• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 390
  • 168
  • 144
  • 35
  • 28
  • 27
  • 17
  • 11
  • 10
  • 8
  • 7
  • 7
  • 7
  • 7
  • 7
  • Tagged with
  • 938
  • 346
  • 80
  • 77
  • 74
  • 73
  • 67
  • 66
  • 62
  • 54
  • 52
  • 48
  • 48
  • 48
  • 45
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
271

Anàlisi i comparació de l'ornitofauna dels boscos i bosquines esclerofil·les de les muntanyes de la Costa Brava

Barriocanal Lozano, Carles 26 June 2003 (has links)
S'han estudiat les comunitats ornítiques dels boscos i bosquines esclerofil·les que es troben situades a las muntanyes de la Costa Brava (Girona). Suredes, alzinars i garrigues del massís de les Alberes, massís del Montgrí, massís de les Gavarres, massís de Begur i Massís de Cadiretes han estat els ambients seleccionats per l'estudi. S'ha fet el seguiment de les comunitats d'aus que es troben a la primavera (moment de màxim us territorial i per tant de màxima detectabilitat) mitjançant la metodologia de les estacions d'escolta, que s'ha trobat que és la més adient per aquest tipus d'estudis. De cada comunitat vegetal de cada una de les muntanyes estudiades, s'ha realitzat un total de vint estacions d'escolta. El rendiment total ha estat de 120 estacions de les que sis han correspost a la sureda, 40 als alzinars i 20 a la garriga. De la comparació de les comunitats ornítiques estudiades, a les suredes s'ha trobat un índex de similitud molt elevat (índexs de Jaccard i Sorensen) entre les muntanyes(Gavarres i Cadiretes). S'han analitzat els valors de riquesa total i riquesa mitjana, en els que s'ha demostrat que són les suredes les comunitats amb els valors més elevats, tal i com ja havien demostrat altres autors, tot i que l'alzinar de Begur ha sorprès per presentar el valor de riquesa mitjana més elevat. Les anàlisi de freqüència relativa han mostrat les espècies amb major presència; a més, s'obté una proporció global de les espècies que en el cas de la sureda cal destacar una elevada proporció d'espècies situada a la franja del 0-50 %. Aquest resultat també és similar en els casos de l'alzinar i la garriga. Aquestes dades ens indiquen que les comunitats esclerofil·les estudiades, les espècies que les ocupen ho fan en baixa proporció. L'anàlisi per preferències ecològiques demostra que, en el conjunt de comunitats analitzades, dominen les espècies ubiqüistes (~ 50 %). Per comunitats, destaca la homogeneïtat de la sureda i la heterogeneïtat dels alzinars estudiats, tant en el conjunt de les espècies com en la discriminació realitzada per índex de freqüències relatives superior al 50%. La anàlisi per hàbits forestals mostra una certa repartició entre ubiqüistes, especialistes i generalistes per al conjunt de les espècies. Per comunitats, cal indicar una homogeneïtat en suredes i una similitud entre alzinars. La categoria ubiquista ha estat la menor representada, en valors situats entre el 10 i 22 % de les espècies en els àmbits estudiats, passant a una magnitud d'entre un 0 i un 18% en el nivell de freqüència relativa superior al 50 %. La anàlisi per l'origen de les espècies, apunta a una elevada presència de paleàrtics (superior al 50%) i baixa presència de nòrdics (9%). Aquests valors es mantenen en la anàlisi per comunitats, a on en la discriminació per freqüències relatives superiors al 50% s'ha observat un augment significatiu de les paleàrtiques, que en algunes comunitats assoleixen valors de fins el 80%, desapareixent les que provenen del sud-oest. Les dades poc comparables entre els alzinars responen a la tipologia diversa d'aquests: els del massís de Begur corresponen a petits retalls que es troben a les vessants més humides que no han estat edificades, i es troben rodejades per pinedes; per una altra banda, els alzinars del massís de l'Albera es troben situats a major alçada, amb un bon desenvolupament i constitueixen ambients continus i extensos. La garriga del massís del Montgrí ha estat la única considerada en el present estudi; s'han aportat dades de las seves poblacions ornítiques, aspecte que no havia estat estudiat fins al moment. / Bird's populations present in cork oak forest, holm oak forest and "garriga" formation have been studied during spring, on Alberes Massif, Montgrí Massif, Gavarres Massif, Begur Massif and Cadiretes Massif, located at Costa Brava (NE of the Iberian peninsula) where this forests communities are dominants. Using the methodology of the