• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 257
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 265
  • 68
  • 62
  • 60
  • 57
  • 54
  • 39
  • 38
  • 31
  • 30
  • 25
  • 22
  • 21
  • 21
  • 20
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Atuação de lipídeos bioativos e espécies reativas de oxigênio na diferenciação cardíaca

Poloni, Joice de Faria January 2014 (has links)
Uma complexa maquinaria molecular é responsável pelo desenvolvimento cardíaco, e qualquer alteração nesta maquinaria pode ocasionar cardiopatias congênitas. Nesse sentido, lipídeos bioativos e espécies reativas de oxigênio (ERO) podem apresentar importante papel durante a regulação da morfogênese cardíaca. Os lipídeos bioativos apresentam papel na sinalização celular, sendo relacionados à pluripotência e diferenciação. Adicionalmente, ERO são essenciais para o desenvolvimento cardíaco, contudo, a excessiva produção de ERO está diretamente associada à malformação da estrutura do coração. Nesse sentido, ERO podem promover o acúmulo de ceramida e reduzir a síntese de esfingosina-1-fosfato, gerando alterações na concentração de esfingolipídeos. Desta forma, esta dissertação de mestrado revisa a relação entre lipídeos bioativos e ERO, descrevendo o impacto desta relação no desenvolvimento e malformações da estrutura cardíaca. Posteriormente, são utilizados dados transcritômicos e ferramentas de quimio-biologia de sistemas para avaliar as funções potenciais de lipídeos bioativos durante o desenvolvimento cardíaco de Mus musculus. Os dados obtidos indicam que os lipídeos bioativos estão relacionados com a morfogênese cardíaca, associados à expressão gênica, rearranjo do citoesqueleto, motilidade e adesão celular. Esses lipídios podem participar da resposta celular a estímulos externos, alterando a dinâmica da membrana plasmática e influenciando a morfogênese cardíaca através da remodelagem da matriz extracelular. Adicionalmente, esses lipídios podem mediar o estímulo de secreção de citocinas, como IL-6, além da regulação da mobilização de Ca2+ e da atividade de fatores de crescimento. / A complex molecular machinery is responsible for the control of cardiac development, where any disruption of this system leads to congenital cardiopathies. In this sense, bioactive lipids and reactive oxygen species (ROS) show important roles in regulating cardiac morphogenesis. Bioactive lipids are observed in cellular signaling processes, and have been reported to be necessary for cellular pluripotency and differentiation. Additionally, redox homeostasis is crucial during embryonic development, since excessive ROS production is directly related to malformations of cardiac structures. In this sense, ROS can promote ceramide accumulation and reduce sphingosine-1-phosphate synthesis, generating an imbalance in the sphingolipid concentration. Thus, this master’s degree dissertation reviews the relationship between bioactive lipids and ROS, describing the impact of this relationship during cardiac structure development and malformations. Henceforth, transcriptomic data and systems chemo-biology tools were employed to evaluate the potential role of bioactive lipids during cardiac development in Mus musculus. Our analysis indicated that bioactive lipids are related to cardiac morphogenesis, gene expression, cytoskeletal rearrangement, cell adhesion and motility. Bioactive lipids can participate in the cellular response to external stimuli, altering the plasma membrane dynamics and influencing cardiac morphogenesis through the remodeling of the extracellular matrix. Additionally, these lipids may mediate the stimulation of cytokines release, such as IL-6, regulate the Ca2+ mobilization and the activity of growth factors.
22

Atitudes pré-hospitalares frente aos sintomas sugestivos de IAM, em pacientes atendidos em uma emergência cardiológica do Recife

de Araújo Gouveia, Viviane 31 January 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T15:49:08Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo1939_1.pdf: 887257 bytes, checksum: 65508154adb6f11629294d10b831c8b1 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2009 / As condutas adotadas pelos indivíduos durante o infarto agudo do miocárdio (IAM) podem influenciar o prognóstico intra-hospitalar. Objetivo: Avaliar as atitudes pré-hospitalares de indivíduos atendidos em uma emergência cardiológica, frente aos sintomas preditores de IAM. Metodologia: Trata-se de uma série de casos. A amostra foi composta por 115 indivíduos com diagnóstico de IAM com supradesnivelamento do segmento ST. As variáveis avaliadas foram: as características sócio-demográficas e clínicas, a interpretação que os pacientes atribuíram aos sintomas, as condutas adotadas pelos pacientes frente aos sintomas de IAM e os desfechos maiores (alta, CRM, AVC, óbito, recrudescência de angina ou re-infarto) até a alta hospitalar. A análise estatística foi realizada através do teste Qui-quadrado ou o teste exato de Fisher, quando necessário. Todas as conclusões foram tomadas ao nível de significância de 5%. Resultados: A maioria dos pacientes correspondeu ao sexo masculino (68,7%). A média do tempo de deslocamento da população geral até a emergência foi de 53 horas. A proporção de condutas que não resultariam em benefícios para o IAM foi maior entre os indivíduos do sexo feminino (66,7%) com baixa renda mensal (64,1%). Os pacientes que interpretaram os sintomas como sendo de origem cardiovascular chegaram em até 12 horas na emergência (59,5%). As condutas mais adequadas à situação, ou seja: o uso de analgésicos, aspirina e nitrato foram mais freqüentes no grupo que gastou mais de 12 horas para chegar à emergência. Em contrapartida, os que adotaram condutas consideradas não adequadas como: consumo de alimentos; uso de medicações sem efeito cardiovascular e de chás, dentre outras, chegaram à emergência mais cedo. A proporção de indivíduos que apresentaram desfechos maiores foi mais elevada no grupo dos que adotaram condutas inadequadas à situação (34,3%). Pode-se concluir que a maioria das atitudes pré-hospitalares frente aos sintomas preditores de IAM em pacientes atendidos em uma emergência cardiológica é inadequada ao quadro clínico apresentado e indivíduos que adotam atitudes errôneas apresentam piores desfechos intra-hospitalares
23

