• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 230
  • 9
  • 9
  • 9
  • 9
  • 9
  • 8
  • 5
  • 3
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 255
  • 164
  • 67
  • 49
  • 45
  • 45
  • 32
  • 31
  • 31
  • 28
  • 23
  • 20
  • 19
  • 19
  • 18
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
121

Qualidade nutricional e expressão de genes da lignificação em genótipos de Panicum maximum colhidos em três estágios de maturidade / Nutritional quality and expression of lignifications genes of Panicum maximum genotypes harvested at three stages of maturity

Stabile, Samuel dos Santos 17 April 2009 (has links)
O rápido declínio da qualidade nutricional de P. maximum com o avanço da maturidade é um dos maiores limitantes do desempenho animal em pastagens. Devido ao modo de reprodução apomítica da espécie, a engenharia genética surge como importante ferramenta para o desenvolvimento de novas cultivares. Sendo assim, a identificação de genes responsáveis pela queda da digestibilidade da fibra é um passo importante para a geração de cultivares transgênicas. Objetivou-se neste estudo determinar a produtividade, composição bromatológica, digestibilidade in vitro das frações folha e colmo de 11 genótipos de P. maximum colhidos em três idades de corte: 30, 60 e 90 dias de crescimento, bem como quantificar a expressão de seis enzimas da via de lignificação da parede celular. Objetivou-se ainda a classificação dos genótipos em grupos de acordo com suas características produtivas e de qualidade nutricional. Utilizou-se delineamento de blocos ao acaso, em esquema de parcela subdividida, com três repetições, no qual a parcela experimental foi composta de seis linhas com 4 m de comprimento, espaçadas de 0,5 m, sendo a data de corte a parcela e os genótipos as sub-parcelas. A produção de MS diferiu entre os genótipos somente com 90 dias de crescimento. Houve ainda variação entre os genótipos quando à porcentagem de folhas, colmos e material morto. Os genótipos não diferiram quanto à composição química e digestibilidade da fração folha, porém apresentaram grande variação quanto à composição química e digestibilidade da fração colmo. A fração colmo apresentou maiores valores de FDN, FDA e lignina, e menores valores de PB do que a fração folha. Entretanto, a fração colmo apresentou maior digestibilidade da MS com 60 dias de crescimento e maior digestibilidade da FDN com 30 e 60 dias de crescimento. O agrupamento detectou 4 grupos de genótipos de acordo com produtividade e DIVFDN do colmo. Os acessos PM39 e PM47 se destacaram por boa produtividade, elevada digestibilidade da FDN do colmo, enquanto as cultivares Milênio e Mombaça apresentaram alta produção de massa, porém baixa digestibilidade da fibra do colmo. A cultivar Massai e os acessos PM39 e PM47 foram selecionados como genótipos com boa manutenção da digestibilidade da fibra (LENTA), enquanto os genótipos Tanzânia, Milênio e Mombaça foram selecionados como genótipos com rápida queda da digestibilidade da fibra do colmo (RÁPIDA) para quantificação da expressão gênica. Foi realizada uma quantificação da expressão relativa de seis genes de interesse (CCR, COMT, C4H, 4CL, CAD e PAL) e um gene controle (GAPDH) nas três idade de corte. Houve interação tratamento idade para os genes C4H e COMT, com aumento da expressão dos genes de 30 para 60 dias de crescimento somente no grupo de RÁPIDA queda da digestibilidade. No grupo com LENTA queda da digestibilidade não houve alteração da expressão com 60 dias. O gene PAL mostrou comportamento semelhante, porém a interação tratamento idade não foi significativa. Estas características posicionam estes três genes como possíveis moduladores da digestibilidade do colmo de P. maximum. Conclui-se que a maturidade tem maior efeito sobre a qualidade nutricional da fração colmo do que sobre a fração folha e que há grande variação entre os genótipos em relação ao efeito da maturidade sobre a digestibilidade da fração colmo, indicando a possibilidade de seleção de cultivares com maior digestibilidade de colmos, e a dificuldade de se selecionar genótipos com maior digestibilidade de folhas. Identificou-se os genes C4H, COMT e PAL como possíveis candidatos à engenharia genética para produção de cultivares transgênicas. / The rapid decline of nutritional quality of P. maximum with advanced maturity is an important limiting factor for animal performance in pastures. Because of the apomitic reproduction of the species, genetic engineering arises as an important tool for development of new cultivars. Therefore, the identification of genes responsible for the decline in fiber digestibility is an important step towards generating transgenic cultivars. The objective of this study was to determine the yield, chemical composition, in vitro digestibility of leaf and stem fractions of 11 P. maximum genotypes harvested at three stages: 30, 60 and 90 days of regrowth, as well as to quantify the expression of six enzymes from the cell-wall lignification pathway. Another objective was to classify the genotypes in groups according to their productive and nutritional characteristics. A randomized block design in a split plot arrangement with three replications was used, in which the experimental plot was composed of six lines with 4 m length, spaced 0.5 m, being the harvest age the plot and the genotypes the sub-plots. The DM production differed between genotypes only after 90 days of regrowth. There was variation among genotypes in the percentage of leaves, stems and dead material. The genotypes did not differ in chemical composition and digestibility of the leaf fraction, but there was great variation in chemical composition and digestibility of the stem fraction. The stem fraction had higher NDF, ADF and lignin content, and lower CP content than the leaf fraction. However, the stem fraction had higher DM digestibility with 60 days of regrowth, and higher NDF digestibility after 30 and 60 days. The clustering procedure separated the genotypes in four groups cording to DM yield, stem NDF digestibility and percentage of leaves. The accessions PM39 and PM47 stood out for their good productivity and high stem NDF digestibility, while the cultivars Milênio and Mombaça had high DM yield but lower stem NDF digestibility. For quantification of gene expression, the Massai cultivar and the accessions PM39 and PM47 were selected as genotypes with good maintenance of fiber digestibility (SLOW), while the genotypes Tanzânia, Milênio and Mombaça were selected as ones with fast decline in stem fiber digestibility (FAST). The relative expression of six genes of interest (CCR, COMT, C4H, 4CL, CAD and PAL), and one control gene (GAPDH) was determined in the three harvested ages. There was a treatment age interaction for the C4H and COMT genes, with an increase in gene expression from 30 to 60 days of regrowth only in the group with FAST decline in digestibility. In the group with SLOW decline in digestibility, there was no difference in expression from 30 to 60 days of regrowth. The gene PAL had similar profile of expression; however the treatment age interaction was not significant. These characteristics place these three genes as possible modulators of stem digestibility in P. maximum. We conclude that maturity has a great effect over the stem nutritional quality than over leaves, and there was great variation among genotypes in the effect of maturity on stem fiber digestibility, indicating the possibility to select cultivars with higher stem digestibility, and also the difficulty to select genotypes with higher leaf digestibility. We identified the genes C4H, COMT and PAL as possible candidates for genetic engineering aiming the production of transgenic cultivars.
122

