• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 391
  • 19
  • 17
  • 14
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 443
  • 195
  • 112
  • 95
  • 81
  • 75
  • 55
  • 45
  • 44
  • 38
  • 38
  • 37
  • 37
  • 37
  • 33
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
181

Metodología de clasificación dinámica utilizando Support Vector Machine

Sandoval Rodríguez, Rodrigo Antonio January 2007 (has links)
Esta investigación se centra en el problema de clasificación, por medio de confeccionar una metodología que permita detectar y modelar cambios en los patrones que definen la clasificación en el tiempo, en otras palabras, clasificación dinámica. La metodología desarrollada propone utilizar los resultados obtenidos en un periodo de tiempo para la construcción del modelo al siguiente periodo. Para ello se utilizaron dos modelos de clasificación distintos; el primero de ellos es Support Vector Machine (SVM) con el objetivo de confeccionar la metodología dinámica, que denominaremos Dynamic Support Vector Machine (D-SVM) y el segundo modelo de clasificación es Linear Penalizad SVM (LP-SVM) con la finalidad de que la metodología construida permita la selección de atributos dinámicamente. Los parámetros utilizados en el modelo de clasificación son; las ventanas de tiempo, ponderadores de relevancia, penalización de los errores y la penalización de los atributos (sólo para el modelo con selección de atributos). De los resultados obtenidos, se utiliza la ventana de tiempo que define el mejor modelo de un periodo y junto a los nuevos datos que se obtengan generan el del próximo. Esta metodología luego fue aplicada a un caso real en una institución gubernamental chilena (INDAP), en el problema de predicción de comportamiento de pago (credit scoring). Para ello se analizaron 4 instancias de tiempo con 9 atributos para el modelo sin selección de atributos y 18 atributos para el modelo con selección. Luego ambos modelos fueron comparados con uno de clasificación estática, es decir, que las 4 instancias de tiempo son unidas como si fuese una data. Los resultados obtenidos en esta aplicación son levemente superiores a la metodología estática correspondiente y en el caso de la selección de atributos el modelo utiliza una mayor cantidad. Las conclusiones de esta investigación son que presenta la ventaja de utilizar una menor cantidad de datos a los disponibles, lo que genera modelos más rápidos y que se van adaptando a los cambios de comportamiento que se producen en el tiempo, al descartar los datos más antiguos en la construcción del nuevo modelo. Con respecto al método con selección de atributos, se destaca que no utiliza un modelo exógeno para seleccionar los atributos sino que el modelo estima los atributos necesarios para cada periodo de tiempo, por lo que se tiene un modelo más estable y generalizado; además se logra obtener información de cómo la relevancia de los atributos cambia en el tiempo. Sobre los resultados se concluye que la metodología D-SVM con y sin selección de atributos es al menos tan buena como los métodos actuales de clasificación.
182

Estudo de diferentes métodos na estimativa da curva de retenção da água no solo / Study of different methods of soil water retention curve estimation

Ismael Meurer 22 April 2014 (has links)
O solo fornece suporte e atua como reservatório de água para as plantas, promovendo condições fundamentais ao crescimento de raízes e à dinâmica da água e nutrientes. O conhecimento de suas propriedades hidráulicas, como a curva retenção da água, é de grande importância na descrição e predição dos processos de transporte da água e solutos. O objetivo deste trabalho foi determinar a curva de retenção pelo método tradicional dos funis e câmaras de pressão de ar com placa porosa, pelo método de campo utilizando tensiômetros e pelo método da evaporação da água em amostra de solo no laboratório munida de tensiômetro. O solo utilizado para estudo foi classificado como Nitossolo Vermelho eutrófico de textura argilosa, e estava sendo cultivado com café há mais de 10 anos. A comparação entre as curvas obtidas pelos três métodos indicou que o método da evaporação diferiu estatisticamente do método do funil e câmara e foi estatisticamente idêntico ao método do tensiômetro a campo. Por sua facilidade de execução, baixo custo e rapidez na determinação da curva de retenção até a tensão de aproximadamente 100 kPa, o método da evaporação aqui apresentado é uma boa opção de utilização. Com relação ao método do tensiômetro no campo, embora mais realístico, é muito trabalhoso. / Soil provides support and acts as a water reservoir to plants, promoting essential conditions to root growth and to water and nutrient dynamics. The understanding of its hydraulic properties, like the water retention curve, is of great importance for the description and prediction of the processes of water and solute transport. The objective of this study was to determine soil water retention curve through the traditional method using porous plate funnel and pressure chamber, through the field method using tensiometers and through the water evaporation in soil sample with tensiometer in the laboratory. The studied soil was classified as clayey Rhodic Hapludox, which had been cultivated with coffee for more than 10 years. The comparison of curves obtained through the three methods indicated that the evaporation method was statistically different from the method using funnel and chamber, and statistically equal to the method of tensiometers at field. For its easy execution, low cost and quickness to determine soil water retention curve until the tension of about 100 kPa, the evaportation method presented here is a feasible option. As for the method of tensiometers at field, although it is more realistic, it is very laborious.
183

