Στη διπλωματική αυτή εργασία αναλύεται η εκτίμηση του βάθους μίας άκαμπτης σκηνής από κάμερα τοποθετημένη σε αυτοκίνητο που κινείται. Στο κεφάλαιο 1 γίνεται μία εισαγωγή στον τομέα της Υπολογιστικής Όρασης και δίνονται μερικά παραδείγματα εφαρμογών της. Στο κεφάλαιο 2 περιγράφονται βασικές αρχές της προβολικής γεωμετρίας που χρησιμοποιείται ως μαθηματικό υπόβαθρο για τα επόμενα κεφάλαια. Στο κεφάλαιο 3 γίνεται λόγος για το θεωρητικό μοντέλο της κάμερας, των παραμέτρων της και των παραμορφώσεων που υπεισέρχονται στο μοντέλο αυτό. Στο κεφάλαιο 4 αναφέρεται η διαδικασία βαθμονόμησης της κάμερας, μαζί με την υλοποίησή της. Στο κεφάλαιο 5 παρουσιάζονται γενικές κατηγορίες των στερεοσκοπικών αλγορίθμων που χρησιμοποιούνται, καθώς και τα κατάλληλα μέτρα ομοιότητάς τους. Στο κεφάλαιο 6 γίνεται αναφορά στον ανιχνευτή γωνιών Harris και γίνεται η εφαρμογή του τόσο ως προς την ανίχνευση των γωνιών, όσο και ως προς την αντιστοίχιση των 2 εικόνων. Στο κεφάλαιο 7 αναλύεται η θεωρία του αλγόριθμου SIFT και δίνεται ένα παράδειγμα ανίχνευσης και αντιστοίχισης χαρακτηριστικών. Στο κεφάλαιο 8 επισημαίνονται οι βασικές αρχές της επιπολικής γεωμετρίας, καθώς η σημασία της διόρθωσης των εικόνων. Στο κεφάλαιο 9 αναφέρεται η συνολική διαδικασία που ακολουθήθηκε, μαζί με την περιγραφή και την υλοποίηση των μεθόδων εκτίμησης βάθους που χρησιμοποιήθηκαν. / The current master’s thesis analyzes the depth estimation of a rigid scene from a camera attached to a moving vehicle. The first chapter gives an introduction to the field of Computer Vision and provides some examples of its applications. The second chapter describes basic principles of projective geometry that are being used as mathematical background for the next chapters. The third chapter refers to the theoretical modeling of a camera, along with its parameters and the distortions that appear in this model. The forth chapter deals with the camera calibration procedure, along with its implementation. Chapter five presents general categories of stereoscopic algorithms, along with their similarity measures. Chapter six talks about Harris corner detector and its implementation in detecting corners and in the matching process as well. Chapter 7 analyzes the SIFT algorithm theory and gives an example of detecting and matching features. Chapter 8 highlights basic principles of epipolar geometry and stresses out the importance of image rectification. Chapter nine presents the procedure that has been followed, along with the description and implementation of the depth estimation methods that have been used.

Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή διαπραγματεύεται τη μελέτη της κατανομής Pareto, την εκτίμηση και την σύγκριση των εκτιμητών των παραμέτρων της καθώς και την εκτίμηση της συνάρτησης επιβίωσης της δεδομένου ότι η κατανομή Pareto χρησιμοποιείται ως μοντέλο για την εκτίμηση μεγάλων εισοδημάτων. Στο Κεφάλαιο 1, παραθέτουμε μερικούς βασικούς ορισμούς και θεωρήματα της Μαθηματικής Στατιστικής όπου είναι αναγκαία για την ανάπτυξη της εργασίας μας. Στο Κεφάλαιο 2, αναφερόμαστε στη κατανομή Pareto, στα γενικά χαρακτηριστικά της και τη συσχέτισή της με άλλες γνωστές κατανομές. Στο Κεφάλαιο 3, μελετάμε τους εκτιμητές των παραμέτρων της κατανομή Pareto ως προς το τετραγωνικό σφάλμα κάνοντας και κάποιες συγκρίσεις μεταξύ των εκτιμητών. Στο Κεφάλαιο 4, μελετάμε τους εκτιμητές Bayes των παραμέτρων της κατανομή Pareto με συνάρτηση σφάλματος LINEX και τους συγκρίνουμε με τους εκτιμητές Bayes με τετραγωνικό σφάλμα. Στο Κεφάλαιο 5, εκτιμάμε της συνάρτηση επιβίωσης και μελετάμε τους αμερόληπτους εκτιμητές ελάχιστης διασποράς της πυκνότητας πιθανότητας και της συνάρτησης κατανομής συγκρινόντας τους, στη συνέχεια, με τους αντίστοιχους εκτιμητές μέγιστης πιθανοφάνειας. Στο Κεφάλαιο 6, παρουσιάζουμε ένα παράδειγμα για την καλύτερη κατανόηση των εκτιμήσεων μας. / We make an estimation for the Pareto distribution, we estimate the parameters of it and we make comparisons with each other.