Aplicação de uma mistura de enzimas para hidrolisar bagaço de cana-de-açúcar pré-tratado com sulfito / Application of enzyme mixture to hydrolyze sugarcane bagasse pretreated with alkali sulfite

Reinoso, Felipe Andres Montoya 26 August 2013 (has links)
O cultivo da cana-de-açúcar é uma das atividades agrícolas mais importantes no Brasil, produzindo após a moagem o caldo, utilizado para a produção de açúcar e etanol, e o bagaço, resíduo lignocelulósico. O bagaço é recalcitrante à hidrólise enzimática, em parte pela baixa porosidade, resultante do recobrimento das fibrilas de celulose com lignina e hemicelulose. Neste estudo, o bagaço foi pré-tratado com sulfito alcalino nas concentrações de 2,5% de NaOH e 5% de Na2SO3 versus 5% de NaOH e 10% de Na2SO3 para produzir substratos para hidrólise enzimática. Ambos pré-tratamentos produziram substratos com teor de hemicelulose, grupos ácidos, grau de retenção de água e área superficial semelhantes. O conteúdo de lignina foi bem diferente nos bagaços pré-tratados com 5% de sulfito (21% de lignina) e 10% de sulfito (13% de lignina). A hidrólise da celulose e hemicelulose do bagaço com alto teor de lignina, utilizando a carga enzimática de 40 FPU/g e 80 U/g de ?-glicosidase foram próximas a 50% em 48 horas e, mesmo no bagaço com pouca lignina a conversão dos polissacarídeos não foi completa (90%). Considerando a importância do tipo de enzimas para a conversão dos polissacarídeos dos bagaços pré-tratados, realizou-se um planejamento experimental 24 com 6 pontos centrais ampliado em estrela, para avaliar uma mistura de enzimas partindo de 5 FPU/g do extrato comercial de Trichoderma reesei (celluclast) combinado com enzimas purificadas comerciais: xilanase de Neocallimastix patriciarum (família 10), xilanase de Thermotoga maritima (família 11), ?-xilosidase de Selelomonas ruminantium e ?-glicosidase de Aspergillus niger. A aplicação da mistura de enzimas otimizada no bagaço pré-tratado com alta carga de sulfito aumentou a conversão de celulose e hemicelulose em 6,6% e 15% respectivamente, comparado com a mistura de referência (5FPU de celluclast e 10UI de Novozyme 188 por grama de bagaço). A suplementação da celluclast com ?-xilosidase e ?- glicosidase foi estatisticamente significativa em 24 horas de hidrólise a um nível de 95% de confiança e a interação da xilanase 10 e 11 foi significativa com um nível de confiança de 90%. Quando foram realizados os mesmos ensaios do planejamento com o substrato com alto teor de lignina, as hidrólises da celulose e hemicelulose com a mistura de enzimas foram inferiores à obtida com a referência. A suplementação com xilanases e ?-xilosidase aumentou a conversão enzimática da hemicelulose apenas do substrato com pouca lignina, entretanto nos hidrolisados de ambos os substratos foi detectada a presença de xilooligossacarídeos, indicando a necessidade de adição de mais ?-xilosidase à mistura enzimática. As velocidades iniciais de hidrólise da celulose e hemicelulose foram pouco alteradas quando a lignina do bagaço reduziu de 21% para 13%, porém a conversão em 48 h de reação foi o dobro. Este estudo mostrou que o acesso das enzimas à hemicelulose foi limitado pelo alto teor de lignina do substrato, e que o benefício do uso de xilanases para a conversão de celulose foi obtido no substrato pré-tratado com alta carga de sulfito. / The cultivation of sugarcane is one of the most important agricultural activities in Brazil. The juice obtained from the crushed stalks of sugarcane is used to produce sugar and ethanol and the dry, fibrous residue remaining is the bagasse. Bagasse is recalcitrant to enzymatic hydrolysis, in part by low porosity due to the partial filling of space between the cellulose microfibrils by lignin and hemicelluloses. In this study, bagasses were pretreated with alkaline sulfite at concentrations of 2.5% NaOH and 5% Na2SO3 NaOH versus 5% and 10% Na2SO3 to produce substrates for enzymatic hydrolysis. Both substrates presented similar hemicellulose content, acid groups, water retention and specific surface area. Lignin content differed between pretreated bagasse with 5% sulfite (21%) and 10% sulfite (13%). The hydrolysis of cellulose and hemicellulose of bagasse with high lignin content, using 40 FPU/g and 80 U/g of ?-glucosidase was aproximately 50% in 48 hours and even on bagasse with low lignin content, the polysaccharides conversion was not complete (90%). Considering the importance of the type of enzymes for the conversion of polysaccharides of pretreated bagasses, a 24 full factorial experimental design with six central points was performed to evaluate a mixture of enzymes. A load of 5 FPU/g of Trichoderma reesei extract (celluclast) was combined with purified commercial enzymes: Neocallimastix patriciarum xylanase (family 10), Thermotoga maritima xylanase (family 11), Selelomonas ruminantium ?-xylosidase and ?-glucosidase from Aspergillus niger. The optimized mixture improved the conversion of cellulose and hemicellulose of the substrate with low lignin content in 6.6% and 15% respectively, when compared to the reference mixture (5FPU of celluclast and 10 IU of novozyme 188 per gram of bagasse). Supplementation with ?-xylosidase and ?-glucosidase was statistically significant at 24 hours of reaction and also the interaction of xylanases 10 and 11. When the same assays were performed with the substrate with low lignin, hydrolysis of the cellulose and hemicellulose with a mixture of purified enzymes was inferior to that obtained by the reference. Supplementation with xylanase and ?-xylosidase improved the enzymatic conversion only for substrate with low lignin content, however in supernatants of both substrates was detected the presence of xylo-oligosaccharides, suggesting the need for further addition of ?-xylosidase to the enzyme mixture. Initial rate of cellulose and hemicellulose hydrolysis changed very little when the lignin in the bagasse was reduced from 21% to 13%, but the conversion at 48 h conversion time was twice higher. This study showed that access of enzymes to the hemicellulose was limited by the high lignin content of the substrate, and that the benefit of using xylanases for the conversion of cellulose was obtained on the substrate pretreated with high sulfite load.
123

