No description available.

No description available.

More than 350,000 anterior cruciate ligament (ACL) injuries occur every year in the United States. A torn ACL is typically replaced with an allograft or autograft tendon (patellar, quadriceps or hamstring), with the choice of tissue generally dictated by surgeon preference. Despite the number of ACL reconstructions performed every year, the process of ligamentization, transformation of a tendon graft to a healthy functional ligament, is poorly understood. Previous research studies have relied on mechanical, biochemical and histological studies. However, these methods are destructive. Clinically, magnetic resonance imaging (MRI) is the most common method of graft evaluation, but it lacks adequate resolution and molecular specificity. There is a need for objective methodology to study the ligament repair process that would ideally be non- or minimally invasive. Development of such a method could lead to a better understanding of the effects of therapeutic interventions and rehabilitation protocols in animal models of ligamentization, and ultimately, in clinical studies. Fourier transform infrared (FT-IR) spectroscopy is a technique sensitive to molecular structure and composition in tissues. FT-IR fiber optic probes combined with arthroscopy could prove to be an important tool where minimally invasive tissue assessment is required, such as assessment of graft composition during the ligamentization process. Spectroscopic methods have been used to differentiate normal and diseased connective tissues, but have not been applied to investigate ligamentization, or to investigate differences in tendons and ligaments. In the proposed studies, we hypothesize that infrared spectroscopy can provide molecular information about the compositional differences between tendons and ligaments, which can serve as a foundation to non-destructively monitor the tissue transformation that occurs during ligamentization. / Bioengineering

Introduktion: Främre korsbandsskador är väldigt vanligt, cirka 8000/år i Sverige och förekommer främst inom idrott. Ungefär 50% av de som får en skada på sitt främre korsband väljer att operera, det kallas för främre korsbandsrekonstruktion. Rehabiliteringen är väldigt lång och rekommendationen är att inte återgå till sin sport förrän efter 9 månader efter operationen. Den nuvarande rehabiliteringsformen inkluderar högintensiv styrketräning på 70% av repetition max vilket lägger hög belastning på knäleden. Ny forskning visar goda resultat för ocklusionsträning där belastningen ligger på 30% av repetition max med användning av blodtrycksmanschetter. Syfte: Att genom en systematisk litteraturöversikt jämföra effekten av ocklusionsbaserad rehabilitering jämfört sedvanlig rehabilitering efter en främre korsbandsrekonstruktion. Metod: Artikelsökningar gjordes på databaserna Pubmed, Web of Science och Cinahl. Inklusionskriterierna utformades med PICOS-modellen. Samtliga studier var randomiserade kontrollerade studier från 2010-2023. Urvalsprocessen gjordes med hjälp av PRISMA’s flödesdiagram och kvalitetsgranskningen genom SBUs granskningsmall för “Bedömning av randomiserade studier”. Resultat: Totalt nio studier inkluderades efter litteratursökning och relevansbedömning. Studierna hade låg-hög kvalitet. De utfallsmått som bedömdes i studierna var: muskelstyrka, muskelvolym/tvärsnittsarea (Cross Sectional Area), smärta, patientrapporterade utfallsmått. Sammanställningen visade att ocklusionsbaserad rehabilitering hade bättre resultat på samtliga utfallsmått jämfört med sedvanlig rehabilitering. Konklusion: Resultaten antyder att ocklusionsbaserad rehabilitering är en effektiv rehabiliteringsmetod. Ocklusionsbaserad rehabilitering kan därför vara ett alternativ att använda som komplement till sedvanlig rehabilitering av vårdgivare för patienter som genomgått rekonstruktion av främre korsband.

