective is immunotherapy with BCG (Bacillus Calmette-Guerin) which, however, causes sides effects of varying intensities. Thus, the development of new molecules or improving existing drugs that reduce the number of intravesical instillations, recurrence rates and tumor progression and side effects is very important. This scenario highlights the P-MAPA immunomodulator opening a new perspective to fight some types of cancers, including CBNMI. Thus, the aims of this study were to characterize and compare the histopathologic and molecular effects of immunomodulator P-MAPA, stabilized with chitosan and pluronic with immunotherapy with BCG in the treatment of progression of CBNMI induced in rats. To this end, the P-MAPA was nanosized using chitosan and pluronic as a stabilizer in the formulations. Characterisation of the formulations are given by microscopic techniques, diameter, surface charge, thermal analysis and X-ray. To evaluate the antitumor activity of P-MAPA stabilized compared with BCG was used 35 female Fisher-344 rats. Of these animals, 30 underwent chemical induction CBNMI by intravesical instillation of 1.5 mg / kg of N-methyl-N-Nitrosourea (MNU), and the other 5 animals were considered Group... (Complete abstract click electronic access below) / Doutor
117

Síntese e caracterização de pigmentos nanoestruturados à base de CeO2 e dopados com terras raras /

Gonzaga, Luiziana Aparecida. January 2017 (has links)
Orientador: Alexandre Mesquita / Banca: Giovani Fornereto Gozzi / Banca: Waldir Avansi Junior / Resumo: Nos últimos anos, o estudo de materiais cerâmicos vem evoluindo muito rapidamente, principalmente os estudos relacionados com cerâmicas avançadas. As diversas aplicações envolvendo esses materiais, tais como pigmentos cerâmicos com partículas nanométricas, justificam cada vez mais a necessidade de uma melhor compreensão da influência da adição de dopantes nas propriedades finais dos materiais. No presente trabalho propõe-se analisar e estudar as propriedades estruturais e morfológicas de pigmentos cerâmicos a base de óxido de cério (CeO2) e dopados com diferentes porcentagens molares de lantânio (5 e 10%) e praseodímio (1%). Um dos principais objetivos foi obter pigmentos cerâmicos com tamanho de partícula nanométrico de baixa toxicidade. O processo químico adotado para a obtenção dos pós foi o método dos precursores poliméricos. As nanopartículas foram estruturalmente caracterizadas por difração de raios X (DRX), espectroscopia Raman e espectroscopia de absorção de raios X (XAS). A forma e o tamanho das nanopartículas foram observados por intermédio da microscopia eletrônica de varredura (MEV). A caracterização óptica foi realizada utlizando-se dos resultados de reflectância difusa para obtenção das coordenadas colorimétricas. Os padrões de DRX e espectros Raman indicam a formação de soluções sólidas cristalinas monofásicas com estrutura cúbica do tipo fluorita, pertencentes ao grupo espacial Fm3m. O tamanho dos grãos foi da ordem de 20 a 30 nanômetros, como estimado por MEV. Por reflectância difusa e coordenadas colorimétricas foi determinado que as amostras de CeO2 e CL (óxido de cério dopado com lantânio) possuem coloração amarela enquanto as amostras CLP (óxido de cério dopado com lantânio e praseodímio) e CP (óxido de cério dopado com praseodímio) possuem coloração que varia do ... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abastract: In the last few years, the study of ceramic materials has increased very fast, mainly studies related to advanced ceramics. The several applications of these materials as ceramic pigments in nanometric scale justify more and more the need for a better understanding of the influence of the dopant addition on the final properties of the materials. In this present work, it was studied structural and morphological properties of ceramic pigments based on cerium oxide (CeO2) and doped with differents molar percentages of lanthanum (5 and 10%) and praseodymium (1%). The goal of this work was to obtain nanosized ceramic pigments with a low-toxicity. The chemical route adopted to obtain materials was the polymeric precursor method. The nanoparticles were structurally characterized by X-Ray Diffraction (XRD), Raman Spectroscopy, Scanning Electron Microscopy (SEM) and X-Ray absorption spectroscopy (XAS). Optical characterization was carried out using the results of diffuse reflectance to obtain the colorimetric coordinates. The XRD patterns and Raman spectra indicate the formation of crystalline solid solutions with single phase and cubic structure (fluorite), all belongs to the space group Fm3m. The obtained grain size was in nanoscale range, 20 to 30 nm, according to MEV. By diffuse reflectance tecnique and colorimetric coordinates were verified that the CeO2 and CL (cerium oxide doped with lanthanum) samples possess yellow coloration and the CLP (cerium oxide doped with lanthanum and praseodymium) and CP (cerium oxide doped with praseodymium) samples present coloration that varies from magenta-orange to red-brown. More intense shades were obtained in pigments doped with praseodymium at 800 ºC temperature / Mestre
118