Aplicació de nous sistemes enzimàtics pel blanqueig de pasta kraft d'eucaliptus

Valls Vidal, Cristina 28 May 2008 (has links)
La tesi que ens ocupa, parteix de I'interes de blanquejar pasta kraft d'eucaliptus a traves de tecnologies netes, es a dir, utilitzant metodes mes respectuosos pel medi ambient. La motivacio per a la realitzacio d'aquesta tesi, sorgeix de la problematica ambiental ja coneguda que existeix amb relacio a la contaminacio produida pels reactius utilitzats en el blanqueig de pastes per a paper i de I'interes estrategic que representa per Espanya la utilitzacio de la fusta d'eucaliptus. D'aquesta manera, es volen estudiar nous sistemes enzimatics que puguin deslignificar i blanquejar aquesta pasta.La present tesi s'emmarca dins d'una de les linees d'investigacio del Departament d'Enginyeria Textil i Paperera, de la Universitat Politecnica de Catalunya, encaminada a ('Aplicacio de la Biotecnologia per al Blanqueig de Pastes.Aixi, s'enfoca la recerca cap a la utilitzacio de xilanases per a potenciar el blanqueig en sequencies ECF i TCF, i cap a la utilitzacio de lacases a traves del sistema lacasa-mediador per a blanquejar i deslignifcar la pasta. Degut al gran contingut en acids hexenuronics de les pastes kraft d'eucaliptus, i a la creixent importancia d'aquests en els processos de blanqueig, especial interes es dona en la seva evolucio al Ilarg dels diferents tractaments.Primerament es realitza un escrutini d'actuacio de diferents xilanases tant noves com comercials per tal d'identificar les mes eficients en potenciar el blanqueig. Aquests assajos es realitzen sobre sequencies XD, XP i XDP. Segons les propietats de la pasta d'index kappa, blancor, viscositat i HexA i segons I'analisi per cromatografia en capa fina dels efluents de I'etapa X, s'obte que la xilanasa comercial Xc i que la xilanasa nova XG son les mes eficients en potenciar el blanqueig. La xilanasa nova mes eficient pertany a la familia 11 de les glicosil hidrolases. D'altra banda, s'observa que la xilanasa XJ (familia 5) produeix Ileugers efectes sobre les pastes i que totes les xilanases noves (families 10, 11 i 5) contribueixen a la disminucio del contingut en HexA de les pastes.Seguidament, la millor xilanasa comercial (Xc) i nova (XG) s'apliquen en una sequencia complerta de blanqueig XDEopD1. Degut a I'interes cientific que representa aplicar per primera vegada una xilanasa de la familia 5 sobre les pastes, tambe s'aplica la xilanasa Xj en aquesta sequencia complerta. La xilanasa Xj s'aplica sola i combinada amb la xilanasa XG. Els resultats demostren que amb un pretractament amb xilanasa es milloren les propietats de les pastes al Ilarg de la sequencia i que el pretractament X podria permetre un estalvi en dioxid de clor. A mes, les xilanases no afecten a les propietats fisiques finals dels papers.En segon Iloc, s'aplica el sistema lacasa-mediador (L) sobre les pastes utilitzant HBT com a mediador. L'objectiu d'aquest tractament es d'una banda optimitzar les condicions d'aplicacio del sistema lacasamediador segons les propietats d'index kappa i blancor i d'altra banda veure si el pretractament amb xilanasa es capag de potenciar I'efecte del tractament L. Tambe es vol analitzar com el tractament L afecta als HexA, a la lignina i a la viscositat. Els resultats demostren que a dosis baixes de mediador i a temps curts s'obtenen bones propietats. El tractament L disminueix sobretot la lignina de la pasta tot i que tambe fa disminuir els HexA, i Ileugerament la viscositat. Els esterols de la pasta son tambe eliminats durant aquest tractament. A mes, es demostra que el pretractament X "facilita" I'efecte del sistema lacasa-mediador en eliminar els acids hexenuronics de la pasta. Per I ltim, queda reforgada la necessitat d'aplicar una etapa d'extraccio alcalina posterior a L.Posteriorment, es compara I'efectivitat del mediador NHA respecte I'HBT obtenint resultats molt prometedors amb aquest mediador ja que a part de ser mes barat i potencialment menys toxic que I'HBT, presenta una reaccio de tipus reversible i es tant eficient com aquest I ltim en deslignificar la pasta. Paral·lelament es realitza una recerca de mediadors naturals produits durant el creixement de P.cinnabarinussobre la fusta de pi. Per I ltim, s'aplica per primera vegada la tirosinasa en el blanqueig de pastes i els resultats indiquen que cal continuar la recerca sobre aquesta possible aplicacio biotecnolOgica d'aquest enzim. Aquest bloc d'experiencies s'ha realitzat a l'"Institut National de la Recherche Agronomique" (INRA) de Marsella, Franca.Finalment, es discuteix sobre la importancia dais acids hexenuronics al Ilarg dais processos de blanqueig, i sobre com aquests son eliminats pals diferents tractaments tant quimics corn enzimatics. Es troba la relacio antra aquests acids i I'index kappa de la pasta d'eucaliptus utilitzada.
124

Métodos de extração da lignina do bagaço da cana-de-açúcar do Noroeste do Estado de São Paulo / Extraction method of lignin of bagasse of sugar cane of São Paulo Northwest

Quinelato, Cristiane [UNESP] 21 March 2016 (has links)
Submitted by CRISTIANE QUINELATO DA SILVA null (crisquinel10@hotmail.com) on 2016-05-20T17:46:12Z No. of bitstreams: 1 Dissertação_de_Mestrado_Cristiane.pdf: 8117806 bytes, checksum: e4405ed1eaa652dce8d0815e0864e669 (MD5) / Approved for entry into archive by Felipe Augusto Arakaki (arakaki@reitoria.unesp.br) on 2016-05-31T11:59:37Z (GMT) No. of bitstreams: 1 quinelato_c_me_sjrp.pdf: 8117806 bytes, checksum: e4405ed1eaa652dce8d0815e0864e669 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-05-31T11:59:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1 quinelato_c_me_sjrp.pdf: 8117806 bytes, checksum: e4405ed1eaa652dce8d0815e0864e669 (MD5) Previous issue date: 2016-03-21 / O Brasil é o maior produtor mundial de cana-de-açúcar, e com isso é também o maior gerador de biomassa residual – bagaço e palha. Uma grande parte dessa biomassa é utilizada na co-geração de energia, sendo queimada nas caldeiras das usinas, porém ainda há um enorme excedente, gerando problemas ambientais e sociais. Por isso, é necessário desenvolver projetos para utilização desse material, com valor agregado. Uma das maneiras é a utilização dos compostos que compõem a fibra do bagaço: celulose, hemicelulose e lignina. Para viabilizar a utilização desses compostos são necessárias técnicas pouco nocivas e com custo reduzido. Além disso, é importante que durante o processo de extração, haja pouca alteração estrutural dos compostos, ou que as alterações sofridas sejam benéficas para sua utilização posterior. O presente trabalho visou desenvolver métodos diferentes de extração de uma das frações dessa fibra, a lignina, avaliando as alterações sofridas durante os processos de extração para um posterior uso dessas ligninas de acordo com suas características. Os três métodos foram Organossolv utilizando uma mistura de dioxano e ácido clorídrico, Organossolv utilizando etanol e o Álcali. A caracterização das ligninas extraídas foi realizada através de técnicas de análise térmica (TG-DTG/DTA), microscopia eletrônica de varredura com aplicação de campo (MEV-FEG), espectroscopia de infravermelho (FTIR), e ressonância magnética nuclear (RMN). Através dos resultados obtidos nas análises evidenciou-se uma alteração maior na lignina extraída pelo método Álcali, com maiores rupturas nas ligações aromáticas durante o processo de extração quando comparado com as ligninas obtidas pelos dois métodos Organossolv. As três ligninas contêm estruturas carbônicas diferentes entre si, sendo que a que mais se aproxima da lignina de origem é a obtida pelo método Organossolv com dioxano. / Brazil is the huge producer of sugarcane worldwide, and it is also the largest residual biomass generator - bagasse and straw. A large part of this biomass is used for energy co-generation, being burnt in the boilers of the plants, but there is still a huge surplus, generating environmental and social problems. So it is necessary to develop projects to use this material with aggregate value. One way is the use of compounds that make up the fiber of bagasse: cellulose, hemicellulose and lignin. To enable the use of these compounds are required little harmful techniques and low cost. Moreover, it’s important that during the extraction process there is little structural change of the compounds or that suffered changes are beneficial for later use. This study aimed to develop different methods of extracting a fraction of this fiber, the lignin, evaluating the changes done by the extraction processes for later use these lignins according to their characteristics. The three methods were Organossolv using a mixture of dioxane and hydrochloric acid, Organossolv using ethanol and Alkali. The characterization of the extracted lignins was performed by thermal analysis techniques (TG-DTG / DTA), scanning electron microscopy with field application (SEM-FEG), infrared spectroscopy (FTIR) and nuclear magnetic resonance (NMR). The results obtained in the analysis revealed a greater change in the lignin extracted by the alkali method with larger breaks in aromatic bonds during the extraction process compared with the lignins obtained by the two methods Organossolv. The three lignins contain carbonic structures different from each other, and that is closest to the origin of lignin is obtained by Organossolv method with dioxane.
125