ACHADOS Eletrocardiográficos e Histopatologicos do Miocárdio de Ratos (rattus Norvegicus) Wistar Submetidos ao Tratamento Com Pimobendan

EGERT, L. 14 July 2015 (has links)
Made available in DSpace on 2018-08-01T22:56:59Z (GMT). No. of bitstreams: 1 tese_9516_Afonso Cassa Reis.pdf: 1514602 bytes, checksum: fabde0ee63bde64d118276ad1d2f48a8 (MD5) Previous issue date: 2015-07-14 / O pimobendan é um agente inodilatador, que inibe a enzima fosforilase III e sensibiliza o miocárdio ao cálcio, levando ao aumento da força de contração cardíaca e vasodilatação periférica. É indicado para o tratamento de insuficiência cardíaca congestiva em cães, porém existem controvérsias quanto a um possível efeito pró- arrítmico em sua utilização. Objetivou-se determinar se o pimobendan ocasiona alterações eletrocardiográficas e histopatológicas cardíacas em ratos, o que poderia limitar sua utilização em cães. Foram utilizados 30 ratos Wistars, divididos em três grupos com 10 animais: Grupo 1= controle, administração de água; Grupo 2= pimobendan (1,25 mg/rato); Grupo 3= pimobendan (2,5 mg/rato). Os ratos foram avaliados por exame eletrocardiográfico em quatro momentos, sendo imediatamente antes da administração do pimobendan (M0), sete (M1), 14 (M2) e 28 dias (M3) após o início da administração. Foi realizado o teste de Friedman para as variáveis eletrocardiográficas, sendo avaliadas entre os diferentes grupos e momentos, com nível de significância de 5%. Apenas um rato do grupo 1 apresentou complexos ventriculares prematuros isolados no M4; os demais apresentaram ritmo sinusal. Foi observado aumento na amplitude da onda T no M2 nos ratos do grupo 2, com relação ao M1 (p<0,05) e M3 (p<0,05); e no grupo 3, com relação a M0 (p<0,01) e M1 (p<0,01). No grupo 3 houve um aumento na amplitude da onda P no M2 com relação ao M0 (p<0,01) e M3 (p<0,05) e a frequência cardíaca (FC) apresentou um aumento no M2 comparado ao M0 (p<0,01) e M3 (p<0,05). Entre os grupos observou-se uma FC significativamente menor nos ratos do grupo 1 com relação aos grupos 2 (p<0,05) e 3 (p<0,05) durante o M2; e com relação ao grupo 3 (p<0,01) durante o M4. O exame histopatológico revelou- se normal em todos os ratos. Conclui-se que não há evidências de efeito pró-arrítmico nem alterações histopatológicas significativas associadas à administração do pimobendan neste protocolo experimental.
24

Estudo das alterações hemodinamicas decorrentes da utilização de dois tipos de estabilizadores para operações de revascularização do miocardio sem circulação extracorporea : trabalho experimental