Sammanfattning: Bakgrund: Främre korsbandsskada är en allvarlig men vanlig skada inom idrott som resulterar i psykologiska konsekvenser, en av dessa är oro för att skada sig igen och detta kan påverka deras återgång till idrott negativt. Oro och andra psykologiska konsekvenser mäts vanligtvis med det smärtcentrerade frågeformuläret Tampa scale of kinesiophobia (TSK), även fast idrottare med korsbandsskada sällan upplever smärta senare i rehabiliteringen. Re-injury anxiety inventory (RIAI) belyser ångest och andra psykologiska faktorer inom rehabilitering (RIAI-R) och återgång till tävlingssammanhang (RIAI-C) som idrottare kan uppleva. Detta frågeformulär finns dock inte på svenska, vilket gör att svenska fysioterapeuter saknar ett självskattningsformulär som mäter ångest för att skada sig igen. Syfte: Att översätta och tvärkulturellt anpassa RIAI från originalspråket engelska till svenska och testa den på en mindre målgrupp. Metod: Kvalitativ och kvantitativ studiedesign. Fem-steg: Steg 1: Översättning av enkät: Steg 2: sammanfogning av översättningarna från steg 1. Steg 3: Återöversättning till originalspråk. Två separata översättningar genomfördes vid steg: 1 och 3. Steg 4: en expertkommitté granskade den sammanfogade versionen. Steg 5: Prefinala versionen testades genom intervjuer med 13 personer som hade genomgått främre korsbandsrekonstruktion (ACLR) och slutliga korrigeringar gjordes i enlighet med detta för att skapa den slutliga versionen. En korrelationsanalys med 18 personer genomfördes även av RIAI-SE och TSK. Resultat: Den prefinala versionen bestod efter intervjuerna och en svensk version RIAI-SE skapades. RIAI-SE och TSK jämfördes, det visade ingen signifikant korrelation P>0,093.  Slutsats:  Översättningen och kulturella anpassningen av originalformuläret RIAI, resulterade i en svensk version, RIAI-SE. Inga korrelationer mellan RIAI-SE och TSK bekräftar att de mäter olika begrepp. RIAI-SE kan komma att användas av fysioterapeuter på svenska idrottare med allvarliga skador efter att verktyget har visat sig ha god validitet och reliabilitet.

No / Objective To evaluate landing strategies of female football and basketball athletes with relation to possible injury mechanisms and disparity in injury. Design Descriptive laboratory study. Participants 52 female football players and 41 female basketball players. Main outcome measures Frontal plane projection angle (FPPA) was measured during the single leg land (SLL) and drop jump (DJ) screening tasks. Results 2 × 2 × 2 mixed factorial ANOVA showed significant main effects were observed for sport, whilst significant interaction effects were seen between sport and task. Females in both sports exhibited significantly greater FPPA values during the SLL task than the DJ task (p < 0.001). Basketball players demonstrated significantly greater FPPA values during SLL than football players (p < 0.001), whilst no differences were found between sports in the DJ task (p = 0.328). Conclusion Female basketball players display greater FPPA values during unilateral landing tasks than female football players which may reflect the greater ACL injury occurrence in this population. Injury prevention programs in these athletes should incorporate unilateral deceleration and landing tasks and should consider the specific injury mechanisms in each sport.

No / Objective To assess the learning effect, test–retest reliability and measurement error associated with the SEBT. Design Repeated-measures study. Setting Controlled university laboratory environment. Participants Twenty-two healthy recreational athletes (11 male age 22.3 ± 3.7 years, 11 female age 22.8 ± 3.1 years). Main Outcome Measures Repeated-measures ANOVA assessed learning affects. Intraclass correlations coefficients, standard error of measurement and smallest detectable difference values were calculated to assess reliability and measurement error. Results Results showed that excursion distances stabilised after four trials, therefore trials five to seven were analysed for reliability. Test–retest reliability for all reach directions was high, with intraclass correlation coefficients ranging from 0.84 to 0.92. 95% confidence intervals, standard error of measurement and smallest detectable difference ranged from 77.84 to 94.00, 2.21–2.94% and 6.13–8.15%, respectively. Conclusion These statistics will allow clinicians to evaluate whether changes in SEBT scores are due to change in an individual’s performance or random error. The findings of this study show that the SEBT is a reliable measure of lower limb function in healthy recreational athletes. Changes in normalised scores of at least 6–8% are needed to feel confident that a real change in SEBT performance has occurred.