Produção de etanol de segunda geração por Saccharomyces cerevisiae ATCC 26602 a partir da hidrólise ácida de sabugo de milho (Zea mays L.) / Second generation ethanol by Saccharomyces cerevisiae ATCC 26602 from the acid hydrolysis of corn cob (Zea mays L.)

Silva, Mariane Daniella da 02 March 2018 (has links)
Submitted by MARIANE DANIELLA DA SILVA null (marianedaniella@hotmail.com) on 2018-03-26T17:27:45Z No. of bitstreams: 1 Produção de etanol de segunda geração por Saccharomyces cerevisiae ATCC 26602 a partir da hidrólise ácida de sabugo de milho (Zea mays L.).pdf: 1492655 bytes, checksum: 70efb779a58921756712a570e233019d (MD5) / Rejected by Elza Mitiko Sato null (elzasato@ibilce.unesp.br), reason: Solicitamos que realize correções na submissão seguindo as orientações abaixo: Problema 01) Falta a FICHA CATALOGRÁFICA (Obrigatório pela ABNT NBR14724) Problema 02) Corrija na folha de aprovação a data(dia, mês e ano) da defesa, no seu arquivo está somente o mês e ano. Estamos encaminhando via e-mail o modelo das páginas pré-textuais. Lembramos que o arquivo depositado no repositório deve ser igual ao impresso. Agradecemos a compreensão. on 2018-03-26T19:03:05Z (GMT) / Submitted by MARIANE DANIELLA DA SILVA null (marianedaniella@hotmail.com) on 2018-04-02T13:42:13Z No. of bitstreams: 2 Ficha catalográfica Dissertação_ Mariane Daniella da Silva.pdf: 54318 bytes, checksum: 46197f331d49ae2a8970b14be36ee268 (MD5) Produção de etanol de segunda geração por Saccharomyces cerevisiae ATCC 26602 a partir da hidrólise ácida de sabugo de milho (Zea mays L.).docx: 1953480 bytes, checksum: c6c99237c6f29ff0694598067cb3dced (MD5) / Rejected by Elza Mitiko Sato null (elzasato@ibilce.unesp.br), reason: Solicitamos que realize correções na submissão seguindo as orientações abaixo: Problema 01) É necessário que o arquivo contendo a sua dissertação esteja no formato Portable Document Format (PDF) e não esteja protegido. Problema 02) A FICHA CATALOGRÁFICA deve ser inserida após a folha de rosto. Ordem correta CAPA, FOLHA DE ROSTO, FICHA CATALOGRÁFICA, FOLHA DE APROVAÇÃO. Lembramos que o arquivo depositado no repositório deve ser igual ao impresso. Agradecemos a compreensão. on 2018-04-02T18:55:18Z (GMT) / Submitted by MARIANE DANIELLA DA SILVA null (marianedaniella@hotmail.com) on 2018-04-02T21:38:07Z No. of bitstreams: 1 Dissertação com a ficha.pdf: 1878110 bytes, checksum: 09ba2606445ff243567d9126a98041bd (MD5) / Approved for entry into archive by Elza Mitiko Sato null (elzasato@ibilce.unesp.br) on 2018-04-03T12:23:19Z (GMT) No. of bitstreams: 1 silva_md_me_sjrp.pdf: 1878110 bytes, checksum: 09ba2606445ff243567d9126a98041bd (MD5) / Made available in DSpace on 2018-04-03T12:23:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 silva_md_me_sjrp.pdf: 1878110 bytes, checksum: 09ba2606445ff243567d9126a98041bd (MD5) Previous issue date: 2018-03-02 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq) / O milho é uma das culturas mais produzidas no Brasil e durante o seu processamento apresenta como rejeitos o sabugo, caule, folhas e a palha que podem ser utilizados como biomassa para produção de bioetanol de segunda geração. Estima-se que para cada tonelada de milho produzido 2,3 toneladas são rejeitos. Entretanto, para a utilização deste substrato é necessário um tratamento inicial de hidrólise ácida, básica ou enzimática para a remoção da lignina e hemicelulose deixando exposta a celulose, que pode ser utilizada como substrato por microrganismos. Portanto, este trabalho teve como objetivo estudar a produção de etanol pela levedura Saccharomyces cerevisiae ATCC 26602 a partir do sabugo de milho hidrolisado que foi utilizado como substrato. Para isto variaram-se diferentes concentrações de ácido sulfúrico (2,5; 5,0; 7,5 e 10,0%) em diferentes tempos de aquecimento em autoclave (15 e 30 minutos). Foi avaliado o efeito da desintoxicação nos hidrolisados para a remoção de compostos inibidores da fermentação produzidos durante a hidrólise nos diferentes tempos de aquecimento e o efeito de diferentes velocidades de agitação (0, 50 e 100 rpm) na fermentação do hidrolisado. Foi avaliada a produção de etanol utilizando o meio hidrolisado de sabugo de milho (na concentração de 20, 40 e 60 g/L de açúcares redutores). Também foi estimada a produção de etanol utilizando um meio sintético adicionado de glicose (nas concentrações de 40 e 60 g/L) que serviu como padrão de comparação na utilização do meio contendo o sabugo de milho hidrolisado. Os resultados indicaram que a melhor concentração de H2SO4 para realização da hidrólise foi de 2,5% com 30 min. de aquecimento. A desintoxicação do hidrolisado resultou na diminuição da concentração de compostos fenólicos. Foi realizada uma avaliação da produção de etanol após a fermentação de 48 h do hidrolisado, apresentando o melhor resultado em 36 h de fermentação, 7,04 g/L de etanol no meio incubado com agitação de 50 rpm e 8,11 g/L de etanol no meio com agitação de 100 rpm. Portanto, tem-se que o hidrolisado do sabugo de milho é uma opção alternativa para a produção de etanol de segunda geração. Além disso, a levedura S. cerevisiae ATCC 26602 foi capaz de utilizar o hidrolisado sem desintoxicação para produção de etanol. / Corn is one of the most produced crops in Brazil and it can be grown in any soil or climate. During its processing, it presents as tailings the cob, stem, leaves and straw that can be used as biomass for bioethanol production. It is estimated that for each ton of corn produced 2,3 tons are tailings. However, the use of this substrate requires an initial treatment of acidic, basic or enzymatic hydrolysis for the removal of lignin and hemicellulose exposing cellulose, which can be used as a substrate by microorganisms. Therefore, the aim of this research is to study the ethanol production on the yest Saccharomyces cerevisiae ATCC 26602 from hydrolyzed corn cob wich was used as substrate. For this purpose, different concentrations of sulfuric acid (2,5, 5,0, 7,5 and 10,0%) were used under different autoclaving heating periods (15 and 30 minutes). The effect of detoxification on hydrolysates to remove fermentation inhibitor compounds produced during the hydrolysis at the different heating periods and the effect of different stirring rates (0, 50 and 100 rpm) was evaluated in the fermentation of hidrolizate. The ethanol production was evaluated using a hydrolyte environment (at concentration of 40 and 60 g/L). The ethanol production was also evaluated using a synthetic medium added with glucose (at concentrations of 20, 40 and 60 g/L), which will serve as a comparison standard when using the medium containing hydrolyzed corn cob. The results indicate that the best H2SO4 concentration for hydrolysis was 2,50% acid with 30 min. of heating. The detoxification of the hydrolyzates resulted in a decrease on the concentration of phenolic compounds. A partial evaluation of the ethanol production was carried out after fermentation of 48 h of the hydrolyzates, providing the best result within 36 h of fermentation, 7,04 g/L of ethanol in the medium incubated with agitation of 50 rpm and 8,11 g/L ethanol in the medium with 100 rpm stirring. This concludes that corn cob hydrolyzates are an advantageous option for the production of ethanol. Besides, the yest S. cereviseae ATCC 26602 was able to use the hydrolyzate without detoxification for ethanol production. / CNPq: 134033/2016-7
126