Oliveira, Pedro Paulo Martins de, 1968- 22 December 2004 (has links)
Orientador: Domingo Marcolino Braile / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciencias Medicas / Made available in DSpace on 2018-08-04T02:20:56Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Oliveira_PedroPauloMartinsde_M.pdf: 4806008 bytes, checksum: 6e77b30fcf0ef7f0f8ea519d308a8a3d (MD5) Previous issue date: 2004 / Resumo: Introdução: A operação de revascularização do miocárdio foi concebida nos meados do século passado, tratando-se então, de uma operação experimental, sem fazer parte do arsenal terapêutico da isquemia miocárdica. Nos anos 60 com o advento da circulação extracorpórea(CEC), que permitiu trabalhar com o coração em assistolia e a publicação dos trabalhos de Favarolo, ela se tomou um dos procedimentos mais realizados pelos cirurgiões cardiovasculares. No início da década de 90, houve um interesse pela realização destas operações sem CEC, evitando seus efeitos deletérios, havendo desenvolvimento de técnicas e aparelhos para realização de revascularização cirúrgica com o coração batendo. Objetivo: Estudar as alterações hemodinâmicas secundárias ao uso de dois tipos de estabilizadores para operações de revascularização do miocárdio sem circulação extracorpórea-CEC, um por sucção (OctopuSTM- Meditronic Inc.) e outro por compressão (SperoniTM- Geister). Material e Métodos: Foram utilizados dez suínos da raça large-white com 40 Kg de peso. Anestesiados e sob ventilação mecânica os animais foram submetidos à estemotomia longitudinal mediana e pericardiotomia. Foram monitorizados o eletrocardiograma, o débito cardíaco (com fluxômetro posicionado na aorta ascendente) e as seguintes pressões: arterial média, pulmonar média, atriais médias direita e esquerda, ventriculares diastólicas direita e esquerda, sendo calculado o volume sistólico e a resistência vascular sistêmica. Foram estudados os estabilizadores posicionados em três artérias: interventricular anterior, interventricular posterior e ramo marginal da circunflexa. Para cada animal foi sorteada a ordem de aplicação do estabilizador com relação ao tipo e à artéria. As mensurações foram realizadas cinco minutos após a aplicação do estabilizador durante o final da expiração, sempre precedidas de mensuração dos dados basais. Para análise estatística utilizou-se o teste t de student para dados pareados com significância P <0.05. Resultados: Na a. interventricular anterior ocorreram alterações somente com o estabilizador por compressão, havendo queda do débito cardíaco, do volume sistólico e da pressão arterial média, com aumento da resistência vascular sistêmica. Na a.interventricular posterior constatamos alterações com o estabilizador por compressão, havendo queda do débito cardíaco e do volume sistólico, com aumento da freqüência cardíaca. Com o estabilizador por sucção houve aumento da freqüência cardíaca e da resistência vascular sistêmica, com queda do volume sistólico. No ramo marginal da circunflexa ocorreu queda do débito cardíaco, do volume sistólico e da pressão arterial média com os dois estabilizadores, havendo também queda na pressão arterial pulmonar média e aumento da pressão atrial direita média com o estabilizador por compressão. Conclusões: Ambos os estabilizadores causaram alterações hemodinâmicas. O que atua por compressão provocou sistematicamente mais alterações do que o que atua por sucção / Abstract: Introduction: The coronary artery bypass grafting was initially conceived in the middle of the last century but only achieved widespread indications after development of cardiopulmonary bypass during the sixties with the studies by Favaloro. Since the nineties, there has been a growing interest in off-pump procedures, with the acquisition of new technologies that allowed beating heart surgeries. Objective: To study the hemodynamic disturbs related to use of two types of cardiac stabilizers used in beating heart surgery, the OctopuSTM(Medtronic Inc.), and the SperoniTM(Geister ). Methodology: Ten 40 kg large-white pigs were anaesthetized, and under mechanical ventilation were submitted to median stemotomy and pericardiotomy. ECG, cardiac output, arterial, pulmonary artery, right and left atrial and right and left ventricular pressures were monitored and calculated systolic volume and systemic vascular resistance. Both stabilizers were studied positioned over three arteries: anterior interventricular, posterior interventricular and obtuse marginal circumflex branch. Measures were performed tive minutes before and after stabilizer application, during end of expiration time. For statistical analysis was used "student t test" withp<O.O5. Results: In anterior interventricular artery, there was disturbs only with Speroni, with decrease in the cardiac output, systolic volume, medium arterial pressure and increase in the systemic vascular resistence. In posterior interventricular artery, with Speroni, we found cardiac output and systolic volume decrease, associated to cardiac rate increase. With Octopus, there was cardiac rate and systemic vascular resistance increase, associated with systolic volume decrease.There was decrease in cardiac output, systolic volume and medium arterial pressure with both stabilizers when applied to obtuse marginal circumflex branch. When Speroni was used, we also veritied right atrial medium pressure increase and decrease in the medium pulmonary pressure. Conclusions: Both the stabilizers caused hemodynamics disturbs. Speroni was more associated to alterations than Octopus / Mestrado / Cirurgia / Mestre em Cirurgia
25

Concepção e implementação de um sistema pericial no domínio da cardiologia

Rocha, João Manuel Simões da January 1990 (has links)
Dissertação apresentada para obtenção do grau de Mestre em Engenharia Electrotécnica e de Computadores, na Faculdade de Engenharia da Universidade do Porto, sob a orientação do Prof. Doutor Eugénio da Costa Oliveira
26

Caracterización de potenciales anormales intra-QRS en el ECG de alta resolución: aplicación en la evaluación de cardiopatías

