Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 1989. / Master copies of 5 1/2 inch (Floppy) disks kept separately by library. / ENGLISH ABSTRACT: The Iraqi State Department of Antiquities and the Polish expedition under the late Janusz Meuszynski and Richard Sobolewski, assisted later by Samuel Paley (Buffalo), set themselves the goal to locate, identify and to reconstruct the original arrangement of the reliefs from the Northwest Palace of Ashurnasirpal II. The majority of the reliefs are scattered all over the world in museums and institutions from Leningrad to Los Angeles, mainly due to the style of archaeologists and opportunists from the previous century who removed these reliefs from the Nimrud Mound. Section A of the dissertation attempted to complement the achievements of the combined Iraqi-Polish-American effort through the study of the "Standard" Inscription which was carved across and in between the reliefs of Ashurnasirpal. Subsequently, this somewhat audacious and time-consuming project was launched to trace the present whereabouts of those reliefs outside Iraq in a bid to study each text seperately. This was achieved in the end in that the inscriptions were studied from the original sculptures or from photos provided by the institutions in whose care the reliefs are at present. Each exemplar was eventually copied, transliterated and reproduced in its original room setting of the North-Vest Palace. In order to reproduce each text as an entity in its own right and in an accessible way (in direct opposition to previous attempts whereby a myriad of text-critical data was simply reduced to footnotes), available computer software initially had to be experimented with before a suitable program could be decided upon. Eventually T 3 of TOI Software Research was selected on mainly user-friendly and font-adaptability grounds. The interested scholar is now in a position to see at a glance how the texts, which were originally engraved onto sculptured slabs in the close proximity of one room, vary from one another. The remainder of Ashurnasirpal's textual corpus was treated in Section B. These inscriptions were studied and collated on the original monuments in London and New York. The texts were finally collated, revised and transliterated in a standardized form from photographs, provided by the institutions in whose care they are at present. In order to facilitate the progress of research on the Ashurnasirpal inscriptions, it was decided to make all the textual material available in the electronic medium of two 2.1 megabyte floppy disks (cf. the envelope attached to the back cover). The data is stored in T 3 volumes (73VOLS). The latest T 3 version (2.3) has a conversion program for converting T 3 documents to YordPerfect 5.0, making the material of this research more accessible to non T 3 users. Thanks to the initiatives of the Tubinger Atlas des Vorderen Orients Project which provides the critical historian with a much needed historico-geographical footing, the unique summary of conquests or so-called standard titulary sections in the royal inscriptions of Ashurnasirpal were examined in search of a historically verifiable methodology. These passages were collected not only from the Calah inscriptions, but especially from other provenances like Ashur and Nineveh on the assumption that a definite correlation exists between geographic references and the chronological sequences of events in the Ashurnasirpal II royal inscriptions. These "summary" sections provide a useful summary in titular form of the king's conquests comprising essentially geographic material. They emanated stylistically from the preceding sections on the king's genealogy, titulary, filiation and theological legitimation. They were in a constant state of editorial flux impending on the successes of the king's expansionist policies. The modern historian can now utilize these summaries, or historico-political titles, not only as a fixed point of departure, historically speaking, but also as a normative tool to unravel biased military reports of the king's military activities in both the annalistic and display type of inscriptions. A new approach on the historical reconstruction of the reign of Ashurnasirpal II (883-859 B.C.) with its implications for the study of the Old Testament can now be anticipated. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die Irakse Direktoraat van Rultuursake en 'n Poole ekspedisie onder aanvoering van wyle Janusz Meuszynski en Ryszard Sobolewski, later bygestaan deur Samuel Paley (Buffalo), het hulle dit ten doel gestel om al Assurnasirpal II se reliefs, wat sedert die vorige eeu deur skattejagters en argeoloe van die Nimrud Tel (naby Mosul in die noorde van Irak) verwyder is en na museums en instellings van Leningrad tot in Los Angeles versprei is, op te spoor. Met behulp van hoof saaklik die ikonografie-is die reliefs se oorspronklike plekke in die beroemde Noordwes-Paleis vasgestel en grafies gerekonstrueer. Afdeling A van hierdie dissertasie poog om hierdie projek aan te vul deur al die II "Standaard" Inskripsies wat bo-oor en tussen die reliefs aangebring was, te bestudeer. 11 Yervolgens is die moeisame proses aangepak om hierdie reliefs in museums oor die hele wereld op te spoor, die inskripsies direk of vanaf foto's te kollasioneer, te kopieer, te translitereer en in hul oorspronklike vertrekskonteks weer te gee. Die formaat waarin die transliterasies van die inskripsies uiteindelik weergegee moes word, is uiteindelik deur middel van TCI Software Research se T 3 bemeester. Die formaat waarin die tekste weergegee is in hierdie dissertasie, vergemaklik die bestudering van individuele tekste sowel as die vergelyking van die teksvariante in die groter paleiskonteks, deurdat die tekste gegroepeer is ooreenkomstig die oorspronklike posisies van die reliefs teen die mure van die onderskeie vertrekke van die paleis. In Afdeling B is die oorblywende tekskorpus van Assurnasirpal behandel. Die inskripsies is op die oorspronklike monumente, stelas en tablette in hoof saaklik Londen en New York bestudeer, gekollasioneer en die transliterasies is hersien en gestandaardiseer. Dit bring vervolgens mee dat die tekskorpus van Assurnasirpal II in die elektronies-toeganklike formaat van T S -volumes beskikbaar is vir Assirioloe, wat met behulp van die rekenaartegnologie navorsing op die Assurnasirpal tekste wil doen. Die nuwe 2.3 weergawe van 7 3 beskik oor die moontlikheid om 3 -volumes en -leers om te skakel in YordPerfect 5.0 dokumente, wat dus_inligtingsherwinning, data-onttrekking en ander dergelike funksies van die rekenaartegnologie op spykerskriftekste verder vergemaklik. Al die teksmateriaal is vir die doel op twee 2.1 megagreep slapskywe gestoor in 73-volumes en is beskikbaar in die koevert, wat aan die agterblad van die dissertasie vasgeheg is. Ten slotte is 'n nuwe metodologie, gebore uit die inisiatiewe van en blootstelling aan die Tubinger Atlas des Vorderen Orients Projek, op die proef gestel. Kortliks berus hierdie benadering op die aanname dat daar 'n histories-verifieerbare korrelasie tussen geografiese gegewens en kronologiese ordening in die Assiriese Koningsgeskrifte bestaan. Die betrokke gedeelte in die koningsgeskrifte, waarin 'n opsomming van die koning se verowerde gebiede (en dus geografiese data) stilisties voortvloei uit die voorafgaande genealogie, titulatuur en teologiese legitimasie, is vervolgens versamel en gegroepeer uit tekste wat Assur, Nineve en Nimrud insluit. Hierdie opsommende titulatuur is op 'n gereelde basis deur die amptelike Assiriese skrywers geredigeer ooreenkomstig die welslae van die koning se buitelandse beleid van ekspansionisme. Vervolgens kan die moderne historikus hierdie beknopte historiese gegewens in die opsommende titulatiqr, gesuiwer van tipiese Assiriese propaganda, as 'n vaste normatiewe basis aanwend om die breedvoerige annalistiese beskrywings van die koning se veldtogte krities te bestudeer. 'n Betroubare rekonstruksie van die regeringstyd van Assurnasirpal II (883-859 v.C.) en die implikasies wat dit vir die flu Testament inhou, kan vervolgens in die vooruitsig gestel word.

Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis sets out to examine, as far as possible within the constraints of a limited study, the nature of the Christianity professed in the first centuries of the Common Era, by means of an historical examination of Egyptian Christianity. The thesis contends that the believers in Christ's teachings, in the first century, were predominantly Jewish, that "Christianity" did not exist as a developed separate religion until its first formal systematizations commenced in the second century, through the prolific writings of the Alexandrians, Clement and Origen. It is noted that the name "Christianity" itself was coined for the first time in the second century by Ignatius of Antioch; and that until the fourth century it is more accurate to speak of many Christianities in view of regional-cultural and interpretative differences where the religion took root. The study examines the main religions of the world in which the new religion began to establish itself, and against which it had to contend for its very survival. Many elements of these religions influenced the rituals and formulation of the new religion and are traced through ancient Egyptian religion, the Isis and Serapis cults, Judaism, Gnosticism and Hermeticism. Alexandria, as the intellectual matrix of the Graeco-Roman world, was the key centre in which the new religion was formally developed. The thesis argues, therefore, that despite the obscurity of earliest Christianity in view of the dearth of extant sources, the emergent religion was significantly Egyptian in formulation, legacy and influence in the world of Late Antiquity. It is argued, in conclusion, that the politics of the West in making Christianity the official religion of the empire, thus centring it henceforth in Rome, effectively effaced the Egyptian roots. In line with current major research into the earliest centuries of Christianity, the thesis contends that while Jerusalem was the spring of the new religion Alexandria, and Egypt as a whole, formed a vital tributary of the river of Christianity which was to flow through the whole world. It is argued that without the Egyptian branch, Christianity would have been a different phenomenon to what it later became. The legacy of Egyptian Christianity is not only of singular importance in the development of Christianity but, attracting as it does the continued interest of current researchers in the historical, papyrological and archaeological fields, it holds also considerable significance for the study of the history of religions in general, and Christianity in particular. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die proefskrif poog om, insover moontlik binne beperkte skopus, die aard van die vroeë Christendom gedurende die eerste eeue V.C. te ondersoek, deur middel van 'n historiese ondersoek van die Egiptiese Christendom. Die tesis voer aan dat die vroegste Christelike gelowiges in die eerste eeu N.C. grootendeels Joods was, en dat die Christendom as afsonderlike godsdiens nie ontstaan het nie voor die formele sistematiseringe wat deur die Aleksandryne Clemens en Origines aangebring is nie. Selfs die term Christendom is vir die eerste keer in die tweede eeu n.C. deur Ignatius van Antiochië versin; daar word verder opgemerk dat voor die vierde eeu dit meer akkuraat is om van veelvuldige Christelike groepe te praat. Die studie ondersoek die vernaamste godsdienste van die milieu waarin die nuwe godsdiens wortel geskied het, en waarteen dit om sy oorlewing moes stry. Baie invloede van die godsdienste is uitgeoefen op die rites en die daarstelling van die nuwe godsdiens, en kan herlei word na die antieke Egiptiese godsdiens, die kultusse van Isis en Serapis, Judaïsme, Gnostisisme en Hermetisme. Aleksandrië, die intellektuele matriks van die Grieks-Romeinse wêreld, was die hoof-sentrum waarin die nuwe godsdiens formeelontwikkel het. Die tesis toon daarom aan dat ten spyte van die onbekendheid van die vroegste Christendom, wat te wyte is aan die tekort aan bronne, die opkomende godsdiens in die Laat Antieke wêreld opvallend Egipties van aard was in formulering, invloed en erfenis. Ten slotte word daar aangevoer dat die politiek van die Weste wat die Christendom as amptelike godsdiens van die ryk gemaak het, en wat dit vervolgens dus in Rome laat konsentreer het, die Egiptiese oorspronge van die godsdiens feitlik uitgewis het. In samehang met kontemporêre belangrike navorsing op die gebied van die Christendom se vroegste eeue, argumenteer die tesis dat terwyl Jerusalem wel die bron van die nuwe godsdiens was, Aleksandrië, en Egipte as geheel, 'n deurslaggewende sytak was van die rivier van die Christendom wat uiteindelik deur die ganse wêreld sou vloei. Daar word aangetoon dat sonder die Egiptiese tak, die Christendom 'n heel ander verskynsel sou gewees het in vergelyking met sy latere formaat. Die erfenis van die Egiptiese Christendom is nie alleen van die grootste belang vir die ontwikkeling van die Christendom nie, maar 'n nalatenskap wat die voortgesette aandag van navorsers op historiese, papirologiese en argeologiese gebiede vra, en is daarom van groot belang vir die studie van die geskiedenis van godsdienste in die algemeen, en die Christendom in die besonder.

