• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 179
  • 16
  • 7
  • 6
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 216
  • 202
  • 88
  • 69
  • 62
  • 55
  • 51
  • 44
  • 24
  • 20
  • 20
  • 20
  • 18
  • 17
  • 16
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
41

Proporção áurea em modelos biológicos

VAZ, José Murilo Calixto 27 February 2014 (has links)
A alface (Lactuca sativa L.) e a cebola (Allium cepa L.) são vegetais de grande importância na alimentação dos brasileiros. Também são amplamente utilizadas como espécie-alvo em bioensaios, os quais são importantes para a determinação do efeito de agentes sobre partes de um organismo. O conhecimento sobre os aspectos morfológicos dos cromossomos de espécies alvo é extremamente importante. Desta forma, faz-se necessário a utilização de metodologias que possibilitem um conhecimento de características que estão relacionadas com a sensibilidade e/ou resistência dos materiais geneticamente distintos dentro da espécie-alvo. Um parâmetro a ser utilizado na descrição cariotípica é a identificação de proporção áurea na razão de braços de cromossomos. A proporção áurea encontrada em várias formas na natureza e utilizada em diversas áreas dos saberes do homem confere às estruturas uma maior estabilidade e resistência. Assim, o objetivo deste trabalho foi avaliar metodologias para averiguar a presença de proporção áurea, bem como quantificar as variações cariotípica e morfométricas de sete genótipos de Lactuca sativa L. e de quatro genótipos de Allium cepa L., bem como identificar e quantificar a presença de proporção áurea na razão de braços dos cromossomos desses genótipos. A metodologia que estabelece a presença de proporção áurea fazendo uso da diferença entre o maior segmento e o menor multipicado por apresentou melhores resultados nos controles das taxas de erro tipo I e de poder. Houve variação da fórmula cariotípica de genótipos das duas espécies utilizadas para o estudo. Identificou-se a presença de proporção áurea nos pares cromossômicos em todos os genótipos. Há variação na quantidade de cromossomos que apresentam em proporção áurea entre os genótipos das espécies. Elas apresentaram entre um e quarto cromossomos em proporção áurea. Os resultados citogenéticos aqui relatados podem ser aplicados como ferramentas de auxílio na identificação de genótipos de Lactuca sativa L e de Allium cepa L. além de fornecer subsídios para futuros estudos de manipulação cromossômica. / Lettuce (Lactuca sativa L.) and onion (Allium cepa L.) plants are of great importance in the diet of Brazilians. They are also widely used in bioassays as the target species, which are important for determining the effect of agents on parts of the body. Knowledge of the morphology of the chromosomes of target species is important. Thus, it is necessary to use methods that allow knowledge of characteristics that relate to the sensitivity and/or resistance of materials within genetically distinct target species. A parameter to be used in karyotype description is the identification of the golden ratio in the arm ratio of chromosome. The golden ratio found in various forms in nature and used in various areas of human knowledge structures confers greater stability and strength. The objective of this study was to evaluate methodologies for the presence of the golden ratio, as well as quantify the karyotypic and morphometric variation in seven genotypes of Lactuca sativa L. and four genotypes of Allium cepa L., and identify and quantify the presence of the golden ratio in the ratio arms of chromosomes of these genotypes. The methodology that establishes the presence of the golden ratio making use of the difference between the largest and smallest segment multiplied by showed better results in the control of Type I error rates and power . There was variation in the karyotype formula of genotypes of the two species used for the study. Identified the presence of the golden ratio in chromosome pairs in all genotypes. There is variation in the number of chromosomes present in the golden ratio between genotypes and species. The species had between one and fourth chromosomes in golden ratio. Cytogenetic findings reported here can be applied as a tool to aid identification of genotypes and Lactuca sativa L. e Allium cepa L. and provide insights for future studies of chromosomal manipulation.
42

Produção de alface a partir de sementes orgânicas e convencionais sob adubação orgânica com vermicomposto bovino em ambiente protegido / Production of lettuce with organic and conventional seeds under organic fertilizer with bovine manure vermicompost in a protect cultivation

