Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εξετάσουμε την σχέση που υπάρχει μεταξύ της χρηματιστηριακής αγοράς και αυτής των αποδόσεων των ομολόγων σε τέσσερις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γερμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Γαλλίας) για την περίοδο από τον Δεκέμβριο 1999 έως τον Δεκέμβριο του 2012. Προσπαθήσαμε να εξετάσουμε το κατά πόσο υπάρχουν συσχετίσεις μεταξύ των δύο περιουσιακών στοιχείων σε μεγάλο χρονικό διάστημα χρησιμοποιώντας πολυμεταβλητά μοντέλα. Τα δεδομένα που πήραμε είναι οι ημερήσιες αποδόσεις των 10ετών ομολόγων και τα κλεισίματα των χρηματιστηριακών αγορών των χωρών αυτών για κάθε μία ξεχωριστά. Ξεκινάμε την ερευνά μας χρησιμοποιώντας το μοντέλο του GARCH του Bollerslev (1990). Τέλος μέσω της συνολοκλήρωσης με την διαδικασία του Johansen test θα εξετάσουμε το κατά πόσο οι σειρές μας ολοκληρώνονται μακροχρόνια επηρεάζοντας η μία την άλλη καθώς και την μεταξύ τους εξάρτηση και την αιτιότητα των εν λόγω σχέσεων. Η εργασίας μας έχει ως στόχο να μας δείξει το κατά πόσο υπάρχει μακροχρόνια συσχέτιση μεταξύ των δύο αυτών αγορών, ώστε να βοηθά τους διαχειριστές και οικονομικούς αναλυτές να δημιουργούν το χαρτοφυλάκιο με το μικρότερο κίνδυνο και την μεγαλύτερη απόδοση. Τα αποτελέσματα μας δείχνουν μία μακροχρόνια συσχέτιση μεταξύ αυτών των δύο αγορών και ότι η μία αγορά επηρεάζει την άλλη σε βάθος χρόνου, οπότε είναι χρήσιμο σε ένα χαρτοφυλάκιο να υπάρχουν και τα δύο περιουσιακά στοιχεία. / The purpose of this study is to look at the relationship between stock market and bond market in four European Countries (Germany, France, Spain and Italy) for the period of December 1999 to December 2012. We attempt to examine whether the correlations between two classes of assets are time varying by using multivariate conditional volatility models. The data we are daily yields on 10-year bonds and the closures of the stock markets of these countries for each one individually. We start our investigation by applying GARCH model of Bollerslev (1990). Finally, through co integration with the process of Johansen test will look at whether our series completed long influencing each other and their mutual dependence and causality of these relations. Our paper aims to show us whether there is a long correlation between these two markets in order to help managers and financial analysts to create a portfolio with less risk and greater efficiency. Our results show a long-term correlation between these two markets and one market affects the other in the long run, so it is useful to have a portfolio of both assets.

The purpose of this thesis is to examine the impact of various channels of technology spillovers on local innovative capacity at national and firm level. At national level, the thesis investigates the drivers of Malaysia‟s innovative capacity and the effect of international external sources on innovative capacity. At firm level, this thesis examines the impact of FDI on the innovation progress and studies whether multinational corporations (MNCs) can act as catalysts to stimulate local firms‟ innovation activities in Malaysia. Via a case study analysis at firm level, this thesis focuses on knowledge transfer through backward linkages established between MNCs and their local suppliers. Time series data analysis is conducted to provide empirical evidence of the effect of FDI spillovers on Malaysia‟s innovative capacity at national level. Additionally, a case-study approach is adopted to investigate the impact of vertical FDI spillovers on the innovation performance of local Malaysian firms. The key findings of the study reveal that export-related spillovers are positively associated with Malaysia‟s innovative capacity, whereas importrelated spillovers play a minor role in local innovation. The findings also indicate that there is no significant correlation between economic development and local innovation, which suggests that strong economic growth is not a necessary condition in order for Malaysia to enhance its local innovative capacity. The results suggest that there is strong evidence of the importance of foreign innovation activities to local innovative capacity at national level. In contrast, knowledge spillovers measured by FDI inflows have no significant impact on local innovative capacity. The results showed that FDI might be constrained by the fact that spillovers are more likely to take place through vertical relationships than horizontal relationships. At firm level, the study suggests that knowledge and technology can be diffused through high-quality and standard requirements imposed by MNCs, the assessment and feedback and training programmes offered by MNCs to local suppliers, as well as the production process itself. These results extend ii the existing literature on national innovative capacity and validate earlier theoretical and empirical research on vertical spillovers. The findings from the thesis also have important policy and managerial implications with regard to the impact of FDI on host developing countries.

