Στην Εργασία αυτή γίνεται μια προσπάθεια παρουσίασης του φαινομένου. Αναφέρονται οι ορισμοί και οι δείκτες μέτρησης που χρησιμοποιούνται, καθώς και τα είδη του ψηφιακού χάσματος, κάτι που είναι απαραίτητο για να προχωρήσομε και να αναλύσομε τις αιτίες που δημιούργησαν το φαινόμενο αυτό. Το ψηφιακό χάσμα είναι ένα θέμα αρκετά πολύπλοκο, η εξάπλωση του οποίου επηρεάζει την παγκόσμια οικονομία ,γιαυτό και δεν είναι τυχαίο που διοργανώνονται σύνοδοι σε παγκόσμιο επίπεδο όπου εκφράζονται απόψεις και σκέψεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Οι θέσεις , οι στόχοι και οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν ,και που συζητήθηκαν στις συνόδους Πληροφορικής ,παρουσιάζονται στην εργασία αυτή. Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στο ρόλο της εκπαίδευσης καθώς και στις αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν προκειμένου όλοι οι άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη να έχουν ίσες δυνατότητες και ευκαιρίες στον νέο ψηφιακό κόσμο. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας στην προσπάθεια εύρεσης οριστικής λύσης στο πρόβλημα του ψηφιακού χάσματος είναι και η αποτελεσματική χρήση των νέων τεχνολογιών η οποία σε συνδυασμό με την πρόσβαση και την κατάλληλη εκπαίδευση θα μπορέσει να βοηθήσει στην ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στην ζωή των πολιτών όλου του κόσμου. Από τεχνολογικής πλευράς παρουσιάστηκε η ανάγκη επέκτασης των ευρυζωνικών υπηρεσιών . Σε ειδικό κεφάλαιο γίνεται μια προσπάθεια παρουσίασης των λόγων για τους οποίους το ψηφιακό χάσμα απέκτησε τόσο μεγάλη σημασία και απέσπασε την προσοχή από άλλα προβλήματα του αναπτυσσόμενου κόσμου επίσης σημαντικά ,όπως η πείνα , η υγεία ,ο αναλφαβητισμός, οι συνθήκες εργασίας κλπ. Τέλος με την βοήθεια στοιχείων από την Eurostat , αλλά και από τα Ηνωμένα Έθνη, παρουσιάζονται κάποια διαγράμματα που απεικονίζουν την σημερινή κατάσταση τόσο στο κόσμο και στην Ευρώπη όσο και στην χώρα μας. / This study is an effort to present the digital divide.There are reported the definitions and the indicators of measurement that are used, as well as the types of digital divide, something that is essential in order to analyse this phenomenon and the causes that created it. The digital divide is an enough complicated subject, the spread of which influences the world economy, that’s why it is not accidental that some summits are organised in world level, where opinions and thoughts are expressed for the confrontation of the problem.The objectives and the energies that should take place, and which were discussed in these summits of Information technology, are presented in this study. Particular importance was given in the role of education as well as in the changes that need to be made in order that all the persons all over the planet have equal possibilities and occasions in the new digital world. Another important factor in the effort of finding a solution in the problem of digital gap, is the effective use of new technologies, which in combination with the access and the suitable education might help in the incorporation of new technologies in the lives of citizens of all world. From technological side, the need of extension of broadband services was presented. In a special chapter there is a presentation of the reasons for which the digital gap acquired so much big importance and extracted the attention from other problems of developing world, also considerable, as hunger, health, illiteracy, work conditions etc. Finaly there are some diagrams that portray the current situation in the world, in Europe as well as in Greece.The elements that are used in these diagrams were taken from the EUROSTAT and the United Nations statistics.