Maciel, Marciana Rubira da Silva 28 July 2017 (has links)
Submitted by Gabriela Lopes (gmachadolopesufpel@gmail.com) on 2018-02-08T11:25:11Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertação Marciana final.pdf: 2129585 bytes, checksum: 696d0e2536ac849f1873b35357f7beca (MD5) / Approved for entry into archive by Aline Batista (alinehb.ufpel@gmail.com) on 2018-02-16T11:08:35Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Dissertação Marciana final.pdf: 2129585 bytes, checksum: 696d0e2536ac849f1873b35357f7beca (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2018-02-16T11:08:35Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação Marciana final.pdf: 2129585 bytes, checksum: 696d0e2536ac849f1873b35357f7beca (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2017-07-28 / Com o objetivo de avaliar a produção de alface ‘Grand Rapids’ a partir de sementes orgânicas e convencionais sob adubação orgânica com vermicomposto bovino em ambiente protegido, tomando-se como base os índices de recomendação da Comissão de Química e de Fertilidade do Solo – RS/SC (2004) foi desenvolvido um experimento no ano de 2016, no período de 26/07/2016 a 30/08/2016, a contar da data do transplante das mudas. Utilizou-se uma estufa plástica, modelo capela, na área experimental da Faculdade de Agronomia Eliseu Maciel da UFPel, no Campus Capão do Leão, Rio Grande do Sul, Brasil. Escolheu-se a cultivar ‘Grand Rapids’, empregando-se dois tipos de sementes: semente orgânica (S1) e semente convencional (S2), submetida à adubação com vermicomposto bovino (VB), da seguinte maneira: T1 (0,5 ROLAS VB); T2 (1,0 ROLAS VB) e T3 (1,5 ROLAS VB). O experimento foi realizado em delineamento em blocos ao acaso. As variáveis estudadas foram: fitomassa fresca e seca da parte aérea, fitomassa fresca e seca de raiz, diâmetro da planta, área foliar, número de folhas, comprimento de raiz, densidade de raiz, razão parte aérea e sistema radicular,bem como os macronutrientes através de análises laboratoriais. O vermicomposto bovino utilizado como adubo favorece a produção adequada da cultura da alface ‘Grand Rapids’, quando da aplicação de 1,0 e 1,5 vezes a recomendação da Comissão de Fertilidade do Solo para o RS/SC (2004). Independentemente da origem da semente de alface ‘Grand Rapids’, a resposta quanto à adubação com vermicomposto bovino, no que tange aos aspectos relacionados à comercialização, foi satisfatória, pois atendeu a recomendação para o diâmetro de planta e área foliar. O teor de NO3 - nas folhas da alface ‘Grand Rapids’ com a aplicação de vermicomposto bovino, está dentro dos padrões da FAO para o acúmulo em folhosas. O efeito residual do vermicomposto bovino no solo, após a colheita da alface ‘Grand Rapids’, permite dar continuidade a um próximo cultivo sem necessidade de adição de adubo. O comportamento da cultivar ‘Grand Rapids’ com sementes orgânicas e convencionais, sob adubação orgânica é similar. / With objective to evaluate the production of 'Grand Rapids' lettuce from organic and conventional seeds under organic fertilization with bovine manure vermicompost in polyethylene greenhouse, based on the recommendation indexes of the Comissão de Química e Fertilidade do Solo - RS / SC (2016) was developed an experiment in the year 2016 in the period from 07/26/2016 to 08/30/2016, a deposit of data of the transplant of the seedlings. A polyethylene greenhouse, model chapel, was used in the experimental area of the Faculdade de Agronomia Eliseu Maciel, Universidade Federal de Pelotas, Capão do Leão Campus, Rio Grande do Sul, Brazil. A 'Grand Rapids' cultivar was chosen, using two types of seeds: organic seed (S1) and conventional seed (S2), submitted to bovinemanure vermicompost (BV) fertilization in the previous way: T1 (0,5 ROLAS VB); T2 (1,0 ROLAS VB) and T3 (1,5 ROLAS VB). The experiment was carried out in a randomized block design. The variables studied were: above ground biomass fresh and dry, fresh and dry root phytomass, plant diameter, leaf area, leaf number, root length, root density, shoot root system and macronutrients, crosses of laboratorial efforts. The bovine manure vermicompost used as fertilizer favors the adequate production of the 'Grand Rapids' lettuce crop, when applying the 1.0 and 1.5 times the recommendation of the Comissão de Fertilidade do Solo RS/SC (2004). Regardless of the origin of the 'Grand Rapids' lettuce seed, the response regarding fertilizer application with bovine manure vermicompost was satisfactory, as it met the recommendation for plant diameter and leaf area. The NO3 - content in 'Grand Rapids' lettuce leaves with the application of bovine vermicompost, is within the FAO standards for hardwood accumulation. The residual effect of bovine manure vermicompost on the soil, after harvesting the 'Grand Rapids' lettuce, allows the continuation of a next crop without the addition of fertilizer. The behavior of the 'Grand Rapids' cultivar with organic and conventional seeds under organic fertilization is similar.
43

Ocorrência de raças de Bremia lactucae no Estado de São Paulo no triênio 2008 - 2010, e desenvolvimento de linhagens de alface crespa resistentes /

Castoldi, Renata. January 2011 (has links)
Resumo: A alface é a hortaliça folhosa de maior consumo no Brasil, no entanto a dificuldade em produzi-la vem aumentando, principalmente pela infestação das áreas de produção por Bremia lactucae, sendo necessário o monitoramento anual para utilização ou desenvolvimento de cultivares resistentes. Diante do exposto, os objetivos do presente trabalho foram: identificação de raças de B. lactucae no Estado de São Paulo, durante os anos de 2008, 2009 e 2010 e obtenção de linhagens de alface crespa resistentes às raças SPBl:01, SPBl:02, SPBl:03, SPBl:04, SPBl:05, SPBl:06 e SPBl:07. Na primeira fase do estudo foram coletadas nos meses de agosto, setembro e outubro de 2008; agosto e setembro de 2009; e junho e julho de 2010 folhas de alface com esporângios de B. lactucae nos principais municípios produtores de alface do Estado de São Paulo. Após a multiplicação dos esporângios na cultivar suscetível Solaris, com posterior inoculação nas diferenciadoras, realizaram-se as avaliações, no mesmo dia do aparecimento da primeira esporulação na cultivar suscetível Cobham Green (DM 0). Na segunda fase do estudo realizou-se o cruzamento entre a cultivar Argeles e a linhagem JAB 4-13-7, bem como autofecundações, até a obtenção da geração F3, quando realizou-se o teste de resistência. Os dados permitiram concluir que: três novos códigos "Sextet" para Bremia lactucae ocorreram no Estado de São Paulo: 63/63/33/00, 63/63/02/00 e 63/31/03/00, denominados raças SPBl:05, SPBl:06 e SPBl:07, respectivamente; recomenda-se a utilização dos genes R-17, R-18 e R-38 como fontes de resistência ao míldio para o desenvolvimento de cultivares no Estado de São Paulo; e 19 progênies resistentes à B. lactucae, raças SPBl:01, SPBl:02, SPBl:03, SPBl:04, SPBl:05, SPBl:06 e SPBl:07, apresentaramse homozigotas, e podem ser avançadas e avaliadas no processo de seleção / Abstract: Lettuce is the most consumed leafy vegetable in Brazil. Its production, nonetheless, is meeting with increasing difficulties mainly due to the infestation of producing areas with Bremia lactucae. Thus, the annual monitoring of B. lactucae races becomes of essential importance to use or development of resistant cultivars. The objectives of this work were identification of new races of B. lactucae occurring during the years of 2008, 2009 and 2010 in the state of São Paulo, Brazil, and development of resistant lettuce cultivars to races SPBl:01, SPBl:02, SPBl:03, SPBl:04, SPBl:05, SPBl:06 and SPBl:07. In the first phase of experiment in August, September, and October of 2008; August and September of 2009; and June and July of 2010 lettuce leaf samples containing B. lactucae sporangia were collected in some of the lettuce producing areas of the state of São Paulo. After a multiplication procedure in which the susceptible lettuce cultivar 'Solaris' was used, the B. lactucae sporangia were inoculated in differentiating lettuce cultivars. Evaluations of the plants response were performed on the same day when plants of the susceptible Cobham Green (DM 0) cultivar showed signs of the first sporulation. In the second phase of experiment made the crossing between Argeles cultivar and JAB 4-13-7 line, and self pollination, to obtain the F3 generation, when made the resistant test. The data have identified: three new codes "Sextet" in the state of São Paulo: 63/63/33/00, 63/63/02/00 e 63/31/03/00. SPBl:05, SPBl:06 and SPBl:07 were the denomination proposed to races, respectively. The genes R-17, R-18, and R-38 are suggested to be used as source of resistance in the lettuce cultivars to state of São Paulo; and 19 resistant progenies to B. lactuae, races SPBl:01, SPBl:02, SPBl:03, SPBl:04, SPBl:05, SPBl:06 and SPBl:07, shown homozygous, and they can be advanced and evaluated in the selection process / Orientadora: Leila Trevizan Braz / Coorientador: Tagli Dalpian / Coorientadora: Margarete Camargo / Banca: Pablo Forlan Vargas / Banca: Érika Auxiliadora Giacheto Scalopp / Banca: Rita de Cássia Panizzi / Banca: Joaquim Adelino de Azevedo Filho / Doutor
44

