In the central Aegean of Greece, metamorphic rocks have been brought to the surface along multiple detachment faults producing a series of core complexes. The detachment faults have been grouped into several detachment systems including the North and West Cycladic Detachment Systems. The timing and magnitude of displacement along individual detachment faults is variable, the faults exhumed footwall rocks with a range of metamorphic grades from different crustal depths. Geochronology (zircon (U-Th)/He and white mica ⁴⁰Ar/³⁹Ar analyses) was conducted to investigate the timing of activity along a paired detachment system exposed in the bedrock of Mt. Hymittos, Attic Peninsula, Greece. Taken together the geochronometers indicate the detachments of Hymittos were active from the late Oligocene to the late Miocene with both faults active during the middle Miocene. The ductile-to-brittle deformation of the structures, top-SSW kinematics, morphology of the massif, and metamorphic grade indicate that these detachments are extensions of the West Cycladic Detachment System. Additionally, the overlap in timing between the structures indicates that paired detachment systems can be coeval. Coeval displacement along separate detachment branches has important implications for strain partitioning within the crust and the development of detachment systems. Detrital zircon U-Pb geochronology was conducted on samples from exposures of the West Cycladic Detachment System on the Attic Peninsula. The results are compared to unpublished data from the Attic Peninsula and the Western Cyclades including Santorini. The analyses confirm the correlation of the footwall rocks of Hymittos to the Cycladic Blueschist Unit as well as evaluate several paleogeographic correlations for the Cycladic Blueschist Unit. The samples herein record significant recycling of Variscan zircon from the Cycladic Basement, strongly suggesting the proto-Cycladic Blueschist Unit was deposited atop the Cycladic Basement. The Pindos Zone of the Hellenides is the most likely paleogeographic equivalent to the Cycladic Blueschist Unit. Strengthening this correlation gives additional insight into the position of the proto-Cycladic Blueschist Unit which is important for understanding both the movement of Hellenic terranes through time, and the pre-subduction relationship(s) between the terranes that today comprise the Attic-Cycladic Complex. Finally, electron backscatter diffraction analysis was utilized to examine the mechanisms of deformation in a suite of calcitic and dolomitic marble mylonites from the detachments of Hymittos. This was used to shed light on the conditions under which these ductile-then-brittle structures deformed suggesting that dolomite deformed under lower to sub-greenschist facies conditions may be surprisingly weak when deforming by grain size sensitive processes. Dolomite is a major rock forming mineral and comprises significant parts of carbonate dominated terranes and (meta)sedimentary successions. The apparent weakness of dolomite reported herein suggests that under greenschist and sub-greenschist facies conditions dolomite may accommodate significant strain not predicted by experiments or commonly reported from the field. Together this thesis provides insight into detachment fault architecture, deformation processes and the pre-subduction dynamics and structural position of the geologic units exposed within the Attic-Cycladic Complex.

The author's Thesis (Ph. D.)--University of London, 1987. / Includes bibliographical references.

The author's Thesis (Ph. D.)--University of London, 1987. / Includes bibliographical references.

.

.

Esta pesquisa é sobre um tipo específico de cerâmica grega, denominada \"meliana\". Tem como pano de fundo o rico período orientalizante das regiões que atualmente chamamos Grécia e Turquia. A partir de um vaso grego específico, uma ânfora monumental cicládica, a Ânfora de Apolo, elabora-se uma análise iconográfica com o que foi pintado em sua superfície. A ânfora é o eixo do trabalho e será através dela que outros vasos \"melianos\" serão analisados. Ela é da segunda metade do século VII a.C., sendo parte do acervo do Museu Nacional de Atenas. Este estudo procura as características que definem o tipo cicládico \"meliano\", assim como, observando os limites desta dissertação, faz uma análise de sua distribuição geográfica. O corpus de referência para a pesquisa é composto pela ânfora eixo citada e por outros vasos \"melianos\" cicládicos provenientes de uma fossa de purificação da ilha cicládica Renéia. A análise iconográfica busca relações e comparações dos elementos pintados nos vasos de Renéia com o vaso principal, a Ânfora de Apolo. São estudadas as ações figuradas, as personagens divinas, bestiais e humanas que fazem parte da ação, além dos outros preenchimentos da cerâmica \"meliana\". Também são importantes as fontes textuais especificadas no trabalho que segue. / This study is about a particular kind of Greek vase pottery, called -Melian?, and has the Orientalizing Greek world as background. Beginning with an special one, the -Melian? Cycladic Apollo´s Amphora, the work is supported by an iconographic view with attention to all paintings in this vase. The Apollo´s Amphora is the axle of this master dissertation. It is an amphora from the second half of 7th century B.C. that is located today in the National Museum of Athens. So, the fundamental qualities that identify the -Melian? pottery is the aim, and not just this, but also her geographical distribution. The main corpus is compound by the Apollo´s Amphora and others Cycladic´s -Melian? vases that were found in the Purification Trench on Rheneia. We are looking for contacts and relations in common with Greece and Mesopotamia that could reflect in the elaboration of paintings, elaboration of images. These images figured actions, show characters, and a kind of epithets. They are gods, heroes, animals, mans and lotus´s flowers, trees, spirals, all together sharing the same space, the same superficie. It\'s about one special vase, and a delimited corpus. We know the limits of what can be sure and what is just an exercise of interpretation. The focus is the -Melian? Apollo´s Amphora. As important as the pottery are the textual references in the Greek literature and poetry like Homer and the others that belong to the main text.