Classificação de séries temporais por similaridade e extração de atributos com aplicação na identificação automática de insetos / Classification of time series similarity and feature extraction with application to automatic identification of insects

Diego Furtado Silva 27 February 2014 (has links)
Um dos grandes desafios em mineração de dados é a integração de dados temporais ao seu processo. Existe um grande número de aplicações emergentes que envolvem dados temporais, incluindo a identificação de transações fraudulentas em cartões de crédito e ligações telefônicas, a detecção de intrusão em sistemas computacionais, a predição de estruturas secundárias de proteínas, a análise de dados provenientes de sensores, entre muitas outras. Neste trabalho, tem-se interesse na classificação de séries temporais que representam sinais de áudio. Como aplicação principal, tem-se interesse em classificar sinais de insetos coletados por um sensor óptico, que deve ser capaz de contar e classificar os insetos de maneira automática. Apesar de serem coletados opticamente, os sinais capturados se assemelham a sinais de áudio. O objetivo desta pesquisa é comparar métodos de classificação por similaridade e por extração de atributos que possam ser utilizados no contexto da classificação de insetos. Para isso, foram empregados os principais métodos de classificação de sinais de áudio, que têm sido propostos para problemas como reconhecimento de instrumentos musicais, fala e espécies animais. Neste trabalho, é mostrado que, de modo geral, a abordagem por extração de atributos é mais eficaz do que a classificação por similaridade. Mais especificamente, os melhores resultados são obtidos com a utilização de coeficientes mel-cepstrais. Este trabalho apresenta contribuições significativas em outras aplicações, também relacionadas à análise de séries temporais e sinais de áudio, por similaridade e por extração de atributos / One of the major challenges in data mining is the integration of temporal data to its process. There are a number of emerging applications that involve temporal data, including fraud detection in credit card transactions and phone calls, intrusion detection in computer systems, the prediction of secondary structures of proteins, the analysis of data from sensors, and many others. In this work, our main interest is the classification of time series that represent audio signals. Our main interest is an application for classifying signals of insects collected from an optical sensor, which should count and classify insects automatically. Although these signals are optically collected, they resemble audio signals. The objective of this research is to compare classification methods based on similarity and feature extraction in the context of insects classification. For this purpose, we used the main classification methods for audio signals, which have been proposed for problems such as musical instrument, speech and animal species recognition. This work shows that, in general, the approach based on feature extraction is more accurate than the classification by similarity. More specifically, the best results are obtained with mel-frequency cepstrum coefficients. This work also presents significant contributions in other applications, also related to the analysis of time series and audio signals by similarity and feature extraction
184

Um serviço de autorização Java EE baseado em certificados de atributos X.509. / A Java EE authorization service based on X.509 attribute certificates.

Stefan Neusatz Guilhen 03 June 2008 (has links)
O surgimento e a popularização de arquiteturas de software que fornecem suporte à programação distribuída orientada a objetos, como CORBA, .NET e Java EE, gerou uma demanda por infra-estruturas de segurança eficientes, capazes de proteger os recursos dos sistemas de ataques maliciosos. Essa proteção começa pela identificação dos usuários que interagem com os sistemas, processo conhecido como autenticação. Entretanto, a autenticação por si só não é suficiente para garantir a segurança dos recursos, uma vez que a autenticação não determina quais ações os usuários estão autorizados a executar depois de autenticados. Em outras palavras, um mecanismo de autorização, que faz valer as políticas de controle de acesso aos recursos definidas pelos administradores de sistemas, se faz necessário. Neste trabalho estudamos mecanismos de controle de acesso baseado em papéis e a aplicabilidade dos certificados de atributos X.509 como estrutura de armazenamento desses papéis em um ambiente Java EE. Em particular, estendemos a infra-estrutura de segurança do servidor de aplicações JBoss, de modo que ela passasse a comportar os certificados de atributos X.509. Além disso, analisamos as vantagens e desvantagens do uso de tais certificados e avaliamos o desempenho da extensão desenvolvida em relação a outras alternativas que são oferecidas pelo JBoss para o armazenamento de papéis dos usuários. / The popularization of software architectures that provide support for distributed object-oriented programming, like CORBA, .NET, and Java EE, revealed the need for efficient security infrastructures to protect the resources of enterprise systems from malicious attacks. This protection usually begins with the identification of the users that interact with the systems, a process known as authentication. However, authentication alone is not enough to guarantee the protection of the resources, as it cannot determine what actions a particular user is allowed to execute on a given resource. In other words, an authorization mechanism is needed in order to enforce the access control policies as defined by the system administrators. In this dissertation we studied role-based access control mechanisms and the use of X.509 attribute certificates as data structures that store the users roles in a Java EE environment. Particularly, we added X.509 attribute certificates support to the existing JBoss application server security infrastructure. Furthermore, we evaluated the pros and cons of using these certificates, and compared the performance of the developed extension to the performance of the existing solutions provided by JBoss to store the users roles.
185

Seleção de áreas para aterros sanitários baseada em mapeamento geotécnico e Analytic Hierarchy Process - AHP / not available

