• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 70
  • 42
  • 5
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 120
  • 29
  • 17
  • 15
  • 14
  • 12
  • 11
  • 11
  • 10
  • 10
  • 10
  • 9
  • 9
  • 8
  • 8
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Isolamento de bactérias tolerantes e fatores que afetam a transformação de metilmercúrio por Pseudomonas putida V1 in vitro / Isolation of tolerant bacteria and factors that affect in vitro TRANSFORMATION OF METHYLMERCURY by Pseudomonas putida V1

Cabral, Lucélia January 2012 (has links)
As atividades industrial e urbana podem levar à contaminação do ambiente com mercúrio e este causa inúmeros problemas relacionados à saúde do homem e de animais. Os ambientes contaminados com mercúrio e suas formas selecionam micro-organismos tolerantes a esse metal e desta forma podem ser utilizados como estratégia de remediação destes ambientes. Deste modo, o objetivo deste trabalho foi isolar e caracterizar bactérias resistentes ao metilmercúrio em amostras de solos e lodo de esgoto, e determinar a capacidade de remoção de metilmercúrio pelo isolado mais resistente a este composto sob diferentes condições de temperatura, pH, presença de sais, metais pesados, NaCl, e outros compostos de mercúrio como timerosal, acetato de fenilmercúrio e cloreto de mercúrio. Também foram estudados as transformações enzimáticas do metilmercúrio e a presença dos genes merA e merB. Foram isoladas dezesseis bactérias a partir das amostras coletadas, sendo que Pseudomonas putida V1 foi a bactéria mais resistente ao metilmercúrio (CIM = 11,5 μmol L-1, volatilizando aproximadamente 90% do metilmercúrio adicionado ao meio de cultura e foi tolerante ao cobre, chumbo, níquel, cromo, cobalto, manganês e bário (100 à 1000 μmol L-1). Este isolado removeu até 77% de metilmercúrio do caldo Luria Bertani (LB) em valores de pH entre 4,0-6,0 e temperatura entre 21-25°C. Obser vou-se um declínio significativo da capacidade de remoção de metilmercúrio do caldo LB na presença dos sais e metais pesados (57 e 79%, respectivamente), quando comparado aos controles (85 e 89 %, respectivamente). Os testes enzimáticos indicaram ausência da enzima organomercurio liase de P. putida V1, enquanto que as reações de polimerase em cadeia (PCR) indicaram que esta bactéria possui o gene merA, mas não o merB. Nos testes com marcadores radioativos foi observada uma incomum produção de 14CO2. Os resultados sugerem que P. putida V1 tem potencial para remoção do metilmercúrio de ambientes contaminados. Estudos adicionais devem ser realizados para se determinar o mecanismo de remoção de metilmercúrio por P. putida V1. / The industrial and urban activities can result in environmental contamination by mercury, which can cause several health problems to human beings and animals. The sites contaminated with mercury and its different forms select mercury-tolerant microorganisms that may potentially be used in a strategy for remediation of these environments. Thus, the aim of this work was to isolate and characterize methylmercury-resistant bacteria from soil and sewage sludge samples, to determine the methylmercury removal ability of the most resistant isolate under different conditions of temperature, pH, presence of salts, heavy metals, NaCl, and other mercury compounds such as thimerosal, phenylmercury acetate and mercury chloride. In addition, the methylmercury enzymatic transformations and the presence of merA and merB genes were studied. A total of sixteen bacteria were isolated from soil and sewage sludge samples, with Pseudomonas putida V1, the most methylmercury-resistant isolate (MIC = 11.5 μM), volatilizing approximately 90% of methylmercury added to culture medium and tolerating copper, lead, nickel, chromium, cobalt, manganese and barium (100 to 1000 μM). This bacterial isolate removed up to 77% of methylmercury from Luria Bertani broth (LB) in pH and temperature values between 4.0-6.0 and 21-25°C, respectively. A significant reduction in the ability to remove methylmercury from LB in the presence of salts and heavy metals (57 and 79%, respectively) in comparison to controls (85 and 89 %, respectively) was observed. The enzymatic assays indicated the absence of organomercurial lyase in P. putida V1, whereas the polymerase chain reactions (PCR) indicated that this bacterium possesses merA gen, but not merB gen. The tests with radioactive markers indicated an uncommon release of 14CO2. The results of the present work suggest that P. putida V1 has the potential to remove methylmercury from contaminated sites. More studies should be carried out to determine the mechanism of removal of methylmercury by P. putida V1.
12

Estrategias dietéticas para disminuir la biodisponibilidad de mercurio desde alimentos

