• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 168
  • 90
  • 25
  • 16
  • 14
  • 14
  • 14
  • 14
  • 14
  • 14
  • 11
  • 4
  • 4
  • 3
  • 2
  • Tagged with
  • 389
  • 140
  • 96
  • 69
  • 45
  • 44
  • 42
  • 41
  • 40
  • 38
  • 34
  • 34
  • 33
  • 33
  • 31
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
191

Teores de taninos e produção de gases in vitro da silagem de sorgo com adição de níveis crescentes de guandu / Tannins Levels and gas production in vitro of sorghum silage with the addition of increasing levels of pigeon pea

Pinedo, Lerner Arévalo 30 November 2009 (has links)
Na alimentação animal, o sorgo pode ser explorado de diversas formas. Além dos grãos, a planta pode ser oferecida na forma de silagem, rolão, verde ou ainda pastejada; embora o valor nutritivo pode sofrer algumas variações pela presença ou ausência de compostos fenólicos como os taninos condensados. O objetivo deste trabalho foi avaliar a composição química-bromatológica, qualidade fermentativa e produção de gases in vitro nas silagens de sorgo granífero adicionados com diferentes níveis de guandu. O estudo foi dividido em dois experimentos. O primeiro estudo (Capítulo 3) avaliou os efeitos da adição de forragem de guandu sobre a composição química-bromatológica e fermentativas da silagem de sorgo granífero. Os tratamentos foram compostos por: T1 - Silagem com 100% de sorgo, T2 - Silagem com 25% de guandu e 75% de sorgo, T3 - Silagem com 50% de guandu e 50% de sorgo, T4 - Silagem com 75% de guandu e 25% de sorgo e T5 Silagem com 100% de guandu. As variáveis estudadas para a composição química e fermentativas das silagens foram: matéria seca (MS), proteína bruta (PB), fibra em detergente neutro (FDN), fibra em detergente neutro (FDA), carboidratos totais (CHOT), matéria mineral (MM), fenóis totais (FT), taninos totais (TT), taninos condensados (TC), pH, capacidade tampão (CT), perdas fermentativas e ácido lático. A adição de guandu promoveu efeito linear (P<0,01) nas silagens para os teores de MS, PB, FDN, FDA, FT, assim como para as perdas fermentativas de MS da silagem. Enquanto para os teores de CHOT, MM e TC verificaram-se respostas quadráticas (p<0,01) entre as silagens. Inclusões de 25, 50 e 75% de guandu, com base na matéria fresca, seriam suficientes para melhorar o valor nutricional assim como para se obter melhor padrão fermentativo da silagem de sorgo. O segundo estudo (Capítulo 4) avaliou a produção total de gases, metano, degradabilidade da MS (DMS) e degradabilidade da MO (DMO) em silagens de sorgo granífero com níveis crescentes de guandu através da técnica in vitro de produção de gases. Foram avaliadas as cinco silagens de sorgo granífero com níveis crescentes (0, 25, 50, 75 e 100%) de guandu utilizados como substratos. Para avaliar o efeito do tanino nas silagens sobre a produção de gases, procedeu-se um bioensaio, no qual os substratos foram incubados na presença de polietileno glicol (PEG), macro molécula capaz de ligar-se aos taninos presente no substrato, liberando os nutrientes para a fermentação; sendo o efeito do tanino medido pelo incremento na produção de gases. Não houve diferença estatística para a produção total de gases e metano para os níveis de inclusão do guandu, entretanto houve diferença significativa para o contraste nível zero e a inclusão do guandu. Para os incrementos também não houve diferença significativa para as variáveis (PG, CH4, DMS e DMO). Por outro lado, houve maior PG e maior incremento para o nível de 25% de guandu com a presença do PEG. Foi encontrado maior emissão de metano e incremento de metano para o nível 50% de guandu, quando comparado com os demais níveis. Houve maior DMS e DMO no substrato com 100% de guandu com a presença do PEG. Concluiu-se que a adição de forragem de guandu na silagem de sorgo aumentou o conteúdo de PB e reduziu os teores de FDN, implicando um melhor valor nutritivo das silagens, contudo os taninos condensados precisariam ser monitorados para futuros experimentos in vivo / In animal nutrition, sorghum can be used in various ways. Besides grain, the plant can be offered as silage, pollard, green or even grazed. Although the nutritional value may undergo some changes by the presence or absence of phenolic compounds such as condensed tannins. The objective of this study was to evaluate the chemical composition, fermentation quality and gas production in vitro in sorghum silage added with different levels of pigeon pea. The study was divided into two experiments. The first study (Chapter 3) evaluated the effects of the addition of pigeon pea grass on the chemical composition and fermentation of sorghum silage. The treatments were: T1 - silage with 100% sorghum, T2 - silage with 25% of pigeon pea and sorghum 75%, T3 - silage with 50% of pigeon pea and sorghum 50%, T4 - silage with 75% pigeon pea and 25% of sorghum and T5 - silage with 100% pigeon pea. The parameters of chemical composition and fermentation of the silage were: dry matter (DM), crude protein (CP), neutral detergent fiber (NDF), acid detergent fiber (ADF), total carbohydrates (TCHO), ash, total phenolics (TP), total tannins (TT), condensed tannins (CT), pH, buffer capacity (BC), losses of fermentation and lactic acid. The addition of pigeon pea showed linear effect (P <0.01) in silage for DM, CP, NDF, ADF, TP, as well as the levels of CT and fermentation losses in DM of silage. As for the contents of TCHO, CT and MM there were quadratic responses (p <0.01) among silages. The results observed that, inclusion of 25, 50 and 75% pigeon pea, based on fresh weight, are sufficient to improve the nutritional value and to achieve better fermentation pattern of sorghum silage. The second study (Chapter 4) evaluated the production of gases, methane, DM degradability and degradability of OM in silage sorghum with increasing levels of pigeon pea using the technique of bioassay gas production. Five types of grain sorghum silage with increasing levels (0, 25, 50, 75 and 100%) of pigeon pea were used as substrates and evaluated by gás production technique. There were no significant differences with and without the presence of PEG within each level using regression, for (GP, CH4 and DMD), but there were significant effect for using of contrast for the variables (GP, CH4 and OMD). No significant difference was observed for the increments for the variables (GP and CH4,). On the other hand GP was more increase in the level of 25% of pigeon pea in the presence of PEG. Compared with the other levels of pigeon pea the level 50% showed higher emissions of methane. In the presence of PEG,DMD and OMD Showed higher percentage on the substrate with 100% of pigeon pea . it can be concluded that ,the addition of pigeon pea in sorghum silage increased the PC content and decreased the NDF, implying a higher nutritive value of silages, but the tannins need to be monitored for future experiments in vivo
192

