• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 16
  • 11
  • 4
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 38
  • 38
  • 7
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

Modelo experimental de imunossupressão com ciclofosfamida em Rattus norvegicus da linhagem wistar e primatas não humanos da especie Cebus apella: análise genotoxicológica

SOUZA, Patrícia Carvalho de 23 December 2011 (has links)
Submitted by Irvana Coutinho (irvana@ufpa.br) on 2012-06-15T13:23:04Z No. of bitstreams: 2 Tese_ PatriciaModuloExperimentalImunosupressao.pdf: 783105 bytes, checksum: cddee06ca44579bf2f2997fea8ab0143 (MD5) license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) / Approved for entry into archive by Irvana Coutinho(irvana@ufpa.br) on 2012-06-15T13:23:25Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Tese_ PatriciaModuloExperimentalImunosupressao.pdf: 783105 bytes, checksum: cddee06ca44579bf2f2997fea8ab0143 (MD5) license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) / Made available in DSpace on 2012-06-15T13:23:25Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Tese_ PatriciaModuloExperimentalImunosupressao.pdf: 783105 bytes, checksum: cddee06ca44579bf2f2997fea8ab0143 (MD5) license_rdf: 23898 bytes, checksum: e363e809996cf46ada20da1accfcd9c7 (MD5) Previous issue date: 2011 / Foi estabelecido um modelo de imunossupressão em roedores por inoculação do agente alquilante Ciclofosfamida (CY). A administração de 50 mg/kg de CY em ratos Wistar provocou uma significante diminuição dos parâmetros de celularidade e peso relativo dos órgãos linfóides. Pela análise da titulação de anticorpos, do ensaio sobre as células formadoras de placa e do teste de hemólise foi comprovada que a imunidade humoral dos roedores sofreu supressão. Foram realizadas quatro inoculações desse imunossupressor e a periodicidade entre as inoculações foi determinada pela recuperação dos níveis de normalidade dos parâmetros supracitados. A alteração na contagem diferencial de células sanguíneas brancas representou o maior efeito adverso da CY, observado nos parâmetros de laboratório analisados nos Cebus apella. Nas duas vezes que foi administrada a droga houve redução no número de linfócitos e posteriormente diminuição de neutrófilos, porém somente na segunda foi observada a imunossupressão. Visto a proximidade filogenética dos primatas não humanos, este desenho experimental será de suma importância para o estudo de tumores em diversas fases do desenvolvimento e principalmente para testes de novos fármacos e esquemas terapêuticos. Com relação às análises de genotoxicidade da CY podemos concluir que em ratos Wistar, as administrações de CY aumentaram significativamente a freqüência de micronúcleos em eritrócitos policromáticos (MN PCEs) e provocaram efeito citotóxico (P<0.05). Em C. apella, os linfócitos do sangue periférico, após o tratamento com CY apresentaram um aumento significativo da media de MN/1000 células em relação aos linfócitos controle (P<0.05). A concentração de CY de 50mg/kg, em C. apella, corresponde à concentração DL50 da droga, visto que 50% desses animais morreram durante o experimento de imunossupressão. Até o desenvolvimento deste trabalho, não se conhecia a concentração correspondente ao DL50 nessa espécie. Ao comparamos as duas espécies de animais utilizadas neste trabalho, os primatas não humanos têm uma recuperação imune mais rápida em relação aos ratos Wistar. Provavelmente a capacidade de metabolização da droga seja mais eficaz em C. apella. Nossos resultados apóiam, portanto, que os primatas não humanos constituem os melhores modelos experimentais devido a sua grande proximidade evolutiva e filogenética com o ser humano. / We established a model of immunosuppression in rats by inoculation of the alkylating agent Cyclophosphamide (CY). The administration of 50 mg/kg CY in Wistar rats caused a significant decrease in the parameters of cellularity, and relative weight of lymphoid organs. For analysis of antibody titre of the test on the plaque forming cells and hemolysis test was proven that the humoral immunity of rodents suffered suppression. Four inoculations were carried out and this immunosuppressive intervals between inoculations was determined by recovery of normal levels of the aforementioned parameters. The change in differential counts of white blood cells represented the greatest adverse effect of CY, observed in laboratory parameters analyzed in Cebus apella. Both times it was administered the drug decreased the number of lymphocytes and neutrophils subsequently decreased, but only in the second was observed immunosuppression. Since the phylogenetic proximity of nonhuman primates, this experimental design is of paramount importance for the study of tumors at various stages of development and mainly for testing new drugs and therapeutic regimens. With respect to genotoxicity analysis of CY can conclude that in Wistar rats, the administration of CY significantly increased frequency of micronuclei in polychromatic erythrocytes (MN ECPs) and caused a cytotoxic effect (P <0.05). In C. apella, the peripheral blood lymphocytes after treatment with CY showed a significant increase in media MN/1000 lymphocyte cells compared to control (P <0.05). The concentration of 50mg/kg of CY in C. apella, LD50 is the concentration of the drug, whereas 50% of these animals died during the trial of immunosuppression. Until the development of this work, do not know the concentration corresponding to the LD50 in this species. In comparing the two species of animals used in this work, non-human primates have a more rapid immune recovery compared to rats. Probably the ability to metabolize the drug is more effective in C. apella. Our results support, therefore, that non-human primates are the best experimental models due to its great evolutionary and phylogenetic proximity to humans.
32

