• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 2187
  • 241
  • 50
  • 28
  • 27
  • 9
  • 6
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 2582
  • 1116
  • 1014
  • 920
  • 792
  • 510
  • 252
  • 198
  • 145
  • 115
  • 113
  • 111
  • 108
  • 108
  • 106
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
561

Estabilidade de curvas tipo-tempo fechadas em variedades lorentzianas / Stability of closed timelike curves in Lorentzian manifolds

Rosa, Valeria Mattos da 10 September 2007 (has links)
Orientador: Patricio Anibal Letelier Sotomayor / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Matematica, Estatistica e Computação Cientifica / Made available in DSpace on 2018-08-08T22:19:55Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Rosa_ValeriaMattosda_D.pdf: 1232759 bytes, checksum: e4b5f9dd20a1bb1f521f2972b43bbfaf (MD5) Previous issue date: 2007 / Resumo: Várias soluções das equações de Einstein admitem curvas tipo-tempo fechadas (CTCs). Estudamos o comportamento deste tipo de curva quanto à estabilidade linear. Analisando as CTCs no universo de Gödel, encontramos que elas são linearmente estáveis, assim como as curvas desse tipo encontradas em um exemplo particular de métrica tipo-Gödel com fundo plano. As CTCs que aparecem no modelo contendo uma única corda cósmica girante também apresentam estabilidade linear. Estudamos todos os exemplos conhecidos de soluções das equações de Einstein que possuem geodésicas tipo-tempo fechadas (CTGs). Encontramos que a CTG apresentada pelos autores da solução dos dois perjeons não é linearmente estável, mas obtivemos condições, para os parâmetros desse modelo, sob as quais ela admite outras CTGs e, sob condições mais restritivas, obtivemos CTGs linearmente estáveis. As CTGs apresentadas por Soares em seu modelo topológico e por Grøn e Johannesen em seu modelo da núvem de cordas não possuem estabilidade linear. Já as CTGs de uma das soluções dada por van Stockum foram analisadas e verificamos que são linearmente estáveis. Encontramos CTGs em um exemplo particular de métrica tipo-Gödel com fundo conformemente plano, e estas também são estáveis. Analisamos, também, a deformação provocada pelo buraco negro de Schwarzschild ao ser colocado em um espaço-tempo com uma corda cósmica girante. Encontramos as CTGs desse espaço-tempo e determinamos as condições para que estas sejam estáveis / Abstract: Several solutions of Einstein¿s field equations admit closed timelike curves (CTCs). We study the linear stability of this kind of curve. We analyze the CTCs in Gödel universe and we find that these curves are stable. The same occurs with the CTCs of a particular case of Gödel-type metric with flat background and with CTCs of a model that contains a single spinning cosmic string. We study all known solutions of Einstein¿s equations that contain closed timelike geodesics (CTGs). We find that the CTG presented by Bonnor and Steadman in their model of two Perjeons is not stable under linear perturbations, but we present conditions to have stable CTGs in this model. The CTGs presented by Soares in his topological model and those presented by Grøn and Johannensen in their model of the cloud of strings are not stable. But, analizing the CTGs presented by Steadman in a solution gave by van Stockum, we conclude that these curves are stable. Besides these known CTGs, we find this kind of curve in a particular case of G¨odel-type metric with conformally flat background and we also find that they are stable. We also study the deformation that a Schwarzschild black hole causes in the spacetime of a single spinning cosmic string. We find the CTGs of this new spacetime and we determine conditions to have linear stability / Doutorado / Fisica-Matematica / Doutor em Matemática Aplicada
562

Avaliação da atividade tipo ansiolítica do óleo essencial das folhas de Spiranthera odoratissima A. St. Hil. - possível mecanismo envolvido / Anxiolytic-like activity of essential oil from Spiranthera odoratissima A. St. Hil. leaves possible mechanism evolved