Engineering photosynthetic systems for bioregenerative life support

Masot Mata, Alexandra 28 June 2007 (has links)
El projecte MELiSSA (Micro-Ecological Life Support System Alternative) de l'Agència Espacial Europea (ESA) és un ecosistema artificial concebut com una eina per estudiar i desenvolupar la tecnologia per a sistemes de suport de vida biològics requerits per a missions tripulades de llarga durada a l'espai. El fet que el projecte internacional MELiSSA es desenvolupa en cooperació amb organitzacions de diferents països ha permès que el treball experimental d'aquesta tesi es realitzés part a la Planta Pilot MELiSSA (MPP), ubicada a la Universitat Autònoma de Barcelona (Spain), i part a Controlled Environmental Systems Research Facility de la University of Guelph (Canada). Inspirant-se en un ecosistema natural aquàtic, el bucle MELiSSA produeix aliments, aigua i oxigen a partir de la degradació dels residus orgànics (biomassa no comestible, femta, orina i CO2) utilitzant l'activitat combinada de diferents microorganismes i plantes superiors, que colonitzen cinc compartiments interconectats. L'objectiu d'aquesta tesi és avançar en el desenvolupament dels compartiments fotosintètics del bucle per tal de ser integrats a la MPP. Concretament, el treball s'ha estructurat en 3 unitats principals. I - Compartiment d'Arthrospira: S'han realitzat cultius en continu a diferents velocitats de dilució i intensitats lumíniques (seleccionades segons un disseny central composat tipus Box Wilson) per determinar els límits operacionals i la màxima productivitat del fotobioreactor a escala pilot d'Arthrospira. La productivitat més alta aconseguida fou de 27 mg·L-1·h-1 a una velocitat de dilució de 0.044 h-1 i 194 W·m-2. S'ha estudiat la resposta dels cultius davant de pertorbacions afectant el pH i els cabals de líquid i gas. De forma més detallada, s'ha avaluat l'efecte de l'amoni en la producció i composició de l'Arthrospira, determinant que per tal d'evitar l'inhibició del creixement d'Arthrospira cal mantenir les concentracions d'amoni a l'estat estacionari per sota de 5.6 mM.II - Compartiment de Plantes Superiors: S'han realitzat cultius de remolatxa i enciam dins de cambres de plantes estanques per obtenir dades de referència de productivitat, composició, consum de nutrients i fixació de carboni. La productivitat mitjana entre els 3 cultius en discontinu i els 2 en etapes és de 15.31 g dw·m-2·d-1 per remolatxa i de 13.85 g dw·m-2·d-1 per enciam. La mesura de la fixació neta de carboni és una bona tècnica per estimar el creixement i la producció de les plantes dintre les cambres sense utilitzar mètodes destructius. A més, s'ha provat que el consum de nutrients permet estimar el contingut mineral total dins la cambra utilitzant la producció de biomassa. També s'ha avaluat l'adequació d'un model fotosintètic per estimar la producció de biomassa dins la cambra. S'ha conclòs que el model hiperbòlic és adequat per descriure la resposta fotosintètica d'una fulla a diferents intensitats lumíniques. A més l'estimació dels corresponents paràmetres ha permès determinar que ni el rendiment quàntic (?), ni la velocitat fotosintètica màxima (Pmax) ni la velocitat de respiració (Rd) depenen de l'edat de la planta i únicament la Pmax depèn de la concentració de CO2.III - Integració dels Compartiments Fotosintètics:S'han dimensionat i dissenyat les cambres de plantes que s'integraran pròximament a la MPP. Les 3 cambres de plantes amb una àrea de producció de 5 m2 cada una tindran una producció de biomassa comestible (remolatxa, enciam i blat) equivalent al 20% dels requeriments diaris d'un humà. La configuració seleccionada (una cambra allargada amb dues subcàmares estanques a cada banda) permetrà obtenir una producció semicontínua de biomassa i assegurar d'estanqueïtat del sistema. Finalment, s'ha avaluat l'impacte de la integració dels compartiments fotosintètics a la MPP desenvolupant un model que permet calcular els balanços de nitrogen, CO2 i O2 dins del bucle i determinar en quines condicions és possible aconseguir el tancament dels mateixos. / The MELiSSA project (Micro-Ecological Life Support System Alternative) of the European Space Agency is an artificial ecosystem conceived as a tool to study and develop technology for a future biological life support system required for long term manned space missions. The fact that the MELiSSA project is formed by several independent organizations of different countries made possible that part of the experimental work of this thesis was carried out in the MELiSSA Pilot Plant (MPP) located at Universitat Autònoma de Barcelona (Spain) and the Controlled Environmental Systems Research Facility located at University of Guelph (Canada). Based on the principle of an aquatic ecosystem, MELiSSA aims to produce food, fresh water and oxygen from organic wastes (inedible biomass, faeces, urine and CO2) using the combined activity of several microorganisms and higher plants, which colonize five interconnected compartments. The main contribution of this thesis is in the engineering of the photosynthetic compartments and their integration into MPP. Particularly, the work has been structured in the following three main units.I - Arthrospira Compartment: Several continuous cultures have been carried out at different dilution rates and light intensities, planned using a Box-Wilson Central Composite Design, to determine the operational limits and maximum productivity of Arthrospira pilot plant photobioreactor. The highest Arthrospira productivity attained is 27 mg·L-1·h-1 at a dilution rate of 0.044 h-1 and a light intensity of 194 W·m-2. Disturbances of normal operating conditions affecting pH, liquid and gas flow rate influence Arthrospira growth has been studied. The effect of ammonium on Arthrospira production and composition has been evaluated in detail and it is determined that to avoid inhibition of the Arthrospira growth, the steady-state ammonium concentration must be lower than 5.6 mM.II - Higher Plant Compartment: Three batch and two staggered cultures in sealed environment chambers have been performed to collect baseline data of productivity, tissue composition, nutrient uptake and canopy photosynthesis from beet and lettuce trials. The mean total plant productivity among batch and staggered cultures is 15.31 g dw·m-2·d-1 for beet and 13.85 g dw·m-2·d-1 for lettuce. The net carbon exchange rate technique is a good alternative to classical growth analysis for estimating plant growth and production inside the chamber without using destructive analyses. In addition to this, the ionic uptake of the nutrient solution has been proven to be a good predictor of total canopy mineral content using the estimated biomass. Moreover, the photosynthetic study performed at leaf level has contributed to estimates of light energy related parameters for the canopy model. The rectangular hyperbola model is suitable in defining the leaf photosynthetic response to light at different CO2 levels and crop ages. No significant differences are detected for the quantum yield (?) and dark respiration rate (Rd) among CO2 levels, but in contrast, the maximum photosynthetic rate (Pmax) was found to depend on CO2 concentration. Moreover, it is observed that that ?, Pmax and Rd values remain constant through crop development. III - Photosynthetic Compartments Integration:The HPC prototype to be integrated into the MPP has been designed. It is concluded that 3 HPC prototypes with 5 m2 of growing area each, will be constructed to provide 20% of the daily crew diet with beet, lettuce and wheat. The selected configuration, an elongated chamber with two air-locks at each end, allows the semi-continuous biomass production while ensuring gas environment isolation. Finally, the impact of the integration of the photosynthetic compartments into the MPP has been evaluated using a static mass balance model for assessing the nitrogen, CO2 and O2 balances, while determining the conditions under which the closure of the mass balances can be expected.
45