Gilvana Nogueira Marques 10 December 2002 (has links)
Dentre as várias técnicas de tratamento e disposição dos resíduos sólidos urbanos a disposição em aterros sanitários é a mais usada, devido ao baixo custo e relativa simplicidade operacional. No entanto, a falta de estudos para áreas adequadas é um dos principais fatores limitantes da aplicação desta técnica. É imprescindível o conhecimento dos atributos do meio-físico para avaliar as suas várias interações com o aterro sanitário. Essas interações e a variedade de atributos, dificultam a seleção do local adequado para a instalação do aterro sanitário. Diante disto, há a necessidade de uma metodologia que considere as interações, juntamente com os atributos, e se mostre eficaz na seleção do melhor local para o aterro. Propões-se aqui uma metodologia que considera 14 atributos do meio físico, referentes ao substrato rochoso, materiais inconsolidados, água e feições de relevo. Em vista da variedade de atributos, múltiplas alternativas possíveis e objetivos muitas vezes conflitantes, a serem considerados, foi aplicada a técnica de tomada de decisão denominada processo hierárquico analítico (PHA). O PHA divide um problema complexo em problemas mais simples na forma de uma hierarquia de decisão e, permitiu a obtenção do índice de adequabilidade (I.A.), que representa o valor numérico da adequabilidade de uma determinada áreas para a instalação de aterros sanitários, além de possibilitar a sua hierarquização em relação às áreas adjacentes. Esta metodologia foi aplicada na região de Araraquara, estado de São Paulo, limitada pelo paralelos 21º45\' e 22º00\' sul e meridianos 48º00\' minutos e 48º15\' minutos oeste Gr. O I.A. possibilitou o zoneamento e a classificação de unidades de combinação em favorável, moderada, severa e restritiva para a implantação de um aterro sanitário. A metodologia mostrou-se eficaz e permitiu comparar os 14 atributos de forma numérica, ao introduzir a ) técnica de tomada de decisão através do processo de hierarquia analítica. Desta forma, apresentou as vantagens de diminuir a subjetividade do processo de seleção e ponderar atributos inter-dependentes, direcionados ao objetivo de selecionar áreas para a implantação de um aterro sanitário. / Among several techniques for disposition and treatment of urban solid waste, sanitary landfill is the most employed, by their low cost and relative operational simplicity. However, the lack of research for suitable areas is one of the main problems to the application of this technique. It is necessary to know the attributes of the environment to assess their numerous interactions with the environment sanitary landfill. This interactions and the variety of the attributes becomes diffilcut the selection of the most suitable area to the installation of the sanitary landfill. A methodology to be effiecient in the selection of the best site to this facility, must consider the interactions and the attributes of the environment. This paper proposes a methodology which consider 14 attributes of the environment related to the rocky substrate, unconsolidated materials, water and relief. Because the variety of attributes, multiple possible alternatives and competing objectives to be consider was applied a decision support system (D.S.S.) technical named analytic hierachy process (AHP) which divides a complex problem in simpler ones in the form of a decision hierarchy. The use of AHP reaches the numerical suitability index (SI), of the areas to the installation of a sanitary landfill and becomes possible to hierarchy these areas. This methodology was applied in an area located in the Araraquara region, São Paulo state, limited by the parallels 21º45\' and 22º15\' south and meridians 48º00\' and 48º15\' West gr. The use of the suitability index (SI) permitted the zoning and ranking of the sub-areas and their classification in favorable, moderate, severe and restrictive to the installation of a sanitary landfill. The methodology to compare the 14 attributes in a numerical way by the use of the making decision technique applied to the AHP. By this way had the advantage of less subjectivity of the process of area selection and to weigh inter-dependents attributes, addressed to the objective of to select sites to the sanitary landfill.
186

[en] ENTROPY GUIDED FEATURE GENERATION FOR STRUCTURE LEARNING / [pt] GERAÇÃO DE ATRIBUTOS GUIADA POR ENTROPIA PARA APRENDIZADO DE ESTRUTURAS