Developmental and sex differences in responses to novel objects : an exploration of animal models of sensation seeking behaviour

Cyrenne, De-Laine January 2012 (has links)
Human adolescents exhibit higher levels of sensation seeking behaviour than younger or older individuals, and sensation seeking is higher in males than females from adolescence onwards. Data suggest that changes in gonadal hormone levels during adolescence and differences in the dopamine neurotransmitter system are the bases for why some people exhibit sensation seeking behaviour while others do not. However, causal relationships between physiology and behaviour have been difficult to establish in humans. In order to explore the physiological influences on novelty-seeking behaviour, we looked at response to novelty in a laboratory rodent. This research examined responses to novelty in the conditioned place preference (CPP) task and the novel object recognition (NOR) task in Lister-hooded rats, and assessed the benefits and limitations of each methodology. While the CPP task was not found to provide a reliable measure of response to novelty, the NOR task was more successful. In order to understand the ontogeny of sex differences in novelty responses, both males and females were tested from adolescence through to adulthood. While no sex difference was found in adults in the NOR test, mid-adolescent males exhibited higher novelty preference behaviour than either younger or older males, or females at each stage of development. Since gonadal hormones levels rise during adolescence, a pharmacological agent (a gonadotrophin-releasing hormone antagonist) was used to suppress gonadal hormone levels from early adolescence before again examining responses on the NOR test at mid-adolescence. Gonadal hormone suppression from early adolescence onwards eliminated the sex difference in the NOR test at mid-adolescence by reducing the male response to novelty, while no difference was measured in the female animals. These findings suggest that gonadal hormones play a significant role in the development of response to novelty, especially in males, and the implications for our understanding of human sensation-seeking behaviour are discussed.
33

Investigações sobre o papel da generalização funcional em uma situação de resolução súbita de problemas (insight) em Rattus norvegicus / Investigation about role of functional generalization problem solving through insight in Rattus norvegicus

