• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 33
  • 2
  • Tagged with
  • 36
  • 30
  • 27
  • 25
  • 14
  • 12
  • 12
  • 10
  • 9
  • 9
  • 9
  • 8
  • 8
  • 8
  • 8
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Estrutura e forma : a valorização do aspecto construtivo, o terceiro Vilanova Artigas

Nehme, Roberto Passos January 2011 (has links)
A passagem da segunda para a terceira fase da obra de Vilanova Artigas apresenta uma mudança de rumo artística passível de uma dupla leitura quanto aos seus aspectos constituintes. Essa passagem pode ser vista tanto como um momento de ruptura ideológica com a maneira que o movimento moderno vinha se apresentando, quanto como um momento de aprimoramento e desenvolvimento da ideia moderna de forma. É justamente na segunda proposição que este trabalho volta seu foco, e para isto é preciso entender o processo de concepção da ideia moderna de forma. A primeira parte desse trabalho visa apresentar ao leitor, e também para o próprio autor, como ocorre este processo, buscando o entendimento daquilo que o caracteriza. A segunda parte desse trabalho analisa as cinco primeiras casas projetadas, e construídas, por Vilanova Artigas no início da sua fase brutalista com o objetivo de entender e demonstrar as características, os fatores de mudança e o aprimoramento do processo de concepção moderno dentro da sua produção, apresentando o papel decisivo da estrutura portante dentro deste contexto. / The transition between the second and third phases of Vilanova Artigas’s work reveals an artistic change that could be interpreted in two ways. This transition could be seen both as an ideological change regarding modern architecture and as a moment of improvement and development of the modern idea of form. This work intends to focus on the second proposition. For that it is necessary to understand the process of composition as it relates to the modern idea of form. The fi rst part of this work intends to present to the reader, and to the author too, how this process occurs, trying to understand what characterizes it. The second part of this work analyzes the fi ve fi rst houses designed and built by Vilanova Artigas in the beginning of his Brutalist phase with the intent to understand and demonstrate characteristics, factors of change and the development of the modern process of design inside his work, showing the decisive infl uence of the bearing structure on this process. ABSTRACT
22

Brutalismo paulista : uma análise compositiva de residências paulistanas entre 1957 e 1972

Sanvitto, Maria Luiza Adams January 1994 (has links)
O objetivo deste trabalho É o exame de um conjunto de residências unifamiliares, selecionadas entre unidades desta tipologia que foram projetadas e executadas na cidade de São Paulo, contemporaneamente à tendência arquitetônica que passou a ser reconhecida como Brutalismo Paulista. A pesquisa considerou a hipótese de que as obras escolhidas seriam exemplares do Brutalismo Paulista, ou teriam contribuído para o desenvolvimento desta corrente arquitetônica em São Paulo. A verificação destas residências é feita através de uma análise específica que investiga as caracterÍsticas espaciais, formais e compositivas desta produção. Para o exame dos exemplares foi utilizada uma matriz de análise desenvolvida pela pesquisa e aplicada a cada um dos exemplares. No desenvolvimento desta matriz foram considerados os conceitos relativos à composição arquitetônica, - tais como: elementos de arquitetura, elementos de composição e estratégias compositivas - os quais conferem ao título da dissertação a especificidade de uma análise compositiva. / The purpose of this work is to examine a group of single residences, chosen among the ones of this typology that were designed and constructed in the city of São Paulo, contemporary to the architecture tendency which became known as Paulista Brutalism. The research considered the hypothesis whether the chosen residences would be examples of the Paulista Brutalism, or would have contributed for the development of this architectonic movement in São Paulo. The verification of these residences is done through an especifc analisys that seek for the spacial, formal and compositive characteristics of this production. For the exame of the examples was used a matrix of analysis that had been developed by the research and was applied to each one of the chosen residences. In the development of this matrix were considered the concepts related to the architectural composition- like architectural elements, composition elements and composition strategies - which give to the title of the dissertation the specificity of a compositive analysis.
23

