• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 84
  • 42
  • 24
  • 20
  • 9
  • 6
  • 5
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 216
  • 50
  • 31
  • 28
  • 27
  • 25
  • 23
  • 22
  • 21
  • 20
  • 20
  • 20
  • 20
  • 19
  • 19
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
121

Education for Sustainable Development (ESD) in Sweden: A study of ESD within a transition affected by PISA reports

Chung, Youngeun January 2013 (has links)
Education for Sustainable Development (ESD) has been called for playing a crucial role in integrating principles,values, and practices accorded with sustainable development. Holistic approach, ethical values, norm transitionand behavior changes are required to achieve the aim of ESD. However, while both external and internal impactsof the Swedish education system have affected its fundamental values and aims, core elements of ESD inSwedish curriculum were also influenced. This paper analyzes, in particular, the changes that PISA reportsbrought in the Swedish curriculum at the discourse level, and its potential effects on ESD. Discourse analysiswas mainly used for comparing two curricula and two syllabi. With the help of situational contexts of PISA andthe curriculum of 2011, a transition observed from text analysis was interpreted and the final discussion wasanchored with social contexts from educational discourses. The result indicated that influences from PISA in thenew curriculum and syllabus were observed in corresponded aims and goals. Situational and social contexts alsopointed to the same direction of transition due to the previous goals-oriented curriculum that made a wide rangeof teaching. Thus, fundamental values, aims and goals were changed into providing clearer guidelines forteaching scope and gradings as well as into focusing literacy skills and knowledge of concepts. In the process ofthe transition, holistic approach, ethical and democratical values, as well as focus on cultural aspects and pupils’ attributes were removed or shrunken, which implied negative impacts on ESD. On the other hand, emphasis onliteracy skills of students in the new curriculum was expected to bring positive achievement for ESD.Furthermore, in order to achieve the norm transition toward sustainable development, those lost immeasurable values are suggested to be addressed in future Swedish education.
122

An investigation of international science achievement using the OECD’s PISA 2006 data set

Milford, Todd 01 February 2010 (has links)
School Effectiveness Research (SER) is concerned with efforts to better understand the effectiveness enhancing relationship between student and school variables and how these variables primarily influence academic achievement (Scheerens, 2004). However, one identified methodological shortcoming in SER is the absence of cross-cultural perspectives (Kyriakides, 2006). This is a concern as what may prove effective in one nation does not necessarily mean that it can be easily and seamlessly imported into another with the same results. This study looked at the relationships between science self-beliefs and academic achievement in science across all nations who participated in the Programme for International Student Assessment (PISA) in 2006. It further explored the variance accounted for by cultural, social and economic capital (the elements of the PISA socioeconomic status variable) for each country in PISA 2006 when predicting scientific literacy. Lastly, it used hierarchical linear modeling (HLM) to analyze data from PISA 2006 for nations experiencing high rates of immigration (i.e., Germany, Spain, Canada, the United States, Australia and New Zealand). The outcome measures used for these countries were achievement scores in science, mathematics and reading. The variables examined at the student level were science self-efficacy, science self-concept, immigrant status and socioeconomic status. The variables examined at the school level were student level aggregates of school proportion of immigrants and school socioeconomic status. In the correlation analysis between science literacy and either science self-concept of science self-efficacy, findings suggest that at the student level, students with both higher science self-concept and higher science self-efficacy tend to achieve higher academically. However, at the country level the relationship was negative between self-concept and academic achievement in science (i.e., countries with higher science self-concept tend to achieve lower on scientific literacy). When the variables that comprised each of the cultural, social, and economic components of SES were regressed on scientific literacy for the PISA sample, cultural capital accounted for 16% of the variance in scientific literacy scores compared to 14% for social capital, 13% for the composite Economic Social and Cultural Status (ESCS), and 12% for economic capital. In the HLM null models, the intraclass correlations for the all countries except for Germany ranged from .16 to .29 (Germany’s was between .57 and .68). In the final models, at level-1 country, immigrant status tended to negatively influence achievement (i.e., non-native students are predicted to have lower performance), while science self-efficacy and science self-concept positively influenced achievement. The student level ESCS variable also impacted achievement positively. At the school level, level-2, school mean ESCS or school proportion of immigrants were found to significantly influence the level-1 predictors; however, a good deal of variability across nations was observed. The findings from this study demonstrate that there are some distinct national differences in the relationships between science self-beliefs, immigrant status and academic achievement.
123