Jadán Piedra, Carlos Alberto 07 November 2017 (has links)
Mercury (Hg) is a toxic metal widely distributed in the environment. The main route of exposure for humans is the diet, where it is presented in inorganic form [Hg(II)] or as methylmercury (CH3Hg). Seafood products, especially large marine predators, and mushrooms are the foods with the highest concentrations of this metal. The need to reduce Hg exposure of the population, especially those living in contaminated areas or those in which seafood products are an important basis of their diets, is a priority. However, it is not an easy task to avoid food contamination or to eliminate the contaminant prior to its consumption. It is therefore necessary to search for alternative ways to reduce exposure to Hg without eliminating from the diet these food products with a high nutritional value. One of these possible ways of action is to reduce selectively the arrival of Hg into the bloodstream after oral intake, without compromising the arrival of other essential elements and using for that purpose compounds whose food safety have been proven. This has been the main objective of this PhD thesis. An initial characterization of the bioaccessible fraction of foods with high Hg contents was carried out to determine the risk associated with their intake. The data show that the amount of Hg that is released during the digestion of the food is lower than the initial content of Hg in the sample and that it is especially affected by the gastric pH and, in the case of seafood products, also by the pepsin and pancreatic lipase concentrations. The evaluation of the molar ratio selenium (Se)/Hg shows that in the bioaccessible fractions, there is usually a molar excess of Se, which according to some studies indicates a lower risk associated to the exposure. Thus, although a significant proportion of these matrices exceed the maximum level for Hg and their intake would exceed the recommended weekly intake, the associated risk may not be so high if, as it has observed in vitro, the arrival of Hg in the systemic circulation is lower than expected and the contribution of Se and its absorption are high. The attempt to decrease the bioavailability of Hg has been addressed by the search for food components or food-grade microorganisms capable of decreasing the bioaccessibility of Hg after digestion or of diminishing its transport through the intestinal wall. Initial approaches have been carried out in vitro using simulated gastrointestinal digestion and cellular models of intestinal epithelium. It has been evidenced that certain types of cellulose, tannic acid, pectin and lignin are food compounds with a high binding capacity to both mercurial forms, which is maintained during gastrointestinal digestion and they are even effective in reducing the bioaccessibility of Hg from seafood products and mushrooms. These treatments do not modify the initial chemical form of Hg; however, they have the disadvantage that in some cases they reduce the bioaccessibility of essential elements. It has also been shown that digestion in the presence of lactic acid bacteria of the genus Lactobacillus and Saccharomyces cerevisiae also results in a high reduction of the bioaccessibility of Hg in aqueous solution and of Hg present in mushrooms; however, these strategies are not effective reducing the bioaccessibility of Hg present in seafood products. The analysis of the factors that could influence the inefficiency of these microorganisms in seafood products indicates that possibly the form in which Hg is released from the food matrix prevents this metal from being uptaked by bacteria and yeasts. On the other hand, it has been shown that there are dietary components, especially those with thiol groups (cysteine, GSH and homocysteine) and supplements rich in these components, as well as strains of Lactobacillus and S. cerevisiae that can reduce the transport of Hg(II) and CH3Hg through the monolayer of intestinal cells, thus affecting directly the absorption of Hg. ... / El mercurio (Hg) es un metal tóxico ampliamente distribuido en el medio ambiente. La principal vía de exposición para el ser humano la constituye la dieta, donde se presenta en forma inorgánica [Hg(II)] o como metilmercurio (CH3Hg). Dentro de los alimentos que presentan elevados contenidos de este metal destacan los productos pesqueros, especialmente los grandes depredadores marinos, y las setas. La necesidad de reducir la exposición a Hg de la población, especialmente de aquellos grupos que viven en zonas contaminadas o aquellas poblaciones en las que los productos pesqueros son una base importante de sus dietas es una prioridad. Sin embargo, no es una tarea fácil evitar la contaminación del alimento o eliminar el contaminante previo a su consumo. Es por tanto necesario buscar vías alternativas para disminuir la exposición a Hg sin eliminar de la dieta alimentos con un alto valor nutritivo. Entre estas posibles vías de actuación está la de reducir selectivamente la llegada del tóxico a la circulación sanguínea tras su ingesta oral, sin comprometer la llegada de otros elementos esenciales y empleando para tal fin, compuestos cuya seguridad alimentaria esté probada. Este ha sido el objetivo principal de la presente tesis doctoral. Se ha llevado a cabo una caracterización inicial de la fracción bioaccesible de los alimentos con mayores contenidos de Hg para determinar el riesgo asociado a su ingesta. Los datos han mostrado que la cantidad de Hg que se libera durante la digestión del alimento es inferior al contenido inicial de la muestra y que ésta se ve especialmente afectada por el pH de la digestión gástrica y, en el caso de productos pesqueros, por la concentración de pepsina y lipasa pancreática. La evaluación del ratio molar selenio (Se)/Hg muestra que en las fracciones bioaccesibles hay por lo general, un exceso molar de Se, lo que según algunos estudios indica un menor riesgo asociado. Así, aunque una parte importante de estas matrices superan el límite legislado