Gomis Román, Pedro 20 November 1997 (has links)
L'electrocardiograma (ECG) és el registre no invasiu més utilitzat per a estudiar l'activitat elèctrica del cor. L'anàlisi d'aquests senyals per computador ha estat un camp d'investigació recent de la Bioenginyeria, amb la finalitat d'ajudar en l'estudi i diagnòstic de cardiopaties. L'ECG d'alta resolució (ECGAR) és el producte de tècniques, basades en computador, que milloren la relació senyal-soroll dels senyals provinents del cor, i és utilitzat per a registrar potencials de molt baixa amplitud i alts continguts freqüencials. La principal aplicació del ECGAR està associada amb la detecció de potencials tardans ventriculars (LP) que sobrepassen el període normal del QRS. La presència de LP en el ECGAR ha estat relacionada amb substrats de re-entrada en teixits danyats del miocardi, causants de taquicàrdia ventricular.En aquesta tesi s'han desenvolupat nous indicadors de despolaritzacions ventriculars anormals que ocorren al llarg del complex QRS del ECGAR. S'ha presentat el concepte de potencials anormals intra-QRS (AIQP), estenent el concepte de senyals patofisiològiques, com els LP, sobre el període normal del QRS. Les principals aportacions realitzades en aquest treball es troben en el processat de senyals ECGAR mitjançant tècniques de modelatge i identificació de sistemes, la caracterització dels AIQP, i les seves aplicacions en l'avaluació de cardiopatíes.En el primer capítol es presenta el problema abordat i els objectius de la tesi, així com una descripció dels principis fisiològics i característiques del ECG.En el segon capítol es fa una revisió dels antecedents del ECGAR. Es presenta l'estat de l'art d'aquesta tècnica quant a mètodes d'obtenció clàssics i tendències actuals, i en l'anàlisi de potencials tardans en els dominis temporal i freqüencial, i mitjançant representacions temps-freqüència.En el tercer capítol es desenvolupa un mètode per a caracteritzar potencials anormals intra- QRS, mitjançant tècniques de modelatge del ECGAR, amb estructures paramètriques lineals, utilitzant el domini de la transformada discreta del cosinus (DCT). Es presenta el concepte dels AIQP i s'estudien les seves bases patofisiològiques, justificant el seu ús en aplicacions clíniques. L'habilitat de la tècnica va ser demostrada en un estudi simulat i en senyals reals de pacients.En el capítol quart es presenta un enfocament nou per a modelar senyals ECGAR amb estructures paramètriques no lineals. Aquestes tècniques són aplicades en la caracterització dels AIQP. El mètode utilitzat està basat en tècniques d'identificació de sistemes no lineals per a modelar la part normal del QRS. Es va emprar una estructura auto-regressiva amb entrada exògena no lineal (NARX), parametritzada amb una xarxa neuronal tipus perceptrón multicapa. El modelatge no lineal va permetre caracteritzar els AIQP en senyals reals de pacients sense el pre-processat del ECGAR en el domini de la DCT. En el capítol cinquè s'analitzen tècniques de classificació de grups de pacients, emprant funcions discriminants trobades amb mètodes d'optimització no lineal. Aquestes tècniques permeten proposar valors crítics AQIP per a separar els grups de senyals ECGAR d'estudi, amb la finalitat d'optimitzar l'exactitud en la predicció clínica.En el sisè capítol s'apliquen les tècniques de caracterització dels AIQP en l'avaluació de pacients amb taquicàrdia ventricular (TV), posterior a un infart de miocardi (IM). Els resultats obtinguts amb els nous índexs AIQP representen un aporti significatiu per a detectar potencials provenint de substrats de re-entrada. En un estudi sobre una població de 173 pacients post IM, amb una prevalença típica de TV, els índexs AIQP han aportat un increment de l'exactitud (90 %) i del valor predictiu positiu (47 %) del ECGAR.En el setè capítol es presenten dues aplicacions clíniques. En primer lloc, es realitza una avaluació de potencials anormals amidats en el ECGAR de pacients en diferents etapes de miocarditis chagásica. Els resultats obtinguts amb els índexs AIQP demostren diferències altament significatives entre diferents grups de pacients, classificats d'acord a l'avanç de la malaltia. Es presenta un segon estudi on s'avaluen esdeveniments isquémics transitoris durant angioplàstia coronària transluminal percutània (PTCA). Els resultats mostren canvis dinàmics en els ECGAR, obtinguts de seqüències de batecs consecutius, a l'utilitzar els índexs AIQP. L'aplicació dels mètodes desenvolupats en aquesta tesi, per al processat del ECGAR, ha permès la caracterització i quantificació de senyals provinents de despolaritzacions ventriculars anormals. L'aplicació clínica d'aquests mètodes ha produït un aporti significatiu en l'avaluació no invasiva amb el ECGAR de diferents cardiopaties. / El electrocardiograma (ECG) es el registro no invasivo más utilizado para estudiar la actividad eléctrica del corazón. El análisis de estas señales por computador ha sido un campo de investigación reciente de la Bioingeniería, con la finalidad de ayudar en el estudio y diagnóstico de cardiopatías. El ECG de alta resolución (ECGAR) es el producto de técnicas, basadas en computador, que mejoran la relación señal-ruido de las señales provenientes del corazón, y es utilizado para registrar potenciales de muy baja amplitud y altos contenidos frecuenciales. La principal aplicación del ECGAR está asociada con la detección de potenciales tardíos ventriculares (LP) que sobrepasan el periodo normal del QRS. La presencia de LP en el ECGAR ha estado relacionada con substratos de reentrada en tejidos dañados del miocardio, causantes de taquicardia ventricular.En esta tesis se han desarrollado nuevos indicadores de despolarizaciones ventriculares anormales que ocurren a lo largo del complejo QRS del ECGAR. Se ha presentado el concepto de potenciales anormales intra-QRS (AIQP), extendiendo el concepto de señales patofisiológicas, como los LP, sobre el periodo normal del QRS. Las principales aportaciones realizadas en este trabajo se encuentran en el procesado de señales ECGAR mediante técnicas de modelado e identificación de sistemas, la caracterización de los AIQP, y sus aplicaciones en la evaluación de cardiopatías.En el primer capítulo se presenta el problema abordado y los objetivos de la tesis, así como una descripción de los principios fisiológicos y características del ECG.En el segundo capítulo se hace una revisión de los antecedentes del ECGAR. Se presenta el estado del arte de esta técnica en cuanto a métodos de obtención clásicos y tendencias actuales, y en el análisis de potenciales tardíos en los dominios temporal y frecuencial, y mediante representaciones tiempo-frecuencia. En el tercer capítulo se desarrolla un método para caracterizar potenciales anormales intra QRS, mediante técnicas de modelado del ECGAR, con estructuras paramétricas lineales, utilizando el dominio de la transformada discreta del coseno (DCT). Se presenta el concepto de los AIQP y se estudian sus bases patofisiológicas, justificando su uso en aplicaciones clínicas. La habilidad de la técnica fue demostrada en un estudio