Introduktion: Externt fokus har visats vara fördelaktigt jämfört med internt fokus för en rad olika motoriska uppgifter. Dessutom menar vissa studier att det kan ha en betydande roll för rehabilitering, från till exempel en främre korsbandsskada. Det är dock oklart om uppmärksamhetsfokus påverkar utförandet av knäböj på en balansplatta, en övning som ibland används vid träning och rehabilitering. Syfte: Det primära syftet med följande studie är att undersöka om uppmärksamhetsfokus har en påverkan på rörelsekontroll vid knäböj utförd på en balansplatta. Det sekundära syftet är att jämföra en kontrollgrupp med en grupp individer som haft en främre korsbandsskada. Metod: Femton kvinnor mellan 19 och 24 år deltog, varav tio friska samt fem med främre korsbandsskada. Deltagarnas aktivitetsnivå var minst fyra på Tegners aktivitetsskala. De uppfyllde även FYSS rekommendationer om fysisk aktivitet. De genomförde totalt 18 stycken knäböj på en balansplatta med neutralt, externt och internt fokus. Ett tredimensionellt kamerasystem fångade kinematiken. Variablerna som analyserades var maximal/ minimal flexion/extension, knäadduktion/ abduktion, smidighet i rörelsen, flexions-/extensionstiden, plattans rörelse samt absoluta vinkel. Resultat: Kontrollgruppens signifikanta skillnader gällde knäts rörelsekontroll samt balansplattans rörelse. I den sammanslagna gruppen framkom signifikanta skillnader i utförandet av knäböjen gällande maximala och minimala vinklar. Mellan kontrollgruppen och korsbandsgruppen skiljde endast plattans rörelse under externt fokus. Neutralt fokus verkar i övrigt ha en positiv inverkan på rörelsekontroll vid knäböj på en balansplatta. Slutsats: Uppmärksamhetsfokus har en påverkan på utförandet av knäböj på en balansplatta. Fokusinriktade instruktioner bör därför anpassas utifrån uppgift och individ. / <p>Uppsatsen är skriven inom projektet "Korsbandsskada i knät - orsak, behandling och hur det går senare i livet" vid Institutionen för samhällsmedicin och rehabilitering, avdelningen för fysioterapi.</p>

<p>Uvod: U svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa, postoperativna vizita anesteziologa na odelјenjima rutinski se ne izvodi, niti su ustanovlјeni jasni kriterijumi i stavovi o njenom značaju na zadovolјstvo bolesnika anestezijom. Cilј ovog istraživanja je bio konstrukcija i psihometrijska provera instrumenta koji može rutinski da se koristi za procenu zadovolјstva bolesnika anestezijom u svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa na na&scaron;im prostorima, kao i da se ispita uticaj postoperativne vizite anesteziolioga na zadovolјstvo bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena. Materil i metode rada: U istraživanje je bilo uklјučeno 218 ispitanika, starijih od 18 godina, koji dobro govore i pi&scaron;u srpski jezik, koji su ASA I i ASA II statusa i koji su bili operisani u op&scaron;toj anesteziji. Ispitanici su podelјeni u tri grupe: prvu grupu čini 74 bolesnika, koje je postoperativno na odelјenju obi&scaron;ao anesteziolog koji je davao anesteziju, drugu grupu čini 70 bolesnika, koje je posle operacije obi&scaron;ao medicinski tehničar na anesteziji, koji nije učestvovao u anesteziji i treću grupu čini 74 bolesnika, koji nisu imali postoperativnu vizitu. U prvoj fazi iztraživanja prikuplјali su se osnovni sociodemografski podaci i bolesnicima su usmeno postavlјena pitanja. U drugoj fazi istraživanja svim bolesnicima je data op&scaron;ta balansirana anestezija. U trećoj fazi istraživanja, sprovedena je prva postoperativna vizita anesteziologa za bolesnike prve grupe i prva postoperativna poseta medicinskog tehničara na anesteziji za bolesnike druge grupe. Treća, kontrolna grupa bolesnika nije imala postoperativnu vizitu. U okviru ove vizite procenjivalo se objektivno (PAS skor) i subjektivno stanje bolesnika. Druga postoperativna vizita sprovedena je prvog postoperativnog dana. Drugog postoperativnog dana bolesnicima je odelјenska medicinska sestra, koja nije učestvovala u perioperativnom periodu bolesnika, davala upitnik za merenje zadovolјstva bolesnika anestezijom. Rezultati: Upitnik zadovolјstva