Spelling suggestions: "subject:"swedishenglish."" "subject:"bremenenglish.""
201 |
Islands under threat : heterotopia and the disintegration of the ideal in Joseph Conrad's Heart of darkness, Antjie Krog's Country of my skull and Irvan Welsh's Marabou stork nightmaresPieterse, Annel 03 1900 (has links)
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2005. / ENGLISH ABSTRACT: The stories and histories of the human race are littered with the remnants of
utopia. These utopias always exist in some "far away" place, whether this place
be removed in terms of time (either as a nostalgically remembered past, or an
idealistically projected future), or in terms of space (as a place that one must
arrive at). In our attempts to attain these utopias, we construct our worlddefinitions
in accordance with our projections of these ideal places and ways of
"being". Our discourses come to embody and perpetuate these ideals, which are
maintained by excluding any definitions of the world that run counter to these
ideals. The continued existence of utopia relies on the subjects of that utopia
continuing their belief in its ideals, and not questioning its construction.
Counter-discourse to utopia manifests in the same space as the original utopia
and gives rise to questions that threaten the stability of the ideal. Questions
challenge belief, and therefore the discourse of the ideal must neutralise those
who question and challenge it. This process of neutralisation requires that more
definitions be constructed within utopian discourse - definitions that allow the
subjects of the discourse to objectify the questioner. However, as these new
definitions arise, they create yet more counter-definitions, thereby increasing the
fragmentation of the aforementioned space. A subject of any "dominant" discourse, removed from that discourse, is exposed
to the questions inherent in counter-discourse. In such circumstances, the
definitions of the questioner - the "other" - that have previously enabled the
subject to disregard the questioner's existence and/or point of view are no longer
reinforced, and the subject begins to question those definitions. Once this
questioning process starts, the utopia of the subject is re-defined as dystopia, for
the questioning highlights the (often violent) methods of exclusion needed to
maintain that utopia.
Foucault's theory of heterotopia, used as the basis for the analysis of the three
texts in question, suggests a space in which several conflicting and contradictory
discourses which seemingly bear no relation to each other are found grouped
together. Whereas utopia sustains myth in discourse, running with the grain of
language, heterotopias run against the grain, undermining the order that we
create through language, because they destroy the syntax that holds words and
things together.
The narrators in the three texts dealt with are all subjects of dominant discourses
sustained by exclusive definitions and informed by ideals that require this
exclusion in order to exist. Displaced into spaces that subvert the definitions
within their discourses, the narrators experience a sense of "madness", resulting
from the disintegration of their perception of "order". However, through embracing
and perpetuating that which challenged their established sense of identity, the narrators can regain their sense of agency, and so their narratives become
vehicles for the reconstitution of the subject-status of the narrators, as well as a
means of perpetuating the counter-discourse. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Utopias spikkel die landskap van menseheugenis as plekke in "lank lank gelede"
of "eendag", in "n land baie ver van hier", en is dus altyd verwyderd van die
huidige, óf in ruimte, óf in tyd. In ons strewe na die ideale, skep ons definisies
van die wêreld wat in voeling is met hierdie idealistiese plekke en
bestaanswyses. Sulke definisies sypel deur die diskoers, of taal, waarmee ons
ons omgewing beskryf. Die ideale wat dan in die diskoers omvat word, word
onderhou deur die uitsluiting van enige definisie wat teenstrydig is met dié in die
idealistiese diskoers. Die volgehoue bestaan van utopie berus daarop dat die
subjekte van daardie utopie voortdurend glo in die ideale voorgehou in en
onderhou deur die diskoers, en dus nie die diskoers se konstruksie bevraagteken
nie.
Die manifestering van teen-diskoers in dieselfde ruimte as die utopie, gee
aanleiding tot vrae wat die bestaan van die ideaal bedreig omdat geloof in die
ideaal noodsaaklik is vir die ideaal se voortbestaan. Aangesien bevraagtekening
dikwels geloof uitdaag en ontwrig, lei dit daartoe dat die diskoers wat die ideaal
onderhou, diegene wat dit bevraagteken, neutraliseer. Hierdie
neutraliseringsproses behels die vorming van nog definisies binne die diskoers
wat die vraagsteller objektiveer. Die vorming van nuwe definisies loop op sy
beurt uit op die vorming van teen-definisies wat bloot verdere verbrokkeling van
die voorgenoemde ruimte veroorsaak. "n Subjek van die "dominante" diskoers van die utopie wat hom- /haarself buite
die spergebiede van sy/haar diskoers bevind, word blootgestel aan vrae wat in
teen-diskoers omvat word. In sulke omstandighede is die subjek verwyder van
die versterking van daardie definisies wat die vraagsteller - die "ander" - se
opinies of bestaan as nietig voorgestel het, en die subjek mag dan hierdie
definisies bevraagteken. Sodra hierdie proses begin, vind "n herdefinisie van
ruimte plaas, en utopie word distopie soos die vrae (soms geweldadige)
uitsluitingsmetodes wat die onderhoud van die ideaal behels, aan die lig bring en,
in sommige gevalle, aan die kaak stel.
Hierdie tesis gebruik Foucault se teorie van "heterotopia" om die drie tekste te
analiseer. Dié teorie veronderstel "n ruimte waarin die oorvleueling van verskeie
teenstrydighede (diskoerse) plaasvind. Waar utopie die bestaan van fabels en
diskoerse akkommodeer, ondermyn heterotopia die orde wat ons deur taal en
definisie skep omdat dit die sintaks vernietig wat woorde aan konsepte koppel.