Η εργασία μου αναφέρεται στην ανάλυση της γραμμικής παλινδρόμησης και στην περαιτέρω ανάλυση των υποθέσεων του γραμμικού μοντέλου παλινδρόμησης σε συνδυασμό με παραδείγματα από την οικονομική θεωρία. Περιέχει ακόμη μια εφαρμογή για την ελαχιστοποίηση του κόστους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κάποιων επιχειρήσεων. / My paper concerns in Linear Regression analysis and the further analysis of the hypothesis of the Linear Regression model accompanied with many examples of econometric theory. Also, it concludes an application of minimization of the production cost of electric power of a specific number of companies.

- / -

Στις ημέρες μας, η εμφάνιση των ασύρματων δικτύων σε πολλές πτυχές της καθημερινότητας, είναι συνεχώς αυξανομενη. Το γεγονός αυτό, έχει ως συνέπεια να υπάρχει μεγάλη ερευνητική δραστηριότητα γύρω από τα ασύρματα δίκτυα, η οποία αφορά όχι μόνο το σχεδιασμό τους και την ανάπτυξη διάφορων πρωτοκόλλων, αλλά και άλλες εφαρμογές, όπως είναι για παράδειγμα η εκτίμηση παραμέτρων. Στα πλαίσια της εργασίας αυτής, μελετάται η ανάπτυξη των αλγορίθμων φλυαρίας, οι οποίοι αφορούν μία κατανεμημένη προσέγγιση του προβλήματος της εκτίμησης παραμέτρων σε ένα δίκτυο. Πιο συγκεκριμένα, σε αντίθεση με τις κλασσικές μεθόδους στις οποίες αναλαμβάνει ένας κεντρικός κόμβος με μεγάλη υπολογιστική ισχύ να λύσει το πρόβλημα της εκτίμησης της παραμέτρου ενδιαφέροντος, με τους αλγόριθμους φλυαρίας αναιρείται η έννοια του κεντρικού κόμβου και η εκτίμηση στηρίζεται στη συνεχή ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κόμβων του δικτύου. Με τις προσομοιώσεις που έγιναν στα πλαίσια αυτής της εργασίας, αποδεικνύεται ότι οι εν λόγω αλγόριθμοι εξασφαλίζουν επιτυχημένη προσέγγιση του προβλήματος που καλούνται να επιλύσουν παρότι οι αλγόριθμοι φλυαρίας στηρίζονται σε υποβέλτιστες τεχνικές εκτίμησης παραμέτρων οι οποίες βασίζονται σε αναδρομικούς προσαρμοστικούς αλγορίθμους. Τέλος, αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της εκτίμησης της θέσης ενός στόχου που κινείται στην περιοχή ενός δικτύου με βάση τη διαδικασία της φλυαρίας. / In recent years, the emergence of wireless networks in many aspects of daily life, is increasingly growing. This fact has as consequence a strong research activity around various types of wireless networks, not only in the design and development of various protocols, but also in other applications such as parameter estimation. In this thesis, we study the development of gossip algorithms that are related to a distributed approach to the problem of parameter estimation in a network. More specifically, in contrast with classical methods that assume a central node with high computational power to solve the problem of estimation of the parameter of interest, the use of gossip algorithms negates this concept and the estimation process is based on continuing exchange of information between network nodes. Additionally, despite the fact that gossip algorithms belong to suboptimal parameter estimation techniques, that are based on recursive adaptive algorithms, the simulation results presented show that these algorithms ensure successful approach to the problem they have to solve. Finally, the process of gossiping deals with the problem of estimating the position of a moving target in the region of a wireless network.