Ulva lactuca L. as an inorganic extractive component for Integrated Multi-Trophic Aquaculture in British Columbia: An analysis of potentialities and pitfalls

Sherrington, Nicholas Alexander 26 August 2013 (has links)
Ulva as an aquaculture crop and IMTA component species has received mixed results globally; success has been achieved in South Africa and Israel, whilst in Europe the results have been poor. This project aims to determine if Ulva lactuca is a suitable candidate as an inorganic extractive species component within marine IMTA systems in British Columbia. The inorganic extractive feasibility of U. lactuca was determined with combination of real time growth and nutrient uptake experiments, alongside a SWOT analysis and literature review to reveal the possible potentialities and pitfalls. U. lactuca was cultivated in 680 litre tanks in the effluent of Wolf Eels, Anarrhichthys ocellatus in a recirculation system at the Aquatics facility at the University of Victoria. Growth experiments of wild local U. lactuca strains attained summer growth of up to 17.43% specific daily growth rate, with winter growth of up to 4.26% specific daily growth rate. U. lactuca demonstrates a preference for Ammonia-N uptake over other forms of inorganic nitrogen and a reduced nutrient uptake capacity during dark periods. Nitrate uptake capacity up to 202µm N gDW-1 day-1 was exhibited. These figures display the excellent biological potential of local Ulva lactuca strains to act as an inorganic extractive. However currently, long term maintenance of the crop proved problematic with instability with growth rates and nutrient uptake capacity. Cultivation issues in combination with poor economic outlook will restrict the feasibility of this species to specific types of IMTA system. Beneficial steps towards the deployment of U. lactuca inorganic extractive components would include: (i) the identification of suitable sterile strains or employment of “germling” spore production, (ii) the use of a rotational, light weight, cage cultivation system, (iii) being farmed in combination with a dark period nutrient removal species, such as Chondrus crispus, (iv) being farmed in conjunction with in-situ algivorous species. / Graduate / 0792
46

Densidades populacionais de pepino sobre índices agroeconômicos do consórcio com alface / Population densities of cucumber on agroeconomic indices of the intercropping with lettuce

