Spelling suggestions: "subject:"parametrical"" "subject:"parametrica""
1 |
[en] GEOMETRIC MODELIG FOR FINITE ELEMENTS WITH MULTI-REGIONS AND PARAMETRIC SURFACES / [pt] MODELAGEM GEOMÉTRICA PARA ELEMENTOS FINITOS USANDO MULTI-REGIÕES E SUPERFÍCIES PARAMÉTRICASWILLIAM WAGNER MATOS LIRA 11 July 2002 (has links)
[pt] Este trabalho apresenta um ambiente computacional para
modelagem geométrica aplicada à análise por elementos
finitos usando multi-regiões e superfícies paramétricas
representadas por NURBS. O principal objetivo é gerar
modelos 3D para serem usados em simulações numéricas
baseadas no Método de Elementos Finitos (MEF). Nessa
proposta, a metodologia adotada consiste na combinação de
alguns aspectos da modelagem geométrica tais como a
detecção automática de regiões e a interseção de
superfícies com geração de malhas de elementos finitos.
No contexto da programação orientada a objetos, uma nova
organização de classes para o modelador geométrico usado
neste trabalho, denominado MG, é apresentada. Essa
organização de classes permite a implementação do ambiente
proposto, mantendo a interface com o usuário tão simples e
eficiente quanto à versão original. A organização de
classes também provê suporte para a geração de modelos
usados em análise por elementos finitos. Enquanto as malhas
de elementos finitos requeridas para simulações numéricas
são geradas por algoritmos específicos implementados no
modelador MG, os atributos são gerenciados por um sistema,
denominado ESAM (Extensible System Attributes Management),
que também é incorporado ao MG. Esse sistema permite que os
atributos do modelador MG sejam configurados para o uso em
diversos tipos de problemas de engenharia. A estrutura de
dados usada neste ambiente é representada por um enfoque
híbrido baseado na combinação de uma representação CGC
(Complete Geometric Complex) do modelo e na estrutura de
dados estendida do modelador MG. Além disso, a
determinação da interseção de superfícies é realizada
usando um algoritmo implementado no MG, enquanto que a
representação CGC é responsável pelo reconhecimento de
multi-regiões. O algoritmo de interseção de superfícies é
modificado para tratar casos especiais não considerados na
sua versão original. / [en] This work presents a computational environment for
geometric modeling applied to
finite-element analysis using multi-regions and parametric
surfaces represented as
NURBS. The main goal is to generate 3D models to be used in
numerical simulations
based on the Finite-Element Method (FEM). For this purpose,
the adopted methodology
consists of combining some aspects of geometric modeling,
such as automatic region
detection and surface intersection, with finite-element
mesh generation.
In the context of Object-Oriented Programming, a new class
organization for the
geometric modeler used in this work, called MG (Mesh
Generation), is presented. This
class organization allows the implementation of the
proposed environment, keeping the
user interface as simple and efficient as in the original
version of the MG modeler.
The proposed class organization also provides support for
the generation of models used
in finite-element analysis. While the finite-element meshes
required for the numerical
simulations are generated by specific algorithms
implemented in MG, the attributes are
managed by a system called ESAM (Extensible System
Attributes Management), which
also is incorporated into MG. This system allows the
customization of simulation
attributes in the MG modeler for use in different types of
Engineering problems.