para Hg y su ingesta superaría la ingesta semanal recomendada, puede que el riesgo asociado no sea tan elevado si tal y como se observa in vitro la llegada de Hg a la circulación sistémica es menor de la esperada y el aporte de Se y su absorción son elevados. El intento de disminuir la biodisponibilidad de Hg se ha abordado mediante la búsqueda de componentes alimentarios o microrganismos de grado alimentario capaces de disminuir la bioaccesibilidad del Hg tras la digestión o de disminuir su transporte a través de la pared intestinal. Las aproximaciones iniciales se han llevado a cabo in vitro empleando una digestión gastrointestinal simulada y modelos celulares de epitelio intestinal. Se ha evidenciado que determinados tipos de celulosa, el ácido tánico, la pectina y la lignina son compuestos alimentarios con una elevada capacidad de unión a ambas formas mercuriales, la cual se mantiene durante la digestión gastrointestinal, incluso se muestran eficaces reduciendo la bioaccesibilidad de Hg desde productos pesqueros y setas. Estos tratamientos no modifican la forma química inicial del Hg, sin embargo, presentan el inconveniente de que en algunos casos reducen la bioaccesibilidad de elementos esenciales. Asimismo, se ha puesto de manifiesto que la digestión en presencia de bacterias lácticas del género Lactobacillus y de Saccharomyces cerevisiae también produce una elevada reducción de la bioaccesibilidad del Hg en disolución acuosa y del Hg presente en setas; sin embargo, estas estrategias no son efectivas reduciendo la bioaccesibilidad del Hg presente en productos pesqueros. El análisis de los posibles factores que influyen en la ineficacia de estos microrganismos en productos pesqueros indica que posiblemente la forma en que se libera el Hg de la matriz alimentaria impide que este metal pueda ser captado por bacterias y levaduras. Por otro lado, se ha puesto de manifiesto que existen componentes de la dieta, / El mercuri (Hg) és un metall tòxic àmpliament distribuït en el medi ambient. La principal via d'exposició per a l'ésser humà la constitueix la dieta, on es presenta en forma inorgànica [Hg(II)] o com a metilmercuri (CH3Hg). Dins dels aliments que presenten elevats continguts d'aquest metall destaquen els productes pesquers, especialment els grans depredadors marins, i els bolets. La necessitat de reduir l'exposició a Hg de la població, especialment d'aquells grups que viuen en zones contaminades o aquelles poblacions en les quals els productes pesquers són una base important de les seves dietes és una prioritat. No obstant això, no és una tasca fàcil evitar la contaminació de l'aliment o eliminar el contaminant previ al seu consum. És per tant necessari buscar vies alternatives per disminuir l'exposició a Hg sense eliminar de la dieta aliments amb un alt valor nutritiu. Entre les possibles vies d'actuació està la de reduir selectivament l'arribada del tòxic a la circulació sanguínia després de la seua ingesta oral, sense comprometre l'arribada d'altres elements essencials i emprant per a tal fi, composts amb seguretat alimentària provada. Est ha estat l'objectiu principal de la present tesi doctoral. S'ha dut a terme una caracterització inicial de la fracció bioaccesible dels aliments amb majors continguts de Hg per determinar el risc associat a la seua ingesta. Les dades han mostrat que la quantitat de Hg que s'allibera durant la digestió de l'aliment és inferior al contingut inicial de la mostra i que aquesta es veu especialment afectada pel pH de la digestió gàstrica i, en el cas de productes pesquers, per la concentració de pepsina i lipasa pancreàtica. L'avaluació del ràtio molar seleni (Se)/Hg mostra que en les fraccions bioaccesibles hi ha en general, un excés molar de Se, la qual cosa segons alguns estudis indica un menor risc associat. Així, encara que una part important d'aquestes matrius alimentaries superen el límit legislat per Hg i la seua ingesta superaria la ingesta setmanal recomanada, pot ser que el risc associat no sigui tan elevat si tal com s'observa in vitro l'arribada de Hg a la circulació sistémica és menor de l'esperada i l'aportació de Se i la seua absorció són elevades. S'ha evidenciat que determinats tipus de cel·lulosa, l'àcid tànic, la pectina i la lignina són compostos alimentaris amb una elevada capacitat d'unió a les formes mercurials, la qual es manté durant la digestió gastrointestinal, fins i tot es mostren eficaces reduint la bioaccesibilitat de Hg des de productes pesquers i bolets. Aquests tractaments no modifiquen la forma química inicial del Hg, però presenten l'inconvenient que en alguns casos redueixen la bioaccesibilitat d'elements essencials. Així mateix s'ha posat de manifest que la digestió en presència de bacteris làctics del gènere Lactobacillus i Saccharomyces cerevisiae també produeix una elevada reducció de la bioaccesibilitat del Hg en dissolució aquosa i del Hg present en bolets; no obstant això aquestes estratègies no són efectives reduint la bioaccesibilitat del Hg present en productes pesquers. L'anàlisi dels possibles factors que influeixen en la ineficàcia d'aquests microrganismos en productes pesquers indica que possiblement la forma en que s'allibera el Hg de la matriu alimentaria impedeix que aquest metall pugui ser captat per bacteris i llevats. D'altra banda, s'ha posat de manifest que existeixen components de la dieta, principalment els que presenten grups tiol (cisteïna, GSH i homocisteïna) i suplements rics en aquests components, així com soques de Lactobacillus i S. cerevisiae que poden reduir el transport de Hg(II) i CH3Hg a través de la monocapa de cèl·lules intestinals, afectant d'aquesta forma directament l'absorció de Hg. Aquest efecte també s'observa quan s'avalua el transport del Hg present en la fracció bioaccesible de productes pesquers. L'eficàcia d'alguns compostos i microo / Jadán Piedra, CA. (2017). Estrategias dietéticas para disminuir la biodisponibilidad de mercurio desde alimentos [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/90651 / TESIS
13