17 December 2014 (has links)
[pt] Aprendizado de estruturas consiste em aprender um mapeamento de variáveis de entrada para saídas estruturadas a partir de exemplos de pares entrada-saída. Vários problemas importantes podem ser modelados desta maneira. O processamento de linguagem natural provê diversas tarefas que podem ser formuladas e solucionadas através do aprendizado de estruturas. Por exemplo, parsing de dependência envolve o reconhecimento de uma árvore implícita em uma frase. Geração de atributos é uma sub-tarefa importante do aprendizado de estruturas. Geralmente, esta sub-tarefa é realizada por um especialista que constrói gabaritos de atributos complexos e discriminativos através da combinação dos atributos básicos disponíveis na entrada. Esta é uma forma limitada e cara para geração de atributos e é reconhecida como um gargalo de modelagem. Neste trabalho, propomos um método automático para geração de atributos para problemas de aprendizado de estruturas. Este método é guiado por entropia já que é baseado na entropia condicional de variáveis locais de saída dados os atributos básicos. Comparamos experimentalmente o método proposto com dois métodos alternativos para geração de atributos: geração manual e métodos de kernel polinomial. Nossos resultados mostram que o método de geração de atributos guiado por entropia é superior aos dois métodos alternativos em diferentes aspectos. Nosso método é muito mais barato do que o método manual e computacionalmente mais rápido que o método baseado em kernel. Adicionalmente, ele permite o controle do seu poder de generalização mais facilmente do que métodos de kernel. Nós avaliamos nosso método em nove datasets envolvendo cinco tarefas de linguística computacional e quatro idiomas. Os sistemas desenvolvidos apresentam resultados comparáveis aos melhores sistemas atualmente e, particularmente para etiquetagem morfossintática, identificação de sintagmas, extração de citações e resolução de coreferência, obtêm os melhores resultados conhecidos para diferentes idiomas como Árabe, Chinês, Inglês e Português. Adicionalmente, nosso sistema de resolução de coreferência obteve o primeiro lugar na competição Conference on Computational Natural Language Learning 2012 Shared Task. O sistema vencedor foi determinado pela média de desempenho em três idiomas: Árabe, Chinês e Inglês. Nosso sistema obteve o melhor desempenho nos três idiomas avaliados. Nosso método de geração de atributos estende naturalmente o framework de aprendizado de estruturas e não está restrito a tarefas de processamento de linguagem natural. / [en] Structure learning consists in learning a mapping from inputs to structured outputs by means of a sample of correct input-output pairs. Many important problems fit into this setting. Natural language processing provides several tasks that can be formulated and solved as structure learning problems. Dependency parsing, for instance, involves the prediction of a tree underlying a sentence. Feature generation is an important subtask of structure learning which, usually, is partially solved by a domain expert that builds complex discriminative feature templates by conjoining the available basic features. This is a limited and expensive way to generate features and is recognized as a modeling bottleneck. In this work, we propose an automatic feature generation method for structure learning problems. This method is entropy guided since it generates complex features based on the conditional entropy of local output variables given the available input features. We experimentally compare the proposed method with two important alternative feature generation methods, namely manual template generation and polynomial kernel methods. Our experimental findings indicate that the proposed method is more attractive than both alternatives. It is much cheaper than manual templates and computationally faster than kernel methods. Additionally, it is simpler to control its generalization performance than with kernel methods. We evaluate our method on nine datasets involving five natural language processing tasks and four languages. The resulting systems present state-of-the-art comparable performances and, particularly on part-of-speech tagging, text chunking, quotation extraction and coreference resolution, remarkably achieve the best known performances on different languages like Arabic, Chinese, English, and Portuguese. Furthermore, our coreference resolution systems achieve the very first place on the Conference on Computational Natural Language Learning 2012 Shared Task. The competing systems were ranked by the mean score over three languages: Arabic, Chinese and English. Our approach obtained the best performances among all competitors for all the three languages. Our feature generation method naturally extends the general structure learning framework and is not restricted to natural language processing tasks.
187

Gráficos de control por atributos con curvas ARL cuasi insesgadas: Análisis y desarrollo de métodos