Définition du projet: "CYCLADES", un réseau d'ordinateurs ; le traitement par lots dans un réseau hétérogène ; définition d'un serveur de traitement par lot pour le réseau CYCLADES ; définition d'un poste d'accès banalisé. Différents éléments de la réalisation : étude de la mise en œuvre ; outils pour le développement et la mise au point ; évaluation de la solution adaptée.

On présente le réseau CYCLADES, les options prises par les concepteurs et on décrit les différents niveaux de protocoles, en particulier la station de transport. On décrit les différentes methodes pour implanter la station de transport d'un ordinateur hôte. On propose une décomposition des fonctions de la station de transport en deux parties : une externe et une résiduelle. On présente sommairement les différents types d'architecture à plusieurs microprocesseurs. On décrit les choix et options prises dans la conception du système PIAR. On décrit l'architecture logicielle et matérielle du système PIAR ainsi que les moyens de communication et synchronisation.

Aspects généraux des communications et rôle de l'ordinateur. Problèmes techniques posés par la conception d'un système de communication. Description du système au niveau de l'utilisateur. Aspects techniques du système CONGRES : les fichiers, les consoles graphiques et alphanumériques, le logiciel. Exemple de déroulement d'une réunion.

Η Νάξος παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα της διατήρησης μεγάλου αριθμού βυζαντινών ναών, πολλοί από τους οποίους χρονολογούνται στην πρώτη χιλιετία και, επομένως, προσφέρεται για τη μελέτη της εξέλιξης από την παλαιοχριστιανική στη μεσοβυζαντινή αρχιτεκτονική. Μετά από συνοπτική αναφορά στην μέχρι σήμερα έρευνα, την ιστορία και την τοπογραφία του νησιού, εξετάζονται συνολικά εξήντα πέντε μνημεία, με έμφαση σε όσα χρονολογούνται από το τέλος της παλαιοχριστιανικής περιόδου (μέσα 7ου αι.) έως την εποχή κατά την οποία αποκρυσταλλώθηκαν τα χαρακτηριστικά της μεσοβυζαντινής αρχιτεκτονικής (μέσα 11ου αι.). Στα τριάντα τέσσερα αυτά μνημεία αφιερώνεται ειδικό λήμμα, με περιγραφή, ανάλυση της οικοδομικής ιστορίας και βιβλιογραφία, το οποίο συνοδεύεται από σχέδια σε ενιαία κλίμακα 1:100, τις περισσότερες φορές πρωτότυπα. Η τεκμηρίωση των υπολοίπων μνημείων γίνεται συνοπτικότερα. Στη συνέχεια, γίνεται σύνθεση των παρατηρήσεων ως προς την τυπολογία, την κατασκευή, τις μορφές και τη χρονολόγηση των μνημείων, ούτως ώστε να διατυπωθούν τα τελικά συμπεράσματα, που αφορούν στην εξέλιξη της βυζαντινής ναοδομίας στο νησί, την ένταξη του φαινομένου στο πλαίσιο της βυζαντινής αρχιτεκτονικής και στην ιστορική του ερμηνεία. Τα συμπεράσματα της εργασίας συνοψίζονται στα ακόλουθα: 1. Μέχρι τα μέσα του 9ου αιώνος, η ναξιακή ναοδομία παρακολουθεί τη γενικότερη πορεία της αρχιτεκτονικής, αλλά καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις περιορισμένες οικονομικές και τεχνικές δυνατότητες που επιφέρει η ιστορική συγκυρία. Μετά από ένα κενό, που ταυτίζεται με την περίοδο της Αραβοκρατίας στην Κρήτη, αρχίζει μία περίοδος ανάκαμψης, που, ως τα μέσα του 11ου αιώνος, προσδιορίζεται από το παρελθόν, με ελάχιστα νέα στοιχεία. Μετά από τα μέσα του 11ου αιώνος, τα στοιχεία αυτά επικρατούν, ώστε να διαμορφωθεί ένα νέο ύφος, με χαρακτήρα λαϊκό και καταγωγή από την τοπική παράδοση, η οποία έχει ως αφετηρία την αρχιτεκτονική της όψιμης παλαιοχριστιανικής περιόδου. Οι επιδράσεις από την επίσημη αρχιτεκτονική του Βυζαντίου περιορίζονται σε ελάχιστα μνημεία. 2. Η ναξιακή ναοδομία δεν αποτελεί φαινόμενο τοπικό, αλλά μέρος μιας ευρύτερης ενότητας, τα γνωρίσματά της οποίας δεν οφείλονται σε συνειδητές κοινές μορφολογικές και αισθητικές επιλογές αλλά έχουν προκύψει από τη μετάπλαση των χαρακτηριστικών της παλαιοχριστιανικής αρχιτεκτονικής, στο πλαίσιο μιας μακρόχρονης εξελικτικής διαδικασίας. 