Στην παρούσα έρευνα θα ασχοληθούμε με το ρόλο που διαδραματίζει η συγκίνηση στην ανθρώπινη συμπεριφορά, παρουσιάζοντας στα υποκείμενά μας, που ανήκουν σε διαφορετικές πολιτισμικές ομάδες, διαφορετικές, ελεγχόμενες πληροφορίες, οι οποίες εγείρουν κάθε φορά και διαφορετικά συναισθήματα. Τα διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά των ομάδων κινητοποιούν διαφορετικές συμπεριφορές και αντιδράσεις, όπου στα πλαίσια της παρούσας έρευνας είναι πολιτισμικά προσδιορισμένες. Στη συγκεκριμένη πειραματική έρευνα θα προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε τις διαφορετικές αντιδράσεις των Ελλήνων, των Αλβανών και των Τσιγγάνων, κατά την παρατήρηση φωτογραφιών Ελλήνων, Αλβανών και Τσιγγάνων συμμαθητών τους σε ελεγχόμενες καταστάσεις. Η έκφραση της συμπάθειας ή της αντιπάθειας, συναισθήματα που χαρακτηρίζουν και διαμορφώνουν τις μεταξύ σχέσεις των ατόμων, στηρίζονται περισσότερο στις κοινωνικές αναπαραστάσεις και στις στάσεις των «σημαντικών άλλων» , ιδιαίτερα όσον αφορά την κοινωνικοποίηση των παιδιών. Γι’ αυτό το λόγο, στην παρούσα έρευνα, η οποία αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου ερευνητικού προγράμματος με θέμα στερεότυπα και προκαταλήψεις και τις εκδηλώσεις τους, με υπεύθυνο τον καθηγητή Παντελή Γεωργογιάννη, χρησιμοποιείται, ως βασκή παράμετρος συγκινησιακού κλίματος, η εθνική καταγωγή προσώπων, τόσο αλλοδαπών και μειονοτήτων όσο και αυτών της κυρίαρχης ομάδας του κοινωνικού συνόλου. Η αξιολόγηση του θετικού και αρνητικού συναισθήματος, συμπάθεια και αντιπάθεια, εξετάζεται από κοινωνικοψυχολογική άποψη, καθώς δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον συγκινησιακό ρόλο που διαδραματίζουν τα κοινωνικά δεδομένα και πώς αυτά επηρεάζουν την προδιάθεση του ατόμου προς μια συγκεριμένη αντίδραση απέναντι σε ένα γεγονός ή σε ένα πρόσωπο. Στην έρευνά μας εστιάσαμε σε πρόσωπα και στην εθνική καταγωγή τους, καθώς στις μέρες μας παρατηρείται μια έξαρση του εθνικιστικού τρόπου σκέψης, η οποία ασκεί επιρροές στη συναισθηματική αντίδραση του ατόμου. Το δείγμα της έρευνάς μας αποτελείται από 90 μαθητές δημοτικού σχολείου, από τους οποίους οι 30 είναι ελληνικής καταγωγής, οι άλλοι 30 αλβανικής καταγωγής και οι υπόλοιποι 30 είναι Τσιγγάνοι μαθητές, αφενός γιατί το σχολείο αποτελεί δέκτη των κοινωνικών μηνυμάτων και αλλαγών και αφετέρου μέσω της παιδευτικής του διάστασης μπορεί να διαμορφώσει και να ανακατασκευάσει συναισθήματα, θετικά και αρνητικά. Τα υποκείμενά μας, λοιπόν, καλούνται να εκφράσουν την συμπάθεια ή την αντιπάθειά τους απέναντι στα πρόσωπα που απεικονίζονται στις φωτογραφίες σε δύο διαφορετικέςσυνθήκες, δηλαδή όταν δεν γνωρίζουν και όταν γνωρίζουν την προέλευσή τους. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι τα ίδια τα παιδιά μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για τη μεταστροφή αρνητικών συναισθημάτων ενώ παράλληλα μπορούν να δώσουν μια αντικειμενική εικόνα, μέσω της έκφρασης της αντιπάθειας και της συμπάθειάς τους, του συγκινησιακού κλίματος της κοινωνίας, έτσι όπως διαμορφώνεται στα πλαίσια της πολυπολιτισμικής κοινωνίας. / In the present research we will deal with the role that plays the emotion in the human behavior, presenting in our subjects, that belong in different cultural teams, different, checked information, which cause each time and different sentiments. The differently cultural characteristics of teams mobilise different behaviors and reactions, where in the frames of present