• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 33
  • 4
  • 2
  • Tagged with
  • 40
  • 12
  • 10
  • 9
  • 7
  • 7
  • 7
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Relación de la retinopatía diabética con los resultados percibidos por el paciente con diabetes mellitus tipo 2 y factores nutricionales asociados

Alcubierre Calvo, Núria 23 September 2015 (has links)
Actualmente, la importancia del uso de los Resultados Informados por el Paciente en el área de la salud está ampliamente reconocida. Los nuevos estándares de tratamiento en el campo de la diabetes y de sus complicaciones aconsejan la conciliación de las medidas clínicas tradicionales con el uso de medidas como la calidad de vida y la satisfacción con el tratamiento. El estudio reciente del potencial impacto que tiene la ingesta de algunos micronutrientes en la presencia de la retinopatía diabética, se ha convertido en un tema controvertido y de creciente interés en los últimos años. Así como el papel que puede desempeñar en su patogénesis los niveles séricos de vitamina D. En este contexto, podemos afirmar que si bien las bases del tratamiento de la diabetes mellitus tipo 2 son: la alimentación, la actividad física y la educación diabetológica. La adherencia a la Dieta Mediterránea podría constituir un requerimiento imprescindible para garantizar la adherencia al régimen terapéutico y alcanzar el máximo potencial de bienestar físico y mental. / Actualment, la importància de l'ús dels Resultats Informats pel Pacient en l'àrea de la salut està àmpliament reconeguda. Els nous estàndards de tractament en el camp de la diabetis i de les seves complicacions aconsellen la conciliació de les mesures clíniques tradicionals amb l'ús de mesures com la qualitat de vida i la satisfacció amb el tractament. L'estudi recent del potencial impacte que té la ingesta d'alguns micronutrients en la presència de la retinopatia, s'ha convertit en un tema controvertit i de creixent interès en els últims anys. Així com el paper que pot exercir en la seva patogènesis les concentracions sèriques de vitamina D. En aquest context, podem afirmar que si bé les bases del tractament de la diabetis mellitus tipus 2 són: l'alimentació, l'activitat física i l'educació diabetològica. L'adherència a la Dieta Mediterrània podria constituir un requeriment imprescindible per garantir l'adherència al règim terapèutic i aconseguir el màxim potencial de benestar físic i mental. / Currently, the importance of using the results Patient Reported Outcomes in terms of health is widely recognized. The new standards of care in the diabetes and their complications are advised to reconcile traditional clinical measures with the use of measures such as quality of life and satisfaction with treatment. The recent study of the potential impact of intake of some micronutrients in the presence of diabetic retinopathy has become a controversial and growing interest in recent years. And the role it can play in the pathogenesis serum levels of vitamin D. In this context, we can say that while the funds of the treatment of diabetes mellitus type 2 are: diet, physical activity and diabetes education. Adherence to Mediterranean diet could be an essential requeriment to ensure adherence to the therapeutic regimen and acquire the full potential of physical and mental well-being.
2

Níveis de sombreamento sobre a produtividade e valor nutritivo do capim-xaraés (Urochloa brizantha cv. Xaraés) / Shading levels on productivity and value nutritivo do capim-xaraés (Urochloa brizantha cv. Xaraés)

Leal, Natalia Santos [UNESP] 26 October 2017 (has links)
Submitted by NATALIA SANTOS LEAL null (natalia.leal@uol.com.br) on 2017-10-23T15:12:21Z No. of bitstreams: 1 NÍVEIS DE SOMBREAMENTO SOBRE A PRODUTIVIDADE E VALOR NUTRITIVO DO CAPIM-XARAÉS.pdf: 1423223 bytes, checksum: 4f6d77fcf5821c345675eb4d07413d78 (MD5) / Approved for entry into archive by Luiz Galeffi (luizgaleffi@gmail.com) on 2017-10-26T16:11:57Z (GMT) No. of bitstreams: 1 leal_ns_dr_bot.pdf: 1423223 bytes, checksum: 4f6d77fcf5821c345675eb4d07413d78 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-10-26T16:11:57Z (GMT). No. of bitstreams: 1 leal_ns_dr_bot.pdf: 1423223 bytes, checksum: 4f6d77fcf5821c345675eb4d07413d78 (MD5) Previous issue date: 2017-10-26 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Em razão da excelente adaptação das plantas do gênero Urochloa aos ecossistemas brasileiros, a utilização de sombreamento artificial em estudos com avaliação de valor nutritivo se torna uma ferramenta importante para se conhecer o comportamento e a qualidade das plantas quando utilizadas em integrações com componentes arbóreos. O experimento foi conduzido na FMVZ – UNESP Botucatu, com objetivo de avaliar o valor nutritivo e a força de cisalhamento da cultivar de Urochloa brizantha (syn Brachiaria brizantha) cv Xaraés submetida a três intensidades luminosas e quatro cortes. O delineamento experimental foi em blocos completos ao acaso, sendo os tratamentos: luminosidade natural, redução de 30% e 60% de luz, com três repetições e quatro cortes. Foi realizada a composição bromatologica, a digestibilidade e a força de cisalhamento. Não houve diferença na digestibiliade entre os tratamentos em nenhum dos cortes, mas a qualidade forrageira foi influenciada pelos níveis de intensidade de luz, sendo que o tratamento com 60% de redução de luminosidade produziu forragem com maiores concentrações de proteína bruta e cinzas, menores teores de fibra de detergente neutro, hemicelulose, celulose e força de cisalhamento. Em relação aos cortes estudados, o primeiro teve o menor intervalo de corte e produziu forragem com qualidade superior em comparação ao último, pois obteve menor teores de fibra de detergente ácido, lignina, hemicelulose, celulose e consequente menor força de cisalhamento. Portanto, a redução de 60% de luminosidade é benéfica a qualidade e a força de cisalhamento da cultivar Xaraés. / In reason of the excellent adaptation of the plants of the genus Urochloa to the Brazilian ecosystems, the use of artificial tests in studies with evaluation of nutritive value, the use of artificial tests in studies with evaluation of nutritive value becomes an important tool to know the function and quality of plants when in integrations with tree components. The experiment was conducted at FMVZ - UNESP Botucatu, with the objective of evaluating the nutritive value and the shear force of the cultivar Urochloa brizantha (syn Brachiaria brizantha) cv Xaraes submitted to three luminous intensities and four cuts. The experimental design was in complete blocks at random, being the treatments: natural luminosity, reduction of 30% and 60% of light, with three repetitions and four cuts. It was made the bromatological composition, the digestibility and the shear force. No there was difference in digestibiliade between the treatments in none of the cuts, but the forage quality was influenced by the levels of light intensity, being that treatment with 60% reduction of luminosity produced fodder with higher concentrations of crude protein and ash, lower levels of neutral detergent fiber, hemicellulose, cellulose and shear force. In relation to the studied sections, the first one had the lowest cut interval and produced higher quality fodder in comparison to the last, because it obtained lower levels of acid detergent fiber, lignin, hemicellulose, cellulose and consequent lower shear force. Therefore, the reduction of 60% of luminosity is beneficial to the quality and the shear force of the Xaraés cultivar.
3