bolesnika anestezijom je konstruisan za potrebe istraživanja. Prve metrijske provere upitnika su utvrđene u pilot studiji na 100 ispitanika, na osnovu kojih je neizmenjen upitnik primenjen na celom uzorku. Na osnovu teorijskih okvira formulisana je 21 stavka. Upitnik se sastoji od četiri faktora: prvi faktor je Zadovolјstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, drugi faktor Perianestezijski komfor, treći faktor Nezadovolјstvo postoperativnom brigom i četvrti faktor Strah od anestezije Mera pouzdanosti upitnika na ovom uzorku izražena Kronbahovom alfom iznosi 0.889. Kada se uzmu u obzir sve stavke mera pouzdanosti izražena Kronbahovom alfom celog upitnika iznosi 0.845, &scaron;to ukazuje na visoku pouzdanost skale u celini. Kako bi se proverila konstruktna validnost upitnika, sprovedena je faktorska analiza na uzorku od 218 pacijenata. Bartletov test (p&lt;.01) i KMO vrednosti (KMO=0.880) ukazuju da je sprovođenje faktorske analize na ovom upitniku statistički opravdano. Srednje vrednosti interkorelacija faktora pokazuju da &scaron;to je odnos između anesteziologa i bolesnika bolјi, da će bolesnik imati manji strah od anestezije, biti zadovolјniji postoperativnom brigom i imati veći nivo komfora. Rezultati jednosmerne analize varijanse pokazuju da postoji statistički značajna razlika između grupa kada su u pitanju Zadovolјstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, Strah od anestezije i Nezadovolјstvo postoperativnom brigom. Grupe se statistički značajno ne razlikuju u Perianestezijskom komforu Kada je u pitanju faktor Zadovolјstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, eksperimentalna grupa koja je imala postoperativnu vizitu od strane anesteziologa je bila zadovolјnija ovim aspektom i od eksperimentalne grupe koja je imala postoperativnu vizitu od strane medicinskog tehničara koji nije učestvovao u davanju anestezije i od kontrolne grupe. Grupe se međusobno nisu statistički značajno razlikovale u proceni Perianestezijskog komfora. Kada je u pitanju Nezadovolјstvo postoperativnom brigom, kontrolna grupa se statistički značajno razlikuje u odnosu na obe eksperimentalne grupe. Bolesnici u kontrolnoj grupi su imali izraženiji Strah od anestezije u odnosu na eksperimentalnu grupu gde je postoperativnu posetu obavio anesteziolog. Zaklјučak: U ovom istraživanju konstruisan je visoko pouzdan upitnik koji može rutinski da se koristi za procenu zadovolјstva bolesnika anestezijom u svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa na na&scaron;im prostorima. Postoji statistički značajna razlika u zadovolјstvu bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena između bolesnika koji su imali postoperativnu vizitu anesteziologa i onih koji je nisu imali u korist bolesnika koji su imali postoperativnu vizitu anesteziologa. Postoji statistički značajna razlika u zadovolјstvu bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena između onih koje je postoperativno obi&scaron;ao anesteziolog i onih koje je postoperativno obi&scaron;ao medicinski tehničar na anesteziji koji nije učestvovao u anesteziji.</p> / <p>Uvod: U svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa, postoperativna vizita anesteziologa na odeljenjima rutinski se ne izvodi, niti su ustanovljeni jasni kriterijumi i stavovi o njenom značaju na zadovoljstvo bolesnika anestezijom. Cilj ovog istraživanja je bio konstrukcija i psihometrijska provera instrumenta koji može rutinski da se koristi za procenu zadovoljstva bolesnika anestezijom u svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa na na&scaron;im prostorima, kao i da se ispita uticaj postoperativne vizite anesteziolioga na zadovoljstvo bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena. Materil i metode rada: U istraživanje je bilo uključeno 218 ispitanika, starijih od 18 godina, koji dobro govore i pi&scaron;u srpski jezik, koji su ASA I i ASA II statusa i koji su bili operisani u op&scaron;toj anesteziji. Ispitanici su podeljeni u tri grupe: prvu grupu čini 74 bolesnika, koje je postoperativno na odeljenju obi&scaron;ao anesteziolog koji je davao anesteziju, drugu grupu