Ribas, Rodolfo Gustavo Teixeira 19 December 2017 (has links)
Submitted by RODOLFO GUSTAVO TEIXEIRA RIBAS null (rodolfo.ribas@ifro.edu.br) on 2018-01-02T23:17:03Z No. of bitstreams: 1 Tese Rodolfo G T Ribas.pdf: 1317417 bytes, checksum: 8bb5753b7bd6504ae17358dfc69f820c (MD5) / Approved for entry into archive by Alexandra Maria Donadon Lusser Segali null (alexmar@fcav.unesp.br) on 2018-01-03T15:36:56Z (GMT) No. of bitstreams: 1 ribas_rgt_dr_jabo.pdf: 1317417 bytes, checksum: 8bb5753b7bd6504ae17358dfc69f820c (MD5) / Made available in DSpace on 2018-01-03T15:36:56Z (GMT). No. of bitstreams: 1 ribas_rgt_dr_jabo.pdf: 1317417 bytes, checksum: 8bb5753b7bd6504ae17358dfc69f820c (MD5) Previous issue date: 2017-12-19 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / O consórcio é uma alternativa sustentável de cultivo, mas precisa ser bem planejado e avaliado. A interferência que o consórcio pode causar gera estresse nas plantas e um possível desequilíbrio nas espécies reativas de oxigênio. O objetivo foi quantificar as produtividades das culturas e do consórcio, através de diferentes índices, e avaliar possíveis alterações no metabolismo fotossintético, bem como a atividade de enzimas relacionadas com a defesa oxidativa, de duas cultivares de alface consorciadas com diferentes densidades populacionais de pepino. O experimento foi instalado em casa de vegetação em Jaboticabal, SP, em delineamento de blocos ao acaso, esquema fatorial 4 x 2 + 6, com quatro repetições. Os fatores foram populações de pepino consorciado (100, 85, 70 e 55% de 2,35 plantas m-2) e cultivares de alface (‘Lucy Brown’ e ‘Vanda’), e os tratamentos adicionais corresponderam às monoculturas de pepino nas quatro densidades populacionais e das duas cultivares de alface. À medida que maior foi a densidade populacional do pepino, menor foi a massa fresca total e produtividade das duas alfaces. Com o aumento da densidade populacional do pepino, o número de frutos por planta e por área diminuiu e aumentou, respectivamente, porém não sofreu alterações fisiológicas e bioquímicas. A alface ‘Lucy Brown’ produz comercialmente (cabeça) apenas na menor densidade (55%). A produção por planta e a produtividade do pepino ‘Soldier’ não são influenciadas pela presença da alface, não diferindo entre os sistemas de cultivo, consórcio e solteiro. O consórcio possibilita uso mais eficiente da área que os cultivos solteiros de alface e pepino, com intensidade maior para 'Vanda' que para 'Lucy Brown'. Os índices de desempenho das alfaces ‘Vanda’ e ‘Lucy Brown’ nos consórcios retratam prejuízo no crescimento e produtividade quando em consórcio com o pepino, independentemente da densidade populacional deste. Índices de desempenho das alfaces caracterizam a ‘Vanda’ como a cultivar de alface mais adequada para consorciar com o pepino. Os índices de desempenho do pepino ‘Soldier’ nos consórcios não caracterizam efeito de interferência das alfaces ‘Vanda’ e ‘Lucy Brown’. O consórcio ‘Vanda’ e ‘Soldier’ mostrou-se mais vantajoso que ‘Lucy Brown’ e ‘Soldier’. Considerando os índices, o melhor consórcio é o de ‘Vanda’ e ‘Soldier’ com 100% da população de pepino. Para ‘Lucy Brown’ e ‘Soldier’ o melhor consórcio é usando-se a densidade de 55% da população de pepino. A concentração de peróxido de hidrogênio, atividade de superóxido dismutase, catalase e glutationa redutase foram maiores em ‘Vanda’ que em ‘Lucy Brown’. O teor de pigmentos foi maior em ‘Lucy Brown’ que em ‘Vanda’. O consórcio causou estresse sobre a produção de biomassa seca das alfaces, e a perda de biomassa seca foi mais acentuada em ‘Lucy Brown’ quando consorciada, que em ‘Vanda’. / The intercropping is a sustainable alternative for cultivation, but needs to be well planned and evaluated. The interference that the intercropping can cause generates stress on plants and a possible imbalance in reactive oxygen species. The objective was to quantify the crop and intercrop yields through different indices and to evaluate possible changes in the photosynthetic metabolism, as well as the activity of enzymes related to oxidative defense, of two intercropping lettuce cultivars with different population densities of cucumber. The experiment was installed in a greenhouse in Jaboticabal, SP, in a randomized block design, factorial scheme 4 x 2 + 6, with four replications. The factors were intercropped cucumber populations (100, 85, 70 and 55% of 2.35 plants m-2) and lettuce cultivars ('Lucy Brown' and 'Vanda'), and additional treatments corresponded to monoculture cucumber in the four population densities and the two monocultures cultivated lettuce cultivars. The higher was the population density of the cucumber, lower was the total fresh mass and the productivity of the two lettuces. With the increase in population density of the cucumber, the number of fruits per plant and per area decreased and increased, respectively, but did not undergo physiological and biochemical changes. Lettuce 'Lucy Brown' commercially produces (head) only at the lowest density (55%). The yield per plant and the productivity of the 'Soldier' cucumber are not influenced by the presence of lettuce, not differing between the cultivation, intercropping and monoculture systems. The intercropping allows more efficient use of the area than monoculture crops of lettuce and cucumber, with greater intensity for 'Vanda' than for 'Lucy Brown'. The performance indices of the 'Vanda' and 'Lucy Brown' lettuce in the intercropping portray damage in growth and productivity when in intercropping with the cucumber, regardless of the population density. Lettuce performance indexes characterize 'Vanda' as the most suitable lettuce cultivar to intercropped with the cucumber. The performance indexes of the 'Soldier' cucumber in the intercrop do not characterize the interference effect of lettuces 'Vanda' and 'Lucy Brown'. The intercropping 'Vanda' and 'Soldier' proved to be more advantageous than 'Lucy Brown' and 'Soldier'. Considering the indices, the best intercropping is 'Vanda' and 'Soldier' with 100% of the cucumber population. For 'Lucy Brown' and 'Soldier' the best intercropping is using the density of 55% of the cucumber population. The concentration of hydrogen peroxide, superoxide dismutase activity, catalase and glutathione reductase were higher in 'Vanda' than in 'Lucy Brown'. The pigment content was higher in 'Lucy Brown' than in 'Vanda'. The consortium caused stress on dry biomass production of lettuces, and the loss of dry biomass was more pronounced in 'Lucy Brown' when intercropped, than in 'Vanda'.
47