Argoti Morales, Marco Antonio 06 May 2019 (has links)
[ES] Los gráficos de control por atributos son herramientas estadísticas ampliamente utilizadas tanto en la industria de bienes como en la de servicios y sirven para monitorizar procesos mediante atributos de calidad. Los gráficos por atributos uni-variantes están entre los más conocidos y son el tema central de esta tesis. Estos gráficos se dividen en dos tipos: los basados en la distribución binomial (Gráficos np y p) y aquellos basados en la distribución de Poisson (Gráficos c y u). Los gráficos por atributos Shewhart son sin lugar a duda los más populares y tienen la particularidad de que sus límites de control se basan en la aproximación normal a las distribuciones binomial y de Poisson. Cuando se utilizan estos gráficos lo habitual es asumir que, siempre y cuando la aproximación normal sea adecuada, su capacidad de monitorización será idónea, es decir que podrán detectar de igual manera tanto mejoras como deterioros del proceso. En esta tesis se demuestra que, debido a la asimetría de las distribuciones binomial y de Poisson, el ajuste de la aproximación normal es impreciso en las colas de esas distribuciones y que eso afecta negativamente la potencia de detección de los gráficos Shewhart. Para poder establecer la magnitud de la afectación, se desarrollaron varios parámetros novedosos que sirven para evaluar y caracterizar la capacidad de monitorización de cualquier gráfico por atributos del tipo uni-variante. Por medio de estos parámetros se estableció que los gráficos Shewhart, al contrario de lo que se presume, están lejos de ser idóneos. Los nuevos parámetros mencionados en el párrafo anterior, también sirvieron para analizar gráficos de control planteados como alternativas superiores a los Shewhart. Los resultados de los análisis demostraron que esos gráficos tampoco tienen una capacidad de monitorización del todo satisfactoria. Dos nuevos gráficos de control, el p Kmod y el u Kmod, son propuestos. Estos gráficos tienen una capacidad de monitorización superior a cualquier otro gráfico de control (p y u respectivamente) incluido en esta tesis y además cuentan con un método de fácil uso mediante el cual es posible establecer si esa capacidad es o no óptima. Los resultados de la investigación han sido publicados en actas de congresos y en revistas científicas internacionales. / [CAT] Els gràfics de control per atributs són ferramentes estadístiques àmpliament utilitzades tant en la indústria de béns com en la de serveis i serveixen per a monitoritzar processos per mitjà d'atributs de qualitat. Els gràfics per atributs uni- variants estan entre els més coneguts i són el tema central d'esta tesi. Existeixen dos tipus: els gràfics basats en la distribució binomial (Gràfics np i p) i els gràfics basats en la distribució de Poisson (Gràfics c i u). Els gràfics per atributs Shewhart són sens dubte els més populars i tenen la particularitat que els seus límits de control es basen en l'aproximació normal a les distribucions binomial i de Poisson. Quan s'utilitzen estos gràfics allò més habitual és assumir que, sempre que l'aproximació normal siga adequada, la seua capacitat de monitorització serà idònia, és a dir que podran detectar de la mateixa manera tant millores com deterioraments del procés. En aquesta tesi es demostra que, a causa de la asimetria de les distribucions binomial i de Poisson, l'ajust de l'aproximació normal és imprecís en les cues d'eixes distribucions i que això afecta negativament la potència de detecció dels gràfics Shewhart. Per a poder establir la magnitud de l'afectació es van desenrotllar diversos paràmetres nous que servixen per a avaluar i caracteritzar la capacitat de monitorització de qualsevol gràfic per atributs del tipus univariant. A través d'ells es va establir que els gràfics Shewhart, al contrari del que es presumeix, estan lluny de ser idonis. Els nous paràmetres mencionats en el paràgraf anterior també van servir per a analitzar gràfics de control plantejats com a alternatives superiors als Shewhart. Els resultats de les anàlisis van demostrar que tampoc tenen una capacitat de monitorització del tot satisfactòria. Dos nous gràfics de control, el p Kmod i el u Kmod, són proposats. Estos gràfics tenen una capacitat de monitorització superior a qualsevol altre gràfic de control (p i u respectivament) inclòs en esta tesi, a més de comptar amb un mètode de fàcil ús, per mitjà del qual és possible establir si eixa capacitat és òptima o no. Els resultats de la investigació han sigut publicats en actes de congressos i en revistes científiques internacionals. / [EN] Attribute control charts are statistical tools that are widely used in the goods and services industries, they serve to monitor processes by means of product quality attributes. The uni-variant attribute charts are amongst the most well-known and are the main topic of this thesis. Two types of such charts exist, namely: the ones based on the binomial distribution (np and p Charts) and the ones based on the Poisson distribution (c and u Charts). The Shewhart attribute charts are without doubt the most popular and have the peculiarity that their control limits are based on the normal approximation to the binomial and Poisson distributions. When these charts are used it is commonly assumed that, as long as the normal approximation is adequate, their monitoring capability will be ideal, or in other words, that they will be able to detect with equal capacity, either process improvements or deteriorations. In this thesis we show that due to asymmetry of the binomial and Poisson distributions, the adjustment of the normal approximation is inaccurate on their tail sides and that this affects on a detrimental way the detection power of the Shewhart charts. In order to be able to establish the magnitude of the affectation, various novel parameters that serve to assess and characterised the monitoring capability of any uni-attribute type chart were developed. Through them it was established that the Shewhart charts, contrary to what is commonly assumed, are far from being ideal. The aforementioned novel parameters, also served to analyse other control charts posed as superior alternatives to the Shewhart¿s. The analysis results demonstrated that those charts, although superior to the Shewhart¿s, also have a far from satisfactory monitoring capability. Two new control charts, the p Kmod and the u Kmod, are proposed. These charts have a superior monitoring capability compared to any other chart (p and u respectively) included in this thesis, in addition they have an easy to use method that makes it possible to establish if their monitoring capability is, or is not, ideal. The results of the research have been published in congress proceedings and international scientific journals. / A la Secretaria de Educación Superior, Ciencia, Tecnología e Innovación (SENESCYT) del Ecuador, por auspiciar y darme la oportunidad de realizar mis estudios doctorales en España. / Argoti Morales, MA. (2019). Gráficos de control por atributos con curvas ARL cuasi insesgadas: Análisis y desarrollo de métodos [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/120025 / TESIS
188

Un modelo componencial para el desarrollo del potencial creativo. La integración sistémica de los componentes principales resultantes del análisis factorial de los atributos de la creatividad

