No description available.

No description available.

No description available.

No description available.

Introduction. Devant les nombreux facteurs pouvant influencer le risque hémorragique despatients sous anticoagulant, le concept de médecine personnalisée pourrait avoir unimpact favorable dans la prise en charge globale de ces patients.Hypothèse et objectif. L’hypothèse de ce travail de thèse est que l’utilisation et l’analysede registre de « vraie vie » pourrait permettre de définir des « profils » hémorragique depatient permettant une prise en charge personnalisée des patients.Matériel et Méthode. Ce travail de thèse a utilisé deux registres de vraie vie, le registreRIETE (registre international multicentrique prospectif) et le registre RATED (registremonocentrique).Résultats. Nous avons montré l’importance du recueil biologique dans l’analyse desaccidents hémorragiques sous anticogulants avec une perte plus élevée de facteurs decoagulation, lors d’hémorragie gastro-intestinales par rapport aux intracraniennes sousAVK. A l’inverse, ce risque est diminué de moitié en cas de mutation du facteur V Leiden.Grâce au registre RIETE, nous nous sommes ensuite intéressés aux métrorragies sousanticoagulant (peu décrites dans la littérature) où seulement 0,17% des femmesprésentaient des saignements utérins majeurs. Nous avons par la suite montré que lespatients fragiles (CrCl ≤50 mL / min, un âge ≥75 ans ou un poids corporel ≤50 kg) ont unrisque deux fois plus élevé de saignement grave. Enfin, afin de montrer lacomplémentarité des registres de vraie vie et des données d’essais randomisés, nousnous sommes intéressés aux patients exclus de ces essais randomisés et avons montréégalement un risque hémorragique 4 fois plus élevé.Conclusion. Ce travail de thèse a permis de démontrer l’intérêt de travailler non pastoutes hémorragies confondues mais hémorragies par hémorragies, avec un intérêt deréalisation de registres prospectifs de vraie vie avec la mise en oeuvre de bio-banquepermettant une analyse plus personnalisée de la prise en charge des patients. / Introduction. Given many risk factors that may influence the risk of hemorrhage underanticoagulant therapy, the concept of personalized medicine could have a favorableimpact in the overall management of these patients.Hypothesis and objective. The hypothesis of this thesis is that the use and analyze of "reallife" registries could allow to define hemorrhagic "profiles" allowing a personalizedmanagement of the patients.Material and method. This thesis work has used two real life registries, the RIETE registry(international, multicentric and prospective register) and RATED (monocentric register).Results. We showed the importance of biological database in the analysis of hemorrhagicevents under anticoagulants with a higher loss of coagulation factors in gastrointestinalbleeding compared with intracranial bleeding under AVK. Conversely, this bleeding risk istwo times lower in case of factor V Leiden mutation. Thanks to the RIETE registry, wewere interested in abnormal uterine bleeding under anticoagulant therapy (few studies inthe literature) with major uterine bleeding only for 0.17% of women. Then, we showed thatfragile patients (CrCl ≤50 mL / min, age ≥75 years or body weight ≤50 kg) have a 2-foldhigher risk for major bleeding. Finally, in order to show the complementarity between datafrom real life registries and randomized trial, we assessed patients normally excluded fromthese randomized trials and also showed a 4-fold higher bleeding risk in these excludedpatients.Conclusion. This thesis work allowed us to demonstrate the interest of working not only onoverall hemorrhages but on each type of hemorrhage separately, with a particular interestto create real life prospective registries with the implementation of bio-bank allowing amore personalized analysis of the intake of patients.

