Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην έννοια της βιωσιμότητας (sustainability) ως αποτέλεσμα της έντασης των προβλημάτων όπως οι κλιματικές αλλαγές, η ατμοσφαιρική ρύπανση, ο θόρυβος, τα ατυχήματα, οι οικολογικές επιπτώσεις, οι ανισότητες, η εξάντληση των φυσικών πόρων και η κυκλοφοριακή συμφόρηση. Προκειμένου να ενσωματωθεί η έννοια της βιωσιμότητας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, που αφορούν τα συγκοινωνιακά έργα, απαιτείται η μετάφραση του όρου και των αρχών της βιωσιμότητας σε συγκεκριμένους στόχους, πολιτικές και μεθόδους αξιολόγησης. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου πλαισίου για την εκτίμηση της βιωσιμότητας των οδικών συγκοινωνιακών έργων, μέσα από τη αξιολόγηση των επιπτώσεών τους. Πιο συγκεκριμένα επιχειρείται η δημιουργία ενός υπολογιστικού μοντέλου, το οποίο θα μπορεί να αποδώσει χρηματικά το συνολικό οικονομικό «αποτύπωμα», που προκύπτει κυρίως από περιβαλλοντικές, αλλά και κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις ενός οδικού συγκοινωνιακού έργου. Το προτεινόμενο πλαίσιο αναπτύσσεται σε 4 στάδια, τα οποία περιλαμβάνουν την επιλογή των επιπτώσεων-δεικτών των οδών, τη ποσοτικοποίησή τους, την αποτίμησή τους σε χρηματικές μονάδες και τέλος την ενσωμάτωσή τους σε δύο τελικούς δείκτες για τη διευκόλυνση χρήσης και ερμηνείας των αποτελεσμάτων. Το πρώτο στάδιο περιλαμβάνει την επιλογή των κατάλληλων επιπτώσεων-δεικτών για την αξιολόγηση της βιωσιμότητας μετά από μια πλήρη ανάλυση των επιπτώσεων των οδών στο περιβάλλον (φυσικό και ανθρωπογενές). Μέσω μιας διαδικασίας 4 βημάτων, επιλέγονται 11 δείκτες βιωσιμότητας, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στάδια παραγωγής έργων οδοποιίας, από τον σχεδιασμό και την κατασκευή μέχρι τη λειτουργία και τη συντήρηση. Στη λίστα των 11 δεικτών περιλαμβάνονται δείκτες όπως οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η κατανάλωση καυσίμου, ο θόρυβος, τα ατυχήματα και το κόστος "κυρίου" του έργου και χρήστη, που έχουν χρησιμοποιηθεί γενικά σε μελέτες συγκοινωνιακών έργων και συστημάτων, καθώς επίσης και δείκτες όπως οι οικολογικές επιπτώσεις, η εξάντληση των φυσικών πόρων (αδρανών), η προσπελασιμότητα και ο χρόνος μετακίνησης, που έχουν ιδιαίτερη σημασία στα έργα οδοποιίας, και οι οποίοι συχνά αγνοούνται. 7 Το δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει την ποσοτικοποίηση των επιπτώσεων-δεικτών αυτών χρησιμοποιώντας μοντέλα από τη βιβλιογραφία, τα οποία συσχετίζουν τους δείκτες αυτούς με τα γεωμετρικά και κυκλοφοριακά χαρακτηριστικά της οδού και τα τοπογραφικά και μετεωρολογικά χαρακτηριστικά της ευρύτερης περιοχής του έργου. Στο τρίτο στάδιο γίνεται η οικονομική αποτίμηση των δεικτών, ώστε οι δείκτες που έχουν εκφραστεί σε διαφορετικές μονάδες κατά την ποσοτικοποίησή τους να κανονικοποιηθούν για να εισαχθούν στους τελικούς δείκτες