Flores Miranda, Margarita Beatriz 02 September 2020 (has links)
[ES] La creatividad es un concepto ampliamente difundido en los diversos campos del conocimiento. Sin embargo, tanto en el ámbito de la docencia como en la práctica profesional, se cuenta con pocas o nulas herramientas objetivas para su medición y desarrollo. La hipótesis central a esta investigación plantea que, tras la identificación de los componentes de la creatividad, es posible identificar y potenciar esta habilidad en las personas. Con tal propósito, este estudio propone un modelo sistémico que considera: los componentes de la creatividad, la persona, sus procesos, sus creaciones, y el entorno en el que se desenvuelve. Para la comprensión más precisa de este fascinante fenómeno, el marco teórico de esta investigación se basa en el estudio de siete temas principales. El concepto de la creatividad se analiza a través de su evolución, desde la idea clásica del genio hasta el actual consenso que define la creatividad como una habilidad humana susceptible a ser desarrollada. Siendo determinante para la historia del término el momento en que, al relacionar el trabajo de la persona creativa con su aportación al medio, la noción de utilidad se incorporó al principio de originalidad, inicialmente asumido. El segundo tema que aborda el estudio refiere a los elementos de la creatividad, determinados por Mel Rhodes en 1961, a saber, la persona, el proceso, el entorno y el producto. De los cuatro elementos, el proceso creativo recibe el más alto número de investigaciones, por ser el mecanismo que permite la observación de la persona durante la resolución del problema en cuestión. Tales investigaciones concluyen en modelos por etapas, siendo el más conocido, el modelo de cuatro etapas del proceso creativo, planteado por Graham Wallas en 1926. Para el buen desempeño del proceso de resolución de problemas se han diseñado diversos modelos y teorías, que exploran las posibles interacciones entre los elementos de la creatividad. De especial interés a esta investigación son: el Modelo de la Estructura del Intelecto SI y su adaptación al Modelo de la Estructura del Intelecto para la Resolución de Problemas SIPS desarrollado por Joy Paul Guilford en 1965, así como el Modelo 4P-E desarrollado por Kalus Urban en 1995. El Estado del Arte concluye con la descripción de los componentes del potencial creativo propuestos por Mark Runco y Jonathan Plucker en 1999. La metodología planteada en esta tesis, comenzó por extraer de la literatura las numerosas habilidades creativas, producto de las investigaciones psicométricas realizadas a partir de 1950, año que marcó el inicio del estudio científico de la creatividad. A partir de la categorización semántica de las habilidades identificadas se configuró un listado de atributos, el cual fue validado empíricamente a través de una muestra de estudio N=502 que incluye arquitectos, artistas y diseñadores que desarrollan su práctica profesional en México. Para el tratamiento estadístico de los datos obtenidos de las encuestas, se llevó a cabo un Análisis de Componentes Principales del cual se obtuvieron cuatro factores esenciales: afecto, cognición, voluntad y empatía. Mismos que se correlacionan, con los cuatro elementos de la creatividad: y las cuatro etapas del proceso creativo, constituyendo un modelo sistémico para el desarrollo del potencial creativo. Para la futura implementación del Modelo de la Creatividad concluido en esta investigación, se perfila un sistema de medición y representación del nivel de la creatividad, de aplicación común a las variadas disciplinas del diseño, y se sugiere su relación con el Modelo de Diseño Concurrente de aplicación en el campo del diseño, perfilado por Hernandis (2003). Este trabajo abre el camino para la observación y la mejora cuantitativa y cualitativa del desempeño de la persona durante la creación de un producto, favoreciendo la idea de que se aprende a crear creando. / [CA] La creativitat és un concepte àmpliament difós en els diversos camps del coneixement. No obstant això, tant en l'àmbit de la docència com en el de la pràctica professional es compta amb poques o nul·les eines per a identificar-la i estimular-la en les persones. La hipòtesi central d'aquesta investigació planteja que el desenvolupament de la creativitat pot potenciar-se a partir d'un coneixement profund i ampli d'aquesta, identificant els seus components i les condicions que li afavoreixen. Amb tal propòsit, aquest estudi proposa un model sistèmic que considere: els components de la creativitat, la persona, els seus processos, les seues creacions i l'entorn en el qual es desembolica. Per a la comprensió més precisa d'aquest fascinant fenomen, el marc teòric d'aquesta investigació es basa en l'estudi de set temes principals. El concepte de la creativitat s'analitza a través de la seua evolució, des de la idea clàssica del geni fins a l'actual consens que defineix a la creativitat com una habilitat humana. Sent determinant per a la història del terme el moment en què, en relacionar el treball de la persona creativa amb la seua aportació al mitjà, la noció d'utilitat es va incorporar al principi d'originalitat, inicialment assumit. El segon tema que aborda l'estudi refereix als elements de la creativitat, determinats per Mel Rhodes en 1961, a saber, la persona, el procés, l'entorn i el producte. Dels quatre elements, el procés creatiu rep el més alt nombre d'investigacions, per ser el mecanisme que permet l'observació de la persona durant la resolució del problema en qüestió. Tals investigacions conclouen en models per etapes, sent el més conegut, el model de quatre etapes del procés creatiu, plantejat per Graham Wallas en 1926, en el seu llibre L'Art del Pensament. Per al bon acompliment del procés de resolució de problemes s'han dissenyat diversos models i teories, que exploren les possibles interaccions entre els