Estrutura e forma : a valorização do aspecto construtivo, o terceiro Vilanova Artigas

Nehme, Roberto Passos January 2011 (has links)
A passagem da segunda para a terceira fase da obra de Vilanova Artigas apresenta uma mudança de rumo artística passível de uma dupla leitura quanto aos seus aspectos constituintes. Essa passagem pode ser vista tanto como um momento de ruptura ideológica com a maneira que o movimento moderno vinha se apresentando, quanto como um momento de aprimoramento e desenvolvimento da ideia moderna de forma. É justamente na segunda proposição que este trabalho volta seu foco, e para isto é preciso entender o processo de concepção da ideia moderna de forma. A primeira parte desse trabalho visa apresentar ao leitor, e também para o próprio autor, como ocorre este processo, buscando o entendimento daquilo que o caracteriza. A segunda parte desse trabalho analisa as cinco primeiras casas projetadas, e construídas, por Vilanova Artigas no início da sua fase brutalista com o objetivo de entender e demonstrar as características, os fatores de mudança e o aprimoramento do processo de concepção moderno dentro da sua produção, apresentando o papel decisivo da estrutura portante dentro deste contexto. / The transition between the second and third phases of Vilanova Artigas’s work reveals an artistic change that could be interpreted in two ways. This transition could be seen both as an ideological change regarding modern architecture and as a moment of improvement and development of the modern idea of form. This work intends to focus on the second proposition. For that it is necessary to understand the process of composition as it relates to the modern idea of form. The fi rst part of this work intends to present to the reader, and to the author too, how this process occurs, trying to understand what characterizes it. The second part of this work analyzes the fi ve fi rst houses designed and built by Vilanova Artigas in the beginning of his Brutalist phase with the intent to understand and demonstrate characteristics, factors of change and the development of the modern process of design inside his work, showing the decisive infl uence of the bearing structure on this process. ABSTRACT
24

Arquitetura bancária gaúcha nos anos 70 : a influência brutalista

Petroli, Marcos Amado January 2014 (has links)
A presente dissertação de mestrado busca reconhecer e analisar a arquitetura bancária do Rio Grande do Sul – destacadamente de Porto Alegre –, influenciada pelo que se convencionou como Brutalismo; uma produção que se concentrou nos anos setenta, mas atingiu parcialmente as décadas adjacentes. Entre as características próprias desta vertente, destacam-se a franca exposição do concreto aparente, a monumentalização da estrutura como geratriz da forma e o alto teor artesanal presente – tanto no projeto quanto na execução dessas edificações –. Merece destaque, também, a contraposição existente entre essa última característica apontada e a ênfase freqüente na industrialização e nos seus respectivos componentes seriais. O trabalho ainda investiga algumas questões-chave do Brutalismo, pertinentes à categorização da produção local. Contextualiza a experiência como parte do fenômeno da expansão bancária em âmbito nacional, examinando a evolução das edificações específicas do programa dentro do contexto mais amplo de manifestações influenciadas pelo Brutalismo na capital gaúcha. E procura estabelecer um balanço da experiência, analisando as principais influências externas detectáveis e os desdobramentos autóctones desta produção. / This dissertation aims to recognize and to analyze the banking architecture in Rio Grande do Sul - notably in Porto Alegre - characterized by the influence of what is known as Brutalism. This production was concentrated in the seventies, but partially reached the adjacent decades. Among the common characteristics attributed to this banking architecture, it’s important to highlight the exposure of raw concrete, the monumentalized structure as the main generator of the form and the high artisanal level present – both in design and in execution of these buildings –. Deserves mention as well the existing contrast between the last feature pointed and the frequent emphasis on industrialization and on its respective standard components. The paper also investigates some key-issues of Brutalism, relevant to the categorization of local production. Besides, it contextualizes this experience as a part of the bank expansion phenomenon nationwide, examining the evolution of the specific building program within the broader context of events influenced by Brutalism in Porto Alegre. And finally, this dissertation seeks to establish a balance of the local experience, analyzing the main detectable external influences and native developments of the production.
25