βιωσιμότητας. Τέλος, στο τέταρτο στάδιο αναπτύσσονται οι δύο τελικοί δείκτες βιωσιμότητας οδών, από τους οποίους ο πρώτος αφορά το συνολικό ετήσιο κόστος όλων των επιπτώσεων-δεικτών, που λαμβάνει υπόψη το μοντέλο, ενώ ο δεύτερος προκύπτει από το συνολικό ετήσιο κόστος όλων των επιπτώσεων-δεικτών διαιρεμένο με τα ετήσια οχήματα της οδού. Εκτός, από τους δύο αυτούς βασικούς δείκτες, το μοντέλο καταλήγει και σε άλλους δύο δευτερεύοντες δείκτες, οι οποίοι είναι το συνολικό ετήσιο κόστος όλων των επιπτώσεων-δεικτών ανά χιλιόμετρο οδού και ανά ετήσια οχηματο-χιλιόμετρα. Έτσι, χρησιμοποιώντας αυτούς τους δείκτες μπορεί να διευκολυνθεί σημαντικά η ερμηνεία των αποτελεσμάτων και η χρήση τους στην αξιολόγηση και σύγκριση εναλλακτικών λύσεων. Ο οικονομικοί δείκτες βιωσιμότητας οδών, που αναπτύσσονται, αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο για την αξιολόγηση νέων οδικών έργων, τη στήριξη αποφάσεων συντήρησης και ανακατασκευής υπαρχόντων οδικών έργων ή την αξιολόγηση εναλλακτικών έργων με βάση τη βιωσιμότητα. Η εφαρμογή του μοντέλου αυτού με δεδομένα, που προσομοιώνουν στοιχεία πραγματικών οδών, εξήγαγε λογικά αποτελέσματα γεγονός που υποδεικνύει ότι το προτεινόμενο μοντέλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της βιωσιμότητας των οδών ή την αξιολόγηση εναλλακτικών σχεδιασμών-κατασκευών οδών. Το προτεινόμενο πλαίσιο διερευνώντας τις επιπτώσεις από τα διάφορα στάδια παραγωγής έργων οδοποιίας στη βιωσιμότητα οδηγεί στην ανάπτυξη δύο βασικών και δυο δευτερευόντων δεικτών βιωσιμότητας. Ο δείκτες αυτοί θα αποτελέσουν πολύτιμο εργαλείο για την αξιολόγηση νέων οδικών έργων, τη στήριξη αποφάσεων συντήρησης και ανακατασκευής υπαρχόντων οδικών έργων ή την αξιολόγηση εναλλακτικών έργων με βάση τη βιωσιμότητα. / --

Σκοπός της διατριβής αυτής ήταν η ανάπτυξη ενός συστήματος για τη διαχείριση των κινδύνων στα τεχνικά έργα. Ο σχεδιασμός του προτεινόμενου συστήματος στοχεύει στο να αποκαλύψει στο χρήστη την πιθανότητα εμφάνισης συγκεκριμένων κινδύνων στο έργο και την επίπτωση αυτών στους στόχους του έργου (κόστος, χρόνος, ποιότητα, σκοπός) καθώς και να προτείνει αντίσοιχες δράσεις πρόληψης, για την μείωση είτε της πιθανότητας της εμφάνισης τους είτε για τη μείωση των συνεπειών τους στους στόχους του έργου. / A decision support system was developed in order to examine the probability of occurrence of certain risks in a construction project. Risk responses were developed so as to minimize either the probability or the impact of its identified risk

Ο ορισμός και η ανάλυση της έννοιας του κοινωνικού αποκλεισμού και συγκεκριμένα των διαφόρων παραγόντων που συντελούν στο φαινόμενο αυτό. Η καταγραφή των μεγάλων συγκοινωνιακών έργων που έχουν ολοκληρωθεί και εκείνων που είναι υπό κατασκευή και πως εκείνα έχουν βοηθήσει στην καταπολέμηση του συγκεκριμένου φαινομένου στη περιοχή της Δυτικής Ελλάδος και συγκεκριμένα στο νομό Αιτωλοακαρνανίας / --