Produção, composição química e digestibilidade de capim marandu sob fertilização nitrogenada e orgânica líquida

NEVES, R. G. 02 July 2015 (has links)
Made available in DSpace on 2018-08-01T22:56:58Z (GMT). No. of bitstreams: 1 tese_9121_Rafaela Guerra Neves.pdf: 832336 bytes, checksum: d39d6a73b5929c7d4120cd2615d69919 (MD5) Previous issue date: 2015-07-02 / As áreas de pastagens se configuram como a maior cultura agrícola dos pais, sendo fonte de alimento quase que exclusivo do rebanho bovino brasileiro, no entanto a forma extrativista de exploração da pecuária vem aumentando as áreas de pastagens, e um dos caminhos para reversão dessa situação, é trabalhar com a reconstituição da fertilidade do solo promovendo também melhorias no valor nutricional destas forrageiras, neste contexto o nitrogênio (N) se destaca por ser um dos principais nutrientes para a intensificação da produtividade das gramíneas forrageiras. Este nutriente promove uma série de alterações fisiológicas influenciando no valor nutricional das mesmas, e consequentemente, na taxa de lotação e produtividade. As substâncias húmicas são os principais componentes da matéria orgânica, sendo responsáveis por vários efeitos benéficos à planta, como maior crescimento vegetal e desenvolvimento do sistema radicular e o seu uso pode ser uma estratégia de recuperação de pastagens. Objetivou-se com este trabalho avaliar a produção, composição química e digestibilidade de Brachiaria brizantha cv. Marandu, submetido a doses de nitrogênio e substâncias húmicas em pastagemcom início de degradação. Foi realizado o teste de doses de nitrogênio e substâncias únicas. O delineamento experimental utilizado foi em blocos ao acaso, em um arranjo experimental 5x4, sendo cinco doses de nitrogênio (0, 50, 100, 200,400 kg N.ha-1), quatro doses de substâncias húmicas (zero; 12,5; 25 e 50% domaterial concentrado), em dois cortes, com 5 repetições. Verificou-se efeito significativo nas doses de Nitrogênio na produção de matéria seca, proteína bruta,sílica, Fibra em detergente neutro (FDN), Fibra em detergente ácido (FDA), edigestibilidade da matéria seca in vitro (DVMS). As doses de substâncias húmicas não influenciaram as variáveis estudadas.
4

Avaliação de condições de consumo da sardinha fresca, descongelada e processada, através de substâncias que reagem com o ácido tiobarbitúrico e do nitrogênio de bases voláteis totais / Evaluation of consumption conditions of fresh, defrosted and processed sardines through thiobarbituric acid reacting substances and total volatile base nitrogen

Pereira, Alvaro Augusto Feitosa 19 March 2004 (has links)
O presente trabalho foi motivado pelas condições de comercialização da sardinha verdadeira (Sardinella brasiliensis) fresca, descongelada e processada no município de São Paulo-SP, aparentemente não adequadas. Amostras de sardinhas foram analisadas usando como parâmetros os valores de substâncias que reagem com o ácido tiobarbitúrico (TBARS) e nitrogênio de bases voláteis totais (N-BVT). As amostras foram coletadas e analisadas em três momentos diferentes da cadeia produtiva: ao desembarque na CEAGESP (Companhia de Entrepostos e Armazens Gerais do Estado de São Paulo), durante a comercialização em feiras-livres antes da vigência do defeso da espécie e durante a comercialização em feiras-livres na vigência do defeso da espécie (dezembro a março). Para a sardinha desembarcada na CEAGESP, foram observados os seguintes valores médios ± desvio-padrão: TBARS= 0,18 ± 0,17 mg de aldeído malônico (AM)/ kg e N-BVT= 15,75 ± 2,39 mg/ 100 g. Para a sardinha comercializada em feira-livre antes do defeso, os valores registrados foram TBARS= 0,82 ±0,63 mg AM/ kg e N-BVT= 27,06 ± 2,18 mg/ 100g. Para a sardinha comercializada em feira-livre durante o defeso foram detectados TBARS= 7,14 ± 5,36 mg AM/ kg e N-BVT= 27,69 ± 2,80 mg/ 100 g . Os resultados mostraram haver, para os valores de TBARS, diferença estatisticamente significativa entre a sardinha desembarcada na CEAGESP e a comercializada em feira-livre antes do defeso, bem como entre estas e as comercializadas na vigência do defeso. Já para os valores de N-BVT foi notada diferença estatisticamente significativa entre a sardinha desembarcada na CEAGESP e as comercializadas em feira-livre, porém não houve diferença estatisticamente significativa entre as sardinhas comercializadas em feira-livre antes e durante a vigência do defeso. Na sardinha salmourada foram verificados valores médios de TBARS= 4,07 ± 1,22 mg AM/ kg e N-BVT= 44,32 ± 14,38 mg/ 100 g quando não-lavada; e TBARS= 1,25 ± 0,23 mg AM/ kg e N-BVT= 39,63 ± 4,00 mg/ 100 g quando lavada. Para a sardinha anchovada foram detectados os valores médios de TBARS= 3,71 ± 0,77 mg AM/ kg e N-BVT= 62,96 ± 9,33 mg/ 100 g. Foram ainda comparados valores de TBARS e lisina biodisponível, não se observando correlação significativa entre eles (R2= 0,1732). Apenas a sardinha fresca comercializada na CEAGESP apresentou condição aceitável de consumo. / This work was motivated by the observation of the apparently not adequate trade conditions of the fresh, defrosted and processed Brazilian sardine (Sardinella brasiliensis) in the city of São Paulo-SP. Sardine samples were analysed for thiobarbituric acid reacting substances (TBARS) and total volatile base nitrogen (TVB-N). The samples were collected and analysed at three different times in the production chain: on landing at CEAGESP (the Central Warehouse Company of the State of São Paulo), while on sale at the street markets before the species-catching prohibition and while on sale at the street markets during the species-catching prohibition period (December-March). The following results were observed for the sardine landed at CEAGESP (mean ± standard deviation): TBARS= 0.18 ± 0.17 mg malondialdehyde (MDA)/ kg and TVB-N= 15.75 ± 2.39 mg/ 100 g. For the sardines collected at the street markets before the prohibition period, the results were TBARS= 0.82 ± 0.63 mg MDA/ kg and TVB-N= 27.06 ± 2.18 mg/ 100 g. The values detected for the samples collected at the street markets during the prohibition period were TBARS= 7.14 ± 5.36 mg MDA/ kg and TVB-N= 27.69 ± 2.80 mg/ 100 g. The results show a statistically significant difference between the TBARS values for the samples collected at CEAGESP and the ones collected at the street markets before the prohibition period and between the latter and the ones collected at the street markets during the prohibition period. On the other hand, a statistically significant difference was noticed between the TVB-N values for the sardines collected at CEAGESP and the ones collected at the street markets, but there was not any statistically significant difference between the samples collected at the street markets before and during the prohibition period. In unwashed brined sardines the following values were recorded: TBARS= 4.07 ± 1.22 mg MDA/ kg and TVB-N= 44.32 ± 14.38 mg/ 100 g, while for the washed samples the results were TBARS= 1.25 ± 0.23 mg MDA/ kg and TVB-N= 39.63 ± 4.00 mg/ 100 g. For ripened sardine values of TBARS= 3.71 ± 0.77 mg MDA/ kg and TVB-N= 62.96 ± 9.33 mg/ 100 g were detected. TBARS values were also compared to available lysine and no significant correlation was found (R2= 0.1732). Only the fresh sardines landed at CEAGESP showed acceptable condition for consumption.
5