Στις υποθαλάσσιες επικοινωνίες χρησιμοποιούνται ακουστικά κύματα για τη μεταφορά της πληροφορίας. Κατά τη διαδικασία της μετάδοσης εμφανίζονται προβλήματα που σχετίζον- ται με τη καθυστέρηση διάδοσης, την εξασθένηση του σήματος, τις πολλαπλές οδεύσεις λόγω ανάκλασης καθώς και άλλα προβλήματα που παρουσιάζονται στις ασύρματες επι- κοινωνίες. Στην παρούσα εργασία αναλύεται και εξετάζεται η πλειονότητα αυτών. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μία συνοπτική περιγραφή του φαινομένου των διαλείψεων καθώς και η ανάλυση βασικών εννοιών, τις οποίες συναντάμε σε επόμενα κεφάλαια. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφεται η πολύπλεξη OFDM, η οποία χρησιμοποιείται στις περισσότερες εφαρμογές των υποθαλάσσιων επικοινωνιών. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύεται μαθηματικά η τυφλή εκτίμηση για συστήματα OFDM και αναφέρονται επίσης προσαρμοστικοί αλγόριθ- μοι για την εκτίμηση του καναλιού με βάση την θεωρία η οποία παρουσιάζεται. Τέλος στο τέταρτο κεφάλαιο παρατίθεται κώδικας matlab, στον οποίο γίνεται χρήση των αλγορίθμων των τρίτου κεφαλαίου με σκοπό την εκτίμηση της κρουστικής απόκρισης του καναλιού, ενώ πέραν της γενικής περίπτωσης εξετάζονται επιπλέον λύσεις sparse μορφής. / --

Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται ραγδαία εξέλιξη των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών, ενώ συγχρόνως η διάθεση εκπαιδευτικού υλικού μέσω συστημάτων ηλεκτρονικής μάθησης αυξάνεται συνεχώς. Τα μαθησιακά αντικείμενα (ΜΑ) αποτελούν ένα νέο τρόπο προσέγγισης της οργάνωσης του εκπαιδευτικού περιεχομένου και βρίσκονται στον πυρήνα του νέου διδακτικού σχεδιασμού (Νικολόπουλος, Πιερρακέας, & Καμέας, 2011), αποτελώντας τη βάση για τη δημιουργία και το χειρισμό ψηφιακού εκπαιδευτικού περιεχομένου στην τεχνολογικά ενισχυμένη μάθηση (Sampson, & Zervas, 2011). Έχοντας μια σχετικά σύντομη ζωή στο χώρο της ηλεκτρονικής μάθησης, έχουν γίνει σήμερα ο επικρατέστερος ανάμεσα σε διάφορους άλλους όρους οι οποίοι προσπαθούν να περιγράψουν την ποικιλία των διαθέσιμων ψηφιακών πόρων που μπορούν να αξιοποιηθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία (Βορβυλάς, 2013). Ο στόχος της συγκεκριμένης εργασίας είναι η μελέτη των ΜΑ, η αναλυτική περιγραφή των διαδικασιών επαναχρησιμοποίησης ΜΑ και η αξιολόγηση, μέσω χρήσης κατάλληλων μετρικών, του κόστους της επαναχρησιμοποίησης για τη δημιουργία μαθημάτων, ενοτήτων και προγραμμάτων σπουδών. Γνωστά στη διεθνή βιβλιογραφία ως αντικείμενα επικοινωνίας (Norton 1996), εκπαιδευτικά αντικείμενα (Friesen, 1996), επαναχρησιμοποιήσιμα αντικείμενα μάθησης (Barritt, Lewis and Wieseler 1999), γνωστικά αντικείμενα (Merrill, 1998), αντικείμενα πληροφοριών (Gibbons, Nelson, & Richards, 2000), διδακτικές μονάδες (Koper, 2001) κ.ά., τα ΜΑ έχουν εμφανισθεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες και αποτελούν τη βάση για τη δημιουργία και το χειρισμό εκπαιδευτικού ψηφιακού περιεχομένου για τις ανάγκες της εκπαίδευσης, της μάθησης και της εξάσκησης των μαθητών. Ορισμοί έχουν δοθεί για τα ΜΑ, όπως για παράδειγμα από τον J. L’Allier (1997), το Institute of Electrical and Electronics Engineers (2000), τον David A. Wiley (2002), τους Rehak & Mason (2003), τον Polsani (2003), τον Andres Chiappe (2007), κ.ά. Παρόλα αυτά, οι προσπάθειες για την ανάπτυξη ή αποδοχή ενός κοινού εννοιολογικού ορισμού για τα ΜΑ από την εκπαιδευτική κοινότητα και τους εμπλεκόμενους φορείς, δεν έχουν καρποφορήσει. Εντούτοις, έχουν γίνει κοινά αποδεκτά κάποια λειτουργικά χαρακτηριστικά των ΜΑ, τα οποία σύμφωνα με τον Polsani (2003) είναι: • Προσβασιμότητα (Accessibility) • Επαναχρησιμοποίηση (Reusability) • Διαλειτουργικότητα (Interoperability) Ποικίλες θεωρήσεις κυριαρχούν αναφορικά με τη δομή και το μέγεθος ενός ΜΑ, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε την εκπαιδευτική προσέγγιση (ένα ΜΑ πρέπει να συνδέεται με έναν ή περισσότερους μαθησιακούς στόχους και πρέπει να υποστηρίζει την εκπαιδευτική διαδικασία (Νικολόπουλος κ.