A modernidade em Hans Broos / Modernity in Hans Broos

Karine Daufenbach 18 May 2011 (has links)
\"A Modernidade em Hans Broos\" é um estudo que parte da obra alemã e brasileira do arquiteto Hans Broos (1921), compreendida entre fins da década de 1940 e os anos 1970. O cenário alemão pós-guerra torna-se contexto chave, onde o arquiteto reúne densa formação teórica e prática, e experiências que conformarão o cerne de seu fazer arquitetônico. À formação ampla e diversificada junta-se o desejo de contextualizar suas propostas no ambiente brasileiro, quando aqui chega no início da década de 1950. Este encontro inicial com a arquitetura da Escola Carioca resultará especialmente fértil, maduro e complexo quando o arquiteto assimila os pressupostos gerais do Brutalismo Paulista, que se mesclam às referências que o mantém atrelado à experiência alemã. O objetivo da tese é demonstrar o quanto sua arquitetura brutalista mantém-se afinada aos pressupostos de sua formação, seja pela via teórica e indireta, seja pelo exemplo direto do trabalho do mestre Egon Eiermann. A partir de referências múltiplas, também sua obra ajudará a compor o cenário multifário do Brutalismo Paulista nos anos 1960 e 1970. / \"Modernity in Hans Broos\" is a study developed from the analysis of the german and brazilian works by architect Hans Broos, between the late 1940s and the 1970s. The postwar german situation is the key context, in which the architect gathers a dense theorical and practical background, and experiences that will form the core of his architectural practice. To this broad and diverse background, he adds the desire of contextualizing his work to the brazilian environment, when arriving here in the early 1950s. This primary encounter with the brazilian architecture of the Carioca School will prove specially fertile, mature and complex when the architect assimilates the main concepts of the Paulista Brutalism, which are bound to the references he attains to his german experience. The focus of the thesis is to show in what dimension his brutalist architecture is aligned to his background\'s concepts, wether by the theoric and indirect way, or by the direct example of the works of master Egon Eiermann. From multiple references, Hans Broos\'s work will also cope with the multifaceted scenario of 1960s and 1970s Paulista Brutalism. Keywords: Hans Broos, Post-World-War-II german architecture, Paulista Brutalism
26