Motivation correlates of academic achievement: exploring how motivation influences academic achievement in the PISA 2003 dataset

Ross, Shelley Paige 01 February 2011 (has links)
The relationship between achievement motivation and academic achievement is complex, but generally, the more a student is motivated to do an academic task, the greater the effort, persistence, and use of cognitive strategies expended on the task, and the better the performance on the task (Pintrich, 2003). The majority of achievement motivation research has been conducted in Western countries (Kumar, 2004). This is a concern as North American classrooms are become increasingly culturally diverse. The present study looked at the relationships between motivation and academic achievement in two distinct cultures: Western (Canada, the United States, and the United Kingdom) and Asian (Hong Kong-China, Japan, and Korea). Hierarchical linear modeling (HLM) was used to analyze data from the Programme for International Student Assessment 2003 (PISA; OECD, 2004). The outcome measures used for all countries were achievement scores in mathematics, science, reading, and problem-solving. The variables examined at the student level were instrumental and intrinsic motivation, performance orientation, and self-efficacy. The variables examined at the school level were teacher support, student morale, and teacher behaviours affecting school climate. In the null models, the intraclass correlations for the Western countries were consistently lower (ranging from .17 to .27) than for the Asian countries (ranging from .36 to .53). In the final HLM models, at Level 1, intrinsic motivation predicted an increase in scores for all six of the Asian country models in which it was significant, but results were inconsistent for the Western country models. Instrumental motivation predicted an increase in scores in seven of the Western country models, but was not significant in any of the Asian country models. Performance orientation predicted a decrease in score in all of the Western country models and in seven of the Asian country models. Self-efficacy predicted increased scores for all models for all countries. All Level 1 results were similar across all academic domains. At Level 2, teacher support was significant in the models for Japan only. Results for teacher behaviours were inconsistent. Student morale was significant in all models for all countries. The findings from this study demonstrate that there are some distinct cultural differences in the relationships between achievement motivation and academic achievement.
124

Det lutande resultatet i PISA : En litteraturstudie om svenska elevers läsresultat i PISA-testet från 2000 till 2012 och hur det kunde bli som det blev / The Leaning Results of PISA : A literature study about the reading results of Swedish students in the PISA test from 2000 to 2012 and how it could end up this way

Hofstedt, Jessica, Berg, Sara January 2018 (has links)
I den här litteraturstudien presenteras svenska elevers läsförståelseresultat i PISA från 2000 till 2012 samt vad forskningen anger som anledningar till att resultaten sett ut som de gjort. Resultaten visas upp i text och diagram, inte bara de allmänna genomsnittsresultaten, utan även resultatspridning hos flickor och pojkar, olika migrationsgrupper samt annan statistik som på ett tydligt sätt definierar Sveriges resultat. Ett flertal faktorer tas upp som på olika sätt påverkar läsförståelse hos elever, bland annat socioekonomisk status och kön. Några slutsatser dras av de fakta som presenteras.
125

Impactos do programa PISA - Produção Integrada de Sistemas Agropecuários - em propriedades leiteiras do Rio Grande do Sul / Impacts of the program PISA - integrated production of agronomic - in dairy farms of Rio Grande do Sul