ά, 2011)), τις τεχνικές προδιαγραφές (μέγεθος-επίπεδο συνάθροισης), τα μεταδεδομένα, τον κύκλο ζωής, καθώς και την, βασισμένη σε κατάλληλες μετρικές, αξιολόγηση του κόστους επαναχρησιμοποίησής του. Θα μελετηθεί η διαδικασία επαναχρησιμοποίησης ΜΑ, η οποία αποτελεί ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των ΜΑ. Η βασική ιδέα αφορά στη χρήση μικρών, διακριτών ΜΑ ή/και το συνδυασμό τους για τη δημιουργία νέων, τα οποία να αποτελούν ένα ενιαίο εκπαιδευτικό σενάριο που να μπορεί να λειτουργήσει σε διαφορετικά εκπαιδευτικά πλαίσια, καθώς και σε διαφορετικά άτομα. Από τη μια, ένα σημαντικό πλεονέκτημα που συνεπάγεται η επαναχρησιμοποίηση ενός ΜΑ είναι η σημαντική μείωση του κόστους σχεδιασμού και ανάπτυξης των απαιτούμενων πόρων, διατηρώντας παράλληλα την ποιότητα, και από την άλλη μπορεί να αποτελέσει ένα δείκτη της υψηλής ποιότητας των διαθέσιμων ΜΑ, με την παραδοχή ότι όσο περισσότερο επαναχρησιμοποιείται ένα ΜΑ, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ποιότητά του (Sampson, & Zervas, 2011). Εντούτοις, υπάρχουν και μειονεκτήματα από την επαναχρησιμοποίηση ΜΑ. Το βασικότερο είναι ότι μερικές φορές το κόστος της επαναχρησιμοποίησης μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το κόστος για τη δημιουργία νέων ΜΑ. Επίσης, πολλές φορές δεν είναι εύκολο να εμπιστευτεί κάποιος την ποιότητα των συστατικών μερών ΜΑ, τα οποία έχουν δημιουργηθεί από άλλους. Έτσι, δύσκολα είναι άμεσα μετρήσιμη η μείωση του κόστους και άρα το όφελος που προκύπτει κατά την επαναχρησιμοποίηση, κατά συνέπεια πολλές φορές συμφέρει η δημιουργία νέων ΜΑ από την επαναχρησιμοποίηση υφιστάμενων ΜΑ (Sommerville, 2006). Παρά τη σπουδαιότητα της έννοιας της επαναχρησιμοποίησης ΜΑ δεν υπάρχει κάποιος απλός τρόπος επακριβούς μέτρησης του κόστους-οφέλους που μπορεί να έχουμε σε αυτή τη διαδικασία. Η ύπαρξη μετρικών για την εκτίμηση του κόστους αποδοτικής επαναχρησιμοποίησης εκπαιδευτικών ΜΑ είναι δυνατό να διευκολύνει στον τομέα της συστηματικής αξιολόγησής τους και να δώσουν απάντηση στο ερώτημα: «Πότε αξίζει τον κόπο να επαναχρησιμοποιήσουμε και να ενσωματώσουμε ΜΑ ώστε να δημιουργήσουμε νέα;». Έτσι τελικά, θα γίνει μια μελέτη εντοπισμού και προσαρμογής μετρικών που σχετίζονται με τον τομέα της τεχνολογίας λογισμικού για την εκτίμηση του κόστους δημιουργίας εκπαιδευτικών σεναρίων και γενικότερα εκπαιδευτικού λογισμικού με επαναχρησιμοποίηση ΜΑ. Συνδέοντας αυτές τις μετρικές άμεσα με τα διάφορα στάδια του κύκλου ζωής των ΜΑ, είναι δυνατή η τελική εκτίμηση του κόστους επαναχρησιμοποίησης τους. Αυτό θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα σε εκπαιδευτικούς, ιδρύματα και οργανισμούς να αξιολογήσουν αποτελεσματικά τη δημιουργία εκπαιδευτικών σεναρίων και εκπαιδευτικού λογισμικού με επαναχρησιμοποιήσιμα ΜΑ, καθώς και τη βελτίωσή τους (Sampson, & Zervas, 2011). / Over the last decades a rapid development of information technologies and communications in education is observed, while simultaneously the disposal of educational material through systems of e-learning is increasing continuously. Learning objects (LOs) constitute a new way of approaching the systematization of instructional content and are found in the core of a new educational development, constituting the base for the creation and the handling of digital educational content in technology-enhanced learning. Having a relatively short life in the area of e-learning, they have become today the most prevalent between various other terms that try to describe the variety of available digital resources that can be developed in the didactic processes. In this work, our basic goal is the study of LOs, the