Ένα διακριτικό γνώρισμα της παγκόσμιας οικονομίας τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί ο ρυθμός ανόδου και η εντυπωσιακή αύξηση των άμεσων ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ) παγκοσμίως. Λόγω του δυνητικού ρόλου που οι άμεσες ξένες επενδύσεις μπορούν να παίξουν στην επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξη και την μεταστροφή της οικονομίας, πολλές αναπτυσσόμενες χώρες αναζητούν τέτοιου είδους επενδύσεις που θα δρούσαν πολλαπλασιαστικά στις προσπάθειες ανάπτυξης της οικονομίας τους. Κατά συνέπεια, οι άμεσες ξένες επενδύσεις έγιναν μια σημαντική πηγή εξωτερικής ιδιωτικής χρηματοδότησης για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Παρόλα αυτά, οι κατανομή των ΑΞΕ χαρακτηρίζεται από μεγάλες ανισότητες και οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν μείζονα προβλήματα στην προσέλκυση ξένων επενδυτών. Οι χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής (Middle East and North Africa, ΜΕΝΑ χώρες) όπως πολλές άλλες ανερχόμενες και αναπτυσσόμενες χώρες αναλώνονται σε τεράστιες προσπάθειες για την προσέλκυση ενός ικανοποιητικού επιπέδου ΑΞΕ, μέσω της προώθησης των τοπικών τους πλεονεκτημάτων και μέσω της μείωσης τόσο των εμποδίων όσο και των κινδύνων που παρακωλύουν τις ροές των ΑΞΕ. Υπάρχουν γνωστοί παράγοντες και κίνδυνοι που επηρεάζουν τις ΑΞΕ, όπως οι οικονομικοί και οι πολιτικοί παράγοντες. Όμως, φαίνεται ότι μένει ένας σημαντικός ρόλος σε αυτόν τον τομέα που θα μπορούσαν να παίξουν άλλοι παράγοντες. Σε πολλές περιπτώσεις αυτός ο ρόλος μπορεί να μην είναι ξεκάθαρος. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να εξετασθούν οι σχετικά άγνωστοι παράγοντες (προσδιοριστικά στοιχεία και κίνδυνοι), παρά οι παραδοσιακοί παράγοντες, που επηρεάζουν τους ξένους επενδυτές στην απόφασή τους να εμπλακούν με ΑΞΕ στις ΜΕΝΑ χώρες. Αυτοί οι νέοι παράγοντες εστιάζουν στο πολιτιστικό πεδίο. Το δείγμα αποτελείται από δεκαεννέα ΜΕΝΑ χώρες για την περίοδο 1970-2003. Η ανάλυση διεξάγεται σε δύο επίπεδα: σε διαστρωματικό επίπεδο χωρών (για το σύνολο των ΜΕΝΑ χωρών, από τη μια πλευρά, και για τα υποσύνολα των πετρελαιοπαραγωγών και μη πετρελαιοπαραγωγών χωρών, από την άλλη), χρησιμοποιώντας το Υπόδειγμα Σταθερής Επίδρασης (Fixed Effect Model, FEM) και σε επίπεδο χώρας, χρησιμοποιώντας τεχνικές αυτοπαλινδρομούμενων διανυαματικών συστημάτων (VAR). Τα αποτελέσματα συμφωνούν στην υπόδειξη του πολιτισμικού κινδύνου ως το βασικό και κυρίαρχο κίνδυνο που επηρεάζει τις ροές των ΑΞΕ στις ΜΕΝΑ χώρες (τόσο για τις πετρελαιοπαραγωγές, όσο και τις μη πετρελαιοπαραγωγές χώρες), ενώ ο πολιτικός κίνδυνος έπεται και ο οικονομικός κίνδυνος φαίνεται να ασκεί τη μικρότερη επιρροή. Η ανάγκη για μια ανάλυση μεγαλύτερη σε βάθος έδωσε ώθηση για την ανάπτυξη της ποιοτικής ανάλυσης με άμεση επικοινωνία με τους ξένους επενδυτές σε μια από τις ΜΕΝΑ χώρες, η οποία τυγχάνει να είναι η Ιορδανία (case-study). Τα αποτελέσματα της ποιοτικής ανάλυσης, ειδικά η τεχνική της δεσμευμένης Logit παλινδρόμησης, επιβεβαιώνει τα οικονομετρικά αποτελέσματα, ότι, δηλαδή, η