Arquitectura Modular en el Espacio: Espai Verd, un Hábitat Sostenible

Calleja Molina, Manuel 28 October 2020 (has links)
[ES] Espai Verd, obra del estudio de arquitectura CSPT bajo la dirección de Antonio Cortés Ferrando, es una singular edificación situada en el barrio de Benimaclet, Valencia, diseñada a comienzos de la década de los años 80 y finalizada a mediados de los años 90. El proyecto, que nació como una idea entre amigos sobre materializar un conjunto de chalets con jardín dispuestos en altura, se nutre de diferentes referentes y estrategias geométricas para encajar sus viviendas en el espacio. La combinación de sus múltiples elementos constructivos vistos, como su colosal estructura de hormigón armado, junto a la introducción de una profusa vegetación como parte intrínseca del edificio, sin lugar a dudas, dotan a esta obra de un interés arquitectónico digno de objeto de estudio. En la actualidad, numerosos colectivos académicos y profesionales han comenzado a mostrar un creciente interés por difundir esta edificación, dadas sus peculiares características. Existen diferentes publicaciones y exposiciones que aportan ciertos detalles de la obra, pero todos ellos desde un carácter divulgativo, sin llegar a profundizar en el proceso arquitectónico y de ejecución. El trabajo parte por recopilar el mayor número de documentación y datos posible respecto a su diseño y materialización, y así poder analizar y establecer una serie de conclusiones que den lugar al primer documento formal sobre Espai Verd. La Valencia de los años 80, el auge del cooperativismo, el desarrollo profesional de CSPT y de Cortés, y conceptos como el brutalismo, las megaestructuras o la arquitectura modular en el espacio, son algunos de los factores que influyeron profundamente en el diseño y materialización de esta obra. En este sentido, referentes como Habitat 67, Montreal, Canadá, de Moshe Safdie o la arquitectura modular del estudio de arquitectura GO-DB, en el que Cortés y el resto de integrantes de CSPT estuvieron formándose profesionalmente, resultan claves para entender este tipo de arquitectura. El proyecto se basa en la utilización de tres piezas o tipologías de viviendas, de una planta, dúplex y tríplex, que introduce dentro de en una retícula de 6 x 6 m para combinarlas mediante diferentes estrategias de diseño como el escalonamiento o la simetría. Los espacios intermedios, resultantes de la combinación espacial entre las viviendas, originan generosos espacios de relación y múltiples dotaciones que son fundamentales en el desarrollo social y vivencial del hábitat. De igual modo, el empleo de la vegetación como extensión natural de la vivienda mejora las condiciones medio ambientales, y supone la necesaria desvinculación de los ejes con respecto de la trama urbana, a favor del mejor asoleo posible. La espacialidad de sus crujías y las grandes cargas que implican la implantación del terreno vegetal en los forjados traen como resultado la singularización de la estructura, nada convencional para un edificio de carácter residencial. En este sentido, a través de la distinta documentación recopilada para la ejecución de la obra se puede apreciar la complejidad y el detalle en los diferentes sistemas constructivos empleados, en los que destaca su parte estructural. Por tanto, la exposición y análisis de la mayor información posible recabada sobre Espai Verd han permitido desvelar los criterios y estrategias de proyecto utilizados, con los que establecer unas reflexiones sobre todo el proceso arquitectónico de esta obra. En consecuencia, su singularidad e interés patrimonial, deberían ser estudiados para su inclusión dentro del catálogo de Bienes de Relevancia Local, con lo que garantizar y preservar este particular hábitat sostenible. / [EN] Espai Verd, work of the CSPT studio architectural lead by Antonio Cortés Ferrando, is a singular building located in the neighbourhood of Benimaclet, Valencia. It was designed in the beginning of the 1980s and was finished in the mid-1990s. The project, wich came at a gathering held by Cortés, where he was asked to make houses with gardens, like chalets, arranged in height, is nourished by different references and geometric strategies to fit their dwellings in space. Its multiple constructive elements seen, such as the colossal reinforced concrete structure, combined with the integration of profuse vegetation, give this building an architectural interest worthy of study. Currently, numerous academic and professional groups have begun to show increasing interest in this building due to its peculiar characteristics. There are different publications and exhibitions that provide certain details of the work, but all of them from an informative nature, without delving into the architectural and construction process. The research starts by collecting as much documentation and data as possible about its design and construction to analyze, and thus establish a series of conclusions that obtain the first formal document of Espai Verd. Valencia of the 80s, the rise of cooperativism, the professional development of CSPT and Cortés, and concepts such as brutalism, megastructures or modular architecture in space, are some of the factors that profoundly influenced the design and materialization of this work. In this sense, references such as Habitat 67, Montreal, Canada, by Moshe Safdie or the modular architecture of the GO-DB