DELAGE, Paulo Elias Gotardelo Audebert 29 June 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2011-03-23T21:19:14Z (GMT). No. of bitstreams: 0 / Item created via OAI harvest from source: http://www.bdtd.ufpa.br/tde_oai/oai2.php on 2011-03-23T21:19:14Z (GMT). Item's OAI Record identifier: oai:bdtd.ufpa.br:66 / CNPq - Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Learning psychology was characterized by the debate of if learning is a gradual or a sudden process. While associassionists defended the first proposal, gestaltist stated the existence of abrupt learning situations. Among the main authors to defend this possibility was Wolfgang Köhler. This author work has been pointed out as evidence of learning as a sudden process. Although these works are relevant for showing the existence of situations when sudden learning occurs, it has been questioned frequently about his conclusions about why this kind of behavior phenomena occurs. Among many of the criticism made, the most debated one is the lack of history control of his experimental subjects, nevertheless the disregard of the role of that history over data obtained. Studies that investigated this role (Epstein et al., 1984 and Epstein & Medalie 1983, 1985) show that the typical insight response could be the result of previously learned repertoire combined. Epsteins works were important in showing that insight would be the combination of repertoires in appropriated situations through a process known as Functional Generalization. The present study aims to investigate if Functional Generalization is really responsible for repertoires interconexion that results into task resolution in a considered sudden way. To achieve that, Epsteins experiments were replicated, using rats as subjects. The results show that Functional Generalization seems to be a necessary requirement, but not enough to sudden problem resolution in a way considered as insight. / A psicologia da aprendizagem foi marcada pelo debate sobre se a aprendizagem seria um processo gradual ou súbito. Enquanto os associacionistas defendiam a primeira proposta, os gestaltistas afirmavam a existência de situações de aprendizagem abruptas. Dentre os principais autores a defenderem esta possibilidade estava Wolfgang Köhler. Os trabalhos deste autor têm sido apontados como evidência de que a aprendizagem seria um processo súbito. Apesar da relevância destes trabalhos em demonstrar a existência de situações em que uma forma súbita de aprendizagem ocorra, muito se tem questionado sobre as conclusões apresentadas por ele para o porquê da ocorrência deste tipo de fenômeno comportamental. Dentre as muitas críticas feitas, a que tem recebido mais atenção refere-se à ausência de controle da história dos seus sujeitos experimentais, bem como à desconsideração do papel que esta história teria nos resultados encontrados. Estudos que investigaram este papel (Epstein et al., 1984 e Epstein & Medalie 1983, 1985) demonstraram que a resposta típica de insight podia ser o resultado da junção de repertórios aprendidos previamente. Os trabalhos de Epstein foram importantes em demonstrar que o insight seria uma junção de repertórios que se combinam em situações apropriadas pelo possível envolvimento de um processo conhecido como Generalização Funcional. O presente trabalho se propôs a investigar se a Generalização Funcional era realmente responsável pela interconexão dos repertórios que culminariam na resolução da tarefa de um modo considerado como súbito. Para tal foi feita uma replicação dos experimentos de Epstein, utilizando-se ratos como sujeitos. Os resultados mostraram que a Generalização Funcional parece ser um requisito necessário, mas não suficiente para a resolução súbita de problemas, de um modo considerado como insight".
34

Análise imunológica e genotóxica em Rattus Novergicus da linhagem wistar tratados com ciclofosfamida