Die drie vertellers is elkeen "n subjek van "n "dominante diskoers" wat onderhou
word deur uitsluitende definisies in "n utopia waar die voortgesette bestaan van
die ideale wat in die diskoers omvat word op eksklusiwiteit staatmaak. Omdat die
vertellers verplaas is na ruimtes wat hulle eksklusiewe definisies omverwerp,
vind hulle dat hulle aan "n soort waansin grens wat veroorsaak is deur die
verbrokkeling van hul sin van "orde". Deur die teen-diskoers in hul stories in te bou as verteltaal, of te implementeer as die meganisme van oordrag, kan die
vertellers hul "selfsin" herwin. Deur vertelling hervestig die vertellers dus hul
status as subjek, en verseker hulle hul plek in die opkomende diskoers deur
middel van hulle voortsetting daarvan.
|
202 |
Boundaries in cyberpunk fiction : William Gibson's Neuromancer trilogy, Bruce Sterling's Schismatrix, and Neal Stephenson's Snow crashToerien, Michelle 03 1900 (has links)
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2000. / ENGLISH ABSTRACT: Cyberpunk literature explores the effects that developments in technology will have on
the lives of individuals in the future. Technology is seen as having the potential to be of
benefit to society, but it is also seen as a dangerous tool that can be used to severely limit
humanity's freedom. Most of the characters in the texts I examine wish to perpetuate the
boundaries that contain them in a desperate search for stability. Only a few individuals
manage to move beyond the boundaries created by multinational corporations that use
technology, drugs or religion for their own benefit.
This thesis will provide a definition of cyberpunk and explore its development from
science fiction and postmodern writing. The influence of postmodern thinking on
cyberpunk literature can be seen in its move from stability to fluidity, and in its insistence
on the impossibility of creating fixed boundaries. Cyberpunk does not see the future of
humanity as stable, and argues that it will be necessary for humanity to move beyond the
boundaries that contain it. The novels I discuss present different views concerning the
nature of humanity's merging with technology. One view is that humanity is moving
towards a posthuman future, while some argue that humanity is not discarded, but that
these characters have merely evolved to the next step in the natural development of
humankind. Both these views deal with constant change, a notion advocated by both
postmodernism and cyberpunk. / AFRIKAANSE OPSOMMING: "Cyberpunk" literatuur ondersoek die uitwerking wat tegnologiese ontwikkeling in die
toekoms op die lewens van individue sal hê. Tegnologie word gesien as tot moontlike
voordeel vir die samelewing, maar dit kan ook 'n gevaarlike wapen wees wat gebruik kan
word om die mens se vryheid in te perk. Die meerderheid van die karakters in die romans
wat ek bespreek verkies om die grense wat hulle inperk te handhaaf in 'n desperate
strewe na stabiliteit. Slegs 'n paar individue kry dit wel reg om verby die grense te breek
wat deur multinasionale organisasies geskep word vir hul eie gewin.
In hierdie tesis kyk ek na 'n definisie van "cyberpunk" en ek ondersoek die invloed van
wetenskapsfiksie en postmodernisme op die ontwikkeling van die beweging. Die invloed
van postmodernistiese denke kan gesien word in "cyberpunk" se fokus op
veranderlikheid eerder as stabiliteit. "Cyberpunk" sien nie die toekoms van die mens as
stabiel nie, en die argument is dat dit nodig is vir die mens om verby die grense te
beweeg wat vryheid inperk. Die romans wat ek bespreek bevat verskillende sieninge oor
die tipe samesmelting wat die mens en tegnologie sal hê. Sommige voel dat die kategorie
"mens" permanent agterlaat gaan word, terwyl ander argumenteer dat individue slegs sal
ontwikkel tot die volgende stap in die natuurlike ontwikkeling van die mens.
Voortdurende verandering is die fokus van beide hierdie standpunte, en dit is ook die
belangrikste fokus van beide "cyberpunk" en postmodernisme.
|
203 |
How creative writers write : interviews with successful publishing writersMacRobert, Marguerite 12 1900 (has links)
Thesis (MA (English))--University of Stellenbosch, 2010. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis describes a qualitative investigation of the creative writing processes of
successful publishing authors in the South African context. Four successful South
African authors of fiction were interviewed with the intention of garnering current,
local insights into the creative writing process in order to nuance this field of
knowledge and to challenge reductive, undynamic ways of thinking about it. What
these creative writers say about their writing processes is discussed in the context of
previous empirical research on the writing process and the creative process in the
related fields of composition studies and psychology. The resulting theoretical
paradigm for the study was a flexible, recursive cognitive process model of the
writing process within the context of a particular domain and field, in opposition to a
stage model of writing or models of writing that are devoid of social and affective
context.
Interviews with Margie Orford, Imraan Coovadia, Lesley Beake and John van de Ruit
investigated how expert creative writers work in the South African context and
explored contributing factors to the writing process, from initial inspiration or
origination of ideas through to submission of completed manuscripts for publication.