architecture studio, in which Cortés and the rest of the CSPT members did profesional practices, are key to understanding this type of architecture. The project is based on the use of three pieces or types of houses, one floor, duplex and triplex, inserted inside a 6 x 6 m layout to combine them using different design strategies such as stair shape or symmetry. The intermediate spaces, result of the spatial combination between the dwellings, create generous spaces for relationships and recreation that are essential in the social development of the habitat. Likewise, the use of vegetation as a natural extension of the houses improves environmental conditions, and implies the necessary separation of the axes from the urban plan, in favor of the best possible sunlight. The spatiality and the great loads that the implantation of the vegetal topsoil suppose the singularity of the structure, which is not conventional for a residential building. In this way, through the different documentation collected for the construction of the building, the complexity and detail in the different construction systems are shown, in which its structural part stands out. Therefore, the compilation and analysis of as much information as possible gathered about Espai Verd have revealed the criteria and project strategies used, with which to establish reflections on the architectural process of this work. Consequently, its singularty and patrimonial interest should be studied for its inclusion in the catalog of Bienes de Relevancia Local (Valencia), to guarantee and preserve this particular sustainable habitat. / [CA] Espai Verd, obra de l'estudi d'arquitectura CSPT sota la direcció d'Antonio Cortés Ferrando, és una singular edificació situada en el barri de Benimaclet, València, dissenyada al començament de la dècada dels anys 80 i finalitzada a mitjan anys 90. El projecte, que va nàixer com una idea entre amics sobre materialitzar un conjunt de xalets amb jardí disposats en altura, es nodreix de diferents referents i estratègies geomètriques per a encaixar els seus habitatges en l'espai. La combinació dels seus múltiples elements constructius vistos, com la seua colossal estructura de formigó armat, al costat de la introducció d'una profusa vegetació com a part intrínseca de l'edifici, sense cap dubte, doten a aquesta obra d'un interés arquitectònic digne d'objecte d'estudi. En l'actualitat, nombrosos col·lectius acadèmics i professionals han començat a mostrar un creixent interés per difondre aquesta edificació, donades els seus peculiars característiques. Existeixen diferents publicacions i exposicions que aporten certs detalls de l'obra, però tots ells des d'un caràcter divulgatiu, sense arribar a aprofundir en el procés arquitectònic i d'execució. El treball parteix de recopilar el major número de documentació i dades possible respecte al seu disseny i materialització, i així poder analitzar i establir una sèrie de conclusions que donen lloc al primer document formal sobre Espai Verd. La València dels anys 80, l'auge del cooperativisme, el desenvolupament professional de CSPT i de Cortés, i conceptes com el brutalisme, les megaestructures o l'arquitectura modular en l'espai, són alguns dels factors que van influir profundament en el disseny i materialització d'aquesta obra. En aquest sentit, referents com a Habitat 67, Mont-real, al Canadà, de Moshe Safdie o l'arquitectura modular de l'estudi d'arquitectura GO-DB, en el qual Cortés i la resta d'integrants de CSPT van estar formant-se professionalment, resulten claus per a entendre aquest tipus d'arquitectura. El projecte es basa en la utilització de tres peces o tipologies d'habitatges, d'una planta, dúplex i tríplex, que introdueix dins d'una retícula de 6 x 6 m per a combinar-les mitjançant diferents estratègies de disseny com l'escalonament o la simetria. Els espais intermedis, resultants de la combinació espacial entre els habitatges, originen generosos espais de relació i múltiples dotacions que són fonamentals en el desenvolupament social i vivencial de l'hàbitat. D'igual manera, l'ús de la vegetació com a extensió natural de l'habitatge millora les condicions mig ambientals, i suposa la necessària desvinculació dels eixos respecte a la trama urbana, a favor del millor assolellament possible. L'espacialitat de les seues crugies i les grans càrregues que impliquen la implantació del terreny vegetal en els forjats porten com a resultat la singularizatció de l'estructura, gens convencional per a un edifici de caràcter residencial. En aquest sentit, a través de la diferent documentació recopilada per a l'execució de l'obra es pot apreciar la complexitat i el detall en els diferents sistemes constructius emprats, en els quals destaca la seua part estructural. Per tant, l'exposició i anàlisi de la major informació possible recaptada sobre Espai Verd han permés revelar els criteris i estratègies de projecte utilitzats, amb els quals establir unes reflexions sobretot el procés arquitectònic d'aquesta obra. En conseqüència, la seua singularitat i interés patrimonial, haurien de ser estudiats per a la seua inclusió dins del catàleg de Béns de Rellevància Local, amb el que garantir i preservar aquest particular hàbitat sostenible. / Calleja Molina, M. (2020). Arquitectura Modular en el Espacio: Espai Verd, un Hábitat Sostenible [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/153381 / TESIS
27