Teores foliares de silício, taninos e lignina, em Maytenus ilicifolia Martius ex Reiss. (espinheira-santa), em função de variáveis ambientais e genéticas /

Radomski, Maria Izabel, 1966- January 2006 (has links)
Orientador: Leonardo Theodoro Büll / Banca: Lin Chau Ming / Banca: Carmem Silvia F. Boaro / Banca: Antonio Francisco J. Bellote / Banca: Hellton Damin da Silva / Resumo: A espécie medicinal Maytenus ilicifolia, localiza-se naturalmente sob diferentes condições edafo-climáticas. Este fato implica em prováveis mecanismos de adaptação das populações naturais, cujas características químicas podem, ou não, estar fixadas geneticamente. A identificação da variabilidade fenotípica da espécie permite viabilizar práticas de manejo visando a produção de fitoterápicos com qualidade organoléptica, nutricional e terapêutica. Para identificar a influência do ambiente na composição fitoquímica de M. ilicifolia foram efetuados três estudos, o primeiro em quatro populações naturais distribuídas no Estado do Paraná, o segundo em um banco de germoplasma, e o terceiro em uma unidade de cultivo experimental onde foi conduzido um ensaio de fertilização baseado na aplicação de diferentes doses de um resíduo de siderurgia rico em Si. Foram avaliados os teores foliares de N, P, K, Ca, Mg, Fe, Mn, Cu, Zn, Si, Al, lignina, fenóis totais, fenóis não tanantes e taninos. Nas populações naturais também foi determinada a massa específica foliar. No banco de germoplasma, em função da elevada diversidade morfológica, foi efetuada a classificação dos indivíduos em morfotipos, tendo sido identificados nove morfotipos foliares, os quais apresentaram relação com alguns dos ambientes de origem das populações. Os estudos efetuados indicam que é possível efetuar o controle de compostos fenólicos presentes em M. ilicifolia, seja através do manejo de luz, interferindo tanto na síntese de lignina quanto dos taninos, seja por meio da aplicação de Si e Ca, regulando principalmente a síntese de fenóis totais e taninos. / Abstract: Maytenus ilicifolia is a medicinal species that occurs naturally under different soils and light conditions. This fact involves adaptation mechanisms of the natural populations whose chemical characteristics can be or not genetically fixed. The identification of the genetic variability can viabilize the management practices to the production of phytotherapics with organoleptical, nutritional and therapeuthic quality. Three studies were developed to determine the influence of the environment in the phytochemical content of M. Ilicifolia and the samples were collected from four natural communities, a germoplasm bank, and an experimental area in wich there was fertilized with different doses a rich Si residue. There was determinate the specific leaf mass in leaves from the natural populations, also there was determinate the total content of N,P, K, Ca, Mg, Fe, Mn, Cu, Zn, Si, Al, lignin, total phenols and tannins in all samples. In the germoplasm bank the individual plants were classified in nine morphotypes, too. The studies indicate that is possible to controle the M. ilicifolia lignin and tannin composition by light management, as well as the total phenols and tannin by Si and Ca fertilization. / Doutor
127

Biotransformação bacteriana de ácido ferúlico obtido de resíduo lignocelulósico a 4-vinilguaiacol /