čini 70 bolesnika, koje je posle operacije obi&scaron;ao medicinski tehničar na anesteziji, koji nije učestvovao u anesteziji i treću grupu čini 74 bolesnika, koji nisu imali postoperativnu vizitu. U prvoj fazi iztraživanja prikupljali su se osnovni sociodemografski podaci i bolesnicima su usmeno postavljena pitanja. U drugoj fazi istraživanja svim bolesnicima je data op&scaron;ta balansirana anestezija. U trećoj fazi istraživanja, sprovedena je prva postoperativna vizita anesteziologa za bolesnike prve grupe i prva postoperativna poseta medicinskog tehničara na anesteziji za bolesnike druge grupe. Treća, kontrolna grupa bolesnika nije imala postoperativnu vizitu. U okviru ove vizite procenjivalo se objektivno (PAS skor) i subjektivno stanje bolesnika. Druga postoperativna vizita sprovedena je prvog postoperativnog dana. Drugog postoperativnog dana bolesnicima je odeljenska medicinska sestra, koja nije učestvovala u perioperativnom periodu bolesnika, davala upitnik za merenje zadovoljstva bolesnika anestezijom. Rezultati: Upitnik zadovoljstva bolesnika anestezijom je konstruisan za potrebe istraživanja. Prve metrijske provere upitnika su utvrđene u pilot studiji na 100 ispitanika, na osnovu kojih je neizmenjen upitnik primenjen na celom uzorku. Na osnovu teorijskih okvira formulisana je 21 stavka. Upitnik se sastoji od četiri faktora: prvi faktor je Zadovoljstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, drugi faktor Perianestezijski komfor, treći faktor Nezadovoljstvo postoperativnom brigom i četvrti faktor Strah od anestezije Mera pouzdanosti upitnika na ovom uzorku izražena Kronbahovom alfom iznosi 0.889. Kada se uzmu u obzir sve stavke mera pouzdanosti izražena Kronbahovom alfom celog upitnika iznosi 0.845, &scaron;to ukazuje na visoku pouzdanost skale u celini. Kako bi se proverila konstruktna validnost upitnika, sprovedena je faktorska analiza na uzorku od 218 pacijenata. Bartletov test (p&lt;.01) i KMO vrednosti (KMO=0.880) ukazuju da je sprovođenje faktorske analize na ovom upitniku statistički opravdano. Srednje vrednosti interkorelacija faktora pokazuju da &scaron;to je odnos između anesteziologa i bolesnika bolji, da će bolesnik imati manji strah od anestezije, biti zadovoljniji postoperativnom brigom i imati veći nivo komfora. Rezultati jednosmerne analize varijanse pokazuju da postoji statistički značajna razlika između grupa kada su u pitanju Zadovoljstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, Strah od anestezije i Nezadovoljstvo postoperativnom brigom. Grupe se statistički značajno ne razlikuju u Perianestezijskom komforu Kada je u pitanju faktor Zadovoljstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, eksperimentalna grupa koja je imala postoperativnu vizitu od strane anesteziologa je bila zadovoljnija ovim aspektom i od eksperimentalne grupe koja je imala postoperativnu vizitu od strane medicinskog tehničara koji nije učestvovao u davanju anestezije i od kontrolne grupe. Grupe se međusobno nisu statistički značajno razlikovale u proceni Perianestezijskog komfora. Kada je u pitanju Nezadovoljstvo postoperativnom brigom, kontrolna grupa se statistički značajno razlikuje u odnosu na obe eksperimentalne grupe. Bolesnici u kontrolnoj grupi su imali izraženiji Strah od anestezije u odnosu na eksperimentalnu grupu gde je postoperativnu posetu obavio anesteziolog. Zaključak: U ovom istraživanju konstruisan je visoko pouzdan upitnik koji može rutinski da se koristi za procenu zadovoljstva bolesnika anestezijom u svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa na na&scaron;im prostorima. Postoji statistički značajna razlika u zadovoljstvu bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena između bolesnika koji su imali postoperativnu vizitu anesteziologa i onih koji je nisu imali u korist bolesnika koji su imali postoperativnu vizitu anesteziologa. Postoji statistički značajna razlika u zadovoljstvu bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena između onih koje je postoperativno obi&scaron;ao anesteziolog i onih koje je postoperativno obi&scaron;ao medicinski tehničar na anesteziji koji nije učestvovao u anesteziji.