The data structure used in this environment is represented
by a hybrid approach based
on the combination of a CGC (Complete Geometric Complex)
representation and the
MG`s data structure, which has been extended for this
purpose. Moreover, the
computation of surface intersections is accomplished by
using an algorithm
implemented in the MG, while the CGC representation is
responsible for multi-region
recognition. The surface-intersection algorithm has been
modified in order to handle
special cases that have not been treated in the original
version. Read more
|
2 |
[en] TIME SERIES MODEL FOR BUILDING SCENARIOS TREES APPLIED TO STOCHASTIC OPTIMIZATION / [pt] MODELO DE SÉRIES TEMPORAIS PARA CONSTRUÇÃO DE ÁRVORES DE CENÁRIOS APLICADAS À OTIMIZAÇÃO ESTOCÁSTICAFERNANDO LUIZ CYRINO OLIVEIRA 18 July 2018 (has links)
[pt] Em função da dependência dos regimes hidrológicos, a incerteza associada ao planejamento energético no Brasil exige a modelagem estocástica das Séries Temporais associadas de maneira adequada e coerente. Percebe-se, portanto, a importância dos modelos de geração de cenários hidrológicos com vistas à
otimização, via Programação Dinâmica Dual Estocástica (PDDE), do desempenho das operações do sistema elétrico, com consequente aumento de benefícios e confiabilidade e, sobretudo, redução de custos. Esta modelagem estocástica tem sido realizada por um modelo Autorregressivo Peridódico, PAR(p), que ajusta um modelo autorregressivo de ordem p para cada um dos estágios das séries históricas que compõem as configurações do sistema. Este trabalho mostra que a estrutura utilizada no processo de simulação de séries sintéticas do modelo vigente no Setor Elétrico Brasileiro, via distribuição Lognormal, gera uma não linearidade na equação do modelo, o que pode ocasionar inconvenientes de não convexidade que
inviabilizam o correto cálculo das Funções de Custo Futuro, poliedros convexos aproximados por funções lineares por partes. Haja vista o exposto e as características do modelo estocástico gerador da árvore de cenários e sua utilização em modelos de otimização, este trabalho apresenta uma nova metodologia alternativa para a construção dos cenários, de forma que os inconvenientes supracitados sejam eliminados. Isto posto, será apresentado uma nova abordagem geral para a construção das árvores, considerando os passos Forward e Backward, fundamentais no processo de otimização empregado pela técnica de PDDE. A estrutura de simulação estocástica desenvolvida conjugou a técnica de computação intensiva de Bootstrap e o método de simulação de Monte Carlo. Foram geradas árvores de cenários com horizonte temporal condizente com o planejamento de médio prazo do despacho hidrotérmico. As séries sintéticas
foram comparadas às históricas por meio de uma bateria de testes estatísticos e a aderência das séries geradas foi atestada, provando a adequabilidade do modelo desenvolvido no que tange à parte estocástica do problema. Por fim, a árvore de cenários gerada foi aplicada na PDDE e várias variáveis de resposta foram analisadas, permitindo concluir que o modelo desenvolvido é perfeitamente capaz de reproduzir estruturas compatíveis com o modelo vigente, contudo sem causar a referida não linearidade na equação do PAR(p) e a possível não convexidade do problema de otimização associado ao planejamento de operação de médio/longo prazo. / [en] Due to the highly dependence on the hydrological regimes, the uncertainty associated with energy planning in Brazil requires stochastic modeling of associated time series appropriately and consistently. It is clear, therefore, the importance of models to generate hydrologic scenarios to be used in the optimization via Stochastic Dual Dynamic Programming (SDDP), which improves the performance of system operations, with consequent increase in benefits and reliability and, above all, cost reduction. This stochastic modeling is performed by the PAR(p), which sets an autoregressive model of order p for each of the stages of the historical series that make up the system settings. It was shown in this work that the structure used in the simulation process of synthetic series of the model prevailing in SEB via lognormal distribution generates a nonlinearity relationship in the model equation, which causes the inconvenience of nonconvexity in the calculation of Expected Cost-to-go Functions, convex polyhedral approximated by piecewise linear functions. Considering the above and the characteristics of the stochastic model that generates the scenarios tree and its use in the optimization algorithms, this study aims the development of an alternative