Thesis (MA.)--Stellenbosch University, 2000. / ENGLISH ABSTRACT: This study investigates the image of Yahweh as warrior in a selection of Biblical-Hebrew psalms against the background of similar images in the broader Ancient Near East. In the psalms this image is closely linked with the emotions and experience of the psalmist. In the situation of conflict he calls on Yahweh to intervene and to destroy the enemy. It is in such circumstances that this image of Yahweh gives the necessary comfort. In order to investigate the image of Yahweh as warrior in the psalms, this study uses the Comparative Method. This method is based on the assumption that cultures and societies share certain ideas and characteristics. The specific approach within the Comparative Method is called the typological comparative approach. This approach focuses on the comparison of phenomena in cultures that are historically and geographically far removed from each other. This comparison is based on the assumption that certain cultural characteristics are universally shared. In this investigation the following psalms are analysed: 3, 21, 46, 68, 76, 83, 140, 144. The selection was made on the basis of the different literary genres within the psalms. As a background to this investigation a summary of warrior terminology and ideas in the rest of the Ancient Near East is presented. Afterwards the warrior image in the selected psalms is investigated. The investigation proceeded as follows: Chapter 1 is devoted to the research history with regard to the image of Yahweh as warrior in the Hebrew Bible; in Chapter 2 the metaphor as literary device is discussed; and in Chapter 3 the focus is on the institution of war in the Ancient Near East and the role of warriors in this regard. From Chapters 4 to 11 the warrior metaphors in the selected psalms are analysed. With each of the analysed psalms the following method is used: (1) a translation and text-critical notes; (2) a discussion of the literary genre; (3) an analysis of the poetic elements; and (4) an analysis of the warrior images. The psalmist's enemies are also Yahweh's enemies. In the psalms where he is portrayed as warrior, three characters always come to the fore, namely Yahweh, the psalmist and the enemy. While the enemy is portrayed in terms of typical hostile images, the relationship between Yahweh and the psalmist is defensive, and offensive between Yahweh and the enemy. In this study it is , also shown that when Yahweh intervenes, he saves and restores the honour of the psalmist. Yahweh is also praised for his acts of salvation in the past. This forms the basis for the psalmist call to Yahweh to intervene in his situation. He defeats the enemy by making use of different weapons. The psalmist's enemies are also Yahweh's enemies. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie studie ondersoek die voorstelling van Jahwe as kryger in 'n seleksie Bybels-Hebreeuse psalms teen die agtergrond van soortgelyke voorstellings in die breër Ou Nabye Oosterse konteks. In die psalms hang hierdie voorstelling ten nouste saam met die emosies en ervarings van die digter. Die vyand stig gedurig stryd aan en soek die digter se ondergang. In sy situasie van stryd en aanvegting roep hy tot Jahwe om in te gryp en die vyand te verslaan. Dit is dan juis hierdie voorstelling van Jahwe wat in dié omstandighede 'n groot gerusstelling is. In hierdie studie word daar van die Vergelykende Metode gebruik gemaak. Hierdie metode is gebaseer op die aanname dat kulture en gemeenskappe sekere opvattings en idees met mekaar deel. Die spesifieke benadering wat binne die Vergelykende Metode gebruik word, word die Tipologies-Vergelykende benadering genoem. In hierdie benadering handel dit oor die vergelyking van verskynsels in kulture wat histories en geografies van mekaar verwyderd is. Hierdie benadering opereer met die aanname dat sekere kulturele opvattings universeel gedeel word. Die volgende psalms word in die ondersoek ontleed: 3, 21,46,68, 76, 83, 140, 144. Die seleksie is gedoen op grond van die belangrikste literêre genres in die psalms. As agtergrond tot die ondersoek, word 'n kort oorsig gebied van krygerterminologie en opvattings in die res van die Ou Nabye Ooste. Daarna is die krygerbeeld in die geselekteerde psalms ondersoek. Die ondersoek het soos volg verloop: in Hoofstuk 1 is daar aandag gegee aan die navorsingsgeskiedenis met betrekking tot die voorstelling van Jahwe as kryger in die Hebreeuse Bybel, in Hoofstuk 2 is die literêre verskynsel van die metafoor behandel en in Hoofstuk 3 is daar gefokus op die Ou Nabye Oosterse instelling van oorlog en die plek van krygers in die verband. Vanaf Hoofstuk 4-11 is die krygermetafore in die geselekteerde psalms geanaliseer. By elk van die geanaliseerde psalms word die volgende metode gevolg: (1) 'n vertaling en tekskritiese aantekeninge; (2) 'n bespreking van die literêre genre; (3) 'n analise van die styl-elemente; en (4) 'n analise van die krygermetafore. In die psalms waar Jahwe as kryger voorgestel word, tree daar altyd drie hoofkarakters na vore, naamlik die digter, die vyand en Jahwe. Die vyand word geteken in terme van tipiese "vyandsbeelde", terwyl Jahwe defensief teenoor die bidder optree en offensief teenoor die teëstanders. In hierdie studie word ook aangedui dat wanneer Jahwe ingryp, bewerk Hy redding en herstel Hy ook die digter se eer. Jahwe word geloof vir sy reddingsdade in die verlede. Dit vorm die basis vir die digter se hulpgeroep tot Jahwe om in te gryp in sy situasie. Hy verslaan die vyand deur van verskillende wapens gebruik te maak. Die digter se vyande word ook as Jahwe se vyand gesien.

Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2001. / ENGLISH ABSTRACT: The analysis of the system of speculative thought of Plato and Zoroaster, as found in Plato's Timaeus and Zoroaster's Gathas, seeks to compare a well-known philosophy, that of Plato, to a lesser known and often misunderstood system of speculative thought within a religion, namely Zoroastrianism. The purpose of such a comparison is to show that the speculative thought found in religion is often comparable to philosophy, as is the case in the doctrines postulated in the Gathas. It serves to illuminate the philosophy within a lesser known religion (Zoroastrianism) by comparing it to a well-known philosophy (that of Plato), and in doing so, to cast new light on both. The comparison of Plato and Zoroaster has been proposed and sometimes executed by other scholars as well. The main problem in these other comparisons, thus far, has been the fact that no historical contact or definite doctrinal influence of Zoroaster on Plato has been or is likely to be established. Though Plato might well have been familiar with Zoroastrian doctrines, this cannot be satisfactorily proven. This study does not depend on historical contact or doctrinal influence (though the possibility of the latter has been discussed), but compares the two doctrines independent of historical factors and is based solely on the striking similarities between these two systems of thought. This study has focussed on some of the basic concepts within the two doctrines, such as creation, the soul, and dualism. In this study I have emphasised the philosophical aspect of Zoroastrianism, though it is classified as a religion, because I believe that much of what has been classified as religion also incorporates speculative thought that can be analysed separately, and as a system of speculative thought it is comparable to other traditions of speculative thought, such as Greek philosophy. This comparison therefore seeks to counteract some of the assumptions about religions, and how they are studied, by focusing on the philosophical basis underlying the doctrines in the Zoroastrian religion. Another aspect to the comparison is a focus on the similarities of doctrine originating in two cultures previously held to be vastly different, namely Persian and Greek. There has previously been a tendency to consider the cultures of the classical and the ancient Near Eastern world as separate and completely distinct from each other, and in doing so, ignoring important historical contact. Although the historical interaction between these two areas has received increased attention, comparative investigations have emphasised the differences between the cultures of these regions, although similarities do abound and the comparison of analogous aspects of the various cultures could prove valuable to the study of the ancient world. Recognition of the larger context within which the various cultures of the ancient world operated can only add to the understanding of the ancient world, and pave the way for reassessing the traditions and world-views of various cultures. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die analise van die spekulatiewe denkstelsels van Plato en Zoroaster, soos uitgelê in Plato se Timaeus en Zoroaster se Gathas, beoog om 'n bekende filosofie te vergelyk met 'n minder bekende en dikwels wangeïnterpreteerde spekulatiewe denkstelsel binne 'n religie, naamlik Zoroastrisme. Die doel van so 'n vergelyking is om te demonstreer dat die spekulatiewe denkstelsel wat binne 'n religie gevind kan word dikwels vergelykbaar is met 'n filosofie, soos die geval is met die leerstellings/denkstelsels wat uitgelê word in die Gathas. Dit dien om die filosofiese binne 'n relatief onbekende religie (Zoroastrisme) uit te lig deur dit te vergelyk met 'n bekende filosofie (dié van Plato), en in die proses is dit moontlik dat daar nuwe lig gewerp kan word op albei. Die vergelyking tussen Plato en Zoroaster is al deur verskeie academici voorgestel en soms uitgevoer. Die hoofprobleem in al die vorige vergelykings is dat daar tot dusver by Zoroaster geen historiese kontak met of invloed op die leerstellings van Plato vasgestel kon word nie. Alhoewel Plato heel moontlik bekend kon gewees het met Zoroaster se leerstellings, kan dit nie bo alle twyfel bewys word nie. Hierdie studie voorveronderstel geen historiese kontak tussen of beïnvloeding deur die leerstellings van Zoroaster en Plato nie (hoewel die moontlikheid van laasgenoemde bespreek word). Dit is 'n vergelyking wat slegs gemotiveer is deur die treffende ooreenkomste tussen hierdie twee denkstelsels. My studie fokus op 'n aantal basiese konsepte binne die twee leerstellings, soos skepping, die siel, en dualisme. Ten spyte van die feit dat Zoroastrisme as 'n religie geklassifiseer word, word die filosofiese aspek van Zoroastrisme in hierdie studie beklemtoon, want ek glo dat baie sisteme wat as religieë geklassifiseer word spekulatiewe denke inkorporeer wat onafhanklik van die religie self as 'n spekulatiewe denkstelsel soos filosofie geanaliseer kan word, en verder ook vergelyk kan word met ander tradisies van spekulatiewe denkstelsels, soos die oud-Griekse filosofie. Hierdie vergelyking poog om die aannames oor religieë, insluitend aannames oor hoe religieë bestudeer moet word, teen te werk deur te fokus op die onderliggende filosofiese basis in die leerstellings van Zoroastrisme. 'n Ander aspek van die vergelyking is 'n fokus op die ooreenkomste tussen leerstellings wat hul oorsprong het in twee kulture (die Persiese en Griekse onderskeidelik) wat voorheen as heeltemal uiteenlopend en verskillend beskou is, en in die proses is die belangrike historiese kontak geïgnoreer. Alhoewel die historiese interaksie tussen die twee areas toenemend aandag geniet, word die kulturele verskille beklemtoon ten spyte van die feit dat daar veelvuldige ooreenkomste is en dat 'n vergelyking van ooreenkomste tussen verskeie kulture baie waardevol kan wees vir die studie van die antieke wêreld. 'n Waardering van die wyer konteks waarbinne die verskeie kulture van die antieke wêreld gefunksioneer het, kan net bydra tot 'n beter begrip van die antieke wêreld en die weg baan vir 'n herevaluering van die tradisies en wêreldbeskouings van die betrokke kulture.

Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2003. / ENGLISH ABSTRACT: Essenism is, according to the data being discussed in this thesis, closely associated with the Dead Sea Scrolls material and had alienated itself from Second Temple Judaism as manifested through both Pharisaism and Sadduceanism. The problem that presents itself is the fact that Essenism is sometimes seen, with Pharisaism and Sadduceanism, as one of the three major trends within Second Temple Judaism, albeit schismatic in origin and nature. With Sadduceanism deriving its authority from the Temple and written Torah, and with Pharisaism its authority from both the written Torah as well as the oral tradition of the Sages, this thesis attempts to determine the criteria to be applied to cults of the Second Temple period in order for them to be classified as being Judaic. This is done in order to be able to establish what, in their own minds, set the Essenes apart from the other two prominent groups. That their motivation for exclusiveness must have been very strong becomes clear through the fact that, in their writings, the Essenes did not see themselves as just another group within Judaism, but as the only true and legitimate group. The ultimate aims of this thesis therefore are, firstly to find out exactly what constituted mainstream Second Temple Judaism according to certain historical and religious factors as well as Judaic ha/achic interpretation. Secondly, the thesis attempts to ascertain if Essenism met the determined criteria to be regarded as part of mainstream Judaism, and if not, if it can be regarded as sectarian Judaism, or as a separate religion altogether. In view of all the abovementioned criteria discussed, the probable conclusion would be that the sectarians from Qumran never thought of themselves as anything other than Jews within the ha/achic tradition, even though it may have been a ha/acha that may in certain respects have radically deviated from that of their fellow Jews. They can therefore rightly be regarded as part of the Judaic tradition of the Second Temple period. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Essenisme is, volgens die data bespreek in hierdie tesis, nou geassosiëer met die materiaal van die Dooie See Rolle, en die eksponente daarvan het hulself vervreem van Tweede Tempel Judaïsme soos gemanifesteer deur beide Fariseïsme en Sadduseïsme. Die probleem wat homself voordoen, is dat Essenisme, saam met Fariseïsme en Sadduseïsme, somtyds gesien word as een van die drie hoofstrominge binne Tweede Tempel Judaïsme, alhoewelskismaties van aard. Met Sadduseïsme wat sy outoriteit aan die Tempel en geskrewe Tora ontleen, en Fariseïsme sy gesag van beide die geskrewe Tora en die mondelinge tradisie van die Wyses, probeer hierdie tesis die kriteria bepaal wat toegepas kan word op kultusse van die Tweede Tempel tydperk, om sodoende as Judaïsties geklassifiseer te kan word, al dan nie. Dit word gedoen om vas te stel wat, in hul eie oë, die Esseners onderskei het van die ander twee prominente groepe. Uit hul geskrifte kan 'n mens aflei dat die Esseners se dryfveer vir eksklusiwiteit baie sterk moes gewees het, aangesien hulle hulself nie net as nog 'n verdere groep binne die Judaïsme gesien het nie, maar in der waarheid as die enigste ware en legitieme groep. Die uiteindelike doel van hierdie tesis is dus eerstens, om vas te stel presies wat verstaan kan word as Tweede Tempel Judaïsme, aan die hand van sekere historiese en religieuse faktore, asook ha/aehiese interpretasie. Tweedens, probeer dit vasstelof Essenisme aan die vasgestelde kriteria voldoen het om as deel van die hoofstroom Judaïsme gesien te kan word, en indien nie, of dit gesien kan word as sektariese Judaïsme, of as 'n heeltemal aparte godsdiens. In die lig van al die bogemelde bespreekte kriteria, sal die waarskynlike gevolgtrekking wees dat die sektelede van Qumran hulself nooit gesien het as enigiets anders as Jode binne die ha/aehiese tradisie nie, alhoewel dit 'n ha/aeha was wat in sekere opsigte radikaal verskil het van die van hul mede-Jode. Hulle kan gevolglik met reg gesien word as deel van die Judaïstiese tradisie van die Tweede Tempel tydperk.

Thesis (MA)--Stellenbosch University, 1991. / ENGLISH ABSTRACT: One of the most vexing questions in the exegetical research on the Psalms has been the establishing of the identity of the suppliant who refers to himself as the cani. Many scholars have endeavoured to study the meaning and significance of this word, but it is still not satisfactorily resolved. The weakness of these studies can be traced back to two factors: (1) an exaggerated over-confidence in the etymological method of analysis, and (2) the implementation of inadequate and incomplete semantic methods. This investigation starts out with the hypothesis that the meaning of cani must be determined in terms of both its macro and micro leve~. Thus, the meaning of this designation will be established synchronically, as well as in terms of an associative field. In this way the semantic field of cani can be .demarcated in light of its immediate lexical, as well as its wider associative field. A close reading of the Psalms in which cani appears, reveals that a triangular relationship is depicted between certain actants. The drama tis personae occupying the following roles in this triangle are: (1) Yahweh asjudge and saviour, (2) the cani as suppliant and victim, and (3) .the antagonist as oppressor and blasphemer. In order to establish the identity of the cani it was necessary to investigate its synonyms and antonyms within this complex triangular structure. Within such a semantic framework it has been determined that the stereotype translation equivalent "poor" is both inadequate and misleading. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Een van die mees kwellende vrae in die moderne Psalmeksegese is die raaisel aangaande die identiteit van die cani. Baie geleerdes het gepoog om die betekenis van hierdie woord te bepaal, maar tot nou toe is die prableem nog nie bevredigend opgelos nie as gevolg van: (1) te swaar klem wat op die etimologie van die woord geplaas is, of (2) onvoldoende semantiese metodes wat gebruik is in die ondersoek van hierdie term. Hierdie studie gaan uit van die hipotese dat die betekenis van cani op beide makro- en mikrovlak vasgestel moet word. Die betekenis moet sinkronies sowel as in terme van 'n assosiatiewe veld bepaal word. Op hierdie wyse kan die semantiese veld afgebaken word op grand van die onmiddellike leksikale sowel as die wyere assosiatiewe veld. Verder is daar ook vasgestel dat in die Psalms waarin cani voorkom, daar gewoonlik sprake is van 'n driehoeksverhouding. Die dramatis personae is: (1) Jahwe as rigter en redder, (2) die cani as aangeklaagde/smekeling en slagoffer en (3) die antagonis as onderdrukker en aanklaerllasteraar. Om die identiteit van die cani vas te stel, was dit nodig om die sinonieme sowel as die antonieme van hierdie term binne so 'n driehoekige struktuur te ondersoek. Binne so 'n semantiese raamwerk is vasgestel dat die stereotipe vertalingsekwivalent "arm" beide onvoldoende en misleidend is.

Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2002. / Tot op hede is die studie van die semantiek tot 'n groot mate bëinvloed deur die taalkundige perspektiefvan die navorser. Dit het dikwels gelei tot resultate wat skeefgetrek is deur die voorveronderstellings van die navorser. Sommige aspekte van betekenis wat van primêre belang is vir die semantiese beskrywing van bepaalde taalkundige konstruksies is in die proses nie genoegsaam, of glad nie, aan die orde gestel nie. Semantiek as 'n interdissiplinêre wetenskap het 'n komplekse karakter aangesien taalkunde, antropologie, kognitiewe sielkunde en, afhangend van die doel van 'n bepaalde semantiese analise, ander verwante dissiplines daarin 'n rol kan speel. Om die rede is daar 'n behoefte aan 'n omvattende benadering in terme waarvan die verskillende faktore verreken kan word. In die semantiese analise van Bybel-Hebreeuse konstruksiesvorm die kulturele agtergrond van leksikale items 'n integrale deel van die semantiese inhoud van hierdie items. In die lig van die beduidende historiese en kulturele verskille tussen die konteks(te) van die Ou Testament en die konteks(te) van hedendaagse lesers is dit dus belangrik om die kulturele dimensie van 'n semantiese analise van Bybels-Hebreeuse leksikale items sistematies aan die orde te stel. So 'n benadering is van groot belang vir Bybelvertaling wat by uitstek 'n proses van interkulturele kommunikasie is. Bybelvertalers het 'n behoefte aan analitiese instrumente wat al die fasette van die semantiese inhoud van Bybels-Hebreeuse lekseme verdiskonteer. Die doel van hierdie studie is om 'n semantiese model te ontwerp wat vir die doel gebruik kan word. Die vertrekpunt van die studie is die teorie van komponensiële analise. Die geskiedenis en ontwikkeling van die model word krities bespreek. Die moontlikhede wat hierdie teorie bied vir 'n meer omvattende model word ondersoek. Besondere aandag word gegee aan die nut wat hierdie benadering het as heuristiese instrument vir die semantiese analises. Die komponensiële analise van betekenis word op hierdie manier geïdentifiseer as 'n benadering wat nie te gou afgeskiet moet word as synde te eng strukturalisties nie. Inteendeel, dit kan ook as 'n buigsame instrument ontwikkel word wat nie net betekenisrelasies in terme van dichotomieë kan beskryf nie. Dit kan ook gebruik word om 'n wye verskeidenheid semantiese verhoudings te analiseer wat insigte van die kognitiewe taalkunde insluit. Daar is verder bevind dat die konsep "semantiese universalium" wat 'n belangrike komponent is van sommige benaderings tot leksikale semantiek weinig waarde het vir 'n semantiese analise wat 'n bydrae wil maak tot vertaling as interkulturele kommunikasie. Die universele kategorieë is meestal so generies dat hulle weinig bydrae tot die beskrywing van die fyner nuanses van lekseme wat tot dieselfde semantiese veld behoort. Daar moet eerder gepoog word om in soverre dit moontlik is 'n instument te ontwikkel wat taal en kultuur spesifiek is. Die kategorieë en kriteria vir die semantiese analise moet verder aan die hand van die brontaal en - kultuur self ontwikkel word. Die navorser moet baie versigtig wees dat sy ofhaar eie teoretiese voorveronderstellings nie op die ondersoek-instrument afgedruk word nie. In die ondersoek is gevind dat die kulturele dimensie van die leksikale items nie genoegsaam verreken kan word, sonder om die wêreldbeeld te analiseer wat ten grondslag lê van die tekste waarin die leksikale items voorkom nie. Vir die doel is 'n analitiese modelontwikkel. Hierdie buigsame model gebruik 'n stel veranderlikes om die tipiese wêreldbeeld te identifiseer wat ten grondslag lê van 'n bepaalde korpus van tekste. Nadat die onderliggende wêreldbeeld van die boek van Jesaja beskryf is, word die leksikale items in hierdie boek, wat behoort tot die semantiese veld "negatiewe morele gedrag" geanaliseer. Op grond van die resultate word 'n aantal aanbevelings gemaak oor die wyse waarop hierdie items in 'n Hebreeuse leksikon beskryf kan word. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Tot op hede is die studie van die semantiek tot 'n groot mate bëinvloed deur die taalkundige perspektief van die navorser. Dit het dikwels gelei tot resultate wat skeefgetrek is deur die voorveronderstellings van die navorser. Sommige aspekte van betekenis wat van primêre belang is vir die semantiese beskrywing van bepaalde taalkundige konstruksies is in die proses nie genoegsaam, of glad nie, aan die orde gestel nie. Semantiek as 'n interdissiplinêre wetenskap het 'n komplekse karakter aangesien taalkunde, antropologie, kognitiewe sielkunde en, afhangend van die doel van 'n bepaalde semantiese analise, ander verwante dissiplines daarin 'n rol kan speel. Om die rede is daar 'n behoefte aan 'n omvattende benadering in terme waarvan die verskillende faktore verreken kan word. In die semantiese analise van Bybel-Hebreeuse konstruksies vorm die kulturele agtergrond van leksikale items 'n integrale deel van die semantiese inhoud van hierdie items. In die lig van die beduidende historiese en kulturele verskille tussen die konteks(te) van die Ou Testament en die konteks(te) van hedendaagse lesers is dit dus belangrik om die kulturele dimensie van 'n semantiese analise van Bybels-Hebreeuse leksikale items sistematies aan die orde te stel. So 'n benadering is van groot belang vir Bybelvertaling wat by uitstek 'n proses van interkulturele kommunikasie is. Bybelvertalers het 'n behoefte aan analitiese instrumente wat al die fasette van die semantiese inhoud van Bybels-Hebreeuse lekseme verdiskonteer. Die doel van hierdie studie is om 'n semantiese model te ontwerp wat vir die doel gebruik kan word. Die vertrekpunt van die studie is die teorie van komponensiële analise. Die geskiedenis en ontwikkeling van die model word krities bespreek. Die moontlikhede wat hierdie teorie bied vir 'n meer omvattende model word ondersoek. Besondere aandag word gegee aan die nut wat hierdie benadering het as heuristiese instrument vir die semantiese analises. Die komponensiële analise van betekenis word op hierdie manier geïdentifiseer as 'n benadering wat nie te gou afgeskiet moet word as synde te eng strukturalisties nie. Inteendeel, dit kan ook as 'n buigsame instrument ontwikkel word wat nie net betekenisrelasies in terme van dichotomieë kan beskryf nie. Dit kan ook gebruik word om 'n wye verskeidenheid semantiese verhoudings te analiseer wat insigte van die kognitiewe taalkunde insluit. Daar is verder bevind dat die konsep "semantiese universalium" wat 'n belangrike komponent is van sommige benaderings tot leksikale semantiek weinig waarde het vir 'n semantiese analise wat 'n bydrae wil maak tot vertaling as interkulturele kommunikasie. Die universele kategorieë is meestal so generies dat hulle weinig bydrae tot die beskrywing van die fyner nuanses van lekseme wat tot dieselfde semantiese veld behoort. Daar moet eerder gepoog word om in soverre dit moontlik is 'n instument te ontwikkel wat taal en kultuur spesifiek is. Die kategorieë en kriteria vir die semantiese analise moet verder aan die hand van die brontaal en - kultuur self ontwikkel word. Die navorser moet baie versigtig wees dat sy of haar eie teoretiese voorveronderstellings nie op die ondersoek-instrument afgedruk word nie. In die ondersoek is gevind dat die kulturele dimensie van die leksikale items nie genoegsaam verreken kan word, sonder om die wêreldbeeld te analiseer wat ten grondslag lê van die tekste waarin die leksikale items voorkom nie. Vir die doel is 'n analitiese model ontwikkel. Hierdie buigsame model gebruik 'n stel veranderlikes om die tipiese wêreldbeeld te identifiseer wat ten grondslag lê van 'n bepaalde korpus van tekste. Nadat die onderliggende wêreldbeeld van die boek van Jesaja beskryf is, word die leksikale items in hierdie boek, wat behoort tot die semantiese veld "negatiewe morele gedrag" geanaliseer. Op grond van die resultate word 'n aantal aanbevelings gemaak oor die wyse waarop hierdie items in 'n Hebreeuse leksikon beskryf kan word.