CARVALHO, Heleniana Maria Miranda de 11 August 2016 (has links)
Submitted by Cássio da Cruz Nogueira (cassionogueirakk@gmail.com) on 2017-03-27T14:02:09Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_AnaliseImunologicaGenotoxica.pdf: 1336666 bytes, checksum: 4e5571e62941a2f1f595da14f8696549 (MD5) / Approved for entry into archive by Edisangela Bastos (edisangela@ufpa.br) on 2017-04-06T12:47:08Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_AnaliseImunologicaGenotoxica.pdf: 1336666 bytes, checksum: 4e5571e62941a2f1f595da14f8696549 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-04-06T12:47:08Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Dissertacao_AnaliseImunologicaGenotoxica.pdf: 1336666 bytes, checksum: 4e5571e62941a2f1f595da14f8696549 (MD5) Previous issue date: 2016-08-11 / CNPq - Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / O desenvolvimento deste trabalho, deu-se devido a necessidade de se compreender melhor o sistema imune, levando-se em consideração a diversidade dos modelos experimentais de imunossupressão, bem como a variedade de respostas imunológicas e genotóxicas, diferenças estas, relacionadas às espécies, ao medicamento e doses utilizadas. Desta maneira, objetivo do presente estudo foi analisar os efeitos no sistema imunológico e os efeitos genotóxicos em Rattus norvegicus da linhagem Wistar, após a inoculação do agente alquilante Ciclofosfamida (CY). A administração de 50 mg/kg de CY nos roedores, possibilitou observar uma significativa diminuição dos parâmetros de celularidade e peso relativo dos órgãos linfóides. A imunidade humoral dos roedores sofreu supressão, visto que foi realizada a análise da titulação de anticorpos, o ensaio sobre as células formadoras de placa e o teste de hemólise. Foram realizadas quatro inoculações desse imunossupressor e a periodicidade entre as inoculações foi determinada pela recuperação dos níveis de normalidade dos parâmetros supracitados. Nas duas vezes que foi administrada a droga, houve redução no número de linfócitos e posteriormente diminuição de neutrófilos, porém somente no segundo contato com a CY foi observada a imunossupressão. A análise da genotoxicidade da ciclofosfamida (CY) foi analisada através do ensaio cometa e foi de suma importância, pois dectamos danos genômicos ocorridos no DNA , expostos às diferentes doses da ciclofosfamida (CY), que foram de 50 mg/kg nas duas primeiras fases e de 25 mg/kg nas duas últimas fases do experimento. Além disso, foi verificado que os efeitos genotóxicos são cumulativos a cada dose de CY aplicada, pois mesmo sendo administrado na terceira fase, a metade da concentração (25 mg/kg) das duas inoculações inicias CY, o índice de danos não correspondeu a metade dos índices de danos da primeira e da segunda administração. Entretanto, ao analisarmos imunologicamente e genotoxicamente os roedores, nosso trabalho possibilitará testar novos esquemas terapêuticos de imunossupressão. / The development of this work has given up due to the need to better understand the immune system, taking into account the diversity of experimental immunosuppression models as well as the variety of immunological responses and genotoxic differences these, related species, the drug and doses used. Thus, aim of this study was to analyze the effects on the immune system and genotoxic effects in Rattus norvegicus Wistar, after inoculation of the alkylating agent cyclophosphamide (CY). The administration of 50 mg / kg in rodents CY, possible to observe a significant decrease in the parameters of cellularity and relative weight of lymphoid organs. The humoral immunity of rodents has undergone deletion, since the analysis of the antibody titration was performed on the test plate forming cells and hemolysis testing. four inoculations that immunosuppressant and the intervals between the inoculations was determined by recovery of normal levels of the above parameters were performed. Both times the drug was administered, there was a reduction in the number of lymphocytes and neutrophils subsequently decreased, but only the second contact CY was observed immunosuppression. The analysis of the genotoxicity of cyclophosphamide (CY) was analyzed using the comet assay and was of paramount importance because dectamos genomic damage occurring in DNA exposed to different doses of cyclophosphamide (CY), which were 50 mg / kg in the first two phases and 25 mg / kg during the last two phases of the experiment. Furthermore, it was found that the genotoxic effects are cumulative with each CY dose applied, because even being administered in the third phase, the middle concentration (25 mg / kg) of the two inoculations initial CY the damage index does not correspond to half damage indices of the first and second vaccination. However, the analysis and immunologically genotoxicamente rodents, our work will enable testing new therapeutic immunosuppression regimens.
35

The Effects of Lavender and Peppermint Essential Oils on Anxiety-Like Behaviors in Rodents

Beakas, Jenna Ashley January 2021 (has links)
No description available.
36

Helmintofauna com potencial zoonótico em ratos urbanos: uma análise em bairros de Belém-PA