methodology for the construction of scenarios, so that the aforementioned drawbacks were eliminated. It is proposed a new general approach for the construction of trees, considering the steps Forward and Backward, fundamental in the process of optimization technique employed by SDDP. The structure of stochastic simulation technique developed conjugates computationally intensive Bootstrap method and Monte Carlo simulation. Scenarios trees were generated consistent with the medium-term planning of hydrothermal dispatch. The synthetic series were compared to the historical data through a battery of
statistical tests and the goodness fiting of the series generated was tested that confirmed the suitability of the developed model with respect to the stochastic problem. Finally, the paths of the trees were applied to the SDDP and response variables were analyzed, leading to the conclusion that the model was able to
perfectly reproduce structures compatible with the current model, but without causing the aforementioned non-linearity of the PAR(p) equation and possible non convexity in the Expected Cost-to-go Functions. Read more
|
3 |
[pt] ALGORITMOS DE RETORNO À SUPERFÍCIE PARA PLASTICIDADE ASSOCIATIVA UTILIZANDO PROGRAMAÇÃO CÔNICA / [en] RETURN-MAPPING ALGORITHMS FOR ASSOCIATIVE PLASTICITY USING CONIC OPTIMIZATION17 September 2020 (has links)
[pt] Esse trabalho apresenta uma abordagem baseada em programação
matemática para a solução de problemas de valor inicial de contorno constitutivo
elastoplástico. Considerando a plasticidade associativa, as equações
constitutivas locais, em sua forma discreta, são formuladas como problemas
de otimização cônica. Especificamente, é demonstrado que métodos implícitos
de retorno a superfície para os critérios mais conhecidos da literatura,
como o de Rankine, von Mises, Tresca, Drucker-Prager e Mohr Coulomb, podem
ser expressos como problemas de otimização cônica de segunda ordem
e semidefinida. Além disso, um novo método numérico para a determinação
do operador elastoplástico consistente, baseado na derivada paramétrica de
primeira ordem das soluções ótimas, é proposto. / [en] This work presents a mathematical programming approach for elastoplastic
constitutive initial boundary value problems. Considering associative
plasticity, the local discrete constitutive equations are formulated as conic
programs. Specifically, it is demonstrated that implicit return-mapping schemes
for well-known yield criteria, such as the Rankine, von Mises, Tresca,
Drucker-Prager, and Mohr-Coulomb criteria, can be expressed as secondorder
and semidefinite conic programs. Additionally, a novel scheme for the
numerical evaluation of the consistent elastoplastic tangent operator, based
on a first-order parameter derivative of the optimal solutions, is proposed. Read more
|
4 |
Diseño y desarrollo de la electrónica de los emisores acústicos para los sistemas de posicionamiento y calibración de telescopios submarinos de neutrinosLlorens Alvarez, Carlos David 02 October 2017 (has links)
Tesis por compendio / Neutrino telescopes are a new way of looking at the Universe. For more than a decade these structures are being designed to study the Universe from a new point of view, that is, from the particles generated in the cosmic accelerators of particles. These infrastructures are not only useful to study the Universe, but they can also be used in the field of Particle Physics and even in the study of underwater life.
Most of these telescopes are based on the detection of the so-called Cherenkov light using photomultipliers, the difference between them lies in the medium in which they are located (ice or water) and in the infrastructure used. Specifically, European telescopes mount these photomultipliers in an underwater vertical structure anchored at great depth, which is under the influence of sea currents. For this reason they suffer displacements that affect the location of the photomultipliers and it becomes necessary to implement a positioning system for the telescope to be functional. For this, an acoustic system consisting of emitters anchored to the sea floor and receivers located at the different levels of the vertical structure is used. One of the objectives of the present thesis is the development of these acoustic emitters.
For this purpose we have developed different laboratory prototypes with different features until obtaining an improved prototype that was installed and tested in ANTARES and NEMO telescopes. This showed that the prototype worked perfectly within the established requirements and then, we proceed to design a final version of the much more powerful and functional emitter, acoustic beacon, to be mounted inside aluminum vessels together with an omnidirectional acoustic transducer, which will be located in anchored positions of the new KM3NeT neutrino telescope. In collaboration with the MSM Company, 18 acoustic beacons were developed for KM3NeT-ARCA being two of them installed in the first marine campaign at the end of 2015, and being able then to verify their correct operation.