Consumo, cinética e ecossistema ruminal de tourinhos alimentados com dietas contendo cana-de-açúcar (Saccharum officinarum L.) fresca ou ensilada, com alta ou baixa digestibilidade da fibra / Intake, rumen kinetics and ruminal ecosystem in young bulls fed with either fresh or ensiled sugarcane (Saccharum officinarum L.) with either high or low fiber digestibility

Sousa, Dannylo Oliveira de 05 July 2013 (has links)
A qualidade da fibra é um dos fatores mais importantes que regulam o consumo de matéria seca dos ruminantes. A ensilagem altera a qualidade nutricional da forragem conservada. Contudo, o objetivo deste estudo foi avaliar o consumo, cinética e ecossistema ruminal de tourinhos alimentados com dietas contendo cana-de-açúcar (Saccharum officinarum L.) fresca ou ensilada, com alta ou baixa digestibilidade da fibra, sobre os seguintes parâmetros: 1) consumo de matéria seca; 2) taxa de digestão e passagem ruminal da FDN; 3) parâmetros de fermentação ruminal e 4) quantificação de bactérias ruminais celulolíticas e amilolíticas. Foram utilizados oito novilhos da raça Nelore, fistulados no rúmen, com peso vivo de 275 ± 22 kg e 18 meses de idade. As rações experimentais foram compostas de 60% de concentrado na matéria seca. O delineamento experimental foi de dois quadrados latinos 4x4 contemporâneos. A massa total do conteúdo ruminal e volume foram determinados por esvaziamento total do rúmen. O genótipo de alta DFDN aumentou o consumo de MS, somente na forma de silagem. O processo de ensilagem não alterou o efeito da alta DFDN sobre o CMS. Os tratamentos com cana fresca não tiveram diferença no CMS, quanto ao genótipo da cana. O aumento da DFDN ou o modo de conservação da cana não afetaram a digesta total do rúmen, a quantidade de MS e o teor FDNi no compartimento ruminal. Já a quantidade de FDN na digesta ruminal aumentou com a redução da qualidade da fibra. A maior digestibilidade da fibra e a conservação na forma de silagem aumentaram a taxa de renovação e a taxa de passagem da FDN. A taxa de digestão foi maior para os tratamentos com silagem de cana. A alimentação com cana fresca aumentou o total de AGCC e a concentração molar de propionato. Já os tratamentos com silagem obtiveram pH mais elevado e maior concentração molar de ácido acético. A menor digestibilidade da fibra aumentou a concentração da amônia ruminal. A alimentação com cana fresca aumentou a população das bactérias amilolíticas da espécie Streptococcus bovis, assim com as bactérias fibrolíticas das espécies Ruminococcus albuns e Fibrobacter succinogenes. A maior digestibilidade da fibra aumenta a taxa de passagem e consequentemente, o consumo de matéria seca de novilhos alimentados com silagem de cana-de-açúcar. O processo de ensilagem não interfere no efeito da maior DFDN sobre o CMS. / The quality of fiber is one of the most important factors that regulate dry matter intake of ruminants. The ensiling process affects the nutritional quality of the conserved forage. Therefore, the aim of this study was to evaluate the intake, kinetics and ruminal ecosystem in young steers fed either fresh or ensiled sugarcane (Saccharum officinarum L.), with either high or low fiber digestibility, on the following parameters: 1) dry matter intake, 2) ruminal NDF digestion and passage rate, 3) ruminal fermentation parameters, and 4) quantification of amylolytic and cellulolytic rumen bacteria. Eight ruminally cannulated Nelore steers (275 ± 22 kg), approximately 18 months old, were used. The experimental diets contained 60% of concentrate on a dry matter basis. The experimental design was a replicated 4 x 4 Latin square. The total digesta and ruminal volume were measured by manual evacuation of digesta. Greater fiber digestibility increased DM intake only when fed as silage, therefore the ensiling process does not alter the effect of high digestibility on DMI. When fed as fresh sugarcane, the treatments (high or low NDFD) had no effect on DMI. High NDFD, or method of conservation, had no effect on rumen digesta, amounts of DM or indigestible NDF (INDF), in the rumen. Low digestibility increased the amount of NDF in the rumen. High NDFD and sugarcane preserved as silage increased ruminal NDF turnover and passage rate. Ensiling sugarcane increased the NDF digestion rate. Fresh sugarcane increased the total of SCFA and molar concentration of propionate in the rumen. Sugarcane silage treatments had a higher rumen pH and molar concentration of acetate. Low NDFD increased the concentration of ruminal ammonia. Fresh sugarcane increased the population of amylolytic and fibrolytic rumen bacteria. The higher NDFD increases the passage rate and consequently the DMI of steers fed sugarcane silage. The ensiling process does not alter the effect that high NDFD has on DMI.
193

Avaliação de parâmetros agronômicos e nutricionais em híbridos de milho (Zea mays L.) para silagem. / Agronomic and nutritional characteristics of corn hybrids for silage.