Moreira, Vera Lúcia Coimbra 06 December 2010 (has links)
Submitted by Geyciane Santos (geyciane_thamires@hotmail.com) on 2015-08-07T14:36:36Z No. of bitstreams: 1 Dissertação - Vera Lúcia Coimbra Moreira.pdf: 173676939 bytes, checksum: 643c5b8525ed51ecdce8f978186dd9ce (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2015-08-11T15:41:19Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação - Vera Lúcia Coimbra Moreira.pdf: 173676939 bytes, checksum: 643c5b8525ed51ecdce8f978186dd9ce (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2015-08-11T15:48:04Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação - Vera Lúcia Coimbra Moreira.pdf: 173676939 bytes, checksum: 643c5b8525ed51ecdce8f978186dd9ce (MD5) / Made available in DSpace on 2015-08-11T15:48:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertação - Vera Lúcia Coimbra Moreira.pdf: 173676939 bytes, checksum: 643c5b8525ed51ecdce8f978186dd9ce (MD5) Previous issue date: 2010-12-06 / CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Urban rodents are denominated sinanthropes, commensal, due to their assosciation to human species and for depend of anthropic environment for survive. Historically, these animals are recognized as transmitter’s agents of diseases for humans and domestic animals, since Black Death, in XIV century. However, urban rats transmit many other parasites beyond the bacteria Yersinia pestis, they hot and transmit helminths, however more studies must be developed, after Abu-Madi (2005). The present work intends to accomplish a survey of the helminth fauna of urban rats with zoonotic potential in the districts of Belém-Pa. In the year of preparation of the project (2008), Guamá and Montese (Terra Firme) districts were selected, these two districts with a high index of leptospirosis (SINAN, 2007) and with poor sanitation and garbage accumulation close to houses (clues to rodents presence). In these districts, 16 rodents of genus Rattus were captured, of distinct sex and reproductive age. Captured animals were necropsied at Biotério of ICB/UFPA and helminths found were colleted for studies and identification of species at LBCH-UFPA. Two of the species identified with zoonotic potential, Calodium hepaticum and Angiostrongylus cantonensis, have a worldwide distribution and have Rattus rattus and R. norvegicus as main definitive hosts. Calodium hepaticum is a trichurid nematode that parasitizes the hepatic parenchyma, with capacity to infect many species of mammals, including human. However, this finding is rare. Angiostrongylus cantonensis is a parasite of the pulmonar artery of rodents that, in humans, have their life cycle interrupted during the passage to central nervous system, giving risc to a local inflammatory process known as eosinophilic meningitis, a disease considered endemic in asian countries, with reported cases in Brazil, in Espirito Santo and Pernambuco. This is the first record of these helminths in rats from Belém, that contributes for mapping of occurrence these nematodes and serves as alerts to public health about these zoonosis that urban population and their visitors are exposed. / Roedores urbanos são também denominados sinantrópicos comensais devido a sua associação à espécie humana e, dependência do ambiente antrópico para sua sobrevivência. Historicamente, estes animais são reconhecidos como agentes transmissores de doenças aos homens e aos animais domésticos, desde a disseminação da Peste Negra, no século XIV. Entretanto, ratos urbanos veiculam muitos outros parasitos além da bactéria Yersinia pestis, albergam e transmitem helmintos, aos quais devem ser dedicados maiores estudos, segundo Abu-Madi (2005). Este trabalho objetivou fazer um levantamento da helmintofauna com potencial zoonótico de ratos urbanos em bairros de Belém-PA. À época da elaboração do projeto (2008), foram selecionados Guamá e Montese (Terra Firme), os dois bairros com os índices mais elevados de leptospirose (SINAN, 2007) e com saneamento urbano precário e acúmulo de lixo próximo às casas (indícios da presença dos roedores). Nestes bairros, foram capturados 16 roedores do gênero Rattus, de sexo e idade reprodutiva distintas. Os animais capturados foram necropsiados no Biotério do ICB/UFPA e os helmintos encontrados, retirados para estudo e identificação de espécie no LBCH-UFPA. Duas das espécies identificadas, Calodium hepaticum e Angiostrongylus cantonensis, possuem reconhecido potencial zoonótico de ocorrência mundial, apresentando Rattus rattus e R. norvegicus como principais hospedeiros definitivos. Calodium hepaticum é um nematódeo trichurideo, parasito de parênquima hepático, com capacidade de infectar diversas espécies de mamíferos, incluindo a espécie humana, embora este seja um achado considerado raro. Angiostrongylus cantonensis é um parasito de artéria pulmonar de roedor que, no homem, tem seu ciclo interrompido na passagem pelo sistema nervoso central, desencadeando um processo inflamatório local, conhecido como meningite eosinofílica, enfermidade considerada endêmica em países asiáticos, com casos relatados no Brasil, nos estados do Espírito Santo e Pernambuco. Este é o primeiro registro da ocorrência de ambos os helmintos circulando no município de Belém, através de ratos, o que contribui para o mapeamento da ocorrência destes nematódeos e serve de alerta às instituições de controle de endemias, do risco para a saúde pública sobre estas zoonoses as quais a população da cidade e seus visitantes estão expostos.
37

Analyse génétique du cancer du mammaire chez le rat: étude de lignées congéniques

Piessevaux, Géraldine 03 July 2008 (has links)
\ / Doctorat en Sciences / info:eu-repo/semantics/nonPublished
38