Evaluación de nanopartículas de plata estabilizadas con ligandos sulfurados como sensores de Hg (II) en muestras de agua

Rojas Cárdenas, Jorge David 04 September 2019 (has links)
El mercurio es uno de los metales pesados más tóxicos que existen y se encuentra ampliamente distribuido en el medio ambiente ya que puede ser encontrado en el agua, el aire y el suelo. El mercurio no es biodegradable, por lo que permanece en los diversos ecosistemas y se acumula en diversas especies marinas. El mercurio es ampliamente utilizado en la minería aurífera informal e ilegal en nuestro país, cuyos efluentes son vertidos en los ríos dejando expuesta a la población y el medio ambiente ante este contaminante. Entre las diferentes formas de mercurio, el Hg2+ es la forma más común y estable, debido a su gran solubilidad en agua. Debido a la presencia de microorganismos en los sistemas acuáticos, el mercurio inorgánico es convertido en metil mercurio, sustancia altamente tóxica para los organismos vivos. Comúnmente, para el análisis de mercurio se emplean técnicas como la espectrometría de absorción atómica de llama y la espectrometría de masas con plasma acoplado inductivamente, que presentan excelentes límites de detección, pero requieren de tiempos largos de preparación de muestra e instrumentación especializada y costosa. Por ello, en los últimos años se han buscados metodologías alternativas para la detección de mercurio. Dentro de los nuevos avances tecnológicos y científicos han surgido investigaciones sobre el uso de nanopartículas de metales nobles (plata y oro) como sensores colorimétricos debido a la banda de resonancia plasmónica de estas nanopartículas que aparece en la región UV-Visible del espectro electromagnético. Este nuevo enfoque se presenta como una alternativa interesante, debido a los bajos costos de producción, su capacidad de brindar una respuesta analítica rápida y confiable, junto con el empleo de una instrumentación más accesible como los espectrofotómetros UV-Vis. Además, este nuevo enfoque permite la adaptación de los nuevos sistemas para poder contar con dispositivos portátiles que permitan realizar mediciones in situ. En el presente trabajo, se han sintetizado AgNPs esféricas y se han caracterizado mediante microscopía electrónica de transmisión y espectrofotometría UV-Vis. Además, se ha implementado y optimizado un protocolo de funcionalización para las AgNPs con los ligandos sulfurados cisteamina y cisteína, con el fin de detectar Hg2+ en agua. Finalmente, se ha optimizado un método colorimétrico de cuantificación de Hg2+ en agua empleando las AgNPs funcionalizadas. Para el sensor de AgNPs-CyNH2, se logró obtener un límite de detección de 108 nM con un tiempo de incubación de 2 min, mientras que para el sensor de AgNPs-Cy, se obtuvo un límite de detección de 441 nM con un tiempo de incubación de 20 min. / Mercury is one of the most toxic heavy metals that exists and is widely distributed in the environment and can be found in water, air and soil. Mercury is not biodegradable, so it remains in diverse ecosystems and accumulates in various marine species. In our country, mercury is widely used in informal and illegal gold mining. The resulting effluents are discharged into rivers, exposing the population and the environment to this pollutant. Among the different forms of mercury, Hg2+ is the most common and stable form, due to its great solubility in water. Due to the presence of microorganisms in aquatic systems, inorganic mercury is converted into methyl mercury, a substance highly toxic to living organisms. Commonly, the analysis of mercury is made by techniques such as flame atomic absorption spectrometry and inductively coupled plasma mass spectrometry (ICP-MS) are used. They have excellent limits of detection, but they require long sample preparation times and specialized and costly instrumentation. For this reason, alternative methodologies for the detection of mercury have been sought in recent years. Among the new technological and scientific advances, the use of noble metal nanoparticles (silver and gold) as colorimetric sensors has emerged. These sensors exploit the localized surface plasmon band of the nanoparticles, which appears in the UV-Visible region of the electromagnetic spectrum. This new approach is presented as an interesting alternative, due to the low production costs, its ability to provide a rapid and reliable analytical response, together with the use of more accessible instrumentation such as UV-Vis spectrophotometers. In addition, this new approach allows the adaptation of the new systems in order to have portable devices that allow on-site measurements. In the present research work, spherical AgNPs have been synthesized and characterized by transmission electron microscopy and UV-Vis spectrophotometry. A functionalization protocol has been implemented and optimized for AgNPs with the sulfuric ligands cysteamine and cysteine in order to detect Hg2+ in water. Finally, a colorimetric method for quantify Hg2+ in water using the functionalized AgNPs has been optimized. For the AgNPs-CyNH2 sensor, it was possible to obtain a detection limit of 108 nM with an incubation time of 2 min, while for the AgNPs-Cy sensor, a detection limit of 441 nM was obtained with an incubation time of 20 min. / Tesis
14

Evaluación de la contaminación por mercurio en población de mineros artesanales de oro de la comunidad de Santa Filomena-Ayacucho-Perú durante el periodo agosto 2002-septiembre 2001