simulado y en señales reales de pacientes.En el capítulo cuarto se presenta un enfoque novedoso para modelar señales ECGAR con estructuras paramétricas no lineales. Estas técnicas son aplicadas en la caracterización de los AIQP. El método utilizado está basado en técnicas de identificación de sistemas no lineales para modelar la parte normal del QRS. Se empleó una estructura auto-regresiva con entrada exógena no lineal (NARX), parametrizada con una red neuronal tipo perceptrón multicapa. El modelado no lineal permitió caracterizar los AIQP en señales reales de pacientes sin el pre-procesado del ECGAR en el dominio de la DCT. En el capítulo quinto se analizan técnicas de clasificación de grupos de pacientes, empleando funciones discriminantes halladas con métodos de optimización no lineal. Estas técnicas permiten proponer valores críticos AQIP para separar los grupos de señales ECGAR de estudio, con el fin de optimizar la exactitud en la predicción clínica.En el sexto capítulo se aplican las técnicas de caracterización de los AIQP en la evaluación de pacientes con taquicardia ventricular (TV), posterior a un infarto de miocardio (IM). Los resultados obtenidos con los nuevos índices AIQP representan un aporte significativo para detectar potenciales provenientes de substratos de reentrada. En un estudio sobre una población de 173 pacientes post IM, con una prevalencia típica de TV, los índices AIQP han aportado un incremento de la exactitud (90 %) y del valor predictivo positivo (47 %) del ECGAR.En el séptimo capítulo se presentan dos aplicaciones clínicas. En primer lugar, se realiza una evaluación de potenciales anormales medidos en el ECGAR de pacientes en distintas etapas de miocarditis chagásica. Los resultados obtenidos con los índices AIQP demuestran diferencias altamente significativas entre distintos grupos de pacientes, clasificados de acuerdo al avance de la enfermedad. Se presenta un segundo estudio donde se evalúan eventos isquémicos transitorios durante angioplastia coronaria transluminar percutánea (PTCA). Los resultados muestran cambios dinámicos en los ECGAR, obtenidos de secuencias de latidos consecutivos, al utilizar los índices AIQP. La aplicación de los métodos desarrollados en esta tesis, para el procesado del ECGAR, ha permitido la caracterización y cuantificación de señales provenientes de despolarizaciones ventriculares anormales. La aplicación clínica de estos métodos ha producido un aporte significativo en la evaluación no invasiva con el ECGAR de diferentes cardiopatías. / The electrocardiogram (ECG) is the most widely non-invasive record used for studying the electrical activity of the heart. The computer analysis of these signals has been a recent and important field of research of Bioengineering in order to help in the study and diagnosis of cardiopathies. The high resolution ECG (HRECG) is the result of computer based techniques which improve the signal-to-noise ratio of electrical signals coming from the heart, and it is used to characterize low-amplitude and high-frequency potentials. The main HRECG application is used in ventricular late potentials (LP) detection that that outlast the period of normal ventricular depolarization (QRS). The presence of LP in the HRECG has been linked with the presence of a reentry substrate for ventricular tachycardia (VT) after a myocardial infarction.In this thesis new indexes of abnormal ventricular depolarization occurring within the QRS period of the HRECG have been developed. The concept of abnormal intra-QRS potentials (AIQP) has been presented, extending the concept of pathophysiological late signals, as LP, over the whole QRS period. The main contributions done in this work are related with: HRECG signal processing using modelling and identification systems techniques; AIQP characterization; and its application on the assessment of cardiopathies.In the first chapter the treated problem is presented and the objectives of the thesis, as well as a description of the physiological principles and characteristics of the ECG.The second chapter shows a revision of the antecedents of the HRECG. The state-of-the-art of this technique is presented as classic and actual tendencies of the methods, the analysis of late potentials in temporal and frequency domains, and by means of time-frequency representations.In the third chapter a method is developed to characterize abnormal intra-QRS potentials, by means of ECGAR modelling techniques, with parametric linear structures, using the discrete cosine transform (DCT) domain. The concept of the AIQPs is presented and their pathophysiological bases are analyzed, justifying their use in clinical applications. The ability of the technique was demonstrated in a simulated study and real signals of patients. In chapter four a novel approach is presented to model ECGAR signals with nonlinear parametric structures. These techniques are applied in the characterization of AIQP. The used method is based on techniques of nonlinear systems identification to model the normal part of the QRS. An auto-regressive nonlinear structure with exogenous input (NARX) was used, parameterized by a multilayer feed-forward neural network (multilayer perceptron). The nonlinear modelling allowed to characterize AIQPs in real signals of patients without the pre-processing the HRECG in the DCT domain.Chapter five presents analyzing techniques for patient groups, using found discriminant functions with nonlinear optimization methods. These techniques allow proposing critical AQIP values to separate the study HRECG signal groups, with the purpose of optimizing the accuracy in clinical prediction.The sixth chapter shows the application of AIQP characterization techniques in the evaluation of patients with ventricular tachycardia (VT), after myocardial infarct (MI). The results obtained with these new AIQP indices represent a significant contribution to detect abnormal potentials from re-entry substrate. In a study on a population of 173 patients with post IM, with a typical prevalence of VT, AIQP indices have contributed an increase of the accuracy (90 %) and positive predictive value (47 %) of the HRECG.In the seventh chapter two clinical applications appear. Firstly, an evaluation of abnormal potentials measured in the HRECG of patients in different stages of chagasic myocarditis is made. Results obtained with AIQP indices show highly significant differences among different groups of patients, classified according to the advance of the disease. A second study is presented where transient ischemic events are evaluated during percutaneous transluminal coronary angioplasty (PTCA). Results show dynamic changes in the HRECG, obtained from consecutive beats sequences, when using AIQP indices.The application of the methods developed in this thesis, for the HRECG signal processing, has allowed to characterize and quantified abnormal ventricular depolarization signals. The clinical application of these methods has produced a significant contribution to the non-invasive evaluation of different cardiopathies using the HRECG technique.
27

