Spelling suggestions: "subject:"μίμος"" "subject:"νόμος""
1 |
Ο Μίμος στην αρχαιότητα : αρχαιολογικά ευρήματαΘεοδωρόπουλος, Αθανάσιος 03 October 2011 (has links)
Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η αναζήτηση και καταγραφή των αρχαιολογικών ευρημάτων που σχετίζονται με το Μίμο. Βεβαίως, στόχος της εργασίας δεν είναι μόνο η απλή παρουσίαση των αρχαιολογικών ευρημάτων αλλά και η προσπάθεια να εξαχθούν, με βάση αυτά, ορισμένα συμπεράσματα για αυτό το είδος θεάτρου, για το οποίο ελάχιστα γνωρίζουμε. Για λόγους μεθοδολογικούς τα ευρήματα θα παρουσιαστούν-σχολιαστούν κατά χρονολογική σειρά και συγκεκριμένα θα ενταχθούν σε δύο ευρύτερες ενότητες, της ελληνιστικής και της ρωμαϊκής περιόδου από τις οποίες και προέρχονται. / The aim of this study is the search and recording of archaelogical discoveries that are related with Mime.
|
2 |
Χαρίτιον (P.Oxy. 413 recto) : Εισαγωγή - κείμενο και μετάφραση, ερμηνευτικό υπόμνημα / Charition : Introduction - text and translation, commentaryΚίτσου, Σταματία 27 May 2014 (has links)
Στόχος της μετά χείρας εργασίας είναι η παρουσίαση του Μίμου της Χαριτίου (εισαγωγή, κείμενο -κριτικό υπόμνημα, μετάφραση, ερμηνευτικό υπόμνημα) και η εστίαση στα προβλήματα που προκύπτουν από την αποσπασματική φύση του κειμένου (αναδιάρθρωση της πλοκής, χαρακτήρες που διαμορφώνουν την δράση, ειδικός σκηνικός apparatus, σκηνοθετική οργάνωση). Η κύρια εστίαση, ωστόσο, στρέφεται στις λογοτεχνικές αξιώσεις του εν λόγω Μίμου και στις αναλογίες που εμφανίζει με αισθητικά καταξιωμένα λογοτεχνικά είδη. / The aim of this essay is to present the Mime "Charition" (Introduction,text-apparatus criticus, translation, commentary) and focus on the problems that occupied the literary research and emerge through the fragmentary nature of the Mime, such as the reformation of the plot, the structure, the apparatus scaenicus.However, the dominant question is the literary claims of ''Charition'' along with references to its lingual merits, its closely related subjects and the analogies it bears with a wide range of literary texts.
|
3 |
Heracles' lion skin : actor and costumeΑθανασοπούλου, Ευσταθία Μαρία 20 February 2014 (has links)
The aim of this essay is to explore the relation between actor and costume in the context of theatrical discourse and using as an axis Heracles’ lion skin. The word actor is used to denote the agent of theatrical/mimetic action while the word costume stresses the function and power of a theatrical costume. In the Introduction section the context of the research is being described. The methodological field is that of the recently explored theatrical discourse which derives from metatheatrical studies and is based on critical treatises on theatre. In the first chapter the importance of lion skin as a prominent costume for the articulation of theatrical discourse is being analyzed from different angles. In chapter two the metatheatrical use of Heracles’ lion skin is used as a base for the construction of theatrical discourse about the function of theatre in a dramatic text. In the following section, Heracles’ lion skin is used to describe actor’s relation to his tragic skeue and is also reconstructed anew as a pantomime costume indicative of the dynamics developed between performer and costume. In Libanius’ A Reply to Aristidis On Behalf of Dancers the emphasis on the transformative power of the costume is being discussed (chapter 4). In chapter 5 the emergence of lion skin