Comparative analysis of eukaryotic gene sequence features

Abril Ferrando, Josep Francesc 17 May 2005 (has links)
L'incessant augment del nombre de seqüències genòmiques, juntament amb l'increment del nombre de tècniques experimentals de les que es disposa, permetrà obtenir el catàleg complet de les funcions cel.lulars de diferents organismes, incloent-hi la nostra espècie. Aquest catàleg definirà els fonaments sobre els que es podrà entendre millor com els organismes funcionen a nivell molecular. Al mateix temps es tindran més pistes sobre els canvis que estan associats amb les malalties. Per tant, la seqüència en brut, tal i com s'obté dels projectes de seqüenciació de genomes, no té cap valor sense les anàlisis i la subsegüent anotació de les característiques que defineixen aquestes funcions. Aquesta tesi presenta la nostra contribució en tres aspectes relacionats de l'anotació dels gens en genomes eucariotes. Primer, la comparació a nivell de seqüència entre els genomes humà i de ratolí es va dur a terme mitjançant un protocol semi-automàtic. El programa de predicció de gens SGP2 es va desenvolupar a partir d'elements d'aquest protocol. El concepte al darrera de l'SGP2 és que les regions de similaritat obtingudes amb el programa TBLASTX, es fan servir per augmentar la puntuació dels exons predits pel programa geneid, amb el que s obtenen conjunts d'anotacions més acurats d'estructures gèniques. SGP2 té una especificitat que és prou gran com per que es puguin validar experimentalment via RT-PCR. La validació de llocs d'splicing emprant la tècnica de la RT-PCR és un bon exemple de com la combinació d'aproximacions computacionals i experimentals produeix millors resultats que per separat. S'ha dut a terme l'anàlisi descriptiva a nivell de seqüència dels llocs d'splicing obtinguts sobre un conjunt fiable de gens ortòlegs per humà, ratolí, rata i pollastre. S'han explorat les diferències a nivell de nucleòtid entre llocs U2 i U12, pel conjunt d'introns ortòlegs que se'n deriva d'aquests gens. S'ha trobat que els senyals d'splicing ortòlegs entre humà i rossegadors, així com entre rossegadors, estan més conservats que els llocs no relacionats. Aquesta conservació addicional pot ser explicada però a nivell de conservació basal dels introns. D'altra banda, s'ha detectat més conservació de l'esperada entre llocs d'splicing ortòlegs entre mamífers i pollastre. Els resultats obtinguts també indiquen que les classes intròniques U2 i U12 han evolucionat independentment des de l'ancestre comú dels mamífers i les aus. Tampoc s'ha trobat cap cas convincent d'interconversió entre aquestes dues classes en el conjunt d'introns ortòlegs generat, ni cap cas de substitució entre els subtipus AT-AC i GT-AG d'introns U12. Al contrari, el pas de GT-AG a GC-AG, i viceversa, en introns U2 no sembla ser inusual. Finalment, s'han implementat una sèrie d'eines de visualització per integrar anotacions obtingudes pels programes de predicció de gens i per les anàlisis comparatives sobre genomes. Una d'aquestes eines, el gff2ps, s'ha emprat en la cartografia dels genomes humà, de la mosca del vinagre i del mosquit de la malària, entre d'altres. El programa gff2aplot i els filtres associats, han facilitat la tasca d'integrar anotacions de seqüència amb els resultats d'eines per la cerca d'homologia, com ara el BLAST. S'ha adaptat també el concepte de pictograma a l'anàlisi comparativa de llocs d splicing ortòlegs, amb el desenvolupament del programa compi. / El aumento incesante del número de secuencias genómicas, junto con el incremento del número de técnicas experimentales de las que se dispone, permitirá la obtención del catálogo completo de las funciones celulares de los diferentes organismos, incluida nuestra especie. Este catálogo definirá las bases sobre las que se pueda entender mejor el funcionamiento de los organismos a nivel molecular. Al mismo tiempo, se obtendrán más pistas sobre los cambios asociados a enfermedades. Por tanto, la secuencia en bruto, tal y como se obtiene en los proyectos de secuenciación masiva, no tiene ningún valor sin los análisis y la posterior anotación de las características que definen estas funciones. Esta tesis presenta nuestra contribución a tres aspectos relacionados de la anotación de los genes en genomas eucariotas. Primero, la comparación a nivel de secuencia entre el genoma humano y el de ratón se llevó a cabo mediante un protocolo semi-automático. El programa de predicción de genes SGP2 se desarrolló a partir de elementos de dicho protocolo. El concepto sobre el que se fundamenta el SGP2 es que las regiones de similaridad obtenidas con el programa TBLASTX, se utilizan para aumentar la puntuación de los exones predichos por el programa geneid, con lo que se obtienen conjuntos más precisos de anotaciones de estructuras génicas. SGP2 tiene una especificidad suficiente como para validar esas anotaciones experimentalmente vía RT-PCR. La validación de los sitios de splicing mediante