GALDINO, Pablinny Moreira 28 February 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2014-07-29T15:16:32Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertacao Pablinny Moreira Galdino.pdf: 1146107 bytes, checksum: 58e708281ca08cb06607e4fd41169d8a (MD5) Previous issue date: 2011-02-28 / Anxiety is among the most common chronic disease in the world. In Brasília city (capital of Brazil), anxiety disorders affect 12.1 % of population and are the most prevalent psychiatry disease. Since the introduction of benzodiazepines in the 1960s, they have been the most commonly prescribed treatment for anxiety disorders. However, their side-effects such as sedation, myorelaxation, ataxia, amnesia, and pharmacological dependence are prominent. Thus, new therapies are necessary in the treatment of anxiety di-sorders and the study of medicinal plants could provide new therapeutic options. Spiranthera odoratissima A. St. Hillaire (Rutaceae), popularly known in Brazil as manacá, is a shrub found in the Brazilian Cerrado region. It is used in folk medicine to treat renal and hepatic diseases, stomachache, headaches and rheumatism. The aim of this work was to evaluate the pharmacological activity of essential oil from S. odoratissima leaves (EO) on the CNS activities in mice, with special attention to an anxiolytic-like effect as well as the underlying mechanism involved. EO increased the crossing of central areas and time spent in central area without altering the locomotor parameters in the open field and rota-rod tests. In the pentobarbital-induced sleep, EO decreased the latency and increased the sleeping time. In the anxiety paradigms, EO also increased the number of head-dipping behaviors in the hole-board test, the entries and time spent on open arms in the elevated plus maze test (EPM), and the number of transitions and time spent in the light compartment on the light-dark box test (LDB). We further investigated the anxiolytic-like mechanism of EO by pre-treating animals with antagonists of benzodiazepine (flumazenil) and 5HT1A (NAN-190) receptors on the EPM and LDB. The anxiolytic-like effect of EO was only blocked by NAN-190, but not by flumazenil. In conclusion, these results suggest that the essential oil from S. odoratissima produces anxiolytic-like effect without altering the motor parameters, and probably acts via 5HT1A receptor but not via GABAA/benzodiazepine receptor. NOTE: As programs do not copy or copy with some formatting errors, clik PDF - dissertation at the bottom of the screen. / A ansiedade está entre as patologias crônicas mais comuns em todo o mundo. Em Brasília (capital federal do Brasil) os transtornos de ansiedade afetam 12,1 % da população, sendo o diagnóstico psiquiátrico mais prevalente. Desde a introdução dos benzodiazepínicos na década de 60, eles têm sido os fármacos mais prescritos no tratamento da ansiedade, porém seus efeitos colaterais são proeminentes, tais como sedação, miorelaxamento, ataxia, amnésia e dependência farmacológica. Sendo assim, novas terapias são necessárias no tratamento dos transtornos de ansiedade e o estudo com plantas medicinais pode prover novas opções terapêuticas. A Spiranthera odoratissima A. St. Hillaire (Rutaceae), popularmente conhecida como manacá, é um arbusto encontrado em região de Cerrado utilizado na medicina popular para tratar doenças renais, hepáticas, dores de estômago e cabeça, e reumatismo. O objetivo deste trabalho foi avaliar as atividades farmacológicas do óleo essencial extraído das folhas de S. odoratissima (OEM) no sistema nervoso central, em camundongos, direcionando para o estudo do efeito tipo ansiolítico e possíveis mecanismos envolvidos. O OEM aumentou o número de cruzamentos e o tempo de permanência no centro do campo aberto sem alterar o número total de áreas cruzadas neste teste e o desempenho no teste da barra giratória. No teste do sono induzido por pentobarbital, o OEM reduziu a latência e aumentou o tempo de sono. Nos modelos experimentais de ansiedade, o OEM aumentou o número de comportamentos de mergulhos no teste da placa perfurada, as entradas e o tempo de permanência nos braços abertos no labirinto em cruz elevado (LCE). Além de aumentar também o número de transições e o tempo de permanência no compartimento claro no teste da caixa claro/escuro (CCE). Foi investigado o mecanismo de ação deste efeito tipo ansiolítico através do pré-tratamento com um antagonista benzodiazepínico (flumazenil) ou um antagonista de receptor 5HT1A (NAN-190) nos testes de LCE e CCE. O efeito tipo ansiolítico do OEM foi antagonizado apenas pelo pré-tratamento com o NAN-190. Em conclusão, estes resultados sugerem que o óleo essencial de S. odoratissima possui efeito tipo ansiolítico sem alterar os parâmetros locomotores, sendo esse efeito mediado via receptor 5HT1A, mas não via sítio benzodiazepínico do receptor GABAA. OBS: Como programas não copiam ou copiam com erros certas formatações, clik em PDF - dissertação na parte de baixo da tela.
563

Comparação da aptidão cardiorrespiratória de diabéticos do tipo I e indivíduos saudáveis: revisão sistemática com metanálise / Comparison of cardiorespiratory fitness of type I diabetics and healthy subjects: Systematic review with meta-analysis / Comparación de la aptitud cardiorrespiratoria de diabéticos del tipo I e individuos sanos: revisión sistemática con metanálisis