Treinamento institucional em reanimação cardiorrespiratória : percepções do cuidados de criança hospitalizada

Souto, Maria Buratto January 2003 (has links)
O treinamento institucional em Reanimação Cardiorrespiratória em Pediatria está inserido no Programa de Educação Continuada do Hospital de Clínicas de Porto Alegre. Objetiva manter a equipe de enfermagem capacitada para o atendimento de urgências em pediatria, e se desenvolve mensalmente há aproximadamente cinco anos. Referenciais teóricos da Educação, Educação Continuada, Cuidado Humano e Reanimação Cardiorrespiratória fundamentam este estudo. A pesquisa tem por objetivo identificar a percepção da equipe de enfermagem, auxiliares, técnicos e enfermeiros sobre o treinamento. É um estudo de avaliação, com abordagem qualitativa, e os resultados emergentes da análise das informações de onze participantes, entrevistados de maio a julho de 2002, perfazem quatro categorias: 1 - Percepções sobre o treinamento, em que os participantes enfatizam os benefícios do saber atualizado para o bom atendimento à criança hospitalizada; 2 - Sentimentos em relação ao treinamento, desde insegurança, - antes do treinamento, - constrangimento, durante, e - segurança, preparo técnico e tranqüilidade na previsão e atuação em urgências pediátricas, - após o treinamento; 3 - Resultados do treinamento, quando os participantes dizem o quanto puderam absorver sobre a importância da atuação qualificada das equipes de enfermagem e médica para a prevenção da parada cardiorrespiratória na criança hospitalizada; 4 - Sugestões para próximos treinamentos, entre as quais a periodicidade do treinamento e sua abrangência à equipe médica, visando a uniformidade da linguagem no atendimento da urgência. A presente pesquisa está respaldada nas diretrizes éticas que conduzem a pesquisa em saúde. A importância do estudo reside o desvendamento do quanto o treinamento é significante no contexto do cuidado cotidiano à criança hospitalizada, na atuação qualificada da equipe de saúde desde a fase de identificação das alterações da criança e na educação continuada em enfermagem. A pesquisa não esgota o assunto, ao contrário motiva para novos estudos e aperfeiçoamentos.
28

Associação entre parâmetros periodontais, proteína C reativa, perfil lipídico e glicêmico em pacientes com doença arterial coronariana crônica : resultados preliminares