La eficiencia de la materialidad: Edificios brutalistas en el Perú, 1965-1980

Murdoch Quijandria, Esteban 24 January 2023 (has links)
La arquitectura brutalista supone un tema controversial en la arquitectura debido a su origen incierto, la monumentalidad de sus estructuras y su proceso de globalización. En el Perú, específicamente, existe aún mayor controversia por la adjudicación del brutalismo a la arquitectura del Gobierno Militar de Juan Velasco, que desacredita la capacidad intelectual de los arquitectos peruanos de la época. Por ello, la presente investigación realiza una revisión historiográfica de los edificios responsables de la creación del brutalismo como la Unidad de Habitación de Marsella de 1952 y la Escuela Hunstanton de 1954 y determina los principios comunes. Estos fueron, en un contexto de crisis posterior a la Segunda Guerra Mundial, la eficiencia de los procesos constructivos, la pertinencia estructural de sus materiales y la eficiencia energética de los edificios. Posteriormente, realiza análisis técnicos en tres casos de estudio para determinar la permanencia de dichos principios en la arquitectura brutalista construida en Lima entre los años 1965 y 1980, con la finalidad de hallar un sustento técnico para su construcción en dicha época y lugar. Entre dichos casos se analiza el Centro Cívico de Lima, el edificio de Petroperú y el ex Ministerio de Pesquería. Finalmente, se comprueba el sustento de la arquitectura brutalista desde sus procesos constructivos y la pertinencia de sus estructuras, sin embargo, no desde su eficiencia energética. / Brutalist architecture is a controversial subject because of its uncertain origin, the monumentality of its structures and its globalization. In Peru, especially, there is even more controversy over brutalism because of its attribution to the Military Government of Juan Velasco, which discredits the intellectual capacity of Peruvian architects of the time. For this reason, the present research carries out a historiographical review of the buildings responsible for the creation of brutalism such as the Unite d’habitation of Marseille of 1952 and the Hunstanton School of 1954 and determines its common principles. These were, in a context of crisis, the efficiency of construction procedures, the relevance of the structures and the energy efficiency of the buildings. Afterwards it performs technical analysis in three buildings to determine the permanence of the previous principles in the brutalist architecture built in Lima from 1965 to 1980 and find a technical basis for its construction. The buildings to be analyzed are the Civic Center of Lima, the Petroperu Building and the former Ministry of Fisheries. Finally, the relevance of brutalist architecture is verified from its construction procedures and its structures, however, not from its energy efficiency.
28

João Batista Vilanova Artigas - residências unifamiliares: a produção arquitetônica de 1937 a 1981 / João Batista Vilanova Artigas. The architectural prodution of the one-familiar house built in Sao Paulo city from 1937 to 1981