The creative writers in question are experienced authors who have published more
than once as the intention was to discover what successful or established authors of
literary fiction do, with an eye to making a contribution to current international
attempts at theorising the field of creative writing. The results of this research
indicated clear support for most of the combined underlying theories and hypotheses
discussed in the literature study, with an indication of some areas that required further
refining and research, such as the impact of situational variables on the writing
process. Finally some suggestions are made as to how the theoretical models might be
improved through combination and comparison with one another and with more
extensive empirical research, and some of the implications of this research for
creative writing pedagogy and the development of novice writers are explored. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie tesis beskryf ’n kwalitatiewe ondersoek van die kreatiewe skryfprosesse van
suksesvolle gepubliseerde outeurs in die Suid-Afrikaanse konteks. Onderhoude is met
vier suksesvolle fiksieskrywers gevoer met die doel om hedendaagse, plaaslike insig
in die kreatiewe skryfproses te verkry ten einde hierdie kennisgebied te nuanseer en
reduserende, ondinamiese denke daaroor aan te veg. Hierdie kreatiewe skrywers se
beskrywing van hul skryfproses word bespreek teen die agtergrond van vorige
empiriese navorsing oor die skryfproses en die kreatiewe proses in die verwante
gebiede van stylstudies en sielkunde. Die teoretiese paradigma vir die studie wat
hieruit gespruit het, was ’n buigsame, rekursiewe kognitiewe prosesmodel van die
skryfproses in die konteks van ’n spesifieke domein en gebied, in teenstelling met ’n
faseskryfmodel of skryfmodelle sonder enige maatskaplike en affektiewe konteks.
Deur middel van onderhoude met Margie Orford, Imraan Coovadia, Lesley Beake en
John van de Ruit is ondersoek hoe ervare kreatiewe skrywers in die Suid-Afrikaanse
konteks werk, en faktore wat tot die skryfproses bydra, is ondersoek. Sodanige proses
strek van aanvanklike inspirasie of die oorsprong van idees tot die inlewering van
voltooide manuskripte vir publikasie. Die betrokke kreatiewe skrywers is bedrewe
outeurs wat reeds meer as een keer gepubliseer het, aangesien die voorneme was om
uit te vind hoe suksesvolle of gevestigde outeurs te werk gaan met die oog daarop om
’n bydrae te maak tot huidige internasionale pogings om die gebied van kreatiewe
skryfwerk te teoretiseer. Die resultate van hierdie studie toon duidelike ondersteuning
vir die meeste van die gekombineerde onderliggende teorieë en hipoteses wat in die
literatuurstudie bespreek is, alhoewel daar ’n aanduiding is dat sommige gebiede
verdere verfyning en navorsing verg, byvoorbeeld die impak van situasionele
veranderlikes op die skryfproses. Laastens word enkele aanbevelings gemaak oor hoe
die teoretiese modelle verbeter kan word deur kombinasie en vergelyking met ander
modelle en deur meer omvattende empiriese navorsing, en die implikasies van hierdie
navorsing vir die pedagogie van kreatiewe skryfwerk en die ontwikkeling van
amateurskrywers word ook ondersoek.
|
204 |
A poetry of remembrance : a study of Tatamkhulu Afrika's Nine Lives, Dark Rider and MaqabaneRadloff, Adeline 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis looks closely at three volumes of Tatamkhulu Afrika's poetry (Nine Lives,
Dark Rider and Maqabane), to find that his work reflects a deep understanding of South
African society and the different forces and conflicts inherent therein. I argue that
although Afrika's poetry is presented as a recount of personal experience through the
voice of a first person participant and observer, it is more than mere autobiography. This
is because his poems resonate further (by means of vividly detailed descriptions,
powerful metaphoric images and a mix of varied perspectives) to encompass not only his
own life but also the lives and experience of many ordinary South Africans. In particular,
his political poetry humanizes the abstractions of political discourse to show the impact
that the greater political situation has had on the lives of ordinary South Africans.
I conclude by arguing that although Tatarnkulu Afrika's insights are filtered through a
moral perspective based on his religious views and his belief in a basic humanity shared
by all people, his work cannot be described as "traditionalist" as he constantly unsettles
and recasts settled beliefs in an imaginary way. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie thesis bestudeer drie van Tatamkhulu Afrika se digbundels (Nine Lives, Dark
Rider en Maqabane) en vind dat sy werk 'n diep insig toon in die verskillende kragte en
konflike inherent in die Suid-Afrikaanse samelewing. Ek voer aan dat, alhoewel Afrika se
gedigte spreek van 'n herlewing van persoonlike ervaring deur 'n eerstepersoonsverteller,
dit meer is as blote outobiografie. Dit is omdat die impak van sy gedigte verder uitkring
(by wyse van helder gedetaileerde beskrywings, sterk metaforiese uitbeeldings en 'n
mengsel van verskillende perspektiewe) om nie net sy eie lewe nie, maar ook die lewens
en ervaringe van ander Suid-Afrikaners uit te beeld. Dit is in besonder waar van sy
politiese gedigte, waar hy die abstraksies van politieke diskoers humaniseer om te wys
hoe die groter politieke situasie 'n impak gehad het op die lewens van gewone Suid-
Afrikaners.
Ek sluit af deur voor te stel dat alhoewel Tatamkhulu Afrika se insigte gefilter is deur 'n
morele perspektief gebasseer op sy godsdienstige oortuigings en sy geloof in 'n basiese
menslikheid wat deur almal gedeel word, sy werk nie as "tradisionalisties" beskryf kan
word nie, aangesien hy voortdurend geikte tradisionele beskouings bevraagteken en op 'n
verbeeldingryke wyse herskep.
|
205 |
Puffball and The handmaid's tale : the influence of pregnancy on the construction of female identityBetts, Lenore 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--University of Stellenbosch, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis uses an analysis of Fay Weldon's Puffball and Margaret Atwood's The
Handmaid's Tale to explore the construction of identity, particularly female identity.