Flores, Manuela Furtado January 2011 (has links)
Objetivo: Avaliar a associação entre parâmetros clínicos periodontais, proteína C reativa (PCR), perfil lipídico e glicêmico em pacientes com Doença Arterial Coronariana crônica (DAC). Materiais e métodos: Este estudo consiste em uma análise preliminar de um estudo observacional transversal. Foram incluídos 71 indivíduos, consecutivamente, a partir de uma coorte de pacientes com DAC do Ambulatório de Cardiopatia Isquêmica Crônica (CPI) do Hospital de Clínicas de Porto Alegre. Um questionário estruturado foi aplicado para acessar dados demográficos, socioeconômicos e comportamentais. Dados referentes à história médica tais como uso de medicamentos e presença de outras doenças, assim como peso, altura e pressão arterial foram obtidos no prontuário dos pacientes no HCPA. Os exames periodontais foram realizados por dois periodontistas calibrados, sendo registrados os índices de placa visível (IPV), sangramento gengival (ISG), profundidade de sondagem (PS), sangramento subgengival (SS) e perda de inserção (PI) em seis sítios por dente de todos os dentes presentes. Uma coleta sanguínea também foi realizada no momento do estudo para mensurar a concentração de diferentes marcadores inflamatórios e indicadores metabólicos. Para análise dos dados foram geradas as médias dos parâmetros periodontais para cada indivíduo. Modelos de regressão linear múltipla foram gerados para caracterizar a associação entre diferentes parâmetros periodontais e inflamatórios sanguíneos controlando para idade, gênero, índice de massa corporal (IMC) e diabetes. Resultados: De maneira geral, os pacientes apresentaram condição periodontal precária, com altos níveis de placa (68,98±19,85%), destruição periodontal (PI=6,02±1,70mm) e inflamação periodontal (SS=73,30±23,84%). Quando aplicaram-se modelos de regressão linear múltipla, foram encontradas associações positivas entre PCR com PS (p=0,02) e PI (p=0,006); Colesterol total com PS (p=0,02), PI ( p=0,05) e SS (p=0,008); lipoproteína não-HDL com SS (p=0,007) e também lipoproteína LDL com PS (p=0,03) e PI (p=0,005). Não foram observadas associações entre parâmetros periodontais e lipoproteína VLDL, HDL, glicose e pressão arterial. Conclusão: Levando-se em consideração as limitações desta análise preliminar, os parâmetros periodontais de PS, PI e SS parecem estar associados a alterações nos marcadores cardiovasculares como PCR, colesterol e lipoproteínas LDL e não-HDL. / Objective: To evaluate the association between periodontal clinical parameters, C-reactive protein (CRP), lipids and glucose levels in patients with chronic coronary artery disease (CAD). Materials and methods: This study consisted in a preliminary analysis of a cross-sectional observational study. The study included 71 patients, consecutively, from a cohort of patients with CAD from the Ambulatory of Chronic Ischemic Heart Disease (CPI) of the Hospital of Clinics of Porto Alegre. A structured questionnaire was used to access demographic, socioeconomic and behavioral factors. Data regarding medical history such as medication use and presence of other diseases, as well as weight, height and blood pressure were obtained from the records of patients at HCPA. The periodontal examinations were conducted by two calibrated periodontists that recorded visible plaque index (IPV), gingival bleeding (ISG), probing depth (PD), bleeding on probing (BOP) and periodontal attachment loss (PAL) at six sites per tooth of all teeth present. A blood sample was also collected at the time of the study to measure the concentration of different inflammatory markers and metabolic indicators. Individual averages were calculated for each periodontal parameter. Multiple linear regression models were generated to evaluate the association between different periodontal and blood parameters controlling for age, gender, body mass index (BMI) and diabetes. Results: Overall, patients had poor periodontal status, with high levels of plaque (68.98±19.85%), periodontal destruction (PAL=6.02±1.70mm) and periodontal inflammation (BOP=73,30±23.84%). When multiple linear regression models were applied, positive associations were found between CRP and PD (p=0.02) and PAL (p=0.006), total cholesterol and PD (p = 0.02), PAL (p=0,05) and BOP (p=0.008), non-HDL lipoproteins and BOP (p = 0.007), and LDL lipoprotein and PS (p = 0.03) and PAL (p = 0.005). No associations were observed between periodontal parameters and lipoprotein VLDL, HDL, glucose and blood pressure. Conclusion: Taking into account the limitations of this preliminary analysis, periodontal parameters of PD, PAL and BOP seem to be associated to changes in cardiovascular markers such as CRP, cholesterol, LDL and non-HDL.
29

Treinamento institucional em reanimação cardiorrespiratória : percepções do cuidados de criança hospitalizada

Souto, Maria Buratto January 2003 (has links)
O treinamento institucional em Reanimação Cardiorrespiratória em Pediatria está inserido no Programa de Educação Continuada do Hospital de Clínicas de Porto Alegre. Objetiva manter a equipe de enfermagem capacitada para o atendimento de urgências em pediatria, e se desenvolve mensalmente há aproximadamente cinco anos. Referenciais teóricos da Educação, Educação Continuada, Cuidado Humano e Reanimação Cardiorrespiratória fundamentam este estudo. A pesquisa tem por objetivo identificar a percepção da equipe de enfermagem, auxiliares, técnicos e enfermeiros sobre o treinamento. É um estudo de avaliação, com abordagem qualitativa, e os resultados emergentes da análise das informações de onze participantes, entrevistados de maio a julho de 2002, perfazem quatro categorias: 1 - Percepções sobre o treinamento, em que os participantes enfatizam os benefícios do saber atualizado para o bom atendimento à criança hospitalizada; 2 - Sentimentos em relação ao treinamento, desde insegurança, - antes do treinamento, - constrangimento, durante, e - segurança, preparo técnico e tranqüilidade na previsão e atuação em urgências pediátricas, - após o treinamento; 3 - Resultados do treinamento, quando os participantes dizem o quanto puderam absorver sobre a importância da atuação qualificada das equipes de enfermagem e médica para a prevenção da parada cardiorrespiratória na criança hospitalizada; 4 - Sugestões para próximos treinamentos, entre as quais a periodicidade do treinamento e sua abrangência à equipe médica, visando a uniformidade da linguagem no atendimento da urgência. A presente pesquisa está respaldada nas diretrizes éticas que conduzem a pesquisa em saúde. A importância do estudo reside o desvendamento do quanto o treinamento é significante no contexto do cuidado cotidiano à criança hospitalizada, na atuação qualificada da equipe de saúde desde a fase de identificação das alterações da criança e na educação continuada em enfermagem. A pesquisa não esgota o assunto, ao contrário motiva para novos estudos e aperfeiçoamentos.
30