research are cultural determined. In the particular experimental research we will try to search the different reactions of Greeks, Albanians and Gipsies, at the observation of photographs of Greeks, Albanians and their Gipsies schoolmates in allocated situations. The expression of sympathy or antipathy, sentiments that characterize and shape the relations between individuals, are supported more in the social representations and in the attitudes of the "important other" , as far as it concerns the socialization of children. For this reason, in the present research, which constitute part of wider inquiring program on the subject of stereotypical and biases, with person in charge the professor Georgogianni Panteli, it is used, as a basic parameter of climate of emotion, the national origin of persons, such as foreigners and minorities as well as the sovereign team of the social total. The evaluation of the positive and negative sentiment, sympathy and antipathy, is examined to the ground of social psychology, given particular accent to the role that social data plays in the emotions and how these social data influence the inclination of individual to a specific reaction towards a fact or a person. In our research we focused in persons and in their national origin, since in our days it is observed an elation of nationalistic way of thought, which practises influences in the sentimental reaction of individual. The sample of our research is constituted by 90 students of municipal school, from which the 30 are of Greek origin, the other 30 of Albanian origin and the last 30 are Gipsies students, and that because the school constitutes receptor of social messages and changes and at the other side via its pedagogic dimension can shape and reform sentiments, positive and negative ones. The subjects are called to express the sympathy or their antipathy over the persons depicted in the photos in two different conditions, that is, when they do not know and when they know their origin. We consider, therefore, that the children itself can constitute the base for the change of negative sentiments while at the same time they can give an objective picture, via the expression of antipathy and their sympathy, of the emotion climate of society as it is shaped in the frames of multicultural society.

No description available.

Η παρούσα έρευνα είναι ένα μέρος ενός ευρύτερου μη χρηματοδοτούμενου ερευνητικού προγράμματος με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή Κº Παντελή Γεωργογιάννη και κύριος σκοπός της είναι να διαπιστώσουμε το πόσο επηρεάζει η καταγωγή ενός προσώπου στην αντιμετώπισή του από τους άλλους και ειδικότερα το βαθμό συμπάθειας ή αντιπάθειας που τρέφουν οι άλλοι απέναντί του, σύμφωνα με τη θεωρία των συγκινήσεων. Η έρευνα αυτή πραγματοποιείται σε μαθητές Γυμνασίου σχολείου και στόχο έχει να δείξει την έξαρση του φαινομένου του ρατσισμού στα σχολεία. / The present work is a part of an extended not-sponsored research program with scientific representative and responsible for this program professor Pantelis Georgogiannis. The main aim of the program is to confirm how much someone’s origin may influence people’s behavior towards him. Specifically it aims to distinguish the grade of sympathy and antipathy, according to the theory of emotion. The survey was carried out realized on secondary school students (age 13-15) and its target is to show the extent of racism in schools.