It takes into consideration the influence of both biology and culture on identity and
explores how, within the context of the patriarchal societies depicted by the novels,
female identity is closely linked to reproductive function. It examines how the
construction of female identity based on reproductive function further objectifies the
female body in society, and how it can aid patriarchal domination and oppression of
women. The analysis of the novels draws on both essentialist and social
constructionist feminist approaches to oppression and female identity. The essentialist
approach views female biological difference (reproductive function) as responsible
for the way in which women are oppressed. The social constructionist view argues
that female oppression stems from the social construction of female identity around
concepts of motherhood and femininity. The thesis takes both approaches into account
as it seeks to explain how patriarchy oppresses women through the construction of
female identity.
The thesis also explores how control over the female body and identity can be
exercised through reproductive technology. An examination of the role reproductive
technology plays in contributing to patriarchal dominance, suggests that new
technologies may compel women to conform to stereotypes of femininity based on
pregnancy and motherhood. The thesis considers the impact infertility and the choice
not to have children have on female identity and takes into account the options
available to these women. The main focus, with regard to infertility and choice, is on
the relationship between women who have children and those who do not. This thesis
refutes the notion that there is solidarity between women based on shared childbearing
experience, and focuses on the conflict that occurs between fertile and childless
women. It finds that the conflict that occurs is a result of the socialisation of women
into viewing motherhood as an essential aspect of 'normal' femininity. The thesis also
considers what causes the desire to have children and finds that, as in the case of the
conflict between women, it is as a result of socialisation and an innate/instinctual
biological drive. The thesis investigates options available to women in order for them to avoid
constructing their identities solely around their reproductive function. It considers the
alternatives women are presented with when constructing their identity and how these
may contribute to or liberate them from patriarchal oppression. If they choose to
identify themselves using patriarchal norms, then they are contributing to their
objectification; but if they choose to construct their identity on their own terms, and
offer some resistance to patriarchal constructions, they will be more liberated than
women who conform to stereotypes. Evidence of such resistance can be seen in both
novels in the narrative structure the respective authors have chosen: just as the main
characters subvert traditional stereotypes through the construction of their own
identity, embracing female experience on their own terms, so do both authors subvert
traditional narratives. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie tesis is gegrond op die analisering van die novelle Puffball deur Fay Weldon
en The Handmaid's Tale deur Margaret Atwood ter ondersoek van die konstruksie
van identiteit, naamlik die vroulike identiteit. Die analise neem beide die biologiese
en kulturele invloed van identiteit in ag, veral binne die konteks van die patriargale
samelewing wat in novelles voorkom.Die wisselwerking tussen vroulike identiteit en
die funksie van reproduksie word aangeraak. Die tesis ondersoek die wyse waarop die
konstruksie van die vroulike identiteit gebasseer op die reproduksie funksie, verder
die vroulike liggaam binne samelewingskonteks tipeer en hoe dit indirek patriargale
dominansie ondersteun sowel as die onderdrukking van die vrou.
Die analise van die novelles steun sterk op beide die essensialistiese en sosiale
konstruksialistiese feministiese benaderings ten opsigte van onderdrukking en
vroulike identiteit. Die essensialistiese benadering blameer die vroulike biologiese
verskil, met verwysing na die reproduksie funksie, vir die wyse waarop die vrou
onderdruk word. In kontras hiermee, argumenteer die sosiale konstruksialistiese
seining dat vroulike onderdrukking voortspruit uit die sosiale konstruksie van vroulike
identiteit binne die konsep van moederskap en vroulikheid. Die tesis neem beide
standpunte in ag daar dit hom ten doel stelom te verduidelik waarom patriargie die
vrou onderdruk deur die konstruksie van die vroulike identiteit.
Die tesis fokus ook op die wyse waarop kontrole oor die vroulike liggaam en identiteit
uitgeoefen kan word deur die reproduktiewe tegnologie. 'n Ondersoek na die rol wat
reproduktiewe tegnologie speel ter ondersteuning van patriargale dominansie,
argumenteer dat nuwe tegnologieë "Toue kan verplig tot die konformering van
stereotipes van vroulikheid gebasseer op swangerskap en moederskap. Die analise
neem ook die impak wat onvrugbaarheid op die vroulike identiteit het, in ag , sowel as
die besluit om nie kinders te hê nie. Verder neem dit ook die verskeie opsies wat
beskikbaar is vir die vrou wat daarteen besluit om kinders te hê, in ag, sover dit die
konstruksie van identiteit raak. Die hooffokus met betrekking tot onvrugbaarheid en
keuse, is gebasseer op die verhouding tussen vroue wat wel kinders het en diegene wat kinderloos is. Die tesis weerlê die idee dat daar solidariteit is tussen vroue
gebasseer op gedeelde ervarings en gemeenskaplike doelwitte en begeertes en fokus
op die konflik wat ontstaan tussen kinderlose en vrugbare vroue.