Pinezi Junior, Ademar 10 August 2017 (has links)
Submitted by Miriam Lucas (miriam.lucas@unioeste.br) on 2018-04-18T18:37:58Z No. of bitstreams: 2 Ademar_Pinezi_Junior_2017.pdf: 1033239 bytes, checksum: 0103a19bd2d8bc4841a13bdd0b2a747a (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2018-04-18T18:37:58Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Ademar_Pinezi_Junior_2017.pdf: 1033239 bytes, checksum: 0103a19bd2d8bc4841a13bdd0b2a747a (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2017-08-10 / CONTEXT: There is evidence that cardiorespiratory fitness is reduced in young people with type 1 diabetes mellitus (DM1) compared to healthy individuals and others showing that the DM1 group presented cardiorespiratory fitness superior to the control group. There is a need for a systematic and updated presentation of the results in relation to the comparison of the cardiorespiratory fitness of individuals with DM1 and healthy individuals. OBJECTIVES: The objective of this study was to analyze current information on the comparisons of cardiorespiratory fitness of children and adolescents, adults and athletes with DM1 and healthy individuals. METHODS: We performed a systematic review with a meta-analysis based on the Cochrane Collaboration recommendations, and the MEDLINE studies via PubMed, LILACS, SciELO, until June 2017, in addition to the manual search with the proposed theme. The included studies were clinical or cross-sectional studies that assessed as the main or secondary endpoint the cardiorespiratory fitness of people with DM1, without reported health complications, comparing with a group of healthy paired individuals on gender, age and anthropometric data. RESULTS: The first part of the systematic review with children and adolescents was composed of 8 studies, totaling 317 elements in the DM1 group and 274 samples in the control group, aged between 9 and 20 years. In general, the cardiorespiratory fitness of the group of children and adolescents with DM1 was lower than the healthy group (SMD = -0.56, 95% CI = -0.88, -0.24, P = 0.004). Already in the second part of the systematic review with adults and adult athletes was composed of 13 studies, totaling 245 samples in the DM1 group and 240 in the control group, aged between 18 and 50 years. The adult cardiorespiratory fitness of the DM1 group was lower than the group of healthy individuals (MD = -3.51, 95% CI = -6.32, -0.69, P = 0.01). In adult athletes with DM1, no difference in cardiorespiratory fitness was found between groups (MD = -2.18, 95% CI = -5.46, 1.11, P = 0.19). CONCLUSION: Children, adolescents and adults with DM1 presented lower cardiorespiratory fitness than healthy individuals matched in age, gender and anthropometric data. Already in adult athletes with DM1, there was no statistically significant difference with the control group. / CONTEXTO: Hay evidencias que la aptitud cardiorrespiratoria es reducida en jóvenes con DM1 comparado con individuos sanos y otras mostrando que el grupo con DM1 presentó la aptitud cardiorrespiratoria superior al grupo control. Existe la necesidad de presentación de manera sistemática y actualizada de los resultados en relación a la comparación de la aptitud cardiorrespiratoria de individuos con DM1 y personas sanas. OBJETIVOS: El objetivo del trabajo fue analizar información actual sobre las comparaciones de la aptitud cardiorrespiratoria de niños y adolescentes, adultos y atletas con DM1 e individuos sanos. MÉTODO: Se realizó una revisión sistemática con metanálisis basadas en las recomendaciones de la Colaboración Cochrane, y los estudios provenientes del MEDLINE vía PubMed, LILACS, SciELO, hasta junio de 2017, además de la búsqueda manual con el tema propuesto. Los estudios incluidos fueron estudios clínicos o cruzados que evaluaron como objetivo principal o secundario, la aptitud cardiorrespiratoria de personas con DM1, sin complicaciones de salud relatadas, comparando con un grupo de individuos sanos pareados en género, edad y datos antropométricos. RESULTADOS: La primera parte de la revisión sistemática con niños y adolescentes y fue compuesta por 8 estudios, totalizando 317 muestras en el grupo DM1 y 274 muestras en el grupo control, edad entre 9 a 20 años. En general, la aptitud cardiorrespiratoria del grupo de niños y adolescentes con DM1 fue inferior al grupo de individuos sanos (SMD = -0,56, 95% CI = -0,88, -0,24, P = 0,004). En la segunda parte de la revisión sistemática con adultos y adultos atletas se compuso de 13 estudios, totalizando 245 muestras en el grupo con DM1 y 240 en el grupo control, edad entre 18 y 50 años. La aptitud cardiorrespiratoria de adultos del grupo con DM1 fue inferior al grupo de individuos sanos (MD = -3,51, 95% CI = -6,32, -0,69, P = 0,01). En adultos atletas con DM1, no se encontró diferencia en la aptitud cardiorrespiratoria entre los grupos (MD = -2,18, 95% CI = -5,46, 1,11, P = 0,19). CONCLUSIÓN: Niños, adolescentes y adultos con DM1 presentaron la aptitud cardiorrespiratoria menor que individuos sanos pareados en edad, género y datos antropométricos. En adultos atletas con DM1, no hubo diferencia estadística significativa con el grupo control. / CONTEXTO: Há evidências que a aptidão cardiorrespiratória é reduzida em jovens com Diabetes Melitus do tipo 1 (DM1) comparado com indivíduos saudáveis e outras mostrando que o grupo com DM1 apresentou a aptidão cardiorrespiratória superior ao grupo controle. Existe a necessidade de apresentação de maneira sistematizada e atualizada dos resultados em relação a comparação da aptidão cardiorrespiratória de indivíduos com DM1 e pessoas saudáveis. OBJETIVOS: O objetivo deste trabalho foi de analisar informações atuais das comparações da aptidão cardiorrespiratória de crianças e adolescentes, adultos e atletas com DM1 e indivíduos saudáveis. MÉTODO: Foi realizada uma revisão sistemática com metanálise baseadas nas recomendações da Colaboração Cochrane, e os estudos provenientes do MEDLINE via PubMed, LILACS, SciELO, até junho de 2017, além da busca manual com o tema proposto. Os estudos incluídos foram estudos clínicos ou cruzados que avaliaram como objetivo principal ou secundário, a aptidão cardiorrespiratória de pessoas com DM1, sem complicações de saúde relatadas, comparando com um grupo de indivíduos saudáveis pareados em sexo, idade e dados antropométricos. RESULTADOS: A primeira parte da revisão sistemática com crianças e adolescentes e foi composta por 8 estudos, totalizando 317 elementos no grupo DM1 e 274 no grupo controle, idade entre 9 a 20 anos. No geral a aptidão cardiorrespiratória do grupo de crianças e adolescentes com DM1 foi inferior ao grupo de indivíduos saudáveis (SMD = -0,56; 95% CI = -0,88, -0,24; P = 0,004). Já na segunda parte da revisão sistemática com adultos e adultos atletas foi composta por 13 estudos, totalizando 245 amostras no grupo com DM1 e 240 no grupo controle, idade entre 18 e 50 anos. A aptidão cardiorrespiratória de adultos do grupo com DM1 foi inferior ao grupo de indivíduos saudáveis (MD = -3,51; 95% CI = -6,32, -0,69; P = 0,01). Em adultos atletas com DM1, não foi encontrada diferença na aptidão cardiorrespiratória entre os grupos (MD = -2,18; 95% CI = -5,46, 1,11; P = 0,19). CONCLUSÃO: Crianças, adolescentes e adultos com DM1 apresentaram a aptidão cardiorrespiratória menor do que indivíduos saudáveis pareados em idade, gênero e dados antropométricos. Já em adultos atletas com DM1, não houve diferença estatisticamente significativa com o grupo controle.
564