Santos, Maitê Bernardo Correia dos. January 2018 (has links)
Orientador: Eleni Gomes / Coorientador: Guillermo Ladino Orjuela / Banca: Ricardo Barros Mariutti / Banca: André Luiz Meleiro Porto / Resumo: O Brasil, por sua condição de grande produtor agrícola, também é grande produtor de resíduos lignocelulósicos. Esses resíduos, muitas vezes considerados sub-produtos ou co-produtos, são fontes de açúcares, derivados da celulose e hemicelulose, e de compostos aromáticos, oriundos da lignina, que servem de substratos para diversos processos químicos e biológicos para obtenção de produtos de alto valor agregado. Um dos compostos liberados em abundância durante a desconstrução do material lignocelulósico é o ácido ferúlico cuja biotransformação pode resultar em derivados químicos com aplicações nas indústrias farmacêutica, de alimentos e de cosméticos. Neste trabalho estudou-se a bioconversão bacteriana do ácido ferúlico comercial e daquele obtido a partir da hidrólise alcalina da lignina, em 4-vinilguaiacol. A biotransformação de ácido ferúlico comercial em 4-vinilguaiacol foi estudada em meio líquido sintético contendo o ácido ferúlico em concentração inicial de 300 mg L-1, por 48 horas. Após 24 horas de cultivo, obteve-se um rendimento de 0,5 mmol L-1 de 4-vinilguaiacol que correspondeu a uma conversão de 32,4% do ácido ferúlico. Na continuidade do trabalho, a cepa foi utilizada para bioconverter o ácido ferúlico oriundo da hidrólise da lignina contido no lícor obtido por hidrólise alcalina do bagaço de cana-de-açúcar, cuja concentração de ácido ferúlico era de 310,14 mg L-1. Após 32 horas de cultivo obteve-se um rendimento de 1,3 mmol L-1 de 4-vinilguaiacol que correspondeu... / Abstract: Brazil, is an important agricultural producer and also a big producer of lignocellulosic wastes. These material can generate sugars from cellulose and hemicellulose saccharification and aromatic compounds, derived from lignin, which serve as substrates for various chemical and biological processes to obtain the high added values products. One of the compounds released during the deconstruction of lignocellulosic material is ferulic acid whose biotransformation can lead to the generation of important products. This work aims at the bacterial bioconversion of commercial ferulic acid and those obtained from the alkaline hydrolysis of lignin to 4-vinylguaiacol. The biotransformation of commercial ferulic acid in 4-vinylguaiacol was studied in synthetic liquid medium containing the ferulic acid in an initial concentration of 300 mg L-1, for 48 hours. After 24 hours of cultivation a yield of 0.5 mmol L-1 of 4- vinylguaiacol was obtained which corresponded to a conversion of 32.4% of the ferulic acid. In the continuity of the work, the strain was used to bioconvert the ferulic acid from the hydrolysis of the lignin contained in the lycor obtained by alkaline hydrolysis of the sugarcane bagasse that presented the ferulic acid concentration of 310.14 mg L- 1 . After 32 hours of cultivation, a yield of 4-vinylguaiacol was 1.3 mmol L-1 corresponding to a conversion of 81.7% of the ferulic acid. The results showed that the strain decarboxylated the ferulic acid to 4-vinylguaiacol / Mestre
128

Caracterização e aplicação dos resíduos da cana de açúcar visando à produção de etanol 2G / Characterization and application of sugarcane waste aiming at the production of 2G ethanol

Batalha, Larisse Aparecida Ribas 13 June 2016 (has links)
Submitted by Gustavo Caixeta (gucaixeta@gmail.com) on 2017-02-23T18:23:17Z No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 1063780 bytes, checksum: b1ee21894c0c5b1dedc20af48dec5bfc (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-23T18:23:17Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 1063780 bytes, checksum: b1ee21894c0c5b1dedc20af48dec5bfc (MD5) Previous issue date: 2016-06-13 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior, CAPES, Brasil / A utilização racional da biomassa tem sido considerada uma prática promissora para a obtenção de produtos de alto valor agregado em uma cadeia de produção sustentável. Neste cenário, o conceito de biorrefinaria surgiu, esse refere à conversão de materiais lignocelulósicos em bioprodutos (celulose, produtos químicos, etc.) e bioenergia (etanol, energia, etc.) com o mínimo de emissões e baixo desperdício. O conceito de biorrefinaria baseia-se em muitos diferentes tipos de biomassa, como resíduos agrícolas e florestais, madeira e gramíneas em geral, etc. Nesse trabalho, nos reportamos uma caracterização da lignina e dos extrativos presentes no bagaço, medula e palha de cana-de-açúcar. Para a caracterização da lignina utilizamos a técnica de pirólise analítica acoplada a cromatografia gasosa e espectrometria de massa (Pi-CG/EM) e para extrativos; a técnica de cromatografia gasosa e espectrometria de massa (CG/EM). Também, foi investigado o uso do bagaço e da palha de cana de açúcar como fonte para produção de etanol de segunda geração, através da realização de processos de pré-tratamento (auto-hidrólise) seguido pela sacarificação. A análise química dos extrativos permitiu a identificação de 45 compostos de Eucalyptus urograndis, 47 para palha e 67 para o bagaço. Os principais componentes das matérias-primas estudadas foram os ácidos graxos para E. urograndis e carboidratos para palha e o bagaço. Foi possível identificar mais de 40 produtos primários da pirólise para lignina solúvel em ácido e 30 para lignina Klason para os resíduos da cana de açúcar. A pirólise analítica da lignina solúvel em ácido a partir de bagaço de cana (SCB), da palha de cana (SCS), e da medula da cana (SCP) mostrou a prevalência de picos relacionados com produtos derivados de carboidratos. As pirogramas para as amostras de lignina Klason de SCB, SCP e SCS mostraram a prevalência dos picos derivados da lignina. O estudo da produção de etanol de 2G mostrou que um total de 84,4% de açúcar pode ser recuperado a partir do bagaço de cana de açúcar, a 180 0 C durante 20 min com uma dosagem de enzima de 5 FPU/grama de substrato. A análise econômica para o método proposto mostrou que a produção de bioetanol pode ter um retorno financeiro maior do que 12%. Já produção de etanol a partir da autohidrólise da palha da cana parece ser uma abordagem viável financeiramente se um sistema rentável de coleta de palha seja estabelecido. Com esse estudo foi possível verificar que os resíduos da cana de açúcar podem ser fonte promissoras de bioquímicos valiosos os quais podem ser utilizados na indústria de cosméticos, alimentos ou farmacêutica, como também, na produção do etanol de 2G. / In this work, we report the characterization of lignin and extractives present in the bagasse, pith and straw sugarcane. For the characterization of lignin we used the technique of analytical pyrolysis coupled to gas chromatography and mass spectrometry (Py-GC/MS and for extractives to gas chromatography and mass spectrometry (GC/MS). Also, we investigated the use of straw and bagasse sugarcane as a source for production of second generation ethanol, by performing pretreatment (autohydrolysis) processes followed by saccharification. Chemical analysis of extractives allowed the identification of 45 compounds for Eucalyptus urograndis, 47 for straw and 67 for bagasse. The major components from the raw materials studied were fatty acids for E. urograndis and carbohydrates for straw and bagasse. It was possible to identify more 40 primary pyrolysis products for acid-soluble lignin and 30 for Klason lignin for sugarcane residues. Analytical pyrolysis of acid-soluble lignin from sugarcane bagasse (SCB), sugarcane straw (SCS), and sugarcane pitch (SCP), showed prevalence of peaks related to products derived from carbohydrates. The pyrograms for the Klason lignin samples of SCB, SCP and SCS showed the prevalence of lignin derivatives. The study of 2G ethanol production showed a total of 84.4% sugar can be recovered from the sugar cane bagasse, at 180 0 C for 20 min with an enzyme dosage 5 FPU / gram of substrate. The economic analysis for the proposed method showed that the production of bioethanol may have a greater financial return than 12%. Already producing ethanol from sugarcane straw autohydrolysis seems to be a viable approach financially if a profitable system of straw collection is established. With this study it was possible to verify that the wastes sugarcane may be promising feedstocks of valuable biochemical that can be used in cosmetics, foods or pharmaceuticals, as well as the production of the 2G ethanol.
129