Vieira, Paulo Cardozo January 2015 (has links)
O PISA é uma metodologia apresentada pelo MAPA para fomento e difusão de tecnologias de produção sustentável para propriedades rurais. Seus principais pilares são o uso de boas práticas de produção como o plantio direto, a diversificação e a rotação de culturas, a integração lavoura-pecuária. A hipótese desse estudo foi de que a aplicação da metodologia PISA é capaz de promover a intensificação sustentável da produção em sistemas leiteiros do RS. O estudo foi realizado nas Missões, nos municípios de Guarani das Missões, São Paulo das Missões, Santo Antônio das Missões, Pirapó e São Nicolau, localizados no noroeste do RS. Foram avaliadas 54 propriedades rurais que participaram do PISA e que tem a produção de leite como atividade principal. O Projeto teve início em dezembro de 2011 com a realização do diagnóstico da situação inicial de cada propriedade e se estendeu até novembro de 2014. As informações utilizadas para o presente trabalho foram capturadas em uma base de dados referente às entrevistas realizadas com os produtores no início do projeto, após o primeiro, segundo e terceiro ano, respectivamente. Os dados levantados referem-se às variáveis de produção, de ocupação do uso do solo e de manejo empregado pelos produtores, como número de vacas em lactação, média de produção por vaca, dieta ofertada, área de cada cultivo, formas de manejo das pastagens e sistemas de cultivo. A média da produção de leite diária teve um aumento significativo de 33,7% (P<0,001). O aumento da produção total de leite (L.propriedade-1.dia-1) foi relacionado ao aumento do número de vacas em lactação (P<0.001, R2=0.41), que ocorreu em 76% das propriedades. Foi observado incremento na produção de leite em 89% das propriedades avaliadas, houve modificação nas práticas utilizadas pelos produtores tanto no critério relacionado ao manejo do pasto como na forma de plantio das culturas, onde a grande maioria dos produtores (96,1%), passou a adotar o controle da altura como principal critério de manejo da pastagem. As ações de intervenção propostas pela metodologia PISA promoveram impactos positivos nas propriedades avaliadas. Os principais fatores determinantes dos aumentos produtivos foram a organização de uso das áreas e a adoção do método de pastoreio “rotatínuo”. A adoção da prática do plantio direto e do manejo adequado das pastagens constituíram as principais ferramentas utilizadas pelo PISA para promoção da qualidade dos ambientes de produção, conservação de recursos naturais e otimização do uso de nutrientes na interface solo-planta-animal. / The PISA program is a method from MAPA for promotion and diffusion of sustainable production technologies in rural area. This method lies on conservationist production technics like no-till, diversification and rotation of the crop or integrated crop-livestock systems. This study questions the success of the PISA program to promote sustainable intensification in dairy farm from the Rio Grande do Sul. We analysed data from 54 dairy farms situated that participate in the PISA program in the Missões region, North-Este of the state, including the city areas of Guarani das Missões, São Paulo das Missões, Santo Antônio das Missões, Pirapó e São Nicolau. The Project started in 2011 with a diagnostic of the initial situation of the farms and extended until November 2014. We based the present study on interviews and milk production reports conducted at the beginning of the study, two and three year later. Main variables refer to milk production (total, per head and number of animals in production), soil use (e.g. no-till vs. tillage, area for each cultivate, system of rotation) and resource management (e.g. pasture management, quantity of feed and silage offered). Between 2011 and 2014, milk mean daily production increased in 89% of the farms resulting in a significantly mean increased of 33,7% (P<0.001). This increase was significantly related to an increase in the number of dairy cattle (P<0.001, R2=0.41) that occurred in 76% of the farms. Farmers significantly change their management practices. No-till management increasing from 19 to over 70% of the cultivated areas, and grazing management based on sward height increase from one third to 96,1%. The PISA program, by successfully implementing sustainable management practices, resulted in highly significant positive result regarding milk productivity. Main practices that resulted in this success were no-till practices, a better organisation in the use of the area and rigorous grazing management based on low intensity/high frequency rotational grazing (i.e. “rotatíno"). Through these changes in management practices, the PISA program promoted more sustainable and more productive farm systems, better conservation of soil natural resources and optimisation of nutrient uses at the soil-plant-animal interface.
126

Exploring the Relationship Between Academic Technology Use, Non-Academic Technology Use, and Gross Domestic Product on the 2009 Program for International Student Assessment (PISA) Digital Reading Assessment

Ramberg, Zachary 14 January 2015 (has links)
Students' use of technology for the purpose of academic and leisure pursuits is ever increasing. Technology access, and its subsequent use for the many varied forms of digital reading, is particularly timely and relevant for high school aged students that will likely interact with digital reading for years to come. The relationship between academic technology use, non-academic technology use, and students' scores on the 2009 Program for International Student Assessment (PISA) supplemental Digital Reading Assessment (DRA) as they related to gross domestic product (GDP) were explored in this study. Research questions were answered using extant data collected from the DRA and Information Communication Technology (ICT) survey portions of the 2009 PISA. Results indicated that academic and non-academic technology use ICT survey items were moderately correlated, however the academic and non-academic survey items were only weakly correlated to the DRA score. Moreover, the non-academic mean score was significantly higher than the academic mean score survey items. Finally, a regression analysis showed that GDP accounted for 3.28% of the variance; the non-academic survey explained 0.27% of the variance, while the academic technology use survey items only accounted for .05% of variance in the DRA. The relationship between academic and non-academic technology use as well as countries' overall DRA and GDP is further explored in the discussion.
127