Fitossíntese de nanopartículas de prata a partir de extrato de cascas de romã e desenvolvimento de formulação para tratamento de feridas : avaliação antimicrobiana, citotóxica e potencial cicatrizante em um modelo in vivo /

Fernandes, Renan Aparecido. January 2017 (has links)
Orientador: Debora de Barros Barbosa / Coorientadora: Andresa Aparecida Berretta e Silva / Banca: Alberto Carlos Botazzo Delbem / Banca: Denise Pedrini Ostini / Banca: Luiz Fernando Gorup / Banca: Elaine Cristina Guerbach Conti / Resumo: O objetivo deste estudo foi avaliar a capacidade de produção de nanopartículas de prata através do extrato da casca de romã, e produzir formulações contendo estas nanopartículas para uso em feridas. Elas foram testadas quanto à ação antimicrobiana, citotóxica e potencial cicatrizante. Para a produção das nanopartículas de prata propôs-se uma síntese utilizando-se como base duas metodologias já estabelecidas na literatura, utilizando-se para reação carboximetilcelulose, propilenoglicol, nitrato de prata, água e extrato da casca de romã como agente redutor. O extrato da casca de romã foi caracterizado em parâmetros como pH, massa seca e quantidade de taninos bioativos (ácido elágico e totais fenólicos expressos em ácido gálico). Os totais fenólicos do extrato foram também dosados após seu aquecimento nas diferentes condições de tempo e temperatura propostos para as sínteses das nanopartículas de prata (12 minutos, 1 hora e 2 horas, à 50ºC e 100ºC). As nanopartículas de prata produzidas foram, então, adicionadas a uma solução contendo compostos para produção de formulações para serem utilizadas no tratamento de feridas. Elas foram caracterizadas através de espectroscopia UV-Visível, microscopia eletrônica de varredura (MEV), potencial zeta e dosagem de íons remanescentes após as reações. A atividade antimicrobiana tanto das nanopartículas como de suas formulações contra Candida albicans SC 5314 e Staphylococcus aureus ATCC 25923 foi avaliada por meio do método da microdiluição. ... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The aim of this study was to investigate the production of silver nanoparticles through peel extract of pomegranate, and produce formulations containing these particles to be used in wound healings. Its antimicrobial action, cytotoxicity and healing potential were tested. The synthesis of silver nanoparticles were based on two methods proposed in the literature with some modifications, which were used carboxymethylcellulose, propylene glycol, silver nitrate, water and peel extract of pomegranate as reducing agent. The peel extract was characterized by pH, dry mass and bioactive tannins (elagic acid and total phenols expressed as galic acid). The total phenols were also quantified after being heated at 50ºC and 100ºC for 12 minutes, 1 hour and 2 hours. Then, silver nanoparticles were added in a solution containing products to develop a formulation to be tested in wound healing. They were characterized by UV-Vis spectroscopy, scanning electron microscopy (SEM), zeta potential and the quantification of remaining silver ions after the synthesis reaction. The antimicrobial activity of the nanoparticles and formulations were tested against Candida albicans (SC 5314) e Staphylococcus aureus (ATCC 25923) by microdilution method. After submitting the peel extract to different conditions of temperature and times (50ºC and 100ºC for 12 minutes, 1 hour and 2 hours), it was noted that the values of the minimum inhibitory concentration was not affected and were 391 μg/ml and 781 μg/ml for S. aureus and C. albicans. The formation of silver nanoparticles was confirmed through the formation of characteristic peaks in the UV-Vis spectroscopy and SEM images, and it was observed that the reaction at 50ºC for 12 min produced silver nanoparticles with regular forms and better dispersed in the formulation. The synthesis proposed promoted... / Doutor
119

Síntese, caracterização e otimização de mip-magnético seletivo à ciprofloxacina e avaliação da viabilidade do uso simultâneo de dois monômeros funcionais /