Applications of xylans and lignins extracted from lignocellulosic materials for obtaining bioproducts / Aplicações de xilanas e ligninas extraídas de biomassas lignocelulósicas para obtenção de bioprodutos

Barbosa, Bianca Moreira 03 July 2017 (has links)
Submitted by Marco Antônio de Ramos Chagas (mchagas@ufv.br) on 2018-04-02T14:48:40Z No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 1118581 bytes, checksum: 2f6078a38d8c6fffd2357d712a335625 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-04-02T14:48:40Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 1118581 bytes, checksum: 2f6078a38d8c6fffd2357d712a335625 (MD5) Previous issue date: 2017-07-03 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / A busca de uma melhor utilização da madeira na indústria de celulose e de biomassa lignocelulósica, como as fibras do milho de processamento industrial, alimentou o interesse em um uso mais racional de seus componentes, particularmente xilanas e lignina. Neste contexto, os objetivos desta tese, constituída por quatro capítulos, foram a aplicação de xilanas extraídas de materiais lignocelulósicos e a utilização de lignina Kraft como aditivo para pellets. Inicialmente foi discutido o impacto da remoção de xilanas e a redeposição de xilanas nas propriedades da polpa para papel tissue e de papel de imprimir e escrever (P&W). A remoção de xilanas diminuiu a resistência a drenagem, o valor de retenção de água e o índice de tração, mas aumentou a capacidade de absorção de água, capilaridade Klemm e o bulk, apresentando propriedades quase ideais para polpas de papel tissue. Em uma segunda etapa da pesquisa, foram adicionadas xilanas extraídas por extração caustica fria (CCE) de polpas de eucalipto não branqueadas (BXL) e branqueadas (WXL) a uma polpa marrom comercial na etapa deslignificação de oxigênio (O-estágio) e posteriormente foram branqueadas. A branqueabilidade da polpa não foi prejudicada pela deposição de xilana de WXL, mas ligeiramente afetada negativamente por xilanas BXL. A capacidade de refino da polpa e as propriedades físicas e mecânicas foram melhoradas pela deposição de xilana. A extração de xilanas por CCE com deposição subsequente na polpa na fase O-estágio mostrou ser atraente para a fabricação P&W. Xilanas extraídas de fibras de milho (16,9% de xilanas) por CCE foram adicionadas a polpa marrom comercial (eucalipto e pinus) no O-estágio e posteriormente branqueada. A deposição de hemiceluloses ocorreu em grau variável (até 7% no peso da polpa). A branqueabilidade da polpa não foi prejudicada pela deposição de xilanas para eucaliptos e pinus. A deposição de hemicelulose nas fibras foi mais eficiente na polpa de eucalipto do que no pinus. A extração de xilanas de fibras de milho por CCE com deposição subsequente na polpa na O-estágio aumenta a refinabilidade e a qualidade da polpa para o papel P&W. A caracterização química de fibras de milho, o isolamento das hemiceluloses utilizando RMN e FTIR-ATR foi realizado, além de, uma investigação estrutural das ligninas, solúvel em ácido (ASL) e lignina insolúvel em ácido (AIL), formada pelo método de Klason determinadas por pirólise acoplada à cromatografia gasosa e à espectrometria de massas (Pi-CG-EM). O isolamento de hemicelulose foi considerado eficiente e foram encontrados 45 produtos de pirólise primária para ASL e 39 para AIL a partir de fibras de milho. A pirólise analítica de ASL a partir de fibras de milho mostrou prevalência de picos relacionados a produtos derivados de extrativos e proteínas. Além disso, a técnica Pi-CG-EM permitiu identificar a presença de derivados de lignina em ASL e AIL. A avaliação da qualidade dos pellets produzidos a partir de uma mistura de eucalipto e resíduo de milho, com a adição de porcentagens diferentes de lignina Kraft foi realizada. Para a produção dos pellets, a madeira com a casca de um híbrido de Eucalyptus grandis x Eucalyptus urophylla e o resíduo de milho foram utilizados como matéria-prima. As seguintes proporções de resíduo de milho na mistura foram 0, 20, 25 e 30% (m/m). Com exceção do controle (0% m/m de lignina), 2 e 5% (m/m) de lignina Kraft foram adicionados à matéria-prima nas 4 misturas diferentes. Os pellets foram produzidos em uma prensa peletizadora laboratorial de matriz circular horizontal. A adição de lignina Kraft aos pellets de eucalipto e resíduos de milho melhorou a densidade aparente e a durabilidade mecânica. A mistura de eucalipto com resíduos de milho é uma forma eficaz de otimizar as propriedades do combustível sólido de biomassa. Assim, quantidades semelhantes às do tratamento com a proporção de 80% (m/m) de eucalipto e 20% (m/m) de resíduo de milho podem ser uma alternativa viável à produção de pellets. / The search for better use of wood in the pulp and lignocellulosic biomass industry, such as the fibers of industrial processing corn, has fueled the interest in a more rational use of its components, particularly xylans and lignin. In this context, the objectives of this thesis, consisting of four chapters, were the application of xylans extracted from lignocellulosic materials and the use of Kraft lignin as a pellet additive. Initially, the impact of xylan removal and xylan redeposition on the properties of pulp for tissue paper and printing and writing paper (P&W). Removal of xylans decreased pulp beatability, water retention value and tensile index, but increased water absorption capacity, Klemm capillarity and bulk, presenting almost ideal properties for tissue paper grade pulps. In a second step of the research, cold caustic extraction (CCE) extracted xylans from bleached (BXL) and bleached (WXL) eucalyptus pulps (WXL) were added to a commercial brown pulp in the oxygen delignification (O-stage) step and then bleached. The bleachability of the pulp was not impaired by the deposition of WXL xylan, but slightly negatively affected by BXL xylans. Pulp beatability and the physical and mechanical properties were improved by deposition of xylan. Extraction of xylans by CCE with subsequent deposition in the pulp at the O-stage stage proved attractive for manufacturing high xylan P&W paper grades. Xylans extracted from corn fibers (16.9% xylans) by CCE were added to commercial brown pulp (eucalyptus and pinus) at O- stage and subsequently bleached. The deposition of hemicelluloses occurred in a variable degree (up to 7% in pulp weight). The bleachability of the pulp was not impaired by the deposition of xylans for eucalyptus and pinus. The deposition of hemicellulose in the fibers was more efficient in the eucalyptus pulp than in the pinus. Extraction of xylan from corn fibers by CCE with subsequent deposition in the pulp at O-stage increases the pulp beatability and quality for P&W paper grades. The chemical characterization of corn fibers, the isolation of hemicelluloses using NMR and FTIR- ATR was performed, in addition to a structural investigation of lignins, acid-soluble lignin (ASL) and acid insoluble lignin (AIL), formed by the Klason method by pyrolysis-gas chromatography/mass spectrometry (Py-GC-MS). Hemicellulose isolation can be considered efficient and more 45 primary pyrolysis products for ASL and 39 for AIL from corn fibers. Analytical pyrolysis of ASL from corn fibers showed prevalence of peaks related to products derived from extractive and proteins. Also, the Py-GC-MS technique allowed identifying the presence of derivatives lignin in ASL and AIL. The evaluation of the quality of the pellets produced from a mixture of eucalyptus and corn residue, with the addition of different percentages of Kraft lignin was carried out. For the production of pellets, wood with bark of a hybrid of Eucalyptus grandis x Eucalyptus urophylla and corn residue were used as raw material. The following proportions of corn residue in the mixture were 0, 20, 25 and 30% (w/w). Except for the control (0% w/w lignin), 2 and 5% (w/w) Kraft lignin were added to the raw material in the 4 different mixtures. Pellets were produced in a laboratory press pelletizer with horizontal circular array. The addition of Kraft lignin to eucalyptus and corn residue pellets improved bulk density, and mechanical durability. The mixing of eucalyptus with corn residue is an effective way to optimize properties of biomass solid fuel. Thus, similar amounts to that of the treatment with the proportion of 80% (w/w) eucalyptus and 20% (w/w) corn residue can be a viable alternative to the production of pellets.
130