Gerenciamento do ponto de corte para a concessão de crédito no varejo brasileiro

Crespi Júnior, Hugo 14 February 2014 (has links)
Made available in DSpace on 2016-03-15T19:32:48Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Hugo Crespi Junior.pdf: 1552051 bytes, checksum: 34b1ca02581c6a8240a8bd4702d15a71 (MD5) Previous issue date: 2014-02-14 / One of the most important ways to finance consumers in the Brazilian market is the consumer credit offered in store. Provided by independent or captive finance companies, the consumer credit is normally granted or denied without taking into account its effect on the retailer s profitability. Denying credit to finance a high profit margin product is more damaging to the companies profits than if such refusal is about the sale of lower margin product. This suggests that there is an opportunity to improve the profitability in this sales channel. The objective of this research was to check the possibility to increase the Brazilian retailers profitability by introducing the retail products operating margin as an additional parameter of the consumer credit analysis. Simulations using tangents to ROC curves, as proposed by Stein (2005), made possible to confirm, through a new balance of type I and type II errors, that the maximization of corporate earnings occurs when using operating retail margins for determining cutoffs in consumer credit models. / Uma das mais importantes ferramentas de financiamento no varejo brasileiro é o crédito direto ao consumidor oferecido nos estabelecimentos por ocasião da compra. Operado através de financeiras cativas ou parceiras, o crédito é, normalmente, concedido ou negado sem que se leve em conta seu efeito na lucratividade do varejista. Quando se recusa o financiamento para um produto de grande margem de lucro, o efeito sobre os ganhos da empresa é evidentemente maior do que quando essa recusa inibe a venda de produto de menor margem, o que sugere haver ineficácia no processo. Esta pesquisa visou verificar se há espaço para aumentar a rentabilidade no varejo brasileiro, introduzindo a margem operacional nos critérios utilizados para concessão de crédito direto ao consumidor. Utilizando a curva ROC e a abordagem oferecida por Stein (2005), construíram-se simulações em torno de valores reais praticados no mercado, que permitiram confirmar, através de um novo balanceamento dos erros tipo I e tipo II, que ocorre a maximização de ganhos empresarias quando as margens operacionais do varejo são consideradas para a determinação de pontos de corte em modelos de crédito direto ao consumidor.
565

Caracterização molecular de domínios funcionais de miosinas de drosophila melanogaster / Molecular characterization of drosophia melanogaster myosins functional domains

Polo, Carla Cristina, 1987- 04 August 2012 (has links)
Orientador: Mário Tyago Murakami / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-08-20T10:58:02Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Polo_CarlaCristina_M.pdf: 4286137 bytes, checksum: cf12a2b67d90255468d1906d719759a3 (MD5) Previous issue date: 2012 / Resumo: As miosinas pertencem a uma família de proteínas motoras que através da hidrólise de ATP são capazes de se movimentarem pelas fibras de actina. Sua estrutura é dividida em três domínios principais: motor, responsável pela hidrólise do ATP; regulador, envolvido na ligação de cadeias leves de calmodulina e a cauda, que tem papel essencial na mediação de interações com cargas celulares, como organelas, ácidos nucleicos e outras proteínas. O organismo modelo para insetos, Drosophila melanogaster, possui 11 miosinas pertencentes a 8 classes sendo que informações funcionais e bioquímicas são escassas, e estruturais, inexistentes. Apesar dos grandes avanços obtidos nos estudos de miosinas humanas, as miosinas de inseto ainda são pouco caracterizadas não havendo estudos comparativos, como por exemplo, para a determinação de conservação de parceiros moleculares entre os diferentes filos da classificação de Lineu. Neste contexto, foram selecionados os seguintes domínios de inseto para caracterização molecular: quinase da miosina III, cauda globular da miosina V e FERM da miosina XV. A partir do cDNA da pupa e adulto do inseto foram amplificados os fragmentos de genes de interesse e clonados em vetor de clonagem, pGEM T-easy, e posteriormente de expressão, pET28a e pET28aSUMO. Após testes em diversas condições no sistema bacteriano, as construções cauda globular da miosina V (GLOB_2 e GT-f) e domínio FERM-f da miosina XV foram obtidos na fração solúvel e com rendimento suficiente para estudos estruturais. O protocolo de expressão em larga escala assim como de purificação foram estabelecidos para cada uma dessas construções. Estudos biofísicos por aSEC, DLS, CD e SAXS foram realizados para a proteína GT-f da miosina V, mostrando a proteína monomérica com alto conteúdo de hélices-alfa corroborando as análises in silico e com as caudas globulares de miosinas ortólogas já descritas. Além disso, sua termoestabilidade foi avaliada com Tm de 46 ºC e que sua estabilidade é alterada pela adição de alguns ligantes, mas não pela força iônica como verificado para a cauda globular da miosina Va humana. A estrutura a baixa resolução da GT-f foi determinada pelos experimentos de SAXS, mostrou uma proteína monomérica com forma alongada (Dmax =100 Å). Para a construção FERM-f, apesar do sucesso alcançado no protocolo de expressão e purificação, a amostra permaneceu polidispersa e com uma estrutura random coil, inviabilizado futuros experimentos. Acredita-se que a ausência do domínio MyTH4, gerou a perda de estabilidade do domínio FERM-f e será necessária a clonagem dos dois domínios fusionados para garantir a estabilidade estrutural e funcional / Abstract: Myosins belong to a motor protein superfamily that uses the ATP hydrolysis to move along actin filaments. Its structural architecture comprises three main domains: motor, responsible for ATP hydrolysis; regulator, which binds calmodulin light chains; and tail, responsible for cellular cargoes binding. Drosophila melanogaster, an insect model, has 11 myosins belonging to 8 different myosin classes; however functional and biochemical data are scanty, and, structural, absent. Although the great advances on investigating human and yeast myosins with the elucidation of molecular partners and molecular mechanisms involved in signaling, there are no comparative studies among different phyla. Therefore, in order to gain insights into insect myosins, in silico analysis were performed and some domains like kinase (myosin III), globular tail (myosin V), and FERM (myosin XV) were selected for biophysical and structural studies. From pupa and adult cDNAs, the target genes were amplified and cloned into pGEM- T-easy, pET28a and pET28aSUMO vectors. After expressions tests, the myosin V globular tail constructs, GLOB_2 and GT-f, and myosin XV FERM-f were obtained in soluble fraction and in sufficient amounts for structural studies. aSEC, DLS, CD e SAXS biophysical studies were performed to myosin V GT-f, showing that the protein is monomeric with predominance of alpha-helix in accordance with the in silico atomic model. The stability of GT-f was assessed with a Tm of 46 ºC and some molecules are able to increase the stability, while the ionic strength has no difference like was observed for the human globular tail of myosin Va. The low resolution structure determined by SAXS experiments confirmed the monomeric state and its elongated molecular shape (Dmax = 100 Å). The FERM-f construct, although the purification and expression protocol were standardized, the sample remained polydisperse with a random coil structure, disabling other biophysical experiments. It is supposed that the absence of the MyTH4 domain in the FERM-f domain results in loss of stability, and cloning and expression of fused domains will be necessary to guarantee structural and functional stability / Mestrado / Bioquimica / Mestre em Biologia Funcional e Molecular
566