Die ondersoek ondervind dat die konflik wat onstaan, 'n produk is van die
sosialisering van vroue met die idee van moederskap as 'n essensiële aspek van
"normale" vroulikheid. Die tesis ondersoek ook die oorsake van die begeerte om
kinders te hê en ondervind dat, soos ook die geval met konflik, dit die produk is van
sosialisering en instinktiefbiologies gedrewe is.
Die tesis ondersoek die opsies beskikbaar vir die vrou ten einde haar te verhoed om
die konstruksie van haar identiteit te grond alleenlik op die reproduktiewe funksie.
Die analise neem die alternatiewe waarmee die vrou gekonfronteer word tydens die
konstruksieproses, in aanmerking, en bevraagteken die wyse waarop hierdie
alternatiewe kan bydra tot , of die bevryding van, die patriargale onderdrukking.
Indien die vrou verkies om haarself te identifiseer deur patriargale norme te gebruik
sal sy bydra tot haar objektivering binne die tradisionele patriargale konteks; maar
indien sy kies om haar eie identiteit te konstruktueer volgens haar eie norme en
terselfdertyd patriargale konstruksie teenstaan, sal sy meer geëmansipeerd wees as
haar eweknie wat tot die stereotipe gekonformeer het.
Deel van die weerstand wat voorkom in beide novelles, kan opgemerk word in die
naratiewe struktuur gekies deur die skrywer. Paralelle word aangetref tussen
enersyds, die wyse waarop die hoofkarakters hulself aan die tradisionele stereotipes
ondermyn deur die konstruksie van hul eie identiteit, terselfdertyd deur die koestering
van vroulike ervarings, en andersyds die wyse waarop beide skrywers hulself aan
tradisionele naratiewe onderwerp.
|
206 |
Where art meets life in secret : excavating subjects in selected works of Michael OndaatjeAmid, David Jonathan 03 1900 (has links)
Thesis (MA (English))--University of Stellenbosch, 2011. / ENGLISH ABSTRACT: In re-imagining the relationship between words and life, or alternately between self and world,
the novelist is in a unique position not merely to reproduce these interlinked relationships
through the practice of writing, but to use the unique possibilities extended by the form and
content of the novel as literary genre to reveal this interpenetration of ontological and
epistemological domains; to render visible what is normally regarded as separate. To disclose
how the imaginative domain of fiction writing mirrors the novelistic character of material
reality, this dissertation discusses three Michael Ondaatje works, The English Patient, Anil’s
Ghost and Divisadero. Through a careful close reading it explores the manner in which
Ondaatje‘s form of philosophical thought juxtaposes many genres and expressive forms into a
highly complex, playful and self-referential metafictional whole. With a focus on close
reading supplemented rather than determined by critical theory, this dissertation then sets out
to demonstrate how the author‘s work advances the provocative central thesis that fictional
texts not only reflect upon events, thoughts and emotions, but that philosophical works of
literature and art are necessarily performative and interrogative, able to question aspects of
the self, and ultimately able to present ethical ways of being and therapeutic escape to readers. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Deur die voorstelling van die verhouding tussen woorde en die lewe, of alternatiewelik tussen
self en wêreld, is die outeur uniek geposisioneer om nie net hierdie verwikkelde verhoudings
deur die skryfproses weer te gee nie, maar ook om die unieke moontlikhede wat die roman as
literêre genre bied, te ontgin. Eenvoudig gestel, die vorm en inhoud van die roman maak dit
moontlik om hierdie wisselwerking van ontologiese en epistomologiese gebiede oop te vlek,
om wat gewoonlik as afsonderlik beskou word, te beklemtoon en op die voorgrond te plaas.
Om dan ten toon te stel hoe die verbeeldingryke gebied van fiksieskryfwerk die romankarakter van die materiële werklikheid weërspieel, fokus hierdie studie op ‘n bespreking van
drie werke van Michael Ondaatje, naamlik The English Patient, Anil’s Ghost en Divisadero.
Deur kritiese stiplees ondersoek hierdie verhandeling die wyse waarop Ondaatje se
konkretisering van abstrakte en filosofiese idees teenoor verskeie ander genres en beeldende
denkvorme geplaas word, en sodoende ‘n self-verwysende, uiters komplekse metafiktiewe
geheel skep. Hierdie studie fokus op stiplees van die tekste, maar word ook aangevul deur
literêre en filosofiese teorie. Uiteindelik poog hierdie studie om uit te beeld hoe die outeur se
werk die uitdagende argument dat fiksie nie net gebeurtenisse, denke en emosies bepeins nie,
maar dat filosofiese en literêre tekste en kunsvorme noodwendig dramatiserend en
ondersoekend is. Tekste soos dié van Ondaatje beskik dan oor die vermoëns om eienskappe
van die self te bevraagteken, en om eindelik etiese vorme van menswees en terapeutiese
ontvlugting aan lesers te bied.
|
207 |
Literary non-fiction and the unstable fault line of the imaginative and the reportorial : Antjie Krog’s, Country of my skull, Pumla Gobodo-Madikizela’s, A human being died that night and Sindiwe Magona’s, Mother to motherFransman, Jolene 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis explores the representation of personal narrative and nationhood within the genre of literary non-fiction written around the theme of the Truth and Reconciliation Commission. The texts to be examined are Antjie Krog‟s, Country of My Skull, Pumla Gobodo-Madikizela‟s A Human Being Died That Night and Sindiwe Magona‟s Mother to Mother.