</p> / <p>Introduction: In daily clinical practice the anesthesiologist, anesthesiologist postoperative rounds on the wards routine is not performed, not have established clear criteria and attitudes about its importance to the satisfaction of patients anesthesia. The aim of this study was to design and psychometric instrument checks that can routinely be used to assess patient satisfaction with anesthesia in everyday clinical practice anesthesiologist in our region, as well as to investigate the influence of post-operative rounds of anesthesiologisr to the satisfaction of patients undergoing anesthesia reconstruction of the anterior cruciate ligament. Matera and methods: The study included 218 patients, aged 18 years, who speak and write the Serbian language, which are ASA I and ASA II status and who were operated under general anesthesia. Subjects were divided into three groups: the first group consists of 74 patients, which is postoperatively in the department visited the anesthesiologist who gave the anesthesia, the second group consists of 70 patients, which is postoperatively visited the medical technician to anesthesia, who was not involved in the anesthesia and the third group makes 74 patients who had postoperative rounds. In the first phase Researches were collected basic socio-demographic data and patients are oral questions. In the second phase of the study all patients received general balanced anesthesia. In the third phase of the study, conducted the first post-operative rounds anesthesiologist for patients of the first group and the first post-operative visit a medical technician in anesthesia for patients other groups. The third, control group patients had postoperative rounds. Within these rounds judged objectively (PAS score) and subjective state of patients. The second post-operative rounds conducted the first postoperative day. On the second postoperative day, the patients underwent Classroom nurse, who did not participate in the perioperative period, patients given a questionnaire to measure satisfaction with anesthesia. Results: The questionnaire satisfaction with anesthesia was designed for research purposes. The first metric verification of the questionnaire were determined in a pilot study on 100 subjects, on which it is unchanged from the questionnaire applied to the whole sample. Based on the theoretical framework formulated in paragraph 21. The questionnaire consists of four factors: the first factor is the ratio of pleasure anesthesiologist to the patient, another factor perianesthesian comfort, the third factor Dissatisfaction postoperative care and the fourth factor, fear of anesthesia questionnaire to measure the reliability of the sample expressed Cronbach alpha is 0.889. When taking into account all items measure expressed by Cronbach alpha reliability of the whole questionnaire is 0.845, which indicates the high reliability of the scale as a whole. In order to test the construct validity of the questionnaire, factor analysis was conducted on a sample of 218 patients. Bartlett&#39;s test (p &lt;.01) and the KMO value (KMO = 0.880) indicate that the implementation of factor analysis on the questionnaire statistically significant. Mean values Intercorrelation factors show that the relationship between the anesthesiologist and patient better, the patient will have less fear of anesthesia, be satisfied with the postoperative care and have a higher level of comfort. Results-way analysis of variance show that there is a statistically significant difference between the groups in terms of their satisfaction with the anesthesiologist to the patient, and the fear of anesthesia and postoperative care Dissatisfaction. The groups do not differ significantly in perianesthesia comfort when it comes to sexual satisfaction factor anesthesiologist to the patient, the experimental group had post-operative rounds by the anesthesiologist was pleased with this aspect of the experimental group had post-operative rounds by medical technicians who did not participated in giving anesthesia and the control group. Groups each