Monteagudo Montenegro, Fabricio Arturo January 2002 (has links)
El presente informe reúne los resultados de la evaluación cuantitativa de niveles de mercurio en muestras de orina de 24 horas en trabajadores mineros artesanales de la comunidad de Santa Filomena ubicada en el distrito de Sancos, provincia de Lucanas, departamento de Ayacucho, a 600 Km. al sur de Lima. En el estudio se encontró que del 100% (31 muestras) de la población evaluada el 67.74% (21 muestras) presentó niveles de mercurio incrementado en el rango de 41 a 90 µg/L. (valores referenciales provistos por OMS ). Los grupos etáreos con más altos valores de contaminación fueron los adultos jóvenes de 24 a 34 años, y los niños de 2 a 12 años que representan el 29.03% y 19.35 % de la población total respectivamente, obtuvieron valores en el rango (40–90 µg Hg/L). De la misma forma se observa que del total de mujeres evaluadas, el 75% de ellas (6 muestras) presenta concentraciones de mercurio de 40 a 90 ug/L y del total de varones 65.22% de ellos (15 muestras) presentan esta misma concentración. El 58.06% de la población en estudio, quienes se exponen de 0 a 7 horas por semana presentan una concentración de mercurio en orina en cantidad significativa (de 40 a 90 ug Hg /L). / The present report reunites the results of the quantitative evaluation of mercury levels in samples of orina of 24 hours in artisan mining workers of the community of Santa Filomena located in district of Sancos, province of Lucanas, departament of Ayacucho, to 600 km to the south of Lima. In the study one was that of 100% (31 samples) of the evaluated population the 67,74% (21 samples) presented/displayed mercury levels increased in the rank from 41 to 90 µg/L. (referential values provided by OMS). The etáreos groups with more high values of contamination were the young adults of 24 to 34 years, and the children of 2 to 12 years that represent 29,03 % and 19,35 % of the total population respectively obtained values in rank (40. 90 µg Hg / L). Of the same form is observed that of the total of evaluated women the 75% of them (6 samples) ug/L presents/displays mercury concentrations from 40 to 90 and of the total of men 65,22% of them (15 samples) they present/display this same concentration. The 58,06% of the population in study, who expose themselves of 0 to 7 hours per week present/display a mercury concentration in orina in significant amount (from 40 to 90 ug Hg / L).
15

Convenio de Minamata y la regulación del mercurio en Chile

Aguayo Aliaga, María Carolina January 2019 (has links)
Actividad formativa equivalente a tesis para optar al grado de magíster en derecho ambiental / Dada la reciente ratificación del Convenio de Minamata por nuestro país, resulta importante conocer primeramente su estructura y contenido general. Luego, analizaremos el tratamiento del mercurio en los distintos convenios internacionales que Chile ha suscrito y que se encuentran plenamente vigentes para nuestro país, los cuales apoyan una gestión sustentable del mercurio, como lo son los Convenios de Basilea, Rotterdam y Estocolmo. Así también, revisaremos cuáles son los marcos normativos, ambientales e institucionales existentes en nuestro país para la gestión del mercurio, identificando las posibles brechas existentes en nuestro país, para la implementación y cumplimiento de las obligaciones establecidas en el Convenio de Minamata. Por último, estudiaremos la experiencia de otros países que ya han ratificado el Convenio de Minamata, como lo son Uruguay y Canadá, país este último con quien Chile tiene un acuerdo de cooperación ambiental vigente. En ambos países revisaremos cuál es la institucionalidad existente y el marco regulatorio para la gestión de todo el ciclo de vida del mercurio.
16

La representación de la actividad teatral en el diario El Mercurio (2015-2016). Una aplicación de propuesta interpoiética para comprender los factores que determinan la pauta de El Mercurio en la cobertura de la actividad teatral.

Canales, Rodrigo 12 1900 (has links)
Tesis para optar al grado de Magíster en Comunicación Social
17

[en] MERCURY DETERMINATION IN GASOLINE BY COLD VAPOR AND AAS WITH DIRECT REDUCTION IN MICROEMULSION / [pt] DETERMINAÇÃO DE MERCÚRIO EM GASOLINA POR AAS, PELA TÉCNICA DO VAPOR FRIO, COM REDUÇÃO DIRETA EM MEIO DE MICROEMULSÂO

GEISAMANDA PEDRINI BRANDAO 31 May 2004 (has links)
[pt] Foi estudada a determinação de mercúrio em gasolina pela técnica do vapor frio, com redução em meio orgânico e de solução de três componentes (microemulsão). Foram utilizadas várias metodologias empregando a técnica de geração de vapor frio e detecção em espectrômetro de absorção atômica, a saber: determinação direta em gasolina; determinação direta em gasolina estabilizada na forma de microemulsão, com e sem pré-concentração em rede de ouro; e determinação direta em gasolina estabilizada na forma de microemulsão utilizando uma armadilha para vapores de gasolina antes da pré-concentração em rede de ouro. Analisando os resultados, foi verificado que a determinação de mercúrio em gasolina estabilizada na forma de microemulsão fornece medidas mais repetitivas do que em gasolina in natura; além disso, foi observada a necessidade de utilizar pré-concentração em rede de ouro, devido aos baixos níveis de mercúrio em gasolina; entretanto, foi detectado que os vapores de gasolina envenenam o ouro. Dentre as armadilhas estudadas para evitar o envenenamento do ouro, foi escolhida a armadilha com solução de K2Cr2O7/H2SO4, na qual, os vapores rovenientes do frasco de reação foram borbulhados e o Hg0, oxidado; posteriormente, a solução foi reduzida com SnCl2/ H2SO4 e os vapores enviados para a rede de ouro. Assim, os resultados indicaram que o método para determinação de mercúrio total em gasolina, no qual o mercúrio é reduzido diretamente da gasolina como microemulsão, utilizando armadilha de K2Cr2O7/H2SO4 antes da pré-concentração em ouro, com detecção por CV-AAS, é recomendado. Após uma otimização multivariada, curvas analíticas apresentaram coeficientes de correlação de até 0,9999 com uma massa característica correspondente de 2ng de mercúrio. O limite de detecção obtido por este método foi de 0,10 ng/mL (0,14 ng/g). / [en] The mercury determination in gasoline by cold vapor and AAS, with reduction in organic liquids and in solution of three components (microemulsion)was studied. Some methodologies were used, with cold vapor generation and atomic absorption spectrometer, to know: direct determination in gasoline; direct determination in gasoline stabilized as microemulsion, with and without preconcentration in gold; and direct determination in gasoline stabilized as microemulsion using a trap for gasoline vapors before the preconcentration in gold. Analyzing the results, it was verified that the measurements from the gasoline stabilized as microemulsion supplies more repetitive readings than the gasoline in nature; moreover, it was observed that is necessary to use preconcentration in gold, due to the lower mercury levels in gasoline; however, it was detected that the gasoline vapors poison the gold. Amongst the studied traps to prevent the poisoning of the gold, the trap with solution of K2Cr2O7/ H2SO4 was chosen, in which, the vapors proceeding from the reaction bottle had been bubbled and the Hg0, oxidated; later, the solution was reduced with SnCl2/ H2SO4 and vapors sent to the gold. Thus, the results had indicated that the method for total mercury determination in gasoline, in which the mercury is reduced directly from the gasoline as microemulsion, using the K2Cr2O7/H2SO4 trap before the preconcentration in gold, with CV-AAS detection, is recommended. After multivariate optimization analytical curves showed coefficients of correlation as good as 0.9999 with a corresponding characteristic mass of 2ng of mercury. The limit of detection obtained for this method was 0.10 ng/mL (0.14 ng/g).
18

