Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν παρατηρηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο μεγάλες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές. Αποτέλεσμα αυτών, ήταν η δημιουργία μεταναστευτικού ρεύματος από τη μία χώρα στην άλλη και η μετατροπή των εκάστοτε κοινωνιών από μονοπολιτισμικές σε πολυπολιτισμικές. Η αύξηση της μετανάστευσης δεν άφησε ανεπηρέαστη την ελληνική κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια, η σύσταση του ελληνικού πληθυσμού έχει αλλάξει, δημιουργώντας μια πολυπολιτισμική κοινωνία, στην οποία η παρουσία γηγενών και αλλοδαπών είναι σημαντική. Μέσα σε αυτή την πολυπολιτισμική πραγματικότητα, τα άτομα αλληλεπιδρούν και αλληλοεπηρεάζονται μεταξύ τους με αποτέλεσμα η κοινωνία μας να καθίσταται διαπολιτισμική. Ο χώρος της εκπαίδευσης δεν έμεινε εκτός της νέας αυτής πολυπολιτισμικής πραγματικότητας. Το εκπαιδευτικό σύστημα προσπάθησε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προκλήθηκαν με την παρουσία παιδιών από διάφορα πολιτισμικά υπόβαθρα, θέτοντας ως βάση τη διαπολιτισμική εκπαίδευση. Η εργασία αυτή θα προσπαθήσει να διερευνήσει εάν οι Έλληνες αλλά και πολιτισμικά διαφορετικοί μαθητές που ζουν στον ελληνική κοινωνία υφίστανται τις κοινωνικές διαμεσολαβήσεις και να αναδείξει κατά πόσο αυτές επηρεάζουν τη διαμόρφωση των προσδοκιών τους στην εκπαίδευση. Στην ελληνική σχολική κοινότητα οι διαμεσολαβητές εκείνοι που διαμορφώνουν τις προσδοκίες των μαθητών και που δημιουργούν ανάλογες υποκειμενοποιήσεις μπορεί να ποικίλουν. Στην παρούσα έρευνα ως βασικοί διαμεσολαβητές θεωρούνται οι γονείς, οι φίλοι, ο δάσκαλος και οι συμμαθητές.Οι προσδοκίες των μαθητών στις οποίες εστιάζει η έρευνα είναι η φοίτηση στο σχολείο, η αριστεία, η επίτευξη υψηλότερων επιδόσεων, η εκμάθηση καινούργιων πραγμάτων και η μελέτη των μαθημάτων τους. / Recent decades have seen worldwide major economic, social and political changes. These changes led to immigration flow from one country to another and the conversion of the respective societies from monocultural to multicultural. The increase of the immigration flow affected the Greek society as well. In recent years, the establishment of the Greek population has changed, creating a multicultural society, in which the presence of natives and foreigners is important. In this multicultural reality, people interact with each other creating a multicultural society. The education sector is not left out of this new multicultural reality. The educational system has tried to address the problems caused by the presence of children from various cultural backgrounds by setting an intercultural education base. This research attempts to explore whether the Greek and culturally different students living in Greece suffer the social mediations and identify whether they affect the formation of expectations in education. In the Greek school community the mediators that shape the students' expectations may vary. In this research, the parents, the friends, the teacher and the classmates are considered as key mediators. The student expectations are school attendance, excellence of students, achievement of higher performance, learning of new things and doing their homework. Finally, all the mediators and the expectations of students in education were considered by the independent variables: nationality and gender, nationality and class attendance, nationality and performance in language, nationality and student behavior, nationality and adjustment of students in the school.

À partir d’une approche généalogique et à la lumière des théories sur le multiculturalisme, ce travail analyse le musée en tant qu’institution publique nationale, fabrique d’identités, instrument de l’État-nation et lieu d’exercice des politiques de reconnaissance. L’objet de cette recherche est le musée d’ethnographie et des cultures qui depuis les années ’80 a été témoin de nombreuses critiques et d’une crise d’identité, du fait notamment de son héritage colonial et de sa mission anachronique dans le contexte du monde postcolonial et globalisé d’aujourd’hui. Suite aux mouvements des peuples autochtones et au développement des normes internationales relatives à la diversité culturelle et au retour des biens culturels promues par différentes agences des Nations Unies comme l’UNESCO ainsi que par les institutions européennes, les musées d’ethnographie sont devenus des théâtres où se négocient et se construisent des identités et où s’arbitrent les demandes de reconnaissance. De nouvelles stratégies institutionnelles ont ainsi été adoptées afin de dépasser le modèle ethnographique. Le principe de reconnaissance est notamment une clé de lecture essentielle pour interpréter et comprendre ce changement de paradigme. En suivant une perspective pluridisciplinaire et à travers des études de cas en Europe et aux États-Unis, ce travail vise à établir une passerelle entre la philosophie politique et la muséologie. Il propose ainsi une analyse de différentes institutions selon quatre principes de reconnaissance concernant le cas des peuples autochtones, le rapport à l’universalisme, la relation à l’histoire coloniale et la globalisation. / Through a genealogical approach and in the context of theories on multiculturalism, this work intends to analyse museums as public institutions, builders of identity, nation-state instruments and venues for the exercise of politics of recognition. The following research focuses on ethnographic and cultural museums, which have subject to criticism since the1980's due to their colonial legacy and anachronic mission in today's global and post-colonial world. Thanks to indigenous people movements and the development by European institutions and UN agencies such as UNESCO of international norms on cultural diversity and return of cultural property, museums have turned into theatres where indentities are builtand claims for recognition are negotiated. As a result, new institutional strategies have been adopted in order to go beyond the ethnographic approach. The principle of recognition is key to understand this paradigm shift. Following a pluridisciplinary approach and through case studies in Europe and in the United States, this work aims at building a bridge between political philosophy and museum studies. It proposes an analysis of various institutions based on four principles of recognition in relation to indigeneous peoples, universalism, colonial history and globalisation.