Caracterização bromatológica de espécies com potencial forrageiro disponíveis para ruminantes no semiárido / Bromatological characterization of available species with feed potential to ruminants in semiarid

SOUZA, Julyana de Sena Rodrigues 18 December 2014 (has links)
Submitted by Mario BC (mario@bc.ufrpe.br) on 2017-02-15T13:37:55Z No. of bitstreams: 1 Julyana de Sena Rodrigues Souza.pdf: 2537480 bytes, checksum: 1e22a879cab84c4e2690c7afcac0f1be (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-15T13:37:55Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Julyana de Sena Rodrigues Souza.pdf: 2537480 bytes, checksum: 1e22a879cab84c4e2690c7afcac0f1be (MD5) Previous issue date: 2014-12-18 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / Diversity of foods available for feeding ruminants in semiarid should be considered and used as a positive factor in the animal production. However, the goal of this reserach was to assess and describe the nutritional value of these plant species: spineless cactus (Napalea cochenilifera Salm - Dyck); xiquexique (Pilosocereus gounellei, A. Weber ex K. Schum ex Bly Rowl...); facheiro (Pilosocereus pachycladus Ritter); mandacaru (Cereus jamacaru DC.); coroa-de-frade (melocactus bahiensis Br Et Rose Werderm..); quipá (Opuntia inamoene K. Schum.); and caroá (Neoglaziovia variegata Mez.), from the chemical composition, fractionation of carbohydrates and nitrogen compounds, parameters of degradation and ruminal fermentation. The samples were collected, with four replicates per species, the Development and Dissemination of Rural Hinterland of Alagoas Technology Station, located in Piranhas, Alagoas State. Fractionation of carbohydrates and nitrogen compounds was carried out based on the Cornell Net Carbohydrate and Protein System (CNCPS). It used the technique in automatic vitro gas production with the system ANKOMRF Gas Production System ® for the food prediction fermentation. The cacti species have low dry matter content, justified by morphology and efficiency in accumulating water. Facheiro species (153.96 g / kg DM) and coroa-de-frade (113.23 g / kg DM) had the highest crude protein. Caroa stood out as the species with the highest levels of neutral detergent fiber. Considering the fractionation of carbohydrates, A + B1 fraction it stands for spineless cactus (921,91 g / kg CHO); quipa presented the higher levels for the B2 fraction, and for the fraction C, caroá mandacaru stood out . In relation to nitrogenous compounds fractions, facheiro and coroa-de-frade showed higher contents of A fraction; to B1 + B2 fraction xique-xique and caroá has the highest concentrations; as the B3 fraction spineless cactus and mandacaru. Fraction C was higher in quipa and caroá species. The ruminal fermentation parameters were consistent with the proportions of the fractions of carbohydrates as well as the content of nitrogen compounds. / A diversidade de alimentos disponíveis para a alimentação de ruminantes no semiárido deve ser considerada e utilizada como um fator positivo na produção animal da região. Nesse contexto, objetivou-se avaliar e descrever o valor nutricional das espécies vegetais: palma miúda (Napalea cochenilifera Salm – Dyck); xiquexique (Pilosocereus gounellei, A. Weber ex K. Schum. Bly. ex Rowl.); facheiro (Pilosocereus pachycladus Ritter); mandacaru (Cereus jamacaru DC.); coroa-de-frade (Melocactus bahiensis Br. Et Rose Werderm.); quipá (Opuntia inamoene K. Schum.); e caroá (Neoglaziovia variegata Mez.), a partir da composição química, fracionamento de carboidratos e dos compostos nitrogenados, dos parâmetros de degradação e fermentação ruminal. As amostras foram coletadas, sendo quatro repetições por espécie, em áreas de caatinga, na Estação de Desenvolvimento e Difusão de Tecnologia Rurais do Sertão Alagoano, localizado no município de Piranhas-AL. O fracionamento dos carboidratos e compostos nitrogenados foi realizado em base no Cornell Net Carbohydrate and Protein System (CNCPS). Utilizou-se a técnica in vitro automática de produção de gases com o sistema de ANKOMRF Gas Production System® para a predição de fermentação dos alimentos. As espécies cactáceas apresentam baixo teor de matéria seca, justificado pela morfologia e eficiência em acumular água. Facheiro (153,96 g/kg MS) e coroa-de-frade (113,23 g/kg MS) apresentaram os maiores teores de proteína bruta. O caroá se destacou como a espécie com maiores teores de fibra em detergente neutro. Para o fracionamento dos carboidratos, na fração A+B1, a palma se destaca (897,5 g/kg de CHO); coroa-de-frade se destacou com maior teor para a fração B2 (539,48g/kg MS), e para a fração C, caroá e mandacaru. Em relação ao fracionamento dos compostos nitrogenados, foi encontrado maior teor da fração A, para facheiro e coroa-de-frade e para a fração B1+B2, xique-xique e caroá tem as maiores concentrações; quanto a fração B3 a palma e mandacaru. A fração C foi maior nas espécies quipá e caroá. Os parâmetros de fermentação ruminal foram condizentes com as proporções das frações dos carboidratos bem como o conteúdo dos compostos nitrogenados.
6