El discurso de El Mercurio de Santiago en la elección presidencial chilena 1999-2000

Chiumimatto Ortego, Magglio 07 July 2004 (has links)
Desde la perspectiva teórica del análisis del discurso, esta tesis estudia la participación de uno de los centros intelectuales más importantes de la derecha chilena, el diario El Mercurio de Santiago, en la campaña para las elecciones presidenciales efectuadas, en este caso, en dos etapas, el 12 diciembre de 1999 y el 16 de enero de 2000. Después de un período de recopilación de artículos realizado al mismo tiempo que las informaciones se iban publicando (desde el 26 de mayo de 1999 hasta el 18 de enero de 2000), del cual se obtuvieron más de 4 mil artículos relacionados con la campaña presidencial, se desarrolló un proceso de revisión y selección del material para constituir el corpus definitivo, que estuvo formado por 81 artículos Editoriales, 47 artículos de Portada y 383 titulares Nacionales.Estos textos señalaron que El Mercurio, a través de sus artículos Editoriales, vinculó permanente al candidato de la coalición de centro izquierda gobernante, la Concertación, con una valoración negativa de la política en general, sustentada en la interpretación defendida por la dictadura acerca de los acontecimientos anteriores al golpe de estado de 1973. Por el contrario, el candidato de la derecha, agrupada en este caso en la coalición Alianza por Chile, fue presentado como un postulante sin pasado político (a pesar de haber defendido, desde su actividad académica, al gobierno militar) y capaz de generar un cambio frente a lo que el diario llama la "política tradicional".Los artículos de Portada y los titulares de la sección Nacional, por otra parte, proporcionaron una información que enfatizaba esta diferencia entre un candidato de centro izquierda relacionado con los aspectos negativos de la actividad política y un candidato de derecha que habría recibido, gracias a sus capacidades personales, el apoyo de amplios sectores sociales no adscritos al sistema de los partidos políticos. En este sentido, la información entregada por el diario resultó, también, claramente desequilibrada para favorecer al representante de la opción ideológica que se identifica con el diario.Esta tesis muestra, de esta forma, que después de haber pasado más de una década desde que se inició el proceso de recuperación democrática chileno, con la derrota del dictador Augusto Pinochet mediante un plebiscito en 1988, El Mercurio de Santiago continúa sosteniendo una posición contraria a la política y, por lo tanto, contraria a uno de los mecanismos de expresión más importantes de la voluntad popular en las sociedades democráticas. Lo cual, dada la relevancia de este diario dentro del sistema periodístico nacional, constituye un grave daño para la valoración social de las instituciones representativas de la ciudadanía. / From the theoretical perspective of discourse analysis, this thesis studies the participation of one of the most important intellectual centres of the Chilean Rightñ-wing, El Mercurio de Santiago newspaper, in the electoral campaign for the presidential elections carried out, in this case, in two stages, on 12 December 1999 and 16 January 2000.After a compilation period conducted at the same time the information was published (from 26 May 1999 to 18 January 2000), from which more than 4 thousands articles about the presidential campaign were obtained, a revision and selection process lead to the final corpus, that included 81 Editorial articles, 47 cover articles and 383 National section headlines.These texts showed that El Mercurio, through their Editorial articles, constantly linked the candidate of the Centrist-Left ruling coalition, the Concertación, to a negative valuation of politics in general, based on the view defended by the dictatorship on the events prior to the 1973 coup d'état. On the contrary, the candidate of the Right-wing, grouped in the Alianza por Chile coalition, was presented as a candidate without a political past (in spite of his defence, from his academic activity, of the military government) and able to generate a real change departing from what the newspaper called "traditional politics".On the other hand, the information given in the cover articles and the National section headlines emphasised the opposition between a Centrist-Left candidate linked with the negative side of the political activity and a Right-wing candidate that had received, thanks to his personal skills, support from a wide range of social sectors not necessarily affiliated to the political parties system. In this sense, the information of the newspaper was, clearly, biased in favour of its own political option.This thesis shows, in this way, that 10 years within a democratisation process that followed the defeat of Augusto Pinochet, in the 1988 plebiscite, El Mercurio de Santiago still holds a position contrary to politics and, therefore, its discourse is against one of the most important mechanisms for expressing public opinions in democratic societies. Considering the outstanding position of this newspaper in the national media system, this is a serious damage to the social valuation of the institutions representing citizenry.
19