Dias, Francisco Nogueira 17 July 2002 (has links)
A porcentagem de grãos na MS é um dos principais parâmetros utilizados na determinação da qualidade do milho para silagem. A partir da década de 80 alguns trabalhos mostraram a importância da porção volumosa da planta na digestibilidade e valor nutritivo da silagem. Este trabalho avaliou as características agronômicas, frações químicas, digestibilidade da planta e potencial de produção de leite em vinte híbridos testados em quatro localidades do Estado de São Paulo. O material foi colhido quando os grãos atingiram o ponto de maturidade (2/3 da linha de leite), sendo esse dividido em grãos, espiga, haste e folhas, para análise posterior. Primeiramente, todas as amostras foram analisadas por espectroscopia (NIRS), para definir quais delas deveriam ser analisadas pela metodologia convencional com a finalidade de melhorar as curvas de predição. Segundo, as amostras selecionadas foram analisadas para se determinar os teores de FDN, FDN digestível, amido e amido digestível. E em terceiro, esses resultados obtidos foram utilizados para calcular a equação de regressão para estimar os teores de MS, FDN, FDN digestível, FDA, amido, amido digestível, EE, MM, proteína e digestibilidade "in vitro" da haste e da planta toda. Estes resultados foram utilizados para se determinar as correlações entre dados agronômicos e frações químicas, e estimar o potencial de produção de leite utilizando-se a planilha de Schwab e Shaver (Milk 2000) em cada localidade. Os resultados obtidos nas quatro localidades mostraram que na média a haste, espiga, grãos e folhas constituem 56, 27, 35 e 17% da planta, respectivamente. Os teores médios de FDN, FDNd, amido, amidod foram 55, 60,9, 22,6 e 99,97%, respectivamente. A DIVMS apresentou grande variação entre cultivares e locais (51,7 a 70,9%). A FDN e FDA foram negativamente correlacionadas com a DIVMS (-0,60 e -0,50, respectivamente), sendo que o teor e a digestibilidade do amido, e a FDN foram positivamente correlacionados coma DIVMS (0,43, 0,62 e 0,41, respectivamente). O potencial médio de produção de leite estimado foi acima de 30.000 litros de leite por hectare e 1.300 litros de leite por ton de MS de forragem. / Corn that is to be harvested for silage is usually selected from existing grain hybrids. Recent evidence suggests that improved nutritive value of corn silage could be achieved through selection for high stover fiber digestibility. Agronomic and nutritive characteristics and milk production potential of twenty corn hybrids were evaluated at four sites in the state of Sao Paulo. Plants were harvested when the milk line had progressed 2/3 down from the top of the kernel. The material was fractioned into stem, leaves and ears + husk to determine the agronomic parameters; nutritional characteristics were estimated in whole-plant corn and corn stover. All samples were spectroscopically analyzed (NIRS); NDF, digestible NDF, starch and digestible starch were analyzed by the conventional wet chemistry analytical methodology in 45% of the samples. The improved prediction equations were used to estimate the percentage of DM, NDF, digestible NDF, FDA, starch, digestible starch, EE, MM, protein and IVDMD. Milk production potential was estimated by the worksheet proposed by Schwab and Shaver (Milk 2000). Stover, ear+husk, kernel and leaves overall mean percentages were 56, 27, 35 and 17%, respectively. NDF, digestible NDF, starch and digestible starch overall mean percentages were 55, 61, 23 and 100%, respectively. IVDMD showed a large variation among hybrids and sites (51.7 to 70.9%). NDF and ADF were negatively correlated to IVDMD (-0.6 and -0.5) and starch content, starch digestibility and NDF digestibility were positively correlated to IVDMD (0.43, 0.62 and 0.41, respectively). Overall estimated potential milk production means were 30,000 liters per hectare and 1,300 liters per ton of forage dry matter.
194

Avaliação da idade de corte e do uso de polpa cítrica sobre a qualidade fermentativa e estabilidade aeróbia da silagem de capim-elefante / Evaluation of crop age and addition of citrus pulp on fermentation pattern and aerobic stability of elephant grass silage