Silva, Lucas Moreira. January 2018 (has links)
Orientadora: Maria del Pilar Taboada Sotomayor / Coorientador: Marcos Vinicius Foguel / Banca: Hideko Yamanaka / Banca: Ivo Milton Raimundo Junior / Resumo: O desenvolvimento de métodos analíticos com maior seletividade e sensibilidade tem ampla importância para a determinação de diferentes compostos químicos. O emprego de polímeros molecularmente impressos, do inglês "Molecularly Imprinted Polymers" (MIP), que são obtidos por polimerização na presença de uma molécula molde (template) a ser impressa, de tal forma que um esqueleto polimérico é formado ao redor do. No caso deste trabalho, o template utilizado foi a ciprofloxacina, antibiótico amplamente empregado no tratamento de doenças de seres humanos e animais. Desta maneira foi realizado a síntese das nanopartículas magnéticas de óxido de ferro, pelo método de co-precipitação, estas foram recobertas com MIP em sua superfície, formando assim um material híbrido do tipo Core-Shell. Foram realizadas duas sínteses distintas, sendo um primeiro MIP utilizando apenas o ácido acrílico como monômero funcional (Mag-MIP1), e um segundo MIP tendo em sua estrutura o ácido acrílico e o 1-vinilimidazol como monômeros funcionais (Mag-MIP2). Os materiais foram caracterizados fisicamente por diferentes técnicas. Foram realizados experimentos de otimização do Mag-MIP1 e Mag-MIP2, foi observado que o Mag-MIP1 exibiu um tempo ótimo de interação de 120 min em meio aquoso, enquanto que o Mag-MIP2 apresentou um tempo ótimo de interação de 30 min em meio de água/metanol (70:30) v/v. No que se refere ao parâmetro de seletividade, o Mag-MIP2 exibiu um valor de seletividade (S) ≥ 2, enquanto que o Mag-MI... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The development of analytical methods with greater selectivity and sensitivity is of great importance for the determination of different chemical compounds. The use of molecularly imprinted polymers (Molecularly Imprinted Polymers) (MIP), which are obtained by polymerization in the presence of a template molecule to be printed, such that a polymeric backbone is formed around the polymer. In the case of this w ork, the template used was ciprofloxacin, an antibiotic widely used in the treatment of diseases of humans and animals. In this way the synthesis of iron oxide magnetic nanoparticles was performed by the co - precipitation method, these were covered with MIP on their surface, forming a hybrid material of the Core - Shell type. Two distinct syntheses were performed, a first MIP using only acrylic acid as a functional monomer (Mag - MIP1), and a second MIP having acrylic acid and 1 - vinylimidazole as functional mono mers (Mag - MIP2). The materials were physically characterized by different techniques. Mag - MIP1 and Mag - MIP2 optimization experiments were performed, Mag - MIP1 showed an optimal interaction time of 120 min in aqueous medium, while Mag - MIP2 showed an optimal interaction time of 30 min in water / methanol (70:30) v / v medium. As for the selectivity parameter, the Mag - MIP2 exhibited a selectivity value (S) ≥ 2, while the Mag - MIP1 presented values of S ≥ 1 . The materials developed were applied as extractive phase dispersion in samples of bovine milk ... (Complete abstract click electronic access below) / Mestre
120

Na indústria do átomo a beleza é inteligente, enquanto questões de governança são nanoestruturadas

Nunes, Denise Maria 24 October 2012 (has links)
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas, Programa de Pós-Graduação em Sociologia Política, Florianópolis, 2009. / Made available in DSpace on 2012-10-24T19:13:45Z (GMT). No. of bitstreams: 1 271072.pdf: 1728469 bytes, checksum: c5b7c50ba17c886c57668514280e6e0a (MD5) / O Brasil apresenta-se hoje como o terceiro maior mercado consumidor de cosméticos do mundo, ficando atrás somente dos Estados Unidos e do Japão. Tal colocação é associada a diferentes fatores como, por exemplo, a utilização de alta-tecnologia e a crescente inserção da mulher no mercado de trabalho. Dentre a alta-tecnologia mencionada recentemente é possível encontrar a utilização de nanotecnologia nos processos de fabricação destes produtos. O presente trabalho dispõe-se a estudar as relações de governança que envolvem a produção, comercialização e consumo destes cosméticos nanoestruturados. É possível observar a ausência de pesquisas sociológicas nesta área, apesar de muito se falar sobre multidisciplinaridade. O objetivo da dissertação é investigar as relações entre indústria, vendedores e consumidores buscando compreender a maneira como cosméticos envolvendo nanotecnologia são apresentados e percebidos no que se refere a seus possíveis riscos e benefícios. Sob o aporte teórico das perspectivas da Modernização Reflexiva e de autores como Erving Goffman e David Le Breton, esta pesquisa visa colaborar na produção de bases sociológicas voltadas as pesquisas com nanotecnologias (na produção, comercialização e consumo) no setor de cosméticos, sem pretender esgotar o tema em questão,considerando a relevância destas e a falta de cientistas sociais nas redes de pesquisa desta área.

Page generated in 0.0818 seconds