INFLUÊNCIA DO FOTOSSENSIBILIZADOR AZUL DE METILENO DISSOLVIDO EM ETANOL NA TERAPIA FOTODINÂMICA ANTIMICROBIANA SOBRE O STATUS OXIDATIVO SISTÊMICO E COLÁGENO GENGIVAL EM MODELO EXPERIMENTAL DE PERIODONTITE / INFLUENCE OF THE PHOTOSENSITIZER METHYLENE BLUE DISSOLVED IN ETHANOL IN THE ANTIMICROBIAL PHOTHODYNAMIC THERAPY ON SYSTEMIC OXIDATIVE STATUS AND GINGIVAL COLLAGEN IN A MODEL OF EXPERIMENTAL PERIODONTITIS

Pillusky, Fernanda Maia 28 August 2015 (has links)
The purpose of this study was to evaluate the effects of an antimicrobial photodynamic therapy (aPDT) employing the photosensitizer methylene blue dissolved in ethanol on the systemic oxidative status likewise on the gingival collagen content of rats with periodontitis. Male Wistar rats were randomly divided into two main groups: NC (negative control; no periodontitis) and the remaining animals were submitted to periodontitis induction group. In the last group, the cotton ligature was placed at the first right mandibular molar of each animal in a submarginal position to induce experimental periodontitis. The animals with periodontitis were subdivided into groups according to the periodontal treatment as follow: SRP group (scaling and root planing), aPDT I group (SRP+aPDT+MB dissolved in water), and aPDT II group (SRP+aPDT+MB dissolved in ethanol). After 7 days, the ligature was removed and periodontal treatments were performed. At 7, 15 and 30 days, rats were euthanized and gingival tissue was removed for morphometric analysis. The erythrocytes were used to evaluate systemic oxidative status. Besides that, it indicated a protective influence of aPDT II in erythrocytes already at 15 days observed by the elevation in levels of systemic antioxidant defense. The morphometric findings showed that aPDT II group was the only one that restored the percentage of total collagen area also in 15 days, as well as, aPDT II group recovered the type I collagen area at the same time-point. According to this study we could suggest that aPDT employed as an adjunct to the standard treatment of periodontitis (SRP) increases systemic protective response against oxidative stress periodontitis-induced facilitating and accelerating the periodontal healing particularly when methylene blue is dissolved in ethanol. / O objetivo deste estudo foi avaliar os efeitos da terapia fotodinâmica antimicrobiana (TFDa) usando o fotossensibilizador azul de metileno (AM) dissolvido em etanol sobre o status oxidativo sistêmico, bem como sobre o conteúdo de colágeno gengival de ratos com periodontite. Ratos machos Wistar foram divididos aleatoriamente em dois grupos principais: CN (controle negativo; sem periodontite) e os animais restantes foram o grupo submetido a indução de periodontite. No último grupo, a ligadura de algodão foi colocada no primeiro molar inferior direito de cada animal em uma posição subgengival para induzir a periodontite experimental. Os animais com periodontite foram subdivididos em grupos de acordo com o tratamento periodontal, como segue: grupo RAR (raspagem e alisamento radicular), TFDa I grupo (RAR + TFDa + AM dissolvido em água), e grupo TFDa II (RAR + TFDa + AM dissolvido em etanol). Após 7 dias, a ligadura foi removida e foram realizados os tratamentos periodontais. Aos 7, 15 e 30 dias, os ratos foram submetidos à eutanásia e foi removido o tecido gengival para análise morfométrica. Os eritrócitos foram usados para avaliar o status oxidativo sistêmico. O status oxidativo demostrou maiores níveis de peroxidação lipídica no grupo CP em 7, 15 e 30 dias, e indicou uma influência protetora da TFDa II, nos eritrócitos, já em 15 dias, observada a partir da elevação dos níveis de defesa antioxidante sistêmica. Os achados morfométricos mostraram que o grupo TFDa II restabeleceu o percentual de área total de colágeno também em 15 dias, bem como recuperou a área de colágeno tipo I no mesmo tempo. A partir deste estudo podemos sugerir que TFDa utilizada como um adjuvante ao tratamento padrão periodontal (RAR) aumenta a resposta protetora sistêmica contra o estresse oxidativo induzido pela periodontite, facilitando e acelerando a cicatrização periodontal, particularmente quando o azul de metileno é solubilizado em etanol.
567