Composição química e estrutural da lignina e lipídios do bagaço e palha da cana-de- açúcar / Chemical composition and structural of lignin and lipids from bagasse and straw sugarcane

Lino, Alessandro Guarino 18 September 2015 (has links)
Submitted by Marco Antônio de Ramos Chagas (mchagas@ufv.br) on 2016-09-08T10:52:17Z No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 1895741 bytes, checksum: 9598d14b9c9193967a5820d281b75735 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-09-08T10:52:17Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 1895741 bytes, checksum: 9598d14b9c9193967a5820d281b75735 (MD5) Previous issue date: 2015-09-18 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Nesse trabalho, nos reportamos uma extensiva e detalhada caracterização das ligninas no bagaço e palha de cana-de-açúcar. Com esse propósito, nos usamos poderosas metodologias analíticas, incluindo pirólise analítica acoplada a cromatografia gasosa e espectrometria de massa (Pi-CG/EM), métodos espectroscópicos como ressonância magnética nuclear (2D- NMR) e derivatização seguida por clivagem redutiva (DFRC), para delinear as diferenças de composição e estrutura entre estas duas ligninas. Esses dados vão ajudar a maximizar o aproveitamento desses importantes resíduos agroindustriais. O bagaço em estudo é composto por holocelulose (75,8%), lignina total (20%), cinzas (2%) e extrativos (2,2%). A palha teve composição química semelhante comparada a do bagaço, tendo holocelulose (72,9%), lignina total (18,9%), cinzas (4,7%) e extrativos (3,5%). Enquanto que a lignina do bagaço é rica em siringil (H:G:S de 2:38:60), a lignina da palha é rica em guaiacil (H:G:S de 4:68:28). As diferenças de composição foram também refletidas nas relativas abundancias das diferentes ligações. As ligninas do bagaço prevaleceram principalmente –O–4 ́subestruturas aril- alquil-éter (representando 83% das ligações medidas no RMN) seguido de quantidades menores de -5 ́ (fenilcumarânico, 6%) e outras subestruturas condensadas. A lignina a partir da palha tem menor quantidade de ligações –O–4′ aril-alquil-éter (75%), mas os níveis relativamente mais altos de fenilcumarânico ( -5 ́, 15%) e dibenzodioxina (5-5/4-O , 3%), correspondendo com uma lignina enriquecida de unidades G. A composição de fitoquímicos lipofílicos no bagaço e palha foi investigada em detalhe por cromatografia gasosa e espectrometria de massa. A composição dos lipídios a partir do bagaço e palha de cana-de- açúcar foram completamente diferentes umas das outras. Os extrativos de bagaço de cana foram dominados por n-aldeídos (cerca de 48% de todos os lipídios identificados) e n-álcoois graxos (ca. 23%) com pequenas quantidades de n-ácidos graxos (10%) e cetonas esteroides (14 %), os extratos de palha de cana de açúcar foram fortemente dominados por n-ácidos graxos (representando cerca de 60% de todos os compostos identificados) com quantidades significativas de compostos esteroides, particularmente esteróis (10%) e esteroides cetonas (14%). Tocoferóis e triterpenos também foram encontrados, sendo particularmente abundante entre os extrativos da palha da cana. Bagaço e palha de cana-de-açúcar podem ser considerados como matérias-primas promissoras para obtenção de combustíveis e produtos químicos de interesse industrial. / In this paper, we report a more extensive and detailed structural characterization of the lignins in sugarcane bagasse and straw. For this purpose, we used powerful analytical methodologies, including analytical pyrolysis coupled to gas chromatography and mass spectrometry (Py-GC/MS), spectroscopic methods such as nuclear magnetic resonance (2D- NMR) spectroscopy, and derivatization followed by reductive cleavage (DFRC), to delineate the compositional and structural differences between these two lignins. Such data will help to maximize the exploitation of these important agro-industrial wastes as feedstocks for the production of second-generation bioethanol and other biobased products. The bagasse studied is composed of holocellulose (75.8%) Total lignin (20%), ash (2%) and extractives (2.2%). The straw had similar composition compared to the bagasse, having holocellulose (72.9%) Total lignin (18.9%), ash (4.7%) and extractives (3.5%). Whereas the lignin from bagasse is rich in syringyl (H: G: S 2:38:60), the lignin from straw is rich in guaiacyl (H: G: S 4:68:28). The compositional differences were also reflected in the relative abundances of the different linkages. Bagasse lignin was primarily –O–4 ́ alkyl-aryl ether substructures (representing 83% of NMR-measurable linkages), followed by minor amounts of -5 ́ (phenylcoumarans, 6%) and other condensed substructures. The lignin from straw has lower levels of –O–4′ aril-alquil-éter (75%) but higher relative levels of phenylcoumarans ( -5 ́, 15%) and dibenzodioxocins (5-5/4-O- , γ%) consistent with a lignin enriched in G-units. The composition of lipophilic phytochemicals in sugarcane bagasse and straw was investigated in detail by gas chromatography and mass spectrometry. The composition of the lipids from sugarcane bagasse and straw were completely different from each other. While the extracts of sugarcane bagasse were dominated by n-aldehydes (ca. 48% of all identified lipids) and n- fatty alcohols (ca. 23%) with lower amounts of n-fatty acids (10%) and steroid ketones (14%), the extracts from sugarcane straw were strongly dominated by n-fatty acids (accounting for ca. 60% of all identified compounds) with significant amounts of steroid compounds, particularly sterols (10%) and steroid ketones (14%). Tocopherols and triterpenols were also found, being particularly abundant among the extractives of sugarcane straw. Sugarcane bagasse and straw can be considered as promising feedstocks to obtain fuels and chemicals of industrial interest.

Page generated in 0.0473 seconds