Enxofre em cobertura e aplicação de composto orgânico no plantio, na produção, qualidade e acúmulo de macronutrientes em sementes de alface / Sulfur in cover and application of organic compost in planting, production, quality and accumulation of macronutrients in lettuce seeds

Martins, Bruno Novaes Menezes 31 August 2018 (has links)
Submitted by BRUNO NOVAES MENEZES MARTINS (brunonovaes17@hotmail.com) on 2018-10-19T14:35:20Z No. of bitstreams: 1 Tese finalizada 12_10_2018.pdf: 711326 bytes, checksum: f5735138ce154bb1499a5691966eb46d (MD5) / Approved for entry into archive by Maria Lucia Martins Frederico null (mlucia@fca.unesp.br) on 2018-10-19T15:23:37Z (GMT) No. of bitstreams: 1 martins_bnm_dr_botfca.pdf: 653604 bytes, checksum: 331b700e435782d8d4a1af97b72dcd04 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-10-19T15:23:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1 martins_bnm_dr_botfca.pdf: 653604 bytes, checksum: 331b700e435782d8d4a1af97b72dcd04 (MD5) Previous issue date: 2018-08-31 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Um dos fatores essenciais para a obtenção de altas produtividades é o correto manejo da adubação, aperfeiçoando os métodos de utilização dos fertilizantes orgânicos e minerais. Entretanto, ainda que existam estudos relacionados com a nutrição mineral e recomendações de adubação para o cultivo comercial de alface e de outras hortaliças em geral, dificilmente se encontram trabalhos que abordem os efeitos dos nutrientes na produção e qualidade de sementes. Objetivou-se, com o presente trabalho, avaliar doses de enxofre em cobertura, com e sem aplica de com composto orgânico no plantio, na produção, extração de macronutrientes e qualidade fisiológica de sementes de alface. Foram avaliados dez tratamentos, em esquema fatorial 5x2 (cinco doses de enxofre em cobertura x com e sem aplicação de composto orgânico no plantio). Utilizou-se o delineamento experimental de blocos casualizados, com quatro repetições, contendo cinco plantas por parcela, sendo três úteis. As doses de enxofre aplicadas em cobertura foram 50, 100, 150 e 200 kg ha-1 de S, além da testemunha (dose 0). Para os tratamentos com composto orgânico utilizou-se a dose de 70 t ha-1 (base úmida). Foram avaliadas as seguintes características: índice de clorofila nas folhas, produção de sementes (em massa e em número por planta), qualidade de sementes (massa de mil sementes, primeira contagem no teste padrão de germinação, germinação, índice de velocidade de germinação, índice de velocidade de emergência e taxa de plântulas emergidas no 7° dia após a semeadura), teor e acúmulo de macronutrientes nas sementes. A aplicação de composto orgânico no plantio (70 t ha-1) aumentou a produção de sementes em cerca de 43% em relação a ausência. Não houve efeito das doses de enxofre em cobertura nem da aplicação, ou não, de composto orgânico no plantio, na qualidade das sementes. A ordem decrescente média dos macronutrientes acumulados nas sementes foi: N > K > P > Mg > Ca > S. / Código de Financiamento 001.
48

Ocorrência de raças de Bremia lactucae no Estado de São Paulo no triênio 2008 - 2010, e desenvolvimento de linhagens de alface crespa resistentes

Castoldi, Renata [UNESP] 21 February 2011 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:33:38Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2011-02-21Bitstream added on 2014-06-13T18:45:40Z : No. of bitstreams: 1 castoldi_r_dr_jabo.pdf: 868883 bytes, checksum: 9fab3c7b39cbd568365fed7ff0addfc8 (MD5) / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP) / A alface é a hortaliça folhosa de maior consumo no Brasil, no entanto a dificuldade em produzi-la vem aumentando, principalmente pela infestação das áreas de produção por Bremia lactucae, sendo necessário o monitoramento anual para utilização ou desenvolvimento de cultivares resistentes. Diante do exposto, os objetivos do presente trabalho foram: identificação de raças de B. lactucae no Estado de São Paulo, durante os anos de 2008, 2009 e 2010 e obtenção de linhagens de alface crespa resistentes às raças SPBl:01, SPBl:02, SPBl:03, SPBl:04, SPBl:05, SPBl:06 e SPBl:07. Na primeira fase do estudo foram coletadas nos meses de agosto, setembro e outubro de 2008; agosto e setembro de 2009; e junho e julho de 2010 folhas de alface com esporângios de B. lactucae nos principais municípios produtores de alface do Estado de São Paulo. Após a multiplicação dos esporângios na cultivar suscetível Solaris, com posterior inoculação nas diferenciadoras, realizaram-se as avaliações, no mesmo dia do aparecimento da primeira esporulação na cultivar suscetível Cobham Green (DM 0). Na segunda fase do estudo realizou-se o cruzamento entre a cultivar Argeles e a linhagem JAB 4-13-7, bem como autofecundações, até a obtenção da geração F3, quando realizou-se o teste de resistência. Os dados permitiram concluir que: três novos códigos “Sextet” para Bremia lactucae ocorreram no Estado de São Paulo: 63/63/33/00, 63/63/02/00 e 63/31/03/00, denominados raças SPBl:05, SPBl:06 e SPBl:07, respectivamente; recomenda-se a utilização dos genes R-17, R-18 e R-38 como fontes de resistência ao míldio para o desenvolvimento de cultivares no Estado de São Paulo; e 19 progênies resistentes à B. lactucae, raças SPBl:01, SPBl:02, SPBl:03, SPBl:04, SPBl:05, SPBl:06 e SPBl:07, apresentaramse homozigotas, e podem ser avançadas e avaliadas no processo de seleção / Lettuce is the most consumed leafy vegetable in Brazil. Its production, nonetheless, is meeting with increasing difficulties mainly due to the infestation of producing areas with Bremia lactucae. Thus, the annual monitoring of B. lactucae races becomes of essential importance to use or development of resistant cultivars. The objectives of this work were identification of new races of B. lactucae occurring during the years of 2008, 2009 and 2010 in the state of São Paulo, Brazil, and development of resistant lettuce cultivars to races SPBl:01, SPBl:02, SPBl:03, SPBl:04, SPBl:05, SPBl:06 and SPBl:07. In the first phase of experiment in August, September, and October of 2008; August and September of 2009; and June and July of 2010 lettuce leaf samples containing B. lactucae sporangia were collected in some of the lettuce producing areas of the state of São Paulo. After a multiplication procedure in which the susceptible lettuce cultivar ‘Solaris’ was used, the B. lactucae sporangia were inoculated in differentiating lettuce cultivars. Evaluations of the plants response were performed on the same day when plants of the susceptible Cobham Green (DM 0) cultivar showed signs of the first sporulation. In the second phase of experiment made the crossing between Argeles cultivar and JAB 4-13-7 line, and self pollination, to obtain the F3 generation, when made the resistant test. The data have identified: three new codes “Sextet” in the state of São Paulo: 63/63/33/00, 63/63/02/00 e 63/31/03/00. SPBl:05, SPBl:06 and SPBl:07 were the denomination proposed to races, respectively. The genes R-17, R-18, and R-38 are suggested to be used as source of resistance in the lettuce cultivars to state of São Paulo; and 19 resistant progenies to B. lactuae, races SPBl:01, SPBl:02, SPBl:03, SPBl:04, SPBl:05, SPBl:06 and SPBl:07, shown homozygous, and they can be advanced and evaluated in the selection process
49