L'étude des phénomènes sociaux actuels passe nécessairement par la reconnaissance du rôle de la technologie électronique dans l'ensemble des pratiques sociales. L'on parle, par exemple, d'une révolution culturelle pour montrer l'impact de la technologie numérique dans la vie quotidienne, mais quelles sont-elles vraiment les transformations qu'amène cette technologie à la socialité ? Les formes de vivre ensemble se sont transformées pour l'utilisation de la technologie numérique ? Voici les questions qu'on discute dans ce travail. Dans l'étude que nous présentons, l'on interprète ces transformations culturelles à partir d'un regard intime de l'expérience numérique. Dès notre filiation à la pensée maffesolienne, l'on fait une revendication du rapprochement esthétique pour l'étude sociologique, tout d'abord, car les motifs rationnels sont loin de montrer la richesse du lien social ; ensuite, parce que l'auteur a bien montré la puissance de l'interprétation autour au quotidien, à l'espace, aux formes sociétales. Enfin, puisque seulement dans la douceur de l'image était possible une compréhension de la socialité contemporaine. Pour conclure, on présente les tendances sociétales qui montrent cela que l'on appelle « l'e-rationalité postmoderne » qui n'est autre que l'articulation de l'être ensemble électronique attachée aux valeurs postmodernes. / The study of the current social phenomena inevitably goes through the acknowledgement of the role of electronic technology in social practices as a whole. We speak, for example, about a cultural revolution to emphasize the impact of digital technology in everyday life, but which are the transformations that this technology brings to the sociality? The ways we live together are transformed by the use of the digital technology? These are the questions which we discuss in this work. In the study we present, these cultural transformations are interpreted from an intimate look to the digital experience. From our affiliation to the thoughts of Michel Maffesoli, we vindicate an aesthetic approach to sociological studies; first of all, because rational motives are far from showing the richness of the social link; and then, because Maffesoli ('the author' serías tú) has clearly showed its power of interpretation of daily life, the space and societal forms. Finally, because it is only in the sweetness of the image that is possible to comprehend contemporary sociality. To conclude, we present the societal trends which demonstrate what we call "the postmodern e-rationality" which is no other than the articulation of an electronic being together, attached to the postmodern values.

Σύμφωνα με τις αρχές του Lund (2001), οι πολιτιστικοί πόροι σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο συνιστούν ένα μοναδικό δημόσιο πλούτο που διαμορφώνει τη συλλογική και εξελισσόμενη μνήμη των διαφορετικών κοινωνιών και παρέχει μια στέρεα βάση για την ανάπτυξη των βιομηχανιών πολιτιστικού περιεχομένου σε μια διαρκή κοινωνία της γνώσης. Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται σαφές ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για τη διάσωση και τη μακροπρόθεσμη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο καλύτερος τρόπος, για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, είναι μέσα από την εφαρμογή των διαδικασιών ψηφιοποίησης. Παρά το γεγονός ότι η αξία της ψηφιοποίησης προς την κατεύθυνση της διατήρησης και της ανάδειξης πολιτιστικού, επιστημονικού και άλλου είδους περιεχομένου είναι αδιαμφισβήτητη, οι φορείς που εμπλέκονται σε διαδικασίες ψηφιοποίησης αντιμετωπίζουν μια σειρά από ιδιαίτερα σημαντικά προβλήματα. Τα προβλήματα αυτά καταδεικνύουν έντονα την ανάγκη για συντονισμό των διαδικασιών ψηφιοποίησης μέσα από την εφαρμογή καλών πρακτικών οι οποίες θα προκύψουν έπειτα από την αξιοποίηση της διεθνούς εμπειρίας πάνω στο θέμα. Η διπλωματική εργασία αντιμετωπίζει το θέμα των καλών πρακτικών για την ψηφιοποίηση πολιτιστικού περιεχομένου κατά ένα ολοκληρωμένο τρόπο, αξιοποιώντας την αντίστοιχη ευρωπαϊκή εμπειρία. Τα αποτελέσματα της εργασίας συμβάλλουν