On the other hand, interaction of ultraenergetic neutrinos with matter also produces a thermoacoustic pulse with bipolar form, axial symmetry and highly directive. The feasibility of the acoustic detection technique and the possibility of implementing it in these telescopes have been under study for years. In order to test and calibrate this technique, it is necessary to have an acoustic emitter system able of generating a signal similar to the neutrino signature. This has been the second objective developed in this thesis.
To achieve this objective, a compact and versatile calibrator based on an array of acoustic transducers using parametric generation has been designed. Given the complexity of the pulse to emulate and the novelty of the technique to be used, it has been necessary to carry out different laboratory tests in order to obtain suitable transducers and electronics able of making them to work at the required power and efficiency. The positive results obtained in this line suggest that we will be able to obtain a full functional neutrino acoustic calibrator soon.
Finally, I would like to mention that I have participated in the different research and activities described in the thesis, putting especial emphasis in the development of the electronics and the software/firmware of the developed acoustic emitters. / Los telescopios de neutrinos son una nueva forma de observar el Universo. Desde hace más de una década se están diseñando este tipo de estructuras con el propósito de estudiar el Universo desde un nuevo punto de vista, el de las partículas que se generan en los aceleradores de partículas cósmicos. Estas infraestructuras no solo se limitan al estudio del Universo, sino que también pueden ser utilizadas en el campo de la Física de partículas e incluso en el estudio de la vida submarina.
La mayoría de estos telescopios se basan en la detección de la llamada luz de Cherenkov mediante fotomultiplicadores, la diferencia entre ellos radica en el medio en que se ubican (hielo o agua) y en la infraestructura utilizada. Concretamente, los telescopios europeos montan dichos fotomultiplicadores en una estructura vertical submarina anclada a gran profundidad, la cual está sometida a la influencia de las corrientes marinas. Por este motivo sufren desplazamientos que afectan a la localización de los fotomultiplicadores y se hace necesaria la implementación de un sistema de posicionamiento para que el telescopio sea funcional. Para ello se utiliza un sistema acústico consistente en unos emisores anclados al suelo marino y unos receptores situados en los diferentes niveles de la estructura vertical. Uno de los objetivos de la presente tesis es el desarrollo de estos emisores acústicos.
Con este fin se han desarrollado diferentes prototipos de laboratorio con los que se han ido escalando prestaciones hasta obtener un prototipo que ha sido instalado y testeado en los telescopios ANTARES y NEMO. Así se demostró que el prototipo funcionaba perfectamente dentro de los requisitos establecidos, pasándose a diseñar una versión final del emisor acústico mucho más potente y funcional para ser montada dentro de vasijas de aluminio junto con un traductor omnidireccional en las anclas del nuevo telescopio de neutrinos KM3NeT. Conjuntamente con la empresa MSM se elaboraron 18 equipos para KM3NeT-ARCA, dos de los cuales fueron instalados en la primera campaña marina a finales de 2015 comprobándose su correcto funcionamiento.
Por otro lado, la interacción de los neutrinos ultraenergéticos con la materia también produce un pulso termoacústico con forma bipolar, simetría axial y altamente directivo. Desde hace años se está estudiando la viabilidad de la técnica de detección acústica y la posibilidad de implementarla en dichos telescopios. Para poder poner a prueba y calibrar dicha técnica es necesario disponer de un sistema emisor acústico que sea capaz de generar una señal similar a la descrita. Este ha sido el segundo objetivo desarrollado en esta tesis.
Para ello se ha diseñado un calibrador compacto y versátil basado en un array de transductores acústicos usando generación paramétrica. Dada la complejidad del pulso a emular y lo novedoso de la técnica a utilizar, se ha requerido la realización de numerosas pruebas de laboratorio con el fin de conseguir unos transductores adecuados y la electrónica capaz de hacerlos funcionar a la potencia y eficiencia requerida. Los positivos resultados obtenidos en esta línea hacen prever que, en breve, podremos obtener un calibrador acústico de neutrinos funcional.