A política de competências e habilidades na educação básica pública : relações entre Brasil e OCDE / The Politics of competencies and skills in public basic education : relations between Brazil and OECD. / Les compétences et les capacités de la politique en matière d'éducation publique de base : les relations entre le Brésil et l'OCDE / La política de competencias y habilidades en la educación básica pública : las relaciones entre Brasil y la OCDE

Pereira, Rodrigo da Silva 20 December 2016 (has links)
Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Faculdade de Educação, Pós-Graduação em Educação, Doutorado em Educação, 2016. / Submitted by Camila Duarte (camiladias@bce.unb.br) on 2017-01-20T15:37:04Z No. of bitstreams: 1 2016_RodrigodaSilvaPereira.pdf: 6081160 bytes, checksum: 5330f728bacc5d47ffc8d0e480693ea0 (MD5) / Approved for entry into archive by Ruthléa Nascimento(ruthleanascimento@bce.unb.br) on 2017-02-24T19:04:23Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2016_RodrigodaSilvaPereira.pdf: 6081160 bytes, checksum: 5330f728bacc5d47ffc8d0e480693ea0 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-24T19:04:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2016_RodrigodaSilvaPereira.pdf: 6081160 bytes, checksum: 5330f728bacc5d47ffc8d0e480693ea0 (MD5) / Esta tese tem como objeto de investigação a política de verificação/avaliação da Organização para Cooperação e Desenvolvimento Econômico (OCDE), por meio do Programa Internacional de Avaliação de Alunos (Pisa), para educação básica pública brasileira, entre 2000 e 2015. O objetivo geral analisa as orientações e proposições que emanam das relações entre o Brasil e OCDE voltadas à política da educação básica pública, por meio dos resultados obtidos no Pisa, e tem como objetivos específicos: a) apreender, no processo histórico, a centralidade política dispensada à educação, a gênese, os fundamentos, a evolução, a expansão e a concepção educacional da OCDE; b) analisar as formas de atuação da OCDE na política para a educação básica pública e seus movimentos históricos que culminaram em políticas e programas educacionais; c) desvelar as estratégias da OCDE para construção de consenso, a fim de obter hegemonia para a sua política de competências e habilidades, por meio dos discursos e ações de seus intelectuais orgânicos; d) analisar como a política e as proposições da OCDE, por meio das categorias habilidades e competências, bem como suas determinações na gestão e na avaliação, materializam-se na política para a educação básica pública brasileira. As questões principais que problematizaram as análises consistiram nas indagações do porquê da participação brasileira em um programa de avaliação internacional patrocinado por um organismo externo do qual o Brasil não é membro pleno e, como os governos brasileiros incorporam, na política para educação básica, parte das concepções da OCDE. As contribuições teóricometodológicas do materialismo histórico-dialético guiaram o percurso da análise documental, assim como a apreensão dos conceitos de hegemonia e ideologia, que fundamentaram a extração das categorias de competências e habilidades, gestão pública e avaliação de sistemas educacionais. Aponta os seguintes resultados: a OCDE desenvolve diversas formas de atuação que pressionam os países-membros e parceiros a imprimir suas concepções educacionais; o Pisa é um veículo/instrumento de padronização da educação nos países que dele participam; a política de competências e habilidades difundida pela OCDE busca subsumir a educação às demandas que emergem do processo de reestruturação do sistema sociometabólico do capital; sob a ótica neoliberal e da nova gestão pública, sucessivos governos brasileiros aprofundaram as relações com a OCDE, participando de variados espaços da organização e subscrevendo protocolos; na educação, o governo nacional implementa políticas de verificação/avaliação externa em larga escala, que respondem às proposições daquela organização; governo nacional, OCDE e setores empresariais compõem uma tríplice governança e defendem políticas de gestão educacional sob a lógica do desempenho e da política de competências e habilidades, em detrimento do princípio constitucional da gestão democrática. / This thesis aims to investigate the Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) verification/evaluation policy, through the International Student Assessment Program (Pisa), for Brazilian public basic education, between 2000 and 2015. The main goal is to analyze the orientations and propositions that emanate from the relations