elements de la creativitat. D'especial interés per a aquesta investigació són: el Model de l'Estructura de l'Intel·lecte SI i la seua adaptació al Model de l'Estructura de l'Intel·lecte per a la Resolució de Problemes SIPS desenvolupat per Joy Paul Guilford (1965), així com el Model 4P-E desenvolupat per Kalus Urban (1995). L'Estat de l'Art conclou amb la descripció dels components del potencial creatiu proposats per Mark Runco i Jonathan Plucker en 1999. La metodologia plantejada en aquesta tesi, va començar per extraure de la literatura les nombroses habilitats creatives, producte de les investigacions psicomètriques realitzades a partir de 1950, any que va marcar l'inici de l'estudi científic de la creativitat. A partir de la categorització de les habilitats identificades es va configurar un llistat d'atributs, el qual va ser validat empíricament a través d'una mostra d'estudi N=502 que va incloure arquitectes, artistes i dissenyadors que desenvolupen la seua pràctica professional a Mèxic. Per al tractament estadístic de les dades obtingudes de les enquestes, es va dur a terme una Anàlisi de Components Principals del qual es van obtindre quatre factors essencials: afecte, cognició, voluntat i empatia. Els quals es correlacionen, amb els quatre elements de la creativitat i les etapes del procés creatiu, constituint un model sistèmic per al desenvolupament del potencial creatiu. Per a la futura implementació del Model de la Creativitat conclòs en aquesta investigació, es perfila un sistema de mesurament i representació del nivell creatiu, d'aplicació comuna a les variades disciplines. De manera específica, es planteja la seua relació amb el Model de Disseny Concurrent perfilat per Hernandis (1999) d'aplicació en l'àmbit del disseny. Aquest treball obri el camí per a l'observació i la millora quantitativa i qualitativa de l'acompliment de la persona durant la creació d'un producte, afavorint a la idea que s'aprén a crear creant. / [EN] Creativity is a widely spread concept in several fields of knowledge. However, in the realm of teaching and professional exercise remains a lack of tools to identify it and expand it in people. The central hypothesis of this research suggests that creativity can be enhanced when counting with a profound and spacious knowledge of what it is, that is, its components and the conditions that favor them. For this purpose, this study proposes a systemic model that interrelates the main components of creativity: person, processes, product, and the environment in which they operate. For the precise understanding of this fascinating phenomenon, the theoretical framework of this research is based on the study of seven main themes. The concept of creativity is analyzed through its evolution, from the classical idea of the genius to the current consensus that defines it as a human ability. Taking as decisive, the moment in which the product relates to its contribution and the definition of creativity fuses the notion of utility to the principle of originality. The second topic addressed in the study refers to the elements of creativity, determined by Mel Rhodes in 1961, person, process, environment, and product. Out of the four elements, the creative process receives the highest number of investigations, as it is the mechanism that allows the observation of the person during the resolution of the problem in question. Such investigations conclude in models by stages, the best known is the four-stage model of the creative process, proposed by Graham Wallas in 1926, in his book The Art of Thought. Various models and theories have been designed for the greatest performance of the problem-solving process, exploring the possible interactions between the elements of creativity. Of special interest for this research are the Model of the Structure of the Intellect SI and its adaptation to the Model of the Structure of the Intellect for the Resolution of Problems SIPS developed by Joy Paul Guilford (1965), as well as the Model 4P-E developed by Kalus Urban (1995). State of the Art concludes with the description of the components of the creative potential proposed by Mark Runco and Jonathan Plucker in 1999. The methodology proposed in this thesis began by extracting from the literature the numerous creative abilities, product of the psychometric research carried out since 1950, a year that marked the beginning of the scientific study of creativity. From the categorization of the identified skills, a list of attributes was assembled and after empirically validated through a sample study N=502 that included architects, artists, and designers who develop their professional practice in Mexico. For the statistical treatment of the data obtained from the surveys, an Analysis of Main Components was carried out concluding with four essential factors: affection, cognition, will, and empathy. The extracted components are correlated, with the four elements of creativity and the four stages of the creative process, constituting a systemic model for the development of creative potential. For the future implementation of the Creativity Model concluded in this investigation, a system of measurement and representation of common application to the various disciplines is outlined. Specifically, a relationship with the Concurrent Design Model outlined by Hernandis (1999) of application in the field of design, is suggested. This work opens the way for observation and the quantitative and qualitative improvement of the person's performance during the creation of a product, favoring the idea that one learns to create by creating. / Flores Miranda, MB. (2020). Un modelo componencial para el desarrollo del potencial creativo. La integración sistémica de los componentes principales resultantes del análisis factorial de los atributos de la creatividad [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/149386 / TESIS
189