comprehensive description of LOs reuse processes and the evaluation of LOs reuse cost for the development of lessons, units and courses using appropriate metrics. Mostly known in the academic bibliography as media objects (Norton, 1996), educational objects (Friesen, 1996), reusable learning objects (Barritt, Lewis and Wieseler, 1999), knowledge objects (Merrill, 1998), data objects (Gibbons, Nelson, & Richards, 2000), instructional objects (Gibbons et al., 2000) or units of learning (Koper, 2001), LOs have appeared over the last decades and constitute the base for the creation and the handling of educational digital content for the needs of education, learning and students practice. Various definitions have been given for the LOs, for example from the J. L' Allier (1997), the Institute of Electrical and Electronics Engineers (2000), David A. Wiley (2002), Rehak and Mason (2003), Polsani (2003), Andres Chiappe (2007). All efforts for the development or recognition of a common conceptual definition of LOs by the educational community and the involved institutions have not thrived. However, there is a broad understanding among the members of the LO community about the functional requirements of LOs: • Accessibility • Reusability • Interoperability Various endorsements refer to the structure and the size of a LO, which should include the instructional approach (a LO should be based on one or more learning objectives and should support the educational processes), the technical specifications (level of aggregation), the metadata records, the lifecycle and the evaluation of LOs cost effective reuse that is based in suitable metrics. We will study the processes of LOs reuse, which is one of the basic characteristics of LOs. The basic idea concerns in the use of small and distinguishable LOs and/or their combination for the creation of new LOs which constitute a single educational script that could function in different educational frames as well as in different individuals. From the one hand, an important advantage that involves the re-use of MA is the important reduction of cost of planning and growth of required resources, maintaining at the same time the quality, and from the other hand, LO reuse can be an indicator for a high quality LO, under the assumption that the more a LO is reused the more likely is to be of a high quality. However, there are also disadvantages from LOs reuse. The most critical is that sometimes the cost of LO reuse can be larger than the cost of the creation of new one. Also, it is not often easy for a teacher to trust the quality of an existing LO which has been created by others. Thus, it is very difficult to measure the reduction of cost and hence the profit that results from the reuse. As an effect, many times it is easier to create new LOs than reuse existing LOs. Despite the importance of LOs reuse, there does not exist a simple way of precise measurement of the cost effectiveness in this process. The existence metrics for the estimation of the cost effectiveness of LOs reuse is possible to facilitate in the sector of their systematic evaluation and give an answer in the question: “When is it worth to reuse and incorporate existing LOs in order to create new?” Therefore, we will make a study of identification and adaptation of metrics that are related to the sector of software engineering in order to estimate the cost of creation instructional scripts and generally educational software with reusing LOs. Relating these metrics with the various stages of LOs lifecycle the final estimation of their cost reuse will be possible. This could give the chance to teachers, schools and organisms of evaluating effectively the creation and improvement of educational scripts and instructional software using reusable LOs.