- / -

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται τα αποτελέσματα μιας θαλάσσιας γεωφυσικής έρευνας που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή του Πόρου Κεφαλληνίας με σκοπό τη θεωρητική διερεύνηση πιθανότητας κατασκευής ενός θαλάσσιου ή παράκτιου έργου. Σκοπός της εργασίας είναι (α) ο εντοπισμός πιθανών γεωλογικών επικινδυνοτήτων στην περιοχή του Πόρου που επιδρούν σε ένα θαλάσσιο έργο (λιμενικό καταφύγιο, υποθαλάσσιος αγωγός ή καλώδιο), (β) η επεξεργασία των θαλασσίων γεωφυσικών δεδομένων και (γ) η εισαγωγή τους σε ένα Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών (GIS). / --

Στην παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζεται η μελέτη της κατασκευής του οδικού έργου « Κατασκευή οδού Ηγουμενίτσας – Πρέβεζας, βελτίωση κατά τμήματα, υποτμήμα 4: Καρτέρι Γερακάρι – Πάργα από Χ. Θ. 0+000 έως Χ. Θ. 14.937,20 ». Έμφαση δίνεται στο τμήμα όπου παρουσιάζεται το μεγαλύτερο όρυγμα, δηλαδή από Χ.Θ. 2+168,78 έως Χ.Θ. 2+448,78. Σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι, μετά την αναλυτική και ολοκληρωμένη παρουσίαση της μελέτης, να γίνει ο προϋπολογισμός του έργου οδοποιίας. / In this paper we study the construction of road project 'Construction of road Igoumenitsa - Preveza, improvement in chambers subsection 4 Karteri Gerakari - Parga by Ch 0 +000 to Ch 14,937.20. " Emphasis is given in section showing the largest trench, by Ch 2+168.78 to Ch 2+448.78. The aim of this thesis is, after detailed and comprehensive presentation of the research to make the budget road construction project.

Σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι η λεπτομερής ανάλυση κυβερνητικών επενδύσεων για έργα ΤΠΕ. Ο συνδυασμός της στατιστικής ανάλυσης, της συσχέτισης (correlation) και της ανάλυσης με τεχνικές εξόρυξης δεδομένων δημιούργησε χρήσιμα συμπεράσματα για τα έργα ΤΠΕ. Επίσης, περιγράφεται ένα μοντέλο αξιολόγησης με βάση τις αποκλίσεις από τους αρχικούς στόχους και την εκτίμηση των διαχειριστών των έργων (Project managers). Σημαντικό τμήμα αυτού του μοντέλου αποτελεί η πρόβλεψη της ολίσθησης του κόστους με την χρήση κατηγοριοποίησης. Τέλος η παρουσίαση της απόδοσης των ελληνικών έργων ΤΠΕ γίνεται με το σχεδιασμό ενός βελτιωμένου ταμπλό (dashboard) για την παρακολούθηση και τον έλεγχο για τις ελληνικές επενδύσεις στις ΤΠΕ. / The goal of this master thesis is the detailed analysis of governmental ICT projects. The combination of statistical, correlation and mining analysis extracts useful conclusions for ICT projects. Also a detailed description of an evaluation model is presented for evaluating the performance of ICT project and we introduce an improved ICT dashboard for monitoring and controlling for the Greek ICT investments as well as a classification model for predicting the performance’s slippage.