point counts, several bird's population parameters as similarity index, total and mean richness, relative frequency, ecological preferences, forestry habitat selection and origin of the species have been measured. The results show that cork oak forest supports the higher values of richness and similarity. At this community, a great number of species that use understory resources have been recorded, either globally than on species with high relative frequencies due to the actual physiognomy of cork oak grove.There are great differences on bird's populations structure and composition between the holm oak forest studied, an answer is the structure of the forests; on Begur massif, holm oak forest are patches located in a high residential area surrounded by pine trees, at the other hand, forests of Alberes are well developed and form a large and homogeneous forest. Finally, despite the "garriga" formation of the Montgrí massif has not been compared with others, data on bird's population that never has been undergone are presented. / Se han estudiado las comunidades orníticas de los bosques esclerófilos que se encuentran en las montañas situadas en la Costa Brava (Girona.) Alcornocales, encinares y garrriga de la Albera, Montgrí, Gavarres, Begur y Cadiretes han sido los ambientes seleccionados para el estudio. Se han monitorizado las comunidades que se encuentran en primavera (momento de máximo uso territorial y por tanto detectabilidadl) mediante la metodología de estaciones de escucha que es la que se ha encontrado más adecuada para este tipo de estudios. De cada comunidad de cada montaña se han realizado un total de veinte estaciones de escucha. El rendimiento total ha sido de 120 estaciones de las cuales 60 han correspondido a alcornocales, 40 a encinares y 20 a la garriga. De la comparación de las comunidades orníticas estudiadas, en los alcornocales se ha encontrado una similitud muy elevada (índices de Jaccard y Sorensen) entre las montañas. Se han analizado los valores de riqueza total y riqueza media, en los que se ha demostrado que son los alcornocales las comunidades con los valores más elevados, tal y como ya habían señalado otros autores, aunque el encinar de Begur ha sorprendido por presentar el valor de riqueza media más elevado. Los análisis de frecuencia relativa nos muestran las especies con mayor presencia y además se obtiene una proporción global del conjunto de las especies. En el caso del alcornocal cabe destacar una elevada proporción de especies en la franja 0-50%. Este resultado también es similar en el encinar y la garriga. Esto nos indica que en estas comunidades esclerófilas las especies que las pueblan lo hacen en baja proporción. El análisis por preferencias ecológicas demuestra que en el conjunto de comunidades esclerófilas estudiadas, dominan las ubicuistas (~50%). Por comunidades destaca la homogeneidad de datos del alcornocal y la disparidad de los encinares estudiados, tanto en el conjunto de las especies como en la discriminación por índices de frecuencias relativas >50%. El análisis por hábitos forestales muestra una cierta repartición entre ubicuistas, especialistas y generalistas para el conjunto de las especies. Por comunidades, indicar homogeneidad en alcornocales y similitud entre encinares. La categoría ubicuista ha sido la menos representada, con valores entre e 10 y 22% de las especies en los ámbitos estudiados, pasando a una magnitud de entre un 0 y un 18% en el nivel de frecuencia relativa superior al 50%. El análisis por origen de las especies apunta una elevada presencia de Paleárticas (>50%) y baja presencia de Nórdicas (9%). Estos valores se mantienen en el análisis por comunidades, donde en la discriminación por frecuencias relativas >50% observamos un importante aumento de las Palearticas que en algunas comunidades llegan a valores del 80%, desapareciendo las del SW. Los datos poco comparables entre los encinares responde a la diversa tipología de estos; los de Begur son pequeños retales que se instalan en las vertientes más húmedas no edificadas, rodeadas por pinares en un macizo cercano al mar; por contra, los encinares de l'Albera están situados a mayor altura y están bien desarrollados, constituyendo ambientes continuos y extensos. La garriga del Montgrí ha sido la única considerada en el estudio, en este aspecto, se han aportado datos de sus poblaciones orníticas que no se habían estudiado hasta el momento.
272