The texts by Krog and Gobodo-Madikizela tell the story of apartheid‟s legacy from two different viewpoints. Their texts are filled with spatial patches of personal narrative which emphasize the impact apartheid had on two different South African cultures, thereby linking the personal to the national by exploring a subjective truth in their narratives. Both these authors were involved with the Truth and Reconciliation Commission (TRC) in a professional capacity and through their respective ideologies the psyche of the apartheid perpetrator is examined, interrogated and analysed. Within the genre of literary non-fiction these two writers grapple with capturing the real, the objective, but simultaneously insist on doing so from a subjective vantage point.
Sindiwe Magona‟s, Mother to Mother also centres on the theme of the Truth and Reconciliation Commission and on the psyche of the perpetrator. This time, however, the perpetrator‟s psyche is explored through the lens of a narrator-mother in an address to the victim‟s mother. The most significant difference between this text and the other two is that the Magona text provides a fictional account of the TRC case in question. The ethical implications of a literary text with documentary subject matter, of a text that explores the intersections between fiction and non-fiction, surfaces again, and to a larger extent than in the other two texts, thereby further unsettling the line between the reportorial and the imaginative. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie tesis ondersoek die verteenwoordiging van persoonlike vertelling en nasieskap in die genre van die literêre nie-fiksie wat geskryf is om die tema van die Waarheids-en Versoeningskommissie (WVK). Die tekste wat ondersoek word is Antjie Krog se Country of My Skull, Pumla Gobodo-Madikizela se A Human Being Died That Night en Sindiwe Magona se Mother to Mother.
Die tekste van Krog en Gobodo-Madikizela vertel die storie van apartheid-nalatenskap uit twee verskillende standpunte. Hul tekste bestaan uit gereelde ruimtelike kolle van persoonlike verhaal wat die impak van apartheid op twee verskillende kulture van die land beklemtoon om sodoende die persoonlike aan die nasionale te koppel en „n subjektiewe waarheid van hul narratiewe na vore te bring. Albei hierdie skrywers was in 'n professionele hoedanigheid betrokke by die WVK en deur hulle onderskeie ideologieë word die psige van die apartheid oortreder ondersoek, ondervra en ontleed. Dit is binne literêre nie-fiksie waar hierdie twee skrywers swoeg om die werklike en objektiewe ten toon te stel terwyl hulle dit terseldertyd vanuit „n subjektiewe oogpunt wil benader.
Sindiwe Magona se Mother to Mother draai ook om die tema van die Waarheids-en Versoeningskommissie en die psige van die oortreder. Hierdie keer, egter, is die oortreder-psige ondersoek deur die lens van 'n verteller-ma in 'n toespraak aan die slagoffer se ma. Die belangrikste verskil tussen hierdie teks en die ander twee is dat die Magona teks 'n fiktiewe vertelling bied van die WVK saak betrokke in hierdie geval. Die etiese implikasies van 'n literêre teks met 'n dokumentêre onderwerp kom weer na vore en tot 'n groter mate as die ander twee tekste, en daardeur word die fyn lyn van die literêre genres met 'n dokumentêre onderwerp omver gegooi.
|
208 |
The apartheid censors' responses to the works of Frantz Fanon, Amilcar Cabral and Steve "Bantu" BikoRoss, Tamlyn Sue 03 1900 (has links)
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis explores the ways in which the censors during the apartheid era responded to
the works of three black liberation theorists; namely Frantz Fanon, Amilcar Cabral and Steve
Biko. Although other studies of apartheid‐era censorship have been published, this is the
first to examine the censors’ reactions to the work of key African liberation writers.
Apartheid in South Africa brought with it a stringent system of governance, which included a
board of censors who would decide, according their interpretation of the laws of the time,
whether a publication was considered to be “desirable” or “not undesirable.” One of the
major themes examined in the thesis is the interface and tension between the specific and
the transnational. As we shall see, all three liberation theorists put forward Pan‐African
ideas of liberation, but often explicated upon the specificities of their particular liberation
struggles. In a strange act of mirroring, while upholding the idea of South Africa as “a special
case” (exempt from the norms of international human rights law), the apartheid‐era censors
were concerned about the spread of Pan‐African theories of liberation. Beginning with
Fanon, I speculate on the reason why Black Skin White Masks was not banned in South
Africa, though Fanon’s later works to enter the country were banned. I also examine Gillo
Pontecorvo’s film The Battle of Algiers, which was influenced by Fanon’s theories, and
censorship, arguing that the “likely readers” or “likely viewers” of revolutionary material
included not only possible revolutionaries, but also paranoid networks of counterinsurgency.