I likhet med många andra länder har våld i nära relation, sexuellt våld och våld mot barn uppmärksammats mer och mer i Sverige de senaste fem decennierna. I takt med att kunskapen om våld i nära relation har ökat har det också vuxit fram en kritik mot brister inom rättsväsendet, i synnerhet när det gäller att ge skydd och upprättelse till de som utsätts för dessa former av våld. Genom denna utveckling ställs det idag andra krav på de rättsliga aktörerna gällande kunskap och bemötande. Syftet med denna avhandling är att utforska hur relationsvåldsspecialiserade åklagare förhandlar om sina professionella identiteter i relation till de förändrade diskurserna om professionalitet inom rättsväsendet. Studien bygger på kvalitativa intervjuer med 32 relationsvåldsspecialiserade åklagare på åtta åklagarkammare runt om i Sverige. Utifrån en narrativ och emotionsteoretisk ansats belyser avhandlingen hur dessa åklagare iscensätter en respektabel professionalitet i relation till möten med målsägande, tilltalade och rättsliga aktörer samt i relation till särskilda arbetsuppgifter, så som att leda förundersökningar, fatta beslut om åtal samt vara part i rätten. Avhandlingen synliggör de normativa motsättningar och spänningar som åklagarna upplever och hanterar i sitt arbete. I sina narrativ rör de sig mellan, och förenar, positioneringar kring objektivitet-engagemang, rationalitet-magkänsla, skepticism-lyhördhet, auktoritet-ödmjukhet, distans-närhet och iscensätter på detta sätt en komplex professionell respektabilitet. En av avhandlingens centrala slutsatser är att den professionella respektabiliteten iscensätts genom en prövande och ambivalent hållning till den auktoritet och makt som arbetet bygger på. Genom berättelser om tvivel och maktlöshet, snarare än genom berättelser om ofelbarhet och autonomi, konstrueras professionalitet som ett lärande, reflexivt projekt. Inom en professionell kontext där känslor kan anses vara särskilt nedtystade, bidrar analysen av åklagarnas tal om emotioner med ett viktigt perspektiv. Analysen visar att tal om känslor tänjer den diskursiva uppdelningen mellan ett professionellt respektive ett privat jag och fungerar som ett narrativt element som både bekräftar och utmanar gränserna för den professionella respektabiliteten. Som helhet, bidrar avhandlingen till det kriminologiska forskningsfältet i de nordiska länderna genom att synliggöra en central rättslig aktör, åklagare, och bidrar till fältet om våld i nära relationer genom att belysa varför strukturer och praktiker som har kritiserats under så lång tid består men också hur de kan förändras. / As in many other countries, intimate partner violence, sexual violence and violence against children have been the focus of an increasing amount of attention in Sweden over the past five decades. As the knowledge on relationship violence has increased, the Swedish criminal justice system (CJS) has faced growing criticism for its failure to protect and provide redress to the victims of these forms of violence. Justice system actors are facing new demands in terms of their levels of knowledge and the quality of the service they provide for those they meet in the context of their work. The aim of the dissertation is to explore how prosecutors who specialise in relationship violence negotiate their professional identities and their normative boundaries in relation to the changing discourses of professionalism within the criminal justice system. The study is based on qualitative interviews with 32 prosecutors specialised in relationship violence, from eight prosecutors’ offices in different parts of Sweden. On the basis of a narrative and emotion theoretical approach, the dissertation explores how these prosecutors accomplish professional respectability in relation to situations where they meet with complainants, defendants and legal actors as well as in relation to specific work tasks, such as the leadership of police investigations, making indictment decisions and presenting the prosecution case in court. The dissertation discusses the normative dilemmas and tensions the prosecutors experience and handle in their work. In their narratives, they both shift between, and manage to reconcile, objectivity-engagement, rationality-gut feeling, scepticism-receptiveness, authority-humility and distance-intimacy, and in doing so perform a complex professional respectability. One of the dissertation’s central conclusions is that professional respectability is performed by maintaining an exploratory and ambivalent attitude towards the power and authority that their work is based on. By means of narratives of doubt and powerlessness, rather than narratives of infallibility and autonomy, professionalism is constructed as a learning, reflexive project. In a professional context in which emotions may be viewed as being particularly suppressed, the analysis of the prosecutors’ speech on emotions constitutes an important perspective. The speech about feelings disrupts the discursive separation between a professional and a private self and often serves to both confirm and challenge the boundaries of professional respectability. Overall, the dissertation contributes to the field of Nordic criminology by raising the visibility of prosecutors as a central legal actor, and to the field of relationship violence by illuminating why structures and practices that have been criticised for such a long time endure, but also how they may be changed.