Objectives: To describe patient characteristics and evaluate costs and outcomes of novel oral anticoagulants compared to clinic-monitored warfarin for the prevention of stroke and systemic embolism in patients with atrial fibrillation within the Scott & White Healthcare system. Methods: Patients with atrial fibrillation, CHADS₂ score ≥ 1, and a prescription claim for dabigatran, rivaroxaban, or warfarin between 2010 and 2012 were evaluated over 12 months. Patients in the warfarin cohort were enrolled in an Anticoagulation Clinic. Patients were matched 1:1 for age, CHADS₂, and gender for comparisons between groups. Baseline characteristics, medication adherence, occurrence of adverse events, and treatment costs were compared using inferential statistics. Anticoagulation control was assessed for patients in the warfarin cohort. Results: 141 and 471 patients met criteria for the novel cohort group and the warfarin group, respectively. After matching, 136 remained in each cohort. Prior to matching, compared to the warfarin cohort, the novel anticoagulant cohort had a higher proportion of male patients (63% versus 49%), and lower average CHADS₂ score (2.65 versus 3.30), while average age in both cohorts was similar (75 years). Matched cohorts had similar adherence rates (88% for novel versus 87% for warfarin). After matching, annual medication cost in 2014 US dollars for dabigatran or rivaroxaban averaged $2,658 (SD $1,494) compared to $1,066 (SD $633) for warfarin, including monitoring costs. Annual total all-cause healthcare costs averaged $23,711 (SD $22,910) for dabigatran or rivaroxaban, compared to $18,248 (SD $24,184) for warfarin. For the 95 warfarin patients with INR values, time in therapeutic range averaged 70.4%. Conclusion: Compared to clinic-monitored warfarin, more men than women were prescribed new oral anticoagulants and these patients averaged a lower CHADS₂ score. After matching, patient adherence was high and comparable between groups. Anticoagulation control for warfarin patients was similar to clinical trials. Annual medication cost was significantly greater for new oral anticoagulants than clinic-monitored warfarin, including INR monitoring costs. Total annual all-cause healthcare costs were significantly greater for patients taking new oral anticoagulants compared to warfarin, although too few adverse events occurred to draw conclusions regarding event rates and costs of ischemic stroke and major bleeds. / text

Respiratory disease represents an important component of small animal emergency medicine. The morbidity and mortality of respiratory disease and inflammation, although poorly defined, is considered to be significant. Much of the therapy used in the stabilization and management of respiratory disease in veterinary patients has been taken from human medicine, including inhalation therapy. Heparin has been shown to have substantial anticoagulant, anti-inflammatory, and antiibrotic effects within the lungs when administered via inhalation in human patients. To date, no studies have evaluated the use of nebulized heparin in dogs. This study is the first to attempt to generate pharmacokinetic data regarding nebulized unfractionated heparin in the dog.

La maladie thromboembolique veineuse (MTEV) est une complication fréquente des interventions chirurgicales. Le risque de développement d'une phlébite chez un patient ayant subi une chirurgie est calculé à partir de facteurs prédisposants du patient, ainsi que du type de chirurgie. Plusieurs méthodes préventives ont été démontrées efficaces pour réduire le risque de développement d'une phlébite. Des recommandations de l' American College of Chest Physicians (ACCP) concernant les traitements antithrombotiques appropriés ont été publiées en septembre 2004. Malgré la disponibilité de traitements préventifs efficaces et la publication de lignes directrices, les cas de MTEV évitables sont bien trop fréquents. Objectifs. Les objectifs principaux étaient (1) d'évaluer l'adhérence intrahospitalière des médecins du CHUS aux recommandations de l'ACCP concernant les traitements antithrombotiques en périopératoire, et (2) de connaître les caractéristiques (des patients et de la chirurgie) influençant l'adéquation des modalités de traitement. L'objectif secondaire de l'étude fut de confirmer l'impact de l'adhérence aux recommandations sur le taux d'événements thromboemboliques cliniques. Méthodes. Nous avons révisé les données hospitalières informatisées de tous les patients admis pour une chirurgie (pour laquelle l'ACCP recommande un traitement thromboprophylactique) pendant l'année 2006 afin d'estimer la fréquence de (1) thromboprophylaxie présente et (2) thromboprophylaxie adéquate. Des modèles de régression logistique ont permis d'identifier les facteurs associés à ces 2 variables. Ensuite, nous avons suivi ces mêmes patients, par le biais d'une étude de cohorte prospective, pour une période de 3 mois suivant la date de leur chirurgie, pour établir s'il y a eut développement ou non d'une MTEV. Résultats. Des 2286 admissions inclues dans notre cohorte, 1852 (81%) patients ont reçu un traitement prophylactique, et 582 (26,5%) ont reçu un traitement conforme aux recommandations de l'ACCP. Les variables liées à l'absence de traitement prophylactique étaient le sexe, l'âge et le niveau de risque de développement de MTEV du patient, un diagnostic de varices, une grossesse dans les 3 mois précédent la date de chirurgie, le type de chirurgie et la durée de séjour à l'hôpital. Les variables liées à l'adéquation du traitement prophylactique étaient l'âge, un diagnostic de cancer dans les 3 mois précédent la date de chirurgie, une insuffisance cardiaque, une affection abdominale inflammatoire ainsi que le type de chirurgie. Seize patients (0,7%) ont développé une MTEV dans les 3 mois suivant leur chirurgie. Parmi ces patients, 2 n'avaient reçu aucun traitement, 11 ont reçu un traitement inadéquat et 2 ont reçu un traitement conforme aux recommandations. Le risque relatif de développer une phlébite lorsqu'un patient reçoit un traitement inadéquat ou absent est de 1,49 (intervalle de confiance à 95% = 0,42 à 5,23). Conclusion Par le biais de cette étude, nous démontrons que le taux de prescription adéquate de traitement thromboprophylactique est faible, malgré la mise en place de lignes directrices claires. Une implantation ciblée, basée sur les variables associées à l'inadéquation du traitement serait une solution possible pour améliorer la situation.