I then move on to examine the apartheid censors’ responses to the works of
Amilcar Cabral, outlining the interface and tension between local and continental as
described above. The final chapter, which deals with the censors’ responses to Steve
“Bantu” Biko’s I Write What I Like as well as Donald Wood’s Biko, the film Cry Freedom and
other Biko related texts and memorabilia, has some surprises about the supposedly “liberal”
censors’ responses to what they deemed to be “undesirable” and “not undesirable”
literature. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie tesis verken die manier waarop die sensuurraad tydens die apartheidera gereageer
het op die werk van drie swart bevrydingsteoretici, by name Frantz Fanon, Amilcar Cabral en
Steve Biko. Hoewel daar wel ander studies oor apartheidera‐sensuur die gepubliseer is, is
hierdie die eerste studie wat die sensuurraad se reaksie op die werk van sleutel‐Afrikabevrydingskrywers
verken. Apartheid het ‘n streng beheerstelsel in Suid‐Afrika tot gevolg
gehad wat ‘n sensuurraad ingesluit het wat volgens sy interpretasie van die toenmalige
wette kon besluit of ‘n publikasie “wenslik” of “nie‐wenslik” was. Een van die hooftemas wat
in hierdie tesis ondersoek word is die interaksie en spanning tussen die spesifieke en die
transnasionale. Soos sal blyk, het al drie bevrydingsteoretici Pan‐Afrikanistiese idees van
bevryding ondersteun, maar dikwels die besondere van hul spesifieke bevrydingstryd
uiteengesit. Die apartheidera‐sensors se kommer oor die verspreiding van die Pan‐
Afrikanistiese bevrydingsteorië, terwyl hulle die idee van Suid‐Afrika as “’n spesiale geval”
(vrygestel van die norme van internasionale menseregtewetgewing) voorgehou het, was ‘n
ironiese spieëlbeeld hiervan. Ek begin by Fanon en bespiegel oor die redes waarom Black
Skin White Masks nooit in Suid‐Afrika verbied was nie hoewel Fanon se latere werk wat die
land binnegekom het, wel verbied was. Ek ondersoek ook Gillo Pontecorvo se film The Battle
of Algiers wat deur Fanon se teorië beïnvloed is, en argumenteer dat die “waarskynlike
lesers” en “waarskynlike kykers” van revolusionêre materiaal nie slegs moontlike
revolusionêre ingesluit het nie, maar ook paranoïede netwerke van teeninsurgensie. Ek gaan
voort deur die reaksie van die apartheidera‐sensors op die werke van Amilcar Cabral te
ondersoek en die interaksie en spanning tussen die plaaslike en die kontinentale, soos
hierbo beskryf, uit te lig. Die slothoofstuk, wat handel oor die sensuurraad se reaksie op
Steve “Bantu” Biko se I Write What I Like, asook Donald Woods se Biko, die film Cry Freedom
en ander Biko‐verwante tekste en memorabilia, bevat verrassings omtrent die sogenaamde
“liberale” sensors se reaksies op wat hulle as “wenslike” en “nie‐wenslike” literatuur beskou
het.
|
209 |
Welgevonden revisited : a new translation of Sewe Dae by die Silbersteins, and its literary-critical rationalePenfold, Gregory 12 1900 (has links)
Thesis (MA)-- Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis re-evaluates the writing of seminal Afrikaans modernist Etienne Leroux from a
South African English perspective. The present author's new translation of Leroux's prizewinning
novel Sewe Dae by die Silbersteins (1962) is the focal point of an enquiry into how
“rewriting”, in translation theorist André Lefevere's coinage, has shaped the reception of
Leroux's work outside the Afrikaans literary system. It is shown from a literary-historiographical
viewpoint that translation played a crucial role in Leroux's rise to international
prominence and subsequent eclipse. It is demonstrated that Leroux's standing within the
English literary system rests predominantly on extant translations of his novels, without
taking into account the cyclical quality of his fiction, especially the overarching nine-novel
cycle – the basis of Leroux's renown in Afrikaans. The distortions produced by this fact are
critiqued. In particular, the received idea of Leroux as an apolitical obscurantist is challenged,
the work of J.C. Kannemeyer especially showing that Leroux's politics and art
were much more integral and radical than previously (mis)understood. A case is made for
Leroux's re-evaluation as a seminal contributor to modern South African fiction comparable
to J.M. Coetzee, and for the production of fresh translations of his work to facilitate
this re-evaluation. A detailed account of the translation process behind the present author's
new translation of Sewe Dae by die Silbersteins follows. A series of close readings compares
this new translation to the first translation by Charles Eglington (1964), shows how
Eglington's translation obscured certain textual strategies vital to a full comprehension of
Leroux's text, examines the difficulties inherent in restoring them, and argues for the new
translation's success therein. A mise au point in which insights yielded by this process feed
back into an assessment of Leroux's relevance today concludes the thesis. Leroux's technique
is shown to have immunised his texts against the desuetude into which time-bound
“committed” literature often falls. In particular, Sewe Dae by die Silbersteins, or its new
translation, emerges as a satirical anatomisation of subjectivity under late modern capitalism
entirely in tune with contemporary cultural representations of apartheid as metaphor
for global capitalism. / AFRIKAANSE OPSOMMING: In hierdie tesis word die skryfwerk van die hoog-aangeskrewe Afrikaanse modernis
Etienne Leroux vanuit 'n Suid-Afrikaans-Engelse oogpunt in heraanskouing geneem. Die
kandidaat se nuwe vertaling van Leroux se beroemde roman, Sewe dae by die Silbersteins
(1962 ), word as uitgangpunt gebruik vir vrae oor hoe Leroux se werk “herskryf” is deur
kritici en vertalers. In verband hiermee word die vertaal-teoris André Lefevere se werk
gebruik om die ontvangs van Leroux se werk buite die Afrikaanse literêre-sisteem in
oënskou te neem. Uit n literêr-historiografiese standpunt word bewys dat vertaling 'n
sleutel-rol in Leroux se internasionale beroemdheid en sy daaropvolgende verdwyning
gespeel het. Leroux se status binne die Engelse literêre-stelsel berus tans hoofsaaklik op
bestaande vertalings van sy romans, wat beperk in omvang en gehalte is. Leroux se
“Engelse” reputasie neem as gevolg hiervan glad nie die sikliese eienskappe van sy fiksie
in ag nie, bowenal sy oorkoepelende siklus van nege romans, wat die grondslag van
Leroux se roem in Afrikaans vorm. Verskeie misvattings wat uit hierdie toestand
voortspruit – veral die gedagte dat Leroux se skryfwerk apolities en “duister” is – word
bevraagteken. Vernaamlik die werk van J. C. Kannemeyer wys daarop dat Leroux se kuns
baie meer integraal en radikaal is as wat dit blyk binne die wanvoorstelling daarvan in
Suid-Afrikaanse kritiek in Engels. ‘n Pleidooi word gemaak vir ‘n herwaardering van
Leroux as 'n sentrale figuur in moderne Suid-Afrikaanse fiksie, vergelykbaar selfs met J.M.