Finalmente, cabe reseñar que he participado en las diferentes investigaciones y actividades que se describen en la tesis, siendo mi cometido principal el desarrollo tanto de la electrónica como de los diferentes softwares/firmwares implicados en los emisores acústicos desarrollados. / Els telescopis de neutrins són una nova forma d'observar l'Univers. Des de fa més d'una dècada s'estan dissenyant aquest tipus d'estructures amb el propòsit d'estudiar l'Univers des d'un nou punt de vista, el de les partícules que es generen en els acceleradors de partícules còsmics. Estes infraestructures no sols es limiten a l'estudi de l'Univers, sinó que també poden ser utilitzades en el camp de la Física de partícules i fins i tot en l'estudi de la vida submarina.
La majoria d'aquests telescopis es basen en la detecció de l'anomenada llum de Cherenkov per mitjà de fotomultiplicadors, la diferència entre ells radica en el mig en què s'ubiquen (gel o aigua) i en la infraestructura utilitzada. Concretament, els telescopis europeus munten dits fotomultiplicadors en una estructura vertical submarina ancorada a gran profunditat, la qual està sotmesa a la influència dels corrents marins. Per este motiu pateixen desplaçaments que afecten a la localització dels fotomultiplicadors i es fa necessària la implementació d'un sistema de posicionament per a què el telescopi siga funcional. Per a això s'utilitza un sistema acústic consistent en uns emissors ancorats al sòl marí i uns receptors situats en els diferents nivells de l'estructura vertical. Un dels objectius de la present tesi és el desenvolupament d'aquests emissors acústics.
Amb este fi s'han desenvolupat diferents prototips de laboratori amb els quals s'han anat escalant prestacions fins a obtindre un prototip que ha sigut instal·lat i testeat en els telescopis ANTARES i NEMO. Així es va demostrar que el prototip funcionava perfectament dins dels requisits establerts, passant-se a dissenyar una versió final de l'emissor acústic molt més potent i funcional per a ser muntada dins d'atuells d'alumini junt amb un traductor omnidireccional en les àncores del nou telescopi de neutrins KM3NeT. Conjuntament amb l'empresa MSM es van elaborar 18 equips per a KM3NeT-ARCA, dos dels quals van ser instal·lats en la primera campanya marina a finals de 2015 comprovant-se el seu correcte funcionament.
D'altra banda, la interacció dels neutrins ultraenergètics amb la matèria també produeix un pols termoacústic amb forma bipolar, simetria axial i altament directiu. Des de fa anys s'està estudiant la viabilitat de la tècnica de detecció acústica i la possibilitat d'implementar-la en els esmentats telescopis. Per a poder posar a prova i calibrar esta tècnica és necessari disposar d'un sistema emissor acústic que siga capaç de generar un senyal semblant al descrit. Aquest ha sigut el segon objectiu desenvolupat en aquesta tesi.
Per a això s'ha dissenyat un calibrador compacte i versàtil basat en un array de transductores acústics utilitzant generació paramètrica. Donada la complexitat del pols a emular i la novetat de la tècnica a utilitzar, s'ha requerit la realització de nombroses proves de laboratori a fi d'aconseguir uns transductors adequats i l'electrònica capaç de fer-los funcionar a la potència i eficiència requerida. Els positius resultats obtinguts en esta línia fan preveure que, en breu, podrem obtindre un calibrador acústic de neutrins funcional.
Finalment, cal ressenyar que he participat en les diferents investigacions i activitats que es descriuen en la tesi, sent la meua comesa principal el desenvolupament tant de l'electrònica com dels diferents softwares/firmwares implicats en els emissors acústics desenvolupats. / Llorens Alvarez, CD. (2017). Diseño y desarrollo de la electrónica de los emisores acústicos para los sistemas de posicionamiento y calibración de telescopios submarinos de neutrinos [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/88401 / Compendio Read more
|
Page generated in 0.0631 seconds