between Brazil and OECD related to public basic education policy, through the results obtained in the Programme for International Student Assessment – PISA, and it has as specific goals: a) to seize, in the historical process, the political centrality given to Education, the genesis, foundations, evolution, expansion, and educational conception of OECD; b) to analyze OECD's actions in public basic education policy and its historical movements that culminated in educational programs and policies; c) to unveil OECD's strategies for consensus-building, in order to gain hegemony for its policy of competencies and skills, through the discourses and actions of its organic intellectuals; d) to analyze how OECD's policy and propositions, through the categories of skills and competences, as well as their determinations in management and assessment, materialize themselves in the Brazilian public basic education policy. The main issues that problematized the analyzes consisted in the questions of why Brazil participate in an international evaluation program sponsored by an external body to which Brazil is not a full member, and how the Brazilian governments incorporate, in their basic education policies, part of the OECD concepts. The theoretical-methodological contributions of historicaldialectical materialism guided the course of documentary analysis, as well as the apprehension of the concepts of hegemony and ideology, which supported the extraction of the categories of competencies and skills, public management and evaluation of educational systems. The thesis indicates the following results: the OECD develops several forms of action that pressure member countries and partners to print their educational conceptions; Pisa is a vehicle/instrument of standardization of education in the countries that participate in it; the policy of competencies and skills disseminated by OECD seeks to subsume education to the demands that emerge from the process of restructuring the sociometabolic system of capital; under the neoliberal perspective and the new public management, successive Brazilian governments deepened relations with OECD, participating in various spaces of the organization and subscribing protocols; in Education, the national government implements external verification/evaluation policies in large-scale, which respond to that organization's propositions; the national government, OECD and business sectors make up a triple governance and advocate educational management policies under the logic of performance and of the competencies and skills policy, to the detriment of the constitutional principle of democratic management. / Esta tesis tiene como objeto de investigación la política de verificación/evaluación de la Organización para la Cooperación y el Desarrollo Económico (OCDE), a través del Programa para la Evaluación Internacional de Estudiantes (Pisa), para la educación básica pública de Brasil entre 2000 y 2015. El objetivo general es el análisis de las orientaciones y las propuestas que emanan de las relaciones entre Brasil y la OCDE dirigidas a la política de educación básica pública, por medio de los resultados alcanzados en el Programa para la Evaluación Internacional de Alumnos – Pisa, y con los objetivos específicos: a) aprehender, en el proceso histórico, la centralidad política dispensada a la educación, la génesis, los fundamentos, la evolución, la expansión y la concepción educativa de la OCDE; b) analizar las formas de actuación de la OCDE en la política para la educación básica pública y sus movimientos históricos que culminaron en las políticas y programas educativos; c) desvelar las estrategias de la OCDE para la construcción del consenso, a fin de obtener la hegemonía hacia una política de competencias y habilidades, por medio de los discursos y acciones de sus intelectuales orgánicos; d) analizar cómo la política y las proposiciones de la OCDE, por medio de las categorías de habilidades y competencias, así como sus determinaciones en la gestión y evaluación, se materializan en la política para una educación básica pública brasileña. Las principales cuestiones que problematizaron el análisis consistieron en la indagación del porqué de la participación brasileña en un programa de evaluación internacional patrocinado por un organismo externo de lo cual Brasil no es miembro de pleno derecho, y de cómo los gobiernos brasileños incorporan, en la política hacia la educación básica, parte de las concepciones de la OCDE. Las contribuciones teórico-metodológicas del materialismo histórico-dialéctico