Lobo, José Ricardo 19 May 2006 (has links)
Foram estudados os efeitos da idade de corte e da adição de polpa cítrica sobre a qualidade fermentativa, estabilidade aeróbia e o valor nutritivo da silagem de capim-elefante. Utilizou-se um delineamento inteiramente casualizado com arranjo fatorial de tratamentos do tipo 5x4. O capim-elefante apresentando 40, 60, 80, 100, e 120 dias de crescimento foi ensilado com níveis crescentes de polpa cítrica peletizada: 0; 3; 6 e 9% com base na matéria fresca. As silagens foram produzidas em 80 silos experimentais (4 repetições/tratamento), confeccionados a partir de baldes plásticos. A abertura dos silos ocorreu 145 dias após a ensilagem, ocasião em que foram determinados os teores de ácidos orgânicos, estabilidade aeróbia e composição químico-bromatológica das silagens. Foi observado efeito linear crescente (P<0,05) da idade de corte e curvilinear da adição de polpa cítrica sobre os teores de matéria seca. Em relação aos teores de PB também houve efeito de interação entre as variáveis independentes, porém a resposta foi curvilinear para ambas. Não houve efeito de interação entre idade de corte e nível de polpa para os valores de FDN, FDA, Lignina e NIDA. Para a variável FDN houve efeito linear crescente para idade de corte e linear decrescente para nível de polpa. Já para a variável FDA não houve efeito de nenhuma das duas variáveis independentes, enquanto para Lignina houve apenas efeito linear crescente para idade de corte. Para a variável CHOs houve efeito de interação entre as variáveis independentes, sendo uma resposta linear crescente para ambas. As variáveis independentes não apresentaram efeito de interação entre si em relação aos teores de NIDA, havendo apenas efeito curvilinear para ambas, separadamente. Já para as variáveis Poder Tampão e Digestibilidade in vitro da Matéria Seca não houve efeito de interação entre idade de corte e nível de polpa cítrica. O que houve foi um efeito linear decrescente para idade de corte e linear crescente para o nível de polpa. No contexto da fermentação, para a variável álcool não houve efeito de interação entre as variáveis independentes, sendo que a idade de corte causou uma resposta curvilinear e o nível de polpa uma resposta linear crescente. Para os teores de ácidos orgânicos (acético, propiônico, butírico e lático) observou-se efeito de interação entre a idade de corte e o nível de polpa cítrica, sendo que para o ácido acético houve efeito linear decrescente para a idade de corte e efeito quadrático para o nível de polpa cítrica, enquanto para o ácido propiônico houve efeito quadrático para ambas. Para o ácido butírico e o ácido lático houve efeito quadrático para a idade de corte e efeito linear crescente para o nível de polpa cítrica. Foi observado ainda efeito de interação entre a idade de corte e o nível de polpa cítrica para as variáveis relação lático/acético e pH, sendo quadrática para ambas as variáveis independentes. Já para as variáveis N-NH3 e Perdas de MS houve efeito de interação, sendo linear para a idade de corte e quadrático para o nível de polpa. Em relação à estabilidade aeróbia, para a variável temperatura máxima houve efeito de interação, sendo que para a idade de corte a resposta foi curvilinear e para o nível de polpa foi linear crescente. Não houve efeito da idade de corte e do nível de polpa cítrica sobre o tempo para atingir a temperatura máxima. Já para as variáveis taxa para elevação da temperatura e tempo para elevação da temperatura em 2&ordm;C não houve interação entre idade de corte e nível de polpa. Para a variável taxa para elevação da temperatura houve resposta curvilinear para idade de corte e linear crescente para nível de polpa e para a variável tempo para elevação da temperatura em 2&ordm;C houve apenas efeito linear crescente da idade de corte / The effects of crop age and addition of citrus pulp on fermentation pattern, aerobic stability and nutritive value of elephant grass silage were studied. A completely randomized design with a 5 x 4 factorial arrangement was used. Elephant grass was harvested on 40, 60, 80, 100 and 120 days of age and ensiled with increasing levels of citrus pulp pellets: 0, 3, 6 and 9% (original matter basis). Silages were produced using 80 experimental silos (4 repetitions/treatment), made of plastic buckets with Bunsen valves. Silos were opened 145 days after ensiling, when organic acids concentrations, aerobic stability and chemical composition of silages were determined. A positive linear effect (P<0.05) of crop age and a curvilinear effect of citrus pulp addition on dry matter content were observed. Relating to CP levels, there was also interaction between the studied factors, but the response was curvilinear for both factors. No interaction effects between crop age and citrus pulp addition on NDF, ADF, lignin and ADIN were found. For NDF, there was a positive linear effect of crop age and a negative linear effect of citrus pulp. Regarding ADF, no effect of the studied factors was shown, while for lignin there was only a positive linear effect of crop age. For soluble carbohydrates, an interaction effect was found between the studied factors, with a positive linear effect of both factors. Crop age and citrus pulp addition did not interact for ADIN contents, but there was curvilinear effect for both factors, separately. For buffer capacity and in vitro digestibility of dry matter, no interaction effect was found between crop age and citrus pulp addition, but there was a negative linear effect of crop age and a positive linear effect of citrus pulp addition. Regarding fermentation, there was no interaction between the studied factors on alcohol concentration, but crop age caused a curvilinear response and citrus pulp addition caused a positive linear response. For organic acids concentration (acetic, propionic, butiric and lactic), there was an interaction effect between crop age and citrus pulp addition, so that for acetic acid, there was negative linear effect of crop age and quadratic effect of citrus pulp addition, while for propionic acid there were quadratic effects of factors. Relating to butiric and lactic acids, quadratic effect was shown for crop age and positive linear effect for citrus pulp addition. An interaction effect was found between crop age and citrus pulp addition for the variables lactic/acetic ratio and pH, being quadratic for both studied factors. For the variables NH3-N and loss of DM, there was interaction effect, being linear for crop age and quadratic for citrus pulp addition. Regarding aerobic stability, for the variable maximum temperature an interaction effect was found between factors, so that crop age caused a curvilinear response and citrus pulp addition caused a linear response. The studied factors did not influence the variable time to achieve the maximum temperature. Relating to the variables rate for increasing temperature and time for increasing temperature in 2ºC, there was no interaction between crop age and citrus pulp addition. For the variable rate for increasing temperature, there was a curvilinear response for crop age and a positive linear response for citrus pulp addition and for the variable time for increasing temperature in 2ºC, there was only a positive linear effect of crop age
195

Zhodnocení kvality konzervovaných krmiv a úrovně výživy jalovic ve vybraném zemědělském podniku

FIC, Josef January 2019 (has links)
Rearing heifers is one of the most important activities undertaken in the framework of the operation of dairy cattle farms. Corn silage and perennial forage crops are an important feed for livestock. During their production is important to follow all technological procedures starting from the selection of seed forage crops to quality covering the silo. Failure to observe technological processes leads to problems of poor fermentation process which results in poor feed, which immediately reflected on the animals. The aim of this thesis was to evaluate nutritive value of silages. The literature review processes the nutrition of the heifers in the agricultural cooperative Zemědělská Klučenice, a.s. It includes also the composition of the feed ration, the share of individual components and their nutrient composition. Agricultural cooperative owns modern technology. The result there were no deficiencies in feed rations and in hygiene. In the conclusion, the author suggests possible solutions improve.
196

Uticaj ozimih međuuseva na dinamiku mineralnog azota, prinos i kvalitet silažnog kukuruza / TI The influence of winter cower crops on the dynamics of mineral nitrogen, yield and quality of silage corn