Identificação de raças de Bremia lactucae no Estado de São Paulo e desenvolvimento de linhagens de alface-crespa resistentes

Souza, Jean de Oliveira [UNESP] 06 October 2009 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:33:40Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2009-10-06Bitstream added on 2014-06-13T20:25:32Z : No. of bitstreams: 1 souza_jo_dr_jabo.pdf: 280960 bytes, checksum: 59592e09c2bb61db6b560216e9d73b45 (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP) / Os objetivos do trabalho foram identificar raças de Bremia lactucae agente causal do míldio no período de 2006 a 2007, na região produtora de alface do Estado de São Paulo; obter linhagens de alface-crespa resistentes. Os experimentos de campo foram realizados no Setor de Olericultura e Plantas Aromático-Medicinais e no Laboratório de Melhoramento Genético de Hortaliças, do Departamento de Produção Vegetal da UNESP-FCAV, Câmpus de Jaboticabal-SP. Foram coletados 36 isolados de B. lactucae em regiões produtoras do Estado de São Paulo, que permitiram identificar três novos comportamentos do fungo, dando origem a três novas raças: SPBl:02 (63/31/19/00), SPBl:03 (63/63/19/00) e SPBl:04 (63/63/03/00). Os genes Dm-14, Dm- 17, Dm-18, Dm-36, Dm-37 e Dm-38 conferem resistência a essas novas raças identificadas. As linhagens JAB 4-2-4, JAB 4-13-7 e JAB 4-13-9 apresentaram os melhores resultados de padrão de plantas e com resistência a B. lactucae. Os genótipos ‘Amanda’, ‘Solaris’, ‘Vanda’, ‘Vera’, JAB 4-13-7 e ‘Malice’ apresentaram melhores desempenhos das características agronômicas no inverno. Para as condições de verão, JAB 4-13-7 e ‘Solaris’ apresentaram melhores desempenhos das características agronômicas. JAB 4-13-7 é o mais indicado para o cultivo de inverno pelo bom desempenho e resistência às raças de B. lactucae. ‘Malice’ apresentou o pior comportamento produtivo, apesar da resistência às quatro raças de B. lactucae avaliadas / The aims of the study were to verify the emergence of races of B. lactucae casual agent of downy mildew in the period from 2006 to 2007 in lettuce-producing region in the State of São Paulo; to obtain lines lettuce with resistance to race SPBI:01; the performance of JAB 4-13-7 before the commercials cultivars as an option to allow for the cultivation of this genotype for both evaluation periods, in the conditions of Jaboticabal and check the resistance of lettuce genotypes to four races of Bremia lactucae. The field experiments were accomplished at the Section of Vegetables Crops and Aromatic-Medicinal Plants and in the Laboratory of Vegetable Breeding of the Department of Vegetable Production from the São Paulo State University at Jaboticabal (UNESP). The monitoring of B. lactucae allowed to identify three new behaviors of the fungus, resulting in three new races SPBI:02 (63/31/19/00), SPBI:03 (63/63/19/00) SPBI:04 (63/63/03/00). The genes Dm-14, Dm-17, Dm-18, Dm-36, Dm-37 and Dm-38, confer resistance to these new identified races. The lines JAB 4-2-4, JAB 4-13-7 and JAB 4-13-9 achieved the best results of standart plants with resistance to B. lactucae. The genotypes ‘Amanda’, ‘Solaris’, ‘Vanda’, ‘Vera’, JAB 4-13-7 and ‘Malice’ showed the best performances of agronomic traits in winter. For summer conditions, JAB 4-13-7 and ‘Solaris’ presented better performances of agronomic traits. The JAB 4-13-7 is the most suitable for the winter cultivation by good performance and resistance for the races of B. lactucae. ‘Malice’ had the worst productive performance, despite the resistance to the four races of B. lactucae evaluated
50

Estimativas de parâmetros de adaptabilidade e estabilidade de genótipos de alface (Lactuca sativa L.) em diferentes épocas e condições de cultivo