Petrosino, Mauricio Miguel 03 August 2009 (has links)
O trabalho consiste na análise de projetos de residências unifamiliares do arquiteto João Batista Vilanova Artigas construídos na cidade de São Paulo no período de 1937 a 1981. A partir de exaustivo levantamento na bibliografia existente, dos arquivos documentais e, principalmente de campo, verificamos a existência, ou não, dessas obras e as suas condições atuais. Chegamos a um conjunto de 80 casas que nos permitiu uma análise inédita da trajetória do arquiteto, identificando o significado dessa tipologia para sua trajetória, os principais bairros onde atuou, além do estudo das características funcionais e morfológicas dos elementos construtivos que proporcionaram um amplo panorama de referências dos seus aspectos projetuais. O quadro estabelecido possibilitou uma análise profunda da tipologia residencial deste arquiteto, conseqüentemente da produção arquitetônica paulista que foi referência importante para o desenvolvimento de sucessivas gerações de arquitetos. A análise comparativa dos diversos projetos permitiu traçar a trajetória de Artigas verificando as suas referências, de modo a contribuir para a compreensão da real importância desse arquiteto à arquitetura brasileira. O levantamento aqui sistematizado traz a público informações inéditas que permitirão o desenvolvimento de muitos outros trabalhos, bem como a revisão da própria historiografia existente sobre Artigas. / This work analyses the one-familiar houses designed by the architect João Batista Vilanova Artigas and built in São Paulo city between 1931 and 1981. We promoted an exhaustive bibliographic, documental and field survey, verifying this houses permanence or not, and their actual conditions. We identified 80 unities, which permitted to develop an original analyze of Artigas work, identifying this typologys importance to his career, the main districts where he worked for, beyond the study of its functional and formal characteristics, and its building elements, consisting a large panorama of the architects references. This survey is a contribution not only to study Artigas houses, but also to the paulista production as a whole, considering his influence to successive architects generations. The comparative analyze among all houses permitted to establish Artigas path, verifying his references, and so contributing to the comprehension of his real importance to the Brazilian architecture. The many unpublished information here revealed may stimulate the interesting to new task as well as revision of Artigas historiography.
29

O risco do Paraná e os concursos nacionais de arquitetura 1962-1981

Pacheco, Paulo Cesar Braga January 2004 (has links)
Este estudo aborda os anteprojetos realizados por arquitetos paranaenses entre os anos de 1962 e 1981 para concursos nacionais de arquitetura, os quais influenciaram e transformaram a arquitetura moderna no Paraná. Apresenta um panorama da evolução da arquitetura moderna brasileira ao analisar obras da escola carioca e da escola brutalista paulista; investiga o nascimento da arquitetura moderna paranaense, através das obras dos pioneiros. Aborda a chegada dos arquitetos paulistas em Curitiba, a partir de 1962; analisa a corrente migratória de arquitetos vindos de outros estados para a implantação do Curso de Arquitetura da UFPR, a partir de 1964; investiga o surgimento do ‘Grupo do Paraná’ e estuda a formação acadêmica de seus integrantes; elabora um cadastro de todos os concursos nacionais com premiações de arquitetos paranaenses; subdivide em cinco fases distintas os concursos cadastrados e os analisa individualmente: 1957 a 1961 - Antecedências; 1962 a 1966 – Fase de Emergência; 1967 a 1972 – Fase de Cristalização; 1973 a 1981 – Fase de Dispersão; 1982 a 1996 – Excurso.
30

O risco do Paraná e os concursos nacionais de arquitetura 1962-1981

Pacheco, Paulo Cesar Braga January 2004 (has links)
Este estudo aborda os anteprojetos realizados por arquitetos paranaenses entre os anos de 1962 e 1981 para concursos nacionais de arquitetura, os quais influenciaram e transformaram a arquitetura moderna no Paraná. Apresenta um panorama da evolução da arquitetura moderna brasileira ao analisar obras da escola carioca e da escola brutalista paulista; investiga o nascimento da arquitetura moderna paranaense, através das obras dos pioneiros. Aborda a chegada dos arquitetos paulistas em Curitiba, a partir de 1962; analisa a corrente migratória de arquitetos vindos de outros estados para a implantação do Curso de Arquitetura da UFPR, a partir de 1964; investiga o surgimento do ‘Grupo do Paraná’ e estuda a formação acadêmica de seus integrantes; elabora um cadastro de todos os concursos nacionais com premiações de arquitetos paranaenses; subdivide em cinco fases distintas os concursos cadastrados e os analisa individualmente: 1957 a 1961 - Antecedências; 1962 a 1966 – Fase de Emergência; 1967 a 1972 – Fase de Cristalização; 1973 a 1981 – Fase de Dispersão; 1982 a 1996 – Excurso.

Page generated in 0.0363 seconds