Associação entre parâmetros periodontais, proteína C reativa, perfil lipídico e glicêmico em pacientes com doença arterial coronariana crônica : resultados preliminares

Flores, Manuela Furtado January 2011 (has links)
Objetivo: Avaliar a associação entre parâmetros clínicos periodontais, proteína C reativa (PCR), perfil lipídico e glicêmico em pacientes com Doença Arterial Coronariana crônica (DAC). Materiais e métodos: Este estudo consiste em uma análise preliminar de um estudo observacional transversal. Foram incluídos 71 indivíduos, consecutivamente, a partir de uma coorte de pacientes com DAC do Ambulatório de Cardiopatia Isquêmica Crônica (CPI) do Hospital de Clínicas de Porto Alegre. Um questionário estruturado foi aplicado para acessar dados demográficos, socioeconômicos e comportamentais. Dados referentes à história médica tais como uso de medicamentos e presença de outras doenças, assim como peso, altura e pressão arterial foram obtidos no prontuário dos pacientes no HCPA. Os exames periodontais foram realizados por dois periodontistas calibrados, sendo registrados os índices de placa visível (IPV), sangramento gengival (ISG), profundidade de sondagem (PS), sangramento subgengival (SS) e perda de inserção (PI) em seis sítios por dente de todos os dentes presentes. Uma coleta sanguínea também foi realizada no momento do estudo para mensurar a concentração de diferentes marcadores inflamatórios e indicadores metabólicos. Para análise dos dados foram geradas as médias dos parâmetros periodontais para cada indivíduo. Modelos de regressão linear múltipla foram gerados para caracterizar a associação entre diferentes parâmetros periodontais e inflamatórios sanguíneos controlando para idade, gênero, índice de massa corporal (IMC) e diabetes. Resultados: De maneira geral, os pacientes apresentaram condição periodontal precária, com altos níveis de placa (68,98±19,85%), destruição periodontal (PI=6,02±1,70mm) e inflamação periodontal (SS=73,30±23,84%). Quando aplicaram-se modelos de regressão linear múltipla, foram encontradas associações positivas entre PCR com PS (p=0,02) e PI (p=0,006); Colesterol total com PS (p=0,02), PI ( p=0,05) e SS (p=0,008); lipoproteína não-HDL com SS (p=0,007) e também lipoproteína LDL com PS (p=0,03) e PI (p=0,005). Não foram observadas associações entre parâmetros periodontais e lipoproteína VLDL, HDL, glicose e pressão arterial. Conclusão: Levando-se em consideração as limitações desta análise preliminar, os parâmetros periodontais de PS, PI e SS parecem estar associados a alterações nos marcadores cardiovasculares como PCR, colesterol e lipoproteínas LDL e não-HDL. / Objective: To evaluate the association between periodontal clinical parameters, C-reactive protein (CRP), lipids and glucose levels in patients with chronic coronary artery disease (CAD). Materials and methods: This study consisted in a preliminary analysis of a cross-sectional observational study. The study included 71 patients, consecutively, from a cohort of patients with CAD from the Ambulatory of Chronic Ischemic Heart Disease (CPI) of the Hospital of Clinics of Porto Alegre. A structured questionnaire was used to access demographic, socioeconomic and behavioral factors. Data regarding medical history such as medication use and presence of other diseases, as well as weight, height and blood pressure were obtained from the records of patients at HCPA. The periodontal examinations were conducted by two calibrated periodontists that recorded visible plaque index (IPV), gingival bleeding (ISG), probing depth (PD), bleeding on probing (BOP) and periodontal attachment loss (PAL) at six sites per tooth of all teeth present. A blood sample was also collected at the time of the study to measure the concentration of different inflammatory markers and metabolic indicators. Individual averages were calculated for each periodontal parameter. Multiple linear regression models were generated to evaluate the association between different periodontal and blood parameters controlling for age, gender, body mass index (BMI) and diabetes. Results: Overall, patients had poor periodontal status, with high levels of plaque (68.98±19.85%), periodontal destruction (PAL=6.02±1.70mm) and periodontal inflammation (BOP=73,30±23.84%). When multiple linear regression models were applied, positive associations were found between CRP and PD (p=0.02) and PAL (p=0.006), total cholesterol and PD (p = 0.02), PAL (p=0,05) and BOP (p=0.008), non-HDL lipoproteins and BOP (p = 0.007), and LDL lipoprotein and PS (p = 0.03) and PAL (p = 0.005). No associations were observed between periodontal parameters and lipoprotein VLDL, HDL, glucose and blood pressure. Conclusion: Taking into account the limitations of this preliminary analysis, periodontal parameters of PD, PAL and BOP seem to be associated to changes in cardiovascular markers such as CRP, cholesterol, LDL and non-HDL.

Page generated in 0.0438 seconds