Estabelecimento de um meio quimicamente definido para desenvolvimento de Haemophilus influenzae  tipo b e produção de polissacarídeo capsular. / Establishment of a chemically defined medium for development of Haemophilus influenzae type b and capsular polysaccharide production.

Paola Rizzo de Paiva 28 September 2016 (has links)
Haemophilus influenzae b (Hib) é uma bactéria patogênica causadora de pneumonia e meningite. Sua cápsula polissacarídica (PRP) é considerada como principal fator de virulência e utilizada como antígeno vacinal. Hib é fastidioso e requer micronutrientes para seu desenvolvimento. A finalidade deste trabalho é estabelecer o meio quimicamente definido para desenvolvimento de Hib e produção de PRP. Inicialmente, definiu-se um meio a partir de dados da literatura. Este meio foi estudado através do delineamento de Plackett-Burman de 44 ensaios, obtendo-se valores máximos de DO540nm de 5,0 UA, e 227,7 mg/L de PRP. A análise estatística revelou que EDTA, NH4Cl, Cys e PVA podem ser removidos do meio sem impactar os parâmetros estudados e que Glm, Hipoxantina, Inosina, Tiamina, Hemina e Tween 80 apresentam efeito significativo positivo para produção de PRP. Analisando os meios estudados, foi possível verificar que a composição do E44 possibilitou produzir o PRP a US$ 16,50/g, sendo considerado o meio quimicamente definido estabelecido neste trabalho. / Haemophilus influenzae b (Hib) is a pathogenic bacterium that causes pneumonia and meningitis. Its capsular polysaccharide (PRP) is considered as a major virulence factor and used as vaccine antigen. Hib is fastidious and requires micronutrients for its development. The purpose of this study is to establish the chemically defined medium for Hib development and PRP production. Initially, a medium was defined based in the literature. This medium was studied by the Plackett-Burman design of 44 trials, achieving maximum values of DO540nm of 5.0 AU and 227.7 mg / L of PRP. Statistical analysis revealed that EDTA, NH4Cl, Cys and PVA can be removed from the medium without impacting the parameters studied and Glm, Hypoxanthine, Inosine, Thiamine, Tween 80 and Hemin exhibit significant positive effect on the PRP production. Analyzing the studied media, it was possible to verify that the composition of E44 enabled to produce PRP to $ 16.50/g, being considered the chemically defined medium established in this work.
568

An application of a random level shifts model to the volatility of peruvian stock and exchange rate reterns

Ojeda Cunya, Junior Alex 11 April 2017 (has links)
La literatura econométrica y nanciera ha mostrado que la volatilidad de los retornos bursátiles y cambiarios presenta un comportamiento de larga memoria. Otro hecho mostrado en la literatura es que este comportamiento de larga memoria puede ser espúreo y que la volatilidad sigue un proceso de corta memoria con cambios de nivel aleatorios. En este trabajo se sigue el enfoque planteado por Lu y Perron (2010) y Li y Perron (2013), estimando el modelo de cambios de nivel aleatorios al logaritmo de los retornos absolutos del Índice General de la Bolsa de Valores de Lima (IGBVL) y del Tipo de cambio bancario compra. El modelo consiste en la suma de dos componentes: un proceso de corta memoria y un componente de cambios de nivel aleatorios. El primer componente se ha modelado como un proceso autorregresivo de orden 1 (AR(1)). El componente de cambios de nivel se especi ca como la suma acumulada de un proceso que es cero con probabilidad 1 y es una variable aleatoria con probabilidad . Los datos utilizados para realizar las estimaciones comprenden, para el IGBVL, desde el 03/01/1990 hasta el 13/06/2013 y para el tipo de cambio desde 03/01/1997 hasta el 24/06/2013. Los resultados que muestran las estimaciones son concluyentes como los obtenidos en Lu y Perron (2010). La primera conclusión que puede mostrarse es que la probabilidad de cambio de nivel es pequeña pero signi cativa, indicando que estos cambios de nivel son responsables del comportamiento de larga memoria observado en las series de volatilidad. Una vez calculada la probabilidad de cambio de nivel para cada serie, es posible calcular el número total de quiebres. Asimismo, es posible calcular el componente de cambios de nivel y sustraerlo de la serie de volatilidad. Al calcular la función de autocorrelación de esta nueva serie residual veremos que ya no existe presencia del comportamiento de larga memoria. Otros resultados importantes que se observan son los efectos que tienen los cambios de nivel en los modelos clásicos de larga memoria como GARCH y ARFIMA. La esti- mación de los modelos autorregresivos con heteroscedasticidad condicional descontando los cambios de nivel muestran que estos componentes son introducidos arti cialmente por los cambios de nivel. Además, la estimación de modelos fraccionales a las series residuales de volatilidad menos el componente de cambios de nivel muestra que el parámetro fraccional es menor o muy cercano a cero, lo que indica que no existe un comportamiento de larga memoria. Por otra parte, el desempeño del modelo RLS en términos de predicción es mejor que los modelos ARFIMA (p,d,q) de acuerdo al Model Con dence Set (MCS) planteado por Hansen et al. (2011).
569