Thesis (DLitt)--University of Stellenbosch, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: This dissertation looks at the reception of Gen. 1-3, one of the most controversial parts in the Hebrew Bible. How was it interpreted by the Nguni speaking communities (e.g. Xhosa, Zulu, siSwazi and siNdebele) taking into consideration their background, culture and religious belief system? The reception approach is followed in the research because of its emphasis on the role of the reader in understanding texts. Sources that are utilized are Nguni Bible translations, selected preached sermons (which the researcher attended himself), Nguni stories and folk tales and reviews undertaken among selected Nguni groups. A close-reading of the texts under discussion is undertaken in order to determine the basic content and issues of interpretation involved. The central concepts of cosmogony as contained in Gen. 1-2 are studied, as well as the story of the Garden of Eden and the concept of the “fall” in Gen. 3. The map of the Nguni language group is described and the culture and belief system of the Nguni speaking communities. Central concepts to this belief system are the worship of ancestors, marriage, circumcision, and among the Swazis the incwala (annual national feast) Legends and folk tales were used as sources for the Nguni belief system. It was determined that the Nguni speaking people worshipped one God in their traditional way, but always through their ancestors as a sign of respect. The role of the missionaries is analyzed by describing the history of the various missionary societies and their influence on the Nguni peoples. A very short discussion is devoted to preached sermons by Nguni pastors in the Seventh-day Adventist Church.Bible translations have always played a very important role among Nguni speakers (both Christians and non-believers). The need for translations using understandable contemporary terms is emphasized. This is the challenge to the Bible societies and Bible translators. Qualitative reviews were undertaken under selected Nguni speaking groups (Xhosa, Zulu, siSwati and siNdebele). Some of the results obtained from these reviews (full transcripts are included) are: (1) that there is a common understanding of the origin of the universe between the Hebrew Bible and the Nguni religious culture. (2) Serpent (Gen. 3): among the Zulus this concept is understood in terms of sexuality, but it can also be linked with the ancestors. (3) Both communities (Hebrew Bible and the Nguni) were tainted with the concept and ideology of patriarchalism. The crucial question in the research was: “what happens when a cosmogonic myth is transferred from one community to another?” In the case of Gen. 1-3 an ancient Hebrew text was transmitted to African cultures via missionaries and Bible translations. Nguni people react differently. Whereas some accept Gen. 1-3 (cosmogonies and the “fall”) as a detailed explanation of how creation and the “fall” came about, others reject it. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie proefskrif kyk na die resepsie van Gen. 1-3, een van die mees kontroversiële dele in die Hebreeuse Bybel. Hoe word dit geïnterpreteer deur die Ngunisprekende gemeenskappe (Xhosas, Zoeloes, Swazi’s en Ndebele-groepe), met inagneming van hulle agtergrond, kultuur en stelsel van godsdienstige oortuigings? Die resepsiebenadering word in hierdie navorsing gevolg weens die klem op die rol van die leser in hoe tekste verstaan word. Die bronne wat aangewend is, is Ngunibybelvertalings, geselekteerde preke (wat die navorser self bygewoon het), Ngunistories en -volksverhale, en onderhoude wat met geselekteerde Ngunigroepe gevoer is. 'n In-dieptestudie van die betrokke tekste is onderneem ten einde die basiese inhoud en interpretasiekwessies te bepaal. Die sentrale konsep van kosmogonie, soos vervat in Gen. 1- 2, is bestudeer, asook die storie oor die Tuin van Eden en die konsep van die “sondeval” in Gen. 3. Die kaart van die Ngunitaalgroep word beskryf, asook die kultuur en geloofstelsel van die Ngunisprekende gemeenskappe. Sleutelkonsepte in hierdie geloofstelsel is die aanbidding van voorvaders, die huwelik, besnydenis, en onder die Swazi’s, die incwala (jaarlikse nasionale fees). Legendes en volksverhale is gebruik as bronne vir die Ngunigeloofstelsel. Daar is vasgestel dat die Ngunisprekende mense altyd een God aanbid het op hulle tradisionele manier, maar altyd deur voorvaders as 'n teken van respek. Die rol van die sendelinge word ontleed deur die geskiedenis van die verskeie sendinggenootskappe te beskryf, asook hulle invloed op die Ngunimense. 'n Baie kort bespreking word gewy aan preke gelewer deur Ngunipastore in die Sewendedaagse Adventistekerk.Bybelvertalings het nog altyd 'n baie belangrike rol gespeel onder Ngunisprekers (beide Christene en nie-gelowiges). Die behoefte vir vertalings wat verstaanbare, kontemporêre terme gebruik, word beklemtoon. Dít is die uitdaging wat aan die bybelgenootskappe en bybelvertalers gestel word. Kwalitatiewe onderhoude is afgelê onder geselekteerde Ngunisprekende groepe (Xhosas, Zoeloes, Swazi’s en Ndebele-groepe). Resultate wat verkry is van hierdie evaluerings (waarvan volledige transkripsies voorsien word) sluit in: (1) dat daar 'n gemeenskaplike begrip is van die oorsprong van die heelal by die Hebreeuse Bybel en die Ngunigeloofskultuur; (2) dat die konsep van die slang (Gen. 3) onder die Zoeloes in terme van seksualiteit verstaan word, maar dat dit ook met die voorvaders in verband gebring kan word; en (3) dat beide gemeenskappe (Hebreeuse Bybel en die Nguni) tekens dra van die konsep en ideologie van patriargisme. Die kernvraag in die navorsing was: “Wat gebeur wanneer ’n kosmogoniese mite oorgedra word van een gemeenskap na 'n ander?”. In die geval van Gen. 1-3 is 'n ou Hebreeuse teks oorgedra na Afrikakulture via sendelinge en bybelvertalings. Ngunimense reageer verskillend. Waar sommige Gen. 1-3 aanvaar (kosmogonieë en die “sondeval”) as 'n gedetailleerde verduideliking van hoe die skepping en die “sondeval” plaasgevind het, word dit deur ander verwerp.