guiaron la ruta del análisis documental, así como la aprehensión de los conceptos de hegemonía e ideología, que fundamentaron la extracción de las categorías de competencias y habilidades, gestión pública y evaluación de sistemas educativos. La tesis registra los siguientes resultados: la OCDE desarrolla diversas formas de actuación que presiona los países miembros y socios a imprimir sus concepciones educativas; el Pisa es un vehículo /instrumento de estandarización de la educación en los países que participan en él; la política de competencias y habilidades difundida por la OCDE busca subsumir la educación a las demandas que emergen del proceso de reestructuración del sistema sociometabólico del capital; bajo la perspectiva neoliberal y de la nueva gestión pública, sucesivos gobiernos de Brasil han profundizado las relaciones con la OCDE, participando en distintos espacios de la organización y firmando sus protocolos; en la educación, el gobierno nacional implementa políticas de verificación/evaluación externa en gran escala, que responden a las proposiciones de aquella organización; el gobierno nacional, la OCDE y sectores empresariales constituyen un gobernancia triplice y defienden políticas de gestión educativa bajo una lógica de rendimiento y de la política de competencias y habilidades, en detrimento del principio de la gestión democrática. / Cette thèse a pour l'objet de recherche la politique vérification/évaluation de l´Organisation de Coopération et de Développement Économiques (OCDE), par le biais Programme pour l'évaluation internationale des étudiants (Pisa) pour l'éducation publique de base du Brésil parmis 2000 et 2015. L'objectif global analyse des lignes directrices et des propositions émanant de relations entre le Brésil et la politique de l'OCDE axée sur l'éducation de base publiques, par les résultats obtenus à Pisa, et l´objectifs spécifiques sont: a) saisir, dans le processus historique, la centralité politique donnée à l'éducation, la genèse, les fondamentaux, le développement, l'expansion et la conception éducatif de l´OCDE; b) examiner les moyens d'activités de l'OCDE en politique pour l'éducation de base publique et ses mouvements historiques qui ont abouti à la vie politique et programmes éducatifs; c) divulguer les stratégies de l'OCDE pour la construction du consensus afin de parvenir à l'hégémonie de leurs compétences et capacités politiques, à travers les discours et les actions de leurs intellectuels organiques; d) examiner comment la politique et les propositions de l'OCDE, à travers les catégories de compétences et les capacités, ainsi que ses décisions dans la gestion et l'évaluation, se matérialiser dans la politique pour l'éducation de base publique brésilienne. Les principales questions qui ont approché l'analyse consistaient dans les questions pourquoi la participation du Brésil à un programme d'évaluation internationale parrainé par un organisme externe à laquelle le Brésil n´est pas un membre à part entière et en tant que les gouvernements brésiliens intègrent dans la politique de l'éducation de base, certains des concepts OCDE. Les contributions théoriques et méthodologiques du matérialisme historique et dialectique guidés le cours de l'analyse documentaire, ainsi que la saisie de l'hégémonie des concepts et idéologie, ce qui justifie l'extraction des catégories de compétences et des capacités, la gestion publique et de l'évaluation des systèmes éducatifs. Souligne les résultats suivants : l'OCDE a mis au point diverses formes d'action qui pays membres et partenaires de la presse à imprimer leurs concepts éducatifs; le Pisa est une normalisation véhicule/instrument d'éducation dans les pays qu'il participer; la politique des compétences et des capacités diffusées par la recherche de l'OCDE subsumer l'éducation aux exigences qui émergent du processus de restructuration capitale du système sociometabolique; dans la perspective néolibérale et la nouvelle gestion publique, les gouvernements brésiliens successifs ont approfondi les relations avec l'OCDE, la participation divers domaines des protocoles d'organisation et de souscription; l'éducation, le gouvernement national met en œuvre des politiques de vérification/d'évaluation externe qui répondre aux propositions que l'organisation; gouvernement national, l'OCDE et des entreprises constituent une gouvernance triple et défendre les politiques de gestion de l'éducation dans la logique de la performance et des capacités politiques et compétences, au détriment du principe constitutionnel de la gestion démocratique.
128