Determinação de elementos formadores de hidretos e mercúrio em amostras ambientais e biológicas com amosttagem em suspensão por geração química de vapor acoplada à espectrometria de emissão óptica com plasma indutivamente acoplado

Santos, Éder José dos January 2007 (has links)
Tese (doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências Físicas e Matemáticas. Programa de Pós-graduação em Química / Made available in DSpace on 2012-10-23T00:19:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 245017.pdf: 897369 bytes, checksum: 9a695066d9c6c4501151d944f27f6611 (MD5) / O desenvolvimento de metodologia analítica para a determinação de elementos formadores de hidretos e mercúrio em amostras ambientais e biológicas, com amostragem em suspensão, por espectrometria de emissão óptica com plasma indutivamente acoplado com observação axial após geração química de vapor em linha (CVG-ICP OES) é apresentado. Inicialmente, cinco procedimentos diferentes foram avaliados para a determinação de Hg em 11 amostras biológicas, sedimentos e lodos, sendo escolhido o que utilizou água régia e 30 min de ultra-som, com limite de quantificação (LOQ) de 0,12 g g-1. Este mesmo procedimento, mas, com adição de 50 g L-1 de Ge(IV), empregado como padrão interno, foi aplicado na determinação simultânea de As, Hg, Sb, Se e Sn em quatro amostras de referência certificadas e nove amostras reais de sedimentos. Os LOQ foram, em g g-1: 0,75 (As); 0,12 (Hg); 0,40 (Sb); 0,12 (Se) e 12 (Sn). Para a determinação do Hg e Se em amostras biológicas, sete procedimentos diferentes foram avaliados, sendo o mais adequado o que empregou K2S2O8 e HCl 6 mol L-1, com LOQ de 0,15 g g-1 (Hg) e 0,21 g g-1 (Se), sendo aplicado na análise de cinco amostras biológicas de referência certificadas e seis amostras reais de ostras. Para a determinação simultânea de Pb e Sn, amostras de sedimentos e lodos foram tratadas com água régia, ultra-som e (NH4)2S2O8 obtendo-se LOQ de 9,0 g g-1(Pb) e 2,1 g g-1 (Sn). A quantificação dos analitos foi realizada em seis amostras de referência certificadas e nove amostras reais de sedimentos. Em todos os procedimentos, as concentrações dos reagentes e os parâmetros instrumentais do ICP OES foram otimizados empregando-se análise fatorial. Os procedimentos recomendados permitem utilizar soluções padrão aquosas no mesmo meio das suspensões, com calibração externa, sendo obtida ótima linearidade para todos os analitos e todos se apresentaram com precisão e exatidão aceitáveis.
20

O sistema antioxidante da glautationa como alvo molecular na neurotoxicidade induzida por metilmercúrio