Είναι γεγονός ότι το οικονομικό περιβάλλον του αιώνα που διανύουμε χαρακτηρίζεται από τον έντονο ανταγωνισμό και την ταχύτητα με την οποία εξελίσσονται, όχι μόνο η τεχνολογία και η επιστημονική γνώση, αλλά και αυτά καθαυτά τα συστήματα παραγωγής, διακίνησης και προώθησης στον πελάτη, ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών. Άμεση συνέπεια των παραπάνω είναι αφενός η αύξηση της αβεβαιότητας των επιχειρήσεων, ως προς το στρατηγικό τους προσανατολισμό, και αφετέρου η αύξηση της πολυπλοκότητας σε κάθε διάσταση της σύγχρονης επιχείρησης (προϊόν, σύστημα παραγωγής, προγραμματισμός, δίκτυο προμηθευτών κλπ). Οι παραπάνω συνθήκες έχουν δημιουργήσει την ανάγκη για την εφαρμογή συστημάτων διοίκησης που να αναγνωρίζουν τη φύση της επιχείρησης του 21ου αιώνα και να προσεγγίζουν ολιστικά το σύνολο των παραμέτρων που δύναται να επιφέρουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. / In contemporary software development projects companies are facing challenges, such as constantly changing requirements, pressure to deliver faster, and the need to cut costs due to competition. This leads to the increasing uncertainty in companies and to the increasing complexity in all aspects of modern business (product, production system, programming, network providers, etc.). In an attempt to deal with these challenges new methods evolved, which became known as agile project management and agile software development. The agile approach aims to produce high quality software products faster, to create more value and to satisfy customers’ needs better.

Η υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων στην Ευρώπη οδήγησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην έκδοση της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία τα επιφανειακά ύδατα πρέπει να βρίσκονται σε μια «κατάσταση που χαρακτηρίζεται καλή, τόσο από οικολογική όσο και από χημική άποψη». Στην κατεύθυνση αυτή επικεντρώθηκε και η παρούσα μελέτη για την υδρολογική λεκάνη του ποταμού Αλφειού, σε μια προσπάθεια εκτίμησης της περιβαλλοντικής του κατάστασης σε όλο του το μήκος, αλλά και προσδιορισμού των απαραίτητων δράσεων για την ολοκληρωμένη διαχείρισή του. Ο Αλφειός είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος (112 km) και παροχή (ετήσιο δυναμικό 2100×106 m3 ύδατος) ποταμός της Πελοποννήσου και βρίσκεται στην πέμπτη θέση των μεγαλύτερων σε μήκος ποταμών που έχουν το σύνολο της ροής τους εντός του ελληνικού εδάφους. Η λεκάνη απορροής του, έκτασης 3.600 km2, βρίσκεται στη Δυτική και Κεντρική Πελοπόννησο. Οι κυριότεροι παραπόταμοί του είναι ο Ερύμανθος, ο Λούσιος και ο Λάδωνας. Στόχος της συγκεκριμένης ερευνητικής εργασίας είναι η εκτίμηση της ποιότητας και του βαθμού τροποποίησης των ποτάμιων ενδιαιτημάτων του Αλφειού και των παραποτάμων του από ανθρώπινες δραστηριότητες. Σε πρώτη φάση, η προσέγγιση της περιγραφής της δομής των ρεμάτων και ποταμών και της αναγνώρισης των ενδιαιτημάτων τους, έγινε με τη βοήθεια της αναγνωρισμένης μεθόδου RHS (River Habitat Survey). Ταυτόχρονα εφαρμόστηκε η μέθοδος QBR (Qualitat del Bosc de Ribera), ώστε να επιτευχθεί μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της οικολογικής ποιότητας των υπό μελέτη περιοχών. Στη συνέχεια, έγινε εκτίμηση των φαινομένων διάβρωσης/απόθεσης στην κοίτη και τις όχθες, με έμφαση στις περιοχές όπου εντοπίζονται ανθρώπινες παρεμβάσεις και επιχειρήθηκε η σύνδεσής τους με τα αποτελέσματα των προαναφερθέντων μεθόδων. Με την ανάλυση και επεξεργασία των δεδομένων εντοπίσθηκαν: οι πιέσεις που δέχονται οι ποταμοί, η ποιότητα της δομής και ο βαθμός τροποποίησης των ενδιαιτημάτων τους, οι σημαντικότερες περιοχές ως