Radovanović Zoran 31 January 2018 (has links)
<p>Savremena poljoprivredana proizvodnja mora da odgovori na sve veće zahteve u pogledu za&scaron;tite životne sredine, smanjenja tro&scaron;kova proizvodnje i rasta tražnje za visoko kvalitetnim i zdravstveno bezbednim proizvodima. U takvim uslovima, jedan od odgovora poljoprivrednih proizvođača na postavljene izazove je i gajenje ozimih međuuseva jer oni mogu pružiti različite ekolo&scaron;ke i proizvodne prednosti u poljoprivrednoj proizvodnji. Zbog toga, cilj rada je ispitati koje biljne vrste se mogu gajiti kao ozimi međuusevi u na&scaron;im agroekolo&scaron;kim uslovima, kakav je njihov uticaj na zemlji&scaron;te, kakve su prednosti njihove primene za stočnu hranu ili za zeleni&scaron;no đubrenje i kakav im je uticaj na sledeći usev. Ogled je postavljen na tri lokaliteta po metodi slučajnog blok sistema u tri ponavljanja. Istraživanja su izvr&scaron;ena u dva proizvodna ciklusa, od oktobra 2011. godine, kada su posejani ozimi međuusevi, do septembra 2013. kada je poko&scaron;en kukuruz za silažu. Biljne vrste kori&scaron;ćene za ozime međuuseve su maljava grahorica (Vicia vilosa Roth., sorta NS-Sirmium), ozimi tritikale (x Triticosecale Wittm. ex A. Camus, sorta Odisej) i njihova sme&scaron;a. Pored varijanti sa ozimim međuusevima u ogled su uključene i varijante sa đubrenjem mineralnim azotom prema N-min metodi do 120 kg/ha azota (N1) i do 160 kg/ha azota (N2), kao i kontrola. Ozimi međuusevi posejani u prvom bloku su kori&scaron;ćeni za krmu, dok su međuusevi posejani u drugom bloku zaorani. U zavisnosti od vremenskih uslova ispitivane biljne vrste i njihove sme&scaron;e gajene kao ozimi međuusevi, mogu da ostvare visoke prinose. Njihovim zaoravanjem značajno se može popraviti sadržaj mineralnog azota u zemlji&scaron;tu i obezbediti značajno povećanje proizvodnje kabaste stočne hrane na gazdinstvima. Dinamika mineralnog azota u zemlji&scaron;tu visoko je zavisna od ozimih međuuseva i najniži sadržaj azota je posle njihove žetve. Od ispitivanih vrsta, najvi&scaron;u količinu azota iznosi tritikale, zatim ozima krmna sme&scaron;a, a najmanje ozima grahorica. Od setve do žetve silažnog kukuruza, sadržaj mineralnog azota u zemlji&scaron;tu se povećava na svim tretmanima. Sadržaj mineralnog azota na kraju vegetacije je vi&scaron;i na tretmanima gde je zelena masa međuuseva odneta sa parcele. Međutim, preostala<br />količina azota (ARNS) posle žetve kukuruza statistički je značajno vi&scaron;a na tretmanima gde su zaorani ozimi međuusevi od tretmana gde su oni odneti sa parcele i kreće se u intervalu od 66 do 150 kg N ha-1, a najveća je posle ozime krmne sme&scaron;e. Prinosi zelene mase kukuruza u naknadnoj setvi posle ozimih međuuseva niži su u odnosu na varijante sa đubrenjem i kontrolu i kreću se od 6,6 t ha-1 do 22 t ha-1, dok kvalitet silokrme zadovoljava energetski potencijal kao i sadržaj proteina i minerala za kvalitetnu ishranu stoke na gazdinstvima. Datum</p> / <p>A modern agricultural production must respond to increasing demands in terms of environmental protection, reduction of production costs and an increased demand for high quality, safe and healthy products. In such conditions, one of the responses of agricultural producers to the challenges posed is also cultivation of winter cover crops, because they can provide different advantages in agricultural production in terms of ecology and production. Therefore, the aim of the research is to examine which plant species can be cultivated as winter cover crops in our agroecological conditions, their impact on the soil, the benefits of their application as animal feed or green fertilizer, and the impact they have on the subsequent crop. The field experiment was conducted on three locations using the&nbsp; random block design with replications. The research was carried out in two production cycles, from October 2011, when the winter cover crops were sown, to September 2013, when corn was reaped for silage. Herbaceous species used for winter cover crops are hairy vetch (Vicia vilosa Roth., variety NS-Sirmium), winter triticale (x Triticosecale Wittm. Ex A. Camus, Odyssey variety) and their mixture. In addition to variants with winter cover crops, variants with fertilization with mineral nitrogen according to the N-min method up to 120 kg/ha of nitrogen (N1) and up to 160 kg/ha of nitrogen (N2), as well as a control, are included in the field experiment. Winter cover crops sown in the first block were used for fodder, while the winter cover crops sown in the second block were ploughed. Depending on&nbsp; weather conditions of the tested plant species and their mixture grown as winter cover crops, they can achieve high yields. Their ploughing can significantly improve the content of mineral nitrogen in soil and provide a significant increase in voluminous fodder production in farms. The dynamics of mineral nitrogen in soil is highly dependent on winter cover crops and the nitrogen content is the lowest after their harvest. Out of the tested species, the highest&nbsp; nitrogen uptake was by triticale, then winter forage mix and the smallest by winter vetch. In the period from sowing to harvest of silage corn, the<br />content of mineral nitrogen in soil increases with all treatments. The content of mineral nitrogen at the end of the vegetation is higher with treatments where the green mass of the cover crops were taken away from the plot. However, the remaining quantity of nitrogen (ARNS) after corn harvest was, statistically speaking, significantly higher in treatments where winter cover crops were ploughed, from the treatment where they were taken away from the plot and ranges from 66 to 150 kg N ha-1; the largest nitrogen content was measured after winter forage mix. The green mass yields of corn in subsequent sowing after winter cover crops are lower compared to fertilized variants and the control and range from 6.6 t ha-1 to 22 t ha-1, while the quality of silage meets the energy potential, as well as the content of proteins and minerals for quality livestock feed on farms.</p>
197

Produtividade, composição morfológica e valor nutritivo de cultivares de milho (Zea mays L.) para produção de silagem sob os efeitos da maturidade / Productivity, morphological composition and nutritive value in corn (Zea mays L.) cultivars for silage production under maturity effects