οικονομική επίδοση και η πολιτική σταθερότητα (αστάθεια) είναι σημαντικά θέματα στην διαμόρφωση των ΑΞΕ. Παρόλα αυτά, οι πολιτισμικοί παράγοντες ασκούν ειδικές επιδράσεις σε αυτό το πλαίσιο. Με άλλα λόγια, οι πολιτισμικοί παράγοντες φαίνεται να κρύβονται πίσω από τους πολιτικούς κινδύνους στις ΜΕΝΑ χώρες και, ακολούθως, να επηρεάζουν τις αποφάσεις σχετικά με τις ροές των ΑΞΕ προς τις χώρες αυτές. / A distinctive feature of the world economy in recent decades has been the growth and the dramatically increase of foreign direct investment FDI in the world. Due to the potential role, foreign direct investment can play in accelerating growth and economic transformation; many developing countries seek such investment to accelerate their development efforts. Consequently, foreign direct investment has become an important source of private external finance for developing countries. However, the distribution of FDI is highly unequal and developing countries face major difficulties in attracting foreign investors. The MENA countries like most other emerging and developing countries spend huge efforts to attract a significant level of FDI by promoting their location advantages and by diminishing both obstacles and risks that hinder FDI. There are well known factors and risks that affect FDI such as economical and political factors; however, it seems that there is a significant role that other factors could play on this field. In several cases this role may not be clear; as it may be hidden behind other factors. The purpose of this study is to examine the real factors (determinants and risks) rather than the traditional factors, which influence foreign investors to engage in FDI in the MENA countries, noting that these new factors focus on the cultural level. The sample consists of nineteen MENA countries for the period of 1970-2003. The analysis has been conducted using two levels: On the cross sectional level (for the whole MENA region from one hand and for both oil and non-oil regions from the other hand), using fixed effect model (FEM), and on the country level using vector autoregressive technique (VAR). Results agreed to present the cultural risk as the main dominant risk that affects FDI inflows in the MENA countries (for both oil and non-oil countries), political risk came to be the next, while the economical risk was the last effective risk. The more depth analysis urged us to develop a qualitative analysis (survey) to directly communicate foreign direct investors in one of the MENA countries, who happened to be Jordan (study case). The qualitative analysis (survey) results especially the conditional Logit regression technique confirmed the econometric results that the economic performance and the political (in) stability are important issues in affecting FDI; however, the cultural factors are also having their special effects on this theme. In other words, cultural factors seem to be behind the political risks in the MENA countries and therefore affect FDI decisions there.

Σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι η περιγραφή και η ανάλυση των ευκαιριών που προκύπτουν κατά την είσοδο των επιχειρήσεων στις αναδυόμενες αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Αρχικά επιδιώχθηκε μια θεωρητική προσέγγιση του θέματος περιγράφοντας τις θεωρίες διεθνοποίησης. Οι θεωρητικές προσεγγίσεις όλων των γνωστών επιστημόνων στο χώρο της διοίκησης και όχι μόνο, εμπλούτισαν τις γνώσεις μας και οριοθέτησαν το περιεχόμενο της παρούσας εργασίας. Στη συνέχεια καθορίστηκαν οι λόγοι για τους οποίους μια επιχείρηση επιθυμεί να διεθνοποιηθεί. Δίπλα στους λόγους δεν μπορούσαν να απουσιάζουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια επιχείρηση κατά την διεθνοποίηση της καθώς και οι τρόποι εισόδου. Έγινε προσπάθεια να καταγραφούν και συστηματοποιηθούν όλες οι δυνατές μορφές εισόδου σε μια αγορά του εξωτερικού. Βέβαια η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώνεται στην Νοτιοανατολική Ευρώπη. Κρίθηκε συνεπώς απαραίτητο να αναφερθούν και οι αιτίες οι οποίες καθοδηγούν την απόφαση των Ελλήνων επιχειρηματιών να χαράξουν νέες διαδρομές σε καινούργιες αγορές. Στο σημείο αυτό η εργασία αλλάζει μορφή και περνάει στο δεύτερο μέρος, το πρακτικό. Η συμβολή του εν λόγω τμήματος ήταν σημαντική διότι συνέδεσε την θεωρία με αυτό που συμβαίνει στην ελληνική πραγματικότητα. Αναλυτικότερα, για την έκφραση των προφίλ των Ελλήνων επιχειρηματιών χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο και μέσα από μια σειρά παραμέτρων οδηγηθήκαμε σε δεδομένα τα οποία μπορούμε να θεωρήσουμε γενικεύσιμα. Προτιμήθηκε η χρήση της ποιοτικής μεθόδου για την διατύπωση αποτελεσμάτων σχετικά με την είσοδο μιας ελληνικής επιχείρησης στο εξωτερικό προκειμένου τα δεδομένα να αποφευχθούν να είναι ευάλωτα σε στερεοτυπίες. Με τη μέθοδο των συνεντεύξεων συλλέξουμε σημαντικά ευρήματα αναφορικά πάντα με τις αναδυόμενες αγορές, τις στρατηγικές που ακολουθήθηκαν και τα εμπόδια που αντιμετώπισαν. Τα συμπεράσματα που προέκυψαν μέσα από τη διαδικασία των συνεντεύξεων μελετήθηκαν και παρατίθενται αναλυτικά στο πρακτικό μέρος. / -

Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εντοπίσει τις κύριες αιτίες της αύξησης των Άμεσων ξένων επενδύσεων στις χώρες Ελλάδα και Βουλγαρία κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου 1990-2009. Υπάρχουν δύο κατηγορίες επεξηγηματικών παραγόντων. Η πρώτη αναφέρεται στη σχέση μεταξύ των μισθών και την παραγωγικότητα της εργασίας. Το εθνικό κεφάλαιο μιας αναπτυγμένης χώρας θα επενδυθεί κατά προτίμηση σε μία άλλη χώρα με μικρότερους μισθούς, εάν οι διαφορές στο εθνικό μισθολόγιο δεν υποσκελίζονται από τις διαφορές στην παραγωγικότητα της εργασίας. Η δεύτερη κατηγορία των επεξηγηματικών παραγόντων συσχετίζει τις εξαγωγές εμπορευμάτων με τις εξαγωγές κεφαλαίου για άμεσες επενδύσεις. Οι μηχανισμοί του προστατευτισμού και οι μεταβολές των συναλλαγματικών ισοτιμιών οδηγούν στην απώλεια των πρόσθετων κερδών τα οποία θα μπορούσε να πραγματοποιήσει το πιο παραγωγικό εθνικό κεφάλαιο μέσω των εξαγωγών εμπορευμάτων. Η άμεση επένδυση είναι επομένως μία κίνηση του πιο παραγωγικού εθνικού κεφαλαίου για τη διατήρηση και την αναπαραγωγή αυτών των πρόσθετων κερδών. Στις περιπτώσεις των ανωτέρω κρατών βρίσκουμε τελικά ότι η σχέση μεταξύ των μισθών και της παραγωγικότητας της εργασίας, όπως επίσης και οι μεταβολές των συναλλαγματικών ισοτιμιών μπορούν να εξηγήσουν τη συμπεριφορά των ξένων επενδυτών κεφαλαίου. Σε αντίθεση, ο παράγοντας του προστατευτισμού είναι μάλλον ανενεργός κατά τη διάρκεια της υπό εξέταση περιόδου και δεν προσφέρει κάποια εξήγηση για τις ροές των Άμεσων ξένων επενδύσεων σε Ελλάδα και Βουλγαρία. Σημαντικό ρόλο όμως παίζουν οι επενδύσεις γέφυρας και για τις δυο αυτές χώρες διότι γειτνιάζουν με μεγάλες αγορές. Οι πολυεθνικές δημιουργούν άμεσες ξένες επενδύσεις αξιοποιώντας το χαμηλό εργατικό κόστος σε χώρες όπως η Βουλγαρία για να παράγουν προϊόντα σε αυτήν με σκοπό την εξαγωγή στη διεθνή αγορά ή σε κοντινές αγορές. / --