Ministering together : a model for leadership in the local churches of the Association of Bible Churches of Costa Rica /

Brown, William D. January 1988 (has links)
Project (D. Min.)--Trinity Evangelical Divinity School, 1988. / Includes bibliographical references (leaves 43-45).
273

Tradición y ruptura en la poesía de Carlos de la Ossa

Chaves, Gustavo Adolfo, January 2009 (has links)
Thesis (M.A.)--University of Massachusetts Amherst, 2009. / Open access. Includes bibliographical references (p. 112-117).
274

Der geopolitische Diskurs um die Gründung einer US-amerikanischen International Law Enforcement Academy in Costa Rica : eine Analyse nationaler Interessen, raumbezogener diskursiver Instrumente und ihrer Verankerung in einem "Terrain of Resistance" /

Scharl, Peter. January 2008 (has links)
Passau, Universiẗat, Diss., 2008.
275

Valuing the environmental service of permanent forest stands to the global climate the case of Costa Rica /

Castro Salazar, René, January 1999 (has links)
Thesis (Doctoral)--Harvard University, 1999. / Includes bibliographical references.
276

Der Schutz von genetischen Ressourcen und indigenem Wissen in Lateinamerika eine Untersuchung am Beispiel der Andengemeinschaft, Brasiliens und Costa Ricas

Bucher, Stephanie January 2007 (has links)
Zugl.: München, Univ., Diss., 2007
277

Effects of recent warming events on coral reef communities of Costa Rica (Central America)

Jiménez Centeno, Carlos. Unknown Date (has links) (PDF)
University, Diss., 2002--Bremen.
278

Classification and modeling of trees outside forest in Central American landscapes by combining remotely sensed data and GIS

Herrera-Fernández, Bernal. Unknown Date (has links) (PDF)
University, Diss., 2003--Freiburg (Breisgau).
279

Sobreamargem : ações e revelações em território demarcado

Costa, Clovis Vergara Martins January 2005 (has links)
Sobreamargem – ações e revelações em território demarcado, é o resultado de minha pesquisa em poéticas visuais concentrada na produção de imagens e textos, que constituíram os trabalhos realizados ao longo dos últimos cinco anos (2000 – 2005). O pensamento que focaliza esta produção está estreitamente vinculado à minha relação com o lugar escolhido para uma série de ações e revelações que nascem de uma inserção direta na paisagem. O local demarcado para realizar este projeto é delimitado por uma enseada, que se estende do início da Avenida Guaíba até o Morro do Sabiá, na zona sul de Porto Alegre. Uma faixa de margem de rio de aproximadamente 400m.
280

Diagnóstico das Condições Geoambientais da Orla Marítima da Costa das Baleias, Extremo Sul do Estado da Bahia