Cette recherche porte sur l'analyse du multiculturalisme à travers de la caractérisation de son « mode opératoire ». En ce sens, il s’agit de faire l'évaluation des politiques multiculturelles, au-delà de l'analyse traditionnelle (qui met l'accent sur le discours). L’objectif est de faire l’examen empirique de la mise en place des droits différentiels énoncés en politiques publiques. Tout d'abord, pour atteindre cet objectif, seront explorés les différents régimes de la relation symbolique entre l'État-nation et les populations autochtones. Ensuite, nous analysons comment les politiques de reconnaissance de la différence culturelle, s'articulent avec un projet de modernisation de l'État néolibéral et s'expriment dans les phénomènes de décentralisation territoriale. Le noyau de cette recherche est constitué par une analyse des effets spécifiques du multiculturalisme dans les domaines de la santé, de l'éducation, de la production économique et la gouvernance politique dans la population Misak situé dans le Resguardo Mayor de Guambia (Département du Cauca – sud-est de la Colombie). Dans cette étude de cas, se mettent en évidence les effets paradoxaux qui ont lieu à l'intersection entre une vision néolibérale de la gouvernance, la dynamique de reconnaissance ethnique promue par l'Etat, et les processus d'autonomie dans le cadre des orientations communautaires préconisées par les organisations autochtones. Ces paradoxes ne sont pas l'exception mais la forme quotidienne du multiculturalisme colombien. / This research focuses on the analysis of the Colombian multiculturalism through an operative characterization. In this sense, the assessment of multicultural policies goes beyond the traditional discourse analysis, and instead it empirically reviews the implementation of differential rights translated into concrete public policies. To meet this goal, this study first explores the different symbolic schemes of the relationship between the State-Nation and the indigenous populations. In a second stage, it analyses how the policies that recognize cultural difference since 1991, are articulated with a project of state modernization of neoliberal characteristics, that is exemplified by the territorial decentralization phenomena. Finally, this research presents an analysis of the actual effects of multiculturalism in the fields of health, education, economic production and political governance for the Misak people, specifically for the Resguardo Mayor de Guambia, an indigenous reserve located in the department of Cauca. From this case study, readers will be able to discover how in the Colombian context, there are un-meet aspects (des-encuentros) and paradoxical effects between the Government’s neoliberal vision on public policies, the dynamics of ethnic recognition promoted by the state and the communitarian autonomous processes advocated by indigenous organizations. / Esta investigación se focaliza en el análisis del multiculturalismo colombiano por medio de su caracterización operativa. En este sentido, la evaluación operativa de las políticas multiculturales, más allá de los tradicionales análisis discursivos, consiste en revisar empiricamente la implementación de los derechos diferenciales traducidos en políticas públicas concretas. Para cumplir con este objetivo, en un primer momento, se exploran los diferentes esquemas simbólicos de relacionamiento entre el estado-nación y las poblaciones indígenas. En un segundo momento, se analiza como las políticas de reconocimiento a la diferencia cultural acontecidas en 1991, se articulan con un proyecto de modernización estatal de corte neoliberal, expresado en los fenomenos de descentralización territorial. En un tercer momento, se elabora un análisis de los efectos concretos del multiculturalismo en los campos de salud, educación, producción económica y gobernabilidad política en el Pueblo Misak, específicamente para el Resguardo Mayor de Guambia, situado en el departamento del Cauca. A partir del seguimiento de este estudio de caso, el lector podrá descubrir cómo para el contexto colombiano, son persistentes los (des)-encuentros y los efectos paradójicos entre una visión neoliberal de la gestión pública, las dinámicas de reconocimiento étnico promovidas por el Estado y los procesos de autonomía en clave comunitarista defendidos por las organizaciones indígenas.