3. Καθοριστικοί παράγοντες για την εξέλιξη της ναοδομίας στη Νάξο είναι: α) Η εμφάνιση της αραβικής απειλής στο δεύτερο μισό του 7ου αιώνος, β) Η κάμψη της επιθετικότητας των Αράβων στα μέσα του 8ου αιώνος και η σχετική ανάκαμψη του Βυζαντίου στο Αιγαίο, κατά την περίοδο που εν πολλοίς συμπίπτει με την Εικονομαχία, κατά τη διάρκεια της οποίας κτίζεται μεγάλος αριθμός ναών, γ) Η κατάληψη της Κρήτης από τους Άραβες, που συνεπάγεται μία περίοδο μεγάλης ανασφάλειας στο Αιγαίο και πιθανό έλεγχο ορισμένων νησιών. Ένα από αυτά ήταν και η Νάξος, η οποία μαρτυρείται πως ήταν υποτελής σε αυτούς κατά το έτος 904, δ) Η ανακατάληψη της Κρήτης από την Αυτοκρατορία και η αποκατάσταση της ειρήνης στο Αιγαίο, ε) Η πολιτική των Κομνηνών για τα νησιά του Αιγαίου. / Among the numerous churches preserved on the island of Naxos, a considerable number dates back to the first millennium. Therefore, Naxos offers an ideal opportunity for studying the evolution from Early-Christian to Middle-Byzantine architecture. After a brief account of the relevant bibliography as well as the history and topography of the island, sixty-five churches are examined, with emphasis to those which date from the end of the Early-Christian period (mid 7th century) to the time by which Middle-Byzantine architecture had acquired its main characteristics (mid 11th century). For each of these thirty-four churches there is a special entry, which includes a description, an account of its building history and bibliographical references. Each entry is followed by drawings on a scale of 1:100, in most cases original. The documentation of the remaining churches is less detailed. The comparative study of remarks on typology, construction, architectural forms and chronology, leads to the final conclusions on the evolution of church architecture, its integration to the general context of Byzantine architecture and its historical interpretation. The general conclusions sum up as follows: 1. Until the mid 9th century, church architecture in Naxos follows the current architectural advances, but is to a great extent defined by the economic and technical decline caused by historic circumstances. After a gap in construction, which coincides with the period of the Arab occupation of Crete, a period of prosperity follows, when church architecture, until the mid 11th century, is defined by the past and very few new characteristics are introduced. After the second half of the 11th century, these new elements prevail, and, thus, a new architectural style is created. The new style is informal in character and derives from local tradition, which, in turn, traces its origins back to the architecture of the post-Justinian era. The formal architecture of Byzantium has a very limited impact, which is apparent only in rare cases. 2. Church architecture in Naxos is not a local phenomenon, but forms part of a wider context, whose common features do not derive from conscious morphological and aesthetic choices, but have resulted from the long evolutionary process Early-Christian architecture underwent. 3. The evolution of church architecture in Naxos is defined by: a) The emergence of the menace of the Arabs in the second half of the 7th century, b) The attenuation of the Arab aggression in the mid-8th century and the relative rise of the Byzantine Empire in the Aegean, during a period which mostly coincides with Iconoclasm, when a large number of churches is built on the island, c) The conquest of Crete by the Arabs and, possibly, their control of some islands, which provokes a period of great insecurity in the Aegean. One of them is Naxos, which in the year 904 is mentioned to be subject to taxation to the Arabs, d) The re-conquest of Crete by the Empire and the re-establishment of peace in the Aegean, e) The policy of the Komnenoi for the Aegean islands.