el uso de la técnica de la RT-PCR es un buen ejemplo de cómo la combinación de aproximaciones computacionales y experimentales produce mejores resultados que por separado. Se ha llevado a cabo el análisis descriptivo a nivel de secuencia de los sitios de splicing obtenidos sobre un conjunto fiable de genes ortólogos para humano, ratón, rata y pollo. Se han explorado las diferencias a nivel de nucleótido entre sitios U2 y U12 para el conjunto de intrones ortólogos derivado de esos genes. Se ha visto que las señales de splicing ortólogas entre humanos y roedores, así como entre roedores, están más conservadas que las no ortólogas. Esta conservación puede ser explicada en parte a nivel de conservación basal de los intrones. Por otro lado, se ha detectado mayor conservación de la esperada entre sitios de splicing ortólogos entre mamíferos y pollo. Los resultados obtenidos indican también que las clases intrónicas U2 y U12 han evolucionado independientemente desde el ancestro común de mamíferos y aves. Tampoco se ha hallado ningún caso convincente de interconversión entre estas dos clases en el conjunto de intrones ortólogos generado, ni ningún caso de substitución entre los subtipos AT-AC y GT-AG en intrones U12. Por el contrario, el paso de GT-AG a GC-AG, y viceversa, en intrones U2 no parece ser inusual. Finalmente, se han implementado una serie de herramientas de visualización para integrar anotaciones obtenidas por los programas de predicción de genes y por los análisis comparativos sobre genomas. Una de estas herramientas, gff2ps, se ha utilizado para cartografiar los genomas humano, de la mosca del vinagre y del mosquito de la malaria. El programa gff2aplot y los filtros asociados, han facilitado la tarea de integrar anotaciones a nivel de secuencia con los resultados obtenidos por herramientas de búsqueda de homología, como BLAST. Se ha adaptado también el concepto de pictograma al análisis comparativo de los sitios de splicing ortólogos, con el desarrollo del programa compi. / The constantly increasing amount of available genome sequences, along with an increasing number of experimental techniques, will help to produce the complete catalog of cellular functions for different organisms, including humans. Such a catalog will define the base from which we will better understand how organisms work at the molecular level. At the same time it will shed light on which changes are associated with disease. Therefore, the raw sequence from genome sequencing projects is worthless without the complete analysis and further annotation of the genomic features that define those functions. This dissertation presents our contribution to three related aspects of gene annotation on eukaryotic genomes. First, a comparison at sequence level of human and mouse genomes was performed by developing a semi-automatic analysis pipeline. The SGP2 gene-finding tool was developed from procedures used in this pipeline. The concept behind SGP2 is that similarity regions obtained by TBLASTX are used to increase the score of exons predicted by geneid, in order to produce a more accurate set of gene structures. SGP2 provides a specificity that is high enough for its predictions to be experimentally verified by RT-PCR. The RT-PCR validation of predicted splice junctions also serves as example of how combined computational and experimental approaches will yield the best results. Then, we performed a descriptive analysis at sequence level of the splice site signals from a reliable set of orthologous genes for human, mouse, rat and chicken. We have explored the differences at nucleotide sequence level between U2 and U12 for the set of orthologous introns derived from those genes. We found that orthologous splice signals between human and rodents and within rodents are more conserved than unrelated splice sites. However, additional conservation can be explained mostly by background intron conservation. Additional conservation over background is detectable in orthologous mammalian and chicken splice sites. Our results also indicate that the U2 and U12 intron classes have evolved independently since the split of mammals and birds. We found neither convincing case of interconversion between these two classes in our sets of orthologous introns, nor any single case of switching between AT-AC and GT-AG subtypes within U12 introns. In contrast, switching between GT-AG and GC-AG U2 subtypes does not appear to be unusual. Finally, we implemented visualization tools to integrate annotation features for gene- finding and comparative analyses. One of those tools, gff2ps, was used to draw the whole genome maps for human, fruitfly and mosquito. gff2aplot and the accompanying parsers facilitate the task of integrating sequence annotations with the output of homologybased tools, like BLAST.We have also adapted the concept of pictograms to the comparative analysis of orthologous splice sites, by developing compi.

Page generated in 0.4389 seconds