Qualidade da estrutura de um latossolo vermelho em sistema integração lavoura pecuária floresta /

Olivério, Gabriela Lozano. January 2019 (has links)
Orientador: Carolina dos Santos Batista Bonini / Resumo: Sistemas de conservação do solo são capazes de alcançar a sustentabilidade agrícola, juntamente com a integração e diversificação de atividades de manejo. São meios que exploram o sinergismo do sistema, resultado da interação solo-planta-atmosfera. Este trabalho teve como objetivo avaliar de maneira temporal os atributos físicos do solo, sob sistema de integração lavoura-pecuária-floresta, com o intuito de verificar possíveis contribuições na qualidade do solo e na sustentabilidade do sistema. O experimento foi desenvolvido na área experimental da Agência Paulista dos Agronegócios – Polo/Andradina – São Paulo - Brasil. O solo em estudo é um Argissolo Vermelho Amarelo distrófico. O delineamento em blocos casualizados se distribuiu em 4 respectivos tratamentos: T1 – integração lavoura-pecuária, sem o componente arbóreo; T2 – sistema agrossilvipastoril, com sombreamento de 1 linha de eucalipto e densidade de 196 árvores/ha; T3 - sistema agrossilvipastoril, com sombreamento de 3 linhas de eucalipto e densidade de 448 árvores/ha; T4 - plantio exclusivo de eucalipto, as amostras foram coletadas ao longo dos anos de 2014 a 2018, nas camadas de 0-0,05; 0,05-0,10 e 0,10-0,20m, para as avaliações de infiltração de água no solo, resistência à penetração, teor de umidade do solo, densidade do solo, estabilidade de agregado e porosidade do solo. Os resultados revelaram que os sistemas que utilizam integração melhoram e/ou mantêm a qualidade do solo, sem compactar ou influenciar negativame... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: Soil conservation systems are capable of achieving agricultural sustainability together with the integration and diversification of management activities. And are means that exploit the synergism of the system as a result of soil-plant-atmosphere interaction. The objective of this work was to evaluate in a temporal manner the physical attributes of the soil, under a crop- livestock-forrest integration system, in order to verify possible contributions to soil quality and system sustainability itself. The experiment was developed in the experimental area of the Paulista Agrobusiness Agency - Polo/Andradina – São Paulo Brasil. The soil under study is a dystrophic Ultisol. The randomized block design was distributed in 4 respetive treatments: T1 - crop-livestock integration, without the tree component; T2 - agrosilvipastoral system, with 1 eucalyptus line of shading and density of 196 trees/ha; T3 - agrosilvipastoral system, with 3 eucalyptus lines of shading and density of 448 trees ha; T4 - exclusive culture of eucalyptus; the samples were collected from 2014 to 2018, in the 0 -0.05 layers; 0.05-0.10 and 0.10-0.20m for the evaluation of soil water infiltration, penetration resistance, soil humidity content, soil density, aggregate stability and soil porosity. The results revealed that systems using integration improve and / or maintain soil quality without compacting or negatively influencing its water infiltration, with changes in its density and total porosity, highlighting t... (Complete abstract click electronic access below) / Mestre
190

Qualidade física de um solo degradado em recuperação via redes neurais artificiais /

Chitero, José Guilherme Marques January 2020 (has links)
Orientador: Carolina dos Santos Batista Bonini / Resumo: Os solos sob um manejo inadequado, têm suas qualidades físicas, químicas e biológicas afetadas negativamente, dando origem a sua degradação. No estado de São Paulo, grande parte das pastagens estão degradadas e/ou em degradação. Entender como um funciona um solo degradado e sua resiliência e iniciar seu processo de restauração, são fundamentais para desenvolver técnicas de manejo adequado do solo. Inúmeras técnicas estão sendo utilizadas para recuperação de solo degradado, descobrir e detalhar os índices físicos do solo ajuda em como proceder, e com qual técnica de recuperação utilizar; visando isso, este projeto teve por objetivo desenvolver um programa interativo (analisar e classificar) com a utilização das redes neurais artificiais (RNA) para estimar os níveis de recuperação do solo (recuperado (R), parcialmente recuperado (PR) e não recuperado (NR) em função dos atributos físicos e comparar com os dados obtidos via estatística convencional. O experimento foi realizado na Agência Paulista de Tecnologias dos Agronegócios – APTA do Extremo Oeste, no município de Andradina/SP no período de 2015 a 2017, em solo classificado como Argissolo Vermelho Amarelo cultivado com pastagem de Urochloa, com diferentes formas de introdução de Estilosantes cv. Campo Grande (Stylosanthes capitata e S. macrocephala). Os atributos do solo estudados foram: densidade do solo, porosidade do solo (macroporosidade e microporosidade), resistência mecânica a penetração, infiltração de água no solo e ... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: Soils under inadequate management have their physical, chemical and biological qualities negatively affected, giving rise to their degradation. In the state of São Paulo, most of the pastures are degraded and / or in degradation. Understanding how a degraded soil and its resilience works and starting its restoration process are essential to develop proper soil management techniques. Countless techniques are being used to recover degraded soil, discovering and detailing the physical indexes of the soil helps in how to proceed, and with which recovery technique to use; with this in mind, this project has developed an interactive program (analyze and classify) using artificial neural networks (ANN) to estimate soil recovery levels (recovered (R), partially recovered (PR) and not recovered ( NR) as a function of physical attributes and compare with data obtained using conventional statistics.The experiment was carried out at the São Paulo Agribusiness Technologies Agency - APTA in the Far West, in the city of Andradina / SP from 2015 to 2017, on classified soil as Red Yellow Argisol cultivated on Urochloa decumbens pasture in recovery since 2012, with different ways of introducing Estiloantes cv. Campo Grande (Stylosanthes capitata and S. macrocephala). The studied soil attributes are: soil density, soil porosity (macroporosity and microporosity), mechanical resistance to penetration, water infiltration in the soil and weighted average diameter, in soil layers: 0-10; 0.10-0.20 an... (Complete abstract click electronic access below) / Mestre

Page generated in 0.0569 seconds