Zopollatto, Maity 29 June 2007 (has links)
O presente estudo teve por objetivo a avaliação do efeito de estádios de maturidade de cultivares de milho (Zea mays L.) para produção de silagem sobre os parâmetros agronômicos e qualitativos da planta e das frações que a compõem. Foram avaliados seis híbridos de milho para silagem, colhidos em oito estádios de maturidade, em dois anos agrícolas, safra de 2002 e 2003. As plantas atingiram o teor de matéria seca (MS) recomendado para ensilagem (32 a 35% MS) entre 92 e 112 dias após a semeadura (DAS). O híbrido CO 32 apresentou os maiores (P<0,05) teores de MS da planta e do colmo, e as menores (P<0,05) produções MS do colmo ao longo do período de avaliação, enquanto o híbrido P 3041 obteve os menores (P<0,05) teores de MS da planta e do colmo. Os híbridos DKB 333B e AG 1051, de ciclo normal, apresentaram as maiores (P<0,05) produções de colmo no 1&#186;, 3&#186;, 4&#186;, 5&#186; e 8&#186; corte. O avanço da maturidade resultou em aumentos (P<0,05) no teor de MS da planta (de 14,5 para 46%) e do colmo (de 16,9 para 28%), produção de MS da planta (de 9,6 para 20,9 t MS/ha) e produção de grãos (de 0 para 9,3 t MS/ha). Aumentos (P<0,05) nos teores de MS das frações folha (de 23,2 para 48,8%), sabugo (de 10,0 para 55,5%) e grãos (de 50,4 para 70,9%) também foram observados ao longo do tempo. Além disso, observou-se aumentos (P<0,05) nas porcentagens de sabugo (de 1,6 para 9,2%) e grãos (de 0 para 43,4%), e redução (P<0,05) na porcentagem de colmo (de 63,4 para 29,5%) e folhas (de 27,5 para 10,8%). Com o avanço da maturidade foram observados aumentos (P<0,05) nos teores médios de amido da planta (1,8 a 26,1%) e do grão (60,2 a 91,9%); e na produção de matéria seca digestível (PMSD) da planta (7,2 a 16,3 t/ha) e do grão (3,3 a 8,9 t/ha). Em contrapartida, verificou-se redução (P<0,05) nos teores de fibra em detergente neutro (FDN) da planta (71,9 para 52,8%); FDN digestível da planta (64,7 para 54,4%) e do colmo (55,2 para 39,6%); proteína bruta (PB) da planta (12,5 para 7,0%) e do colmo (7,0 para 4,2%); e na digestibilidade verdadeira in vitro da MS (DVIVMS) do colmo (66 para 53,7%) e do grão (99,1 para 96,4%). No ponto de ensilagem, os híbridos P 3041, AG 1051 e Z 8550 foram os materiais que apresentaram as características mais desejáveis na confecção de silagem de qualidade. Para a fração colmo, o híbrido Z 8550 apresentou os menores (P<0,05) teores de PB e FDN, e os maiores (P<0,05) teores de FDN digestível, DVIVMS e PMSD. Os híbridos P 3041, DKB 333B e AG 1051, de endosperma duro, apresentaram juntamente com o híbrido Z 8550, as maiores (P<0,05) PMSD do colmo. No ponto de ensilagem, o maior (P<0,05) teor de amido do grão foi observado para os híbridos de endosperma duro (P 3041 e DKB 333B), enquanto que a maior (P<0,05) DVIVMS do grão foi verificada para os materiais de endosperma dentado (AG 5011 e AG 1051). A avaliação detalhada da planta, levando em consideração a produtividade, a participação percentual dos seus componentes, além da composição química intrínseca dos mesmos é fundamental para a adequação do processo de ensilagem e êxito dos sistemas de produção. / The objective of this experiment was to evaluate the effect of the maturity stage of corn (Zea mays L.) cultivars for silage production on agronomic and qualitative parameters of plant and its compounds. Six corn silage cultivars were evaluated in eight maturity stages, and two harvesting seasons (2002 and 2003). The plants reached the recommended dry matter (DM) content for silage production (32 to 35% DM) between 92 and 112 days after sowing (DAS). The cultivar CO 32 showed the highest (P<0.05) plant and stem DM content, and the lowest (P<0.05) stem DM production along the evaluation period, while P 3041 cultivar achieved the lowest (P<0,05) plant and stem DM content. The normal maturity cycle cultivars DKB 333B and AG 1051, showed the highest (P<0.05) stem production at 1st, 3rd, 4th, 5th and 8th harvesting age. As maturity advance there were increases (P<0.05) of plant DM content, (from 14.5 to 46%), stem DM content (from 16.9 to 28%), plant DM production (from 9.6 to 20.9 t DM/ha) and grain production (from 0 to 9.3 t DM/ha). Increases (P<0.05) of leaves DM content (from 23.2 to 48.8%), cob DM content (from 10 to 55.5%), and grains DM content (from 50.4 to 70.9%) were observed according to the maturity stage. Furthermore, resulted in increases (P<0.05) in cob percentage (from 1.6 to 9.2%) and grain percentage (from 0 to 43.4%), and decreases (P<0.05) in stem percentage (from 63.4 to 29.5%) and leaves percentage (from 27.5 to 10.8%) as plants matured. Plant maturing resulted in increases in plant (1.8 to 26.1%) and grain (60.2 to 91.9%) starch content, and in the plant (7.2 to 16.3 t/ha) and grain (3.3 to 8.9 t/ha) digestible DM production. However there were verified decreases (P<0.05) in plant (71.9 to 52.8%) neutral detergent fiber (NDF), plant (64.7 to 54.4%) and stem (55.2 to 39.6%) digestible NDF, plant (12.5 to 7.0%) and stem (7.0 to 4.2%) crude protein (CP), and stem (66 to 53.7%) and grain (99.1 to 96.4%) in vitro true dry matter digestibility (IVTDMD) content. At the ensilage moment, P 3041, AG 1051 and Z 8550 cultivars showed the most desirable characteristics for silage production with quality. For the stem fraction, Z 8550 cultivar showed the lowest (P<0.05) CP and NDF content, and the highest values (P<0.05) for stem digestible NDF, IVTDMD, and digestible DM productions. The cultivars P 3041, DKB 333B and AG 1051, with hard endosperm, showed together with Z 8550 cultivar, the highest (P<0.05) stem DDMP. For the grain, it was observed that at the ensilage moment, the highest (P<0.05) starch content was verified for the hard endosperm cultivars (P 3041 and DKB 333B), while the highest (P<0.05) IVTDMD was observed for the soft endosperm cultivars (AG 5011 e AG 1051). Grain DDMP was similar (P>0.05) for the evaluated cultivars.
198

Utilização de glifosato na produção de silagem emurchecida de Brachiaria brizantha, Stapf. cv. Xaraés. / Glyphosate on the production of wilted silage of Brachiaria brizantha, Stapf. cv. Xaraés.