other not statistically significant in assessing perianesthesia comfort. When it comes to the dissatisfaction of postoperative care, the control group was significantly different from both experimental groups. Patients in the control group had a pronounced fear of anesthesia compared to the experimental group in which the postoperative visit carried anesthesiologist. Conclusion: In this study constructed a highly reliable questionnaire that can be routinely used to assess patient satisfaction with anesthesia in everyday clinical practice anesthesiologist in our region. There was a statistically significant difference in the satisfaction of patients undergoing anesthesia reconstruction of the anterior cruciate ligament between the patients who had postoperative rounds anesthesiologist and those who did not have the benefit of patients who had postoperative rounds anesthesiologist. There was a statistically significant difference in the satisfaction of patients undergoing anesthesia reconstruction of the anterior cruciate ligament between those postoperatively visited the anesthesiologist and those he visited postoperative medical technician in anesthesia who was not involved in anesthesia.</p>

<p>Studija se sastojala od dva dela &ndash; eksperimentalnog i kliničkog. Eksperimentalni deo je sproveden na Fakultetu tehničkih nauka u Novom Sadu na Departmanu za mehanizaciju i konstrukciono ma&scaron;instvo. Trideset dve zglobne povr&scaron;ine gornjeg okrajka golenjače sa pripojem prednje ukr&scaron;tene veze je uzeto tokom totalne aloartroplastike kolena kod trideset dva pacijenta kod kojih je preoperativno načinjena AP i profilna radiografija sa standardnim uvećanjem u cilju merenja veličine kolena a uz prethodno potpisanu saglasnost pacijenata. Zatim je načinjeno trodimenzionalno skeniranje prostorne povr&scaron;ine pripoja prednje ukr&scaron;tene veze na golenjači u odnosu na ravan zglobne povr&scaron;ine golenjače heptičkim uređajem &bdquo;Phantom Omni&reg;&ldquo; radi utvrđivanja korelacije između povr&scaron;ine pripoja prednje ukr&scaron;tene veze na golenjači i veličine platoa golenjače. U eksperimentalni deo su bili uključeni pacijenti oba pola metodom slučajnog izbora kod kojih je ugrađivana totalna proteza kolena a koji su prethodno potpisali informisani pristanak pacijenta na operativni zahvat na Klinici za ortopedsku hirurgiju i traumatologiju Kliničkog centra Vojvodine. Klinički deo studije je bio retrospektivno-prospektivnog karaktera i obuhvatio je ukupno 60 pacijenata izabranih metodom slučajnog izbora od kojih je ispitivanu grupu činilo 30 pacijenata u kojih je do&scaron;lo do ponovne rupture prednje ukr&scaron;tene veze levog ili desnog kolena nakon urađene primarne rekonstrukcije te je načinjena ponovna rekonstrukcija veze, i kontrolnu grupu koju je činilo 30 pacijenata u kojih je zbog rupture prednje ukr&scaron;tene veze načinjena primarna rekonstrukcija nakon koje nije do&scaron;lo do ponovne rupture. Kod svih pacijenata je rekonstrukcija prednje ukr&scaron;tene veze kolena rađena kalemom kost-tetiva-kost. Ishod rekonstrukcije je procenjivan na osnovu Tegner bodovne skale, Lysholm i IKDC bodovne skale za koleno, artrometrijskog merenja Lachman testa, Pivot shift testa, poloţaja kalema i urađeno je poređenje dobijenih rezultata u ispitivanoj (revizionoj) i kontrolnoj grupi. U klinički deo istraţivanja su bili uključeni pacijenti oba pola, ţivotne dobi od 18 do 40 godina koji su operisani na Klinici za ortopedsku hirurgiju i traumatologiju Kliničkog centra Vojvodine u Novom Sadu a koji su dali informisani pristanak za uključivanje. Kriterijumi za isključivanje pacijenata iz kliničkog dela istraživanja su bili životna dob manja od 18 i veća od 40 godina, pojava težih op&scaron;te-hirur&scaron;kih komplikacija i prestanak želje pacijenta da dalje učestvuje u ovom istraživanju. Nakon sveobuhvatne analize dobijenih rezultata istraţivanja, zaključeno je da postoji korelacija između povr&scaron;ine pripoja prednje ukr&scaron;tene veze na golenjači i veličine platoa golenjače. Formula, načinjena matematičko-statističkim metodama za ovo istraživanje, adekvatna