προς την οικολογική ποιότητα των ποταμών, καθώς και πιθανές περιοχές προς αποκατάσταση. Τα αποτελέσματα του RHS αναφορικά με την ποιότητα των ενδιαιτημάτων και ειδικότερα με τη σπανιότητα των χαρακτηριστικών, έδειξαν ότι στα εξετασθέντα υδάτινα σώματα δεν είχαμε συχνές τεχνικές παρεμβάσεις στην ενεργό κοίτη, με εξαίρεση τα φράγματα στις περιοχές Φλόκα και Λάμπεια. Σύμφωνα με τη βαθμολογία που προέκυψε από την επεξεργασία του πρωτόκολλου QBR, επιβεβαιώνεται ότι, η ποιότητα και το εύρος της παραποτάμιας ζώνης εξαρτάται περισσότερο από την παρουσία ή μη ανθρώπινων παρεμβάσεων, παρά από τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής. Γενικότερα, τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν πως η διακύμανση της υδρομορφολογικής κατάστασης είναι ανάλογη των πιέσεων που δέχονται οι ποταμοί, στις επιμέρους παραμέτρους (όχθες, παρόχθια ενδιαιτήματα κ.λπ.). Ως προς τα φαινόμενα απόθεσης και διάβρωσης στο μέσο και κάτω ρου του Αλφειού, σύμφωνα με τα δεδομένα του Corine, μέσα σε μια δεκαετία μειώθηκε το εύρος της κοίτης του ποταμού κατά 730 km2, δηλαδή κατά 7,2%. Πρόκειται για το τμήμα του ποταμού που δέχεται τις περισσότερες ανθρώπινες επιδράσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν εκτός από εκτεταμένες καλλιέργειες, πολλά τεχνικά έργα και σημεία αμμοχαλικοληψίας. Αντίστοιχο αποτέλεσμα προέκυψε και μετά την ανάλυση των αλλαγών του πλάτους της ενεργού κοίτης, από την περίοδο 1965-1967 έως την περίοδο 2007-2009, χρησιμοποιώντας τους τοπογραφικούς χάρτες της Γ.Υ.Σ. και τους ψηφιακούς χάρτες της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. αντίστοιχα. Συγκεκριμένα, μέσα σε περίπου 40 χρόνια, κατά μέσο όρο το πλάτος της ενεργού κοίτης στο μέσο και κάτω ρου του Αλφειού μειώθηκε κατά 27 m (28%). Συμπερασματικά, θα μπορούσε κανείς να πει ότι, αν και οι ανθρώπινες δραστηριότητες (εντατικές καλλιέργιες, τεχνικά έργα, αμμοχαλικοληψίες κ.λ.π) που έχουν αναπτυχθεί κατά μήκος του ποταμού και των παραπόταμών του έχουν οδηγήσει στην υποβάθμιση των παρόχθιων οικοσυστημάτων, μερικές σχεδόν απρόσβλητες περιοχές υπάρχουν ακόμα. Επομένως, ελπίζουμε ότι η οικολογική αξιολόγηση του ποταμού Αλφειού θα είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την ολοκληρωμένη διαχείριση της λεκάνης απορροής του ποταμού. / The degradation of the water quality in Europe led the European Parliament to the publication of The Water Framework Directive 2000/60/EC on Water Policy, which requires that physical, chemical and biological parameters of inland waters are measured in order to determine whether ‘high’ or ‘good’ ecological status has been maintained or achieved. In this context, the present study is an effort not only to estimate the ecological status of the Alfeios River basin, but also to determine actions necessary for its integrated management. Alfeios River is the greatest in length (112 km) and flow rate (2100×106m3) river in Peloponnisos and constitutes an important water resource for Western Greece. Alfeios River is also the fifth longest river in Greece among those which have their whole route in the Greek territory. The river basin covers 3600 km2 and extends in Western and Central Peloponnisos. Its main tributaries are the rivers Erymanthos, Lousios and Ladonas. The object of this study is the evaluation of the quality and modification level of Alfeios river habitats, due to human activities. At first, the description of the streams’ and rivers’ structure and the recognition of their habitats was based on the widely used methodology of R.H.S. (River Habitat Survey). Simultaneously, the methodology of QBR (Qualitat del Bosc de Ribera) was applied, in