Estudos sobre qualidade do milho e do farelo de arroz integral para frangos de corte / Studies about quality ingredientes for broiler chickens

Pontalti, Gabriel Colombo January 2013 (has links)
O aumento do preço dos ingredientes tradicionais torna viável o uso de co produtos ou ingredientes fora dos padrões de qualidade. Além disso, a maior parte dos custos da avicultura está relacionada com a nutrição. Foram conduzidos dois experimentos: O primeiro teve o objetivo de avaliar as alterações bromatológicas do milho infestado por Sitophilus zeamais e foi conduzido em arranjo fatorial 5x2 com cinco níveis de infestação - 0, 167, 333, 500 e 667 insetos por kg de milho e dois períodos de exposição - 35 e 70 dias. Avaliou-se matéria seca (MS), cinzas, proteína bruta (PB) e energia bruta (EB) dos grãos. Não houve interação entre os fatores estudados. No entanto, o aumento do nível de infestação diminuiu a MS dos grãos (p<0,05), aumentou as cinzas (p<0,01), mas não resultou em diferenças em PB e EB. Aos 70 dias observou-se menor teor de cinzas (p<0,01) e maiores teores de PB e MS (p<0,01), devido ao consumo do amido pelos insetos. Também entre os períodos não houve diferença significativa entre os teores de EB. O aumento no número de insetos diminuiu a qualidade do grão por aumentar seu teor de umidade. O aumento de PB observado não pode ser considerado um ganho nutricional sem que a digestibilidade in vivo dessa proteína seja estudada. O segundo experimento teve por objetivo estudar o efeito do processamento térmico por infravermelho na metabolizabilidade do farelo de arroz integral (FAI) de frangos de corte Cobb, em diferentes tempos (0, 6, 8 e 10 min) e sua estabilidade oxidativa. Uma dieta referência (DR) à base de milho e farelo de soja foi usada e a inclusão dos FAI foi de 20%. Foi usado um delineamento completamente casualizado com 5 tratamentos e 10 repetições de 1 ave. Foi feita a coleta total, com 4 dias de adaptação às dietas e 3 de coleta, entre 21 e 28 dias de idade das aves. A dieta com FAI 6 min teve melhor aproveitamento em relação às demais e a única que não diferiu da DR. Na comparação entre os FAI não houve diferenças estatísticas quanto à metabolizabilidade. No entanto, conforme aumentou o tempo de processamento, diminuiu da solubilidade e a metabolizabilidade da proteína. Após 4 meses de armazenamento não foi observado índice de peróxido nos farelos, porém o FAI 6 min apresentou menor teor de acidez. O processamento térmico por 6 minutos mostrou-se o mais indicado para frangos de corte e é uma maneira de aumentar o tempo de armazenamento deste ingrediente que caracteriza-se por ser muito instável. / In poultry production, nutrition represents the major costs. Traditional ingredients are getting expensive, so there is a demand for using alternative sources or even out-of-quality products for poultry diets. Two experiments were conducted. The first experiment was conducted in a 5x2 factorial arrangement with five levels of infestation - 0, 167, 333, 500 and 667 insects per kg of maize and two exposure periods - 35 and 70 days. We evaluated the dry matter (DM), ash, crude protein (CP) and gross energy (GE) of the grains. There was no interaction between the factors studied. However, increasing the level of infestation decreased grain DM (p <0.05) increased the ash (p <0.01), but did not result in differences in CP and GE. At 70 days showed lower ash content (p <0.01) and higher CP and MS (p <0.01), due to the consumption of starch by insects. There was no significant difference between the levels of GE. Higher number of insects decreaeses grain quality, due to higher humidity. Despite an observed increase in CP, it cannot be considered a nutritional gain without in vivo protein digestibility been performed. The second experiment aimed to study metabolizability in broilers Cobb, to test infrared thermal processing of rice bran (RB) at different times (0, 6, 8 and 10 min) and its oxidative stability. It was used a reference diet (RD) based on corn and soybean in which was included 20% of the RB. The experiment design was completely randomized, with 5 treatments and 10 replicates of one bird. The total collection methodology was used with 4 days of diet adaptation and 3 collection, between 21 and 28 days of age the birds Diet with 6 min RB was better used than the others and the only one that did not differ from RD. Comparing RB processing times, there were no significant difference between them, regarding metabolizability. Processing time was negatively related to protein solubility and protein metabolizability. After 4 months of storage, it was not observed peroxide index in any RB ingredient, but the RB 6 min had lower acidity. The thermal processing for 6 minutes proved to be the most suitable for broilers and is a way to increase the storage time of this ingredient that is characterized by being very unstable.
7

Estudos sobre qualidade do milho e do farelo de arroz integral para frangos de corte / Studies about quality ingredientes for broiler chickens