je i praktično primenljiva za predikciju povr&scaron;ine pripoja prednje ukr&scaron;tene veze na golenjači u velikom procentu slučajeva a na osnovu samo dva radiografska parametra izmerenih preoperativno &ndash; prednje-zadnjeg i unutra&scaron;nje-spolja&scaron;njeg dijametra platoa golenjače. Kori&scaron;ćenje ove formule može da doprinese pobolj&scaron;anju rezultata hirur&scaron;kog lečenja pacijenata sa pokidanom prednjom ukr&scaron;tenom vezom kolena. Takođe, zaključeno je da je uzrok neuspeha primarne rekonstrukcije multifaktorijalan kao i da nema statistički značajne razlike u ishodu između ispitanika sa dobrom i ispitanika sa lo&scaron;om pozicijom kalema. Potvrđena je pretpostavka da je ishod ponovne rekonstrukcije prednje ukr&scaron;tene veze kolena slabiji u odnosu na ishod primarne.</p> / <p>This study consisted of two parts &ndash; experimental and clinical. Experimental part was conducted at the Department of Mechanization and Design Engineering of The Faculty of Technical Sciences, University of Novi Sad. Thirty two proximal tibial articular surfaces together with the anterior cruciate ligament insertion of thirty two patients were harvested during total knee arthroplasty. All patients had standard preoperative AP and profile radiographs with standard magnification in order to acquire the knee measurements. All patients previously signed the informed consent. The harvested proximal tibial articular surfaces were 3D scanned by a haptic device called &bdquo;Phantom Omni&reg;&ldquo; in order to determine the correlation between the size of the anterior cruciate ligament insertion site and the size of the tibial plateau. Thirty two randomly chosen patients of both sexes which had a knee arthroplasty were included in the experimental part of this study. All of the patients signed the informed consent at The Clinic for Orthopedic Surgery and Traumatology of The Clinical Centre of Vojvodina. The clinical part was a retrospective-prospective study. This part included 60 randomly chosen patients divided into two groups. The test group consisted of 30 patients who had undergone a revision anterior cruciate ligament reconstruction. The control group consisted of 30 patients who had undergone only primary anterior cruciate ligament reconstruction. A bone-tendon-bone graft was used for the reconstruction in all cases. The outcome was assessed by using Tegner activity scale, Lysholm knee scoring scale, IKDC score, arthrometric evaluation, Pivot shift test and the position of the graft. The results were compared between the test group and the control group. The clinical part of the study included 60 patients of both sexes, age 18-40 which were operated at The Clinic for Orthopedic Surgery and Traumatology of The Clinical Centre of Vojvodina. All of the patients signed the informed consent for participation in this study. The exclusion criteria were age under 18 and above 40, occurrence of severe general surgical complications and a patient wish to be excluded from further investigation. After a thorough analysis of the results, we concluded that the correlation between the size of the anterior cruciate ligament tibial insertion site and the size of the tibial plateau exists. Formula which was created for this study by using mathematical and statistical methods, is adequate and practically applicable for the prediction of size of the anterior cruciate ligament tibial insertion site in the majority of cases based on just two preoperative radiographic parameters &ndash; AP and profile diameter of the tibial plateau. The use of this formula may improve the outcome of the anterior cruciate ligament reconstruction. We also concluded that the cause of the primary anterior cruciate ligament reconstruction failure is multifactorial as well as that there is no statistically significant difference between the patients with good and the patients with poor graft position. We confirmed the assumption that the outcome of the revision anterior cruciate ligament reconstruction is poorer than the outcome of the primary anterior cruciate ligament reconstruction.</p>