ουσιαστικά στην καθοδήγηση των πολιτιστικών οργανισμών – φορέων που έχουν αναλάβει ή πρόκειται να εμπλακούν σε διαδικασίες ψηφιοποίησης στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο αυτό η παρούσα εργασία περιλαμβάνει τη μελέτη των καλών πρακτικών για την ψηφιοποίηση πολιτιστικού περιεχομένου μέσα από την επιλογή και παρουσίαση των καταλληλότερων οδηγιών για την ψηφιοποίηση πολιτιστικού και επιστημονικού περιεχομένου και την καταγραφή των αντίστοιχων διεθνών προτύπων, τη θεωρητική προσέγγιση του ζητήματος της ανάδειξης καλών πρακτικών και την υλοποίηση ενός συστήματος που έχει ως στόχο την ανάδειξη καλών πρακτικών. / According to the Lund principles (2001) Europe\'s cultural and scientific knowledge resources are a unique public asset forming the collective and evolving memory of our diverse societies and providing a solid basis for the development of our digital content industries in a sustainable knowledge society. It’s obvious that the conservation and long-term preservation of the cultural heritage are absolutely necessary. Digitization is the best way to achieve these goals. In spite of the fact that the preservation and promotion of cultural, scientific and other content is nearly impossible without digitisation, the organizations that undertake relevant projects face a number of quite serious issues. These problems indicate that it is absolutely mandatory to coordinate digitisation activities through the adoption of good practices which have emerged from the numerous digitisation projects carried out so far worldwide. The subject of this master thesis is an integrated approach of the issue of good practices for digitisiting cultural content, by exploiting the relevant European experience. The thesis results contribute to the guidance of cultural organisations that are about to start or are executing digitisation activities in Greece. This thesis comprises of the research on good practices for digitising cultural and scientific content, the selection and presentation of the most important and appropriate ones, the presentation of the relevant international standards, the theoretical basis for promoting good practices and the development of a software system for the promotion of good practices.

L’enjeu de cette thèse était d’explorer et d’analyser au niveau organisationnel :- que certaines technologies - aussi séduisantes et utiles soient-elles - s’immiscent dans nos vies (immixtion et/ou immersion volontaire) ou nous sont imposées sans débat ni critique par les acteurs du marché tout en produisant de nouvelles formes de vie : c’est l’aveuglement technologique ; - alors que le système politique devrait réguler par le contrôle, c’est le libéralisme qui prévaut par les nouvelles formes ou lieux de pouvoirs, la mondialisation, et la financiarisation de l’économie manifestant un autre aveuglement : l’aveuglement libéral. Ces deux aveuglements ont-ils des analogies, des singularités, des liens et des interactions au sein des organisations ? Si tel est le cas, cela conduirait, peut-être, à une résultante très peu explicitée et donc peu étudiée : un aveuglement organisationnel ? Notre travail doctoral apporte une réponse positive à ces deux questions. / This thesis was explores and analyses at organisational level:- the fact that certain technologies – however seductive and useful they are – intrude in our lives (intrusion and/or voluntary immersion) or are imposed on us without debate or criticism by market players and produce new forms of life : this is technological blindness; - the fact that while the political system should regulate and control, market forces dominate through new forms or centres of power ; globalisation and the financialised economy are manifestations of another type of blindness : liberalist blindness. Do these two types of blindness have analogies, particular features, links and interactions within organisations? If so, might this generate a phenomenon that has hardly been identified or studied : organisational blindness? My doctoral work answers these two questions in the affirmative.