Pontalti, Gabriel Colombo January 2013 (has links)
O aumento do preço dos ingredientes tradicionais torna viável o uso de co produtos ou ingredientes fora dos padrões de qualidade. Além disso, a maior parte dos custos da avicultura está relacionada com a nutrição. Foram conduzidos dois experimentos: O primeiro teve o objetivo de avaliar as alterações bromatológicas do milho infestado por Sitophilus zeamais e foi conduzido em arranjo fatorial 5x2 com cinco níveis de infestação - 0, 167, 333, 500 e 667 insetos por kg de milho e dois períodos de exposição - 35 e 70 dias. Avaliou-se matéria seca (MS), cinzas, proteína bruta (PB) e energia bruta (EB) dos grãos. Não houve interação entre os fatores estudados. No entanto, o aumento do nível de infestação diminuiu a MS dos grãos (p<0,05), aumentou as cinzas (p<0,01), mas não resultou em diferenças em PB e EB. Aos 70 dias observou-se menor teor de cinzas (p<0,01) e maiores teores de PB e MS (p<0,01), devido ao consumo do amido pelos insetos. Também entre os períodos não houve diferença significativa entre os teores de EB. O aumento no número de insetos diminuiu a qualidade do grão por aumentar seu teor de umidade. O aumento de PB observado não pode ser considerado um ganho nutricional sem que a digestibilidade in vivo dessa proteína seja estudada. O segundo experimento teve por objetivo estudar o efeito do processamento térmico por infravermelho na metabolizabilidade do farelo de arroz integral (FAI) de frangos de corte Cobb, em diferentes tempos (0, 6, 8 e 10 min) e sua estabilidade oxidativa. Uma dieta referência (DR) à base de milho e farelo de soja foi usada e a inclusão dos FAI foi de 20%. Foi usado um delineamento completamente casualizado com 5 tratamentos e 10 repetições de 1 ave. Foi feita a coleta total, com 4 dias de adaptação às dietas e 3 de coleta, entre 21 e 28 dias de idade das aves. A dieta com FAI 6 min teve melhor aproveitamento em relação às demais e a única que não diferiu da DR. Na comparação entre os FAI não houve diferenças estatísticas quanto à metabolizabilidade. No entanto, conforme aumentou o tempo de processamento, diminuiu da solubilidade e a metabolizabilidade da proteína. Após 4 meses de armazenamento não foi observado índice de peróxido nos farelos, porém o FAI 6 min apresentou menor teor de acidez. O processamento térmico por 6 minutos mostrou-se o mais indicado para frangos de corte e é uma maneira de aumentar o tempo de armazenamento deste ingrediente que caracteriza-se por ser muito instável. / In poultry production, nutrition represents the major costs. Traditional ingredients are getting expensive, so there is a demand for using alternative sources or even out-of-quality products for poultry diets. Two experiments were conducted. The first experiment was conducted in a 5x2 factorial arrangement with five levels of infestation - 0, 167, 333, 500 and 667 insects per kg of maize and two exposure periods - 35 and 70 days. We evaluated the dry matter (DM), ash, crude protein (CP) and gross energy (GE) of the grains. There was no interaction between the factors studied. However, increasing the level of infestation decreased grain DM (p <0.05) increased the ash (p <0.01), but did not result in differences in CP and GE. At 70 days showed lower ash content (p <0.01) and higher CP and MS (p <0.01), due to the consumption of starch by insects. There was no significant difference between the levels of GE. Higher number of insects decreaeses grain quality, due to higher humidity. Despite an observed increase in CP, it cannot be considered a nutritional gain without in vivo protein digestibility been performed. The second experiment aimed to study metabolizability in broilers Cobb, to test infrared thermal processing of rice bran (RB) at different times (0, 6, 8 and 10 min) and its oxidative stability. It was used a reference diet (RD) based on corn and soybean in which was included 20% of the RB. The experiment design was completely randomized, with 5 treatments and 10 replicates of one bird. The total collection methodology was used with 4 days of diet adaptation and 3 collection, between 21 and 28 days of age the birds Diet with 6 min RB was better used than the others and the only one that did not differ from RD. Comparing RB processing times, there were no significant difference between them, regarding metabolizability. Processing time was negatively related to protein solubility and protein metabolizability. After 4 months of storage, it was not observed peroxide index in any RB ingredient, but the RB 6 min had lower acidity. The thermal processing for 6 minutes proved to be the most suitable for broilers and is a way to increase the storage time of this ingredient that is characterized by being very unstable.
8

Estudos sobre qualidade do milho e do farelo de arroz integral para frangos de corte / Studies about quality ingredientes for broiler chickens