Nascimento, Gilma Rosa do 26 February 2016 (has links)
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Faculdade de Agronomia e Medicina Veterinária, Programa de Pós-Graduação em Agronomia, 2016. / Submitted by Albânia Cézar de Melo (albania@bce.unb.br) on 2016-06-21T15:26:53Z No. of bitstreams: 1 2016_GilmaRosaNascimento.pdf: 1201176 bytes, checksum: 920fba038a2fb2a978830fc21904167e (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana(raquelviana@bce.unb.br) on 2016-06-22T15:14:20Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2016_GilmaRosaNascimento.pdf: 1201176 bytes, checksum: 920fba038a2fb2a978830fc21904167e (MD5) / Made available in DSpace on 2016-06-22T15:14:20Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2016_GilmaRosaNascimento.pdf: 1201176 bytes, checksum: 920fba038a2fb2a978830fc21904167e (MD5) / Vários cultivares de alface são exigentes quanto ao ambiente, são sensíveis à temperatura, as chuvas e ao fotoperíodo, esses fatores ambientais alteram a qualidade final do produto, inviabilizando a comercialização, por perderem vigor, turgescência, e outros fatores desejáveis para uma boa aparência. Os experimentos foram conduzidos em campo com manejo convencional e orgânico na Embrapa Hortaliças no DF para avaliar cultivares de alface dos tipos Americana (Crisphead lettuce), Angelina, Lagunna, Laurel, Lucy Brown, Silvana, Tainá, TPC 18614; do tipo crespa (Leaf lettuce), CNPH 5060, Deisy, Lavinia, Malice, Milena, Solaris, Vanda e Veneranda, em três épocas de plantio. Foram delineamentos em blocos casualizados com quatro repetições com plantios realizados com dista de aproximadamente 20 dias, no período de abril a agosto de 2015, com ciclo de 50 dias após o transplante. Época 1: semeadura 27/04/2015, transplantio 26/05/2015; época 2: semeadura 18/05/2015, transplantio 19/06/2015; época 3: semeadura 08/06/2015, transplantio 10/07/2015. A produção média de massa fresca (g/planta) dos genótipos do tipo americana, nos tipos de cultivo convencional foi de 601,10 g/planta e de 581,67g/planta no cultivo orgânico. E no tipo crespa foi de 526,84 g/planta no convencional e de 551,56 g/planta no orgânico. Considerando todos os ambientes o genótipo que mais se sobressaiu foi Tainá. Analisando numericamente os genótipos, percebe-se que o genótipo Deisy apresenta maior média. No cultivo convencional, o genótipo com maior média, considerando os valores numéricos, foi Lagunna. Já no orgânico, foi a Laurel. O teste de médias, as cultivares com valores maiores foram Laguna e Tainá, tanto no cultivo convencional quanto no orgânico. Entre os tipos de alfaces comercializados foram positivos apenas os ambientes 1 e 6, ou seja, época 1 convencional e época 3 orgânico. Já para crespa, foram positivos os ambientes 4, 5 e 6. Índices positivos são considerados favoráveis ao cultivo. Já para as condições específicas destaca Laurel para condição desfavorável e Bálsamo para condição favorável. No tipo crespa, Milena e Vanda apresentaram adaptabilidade geral. Para as condições específicas, verifica-se CNPH 5060 para condição favorável e Deisy para condição desfavorável. Nenhum dos genótipos testados apresentou comportamento ideal, nas três épocas avaliadas, segundo metodologia de Hebehart e Russel, (1966), metodologia de Cruz et al, (1989) e metodologia proposta por Carneiro (1998). Todos adquirindo bom desempenho em cultivo orgânico e convencional. _______________________________________________________________________________________________ ABSTRACT / Several lettuce cultivars are demanding on the environment, are sensitive to temperature, rainfall and photoperiod, these environmental factors affect the final quality of the product, preventing the marketing, by losing force, swelling, and other desirable factors to look good. The experiments were conducted in the field of conventional and organic management at Embrapa Vegetables in Brasilia City to evaluate lettuce cultivars of American types ( Crisphead lettuce ), Angelina, Lagunna, Laurel, Lucy Brown, Silvana, Taina, TPC 18614; the crinkly type ( Leaf lettuce ), CNPH 5060, Deisy, Lavinia, Malice, Milena, Solaris, Vanda and venerable in three growing seasons. They were randomized complete block with four replications with plantations made with dista about 18 days, from April to August 2015, with a cycle of 50 days after transplantation. Season 1: sowing 27.04.2015, 05.26.2015 transplanting; time 2: sowing 05.18.2015, 19.06.2015 transplanting: time 3: sowing 08.06.2015, 10.07.2015 transplanting. The average production of fresh mass (g / plant) genotype of the American type, the types of conventional cultivation was 601.10 g / plant and 581,67g / plant in organic farming, and the curly type was 526.84 g / plant in the conventional and 551.56 g / plant in organic. Considering all environments genotype that most stood out was Taina numerically analyzing the genotypes, Deisy, genotype has a higher average. In conventional farming, the genotype with the highest average considering the numerical values was Lagunna. In the organic, it was Laurel. Considering the mean test, cultivars with higher values were Laguna and Taina, both in conventional farming as the organic. Among the types of lettuce were positive only marketed locations 1 and 6, conventional time 1 to time 3 organic. As for frizzy, it was positive environments 4, 5 and 6, positive indices are considered favorable for cultivation. As for the specific conditions highlights Laurel to unfavorable and balm favorable condition condition. In crisped type, Milena and Vanda had high adaptability. For specific conditions, CNPH 5060 appears to favorable condition and Deisy to unfavorable condition. None of the tested genotypes showed optimal behavior in the three periods evaluated, according to the methodology of Hebehart and Russell (1966 ), methodology of Cruz et a, (1989) and methodology proposed by Carneiro (1998 ). All getting good performance in organic and conventional farming.

Page generated in 0.0284 seconds