Camargo, Mariele Santana 24 February 2006 (has links)
O experimento teve por objetivo avaliar diferentes estratégias de manejo para ensilagem do capim Xaraés (Brachiaria brizantha, Stapf., cv Xaraés), considerando os reflexos destas sobre a composição químico-bromatológica e estabilidade aeróbia das silagens obtidas. Os tratamentos foram assim definidos: Controle - corte e ensilagem; Em - ceifa, emurchecimento (5 horas) e ensilagem; Glifosato 0h+Em - aplicação de glifosato (3 mL/1,5L H2O), ceifa, emurchecimento (5 horas) e ensilagem; Glifosato 24h+Em - aplicação de glifosato, ceifa após aproximadamente 24 horas da aplicação, emurchecimento (5 horas) e ensilagem; Glifosato 72h+Em - aplicação de glifosato, ceifa 72 horas após a aplicação, emurchecimento (5 horas) e ensilagem; Glifosato 72h - aplicação de glifosato, corte 72 horas após a aplicação, e ensilagem. Confirmando a tendência típica de gramíneas tropicais a forragem apresentou, originalmente, baixo teor de MS e de carboidratos solúveis. Características como produtividade, PB, fração fibrosa e digestibilidade apontam para sua utilização como silagem através de alternativas capazes de contornar os problemas relativos a alta umidade. Em relação às características das silagens obtidas, os tratamentos não se mostraram efetivos na elevação do teor de MS aos níveis preconizados, resultando em silagens com alto teor de N-NH3, AGV’s, e redução sensível das frações solúveis em favor das fibrosas. Como conseqüência disto, a estabilidade aeróbia das silagens foi alta, com degradação evidente apenas nas frações fibrosas. De forma geral, o emurchecimento determinou melhoria nas silagens quando comparadas as silagens não emurchecidas (P<0,05), mesmo não tendo sido atingido o teor de MS planejado. A aplicação do glifosato não determinou alterações consistentes em relação às variáveis analisadas (P>0,05), com exceção para a redução da proteólise durante a fermentação. / The trial focused on the management strategies to ensile Xaraés grass (Brachiaria brizantha, Stapf. cv Xaraés) considering side effects on chemical composition and aerobic stability of silages. Treatments were described as follows: Control - cut and ensiled; Em - chopped, wilted (5 hours) and ensiled; Gly0h+EM - glyphosate (3mL/1,5L H2O), chopped, wilted (5 hours) and ensiled; Gly24h+EM - glyphosate, chopped 24 h latter, wilted (5 hours) and ensiled; Gly72h+EM - glyphosate, chopped 72 h latter, wilted (5 hours) and ensiled; Gly72h - glyphosate, cut 72 h latter and ensiled. Forage samples showed low content of DM and soluble carbohydrate which was typical. DM yield, CP, fiber fraction and digestibility, however demonstrated a interesting potential for this forage source which need alternative strategy to overcome the problems related with excessive moisture content. Treatments studied were not effective to improve DM content as planned, resulting in silages containing higher levels of N-NH3, VFA’s, fiber fractions and marked decrease in soluble fractions. Generally, the wilting resulted in better silage quality as compared with the wet silages, even though. The DM goal was not achieved. Glyphosate did not determined, consistent changes on the studied variables, with exception to lower level of proteolysis on the treated silages.
199

Inoculação com leveduras e exposição ao ar modificam o valor nutritivo de silagem de milho para vacas leiteiras / Yeast inoculation and air exposure modify the nutritive value of corn silages for dairy cows

Salvo, Pedro Augusto Ribeiro 02 February 2016 (has links)
Silagens de milho são mais propensas à deterioração quando expostas ao ar. As leveduras assimiladoras de ácido lático são frequentemente os primeiros microrganismos a iniciar a deterioração aeróbia nas silagens. Alguns estudos reportam que silagem de milho aerobicamente instável está associada à redução no consumo, na produção de leite e depressão no teor de gordura do leite. Portanto, o objetivo deste estudo foi avaliar a influência de inoculação de leveduras (Pichia norvegensis) e a exposição ao ar por 48 horas sobre o valor nutritivo das silagens e o desempenho de vacas leiteiras. O milho foi colhido com 34% de MS, tratado sem (Controle) ou com P. norvegensis, na dose 1×105 ufc/g MV (Levedura) e armazenado silos tipo bolsa (40 t/silo). Após 123 dias de armazenamento, os silos foram abertos e a silagem foi fornecida para vacas leiteiras. Diariamente, as silagens foram retiradas e fornecidas imediatamente (Fresca) ou após 48 horas de exposição (Exposta). Vinte vacas Holandesas foram distribuídas em 5 quadrados latinos replicados 4×4, com períodos de 21 dias (15 d para adaptação + 6 d para amostragem). As dietas foram formuladas para conter: 53% silagem de milho, 8% caroço de algodão, 18% farelo de soja, 9,5% polpa cítrica, 9% milho seco moído e 2,5% premix vitamínico e mineral. Os quatro tratamentos foram assim constituídos: silagem controle fresca (CF), silagem controle exposta (CE), silagem inoculada com levedura fresca (LF) e silagem inoculada com levedura exposta (LE). A inoculação com levedura aumentou as perdas de matéria seca (P<0,001) e reduziu o tempo de estabilidade aeróbia (P=0,03) das silagens de milho. No ensaio de desempenho animal, reduziu a produção de leite corrigida para 3,5% de gordura (P=0,03) e a eficiência alimentar (ELL leite/CMS) (P<0,01), porém não alterou o teor de gordura do leite. Quanto aos efeitos da exposição ao ar por 48 horas, estes reduziram a concentração de ácido lático (P<0,001), que consequentemente aumentou o pH (P=0,004) das silagens, além de reduzir outros produtos de fermentação. A exposição também reduziu a produção de leite corrigido para gordura (P=0,02) e a eficiência alimentar (P=0,10). Nenhum tratamento alterou o consumo de MS. Houve tendência para redução da digestibilidade da MS e FDN e do NDT, quando as silagens foram expostas ao ar. A inoculação com leveduras e a exposição ao ar por 48 horas deprimem o desempenho animal através da redução no valor nutritivo das silagens de milho. / Corn silages are prone to deterioration when exposed to air. The lactate-assimilating yeast species are frequently the first microorganisms to initiate the aerobic deterioration. Some studies reported that aerobically unstable corn silage is associated with reduced feed intake, milk production and milk fat depression. Therefore, the objective of this study was evaluate the influence of yeast inoculation (Pichia norvegensis) and the air exposure by 48 hours on the nutritive value of corn silages and the performance of dairy cows. Corn crop was harvested at 34% DM, treated without (Control) or with P. norvergensis at 1×105 cfu/g fresh matter (Yeast) and packed in bag silos (40 t/silo). After 123 d of storage, silos were opened and fed to lactating dairy cows. Every day, the silages were unloaded and fed immediately (Fresh) or after 48 h of air exposure (Exposure). Twenty Holsteins cows were assigned to five replicated 4×4 Latin squares, with 21 d periods (15 d for adaptation + 6 d for sampling). Diets were formulated to contain 53% corn silage, 8% whole cottonseed, 18% soybean meal, 9.5% citrus pulp, 9% dry corn meal, and 2.5 % vitamin and mineral premix. The four treatments were: control-fresh silage (CF), control-exposed silage (CE), yeast inoculated-fresh silage (YF), and yeast inoculated- exposed silage (YE). The yeast inoculation enhanced DM losses (P<0,001) and reduced aerobic stability (P=0,03) of corn silages. On the animal performace, decreased 3,5% fat correct milk (P=0,03) and the feed efficiency (ELL leite/CMS) (P<0,01), but did not alter the milk fat content. The effects of air exposure by 48 hours reduced lactic acid concentration (P<0,001), which consequently increased the pH (P=0,004) of silages, and reduced others fermentation products. Also, the exposure decreased the 3,5% fat correct milk (P=0,02) and the feed efficiency (P=0,10). Neither treatment altered the DM intake. There was tendency of reduction for the DM and NDF digestibility and TDN, when the silages were exposed to air. The yeast inoculation and air exposure by 48 hours decreased animal performance by the reduction on the nutritive value of corn silages.
200