Les préfets auront pour les prochaines années à poursuivre leur action au sein d’une société française inscrite dans la dynamique planétaire d’un « processus d’appropriation d’une innovation disruptive » et « oblige les utilisateurs à rompre avec leurs manières de faire et de penser antérieures ».Comment ce « personnage » assume ce changement est la question inductrice de cette recherche. Il y-a-t-il transformation, transition, évolution ou évitement ?En ayant recours à la Sémiotique des Transactions Coopératives (STC) sont identifiés dans les narrations recueillies les indices d’une appropriation de cette transition numérique, à travers : - ses impacts cognitivo émotionnels ; - la description des conditions et du contexte d’usage des objets devenus instruments ; - la technique gestionnaire déployée pour réguler la mise en tension sur son bassin de vie.Les principaux apports mettent en évidence : - un nouveau rapport du préfet à la technologie ; - un engagement vis-à-vis de l’innovation en tant qu’appui ou facilitation des initiatives émergentes, plus difficilement en tant que porteur de projet ; - un projet de république numérique qui reste flou, mais qui redistribue le lien social et les modalités d’organisation de l’action collective. / The prefects will have for the next years to continue their action within a French company inscribed in the global dynamics of a "process of appropriation of a disruptive innovation" and "forces the users to break with their ways of doing and to think earlier ".How this "character" assumes this change is the inductive question of this research. Is there transformation, transition, evolution or avoidance?Using the Semiotics of Cooperative Transactions (STC) are identified in the narrations collected the clues of an appropriation of this digital transition, through : - its cognitive and emotional impacts ; - the description of the conditions and the context of use of objects that became instruments; - the managerial technique deployed to regulate the tensioning in his living area.The main contributions highlight : - a new report from the prefect to technology ; - a commitment to innovation as a support or facilitation of emerging initiatives, more difficult as a project leader ; - a draft of a digital republic that remains unclear, but which redistributes the social link and the organizational methods of collective action.

La thèse étudie les applications dites citoyennes pour mobiles et web qui sont développées en réponse aux problèmes publics variés et basées sur le principe de crowdsourcing. Elle s’intéresse à la fois à la conception de ces dispositifs, à leurs usages et aux façons dont ces outils transforment la communication des citoyens entre eux, et avec les pouvoirs publics. Elle explore les nouveaux formats d’innovation, comme les hackathons civiques, et interroge l’usage du code informatique en tant que nouvel instrument d’action collective.La thèse mobilise une méthodologie qui puise dans les répertoires des STS, de la sociologie des problèmes publics, de la science politique, des sciences de l’information et communication. Appuyée sur l’étude d'applications citoyennes en France et en Russie, elle pose différentes questions : comment traduit-on les problèmes publics en code informatique ; qu’est-ce que ces applications font et font faire ?; comment transforment-elles la participation citoyenne ?La recherche montre que les interfaces des applications façonnent et standardisent la participation en se basant sur les documents de référence : les lois, les réglementations normatives et techniques. Cependant, la standardisation a ses limites : se focalisant sur les moments de faille et des épreuves, telles que les tests, les mises à jour, le débogage des applications, l’enquête rend visibles les détournements et les bricolages mis en place par les usagers qui dépassent le cadrage par les interfaces et participent à la fois à la réécriture des applications et à la redéfinition des problèmes publics.La comparaison entre applications développées par les administrations publiques et projets portés par la société civile permet de distinguer deux façons de communiquer : les chaînes courtes et les chaînes longues. Sans les opposer, la thèse se place dans « l’entre-deux » et analyser les articulations, les agencements de ces réseaux socio-techniques. / The PhD dissertation studies new digital participative technologies called "civic apps", applications for mobile and web developed in response to a large scope of public problems and based on the principle of crowdsourcing. The research focuses on the conception of these tools, their usages and the way these tools transform the communication among citizens and between citizens and public administrations. It also explores new formats of civic tech innovation, such as civic hackathons, and question the usage of programming code as a new tool of collective action.The thesis calls upon the methodologies of sociology of science and technology, sociology of public problems, political science and science of information and communication. Based on a case-study of several civic apps in France and Russia, the inquiry adresses the following question: how does the translation of public problems into programming code occur ? And how do these applications transform civic participation?The research shows that the interfaces standardize and format the practices of participation, using documents such as laws, technical norms and standards. However, this standardization has its limits. Focusing on the moments of failure and trial, such as tests, updates or debug of applications, the inquiry highlights the practices of bricolage and detournement, deployed by users in order to overcome the framing by design and participate in the rewriting of the applications.The thesis compares civic applications with the applications developed by public administrations and distinguishes two models of communication called the "long chains" and the "short chains". However, instead of opposing administrative and civic initiatives, the thesis proposes to think from "in-between", analyzing the articulations and arrangements of these socio-technical networks.