Explaining the determinants of the frequency rate interventions in Peru using count models

Ventura Neyra, Edgar 04 March 2017 (has links)
La presente investigación analiza los determinantes de la frecuencia de las intervenciones de tipo de cambio por parte del Banco Central de Reserva del Perú (BCRP). Esto a partir de información semanal entre enero de 2001 y diciembre de 2010, usando modelos de conteo como Poisson, Negativo Binomial y Zero Inflated. Los resultados muestran que las desviaciones del logaritmo del tipo de cambio respecto de su tendencia de largo plazo, las intervenciones del periodo anterior (persistencia), el riesgo país medido por el EMBIG, el spread entre las tasas de interés bancarias, y el interés entre las tasas de interés doméstica y foránea son importantes determinantes.
570

DESARROLLO DE NUEVAS ESTRATEGIAS BASADAS EN LA INTEGRACIÓN DE PROCESOS FOTOQUÍMICOS SOLARES CON OTRAS TÉCNICAS AVANZADAS PARA EL TRATAMIENTO DE AGUAS RESIDUALES COMPLEJAS

García Ballesteros, Sara 29 January 2018 (has links)
En la presente Tesis Doctoral se estudió la degradación de una mezcla de ocho compuestos fenólicos mediante diferentes procesos de oxidación avanzada. Se trataron mediante proceso foto-Fenton solar donde aplicando un diseño experimental tipo Doehlert se determinó que el proceso se puede extender hasta valores por encima de pH 2.8, probablemente debido a la formación de complejos del hierro con los compuestos fenólicos. En el tratamiento mediante ozono y la combinación de ozono con luz se estudió el efecto que la concentración de contaminante, el pH y la dosis de ozono tienen sobre el proceso. En general, la combinación del ozono con la luz resultó más eficaz en los casos más desfavorables, es decir, aquellos en los que la dosis de ozono era baja y/o el pH más ácido. La mineralización resultó ser superior en la combinación de ozono con luz y se alcanzó la detoxificación de las muestras en ambos ensayos. Se analizó la toxicidad mediante diferentes bioensayos, resultando el compuesto 2,4-dinitrofenol ser el más toxico para todos los ensayos. Para la monitorización de los contaminantes en los tratamientos, se midieron matrices de Excitación/Emisión (EMM) de fluorescencia. En el caso del proceso foto-Fenton, a los 12 minutos, todos los cromóforos habían desaparecido. En el tratamiento con ozono, se observa la aparición de nuevos cromóforos cuya intensidad va disminuyendo con el tiempo de tratamiento sin llegar a desaparecer por completo. Se han realizado matrices de Excitación/Emisión (EEMs) para estudiar la posible formación de complejos entre sustancias tipo húmicas (STH) y el hierro, así como los posibles cambios experimentados a lo largo del proceso foto-Fenton. Mediante análisis de factores paralelos (PARAFAC) se identificaron tres componentes. Se determinó la constante de estabilidad de los componentes con el Fe(III) a diferentes valores de pH, obteniéndose el máximo para pH 5. Los experimentos fotoquímicos empleando STH y Fe(III), en presencia y ausencia de H2O2, mostraron la dependencia del pH de los componentes modelados. En vista de la capacidad de las STH aisladas a partir de residuos urbanos de actuar como complejantes del Fe, se consideró la posibilidad de emplear otro tipo de residuos como material de partida; en concreto se empleó alperujo para la extracción de STH. Se probaron diferentes condiciones de extracción, obteniéndose los mejores resultados para valores de pH elevados y tiempos de digestión largos. Se comprobó la capacidad fotocatalíca de la STH extraídas y se profundizó en el estudio de la generación de especies radicales. Demostrada la utilidad de las EEMs y PARAFAC para profundizar en el conocimiento de mezclas complejas y teniendo en cuenta la dificultad que supone la aplicación del análisis matemático, se decidió colaborar en el desarrollo de una interfaz gráfica de usuario que facilitara dicho análisis. La aplicación EEMlab facilita la carga, pretratamiento y análisis mediante PARAFAC de sets de datos muy numerosos. Se creó un ejemplo con muestras que contenían mezclas de compuestos conocidos en diferentes proporciones y se empleó EEMlab para la corrección, preprocesamiento y análisis de los datos, validando la utilidad de la aplicación. / In this Doctoral Thesis, the degradation of a mixture of eight phenolic compounds by means of different advanced oxidation processes has been studied. An experimental methodology, based in Doehlert matrixes, was employed to analyze the effect of operational parameters on photo-Fenton process, and the results show that pH range can be extended clearly above 2.8, probably due to complexation of iron with the phenolic substances. In ozonation and ozone-UVA-Vis combination, the effect of pH, ozone dose and pollutants concentration were studied. Generally, O3/UVA-Vis was more efficient only in the experiments with worst operational conditions (low ozone dose and acid pH values). However, mineralization was better for the ozone UVA-vis combination. The toxicity was monitored along the degradation processes by means of different biotoxicity assays and in all cases a good detoxification was reached, being 2,4-dinitrophenol the most toxic pollutant. In order to monitor the pollutants along the treatment, excitation emission fluorescence matrixes (EEM) were recorded. In photo-Fenton process, chromophores were destroyed at 12 min of treatment. In ozonation, new chromophores appeared and partially disappeared at the end of the treatment. To gain further insight into the complexation of humic like substances (HLS) and Fe(III) and into the possible changes of the complex along the photo-Fenton process, EEMs were recorded and analyzed by PARAFAC (PARallel Analysis FACtor). Three fluorescent components were identified in all cases. The interaction of HLS with Fe(III) was characterized by determining the stability constants of the components with Fe (III) at different pH values, which reached their highest value at pH = 5. Photochemical experiments, with and without H2O2, showed pH-dependent trends for the modeled components. Taking into account the ability of humic substances to act as iron complexing agents, the possibility of employing olive mill wastes as a source of HLS was considered. Different extractions conditions were tested and best results were obtained for high pH values and long digestion times. Photocatalytic activity of the obtained substances was proved and the generation of reactive species was further studied. EEMs and PARAFAC seems to be a useful tool to gain further insight into complex mixtures, but the mathematical analysis in not easy. Taking this into account, we decided to collaborate in the development of a graphical user interface. The EEMlab application facilitates the load, preprocess and PARAFAC analysis of big data sets. An example dataset with already know mixtures of compounds at different concentrations was created. EEMlab was used to correct, preprocess and analyze the data set in order to probe the EEMlab utility. / En la present Tesi Doctoral es va estudiar la degradació d'una mescla de huit compostos fenòlics per mitja de diversos processos d'oxidació avançada. Es van tractar pel procés foto-Fenton solar, on aplicant un disseny experimental del tipus Doehlert es va determinar que el procés es pot estendre fins un valor per damunt de pH 2.8, probablement a causa de la formació de complexes del ferro amb els compostos fenòlics. En el tractament per ozó i la combinació ozó amb llum, es va estudiar l'efecte que la concentració del contaminant, el pH i la dosi d'ozó tenen en el procés. En general, la combinació d'ozó amb llum va resultar més eficaç en els casos més desfavorables, es a dir, aquells en els quals la dosi d'ozó era baixa i/o el pH més àcid. La mineralització va resultar ser superior en la combinació d'ozó amb llum i es va aconseguir la detoxificació de les mostres en ambdós assajos. Es va analitzar la toxicitat mitjançant diferent bioassajos, resultant el compost 2,4-dinitrofenol ser el més tòxic per a tot els assajos. Per a la monitorització dels contaminants en els tractaments, es mesuraren matrius de Excitació/Emissió (EEMs) de fluorescència. En el cas del procés foto-Fenton, als 12 minuts, tots els cromòfors havien desaparegut. En el tractament amb ozó, va observar-se l'aparició de nous cromòfors, la intensitat dels quals va disminuint amb el temps de tractament, sense arribar a desaparèixer completament. Es van realizar matrius de Excitació/Emissió (EMMs) per estudiar la possible formació de complexes entre les substàncies tipus húmiques (STH) i el ferro, així com els possibles canvis experimentats al llarg del procés foto-Fenton. Mitjançant l'anàlisi de factors paral·lels (PARAFAC) s'identificaren tres components. Es va determinar la constant de estabilitat dels components amb el Fe(III) a diferents valors de pH, obtenint-se'n el màxim per a un pH de 5. Els experiments fotoquímics empleant STH i Fe(III), en presència i absència de H2O2, mostraren la dependència amb el pH dels components modelats. En vista de la capacitat de les STH aïllades de residus orgànics urbans d'actuar com complexants del ferro, es va considerar la possibilitat d'utilitzar un altre tipus de residu com material de partida; concretament s'empleà el residu sòlid generat en l'obtenció de l'oli d'oliva en un procés en dos fases (pinyolada) per a l'extracció de STH. Es van provar diferents condicions d'extracció, obtenint-se'n els millors resultats per a valors de pH elevats i temps de digestió llargs. Es va comprovar la capacitat fotocatalítica de les STH extretes i es va profundizar en l'estudi de la generació d'espècies radicalàries. Demostrada la utilitat de les EMMs i PARAFAC per a aprofundir en el coneixement de mescles complexes i comptant amb la dificultat que suposa l'aplicació de l'anàlisi matemàtic, es va decidir colaborar en el desenvolupament d'una interfície gràfica d'usuari que facilitarà l'anàlisi. L'aplicació EMMlab facilita la càrrega, pretractament i anàlisi mitjançant PARAFAC de sets de dades molt nombrosos. Es va crear un exemple amb mostres que contenien mescles de compostos coneguts en diferents proporcions i es va emprar EEMlab per a la correcció, preprocessament i anàlisi de les dades, validant la utilitat de l'aplicació / García Ballesteros, S. (2017). DESARROLLO DE NUEVAS ESTRATEGIAS BASADAS EN LA INTEGRACIÓN DE PROCESOS FOTOQUÍMICOS SOLARES CON OTRAS TÉCNICAS AVANZADAS PARA EL TRATAMIENTO DE AGUAS RESIDUALES COMPLEJAS [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/95602

Page generated in 0.037 seconds