Caldo de cana-de-açúcar na biodigestão anaeróbia com dejetos de vacas em lactação sob diferentes dietas /

Xavier, Cristiane de Almeida Neves. January 2009 (has links)
Orientador: Jorge de Lucas Junior / Banca: Mauro Dal Secco de Oliveira / Banca: Roberto Alves de Oliveira / Banca: Mônica Sarolli Silva de Mendonça Costa / Banca: Giovana Tommaso / Resumo: Objetivou-se avaliar a adição de caldo de cana-de-açúcar em substratos contendo dejetos de vacas em lactação submetidos à biodigestão anaeróbia (BA) em biodigestores batelada e contínuos, para aumento da produção de biogás. Avaliaram-se as produções e qualidade do biogás e dos biofertilizantes. Parâmetros como pH, alcalinidade, redução de sólidos totais (ST) e sólidos voláteis (SV), potenciais de produção de biogás e de metano por unidade de ST e SV adicionados, SV reduzidos e de dejetos foram analisados. Realizaram-se ensaios preliminares de doses de caldo de cana-de-açúcar (CCA) a serem adicionados nos dejetos e de quantificação e caracterização dos dejetos produzidos por vacas da raça Holandesa em lactação que receberam dietas contendo diferentes volumosos. Menores produções diárias de dejetos foram de vacas que receberam cana-de-açúcar hidrolisada com cal hidratada na dieta, com média de 26,60 kg, contendo o dobro de cálcio em relação aos dejetos oriundos das demais dietas. Os dejetos foram submetidos à BA segundo as dietas e, naqueles dejetos de vacas que receberam cana-de-açúcar, foram adicionados 6% de CCA. Os ensaios mostraram que 6% de CCA em dejetos de animais que receberam cana-de-açúcar in natura, aumentaram a produção de biogás em até 42,03 e 44,89%, em biodigestores batelada e contínuo, respectivamente. Dejetos oriundos de dietas contendo cana-de-açúcar in natura e hidrolisada, com 6% de CCA, produziram 0,254 e 0,262 L de CH4 g-1 de SV adicionados em biodigestores batelada, respectivamente. Dejetos oriundos de dietas contendo cana-de-açúcar in natura, com 6% de CCA, produziram 0,208 L de CH4 g-1 de SV adicionados em biodigestores contínuos. Nesses biodigestores as dietas fornecidas aos animais e o uso de CCA nos dejetos não influenciaram os teores de nitrogênio, fósforo e potássio nos biofertilizantes, com médias de 2,60; 1,99 e 2,09%, respectivamente. / Abstract: The aim of this work was evaluate the sugarcane juice addition on substrates containing dairy cow manure submitted to anaerobic digestion (AD) under batch and continuous digesters, in order to increase biogas production. The production and quality of biogas and fertilizers were evaluated. Parameters such as pH, alkalinity, total solids (TS) and volatile solids (VS) reduction, biogas production by added TS and added VS, reduced VS and manure were evaluated. Doses of sugarcane juice (SJ) were evaluated in preliminary trials. The quantification and characterization of manure produced by lactating Holstein cows receiving diets containing different forages was evaluated. Lower daily manure production from cows that received hydrolyzed sugarcane (hydrated lime) in the diet, average 26.60 kg, with a doubling of calcium in relation to manure from the other diets. The manure was submitted to AD according to the diets. Manure from cows feed with sugarcane, had 6% of the SJ addition on it. The trials showed that 6% of SJ was able to increase biogas. The biogas production increased up to 42.03 and 44.89% in batch and continuous digester, respectively. Manure from diets containing in nature and hydrolyzed sugarcane, with 6% of SJ, produced 0.254 and 0.262 L CH4 g-1 added VS in continuous digester. In such digesters, the diets and the use of SJ in the manure did not affect the levels of nitrogen, phosphorus and potassium in fertilizers, the means were 2.60, 1.99 and 2.09%, respectively. / Doutor

Page generated in 0.2364 seconds