Οι αναλύσεις συστατικών του αίματος αποτελούν σημαντική παράμετρο στην κλινική πράξη, επηρεάζοντας τη διάγνωση ασθενειών και το σχεδιασμό κατάλληλων θεραπευτικών αγωγών. Η απομόνωση πλάσματος με χρήση φιαλιδίων συλλογής (vacutainers), που περιέχουν κάποιο αντιπηκτικό, είναι ένα καθημερινό φαινόμενο σε νοσοκομεία και κλινικές. Η μη σωστή επιλογή του κατάλληλου αντιπηκτικού και πρωτοκόλλου επεξεργασίας των δειγμάτων μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένα αποτελέσματα με κόστος χρημάτων και κυρίως κόστος ανθρώπινων ζωών. Επίσης, οι καθιερωμένες σήμερα βiοχημικές εξετάσεις παρέχουν συνήθως μεμονωμένες και όχι ολιστικές μετρήσεις του μεταβολικού/βιοχημικού προτύπου του δότη. Αυτό σημαίνει πως πρέπει συνήθως να ληφθούν πολλά δείγματα ή και μεγάλη σχετικά ποσότητα δείγματος, με καταπόνηση του δότη, και να εφαρμοστούν πολλαπλά πρωτόκολλα διαφορετικής ακρίβειας για τις επιμέρους αναλύσεις. Υπάρχει επομένως αναγκαιότητα για την προτυποποίηση των πρωτοκόλλων συλλογής και χειρισμού των δειγμάτων αίματος στο πλαίσιο ολιστικών μελετών του προτύπου συγκέντρωσης μεταβολιτών του. Με την παρούσα εργασία διερευνάται η τυχόν επίπτωση του αντιπηκτικού και συγκεκριμένα των δύο ευρύτερα χρησιμοποιούμενων στις βιοχημικές αναλύσεις πλάσματος, δηλαδή EDTA και ηπαρίνης, στην μέτρηση του προτύπου συγκέντρωσης των μεταβολιτών μικρού μοριακού βάρους στο πλάσμα αίματος με τη χρήση χρωματογραφίας αερίων – φασματομετρίας μάζας. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, αναλύονται και συγκρίνονται τα πρότυπα συγκέντωσης μεταβολιτών στο πλάσμα τριών εθελοντών, που απομονώθηκε (α) σε φιαλίδιο συλλογής αίματος (vacutainer) εσμυρισμένο με ηπαρίνη λιθίου (lithiumheparin) της εταιρείας BD και (β) σε φιαλίδιο falcon που περιέχει 400μL διαλύματος 0,5M EDTA pH 8,0. Τα αποτελέσματα αυτής της ανάλυσης έδειξαν πως το υγρό EDTA επηρέασε την παραγώγιση του εκχυλίσματος των μεταβολιτών, ένα στάδιο που είναι απαραίτητο στη μεταβολομική με χρωματογραφία αερίων – φασματομετρία μάζας και δεν είναι δυνατή η ποσοτική σύγκριση μεταξύ των δύο προτύπων. Όμως, ποιοτική σύγκριση μεταξύ των προτύπων των δειγμάτων στα δύο αντιπηκτικά, έδειξε ότι μετρώνται οι ίδιοι μεταβολίτες, με εξαίρεση την ιδιαίτερα αυξημένη συγκέντρωση της κλειστής μορφής της γλυκόζης στα δείγματα που απομονώθηκαν στο EDTA. Αυτό συνάδει με προηγούμενες μελέτες που ανέφεραν την επίδραση της ηπαρίνης στη μέτρηση της γλυκόζης στο αίμα. Περαιτέρω συγκριτική ανάλυση με τη χρήση εσμυρισμένων φιαλιδίων συλλογής με EDTA και ηπαρίνη, σε διαφορετικούς χρόνους παραμονής του αίματος στο αντιπηκτικό και περισσότερα δείγματα είναι απαραίτητες για την αριστοποίηση των πρωτόκολλων συλλογής δειγμάτων πλάσματος και ορού για μεταβολομικές και πρωτεωμικές αναλύσεις. / Blood tests constitute an important part of clinical practice, contributing significantly to disease diagnosis and the design of appropriate therapeutic treatments. Plasmaisolationusingcollection tubescontaining a specific anticoagulant, aka vacutainers, isa regular procedure taking place multiple times per day in hospitals and medical clinics. Erroneous selection of the appropriate anticoagulant, as well as the sample collection and handling protocol may lead to inaccurate measurementswith negative financial consequences, but mainly to the medical care of the patients. Moreover, current standard biochemical tests usually measure individual biochemical parametersand not the holistic metabolic and biochemical profile of the patient. This may mean multiple collections of relatively large volumes of blood samples from the subjects,while various analytical protocols of different accuracy have to be followed. Therefore, there is a need for the standardization of the protocols for the collection and handling of blood samples in the context of holistic analyses of its metabolite concentration profile. The present study aims at investigating the effect of anticoagulants, and more specifically of the two more widely used in biochemical analysis of blood plasma, EDTA and heparin, on the measurement of the concentration profile of low molecular weight metabolites in the blood plasma, using gas chromatography - mass spectrometry (GC-MS). To achieve this objective, the plasma metabolite concentration profilesof three donors were measured after plasma isolation in (a) BD lithium heparin glass vacutainers and (b) falcon tubes containing 400mL of n 0.5 M EDTA pH 8.0 solution. The results of this analysis showed that the liquid EDTA influenced the derivatization of metabolite extract, derivatization being a necessary step in GC-MS metabolomic analysis. Thus, the obtained metabolic profiles of plasma from isolation in EDTA and heparin cannot be quantitatively compared. However, a qualitative comparison between indicated that the same metabolites can be quantified in the two profiles. The only major difference was the observed high concentration of glucose in the form of glucopyranose in the plasma samples from the EDTA isolation compared to those isolated in heparin. This observation is consistent with previous studies that have reported the negative effect of heparin isolation on the measurement of plasma glucose. Further comparative analysis between the two isolation protocols using glass vacutainersfor both coagulants investigating also the effect of the duration of the isolation protocol in a larger number of samplesis necessary for optimizing the plasma and serumsamples collection protocols for metabolomics and proteomic analyses.