Κατά την παρούσα διπλωματική εργασία αναφορικά με τη συνεισφορά του John H. Dunning στη θεωρία της πολυεθνικής επιχείρησης και της άμεσης ξένης επένδυσης επιχειρείται η βιβλιογραφική ανασκόπηση του έργου του John H. Dunning σχετικά με το εν λόγω θέμα. Συγκεκριμένα, ο John H. Dunning υπήρξε ίσως ο πολυγραφέστερος σε θέματα πολυεθνικών επιχειρήσεων, άμεσων ξένων επενδύσεων και διεθνούς παραγωγής. / This thesis regarding the contribution of John H. Dunning's theory on multinational enterprises and foreign direct investment, attempts to present the literature review of the work of John H. Dunning on this issue. Specifically, John H. Dunning was perhaps the scientist with the greatest literary work on multinational enterprises, foreign direct investment and international production

Oι τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίζονται από µία ραγδαία αύξηση των Άµεσων Ξένων Επενδύσεων, που είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της σύγχρονης παγκοσµιοποιηµένης οικονοµίας. Μεταξύ των αναπτυσσοµένων χωρών, τη µερίδα του λέοντος στις Άµεσες Ξένες Επενδύσεις κατέχει η Κίνα, η οποία παίζει ένα δυναµικό ρόλο στο παγκόσµιο πολιτικοοικονοµικό γίγνεσθαι. Η θεωρητική διερεύνηση πιθανών παραγόντων που καθορίζουν την πραγµατοποίηση ή µη άµεσων ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ) σε µια χώρα, και µια εφαρµογή όσον αφορά την Κίνα, αποτελούν τους στόχους του παρόντος άρθρου. Η επιλογή αυτής της έρευνας γίνεται µε σκοπό των παραδειγµατισµός των χωρών, που αντιµετωπίζουν οικονοµικό πρόβληµα, από την κινεζική οικονοµία αλλά και ως επιχειρηµατικό οδηγό επενδύσεις στην κινέζικη οικονοµία Στην εργασία µελετήθηκαν οι Άµεσες Ξένες Επενδύσεις στην Κίνα. Για τις ανάγκες της εργασίας πραγµατοποιήθηκε εκτενής βιβλιογραφική επισκόπηση και παράλληλα συλλέχθηκαν δευτερογενή στατιστικά στοιχεία που συνέβαλαν στην εµπειρική µελέτη. Στα πλαίσια της παρούσας προσέγγισης η ανάλυση θα κινηθεί σε ένα υψηλό επίπεδο αφαίρεσης, εστιάζοντας σε γενικά θεωρητικά σχήµατα ερµηνείας και σε βασικές µακροοικονοµικές µεταβλητές. Έτσι δεν θα ληφθούν υπόψη ειδικοί εθνικοί παράγοντες της εκάστοτε οικονοµικό-πολιτικής συγκυρίας, όπως πλευρές της οικονοµικής πολιτικής, και ειδικότερα το σχετικό µε τις ξένες επενδύσεις, και τις επενδύσεις γενικά, εθνικό θεσµικό-νοµικό πλαίσιο. / --

Τις τελευταίες δεκαετίες μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει ο τρόπος και ο ρυθμός με τον οποίο οι διάφορες αναπτυσσόμενες χώρες εντάσσονται στην παγκόσμια οικονομία. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες λαμβάνει μέρος η ενσωμάτωση αυτή ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων, την απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, τη διεθνοποίηση της παραγωγής και την άρση των περιορισμών επί των διεθνών ροών κεφαλαίου. Ένα εργαλείο στη διαδικασία ενσωμάτωσης πολλών χωρών στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα είναι οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ), καθώς αποτελούν ένα μηχανισμό ροής κεφαλαίων στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Η έρευνα γύρω από τους λόγους και τις μορφές που πραγματοποιούνται οι ΑΞΕ έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου των ανεπτυγμένων χωρών επιλέγει πλέον τη συγκεκριμένη μορφή επένδυσης, ενώ όλο και περισσότερες χώρες βλέπουν τις ΑΞΕ ως βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης. Η ένταξη των χωρών αυτών στην παγκόσμια οικονομία σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύεται από σειρά βίαιων οικονομικών κρίσεων, όπως έγινε φανερό τη δεκαετία του ’90. Επιπλέον, πολλές χώρες αντιμετωπίζουν διευρυνόμενα εμπορικά ελλείμματα, καθώς και ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, παρά την αύξηση σε αυτές των εισροών ΑΞΕ. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και η Τουρκία. Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε στη βάση του ιστορικού και θεωρητικού πλαισίου, να εντοπιστούν οι μακροοικονομικές μεταβολές που έχουν επιδράσει στην πορεία της διεθνούς θέσης της Τουρκίας ως αποδέκτη ΑΞΕ, αλλά και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις των πραγματοποιούμενων ΑΞΕ στα μακροοικονομικά μεγέθη της Τουρκίας την περίοδο 1980-2010. Η παρούσα εργασία αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στο πρώτο (1ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη αναφορά στην επιστήμη της Μακροοικονομικής και στη γενικότερη σημασία της. Επίσης, παρουσιάζεται το ιστορικό πλαίσιο ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας από την ίδρυση του τουρκικού κράτους το 1923. Η παρουσίαση αυτή κρίνεται σκόπιμη καθώς οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις σε μια χώρα, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές που έχουν γίνει ιστορικά και στον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές αυτές έχουν συμβάλλει διαχρονικά στη συσσώρευση κεφαλαίου. Στο δεύτερο (2ο) κεφάλαιο παρατίθεται το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο θα βασιστούμε για την ερμηνεία των εμπειρικών δεδομένων. Στο τρίτο (3ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται βασικά μακροοικονομικά μεγέθη της τουρκικής οικονομίας και γίνεται μια πρώτη προσπάθεια ερμηνείας τους σε σχέση με τις ΑΞΕ. Στο τέταρτο (4ο) κεφάλαιο γίνεται η βασική εμπειρική αποτύπωση της εξέλιξης των ΑΞΕ στην τουρκική οικονομία και ακολουθούν αντίστοιχες ερμηνευτικές διαπιστώσεις. Στο πέμπτο (5ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται μια περεταίρω διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις της Τουρκίας. Στο έκτο (6ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με το εξωτερικό εμπόριο της τουρκικής οικονομίας. Στο έβδομο (7ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη σύνοψη της σχετικής βιβλιογραφίας και ένας σχολιασμός της στη βάση των ευρημάτων της παρούσας εργασίας. Τέλος, στο όγδοο (8ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την παρούσα εργασία. / Τις τελευταίες δεκαετίες μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει ο τρόπος και ο ρυθμός με τον οποίο οι διάφορες αναπτυσσόμενες χώρες εντάσσονται στην παγκόσμια οικονομία. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες λαμβάνει μέρος η ενσωμάτωση αυτή ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων, την απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, τη διεθνοποίηση της παραγωγής και την άρση των περιορισμών επί των διεθνών ροών κεφαλαίου. Ένα εργαλείο στη διαδικασία ενσωμάτωσης πολλών χωρών στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα είναι οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ), καθώς αποτελούν ένα μηχανισμό ροής κεφαλαίων στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Η έρευνα γύρω από τους λόγους και τις μορφές που πραγματοποιούνται οι ΑΞΕ έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου των ανεπτυγμένων χωρών επιλέγει πλέον τη συγκεκριμένη μορφή επένδυσης, ενώ όλο και περισσότερες χώρες βλέπουν τις ΑΞΕ ως βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης. Η ένταξη των χωρών αυτών στην παγκόσμια οικονομία σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύεται από σειρά βίαιων οικονομικών κρίσεων, όπως έγινε φανερό τη δεκαετία του ’90. Επιπλέον, πολλές χώρες αντιμετωπίζουν διευρυνόμενα εμπορικά ελλείμματα, καθώς και ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, παρά την αύξηση σε αυτές των εισροών ΑΞΕ. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και η Τουρκία. Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε στη βάση του ιστορικού και θεωρητικού πλαισίου, να εντοπιστούν οι μακροοικονομικές μεταβολές που έχουν επιδράσει στην πορεία της διεθνούς θέσης της Τουρκίας ως αποδέκτη ΑΞΕ, αλλά και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις των πραγματοποιούμενων ΑΞΕ στα μακροοικονομικά μεγέθη της Τουρκίας την περίοδο 1980-2010. Η παρούσα εργασία αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στο πρώτο (1ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη αναφορά στην επιστήμη της Μακροοικονομικής και στη γενικότερη σημασία της. Επίσης, παρουσιάζεται το ιστορικό πλαίσιο ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας από την ίδρυση του τουρκικού κράτους το 1923. Η παρουσίαση αυτή κρίνεται σκόπιμη καθώς οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις σε μια χώρα, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές που έχουν γίνει ιστορικά και στον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές αυτές έχουν συμβάλλει διαχρονικά στη συσσώρευση κεφαλαίου. Στο δεύτερο (2ο) κεφάλαιο παρατίθεται το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο θα βασιστούμε για την ερμηνεία των εμπειρικών δεδομένων. Στο τρίτο (3ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται βασικά μακροοικονομικά μεγέθη της τουρκικής οικονομίας και γίνεται μια πρώτη προσπάθεια ερμηνείας τους σε σχέση με τις ΑΞΕ. Στο τέταρτο (4ο) κεφάλαιο γίνεται η βασική εμπειρική αποτύπωση της εξέλιξης των ΑΞΕ στην τουρκική οικονομία και ακολουθούν αντίστοιχες ερμηνευτικές διαπιστώσεις. Στο πέμπτο (5ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται μια περεταίρω διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις της Τουρκίας. Στο έκτο (6ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με το εξωτερικό εμπόριο της τουρκικής οικονομίας. Στο έβδομο (7ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη σύνοψη της σχετικής βιβλιογραφίας και ένας σχολιασμός της στη βάση των ευρημάτων της παρούσας εργασίας. Τέλος, στο όγδοο (8ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την παρούσα εργασία.

The study investigates the financial sector development threshold levels that would influence FDI inflows. The threshold levels identified are 41.27% of stock market capitalisation for stock market turnover, 53.55% of GDP for stock market value traded, 121.53% of GDP for stock market capitalisation, 114.43% of GDP for domestic credit to private sector by banks, 144.06% of GDP for domestic credit provided by financial sector, 0.22% of GDP for outstanding domestic private debt securities and 41.26% of GDP for outstanding domestic public debt securities. The results show that higher stock market and banking sector development above the threshold level positively and significantly influence FDI inflows whilst the influence of lower stock market and banking sector development on FDI inflows was weak and less significant. Levels of private bond market development equal to or greater than the threshold level are found to have a positive but non-significant impact on FDI inflows whereas private bond market development levels less than the threshold has a weaker positive and non-significant influence on FDI inflows. On the contrary, public bond market development levels equal to or greater than the threshold level negatively influenced FDI inflows whilst levels of public bond market development less than the threshold positively but non-significantly attracted FDI inflows into emerging markets. / Business Management / Ph. D. (Management Studies)

Η εργασία αυτή επιχειρεί να επισημάνει και να ερμηνεύσει τις κυρίαρχες τάσεις που παρατηρούνται στις Α.Ξ.Ε. (Άμεσες Ξένες Επενδύσεις) που πραγματοποιούνται από χώρες-μέλη των BRICS στην Αφρική αξιοποιώντας τα υπάρχοντα θεωρητικά υποδείγματα. / This paper attempts to identify and interpret the dominant trends in FDIs (Foreign Direct Investments) made ​​by member countries of BRICS in Africa, utilizing existing theoretical models.