Pontalti, Gabriel Colombo January 2013 (has links)
O aumento do preço dos ingredientes tradicionais torna viável o uso de co produtos ou ingredientes fora dos padrões de qualidade. Além disso, a maior parte dos custos da avicultura está relacionada com a nutrição. Foram conduzidos dois experimentos: O primeiro teve o objetivo de avaliar as alterações bromatológicas do milho infestado por Sitophilus zeamais e foi conduzido em arranjo fatorial 5x2 com cinco níveis de infestação - 0, 167, 333, 500 e 667 insetos por kg de milho e dois períodos de exposição - 35 e 70 dias. Avaliou-se matéria seca (MS), cinzas, proteína bruta (PB) e energia bruta (EB) dos grãos. Não houve interação entre os fatores estudados. No entanto, o aumento do nível de infestação diminuiu a MS dos grãos (p<0,05), aumentou as cinzas (p<0,01), mas não resultou em diferenças em PB e EB. Aos 70 dias observou-se menor teor de cinzas (p<0,01) e maiores teores de PB e MS (p<0,01), devido ao consumo do amido pelos insetos. Também entre os períodos não houve diferença significativa entre os teores de EB. O aumento no número de insetos diminuiu a qualidade do grão por aumentar seu teor de umidade. O aumento de PB observado não pode ser considerado um ganho nutricional sem que a digestibilidade in vivo dessa proteína seja estudada. O segundo experimento teve por objetivo estudar o efeito do processamento térmico por infravermelho na metabolizabilidade do farelo de arroz integral (FAI) de frangos de corte Cobb, em diferentes tempos (0, 6, 8 e 10 min) e sua estabilidade oxidativa. Uma dieta referência (DR) à base de milho e farelo de soja foi usada e a inclusão dos FAI foi de 20%. Foi usado um delineamento completamente casualizado com 5 tratamentos e 10 repetições de 1 ave. Foi feita a coleta total, com 4 dias de adaptação às dietas e 3 de coleta, entre 21 e 28 dias de idade das aves. A dieta com FAI 6 min teve melhor aproveitamento em relação às demais e a única que não diferiu da DR. Na comparação entre os FAI não houve diferenças estatísticas quanto à metabolizabilidade. No entanto, conforme aumentou o tempo de processamento, diminuiu da solubilidade e a metabolizabilidade da proteína. Após 4 meses de armazenamento não foi observado índice de peróxido nos farelos, porém o FAI 6 min apresentou menor teor de acidez. O processamento térmico por 6 minutos mostrou-se o mais indicado para frangos de corte e é uma maneira de aumentar o tempo de armazenamento deste ingrediente que caracteriza-se por ser muito instável. / In poultry production, nutrition represents the major costs. Traditional ingredients are getting expensive, so there is a demand for using alternative sources or even out-of-quality products for poultry diets. Two experiments were conducted. The first experiment was conducted in a 5x2 factorial arrangement with five levels of infestation - 0, 167, 333, 500 and 667 insects per kg of maize and two exposure periods - 35 and 70 days. We evaluated the dry matter (DM), ash, crude protein (CP) and gross energy (GE) of the grains. There was no interaction between the factors studied. However, increasing the level of infestation decreased grain DM (p <0.05) increased the ash (p <0.01), but did not result in differences in CP and GE. At 70 days showed lower ash content (p <0.01) and higher CP and MS (p <0.01), due to the consumption of starch by insects. There was no significant difference between the levels of GE. Higher number of insects decreaeses grain quality, due to higher humidity. Despite an observed increase in CP, it cannot be considered a nutritional gain without in vivo protein digestibility been performed. The second experiment aimed to study metabolizability in broilers Cobb, to test infrared thermal processing of rice bran (RB) at different times (0, 6, 8 and 10 min) and its oxidative stability. It was used a reference diet (RD) based on corn and soybean in which was included 20% of the RB. The experiment design was completely randomized, with 5 treatments and 10 replicates of one bird. The total collection methodology was used with 4 days of diet adaptation and 3 collection, between 21 and 28 days of age the birds Diet with 6 min RB was better used than the others and the only one that did not differ from RD. Comparing RB processing times, there were no significant difference between them, regarding metabolizability. Processing time was negatively related to protein solubility and protein metabolizability. After 4 months of storage, it was not observed peroxide index in any RB ingredient, but the RB 6 min had lower acidity. The thermal processing for 6 minutes proved to be the most suitable for broilers and is a way to increase the storage time of this ingredient that is characterized by being very unstable.
9

Avaliação de condições de consumo da sardinha fresca, descongelada e processada, através de substâncias que reagem com o ácido tiobarbitúrico e do nitrogênio de bases voláteis totais / Evaluation of consumption conditions of fresh, defrosted and processed sardines through thiobarbituric acid reacting substances and total volatile base nitrogen

Alvaro Augusto Feitosa Pereira 19 March 2004 (has links)
O presente trabalho foi motivado pelas condições de comercialização da sardinha verdadeira (Sardinella brasiliensis) fresca, descongelada e processada no município de São Paulo-SP, aparentemente não adequadas. Amostras de sardinhas foram analisadas usando como parâmetros os valores de substâncias que reagem com o ácido tiobarbitúrico (TBARS) e nitrogênio de bases voláteis totais (N-BVT). As amostras foram coletadas e analisadas em três momentos diferentes da cadeia produtiva: ao desembarque na CEAGESP (Companhia de Entrepostos e Armazens Gerais do Estado de São Paulo), durante a comercialização em feiras-livres antes da vigência do defeso da espécie e durante a comercialização em feiras-livres na vigência do defeso da espécie (dezembro a março). Para a sardinha desembarcada na CEAGESP, foram observados os seguintes valores médios &plusmn; desvio-padrão: TBARS= 0,18 &plusmn; 0,17 mg de aldeído malônico (AM)/ kg e N-BVT= 15,75 &plusmn; 2,39 mg/ 100 g. Para a sardinha comercializada em feira-livre antes do defeso, os valores registrados foram TBARS= 0,82 &plusmn;0,63 mg AM/ kg e N-BVT= 27,06 &plusmn; 2,18 mg/ 100g. Para a sardinha comercializada em feira-livre durante o defeso foram detectados TBARS= 7,14 &plusmn; 5,36 mg AM/ kg e N-BVT= 27,69 &plusmn; 2,80 mg/ 100 g . Os resultados mostraram haver, para os valores de TBARS, diferença estatisticamente significativa entre a sardinha desembarcada na CEAGESP e a comercializada em feira-livre antes do defeso, bem como entre estas e as comercializadas na vigência do defeso. Já para os valores de N-BVT foi notada diferença estatisticamente significativa entre a sardinha desembarcada na CEAGESP e as comercializadas em feira-livre, porém não houve diferença estatisticamente significativa entre as sardinhas comercializadas em feira-livre antes e durante a vigência do defeso. Na sardinha salmourada foram verificados valores médios de TBARS= 4,07 &plusmn; 1,22 mg AM/ kg e N-BVT= 44,32 &plusmn; 14,38 mg/ 100 g quando não-lavada; e TBARS= 1,25 &plusmn; 0,23 mg AM/ kg e N-BVT= 39,63 &plusmn; 4,00 mg/ 100 g quando lavada. Para a sardinha anchovada foram detectados os valores médios de TBARS= 3,71 &plusmn; 0,77 mg AM/ kg e N-BVT= 62,96 &plusmn; 9,33 mg/ 100 g. Foram ainda comparados valores de TBARS e lisina biodisponível, não se observando correlação significativa entre eles (R2= 0,1732). Apenas a sardinha fresca comercializada na CEAGESP apresentou condição aceitável de consumo. / This work was motivated by the observation of the apparently not adequate trade conditions of the fresh, defrosted and processed Brazilian sardine (Sardinella brasiliensis) in the city of São Paulo-SP. Sardine samples were analysed for thiobarbituric acid reacting substances (TBARS) and total volatile base nitrogen (TVB-N). The samples were collected and analysed at three different times in the production chain: on landing at CEAGESP (the Central Warehouse Company of the State of São Paulo), while on sale at the street markets before the species-catching prohibition and while on sale at the street markets during the species-catching prohibition period (December-March). The following results were observed for the sardine landed at CEAGESP (mean &plusmn; standard deviation): TBARS= 0.18 &plusmn; 0.17 mg malondialdehyde (MDA)/ kg and TVB-N= 15.75 &plusmn; 2.39 mg/ 100 g. For the sardines collected at the street markets before the prohibition period, the results were TBARS= 0.82 &plusmn; 0.63 mg MDA/ kg and TVB-N= 27.06 &plusmn; 2.18 mg/ 100 g. The values detected for the samples collected at the street markets during the prohibition period were TBARS= 7.14 &plusmn; 5.36 mg MDA/ kg and TVB-N= 27.69 &plusmn; 2.80 mg/ 100 g. The results show a statistically significant difference between the TBARS values for the samples collected at CEAGESP and the ones collected at the street markets before the prohibition period and between the latter and the ones collected at the street markets during the prohibition period. On the other hand, a statistically significant difference was noticed between the TVB-N values for the sardines collected at CEAGESP and the ones collected at the street markets, but there was not any statistically significant difference between the samples collected at the street markets before and during the prohibition period. In unwashed brined sardines the following values were recorded: TBARS= 4.07 &plusmn; 1.22 mg MDA/ kg and TVB-N= 44.32 &plusmn; 14.38 mg/ 100 g, while for the washed samples the results were TBARS= 1.25 &plusmn; 0.23 mg MDA/ kg and TVB-N= 39.63 &plusmn; 4.00 mg/ 100 g. For ripened sardine values of TBARS= 3.71 &plusmn; 0.77 mg MDA/ kg and TVB-N= 62.96 &plusmn; 9.33 mg/ 100 g were detected. TBARS values were also compared to available lysine and no significant correlation was found (R2= 0.1732). Only the fresh sardines landed at CEAGESP showed acceptable condition for consumption.
10