Democratización y desfeudalización de la guerra: las milicias urbanas de Pisa y Florencia en el siglo XIV; un caso de tránsito de la traditium bellii a la modernidad

Ramírez Garrido, Diego January 2017 (has links)
Informe de Seminario para optar al grado de Licenciado en Historia / En la presente investigación se busca demostrar la existencia de un proceso de democratización y desfeudalización de la guerra en algunos lugares de Europa durante el siglo XIV. Para ejemplificar y demostrar esta afirmación se analizará el caso de las milicias urbanas de Pisa y Florencia. Por medio del estudio de fuentes escritas, como los estatutos de estas milicias y bibliografía que trate el tema se buscarán elementos que den cuenta de los cambios que se produjeron en la concepción de la guerra y su organización en esta época y lugar, además se explicaran las posibles causas y el impacto de dicho proceso en la Historia de la Guerra en Europa. Finalmente, se dejará abierta la discusión de si este proceso puede ser definido como una revolución militar o por lo menos el inicio de una que dio pie a la guerra moderna.
129

Impactos do programa PISA - Produção Integrada de Sistemas Agropecuários - em propriedades leiteiras do Rio Grande do Sul / Impacts of the program PISA - integrated production of agronomic - in dairy farms of Rio Grande do Sul

Vieira, Paulo Cardozo January 2015 (has links)
O PISA é uma metodologia apresentada pelo MAPA para fomento e difusão de tecnologias de produção sustentável para propriedades rurais. Seus principais pilares são o uso de boas práticas de produção como o plantio direto, a diversificação e a rotação de culturas, a integração lavoura-pecuária. A hipótese desse estudo foi de que a aplicação da metodologia PISA é capaz de promover a intensificação sustentável da produção em sistemas leiteiros do RS. O estudo foi realizado nas Missões, nos municípios de Guarani das Missões, São Paulo das Missões, Santo Antônio das Missões, Pirapó e São Nicolau, localizados no noroeste do RS. Foram avaliadas 54 propriedades rurais que participaram do PISA e que tem a produção de leite como atividade principal. O Projeto teve início em dezembro de 2011 com a realização do diagnóstico da situação inicial de cada propriedade e se estendeu até novembro de 2014. As informações utilizadas para o presente trabalho foram capturadas em uma base de dados referente às entrevistas realizadas com os produtores no início do projeto, após o primeiro, segundo e terceiro ano, respectivamente. Os dados levantados referem-se às variáveis de produção, de ocupação do uso do solo e de manejo empregado pelos produtores, como número de vacas em lactação, média de produção por vaca, dieta ofertada, área de cada cultivo, formas de manejo das pastagens e sistemas de cultivo. A média da produção de leite diária teve um aumento significativo de 33,7% (P<0,001). O aumento da produção total de leite (L.propriedade-1.dia-1) foi relacionado ao aumento do número de vacas em lactação (P<0.001, R2=0.41), que ocorreu em 76% das propriedades. Foi observado incremento na produção de leite em 89% das propriedades avaliadas, houve modificação nas práticas utilizadas pelos produtores tanto no critério relacionado ao manejo do pasto como na forma de plantio das culturas, onde a grande maioria dos produtores (96,1%), passou a adotar o controle da altura como principal critério de manejo da pastagem. As ações de intervenção propostas pela metodologia PISA promoveram impactos positivos nas propriedades avaliadas. Os principais fatores determinantes dos aumentos produtivos foram a organização de uso das áreas e a adoção do método de pastoreio “rotatínuo”. A adoção da prática do plantio direto e do manejo adequado das pastagens constituíram as principais ferramentas utilizadas pelo PISA para promoção da qualidade dos ambientes de produção, conservação de recursos naturais e otimização do uso de nutrientes na interface solo-planta-animal. / The PISA program is a method from MAPA for promotion and diffusion of sustainable production technologies in rural area. This method lies on conservationist production technics like no-till, diversification and rotation of the crop or integrated crop-livestock systems. This study questions the success of the PISA program to promote sustainable intensification in dairy farm from the Rio Grande do Sul. We analysed data from 54 dairy farms situated that participate in the PISA program in the Missões region, North-Este of the state, including the city areas of Guarani das Missões, São Paulo das Missões, Santo Antônio das Missões, Pirapó e São Nicolau. The Project started in 2011 with a diagnostic of the initial situation of the farms and extended until November 2014. We based the present study on interviews and milk production reports conducted at the beginning of the study, two and three year later. Main variables refer to milk production (total, per head and number of animals in production), soil use (e.g. no-till vs. tillage, area for each cultivate, system of rotation) and resource management (e.g. pasture management, quantity of feed and silage offered). Between 2011 and 2014, milk mean daily production increased in 89% of the farms resulting in a significantly mean increased of 33,7% (P<0.001). This increase was significantly related to an increase in the number of dairy cattle (P<0.001, R2=0.41) that occurred in 76% of the farms. Farmers significantly change their management practices. No-till management increasing from 19 to over 70% of the cultivated areas, and grazing management based on sward height increase from one third to 96,1%. The PISA program, by successfully implementing sustainable management practices, resulted in highly significant positive result regarding milk productivity. Main practices that resulted in this success were no-till practices, a better organisation in the use of the area and rigorous grazing management based on low intensity/high frequency rotational grazing (i.e. “rotatíno"). Through these changes in management practices, the PISA program promoted more sustainable and more productive farm systems, better conservation of soil natural resources and optimisation of nutrient uses at the soil-plant-animal interface.
130

Impactos do programa PISA - Produção Integrada de Sistemas Agropecuários - em propriedades leiteiras do Rio Grande do Sul / Impacts of the program PISA - integrated production of agronomic - in dairy farms of Rio Grande do Sul