The main purpose of this study was to investigate the relationship between the African and the Ancient Near Eastern tradition with regard to the ancestral consultation. 1 Samuel 28:3-25 was used as a point of departure. This text was used because it is the only text in the Hebrew Bible that shows the act of consulting the dead except those texts explicitly condemning the act. The study was divided into five chapters. Chapter 1 focused on the introduction and the research problem. Chapter 2 focused on the study of 1 Samuel 28:3-25 and this was done via and intratextual and intertextual analysis. The intratextual analysis of 1 Samuel 28:3-25 focused on the interrelatedness of the text on its literally level. This was done by means of a morphological, syntactical and structural analysis. The intertextual analysis focused on 1 Samuel 28:3-25 in relation with other texts in the Hebrew Bible, especially with reference to the practice of ancestral consultation. In Chapter 3 the main focus was on the Ancient Near Eastern tradition with regard to ancestral consultation and thus focused upon extratextual material. In this chapter, Mesopotamian and Israelite cultural practices were mainly considered. Customs relating to the act of consulting the dead were studied. It included funerary customs, death and mourning rites, the place and role of the dead in society. The study concluded that the act of ancestral consultation in the Ancient Near East was part of their religion. In Ancient Israel, however, it was prohibited by Yahwistic religion. Chapter 4 focused on ancestral consultation in African tradition. In this chapter, personal knowledge and experience were also important. Ancestral consultation in Africa is still a living tradition. The role of the ancestors was studied and also the role that the living have in relation to their ancestors. In this chapter the role of Christianity in Africa played pivotal role because Christianity shaped African religion of today. It is clear from the study that African Christianity still pays tribute to their dead relatives as they are believed to be closer to God. Both Christians and those who practice traditional religion agree on the role of the ancestors. In Chapter 5 the researcher brought together the information in Chapters 1 to 4. In that sense it can be regarded as the climax of the investigation into ancestral consultation as an ancient and modern cultural and religious practice. This chapter contains a comparison between African and Ancient Near Eastern tradition regarding ancestral consultation. The chapter indicates that there is a lot to compare between the two traditions, but one needs to consider the differences in time, religious perceptions, geography, economic and political background of the two traditions. This should especially be considered in evaluating the Ancient Near Eastern tradition because it is in the “archive”; we can only read and learn about it with reference to available sources, while African tradition is an existing one. In Chapter 6 the researcher summarised the main findings of the study with special reference to the research problem as discussed in the first chapter. / Dissertation (MA)--University of Pretoria, 2013. / gm2014 / Ancient Languages / unrestricted

Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2001. / ENGLISH ABSTRACT: In this thesis I will examine and discuss the reasons given for the Jewish War of AD 66 - 70. Reasons put forward by modern scholars specializing in the study of the works of Flavius Josephus are examined and discussed. However, the bulk of my study centres on the reasons that Flavius Josephus supplies for the war as found in his major work Bellum Judaicum. One is lead to the conclusion that he firmly believes that reasons on the human and transcendent planes contributed to the catastrophic events that lead to the destruction of Jerusalem and the Temple. The worldview of this Jewish priest, general and accomplished historiographer was strongly influenced by the religious tenets of the Torah and the past history of the Jewish nation. He cannot countenance the wicked and evil deeds committed shamefacedly by his people against the clear standards that God had given to the nation, and believes that retribution by God will follow. He cannot forget occasions on the past when God intervened in the affairs of his nation by using a pagan world power to accomplish the purposes of God. He sees a similar recurrence of the events that lead to the destruction of the Jerusalem and the Temple in 587/6 BC being manifested in the Jewish War of AD 66 - 70. / AFRIKAANSE OPSOMMING: In hierdie tesis word die redes wat vir die Joodse Oorlog van AD 66-70 aangebied word, ondersoek en bespreek. Veral die redes wat moderne geleerdes wat in die bestudering van Flavius Josephus se werk spesialiseer, word nagespeur en bespreek. Die grootste deel van die studie fokus egter op die redes wat Flavius Josephus self vir die gebeurtenis voorhou, soos wat hy dit in sy belangrike werk, Bellum Judaicum, uiteensit. 'n Mens kom tot die gevolgtrekking dat hy met groot oortuiging glo dat die redes wat tot die katastrofiese gebeure rondom die vernietiging van Jerusalem en die Tempel 'n bydrae gelewer het, op die vlak van sowel die menslike as bomenslike te vinde is. Die wêreldbeskouing van hierdie bedrewe geskiedskrywer en Joodse priester is deur beide die Torah se godsdienstige voorskrifte en volksgeskiedenis sterk beïnvloed. Hy kan nie sy steun aan die blatante en bose dade van sy volksgenote teen die duidelike standaarde wat God gegee het, toesê nie. Volgens hom moes God se vergelding volg. Hy kan ook nie vergeet hoe God in sy volk se verlede ingegryp het deur om goddelose wêreldmagte aan te wend om sy Goddelike doelwitte te bereik nie. Hy gewaar 'n soortgelyke herhaling van gebeurtenisse wat tot die vernietiging van Jerusalem en die tempel in 587/6 vC gelei het, in die aanloop tot die Joodse Oorlog van AD 66-70.