in the debate around the relation between actor and costume constitutes the epilogue of a long-lasting debate on the dynamics of relation between actor and costume. / Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να εξερευνήσει την σχέση μεταξύ ηθοποιού και κοστουμιού στο πλαίσιο του λόγου περί θεάτρου και χρησιμοποιώντας ως άξονα για τη συζήτηση αυτή την λεοντή του Ηρακλή. Η λέξη «ηθοποιός» χρησιμοποιείται για να δηλώσει τον υπεύθυνο της θεατρικής ή μιμητικής πράξης ενώ η λέξη «κουστούμι» χρησιμοποιείται για να δοθεί έμφαση στη λειτουργία και δύναμη ενός θεατρικού κουστουμιού. Στην εισαγωγή περιγράφεται το πλαίσιο της έρευνας. Το μεθοδολογικό πεδίο είναι αυτό του πρόσφατα μελετημένου λόγου περί θεάτρου ο οποίος προέρχεται από μελέτες για το μεταθέατρο και βασίζεται σε συγγράμματα που συζητούν το ρόλο του θεάτρου. Στο πρώτο κεφάλαιο διερευνάται από διάφορες οπτικές γωνίες η σημασία της λεοντής ως κατεξοχήν κοστουμιού για την άρθρωση του λογου περι θεάτρου. Στο κεφάλαιο δύο η μεταθεατρική χρήση της λεοντής του Ηρακλή χρησιμοποιείται ως βάση για την δημιουργία συζήτησης για τη λειτουργία του θεάτρου μέσα σε ένα δραματικό κείμενο. Στην επόμενη ενότητα, η λεοντή του Ηρακλή χρησιμοποιείται για να περιγραφεί η σχέση του ηθοποιού με την τραγική σκευή του και επιπλέον συνθέτεται εκ νέου ως κουστούμι της παντομίμας ενδεικτικό της δυναμικής σχέσης που αναπτύσσεται ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το κουστούμι. Στο έργο του Λιβάνιου Απάντηση στον Αριστείδη Υπέρ των Ορχηστών συζητείται η έμφαση που δίνεται στην δύναμη του κουστουμιού να μεταμορφώνει αυτόν που το ενδύεται (κεφάλαιο 4). Στο κεφάλαιο 5 η επανεμφάνιση της λεοντής στη συζήτηση για τη σχέση του ηθοποιού με το κουστούμι συνιστά τον επίλογο μια μακραίωνης συζήτησης για τη δυναμική που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο πιο σημαντικούς παράγοντες για την δημιουργία και τη λειτουργία του θεάτρου.
|
4 |
Μοιχαλίς (P. Oxy. III 413 verso) : εισαγωγή, μετάφραση, ερμηνευτικό υπόμνημαΓκότσης, Γιάννης 05 May 2009 (has links)
Η Μοιχαλίς ή Μοιχεύτρια αποτελεί ένα από τα δεκαέξι παπυρικά αποσπάσματα ανώνυμων λαϊκών Μίμων που σώζονται από την ύστερη αρχαιότητα. Η σύνθεσή της χρονολογείται στον 2ο αι. μ.Χ. και θεωρείται σύγχρονη με την γραφή του παπύρου (P. Oxy. 413verso). Πρόκειται για κείμενο πεζό, γραμμένο στην ελληνιστική κοινή. Σκοπός της εργασίας είναι να αναδείξει τις λογοτεχνικές αξιώσεις που εγείρει ο υπό πραγμάτευση Μίμος είτε μέσω της ανάδειξης των γλωσσικών και δομικών αρετών του είτε μέσω της επισήμανσης των σχέσεων του, θεματολογικών κυρίως αλλά και γλωσσικών, με λογοτεχνικά κείμενα, ιδίως δε με την Ζηλότυπο του Ηρώδα. Περιέχεται εισαγωγή, κείμενο με κριτικό υπόμνημα, μετάφραση και ερμηνευτικό υπόμνημα. / Moicheutria (Adulteress) or Giftmischermimus is one of the sixteen papyrus fragments of anonymous ‘non-literary’ Mimes dating from late antiquity. Composition of Moicheutria is held to be contemporary with the manuscript (P. Oxy. 413verso) dating from second century A.D. The piece is written in prose and in hellenistic κοινή. In this work emphasis is laid on the literary claims of Moicheutria by pointing out either its lingual and structural merits or the analogies, thematic as well as lingual, it bears with literary texts, especially with the Fifth Mimiamb of Herodas (The Jealous Woman). Contents: Introduction, text with critical apparatus, translation in Greek and commentary.
|
Page generated in 0.0245 seconds