Vieira, Paulo Cardozo January 2015 (has links)
O PISA é uma metodologia apresentada pelo MAPA para fomento e difusão de tecnologias de produção sustentável para propriedades rurais. Seus principais pilares são o uso de boas práticas de produção como o plantio direto, a diversificação e a rotação de culturas, a integração lavoura-pecuária. A hipótese desse estudo foi de que a aplicação da metodologia PISA é capaz de promover a intensificação sustentável da produção em sistemas leiteiros do RS. O estudo foi realizado nas Missões, nos municípios de Guarani das Missões, São Paulo das Missões, Santo Antônio das Missões, Pirapó e São Nicolau, localizados no noroeste do RS. Foram avaliadas 54 propriedades rurais que participaram do PISA e que tem a produção de leite como atividade principal. O Projeto teve início em dezembro de 2011 com a realização do diagnóstico da situação inicial de cada propriedade e se estendeu até novembro de 2014. As informações utilizadas para o presente trabalho foram capturadas em uma base de dados referente às entrevistas realizadas com os produtores no início do projeto, após o primeiro, segundo e terceiro ano, respectivamente. Os dados levantados referem-se às variáveis de produção, de ocupação do uso do solo e de manejo empregado pelos produtores, como número de vacas em lactação, média de produção por vaca, dieta ofertada, área de cada cultivo, formas de manejo das pastagens e sistemas de cultivo. A média da produção de leite diária teve um aumento significativo de 33,7% (P<0,001). O aumento da produção total de leite (L.propriedade-1.dia-1) foi relacionado ao aumento do número de vacas em lactação (P<0.001, R2=0.41), que ocorreu em 76% das propriedades. Foi observado incremento na produção de leite em 89% das propriedades avaliadas, houve modificação nas práticas utilizadas pelos produtores tanto no critério relacionado ao manejo do pasto como na forma de plantio das culturas, onde a grande maioria dos produtores (96,1%), passou a adotar o controle da altura como principal critério de manejo da pastagem. As ações de intervenção propostas pela metodologia PISA promoveram impactos positivos nas propriedades avaliadas. Os principais fatores determinantes dos aumentos produtivos foram a organização de uso das áreas e a adoção do método de pastoreio “rotatínuo”. A adoção da prática do plantio direto e do manejo adequado das pastagens constituíram as principais ferramentas utilizadas pelo PISA para promoção da qualidade dos ambientes de produção, conservação de recursos naturais e otimização do uso de nutrientes na interface solo-planta-animal. / The PISA program is a method from MAPA for promotion and diffusion of sustainable production technologies in rural area. This method lies on conservationist production technics like no-till, diversification and rotation of the crop or integrated crop-livestock systems. This study questions the success of the PISA program to promote sustainable intensification in dairy farm from the Rio Grande do Sul. We analysed data from 54 dairy farms situated that participate in the PISA program in the Missões region, North-Este of the state, including the city areas of Guarani das Missões, São Paulo das Missões, Santo Antônio das Missões, Pirapó e São Nicolau. The Project started in 2011 with a diagnostic of the initial situation of the farms and extended until November 2014. We based the present study on interviews and milk production reports conducted at the beginning of the study, two and three year later. Main variables refer to milk production (total, per head and number of animals in production), soil use (e.g. no-till vs. tillage, area for each cultivate, system of rotation) and resource management (e.g. pasture management, quantity of feed and silage offered). Between 2011 and 2014, milk mean daily production increased in 89% of the farms resulting in a significantly mean increased of 33,7% (P<0.001). This increase was significantly related to an increase in the number of dairy cattle (P<0.001, R2=0.41) that occurred in 76% of the farms. Farmers significantly change their management practices. No-till management increasing from 19 to over 70% of the cultivated areas, and grazing management based on sward height increase from one third to 96,1%. The PISA program, by successfully implementing sustainable management practices, resulted in highly significant positive result regarding milk productivity. Main practices that resulted in this success were no-till practices, a better organisation in the use of the area and rigorous grazing management based on low intensity/high frequency rotational grazing (i.e. “rotatíno"). Through these changes in management practices, the PISA program promoted more sustainable and more productive farm systems, better conservation of soil natural resources and optimisation of nutrient uses at the soil-plant-animal interface.

Page generated in 0.0741 seconds