order to obtain a complete view on the ecological status of the study area. After that, we estimated the erosional/depositional phenomena in the watercourse and the banks, emphasising in the sites where human interventions are located and we attempted to connect them with the results of the methods mentioned above. After the data analysis and elaboration we evaluated: the stresses applied on the rivers, the structural quality and the modification degree of the river habitats, the most important areas for their high ecological quality and those which need to be restored. The results of RHS regarding the river habitats’ quality and more specifically the special characteristics showed that, there are not any frequent technical interventions in the river bed, with the exception of the dams in the Floka and Lampeia areas. On the contrary, the pressures sustained by the entire flood plain are frequent and intense. According to the total score of the QBR protocol, it is confirmed that, the quality and the extent of the riparian area depend more on the presence or absence of human activities than on the geomorphological characteristics of the areas. In general, the results of the study demonstrate that the fluctuation of the hydromorphological condition is proportional to the stresses sustained by the rivers in total, by their individual parameters (banks, riparian habitats etc.). According to Corine data, as far as the deposition and erosion phenomena in medium and lower watercourse of Alfeios are concerned, in one decade the width of the river’s watercourse decreased by 730 km2, or 7,2%. It is the river part that undergoes most of the human activities, including extensive agricultural plains, infrastructure and many sand and gravel extraction sites. Matching results were met after studying the changes of the active riverbed’s width from comparing data of the time periods of 1965-1967 until 2007-2009, obtained from topographic maps of the Army’s Geographic Department and the digital maps of KTIMATOLOGIO AE respectively. According to these results, in roughly 40 years the average width of the active riverbed decreased, in the medium and low watercourse of Alfeios, for 27 m (28%). As a conclusion, it is safe to say that Alfeios River constitutes the main water source of Western and Central Peloponnisos, supporting the neighboring communities. Although human activities such as settlements, agroindustries, pumping or deviation of water for irrigation, infrastructure works (dams, bridges), gravel extraction etc. have been developed along the river and its tributaries for a long time and have led to the degradation of the riparian ecosystems, some almost unaffected regions do still exist. Therefore, we hope that the ecological evaluation of the Alfeios River will be a useful tool for the sustainable management of the whole catchment area.

Στα πλαίσια της οριστικής μελέτης της σήραγγας του Πλατάνου έγινε γεωλογική και γεωτεχνική αξιολόγηση όλων των φάσεων ερευνών που έχουν εκπονηθεί στην περιοχή ενδιαφέροντος καθώς και συμπληρωματικές επί τόπου γεωλογικές, υδρογεωλογικές, τεχνικογεωλογικές και γεωτεχνικές παρατηρήσεις. Συνολικά αξιολογήθηκαν δεκαοχτώ ερευνητικές γεωτρήσεις της παρούσας φάσης ερευνών και δεκατρείς ερευνητικές γεωτρήσεις που έχουν εκπονηθεί για άλλα έργα στην στενή περιοχή διέλευσης της σήραγγας. Τέλος αξιολογήθηκε και μια υδρογεώτρηση. Με βάση την αξιολόγηση των ανωτέρω στοιχείων, των παρατηρήσεων υπαίθρου καθώς επίσης και τα αποτελέσματα της μελέτης αεροφωτογραφιών και δορυφορικών εικόνων συντάχθηκαν οι γεωλογικές μηκοτομές και γεωλογικές διατομές του έργου. / -