Ένα σημαντικό πρόβλημα στην επεξεργασία ακολουθιών βίντεο είναι η εκτίμηση της κίνησης μεταξύ διαδοχικών πλαισίων βίντεο, που συχνά αναφέρεται και σαν εκτίμηση οπτικής ροής. Η εκτίμηση της κίνησης βρίσκει εφαρμογή σε μια πληθώρα εφαρμογών βίντεο, όπως για παράδειγμα στη συμπίεση (video compression), στην τρισδιάστατη εκτίμηση της δομής επιφανειών (3-D surface structure estimation), στη σύνθεση εικόνων υψηλής ανάλυσης (super-resolution) και στην κατάτμηση βάσει της κίνησης (motion-based segmentation). Οι πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνολογία των αισθητήρων επιτρέπoυν τη λήψη πλαισίων βίντεο με υψηλούς ρυθμούς. Στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν παρουσιασθεί τεχνικές που εκμεταλλεύονται την ακριβέστερη απεικόνιση της οπτικής ροής στην υπερδειγματοληπτημένη ακολουθία πλαισίων επιτυγχάνοντας με αυτόν τον τρόπο καλύτερη εκτίμηση της κίνησης στους τυπικούς ρυθμούς δειγματοληψίας των 30 πλαισίων/δευτ. Η υπολογιστική πολυπλοκότητα, και επομένως, και η χρησιμότητα των τεχνικών αυτών σε εφαρμογές πραγματικού χρόνου εξαρτώνται άμεσα από την πολυπλοκότητα του αλγορίθμου αντιστοίχισης, που χρησιμοποιείται για την εκτίμηση κίνησης. Στα πλαίσια της εργασίας αυτής θα μελετήθηκαν και υλοποιήθηκαν μερικές από τις πιο πρόσφατες τεχνικές που έχουν προταθεί στη διεθνή βιβλιογραφία και αναπτύχθηκε μια αποδοτικότερη (από άποψη πολυπλοκότητας) τεχνική αντιστοίχησης, η οποία όμως συγχρόνως δεν υστερεί σε ακρίβεια. / A significant problem in video processing is the motion estimation between two adjacent video frames, which is often called optical flow estimation. The motion estimation is applicable for a number of different fields of interest like video compression, 3-D surface structure estimation, super-resolution images and motion based segmentation. Recent evolution of sensors’ technology has allowed the capture of video frames at high rates. Several techniques using these video sequences have been presented in recent scientific and technological publications. These techniques are exploiting the better representation and achieve more accurate optical flow estimation at the standard frame rate (30 frames per second). The computational complexity and the ease-of-use of those techniques is in accordance with the complexity of the matching algorithm used for motion estimation. Some of the state-of-the-art algorithms have been studied and implemented during this diploma thesis. Besides this, a more efficient and accurate matching technique has been proposed.

Σε αυτή την εργασία, αφού παρουσιαστεί αναλυτικά η τεχνολογία UWB, μελετούνται από τη βιβλιογραφία τρόποι για την εκτίμηση του ασύρματου καναλιού με χρήση δεδομένων εκπαίδευσης. Στη συνέχεια, υπάρχει μια ανάλυση της προσομοίωσης που έγινε με τη βοήθεια του λογισμικού MATLΑB η οποία υλοποιεί τον πομπό, το κανάλι και το δέκτη με εκτιμητή καναλιού και στο τέλος μελετάται η απόδοση του συστήματος. / This report presents the UWB impulse radio technology and contains a relevant study of channel estimation techniques. In next chapters there is a MATLAB simulation for the full system and the channel estimator subsystem and conclusions are made.

This thesis belongs to the research line of Biomedical Imaging Tecnologies and proposes as main objective to develop and research spatio-temporal non-rigid registration methods to estimate and compesate motion in cardiac magnetic resonance sequences and to validate and verify the suitability of those techniques in the clinical environment. / -