No / Background: In previous experiments, we showed that heparin oligosaccharides inhibit the angiogenic cytokine fibroblast growth factor-2. Here, we present the first in vivo study of size-fractionated heparin oligosaccharides in four models of angiogenesis that are progressively less dependent on fibroblast growth factor-2. Experimental Design: Heparin oligosaccharides were prepared using size-exclusion gel filtration chromatography and characterized through depolymerization and strong anion exchange high-performance liquid chromatography. Size-defined oligosaccharides (20 mg/kg/d) were given to mice bearing s.c. sponges that were injected with fibroblast growth factor-2 (100 ng/d). After 14 days, octasaccharides and decasaccharides reduced the microvessel density to levels below control. In a second experiment, HEC-FGF2 human endometrial cancer cells that overexpress fibroblast growth factor-2 were implanted in a hollow fiber placed s.c. in vivo. Oligosaccharides were given at 20 mg/kg/d for 2 weeks and the data again showed that octasaccharides significantly reduced microvessel density around the fiber (P = 0.03). In a more complex model, where angiogenesis was induced by a broad spectrum of growth factors, including vascular endothelial growth factor, we implanted H460 lung carcinoma cells in hollow fibers and treated the animals with oligosaccharides at 20 mg/kg/d over 3 weeks. Octasaccharides reduced the microvessel density to that of control. Preliminary investigation of 6-O-desulfated heparins showed that these also had antiangiogenic activity. Results: Finally, we examined the inhibitory potential of hexasaccharides and octasaccharides given at 20 mg/kg/d and these inhibited the growth of H460 lung carcinoma in vivo. At clinically attainable concentrations, significant anticoagulation (activated partial thromboplastin time, anti-factor Xa, and anti-factor IIa) was not observed in vitro unless species containing 16 saccharide residues were investigated. Conclusions: Thus, our preclinical data show that heparin octasaccharides represent novel antiangiogenic compounds that can be given without the anticoagulant effects of low molecular weight heparin.