Coetzee. Verder word gepleit vir die behoefte aan nuwe vertalings van Leroux se werk,
om sodoende 'n deeglike herwaardering moontlik te maak. Daarna volg 'n bespreking van
die vertalingsproses van die kandidaat se nuwe vertaling van Sewe dae by die Silbersteins. 'n
Reeks noukeurige beskouings wat die nuwe vertaling met die bestaande vertaling
(Charles Eglington, 1964) vergelyk, wys daarop dat Eglington se vertaling kerneienskappe
van Leroux se teks effektief verdoesel. Hierdie eienskappe, word aangevoer, is
noodsaaklik vir 'n deeglike begrip van Leroux se teks. Die kandidaat bied ‘n wye analise
oor hierdie eienskappe aan en voer ook aan dat sy nuwe vertaling die wese van Leroux se
roman in ere herstel. Die tesis sluit af met 'n mise au point waarin die insigte wat bereik is
deur die vertalingsproses voorgestel word as stof tot nadenke oor Leroux se belangrikheid
in vandag se leefwêreld. Daar word vervolgens ook bewys dat Leroux se werk bestand is
teen die onbruik waarin tydgebonde littérature engagée dikwels verval. Veral Sewe dae by
die Silbersteins, en die nuwe vertaling wat hier aangebied word, bied 'n satiriese beskouing
van subjektiwiteit onder apartheid-kapitalisme wat strook met huidige voorstellings van
apartheid as metafoor vir globale kapitalisme.
|
210 |
Representations of women, identity and education in the novels of Tsitsi Dangarembga and Kopano MatlwaRodgers, Randi Jean 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis explores the representation of women, identity and education in the works of Tsitsi Dangarembga, Nervous Conditions (1989) and The Book of Not (2006), and Kopano Matlwa, Coconut (2007) and Spilt Milk (2010), through the lens of postcolonial studies. The arguments presented deal with the complicated factors associated with the formation of new identities in independent Zimbabwe and post-apartheid South Africa. I focus on how African women are represented in the texts taking place at particular socio-historical moments, including implications and interpretations of the literal and cultural shift from the indigenous, rural or segregated environments to Western, urban and racially mixed ones. My argument outlines the ways in which the stories are allegorically the stories of the fledgling democracies from which they emerge. I explore the texts in terms of symbolics of food, language, accents, family, academic settings, and the liberating and limiting elements associated with each. The authors present a complicated reality for the women of the novels, one where education is prioritized although somewhat to the detriment of traditional values and norms. The representation of women in the novels varies, leaving few successful role models for navigating workable identities for the characters as mothers, wives, and autonomous individuals. The novels offer interesting imaginaries for the future of their respective countries. The texts promote education tempered with a respect for home cultures and racial reconciliation. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie tesis ondersoek die uitbeelding van vroue, identiteit en opvoeding in die werke van Tsitsi Dangarembga en Kopano Matlwa vanuit die oogpunt van postkoloniale studies. Die voorgestelde argument hou verband met die ingewikkelde faktore van identiteit-vorming in 'n onhafhanklike Zimbabwe en 'n post-Apartheid Suid-Afrika. Ek fokus op die uitbeelding van swart vroue in hierdie tekste wat gedurende spesifiek sosio-historiese oomblikke plaas vind. Dit sluit in die gevolge en interpretasies van letterlike en kulterele verskuiwings vanaf inheemse, landelike en gesegregeerde omgewings tot Westerse, stedelike en veelrassige omgewings. My argument sit uit een hoe hierdie vroue se stories as allegorieë vir die jong demokratiese lande waaruit hul na vore kom, beskou kan word. Ek verken die tekste ook in terme van die simboliek van voedsel, taal, aksent, familie en opvoeding, en fokus verder op die bevrydende en beperkende elemente van elk. Die skrywers bied 'n ingewikkelde werkliheid vir vrouens in die romans aan, een waar opvoeding 'n prioriteit is, maar ietwat tot die nadeel van tradisionele waardes en norme. Die uitbeelding van vrouens in die romans wissel en bied min suksesvolle rolmodelle aan waarvolgens die karakters identiteite soos moeder, vrou en selfstandige individue kan vorm. Die tekste bevorder wel die verkryging van 'n volledige opvoeding, maar nie tot nadeel van tradisionele kulture, of die moontlikheid van rasseversoening nie. Beide die romans bied 'n interessante blik op die toekomste vir die onderskeie lande dur hierdie uibeelding van die vroulike karakters.
|
Page generated in 0.0359 seconds