OPTIMIZATION OF RESOURCE ALLOCATION TO THE GENETIC TYPE IN REPRODUCTIVE RABBIT DOES

Arnau Bonachera, Alberto 31 July 2017 (has links)
During the last 50 years, there has been an overall improvement of efficiency in all domestic species thanks to an improvement in productivity traits. However, during the last years, disorders associated to a loss of functionality of animals (such as poor fertility, health and longevity of reproductive females) with high productivity standards have been observed. In this scenario, interactions between genetics and nutrition are becoming relevant. The main hypothesis of the present thesis is that nutritional strategies adapted to the genetic type could help to modulate productivity and functionality of females in the long term. To evaluate this hypothesis, 203 rabbit females were used which gave birth a total of 758 litters. These females belonged to 3 genetic types that differed greatly on their breeding goals: H, maternal line characterised by hyper-prolificacy; LP, maternal line characterised by functional hyper-longevity; R, paternal line characterised by growth rate. Females were fed during 5 consecutive reproductive cycles with 2 iso-energetic and iso-protein diets differing in energy source: Animal fat enhancing milk yield (84 g of ether extract per kg of DM and 105 g of starch per kg of DM); Cereal starch promoting body reserves recovery (21 g of ether extract per kg of DM and 237 g of starch per kg of DM). This experiment generated a set of longitudinal data with particular structures of (co)variances among data which had to be taken into account. Several models differing in the way data structure is modelled were evaluated. We found that none of the tested models was the best in terms of goodness of fit to the data for all traits, but it seems that models in which (co)variance structure was modelled in blocks of (co)variances for each reproductive cycle could be the most recommendable because they presented an overall suitable statistic performance (in terms of parsimony and fitting) and biological interpretation. These models provided useful information to understand acquisition and allocation of individual animals. In this sense, it seems that we can modulate allocation between energy addressed to milk or to body reserves by changing energy source of diet, but altering normal homeostasis of animals. Respect to the strategies of genetic types, results of the present experiment seem to indicate that R females were characterized by greater adult weight and by a high dependence on the body reserves to cope with the reproductive requirements of the current reproductive cycle. They gave birth little but heavier kits, although it seems they could be more immature. When R females were fed with a diet promoting milk yield, they invested more on the current litter, whereas when fed with a diet promoting body reserves recovery, it seems that they invested more in recovering for future reproduction. On the contrary, females from the maternal lines were smaller and had numerous but lighter kits, but each genetic type used different strategies. H females were also high dependent on body reserves, but storing body reserves during lactation to cope with future reproduction. This strategy makes them more sensible to the energy source of the diet, triggering problems to ensure future reproduction when fed with a diet promoting body reserves recovery (low conception rate or higher mortality of females). LP females were characterised by an acquisition capacity better fitted to changing requirements, safeguarding body reserves. This strategy seems to be more generalist, allowing them to ensure high performance of the current litter without neglecting future reproduction and with less sensitivity to the diet. Therefore, to properly balance between productivity and functionality, results reported in the presented thesis suggest that apart from requirements, the way each genetic type acquire and allocate energy over its life trajectory should be considered when formulating diets for reproductive rabbit females. / En los últimos 50 años, ha habido mejora general de la productividad y en consecuencia de la eficiencia en todas las especies domésticas. Sin embargo, en los últimos an¿os se han observado trastornos asociados a una pérdida de funcionalidad en animales con altos estándares de productividad (como baja fertilidad, salud o longevidad de las hembras reproductivas). Las interacciones entre la genética y la nutricio'n son cada vez ma's relevantes. La principal hipótesis de la presente tesis es que estrategias nutricionales adaptadas al tipo genético podrían ayudar a modular entre productividad y funcionalidad de las hembras. Para evaluar esta hipótesis, se utilizaron 203 conejas que dieron lugar a un total de 758 lactaciones. Estas conejas pertenecían a 3 tipos genéticos que diferían ampliamente en sus objetivos de selección: H, línea materna caracterizada por hiper-prolificidad; LP, línea materna caracterizada por hiper-longevidad funcional; R, línea paterna caracterizada por la velocidad de crecimiento. Las conejas fueron alimentadas durante 5 ciclos reproductivos consecutivos con 2 dietas iso-energéticas e iso-proteicas que diferían en la fuente de energía: Grasa animal para fomentar la producción de la leche (84 g de extracto etéreo por kg MS y 105 g de almidón por kg MS); Almidón de cereal para promover la recuperación de las reservas del corporales (21 g de extracto etéreo por kg MS y 237 g de almidón por kg MS). El experimento genero' una base de datos con datos longitudinales con unas estructuras particulares de (co)varianzas entre los datos y que debían tenerse en cuenta. En este sentido, se evaluaron varios modelos que diferían en la forma en que se modelan la estructura de datos. Se encontró que ninguno de los modelos probados fue el mejor en términos de bondad de ajuste para todos los caracteres. Sin embargo, parece que los modelos en los que la estructura (co) varianza se modelo' en bloques de (co)varianzas para cada