Franco, Jeferson Luis January 2009 (has links)
Tese (doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina. Centro de Ciências Biológicas. Programa de Pós-Graduação em Neurociências / Made available in DSpace on 2012-10-24T08:07:15Z (GMT). No. of bitstreams: 1 262442.pdf: 2194000 bytes, checksum: dcaf9a2f8a7c05c8037c709a0c6067d1 (MD5) / O mercurio, em suas formas organicas e inorganicas, e um toxicante ambiental capaz de provocar deficits neurologicos severos em animais e humanos. O sistema nervoso em desenvolvimento apresenta uma maior suscetibilidade aos efeitos deleterios induzidos por mercuriais. Neste contexto, exposicoes durante o periodo pre#]natal e lactacional representam importantes questoes do ponto de vista toxicologico. De fato, pouco se conhece a respeito da contribuicao lactacional para o desenvolvimento de neurotoxicidade frente a intoxicacoes com mercuriais. Alem disso, nao existem tratamentos efetivos capazes de reverter completamente os efeitos toxicos do mercurio. No presente estudo, foi demonstrado que a exposicao exclusivamente lactacional de camundongos jovens ao metilmercurio, uma forma organica de mercurio, causou deficits motores que foram correlacionados com um desequilibrio no estado tiolico cerebelar. Observamos tambem, que o mercurio inorganico causou neurotoxicidade em camundongos expostos a este metal atraves do leite materno. O cerebelo de animais jovens expostos ao mercurio inorganico apresentou uma atividade glutationa redutase aumentada, um efeito que pode estar relacionado a uma resposta de defesa celular frente a acao pro#]oxidativa do mercurio sobre tiois endogenos. Em contrapartida, os camundongos jovens expostos ao metilmercurio nao demonstraram esta resposta, o que aponta para mecanismos moleculares de resposta distintos para as diferentes formas de mercurio, sendo este fenomeno importante do ponto de vista toxicologico. O tratamento de animais adultos com metilmercurio por via oral causou uma diminuicao significativa na atividade glutationa peroxidase cerebral, uma enzima primaria no processo de detoxificacao de peroxidos produzidos endogenamente. Este efeito ocorreu em paralelo a um aumento na proteolise da enzima poli(ADP ribose) polimerase, um indice de apoptose. Em estudos in vitro, nossos dados demonstraram uma participacao importante do peroxido de hidrogenio como mediador da neurotoxicidade induzida por mercuriais e este fato foi acompanhado por uma marcante inibicao da enzima antioxidante glutationa peroxidase mitocondrial. O bloqueio da atividade desta enzima com acido mercaptosuccinico aumentou o estresse oxidativo e a disfuncao mitocondrial induzida pelos mercuriais in vitro. A incubacao de celulas de neuroblastoma humano SH#]SY5Y com metilmercurio causou uma diminuicao significativa na atividade glutationa peroxidase destas celulas. Este efeito tornou as celulas menos eficientes em degradar peroxido de hidrogenio e ocasionou um aumento na expressao de marcadores de dano oxidativo. Alem disso, a inibicao da lutationa peroxidase com acido mercaptosuccinico potencializou a perda de viabilidade celular e aumentou significativamente a expressao de marcadores de apoptose. O tratamento de animais adultos com extrato hidroalcoolico da planta Polygala paniculata preveniu os efeitos comportamentais e relacionados ao estresse oxidativo induzidos pelo tratamento com metilmercurio administrado por via oral. Este efeito se deu provavelmente devido a acao antioxidante do extrato. Em estudos in vitro, demonstramos a participacao do flavonoide quercetina como um importante mediador da neuroprotecao induzida pelo extrato de Polygala frente aos efeitos toxicos do metilmercurio. Alem disso, o flavonoide miricetina tambem apresentou efeito benefico contra a disfuncao mitocondrial e estresse oxidativo induzidos por metilmercurio in vitro. Em conclusao, nossos dados apontam para o sistema antioxidante da glutationa como um importante alvo molecular na neurotoxicidade induzida por mercuriais, onde disturbios no sistema antioxidante, causados por estes agentes, levam a um quadro de estresse oxidativo associado a disfuncao mitocondrial e aumentam a expressao de marcadores de morte celular. O extrato hidroalcoolico da planta Polygala paniculata, bem como os flavonoides quercetina e miricetina, representam potenciais agentes neuroprotetores contra a toxicidade induzida por mercuriais Mercury, in its organic and inorganic forms, is a potent environmental toxicant able to induce neurological deficits in both animals and humans. The developing central nervous system is particularly susceptible to the deleterious effects of mercury compounds. In this regard, mercury exposures during the pre#]natal and lactational periods are main factors from a toxicological point of view. In fact, little is known about the exclusive contribution of the lactational exposure to mercury and its relationship with neurotoxicity. In addition, there are no available treatments able to totally block mercurials#]induced toxicity. In the present study, we demonstrate that the exposure of young mice to methylmercury, an organic form of mercury, exclusively via maternal milk induces motor deficits associated with disturbs in the cerebellar thiol homeostasis. We also show that inorganic mercury caused neurotoxicity by exposure of young mice exclusively through the lactational route. The pups exposed to inorganic mercury presented an increased activity of the antioxidant enzyme glutathione reductase in the cerebellum. This effect appears to be related to an antioxidant response against the well known pro#]oxidative actions of mercury towards endogenous thiols. On the other hand, pups exposed to methylmercury through maternal milk did not show such adaptative response, pointing to different molecular mechanisms of action of the distinct forms of mercury. From a toxicological point of view, this is an important finding. Treatment of adult mice with methylmercury via oral route caused a significant decrease on the glutathione peroxidase activity in the brain. This enzyme is a main antioxidant defence against the deleterious effects of indogenous peroxides. This phenomenon was concomitant with an increase in poly(ADP ribose) polymerase proteolysis, an index of apoptosis. During in vitro studies, our data shows the central role of hydrogen peroxide as an important contributor to the neurotoxicity induced by mercuric compounds. We also show the inhibitory effect of methylmercury on mitochondrial glutathione peroxidase. The blockade of this enzyme with mercaptosuccinic acid caused an increase of oxidative stress markers and mitochondrial dysfunction induced by mercurials in vitro. The incubation of human neuroblastoma cells SH#]SY5Y with methylmercury caused a significant decrease on glutathione peroxidase activity. This effect resulted in a decreased ability of cells to remove hydrogen peroxide from the culture medium, causing an increase in the endogenous formation of peroxides. In addition, the inhibition of glutathione peroxidase improved the methylmercury#]induced anti#]viability effect and potentiated apoptosis. Treatment of adult animals with Polygala paniculata extract prevented the effects of methylmercury in inducing motor deficits and oxidative stress. This effect is probably related to the antioxidant actions of the extract. During in vitro studies, we demonstrated the participation of the flavonoid quercetin as an important mediator on the neuroprotection induced by Polygala extract. In addition, the flavonoid myricetin also displayed beneficial effects against methylmercury induced mitochondrial dysfunction and oxidative stress in vitro. In summary, our data point to the glutathione antioxidant system as an important molecular target for mercury#]induced neurotoxicity. Disturbances in this cellular defence system can induce oxidative stress associated with mitochondrial dysfunction and apoptosis. The Polygala paniculata extract, as well as the flavonoids quercetin and myricetin, may be potential therapeutic agents against mercury induced neurotoxicity.

Page generated in 0.0567 seconds