Santos, Adeylan Nascimento 05 1900 (has links)
Submitted by Everaldo Pereira (pereira.evera@gmail.com) on 2017-04-11T17:54:22Z No. of bitstreams: 1 ADEYLAN N. SANTOS.pdf: 5542634 bytes, checksum: 8b5901e55c26494f57f06540ca00df51 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-04-11T17:54:22Z (GMT). No. of bitstreams: 1 ADEYLAN N. SANTOS.pdf: 5542634 bytes, checksum: 8b5901e55c26494f57f06540ca00df51 (MD5) / O espaço da orla marítima vem sendo alvo de intensa ocupação devido principalmente às suas riquezas naturais e ao seu elevado valor paisagístico. Dentro deste espaço, o ambiente praial é o principal indutor desta ocupação. As praias da orla da Costa das Baleias representam um importante recurso econômico e ecológico para a região. Os levantamentos de dados foram feitos por meio de caminhamento nas praias, durante o período de 10 a 19 de novembro de 2003, ao longo de um trecho com cerca de 150 km de extensão, tendo sido feitas medidas referentes às condições naturais e antrópicas dessa orla e coletadas amostras de 1 em 1 km, resultando em 148 pontos de amostragem. Ao longo desta orla, foram identificados três tipos de linha de costa: 1) bordejada por terraços arenosos, representando 84,96% de sua extensão, 2) bordejada por planícies de maré, 7,73% e, 3) bordejada por falésias costeiras, 7,31%. As praias desta orla apresentaram sedimentos com granulometria predominantemente com a fração areia média. A declividade e a largura da face da praia apresentaram valores predominantemente entre 4 e 9° e entre 40 e 70 m, respectivamente. As ondas apresentaram alturas pequenas (< 0,5 m) em 89,86% das praias, enquanto que, 10,14% apresentaram ondas grandes (> 0,5 m). A arrebentação variou entre progressiva ou deslizante, mergulhante e frontal, com predomínio do tipo progressiva ou deslizante, com algumas praias apresentando ausência de arrebentação. As areias foram predominantemente da cor creme, com poucas ocorrências das cores esbranquiçada e ocre. As águas apresentaram turbidez em praticamente todas as praias. Estas praias apresentaram estados morfodinâmicos identificados como refletivo em 65,55% das mesmas e, intermediário de terraço de baixa-mar, em 20,94%, sendo que, em 13,51% destas praias não foi possível determinar o seu estado morfodinâmico. Quanto ao nível de segurança para o banho de mar, as mesmas foram consideradas seguras, com exceção daquelas que apresentaram na face da praia feições como terraços de abrasão e restos de vegetação de mangue e de coqueiros, ou ainda ondas grandes, o que caracterizou estas praias como de risco moderado ao banho de mar. Em termos de comportamento, esta orla apresentou cerca de 38,85% de linha de costa em erosão, 29,65% sob equilíbrio, 1,02% sob progradação e 25,44% com alta variabilidade. Foram determinados os níveis de urbanização para esta orla em uma faixa costeira de 50 m de largura a partir do pós-praia, resultando que 85,24% de sua extensão apresentou nível baixo de urbanização, 5,77% nível médio, e 8,99% nível alto de urbanização. As praias da Costa das Baleias são utilizadas principalmente para atividades de recreação e lazer, voltadas principalmente para atender a demanda turística nesta região. Algumas atividades agrícolas foram observadas nesta orla, como o cultivo de coco, a silvicultura e a pesca, esta última desenvolvida ainda de forma artesanal, como principal meio de sobrevivência para pequenas comunidades locais. Esta ocupação não exerce fortes pressões ao longo desta orla, no entanto, a mesma determina alguns conflitos ambientais como: (1) ocupação em locais inadequados, localizados nos limites inferiores aos estabelecidos pelo Projeto Orla, bem como pela Legislação Estadual; (2) ocupações em ambientes altamente instáveis, como em regiões próximas à desembocaduras fluviais; (3) trânsito de veículos nas praias, que pode causar sérios danos ambientais; (4) as atividades agrícolas, assim como a expansão urbana ao longo desta orla, têm causado a destruição de ecossistemas litorâneos; (5) o lixo presente nestas praias, como plástico, foi encontrado em 87,24% dos pontos, vidro, em 46,30% dos pontos, materiais utilizados para a pesca, em 30,80%, resíduos de petróleo, em 19,46% dos pontos e, outros materiais, presentes em 14% dos pontos. A avaliação do potencial de danos econômicos em resposta ao fenômeno da erosão costeira na Costa das Baleias indicou que 86,02% das praias aí localizadas apresentam baixo potencial de danos, 7,40% apresentam médio potencial e, apenas 6,58% dessas praias, apresentam alto potencial de danos. / ABSTRACT - The space of seacoast is being object of intense occupation due principally to its natural beauty and high esthetic value. Within this space, the beach environment is the principal inducement to this occupation. The beaches along the Costa das Baleias represent an important economic and ecological resource for the region. The survey was made by walking the beaches in the period between November 10 and 19, 2003, along a section of approximately 150 km, with measurements regarding natural and anthropogenic conditions of this coastline and collecting samples spaced one km apart, which resulted in 148 sampling points. Along this seacoast, three types of coast were identified: 1) bordered by sandy terraces, representing 84.96% of its extension, 2) bordered by tidal flats, 7.73% and, 3) bordered by sea cliffs, 7.31%. The beaches on this coast present sediments with predominately medium sandy fraction granulometry. The inclination and width of the beach face present values predominately between 4 and 9º and between 40 and 70 m, respectively. The waves present small heights (< 0.5 m) in 89.86% of the beaches, while 10.14% present large waves (> 0.5 m). Breaking varied between spilling, plunging or surging, with the predominance of the spilling type, while some beaches presented an absence of breaking. The sands are predominately of a cream color, with few occurrences of whitish or ochre colors. The waters displayed turbidity in practically all the beaches. These beaches presented morphodynamic conditions identified as reflective in 65.55% thereof and, intermediate of low tide terrace in 20.94%, while in 13.51% of the beaches it was not possible to determine their morphodynamic situation. Regarding the level of sea bathing safety, the beaches were considered safe, with the exception of those that presented abrasion characteristics on the beach face, such as abrasion terraces and remains of mangrove vegetation and coconut palms, or large waves, which characterized these beaches as of moderate risk for sea bathing. In terms of behavior, this seacoast presented approximately 38.85% of the coastline in erosion, 29.65% in equilibrium, 1.02% in progradation and 25.44% with high variability. The levels of urbanization were determined for this coastline in a coastal strip 50 m wide, measured from the backshore, showing that 85.24% a low level of urbanization, 5.77% medium level, and 8.99% a high level of urbanization. The Costa das Baleias beaches are used for recreation and leisure activities, directed principally to meet tourism demands in the region. Some agricultural activities were observed along the coast, such as the cultivation of coconuts, forestry and fishing, the latter carried out in a very primitive manner, as a principal means of survival for small local communities. This occupation does not exert strong pressures along this coast but it determines some environmental conflicts, such as: (1) occupation of inadequate locations, situated below the limits established by the Projeto Orla, as well as by State legislation; (2) occupation in highly unstable environments, such as the regions near the mouth of rivers; (3) vehicle traffic on the beaches, which can cause serious environmental damage; (4) agricultural activities, as well as urban expansion along this coast, which have caused the destruction of shore ecosystems; (5) trash present on these beaches, such as plastic, was found in 87.24% of the stations, glass in 46.30% of the stations, materials used for fishing, in 30.80%, petroleum residues, in 19.46% of the stations and other materials present in 14% of the stations. The appraisal of the potential for economic damages in response to the coastal erosion phenomena on the Costa das Baleias indicated that 86.02% of the beaches located there present low potential damages, 7.40% present average potential damages and only 6.58% of these beaches present high potential damages.

Page generated in 0.0343 seconds