ciclo reproductivo podrían ser los ma's recomendables. Respecto al efecto de la fuente de energía de la dieta, parece que podemos modular la asignación entre la energía dirigida a la producción de leche o la ganancia de reservas corporales cambiando la fuente de energía de la dieta, pero alterando la homeostasis normal de los animales. Respecto a las estrategias de los tipos genéticos, los resultados del presente experimento parecen indicar que las hembras R se caracterizaron por un mayor peso adulto y por una alta dependencia de las reservas corporales para hacer frente a las necesidades reproductivas del ciclo reproductivo actual. Estas hembras parieron menos gazapos, pero ma's pesados. Cuando las hembras R fueron alimentadas con una dieta que promovía la producción de la leche, invirtieron ma's en la camada actual, mientras que cuando se les alimento' con una dieta que promovía la recuperación de las reservas corporales, invirtieron ma's en la recuperación para su futura reproducción. Por el contrario, las hembras de las líneas maternas fueron ma's pequen¿as y tuvieron ma's gazapos, pero ma's ligeros. No obstante, cada tipo genético utilizo' una estrategia diferente. Las hembras H también fueron muy dependientes de las reservas corporales, pero almacenando reservas corporales durante la lactación para hacer frente a la futura reproducción. Esta estrategia les hace sensibles a la fuente de energía de la dieta, desencadenando problemas para asegurar la reproducción futura cuando fueron alimentadas con una dieta que promueve la recuperación de las reservas corporales. Las hembras LP se caracterizaron por una capacidad de adquisición mejor adaptada a las necesidades cambiantes. Esta estrategia parece ser ma's generalista, lo que les permite asegurar un alto rendimiento de la camada actual sin descuidar la reproducción futura, salvaguardando las reservas corporales, y con menos sensibilidad a la dieta. / En els últims 50 anys, ha aportat una millora general de la productivitat i, en conseqüència, de l'eficiència en totes les espècies domèstiques. Al llarg dels últims anys s'han observat trastorns associats a una pèrdua de funcionalitat en animals amb estàndards elevats de productivitat (com baixa fertilitat, salut o longevitat de les femelles reproductives). Les interaccions entre la genètica i la nutrició són cada vegada més rellevants. La hipòtesi principal de la tesi proposa que les estratègies nutricionals adaptades al tipus genètic permeten modular la productivitat i funcionalitat de les femelles. Per avaluar esta hipòtesi es van utilitzar 203 conilles que proporcionaren un total de 758 lactacions. Estes conilles pertanyien a tres tipus genètics que diferien àmpliament en els seus objectius de selecció: H, línia materna caracteritzada per hiperprolificitat; LP, línia materna caracteritzada per hiperlongevitat funcional; R, línia paterna caracteritzada per velocitat de creixement. A les conilles se'ls va subministrar 2 dietes isoenergètiques i isoproteiques durant cinc cicles reproductius consecutius, els quals diferien en la font d'energia: Greix animal per fomentar la producció de llet (84 g d'extracte eteri per kg MS i 105 g de midó per kg MS); Midó de cereal per promoure la recuperació de les reserves del corporals (21 g d'extracte eteri per kg MS i 237 g de midó per kg MS). L'experiment va generar una base de dades amb dades longitudinals amb unes estructures particulars de covariàncies entre les dades que havien de tindre's en compte. Es van avaluar diversos models que diferien en la forma en què modelitzaven l'estructura de les dades. Es va trobar que cap dels models provats va ser millor en termes de bondat d'ajust per a tots els caràcters. No obstant això, pareix que els models en què l'estructura covariància es va modelar en blocs de covariàncies per a cada cicle reproductiu podrien ser els més recomanables. Estos models van proporcionar informació útil per a comprendre l'adquisició i assignació d'animals individuals. Respecte a la font d'energia de la dieta, pareix que podem modular l'assignació entre l'energia dirigida a la producció de llet o el guany de reserves corporals si canvia la font d'energia de la dieta, tanmateix l'homeòstasi normal dels animals es veu alterada. Des del punt de vista de les estratègies segons el tipus genètics, els resultats del present experiment pareixen indicar que les femelles R es van caracteritzar per tindre major pes adult i per una dependència elevada de les reserves corporals per a fer front a les necessitats reproductives del cicle reproductiu actual. Estes femelles van parir menys catxaps. Quan les femelles R van ser alimentades amb una dieta que promovia la producció de la llet, van invertir més en la ventrada actual, mentres que quan se'ls va alimentar amb una dieta que promovia la recuperació de les reserves corporals, van invertir més en la recuperació per al següent cicle reproductiu. Contràriament, les femelles de les línies maternes van ser més menudes i van tindre més catxaps, però més lleugers. No obstant això, cada tipus genètic va utilitzar una estratègia diferent. Les femelles H també van ser molt dependents de les reserves corporals, però emmagatzemaren reserves corporals durant la lactació per a fer front a pròxima reproducció. Esta estratègia les fa més sensibles a la font d'energia de la dieta, i conseqüentment, desencadena problemes per assegurar la reproducció propera quan es nodrixen amb una dieta que promou la recuperació de les reserves corporals (baixa taxa de concepció o major mortalitat de les femeelle). Les femelles LP es van caracteritzar per una capacitat d'adquisició de recursos millor adaptada a les necessitats canviants. Esta estratègia pareix més generalista, la qual cosa les permet assegurar un rendiment alt de la ventrada actual sense descuidar la reproducció fu / Arnau Bonachera, A. (2017). OPTIMIZATION OF RESOURCE ALLOCATION TO THE GENETIC TYPE IN REPRODUCTIVE RABBIT DOES [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/85980 / TESIS

Page generated in 0.072 seconds